장음표시 사용
411쪽
Et epistolas S. Ioannis . II. a 46. Et
epi stolam S. Iudae . II. 248. Et Ap calypsim . I. a . Resutat Alogos quaeisdam in Apocalypsi reprehendentes. II.
S. Ephrem Syrus Divinae , ct genuinae auctoritatis esse testatur epistolas S. Joan nis. II. 2 6. Et epistolam S. Iudae. II. 148 Et Apocalvpstri . II. a s. S. Eucherius a W istoni calumnia via
Eusebius describit multiplices superstiti nes Ethnicorum. L M, Refutat Ethnicas praedictiones . I g Rationem a affert, cur in Divina Revelatione alia obseurius , aliae apertius prophetata sint. L M, a. Sanctos Prophetas praeclare commendat. I. i 4. D et pro
phetias esse praecipuum fundamentum fidei Christianae . L ita. Antiquitatem Moysis multis adstruit. L at . a. Di. iuvii universalis veritatem antiquorum auctoritate probat. L xo g. 2 seq. Et Ethyopes a Moyse ritum circumcisi nis accepisse testatur. I. a F. Sanctitatem Christianae doctrinae insert exprimis ejus promulgatoribus. II. Et ex modo, quo propagata fuit. l I. Et ex subita multiplicatione Chrinianorum ubique facta . II. GL Et ex
reformatione morum . Ibidem . Per Christianam Religionem homines alios, ac antea erant, effectos obseruat. II. A. Et legem Evan elicam revera divinitus propagatam. II. 33. Rationem,
qua ad Chri itianam didem Idiotae adducuntur, rectam esse suadet. Lx s. De terminat quid requiratur , ut cesfidei suscipiantur. I. 2 6. In Christi miraculis nullum seductisni locum esse potuisse ostendit. Il. gr.
Tradit agncivisse Porpdivrium veritatem miraculorum Christi. Il. ao. Ide in affirmat de Hierocle . Ibidem . Menticinem facit illius loci , In quo Jose pirus de Christ , loquitur. II. 8. Et Tiberium certiorem a Pilato factum diiscit de Curtili gestis . II. 3 o. inad ravi locum refert, in quo ipse inadratus tradit suo tempore vixisse aliquos, qui Christi miracula viderant. II. asMrmat Marcum rogatum a Romaais ,
ut Evangelium scriberet. II. acs.Cauta sam exponit, ob quam Lucas scripsit suum Evangelium. LL a Go. Et a Joanne probata esse tradit Evangelia Mat.
quatuor Evangelia recepta fuisse ex antiquitate commemorat. Ibidem . Diis vinae, S genuinae auctoritatis esse e statur Apostolicos Actus. II. x II. Et Pauli epistolam ad Hebraeos . IL 1xR ostendit Sacros Seriptorea ab omni mendacio alienos fuisse . II. a t. Nullamque mendacii susseeionem in iIs inesse posse, quae retulerunt . Ibidem. Hoe etiam constare ex illis, quae Ap stoli praestiterunt. II. 6X Et fieri noci potuisse, ut Sacri Scriptorea in men dacium consenserint. II. 26s. Evan e- Iium maxIma cura ab iis , qui Apostolis successerunt, praedicatum tradis, II. os. Et Pantaenum invenisse apuarndos Evangelium , quod S. Bartholomaeus iis reliquerat. II. SacrRScripta distinguit in genuina , dubia ct spuria. α r . a. Inter se dissea
tire eos refert, qui sacras litteras ece rumpere ausi fuere. II. S. Gl
mentis Papae epistolas publice in E eles a lectas fuisse tradit. I l. aς x. Et ab Artili de scriptam Apologiam in inde sensionem Cnristiana Religioala. m
Ferrariensis laudatur. Il. 4 .Foatauellesius citatur . II. 16 p. e. L
Assendus citatur . l. a. st. t. Casp.r Mesphalus r fellitur. 11. 3 s. a. S. Gaudentius describit incidum, qu apud Hebraeos nuptiae celebrarem is II. in Genebrardus citatur. L a rv. S. Gregorrus Nae . id. Eenus resellit ItitI
et ritatis elie te latur epist. , lam ad Colossienses . I. s . Et prima ri ad Τ sialonicenses . II. arp. Et ese .lolam
412쪽
ad Hebraeos. II. S. Gregorius Nyssentix Idem testatur de epistola ad Hebraeos . II. a19. Et de Apocalysi. II. S. Gregorius Magnus utilitatem Divinae Revelationis. ostendit. I. In libris
Prophetarum & verbist res& rebullexponi verbae observat. I. rss. Et Sacras Scripturas secundum triplicem sensum explkari tradi L. I. 3 p. Et nox satiari epulis Divinarum Scripturarum,. dum earum variox sensu L perscrut mur Ibidem Et plura mysteria in Sacra Scri plurx contineri I. iso. Et Sacro Scriptorex eodem. modo Ioqui.
de se, ac de aliis. . L asa Divinae , ct genuinati auctoritatiα esse testatur epitholam etfi Hebraeos. II. xas. Et se undam. S. Petri. II. a a. Et episto-dam S. Iudae II. a a. Et Apocalypsim II. as1. Titium nost Ita d IlIlx, sed Im earum pravo usu , A affectu inesse tradit. II a 3. s. Et Per charitatem emi, ut quis magist idoneux evadat ad obeunda munerae charitatim. IL 34 S. Gregprium Turonensia Divinae , ct genuinae auctoritatis esse testatut epistolam ast Hebraeos. Ir. 2IO Grotius miraculum a Iosite patratum Im- . Periis negat I. rsoia citatur. I. Issia Deprimens DivinR vaticinia refellitur L 18 & seq. Laudatur. II. hosia Ci
Praeelare commendat praeceptum Evangeli eum de contemneadix d itiit. II. a . a. Putanx noa esse Petri illam a teram epistolam , quae illi tribuitur, fefellitur. II. a 3- Falso etiam putae nou esse Ioannix duam epistolax posterrores. IL 1 τώ Explicat qua rati
ne i Melligendι descriptio. universali iactae iussa Augusti. IL as
manifestari, hominibus, si aDatur . passioni hum inordinativ. I. ga. aia
S. Heronymux ab omnibnx admitti traiactu straescientiam futurorum errarum Der esse. I. rs . Consentit Esdrari
esse reparatorem Sacrarum Ser Iptu r
rum . I. a 4a A Wociistoni calumnia vindicatur. II. et s. Probaticae piscinae mentionem tacit. II. ro I. Caus Da indicat, h, quat S. Ioannex scripsit suum Evangelium. II ra . Meu-tionem ficit illiux Ioci Iosephi, in quo
de Christo mentionem facit. II. 78.Di vinam, S genuinam elae testatur episto. Iam ad Hebraeos II. a a P a Io. Et ad Philemonem. ILaaa. Et epistolam S. Iacobi. II. 24i. Et epistolax Sia Ioannis. II. 247. Et S. Iudae II. 248. Et Apocalypsim . Iria asς. Rationem tradit, cur non sit inscriptum nomem Pauli in epistola ad Hebraeos . II. 227 Afirmat i a quibusdam graeci2 Eccle sis Hermae Pastorem legi consuevisse . IL asaia Et epistolam Polycarpi Iα, sae comMata, . Ibidem vi S. Hilariux a Woolaoni calumniIE vi dicatur II. 77 Divinam, S genuinam esse testatur secundam epistois Iam ad Corinthiost ia II. xas. Et ad Philippenses. II. air Et ad Colos- sense a. II. a x8. Et primam ad Tne salonicentis . II. a s. Et primam, ac secundam ad Timotheum. II. xx x. Et ad Titum II xxx. Et prisam Petri II. 124. Et primam Ioannis . II. avs Et epistolam a1 Hebraeox L 12. svi Et Apocalypsim . II. assia Hobbesiux de Divinitate Divinae Revelationit semper incertum eme blat rat. I. 6 s. Et quoad cultum exteriorem nox accommodare debere consuetudini eorum, quibuscum vivimusia L 2 λ. ΜΟysem nodi fuime auctorem Pen tueuchi falsci putat . I. i 83. b. E principes palaeorum fuisse auctorex Sacri Canonix. im Fidem auctois rum Novi Testamenti in dubium impie revocat . Is M. GHornbee ius falis putavit christianoae primiae Eeelesiae seculix omnex sui
413쪽
s Divina , A genuina esse testatur . l. aor. Et epistolam primam ad C rinthios . II. ara. Et ad Ephesios . II. xi I Et ad Titum. II. aaa. Et primam S. Petri. a M. Et S. Jacobi.
Indissereti inlae alii proprie, alii minus proprie dicti. II. 6. Indifferentistae
proprie dicti refelluntur . II. 3as. &seq. Confutantur Indisterentistae minus proprie dicti. 22. 3sa. ΔDq. s. Joannes Damascenus de Deo comprehendi posse tradit. quod si incomprehensibilis . 3ι i. S. Joannes Chrysostomus 'uae spectahant ad Iudaeos certa ratione Ascurius pro elata fuisse tradit. I. g s. Explicat cur Cain occiaendum se esse timuerit. L aar. Et cur in plaga orientali habitaverit. I. asa. Et quaenam fuerit uxor illius. Ibidem. Ab Esdra autem Meras litteras re
Exponit cur Christus nuptiis inv7tatus accubuerit . II. ys. Et cur in sanatione cinci sputum . ct lutum adhibuerit , S deinde ad natatoriam Si-ioe eum miserit. II. adi. Commendat Tationem, quam Christus servavit in sanatione paralytici. II. a 4. Vindicat mirae uti veritatem Ia puel-Ia , ct Lazaro a Cirrit o resuscitatis .
II. a12. Et veritatem miraculia Christo facti in multiplicatione panis. II. t et O. Mulierem a Christo n. natam suam infirmitatem ἐndicasse stradit. I l. so. Magos, stella praeeunte , ad Christum adorandum Tecte ductos suisse ollend t. ta. De haesella praeclare multa disserit. Ibidem. Explieat qua ratione Christus ex ficulnea fructus ouaesierit. Il. Os Et cur ficulneam arescere fecit. Ibidem.
Tradit Apostoli a de sua passione a Christo fuiste seorsim recte monitos. v iar. Et Christum praedixisse mala sustinenda ab iis Iudaeis, quibuscum loquenatur. II. lRR e. Atque
etiam a Cluuio praedictum audae iaposterum non habituros Propi etas . II. Igo. Indicat quare Christus
eodem modo sese gesserit cum Itidaeis ac cum famaritanis . II. ua. Et ostendie Christum expectatum a Samaritanis oti scripta Moysis . Ibidem . Et Samarita-cio, cluisto fidem habuisse. II. pr. Mentionem Deit centas a Cyrino in Iudaea facti. II. a 26. Divinae , & genuinae auctoritatIs esse
testatur epiliolam ad Philemonem II. rat. Et ad Hebraeos. N. 2as. Et S. Iacobi. II. aar Tradit barbaras gentes , translatis Sactis litteris Iu propriam linguam, philosophar I diis dicisse . II. ast. Et vitium non Ioesse In divitiis, sed in earum prau usu , ct affectu. II. a . a. A 'Poolstoani calumnia vindicatur. II. or. Deeherus citatur. II. 61. F. 66. s. Tris
sis multis adstruit. 18s. Diluvii vexitatem probat auctoritate antiquorum . L aoll. S seq. Manethoni , &- Chaeremonῖ nnllam fidem adjung-ndam evincit . I. at L. 9 sq. Eius de Clitio testimon Ium suppostum no a esse evincitur . II. 3ν8. Antipatri filii Herodis prava consilia mortem ei illatam refert - II. γη . S Rq. Censum Iudaeae a Cyrino factum commemorat . I l. xRA
I. Irenaeus tradit Sacras litteras ab Endra reparato . I. a a. Divinω , S g nuinae auctoritatis esse te flatur Sacra
Evangelia . 'II. tor. Et Actus Apost Iicos . II. aro. Et epistolam ad Romanos . II. Et primam , ae secundam ad Corinthios. II. ata s. Et ad Galatas. II. 1 ιε. Et ad Epheso, . Ibidem . Et ad Philippenses . II. ai . Et ad Colonenses. 'll. xi R Et primam , ae secundum ad Tnessalonicenses. ll. a s. S sen. Et secundam ad Timotheum. II. et a r. Et ad Titum. II. Iaa. Et primam, ac se-icundam Petri . II. Eal. aar. Et pris E e e a matri
414쪽
inam ae secundam Ioann Is . IL, x ε. Et ad Hebraeos. II. MI. Et Apocalypsim . i I. Coin mendat diligentiam eorum , qui Apostolis successere, in conseruanda Apotholica traditione . II. ho . A Polycarpo se audivitis tradit, quae idem PoIν cardus didicerat ab Apostolis .
II. to S. Et ad traditionem Apost ,Iorum Ecclesiae Praetules suo tempore recurrisse. Ibidem. Valentinianos refellit non admittentes Evanaelium traditum ab Apostolis . II. o. Et Caianos quoddam Judae Evangelium obtrudentes . II. I ii. Et alios , qui plura , vel pauuiora recipiebant, quam Apostoli tradiderant. Ibidem . Relatalit liae reticos , qui Sacras litteras deis trunearunt. II. I s. Tradit eos auis seu Itandos, qui ab Apostolis succes.sionem habent. II. aos. S. Isidorus Pe Iiisiota mentionem Deltillitas loci dosephi, in quo de Clariisl O mentionem habet. II. 3 3. Divinae, & genuinae autoritatis esse testa tur epistolam ad Hebraeos. II. a o. Et Apocalypsim . II. 21 aureus articulculorum rundamentalium , ct non fundamentalium notas salso constituit, II. a 7. gis. Et ignoranti am multorum damnabilem non e suo
II. I s. a. Ne lausitatis prodigiis locussit, negat realem Christi praesentiam in Eucharistia. II. ρ z. a. Fatetur ta iamen Divinam Revelationem hahenis dam Ioeo supremae rationis . Ibidem ... Alictoritate Catholicorum se defendere friistia contendit . II. hor. b. Et falso affirmat esse Catholicos , qui tueantur indifferentiam Religionis. Ibi
S. Iustinus Philosophorum Ireter se dis
sentientes errores enumerat . I. 24.
Fatetur philosophos ea assequutov. quae per rationem cognosci poterant. u. 11. Et eosdem ex Saera Scriptura plura mutuatcs fuisse tradit. Ibidem. Narrat quomodo se invaserit amor Prophetarum . L in Risserit de consensione Prophetarum . L I δ. Proba constare de Divinitate propnetiarum ex qua itate Prophetarum. I. I 4. Et praedici quae IneredIbIIIa vIdebantur , ut ea screderentur, quum evenissent. L 364. Et ex iis, quae praedicta iam ac evenerunt, cetera quoque praedicta evenis
tura cognosci. i. gr. II. νυ8. Et prophetiis confirmari s aem nostra in in De. um . L M. Et fidem incredibilium uo firmatam per propnetias . L i6t. Si iscuti etiam per prophetias confirmλ- tam veritatem miraculorum Chri ai . Ibidem. Moysem prophetam suisse testatur . L iso. g. Divinae providentiae opus suisse tradit, qui a Judaeis Mineri libri serWarentur. I. 229.
Affirmat esse argainentum Divinae Inspla rationis simplicem dicendi rationem ,
qua utuntur Sacri Scriptores . II. II.
Sanctitatem Curistianae Religionis infert ex primis ejus promulgatoribus.
II. Et ex modo , quo propag3t filii II. 11. Christi miracula comtra
Ethnicos commemorat. II. St. c. Assirmat Tiberium certiorem a Pilato factum de Christi gestis . II. i o. Se Christianos in suis eonventibus lege
re consuevisse Commentaria Apostolo riim . II. 294. Et esse subjectos prine pibus , ac prci eis orare . II. 469. h. Divinae, S genuinae auehoritati x esse testatur primam epistolam ad Corinthios οῦ II. xti. Et Rpoealypsim . II as 4. Veram Religionem in nobis a Deci esse confirmat. L 19O.
diserte . L Et Sacros Seriptoris vera tradidisse , quia sibi mutuo consonant. I. 161. in Dei eoenitione, ct religiose cultu uitae nostrae rationem positam observat a se. Turoes Ethni
coram cultus commemorat . I 16
Antiquitatem Moysis multis aditruit. L lyr. a. Tradst immutari homines per Christianam Religionem, si eius praecepta sitiant. II. 3I. a. Paucis via indicat vertistem miraculi a Christo
415쪽
Explicat quo imperio descriptici di idaeae a Cyrino facta iussu Augusti . II. 18s. Laodieenum Concilium testatur epistolani ad Hebraeos esse Divinae , ct genuinae
aucti, ritatis . II. aa .Launeius citatur. II. 1 o. d. Latitudinarii falso obtrudunt inanem conci rdiae praetextum. II. is 8. Sequuntur rationem antiquorum Ethnicorum
II. sp . Sunt inferioris conditionis
prae ipsis Dei itis. II. 36 s. h. Vidi
Ili differetit stae Leo AllatIus e latur. II. aa . Leo Mittinensis citatur. II. L. Leo Moine citatur. II. G. b. u. o. P.
a. 138. d. k8 . a. S. Leo peculiarem ratIonem asseri , ob
quam Chri ili Ortus per Stellam Nain his indicatus fuit. II. I. Liberatus Diaconus citatur . II. tu. Lippomanus citatur. L q. f. Lokius homini naturaliter compertum modum eoia sequendi veniam a Deo
falso putat. L 33. Tenens ad salutem satis esse. hris lim esse Messam , & Dei Filium resellitur . II. ys . Lueiani Iocus de uni .ersali diluvio. 1,
2 s. a 2 2. o. De Christi morte men. tionem facit, II. 282.
Lucifer Episcopus Calaritanus Di Inae ,& genuinae auctoritatis esse testatu repli totam S. Iudae . II. 348.
MAerobii locus de eaede nsant Ium
peracta iussu Herodis. II. ago Magos Pharaonis praestigio otulorum usos fuisse plurimi censent. I e. Contra putat S. Augustinus , & S. Thomas. I.
Nahometes effutit corruptam Sacram Scripturam . L g. b. Namaclitus lati datur. L II7. b. II. l . . I . e. 13. b. in h. o. Nedina citatur. L 34.
Niindenius ei latii r . I. U. Nillius citatur. IL a 4 . Minucius Felix irridet miraeusa Ethniis corum. I. is, Deum a nobis expli-
eari non posse tradit . II. I, Miraculi nomen unde sumptum . L ALP aenam miracula occulta dici possint Ibidem. Hiraculi definitio . Ibidem. Veri miraculi notae recensentur . LQuomodo fit miraculum. L 46. Mi. racula alia aliis praestantiora . L 4 T. Nullum datur miraculum relate ad Dei potentiam. Ibidem . Quomodo mi is
racula sint praeter naturae ordinem. I. 48. Quinam naturae ordo non servetuein miraculis. Ibidem. Propter mira cula totus naturae Ordo non per certi tiir. L xx. Eorum alia supra natu ram, alia contra nat ram, alia praetcr naturam. I. 3r. Non opponuntur
miracula immutabilitati Dei . I. Reselluntur miracula Diis falso tribuista . L 1st. Et miracula falso tributa . Vespasiano , di Hadriano . L 12. Atque aliis Ethnicis . L 61, Et Apollo nio. L Et miraculum Delphieum
I. 64. Multa vera miracula vindicantu ea calumniis De istarum. L 344. ct seq. Morinus exponit utilitatem variarum sversionum Sacrae Scripturae. II. asS. Mori sinus citatur. II. Py. d. Mos hemius citatur. D c. Nuratorius citatur . II. 148. Numehenbroe kius citatur . I. 1 1. s. ID. a. bH,
NA talis ab Alexandro ei latur. L is
Naturalistae. Vide Indisserent Istae. Naturalismi triplex genus diitiaguitur.
nuinae auctoritatis esse testatur epistolam ad Hebraeos . II. m. Et Apocalypsim . I l. ras. origenes retillit Celsum effutientem servandam Religionem principum , de rex lonis , in qua quispiam moretur L agi Et quaerentem cur Deo semis per cordi non fuerit justos sacere uoismiae. ,
416쪽
4IO. naities. L. Et admittentem immenia
iam revolutionem annorum . I. a C a.
a. Atque mundum increatum . I, acit. Et oppugnantem originem Iudaeorum. I. aro. Et putantem Hebraeos accepisse ritum circumcisionis ab AEgyptia
L xia. Atque ea nidem Hebraeorum , ct aliarum nationum fuisse caussam circumcisionis . I. x s. Et universale diluvium non admittentem . I. x A L Et renuentem credere Moysi, atque Prophetis . I. aot. Et regantem antiquitatem Noysis . I. νgε Atque itidem negantem Hebraeos non ad misisse alterum futurae vitae statum A
Irridet virtutem miraculorum Diis Celso tributam. L 13 Statuit undenam veritas miraculoruin cognosca
tur . L 'i. Christi miracula vera fulta se contra Celsum evincit . II. a in Eumove refellit Impie irridentem , Christum, quod fugerit. II. Ex
eventu confrmat vera fuisse miraeuia
Ia Chri ili . it. Et magicis artibus tribui non posse demonstrat .suae Chri- si fecit. LL gr. 23 6. Clari istum pro
pter vera miraclida ubique praedicatum tradit. II. lat. Et miraculorum Chri- si fructum asse animarum salutem. Ibidem . Et constare ex e flectibus de veritate miraculorum christi. II. 343. Et Celsum quoque admisisse verita tem .miraculorum Christi . II. mo. Rationem reddit, .ob quam Iudaei in Chritium nrin credὶderint. II. 7P. H. Tradit fuisse discipulos evidens argu melitum Resurrectionis Christi . II. m. t o. Explicat cur Christus redi
vivus a mortuis .non omnibus at pa inruerit. II. I 6s. Ficulnea, quae Clir Icti virtute aref cta fuit , ad neminem spectasse tradit . II. cet β. propter miracula fidem ApostAIIs haesistam fuisse confirmat. Il. 86 Praedictionem suturorum tradit esse n tam Divinitatis . I. 29. Evincit ense Divinas Sacrae Serui urae propheth Ias I. 26 Et praecipuit m Christianae fidei sun clamentum . I. is Disterit de sanetitate prophetarum . L 36 T.
At Morsem Prophetam fuisse testatur . I. roo. g. Resellit Iudaeum Celsi eria
minantem finxisse Apostolos molν. a Christo praedicta . H. is . Constantiam discipulorum argumento esse
ostendit, ni uti ab alia confictum esse . . II a 34. Detegit quare multi erraverint in inia telligentia Divinarum Scripturarum. Il. Imbecillitatem nostri instenti ,
non vero Obscuritatem Divinarum Scripturarum accusandam assirmat. I.
rs. Et ni nil detrahi Diviaitati Saer
rum Scripturarum, quia nossi eam .al-
sequi non possimus. II. 1ot. Sacros Scriptorea simplici dicendi ratione non sine Divino consilici usos fuisse ostendit. II. 262 .Refellit Celsum impie
comparantem scripta philos phorum
eum Sacria ditteris .. I l. At, coni R. eumdem . defendit Implicitatem Sacrae Scripturae . IbIdem . Et obii te tem imperitiam .Christianae Religion II. Eo. Et Aalumniantem Christiana in Religionem esse coecam, S sine ratione . II. in Et accusantem Christianos , quod prohiberent fune discipulos accedere ad alios. It, . i. Et v cantem Christianos meticulosum genus . Ibidem . a. Sanctitatem Christianae doctrinae infert exprimis e jus Pr mitigatoribus . II. 3 . Et ex praedicatione ejus - α a ες. Et ex his . Quae ad praedicationim ejus consequia fue- Te . I l. aes aeamdemqtie .di in I tua promulgatam ostendit . di . s4. Et Apostolos , supposita sibi collata Divina virtute, ad praedicandum Euan pelium proficisci noluisse. II. tat. Et dissici
te esse confirmare ratione res facti. II .eto. Sacras litteras corrupta a non fui se ostendit . II. hia. Et neque etiam Celsum dubitasse de Divina , ct genuina ait
ctoritate Evangeliorum . 11. 1 cI. Qua . tuor Euangelia ex traditione Apost lica ad stia usque .tempora perveni se tradit. .ll. ac g. Et .esse Livinae, S genuinae auctoritatis secundam epi.
stolam ad Corinthios - α ε t. Et ad Galatas. II. ais Et ad Philippenses . Ibidem. Et ad Colossors ea . II. QP Et ad Thessalo ilici nna . Ibidem . Et primam , ac secundam ad Timothe
417쪽
vm Ira Io v Et ad ph Itemonein. II-ava. Et primm Ioannis . Hia 224. Et ad Hebraeos. II. 118. Et Iacobi. II. a 4o. Et secundam Petri II. a 41. Et Judati II. 148. Et Apocalypsim. II. as . A molitoni calumniis Origenea vindicatus . II. Τῖ- γε-
Papiax Divinae, & genuinae auctoritatis
Evangelia esse testatur ia II. a 7, Pausanias citatur. I. myrerius impie pugnat contra. miraculum a Iosue patratum. I. MO. Et quo ad auctorem Pentateuehi turpiter fallitur. I. x St. λ
nuinae auctoritatis esse testatur epistolam ad Hebraeos . II. RO- Philastriua idem confirmat. II. 229.
Phiso Iudaeus citaturia L ars. II. 37s- Philostratum nullius fidei dignum eis: evincitur. LPhlegontis Ioeus de solix desectione , quae Christo moriente , contigit
II. in Photius citatur. U. at τω Plutarchus citatur . I. 149. PoIybium citatur . I. 6 Porycarpiis Div Ina , & genuinae Eva gelsa esse testatur. II. hor. Et Actum Apostolicoτ. II. xto Et epistolam ad Romanos . II. ara Et secundam ad Corinthio x. II. a is- Et ast Galatas. II. ai 6. Et ad Ephesox. Ibilem. Et Et ad Philippenses . II. 1 7. Et primam ad Timotheum. II. 11O Et primam Ioanniτ. Il- 22 Pomponatius refellitur . II. Ur. σοῦ Pradesiuae de nullo factω historico, quoa non se divinitus reveratum minus diriabitandum auffacter affirmat, quam de miraculis Uespasiano tributis. I. PriGaum citaturia II. 216. S. Prosper Divinam, & genu nam esse testatur epistoram ad Hebraeox. II. a Io- Prophetiae definitio. L 7so Prophetiα nota habetur permanenter is Ibidem ,
Neque quod eae innata, quae Proebe-
tia cum certitudine conjungitur . Ibi. dem . Estque potissimum futurorum..s eventuum . Ibidem .. Τriplec prophe
tiae genum distingui potest . I. Τν. Item alia prophetia praescientiae , alIa praede.stinationis . L 3. Prophetiae cur aliquae obseurae . I. 3Α. Qii' praedicta a daemonibus ad causas materiales reia ferenda. I. 83. ProphetIas ab HebraeIa depravataα noci fuisse. defenditur. L.
Protem ntes diu nῖlux rev ela ex eo natelligi . quiae veritas perstringit mentem , falso contendunt, II. 37 I. a. Αrticulos tandamenta lex, ct non fundavimentalem absurde ponunt . II- χ νς-Kque absurde constituunt notax arti eu sortim fundamen talium , ct non sun- stamentalium . IL 377. &- 81 Distine io, quam Calfiolici ponua e inter articulos fundamentates , & nothsundamenta lex, toto coelis ab ea di fert. IL Sibi contradicunt Pro a testantes, dum neeant omne infalliis bile iudIerum Ecclesiae. II. 31 - Mysteria Trinitatis, a Incarnationis utrfundamentalia natural ter cognostIconfingunt Ibidem . ex. Una eorum, atque Deistarum caussa est . u. 334.
Turpreontradictione implieantve ii. 38M A, lix molaonum damnari non potuisse ostenditur . IL Istr. seq. Et quo ipsi iure ad sensum metaphori eum recurrunt, etiam Wool-stonum recurrere potuisso. II. g8s in
Q Uadratus ad sua usque temporata
aliquos eorum vixisse tradit, quia Christoe resuscitati fuerunt. II Ia
litteras reparatas tradit. s. 242
Richardux Simon las de Pentateucho non recte sensit. I. 3τη- Romana Synodux sub Damasis DL nae, S gen urnae auctoritati x esse testatue epistolam at Hebraeoll. I - 1s.
418쪽
Boiisseaus Imp e a firmat Di. Inam Reis velationem cum Dei iustitia incompatibilem. I. a. Et per eam auiscia im edimenta consequendae salutis. Ibidem. Divinam Revelationem fere a nemine cognosti posse effutit. I. a. Et per ea, quae in Evangelio sunt, aliquem iuduci ad non credendum esse Deum . II. ε. a. Sibi contradicens assirmat ni nil esse sanctius praeceptis Evangesicis , di ea rationi repugnare . II. ς. omnes Religiones uti aeque salutarea impie habet II. 337. a. Pro Latitudinarismo audacter pugnλ e. u. I 6 . a. Contra in tollerantiam insipienter declamat. I. ρες. o. Miracula inde salso negat, ruta omnes naturae leges nobis peris peseae hon sunt. L 1 . a. Futili raistione ducitur d n ςgandum miracula, atque prophetias . L o. a. Bussin us refert Lucianum Presbyterum provocantem ad annales Ethnicorum in confirmationem Eclypsis , quae, Christo moriente , contigit . u. 232,
Almasius ei latur. II in s. Sellenus citatur . Il. II
S. Euremondius omnis proh etIas DIvInarum Scripturarum allegoricas esse effutit. L is . a Socrates Divinam, & genuinam esse eo pistolam ad Hebraeos ex antiquitate testatur. II. x s. MEOmenus mentionem facit eius loel Iosephi, in quo de Christo mentio nem iacit. II. 3 8. Citatur . IL 2vε. c. . Spanhemius cἰtatur. II. 14s. g. Iy. a. Spartianus citatur. L G Spen cerus assirmans ritus Centium in Legem Monyeam translatos refelli- r. I. Ias ct seq. inosa miraculorum veram notionem
Pervertit. L M, Falso appellat ad
immutabilitatem Dei Se naturae ordinem, ut e medio tollit veritatem mIracti loriam . L s .a Iam pertite pugnat contra miraeula a Moyse facta . 344.
S seq. Rursus ineptit contra eadem miracula, S at Ia quaedam facti Irifavorem Hebraeoriam. L 343. Prophetiam permanentem nou esse , quI imaginatio est vaga , S iii costans , salisso arbitratur. L re Et non involvere certitudinem, quia etiam imagina. tio eamdem non involvit. Ibidem . Audacter a stirmat prophetiam esse coognitionem naturalem . L et 8. b. Et pendere a vividiori imaginatione . LR . a. Et a temperamento corporis ,
atque opinionibus , quas pliquis se. quatur . Li63. Ee naturaliter a Chri .lio praedictam durationem Iudaeorum .
Falso putat plurea su IM Pentateuchi auctores . I. a r. h. Et Moysem non esse auctrirem Pentateuchi. L 38'. b. Et tempore Machabaeorum factam collectionem Sacrorum librorum. L a s. Nulla inesse effutit in Sacris libris , propter quae de Divina inspiraticino eorum diabitandum est . II. I 6s. 3 8. Et ex seribendi ratione Sacr s Scriptores non fuisse divinitus inspiratos impie colligit. II. 19ς. d. Ninil ad- inittendum statuit, nisii quod constat
ex Sacra Scriptura. L. sex. d. Stacl ktiuscus citatur. L 14 g. a. 2 3. a. II. o. o. py. c. 1s a. a. a F. d. a sq. s. Suetonius citatur . I. '. go. Mentionem facit concussionis terrae . quae, morien
te Chri do , contigit. in ag t Suidas mentionem facit illius Ioseph Iloci, in quo de Cur isto mentionem habet II. . 28.
Aelius citatur. L u. I g. Tatianus philoso h rum inter sedissentientes errores enumerat. L νε.
Leges Ethnic ,rum pravas, S in t r sedissentien tes suillis observat. Il. Convictum se esse tradit lectione Diis vinarum Scripturarum. L tor. Antiis qui talem Moysis multis adstruit . I. 186. Et ex scriptis M 'ysis gentes plu ra accepi te it statur. I. - δ Etiam foemilias Sacra Dr: cula saepe in ore habuiste tradit. II. ay . Et Clarii lia. nos
419쪽
4os obstem, rare DIs principibus
quoad omnia, praeterquam tu falsa Religione. II. RT . Tertullianus poenam talionIs Hebraeis permissam fuisse tradit, ut ma Ia ma. Dra vitarentur. I. I to Et prophetias esse testimonium DI Winitatis. L νης Per Esdram restauratum affirmat inarumentum Iuda leae litteraturae. Laaa. Et antiquos ph Ilosophos ex Saetis litteris plura ruisse mutuatos. II. is. Refellit calumn Iam Ethnie rum opponentium christianos esse inuatiles humanae sceletati. II. a 4. obiicit Ethnicia solemne esse Christiaenis uti divitiis in commune bonum. II. ar. Statim Christiano a vaIde multiplicator suisse ostendit. II. Proba
De Christi gestis Tiberium a Pilato certiorem factum fuisse tradit . I l.
Sacra Evangelia D Ivina , ct genuina ense testatur. II. ao'. S sea. Et epist iam ad Romanos. II. at x. Et primam ac seeundani epistolam ad Corinthios II. a M. a M. Et epistolam ad Gai tas II. a 16. Et ad Ephesios. II. xl v.
Et ad Philippenses . Ibidem . Et primam ac secundam ad Thessalonicenses. II. 2 s. a1 o. Et primam ac secundam ad Timotheum . II. II al. Et primam Petri II. 124. Et primam , ac secundam Ioannis . II a 4. 246. Et epistolam ad Hebraeos II. Os. Et Jacobi. II. a o. Et Iudae. II. aag. Et Apocalypsim . II. 2 4. Afirmat quemdam presbyterum deiectume gradu sitae dignitatis , quia sub nomine Pauli itinera ab eodem Apostolo facta publicaverat. II. O . a. Marcionem obtrudentem novum Evangelium confutat traditione Ecclesiarum . II. or Authentica Ain, olorum apud quadam Ecelesias sua adhue aetate extitisse tradit. II. as . Explicat quare S. Petrua reprehensus a S. Paulo fudi rit . II. a 73. Et in quo Petrus pecocaverit . Ibidem . Probet maximum erImen esse ideo non credere revela tis , quia ea sunt supra nostram coisonitionem . II. a 6. Ad Romana M. Tom. Inchivia provoeat In eo testationem e rum , quae in Christi morte eontire.'runt. II. aga. Et census a Cyrino in Iudaea facit mentionem habet. 1 I. a ε. Theolfri Latavi citantur. L 2 s. a. Theodoretus tradit Saeram Scripturam translatam in omnes lInguas . H. 2st.
S. Theophilus philosophorum inter sedissentientes errores enumerat. L aa. Et ex Sacris litteris plura mutuatos fuisse observat. II. as. Tradit nos e gnoscere eventura omnia, quae Pro.
phetice praedicta sunt, quia iam evenerunt multa similiter praedicta. I. ga. Prophetas inter se consona prae dixisse observat. I. M. Ostendit conis stare de Divina inspiratione Pr phe
rarum ex mutua consensione , quam inter se habent. L asa. νέη Antiqiritu
dici s Nanethonis Mosayeam historiam confirmari observat. L 116. Dei
formam nec narydri, nec oculis via
deri posse tradit. II. go. Dc gma re surrectionis corporum ideo se credi. disse affirmat, quia sacras litteras duli tentilis perscrutatiis fuit. II. 18e- Refert ab aliquibus phi Iosopliis existimatum conscientiam esse Deum . II. Divinae , 2 genuinae auctori. tatis este testatur epistolam ad Roman 1 . II. a Ia. Et primam ad T
vindicatur . II. χε S. Thomas ostendit naturam corruptam per se reparari non posse neque etiam ad connaturale bonum . I. in Et quaenam in nobis sit vis legis naturalis . L . . Salubriter institutum tradit , ut ea etiam creetenda proponerentur , quae ratione cognosci possunt. LTria inconvenientia enumerat, quae
sequerentur, si nulla Divina Revelatio quoad ea esset, quae per rati nem cognosci possunt. L 1d. xt. II. aeo. Hominem Divina Revelatione indigere evincit, quia ordinatur ad supernaturalem finem. Lar Et quia motus interiores non possunt subesse
iidicio homilias . I. D. Et quia lex huis mana noa potest prohibere, aut puo
420쪽
nire omnia , qim male sunt. IbIdem. In Sacra Scriptura sensum spiritualem,& litteralem recte inesse evincit. I. 3νy. Fallendi occasionem non ines. detendit In triplici sensu Divin Turn Scripturarum. I. rgo. Quod fidei necessarium etiam litterati sensu semper expressum esse tradit . Ibidem . Fides nostra cuinam Revelationi InnItatur , definit. I. 3. Explicat notio. nem fidei quam tradit Apostolus He. krcorum Q. II. aol. a. Nihil sub fide cadere affrmat nisi in ordine ad
Deum. II. ιs4. Et ad fidem Christi ord nari totam Scripturam veteris , L Novi Testamenti. II. ass. Et fidem esse unam virtutem, vel ea sumatur pro habitu , quo e redimus , vel pro rebus, quae credimus. II. 368. Fidemque nostram Inniti Div Inae veritati. II. 34 . Evincit christianos
non lex iter credere. I. s. Et esse pro portionatum homini ut credeam Proponantur , quae sunt supra rationem ejus . I. ro. Immci id necessi rium esse , hcbita ratione finis, ad quem ordinatur . I. a. Veritatem tamen fidei Christianae non esse contra rationem. II. 43. Neque nos cred re sine ratione. II. 44 Rationi autem Conveniens , ut sup rnaturalia supra eam posta sint. II. a. Et per Divinam Revelationem oportuisse mentem hominis evocari in aliquid
altius, quam per. rationem cognosca.tur. II. a a. Et credi veritates reis ut latas , ut cognitionem certiorem
habeamus. II. Eoa. Et ut de nobis non praesumamus . Ibidem. Divinaeque legis proprium esse, ut per eam ad rectam fidem inducamur. II. Eo ..
Utile tamen esse, ut similitudinibus ea quoque explicentur quae laut supra cognitionem nostram. Ibidem. Antiquos patres ante Moysem id lumLnis habuisse tradit, per quod suam vitam quoad Deum recte ordinare possent. I. gr. Et eos per Prophe tiam instructos de fide Deitatis. Ibiisdem . Et per interiorem instinetum de modo colendi Denm . Ibidem . Coogruenti ratione suadet Vetere Legem datam tempore Moysia . I. Et populo Judaeorum . Ibidem . Quae iaea peculiariter praecipiebantur, solum populum Iudaicum obligasse Observat.
Ibidem . Rationem assert, cur Gonii lea admittebantur ad obser .antias Vere
teris Legis. I. ιν. Explicat cur Mi Pses per bona, ct mala temporalia Hebraeos induxerit ad observationem Divinae legis. I. It a. Et quid continerent caeremoniae Veteris legis . I. 12α Et quid requiratur, ut aliquId sit ordinatum. I. ra t. Et triplicis generis esse debilisse praecepta Veteris Legis Dios. Assirmat duplicem mille finem caeremonia litim praeceptorum. luidem. Et per facti feta Veteris Lexis cousultum
Divino cultu I. I. raa. Et etiam per sacra . Ibidem . a. Et per sacra meiιta . I. rax. Sicuti etiam per observantias. I. a I. Et expediens fuisse, ut praeiscepta caeremonialia inultiplicare latur .
Ibidem. Et praecepta caeremonialia ex una parte habuisse rationem, ex alia non habuisse . Ibidem . Explicae qua ratione Lex vetus sub elementis munis di designatur . I. ra . ostendit praece pia i aeremonialia esse debuisse quadruplici generis . I. 227. Et recte conis ni tuta praecepta caeremonialia quoad principes I. 128. CCmmunicationem hominum ad Invicem duplicem esse tra.dit. I. a x s. Et poenam talionis permissam Hebraeis non ad vindictam explenis dam sed ad servandam poeu m. I. Io. Et omnibus furtis non eam demi poenam recte fuisse constitutam . Ibidem.
Explicat qua de caussa poena exilii apud Hebraeos in usu non fuerit. I. ast. obsee.at recte institutum ritum de vitulae occisione . Ibidem. Et recte iactam dIstributionem honorumia Veteri Lege. I. I 31. Et sapienter Iain ea costituta, quae spectant ad conversationem extraneorum. Ibidem . Sicut alia, quae spectant ad conversationem domesticorum. I. IlI. Ex PO
nit cur Deus sibi reservavis institu tionem Summi Principis Iudaeorum. I. a 34. Et sapienter tradita praecepta