De accentvvm graecorvm nominibvs ..

21쪽

translatam - adhibet et de sagittis et de d0loribus v. s. et de rebus linguae stomachoque acerbis de radice quadam A 846, de λura ε 323 ).

Restant praeter ea quae auribus obnoxia sunt nonnullae locutione8 quibus Vox ξυς non Significat qualitatem earum

22쪽

κυV00ς Opp. Cyn. 1, 37. Possis etiam Vocem IxiVOOc conferre quam eum οξυς eoniungit Plato Theae t. 144 a, es. Charm. 160 a, eum Taxυς en Cyr. 1, 4, 3), i. e. homo praesentis animi, ef u 332 arri Tric; Issi ut IxiVOOς ut εχε py V. Iam si ad vocem pergimus, iuvat suetoris ad Herenn. verba afferre 3, 2, 2l astuta voeis exelamationes Vitare debemus ieius enim sit et volnus arteriae astuta atque attenuata nimis delamatione et rapiendor mon Sumitur. - Astuta exclamatio ostem volnerat ea dein laedia auditorem.' Itaque primitus is sonus distebatur Ξυς, qui teli instar aurem laedit Vehemens, tridulus, erebris intervallis ruptus, repentinuS. Omnibus his communis est ingrata quaedam inaequalita S, quae quidem non nisi in alti 0re Dei regione cernitur, Sed etiam eum intentione quadam plerumque coniuncta St. Loe Homeri ei,

23쪽

Quos locos si eomparamus, effieitur omnibus depingi vehementem animi motum, praedae eupiditatem Summopere Xeitatam, pugnandi ardorem, luetu maerorisque pune turam. In talibus eoia diei 0nibus vox sit austa, Stridula, penetran asturnine, iniucunda, plerumque etiam magna, praecipue autem altior sit Oher μ). Nam asse et u eommoti 0eem tollimus, ita ut et maior fiat et elatior. Si omnibus quos attuli ostis ut aves mittamus hominum vox altitudine eam Xeedit regionem, intra quam Sermo Solet e continere. Notandum autem est in OdySSea Vocem ξυς non usurpari de Oni8.

24쪽

ei iam in nonnullis aliis loeutionibus apparet. Aelimen Oeis laedit aurem. Item o Guεpba λεως es. Et, eling et rell-Wit s. v. eohaeret cum Latino mord e et Verna illo mel Z-.

25쪽

Geseli rei milites manus onseruerunt V 38 E 393, ef 463.

Hustusque ea voeis qualitate traetavimus, quae qua8itendunt in magnitudinem, quippe quae coniunetae in eum vehementi motu animi. Quibus quodammodo oppositae sunt Voce λὶ υς Sive usustoc , iTUφ VOg Sim. quae nune erunt explieandae, ut ostis ξυς sine magis appareant. Nam in antiquissima Grae eorum poesi Stirps OEυς omnino non nuneupatur de Sonis ineundis, claris, canori S , musistis sed si talia volunt deseribere p0etae, addunt ad i. λύ υς Sim. Cuius vis aecurate exponitur ab Aristotele de audib. p. 8044 2l: t supcii 'εis T V pinv V a λεπraiy Rcu

26쪽

τεττi3ες Sunt iΥupo Aristo t. l. l. et in proverbiis in cantorum eXeniplum abierunt, es. Pratinam apud Athen. 14 633 a Boelior o Pratina, di SS. Mona St. 1912 p. 5l, cuius Vide notam Auκ ut 6 τεττiEεUTυκος ες opoV, Simonid. r. 173, Theocrit. I, 48. Etaphora dolitiorum uigore Sumpta commendat eorum opinion Om, qui Stirpem λii ad Splendorem referunt, s. Ebeliti V λPsυς Frequen est apud vetere ut omnibus te inporibus translatio de iis quae Culis c0rnuntur ad ea quae Rudi utitur, aut vice ei Sa. Ita Saeptu occurrit pluvia λευκri, cf. Gras De Graecorum muSic l889 p. 34 etiam 'ain, cf. Arist. de audib. 80 24 1. Herodotus 6 60 uuarpo φ viri deside-

27쪽

Elysium leniter adstans b 567 praeterea es. N 334 EMPO 620 176, 289 357 590 Ψ 215, 2l8. Stridulum flagellum vo

rari dicit in praecone cf. Hippocrat. de arte Vol. 1 9. 21 in Kithia; Aristo t. do audib. 801 saop. Demosth. 18, 13 quem assert Pollux 2, 111 Sophocles . R. 18 irato b inquit tiμπε στουοε osci τε 'pυς ζ μαυλoc quocum esurdi ius apud in dorsium Lex. Soph. V. Ouαυλος comparat Baechylid. r. 4, 1 Blass. Addo Pind. l. 9, 22, AeSch. Pers. 39b. candida vox Quintil. 11, 3, 15; Splendida' saepiuS, etiam suSca', cf. auferet tu de Sur a langue de a rhetorique et de la eritique littera ire dans Ciceron, Puris. 1886 p. 202.

28쪽

εoio, contra Briseis T 284 μφ' υτ in Patroclo χυμtcvrio εκ KUε, χε9si ' ci I γε GTri θεα, es. 259 0 527. Hie ooξυ deseribit primum vehementissimum clamorem Aussehrei)subito erumpentem nota oristum), in rubor τε inest fletus effusus et longa lamentatio nota imperseetum). Quod probatur

reliquis exemplis iis 20 λ 391 φ 56 π l6. Quodsi postea

Aesehylus Pers. 468 seripsit vaκ κυσας ΓΥυ, Stendit Synonyma inter se contaminari neque Homerus κ κυεi dixit de viris, es epigr. 14, 2). Itaque o E semper et ubique eum asseetu oniunetum altiores etiam deseribit vostes quam OλiΥU, praeterea Vehementes, Subita8, impetuosas, usitatum modum excedentes, cum illud impli dem sonum atque canorum notet et magis magisque pro epithet 0rnanti p0ni

musteis Op. 659 , Seut 206, 278.

Iam si quaerimus, quomodo p08 Homerum OEυς pervenerit ad 0no harm0nie08, meminerimus portet temp0ribus Olympi

29쪽

denuo onditam. Tum non sine novis istis religionibus Magnae Matris Baeehique invasit Musa affectuum stimulis exeitata, utque in nostra quoque arte musica identidem saetum est et adhue sit, hominum aures sensim assuefeeit iis quos antea vehementer repudiaverant Soni eanendique modis. Tum innotuerunt novae atque inauditae harmoniae, Phrygia atque Lydia, quarum alterius pr0 prius erat furor baeehieus, alterius nenia

omnisque essus tristitia es. Aber Die Lelire vom Eth0s inder i ieel, Musili 899 p. 98 et passim). P0stquam Olympus

tibias novis modis oeupletavit, Terpander ei tharae hordarum auxit numerum, quarum altiores initio multis Grae eis fuisse

aeutiore quam gratiore eonsentaneum St. Nam eum eninusitatum aurem teli instar laedit atque vulnerat. Atque inter Terpandri nomos citharo die is est volu0ς ξυις quod nomen

Vollim annum ad loe . Plutaretii, Bethium ad loe . oliueis, Ianum ad Aristot. Probi. 19, 37 Musi et r. p. 98): Ouoi ε

Oξυς ut εTpuoibio C. Ad εTpcioibio post Buretium iam Boeelthius De metr Pind. p. bl ontulit, quae Plutaretius e. 8 narrat de aeadae voluim piluελεi, ef Volli manu ad . 8;Tportoc apud muSi eo plerumque Significat tran Spositum systema δ), sed etiam diapason speciem ). Sed sive propter transpositum Systema sive propter diapa Son Speciem Vocabatur acutus, cantu Stendebat in altitudinem id quod iam uret tu statuit, es. Volli mann ad Plui. e. ). Praeterea eum tristem fuisse atque lugubrem Aese hylus Oeet eximia imagine Sept. 953 τελευTalaid επὶηλὰ λαξα 'Aput o οξυ uouo et Choeph. 820 utir v1 es. Ian ad Ps.-Aristot ProbL 19, 38 p. 99, cuius de voce testimonia valde possunt auget i; in Uni Versum es etiam Pind. l. 14, 15 et schol. I 393, 12 Di ), Aristoxeni Rhythm. Elem gi Wesiphal Dionys. Hal de Comp. p. 85 X. U.-H. Varron apud Serg. de accent. p. 532, 19 Keil Venant. Fortuit. 10 9, 5 et 11, 4.

2 es Narquar ad Aristoxeni sui p. 52, 30.

30쪽

eo Deludas Terpandri nonium astutum e0mpositum fuisse Lydia harmonia, quae et lugubri fuit et aeuta, ef Plut e 1 Tnu AUbio tipuo via TrapuiTεiTai se Plato, es. I p. 398 Sq. , Πεibil

igitur vehementia a vetustissimis antilenis aliena et una tenuis- Simarum hordarum Stridor ipse quoque pri0ribus ignotus iam notabantur voeabulo Eυς nam nonium aeuium fuisse eitharo di eum inter veteres constat). Deinde hae vox postquam Semel musteam intravit - ei liuet non dixerim ho ipso illo n0moesSe saetum, tamen interim o primum est eius rei testimonium, SenSim Oepta est de canoris quoque atque uelandis nuneupari Soni S, euius rei admodum pauca tantum manserunt

vestigia. Veluti eum apud plerosque poetas luset Dia dieatur λvΥυφ00330ς es. Ae Seli. g. 1146, Soph. . . 671, Aristoph. Av. 138l, Theognid. 939 , legimus Soph. Trach. 963 Πpου-κλuio οξυς' uo in unld V, quod cogitari nequit in Homero m): ef Ant. 424, abr. 12, 3 19, Beelier De Pratina, diss. 912 p. 72 et Aristophanes v. 109 eantum ei eadae veteribus

magis Ham nobis Reeeptum oeat ξυ ελος Seille et in aevo e post Terpandrum notio Vehementiae paulatim cessit

altitudinis, id qu0d e fauilius fieri potuit, quod eum ip8 altitudine in sonis musteis vehementia quaedam e0niuncta Si V. i.

vi primaria aliquatenus conspieua fuit quin etiam ipsis musicis To pastu Videbatur εvvat OTεpo quam To ξυ sie Aristo t. ProbL 19, 33 , sed ex quo coniungitur eum V 0e pupug, ubi eumque agitur de voeibus musici S, TO E meram