장음표시 사용
421쪽
-m Judaeorum. L Iah Et plura in
Veteri Lege sancita, quibus mutua charitas foveretur. Ibidem. Et de reis hus venditis sapientissime provisum. I.
Et usui as cum extraneis per-ntinas Hebrais ob avaritiam eorum.
I. a r. Et sapienter provisum quando puniendae laesiones servis saliae. Ibidem . Et ne Hebraei eum alienigenis connubia sociarent. L H . Assirmat divinitus traditam legem de unitate Uxoris, & a solo Deo in ea dispen in sari potuisse. I. ix g. Et Hebraeos no afuisse furatos , quando abstulerunt spolia AEgyptiorum. L My. Christianae Religionis veritatem demon-arzi. II. 34s. Congruentes rationes affert ipsius temporis , quo Christus ad
nemia Evangelio prothiberi ostendit. II. - Et ad humanam societatem conserre , quod in Evangelio pravus usus, S affectus divitiarum prohibeatur. II. at . Explicat praeceptum Evangelicum
de condonanda injuria.. II. in E quae ratio servanda sit in diligendis
parentibus . II. o. Ad perfectionem spectare docet, quod passiones ratiorine regantur. II. ar. Et persectionem essentialiter consistere in praeceptis, minus praecipue in consiliis . II. LI. a. Discrimen assignat, quod inter praecepta, ct consilia intercedit. II. M. Ostendit virtutes morales disponere
ad vitam contemplativam. II t . Et vitam contemplativam nunquam prorsus deserendam. II. Aliquando tamen plus meriti inesse in activa , quam in contemplativa vita . Ibidem .
Et quid persectius esse contemplari
aliis tradere , quam contemplari . II. νε. Statuit qua ratione esse debeant passiones in virtuoso homine . II .st. Et quomodo intendendum delectationibus . Ibidem. Et vitium contra, vir tutem autem secundum naturam esse hominis . I l. Varia genera nego tiationis distinguit., & decernit quando negotiatio est licita. atque honesta. II. as. a. Deformitatem Maho
meticae sectae describit. II. u. Et deinterminat quid humanis legibus coa veniat . II.
sub Dei potentia quaenam eontineantur.
exponit. I. A. Docet hunc rerum oriadinem a Deo processisse non necessitate naturae, sed libera voluntate. LL Deum praeter ordinem inditum ra-hus naturalibus absque praejudicio suae providentiae operari posse evincit. Ibidem . Et hoc genere operum elarius manifestari totam naturam subiici Divinae voluntati. Ibidem. Et firmari fidem nostram. I. 21. Et Deum operari miracula ob nostram utilitatem duplieiter . L, Et in fide esse meritum operandi miracula Ibidem . Et Deum operari posse miracula, etiam si in homine sit fides mortua. Ibiisdem . Et nullum esse miraculum re
late ad Dei potentiam . L-Explicat secundum quam acceptionem
Deus praeter naturae ordinem agere
possit. I. 48, Ostodit non esse conistra universalem, sed contra peculia. rem naturam , quod Deus praeter re. xum ordinem agit . Ibidem. a. Et Deum quaevis producere posse, non intervenientibus caussis secundis. L4s. Et Deum agere posse praeter naturae ordinem . Ihidem. Et creatas caussas ex se agere non posse praeter hunc ordinem . I. sci a. b. e. Observat=uae Deus miracu Iose faeit a Ita esseupra naturam, alia contra naturam,
alia praeter naturam. L U. Et dum
agit Deus praeter naturae ordInem, to tum naturae ordinem non mutari. Lς x. Rerumque ordinem considerari posse duplieiter . Ibidem . Et non mutari Deum , quando miraculR Operatur . Ibidem . Niraculum esse docet praeter ordinem totius naturae. Et quomodo mi raculum contigat. L 46 Et per miracula nos luci in cognitionem rerum supernaturalium. L I 8. Et quaeriam res occultae miracula vocari possint . I. M. a Praecellentiae ordinem inter miracula intercedentem exponit. I. 7-
Et quomodo Angeli agant , quando aliqua miraKilia producunt. I. 46. Et quousque pertingere possit uirtus Angelorum bonorum , ct malorum . Lεν. Atinua mira a daemonibus fieri
422쪽
mise ostendit . II. 344. Et quaenam
non sint vera miracula licet esse videantur. I. 63. Et Antichristi prodLgia quo sensu vera dici possint. Ibliadem. LudibrIo ocularum Magos Pharaonis usos non fuisse censet. I. ε s. Et Samuelem Sauli revera apparui sese. I. 48. θ. 69. Cl. risti Divinitatem per miraeula triis pliciter manifestatam ostendit. II. εα. Et etiam in creaturis irrationabili. bus a Cliristo miracula recte patrata. II. pr. Et non facere Deum injuriam possidenti , si re creata suo arbitrio utatur ad salutem aliorum. Ibidem. aexponit modum transfigurationis
Christi. II. go. Affert congruentes Tationem transfigurationIs. II. St. Et eorum testium , qui in transfiguratio. ne adhibIti fuere. II. 11. Per*ectum
esse ostendit de veritate miraculi, quo Citristus aquam in vinum vertit. II. Icio. ExpIieat cur Christus matri diis
xerit: suid mihi, ct tibi est inulier.
II. IOI. Et cur in curatione coeci sputum & Iutum adliibuerit, deindeque ad natatoriam si loe eum miserit. II. ros. Probaticam piscinam a Saa. eio Ioanne recte descriptam observλt. Pe ro . Et patientiam languidi exisdietantis motum aquae. Il. Ios. vin- etcieat miraculi veritatem in coeco nain
I. a Christo tacti. II. rto. S seq. Ei in puella defuncta , atque LaZarra .
II. 221. 1 f. 214. Et panis in deseristo multiplicati. II. iaci. Exp'icat qua ratione Christus tamem passus fuerit. l. st . Et studius ex seu in ea quaesiverit . II. νε. Et quare Christus in sua patria pauca miracula fecerit. II. a 38. Et cur a mortiris redivivus non omnibus apparuerit. II. r63. b. In resurrectione Christi omnia argumen. ta credibilitatis fuisse evincit. II. t t. Prophetia in quo consistat, exponit , I. et s. Et quae ad prophetiam pertineant. I. τε. Docet lumen propheticum nones e permanens . I. 7s. Et per pro 'ph et Iam n , a cognosci omnia , qtrae prophetice cognosci possunt. I. γε Et in prophetia esse tertitudinem eorum ,
qua divi uitus cognoscunt . Ibidem. Et prophetIam allam esse praeseIentiae
aliam praedestinationis . I. ra. a. R. praesentat lanem rerum eorporalium ali cui diuinitus sine lumine fictam propheiatiam non esse tuetur . I. 81. Et propheticam re velationem aliquando seri P ersolum influxum luminis , aliquando etiam per speetes impressas. Ibidem.
Et eam prophetiam praecellere ceteris , qua futura videntur per solam veritatem intellectualem. Ibidem . A Dei praescientia futura respici docet S pro ovi sunt in se ipsis, ct prout sunt in
suis caussis . I. Non semper autem in prophetica revelatione mani sellari futura secundum utrumque modum. Ibidem. Prophetis autem manifesta. tas fuisse veritates aliquando per cagai
ticinam Iute IIccara Llcm , aliquando per
visonem Imaginariam. I. ι o. e. Et plura supra homines cognoscere dae. mones , quae eisdein revelare possunt. I. 81. Et si daemones aliqua vera praeis dixerunt quoad liberas caussas , eZ a Deo iisdem revelata. Ibidem. s. In malis quoque prophetiam esse posse tradit. I. pr. Propter quaedam tamen peculiaria peccata prophetiae usum impediri. I. si. Et prophetiam aliquando solummodo conserri ad utilitatem aliorum . Ibidem . Et Divina dona non se raper communieari simpliciter bonis. Ibidem . Et per quodvis gratiae donum hominem ad aliquid sapra natu ram elevarI . Ibidem . Et Chri illim
praedixisse mila etiam futuria Iudaeis.
Explicat quomet da per Divinam providentiam salutI ho.ninum pro ieidebeat. I. . . Esse Divinae provident ae agrinat u nicuiqite providere de necessariis ad salutem . II. 3I . Determinat quando A ageli a Deo creati. I. it . Deum neque sensu , n queo
imaginatione videri posse ostendit. II. 72. a. Et duo observanda in perfectionibus , qua Deo tribuuntur . II. s. Et iridem a Deo recte positani iasignum diluvii amplius uota futuri. I.
Rationem assert cur S. Paulus In epistola ad Hebraeo a sit elegantior . II.
423쪽
'ecoit . II. ata. Et qualis hostia lecundum Paulum non remaneat et , qui peecavit. Ibidem. Et quare poenitentia Esau non fuit accepta Deo. I . ait. Et qua ratione aecipi de isant illa Matthaei: Nastora m vocabitur . I l. ar . Et illa : Et se ceperant triglata argenteor. Ibidem . Religionem aliis virtutibus praeminere docet. II. h. Duplieem virtuti, alii imdistinauit. II. ρε 6. Et duplicem reguintam hu .nanae voluntatis. II. 8 7. De sinit qua ratione conscientia obIdet. II. Et conscientia erronea quando a peccato excuset, ct quando non excuset . II. 24. Itemque quando ignorantia prorsus a peccato excuset,& quando non excuset . II. Et
qilaenam ignorantia InὐIncibilis esse possit , quaenam non possit I. Ir. Et
ignorantiam , quae non causat an voluntarii m , non excusare a pece t . II. Ho. Statuit legem aeternam nobis aliquo modo innotescere per natura lem rationem . II. et 48. Et poena flagelli neminem puniri posse sine culispa. II. Poena vero damni etiam sine culpa a IIquem puniri posse. Ibi. dem . a. Et in quolibet cognoscitivo habito duo esse attendenda . II. Tille montIus citatur. II. 28s. Titus Livius citatur. L 16. Tolandus Divinam Revelationem immutabilitati Dei repugnare falso con tendit. I. i . a. Et non constare qui nam libri Meri sint, & quinam auctores eorum. II. hos. Inepte calumniinatur epistoIas ad Hebraeos , S. Iacobi secundam S. Petri, secundam , ct tertiam S. Ioannis , & unieam S. Iudae
praeter omnem rationem in Sacrum ea-nonem fuisse receptas . II. s x. Et Sa eras litteras fuisse corruptas . II.3n. Tostatus citatur. L eto. o. e. Respondet iis . quae opponi possent contra amiraculosam eversionem urbis Iericho II. 24 . F. Citatur . L aag. 2 7. ILa28. g. 21s. c. Explicat qua ratione morerentur, quae i* veteri Lege Deo offerebantur. I. a 34.
TraIgiua areuiuenta credibilitatIs minui somniavit laeeessu temporis . L Io.. s. 'ndalius falso supponit homini naturaliter compertum de venia a Deo eonsequenda. L Et legem naturalem sussirere aiu perfectam instituiationem hominis. I. M. a. Religionem Christianam multo ante tempora promulgari debuisse effutit. II. Ae,
II. Ioi. λvoltaereus contra duplicem sensum Sacrarum Scripturarum impie pugnat. L i s. a. Audacter affirmat a Iudaeis Sacros libros suisse servatos ob superibiam eorum. L ax s. b. Et non fuisse detegendam in Saeris litteris in
firmitatem nostrae naturae I a
Et eadem initia fuisse Religionis Cht stianae . a Protestantium. II. ra β. Pro Latitudinarismo impie pugnat II.
altonus exponit utilitatem diversa. rum versionum Sacrae Scripturae . II. 108. Et multIplicitatis eodicum ejusdem Sacrae Scripturae. II oo.Tradit sacros Codices ab initio Eeclesiae multiplicator. II. Citatur . Ibidem a. matburtonus salso putat non fuisset a cognitum ab Hebraeis alterum vitae statum . L 12 . e.
Wolfiur Cristophorus citatur. LIII.
'voolsionus falsa miraeula Ethnieis , A aliis tributa eum Christi miraculi a impie comparat. L si Audacter negat miraeula Christi esse argumentum illius Divinitatis . I l. 61. Sensum Iitis
teralem quorumdam miraculorurn
Christi involvere contradidit onem im pudenter affirmat. Ibidem. Et Iesum ad miraeula provocantem ad quaedam respexisse , quae in spiritu facturus fit Ibidem . Contra miracula Giris i o ponit incredulitatem Iudaeoru truis .
424쪽
tus ossit, allegorIeo tensu aeeIpienis da Patrum auctoritate dolose pugnat. Il. 31. 73. Fidem Apostolis denegauis dam per summam temeritatem assitismat. II. Is s. a. Et Auctorea Novi tectamenti nos decipere voluisse, II. a18. d. Eius de sensio suspicitur conistra Protestantes . II. 33 .ct seq.
425쪽
circumstantias . Emmauatem .eultam. populo. homines. reparasse.
P. 26 I. lin. r. contingi comprehendi . habebis.
Examen . adulteria . ita. nullIus . habuissent. fateamur dissertatio . redintegrare . destituti. veritas.
confingi. Cetera , quae aut minorIs momenti sunt, aut nostram fortasse diligentianis fugerunt, ipse per se Lector depreheadet, A corriget.