장음표시 사용
71쪽
musica ab Atheniensium ingenio pr0rsu abhorrente, de novis artis tragicae argumentiS, qui e0ntendere ausit, eam classicam quod n0 dicimus sui88e, ut quaevis ejus mutatio exstiterit depravatio C0mparanda videtur vetus illa musica cum n08tra ecclesiastica, Vel quam dicunt Severam; et quamdiu tragoedia quasi deorum cultus erat, certe ei aptissimum Severum illud musicae genus erat, prorSu Vero alienum ab Euripidis trag0edia, a diis heroibusque ad homines delapsa Aesehyli tragoedias comparare p0SSi eum orat0rii et cantatis, Euripidis dramatum partes lyrica cum dramati muSici n08tris, etsi in iis musteae n0n de rati habebatur, ut dictio pro illa plane negligeretur, Sicut Saepe apud nostrates.
Vix tamen dubitaveris, quin audit0rum gratia in illis muSic praevaluerit, et parte melicas audiri quam legi poeta maluerit'). Itaque nostrum de melicis partibus dramatum Euripidis judicium, si cum Aeschylo et Sophocle ea comparamuS, non iniquum S Se 0n 0teSt, nisi musicae n0bis ignotae rationem habemus Leviorem molliorem que musicam uripides adhibere coactus erat et obaudientium studia et ob dramatum Suorum argumenta. Aristophanem autem recentioris illius musicae irrisorem facile comparare possis cum iis, qui ejicere v0lunt etiam e nostris theatris M0Zarti m0d08, quippe cru0rem auditoribus fervidiorem per Vena pul Sante S.
y Qua ex re fortasse conjicias, cur choris ex mulieribus compositis p0eta tantopere gavisus sit. Etiamsi enim viri partes muliebres agebant, tamen tales eligendi erant, qui canerent acuta voce Tenore), ut quae habitui muliebri apta esset. Quibus modis Athenienses tantopere deleetatos esse Verisimile e8t, quantopere posteri0ra saecula cantoribus castratis.
72쪽
Quid igitur de Arist0phane Euripidis irrisore statue-lims Ouinis Aristophanis comoedia cum id spectaret, ut quidquid in republica male gereretur acerrimae Subjiceret en Surae, per se laude digni8Sima est. Sed quae erat oelilocratiae natura seri n0n potuit, ut reipublicae labes inlit beretur iis remediiS, quae comicu commendabat Qu0d enim depingit vividissimis coloribus tem- pHS, αραθωνοmχχων glorio Sa aeta reduci non potuit. Sicut enim seri non p0test, ut homo adultus redeat ad Simplieitatem puerilem, Sic populus quidquid agat certis legibus sacere edoctus non e reduci 0teSt, ut quasi inscius h0ne Ste agat. Quod cum perbene intellexisset 0crates, idem pectans quod Aristophanes, unice Veram ingreSSUS eSt iam. Doeuit enim cives, libertatis ambiti0sissim0s, id quod uni e reipublicae ruinam reprimere valuit, certiis a diis hominum pectori insitis legibus agere, quae Vera SSet libertas Aristophanis vero labores, quippe cui deesset altum illud de aetatis suae ingenio judicium, etsi in praesens aliquid b0ni efficere poterant, in universum
Sunt qui dicant, etiam Aristophanem ipsum Suae aetatis ingeni indulsisse quod laudaverit tempus ipsi prorsus ignotum fuisse; et probare Sententiam ip80rum dicunt ipsius Aristophanis irrisionem de0rum, in civium pravis moribus depingendis non raro petulantiorem quam Severiorem en Suram. Qui sunt, junt, illi n0biles cives, quorum partibus ristophanes favet Illine de quibus
Ran. 741 .... πως γαρ υχὶ γεννάδας, Oσεις γε πίνειν οἶδε καὶ βινεῖν μόνον Ζ
73쪽
An Catullo concedemus XVI, 5. 6).
Nam castum esse decet pium poetam IpSum, Ver8iculos nihil necesse est Certe nobis ingenuus comici animus laudandus est, qui Vero patriae amore ductus ne gravissimas quidem inimicitias subire dubitaverit; neque civium Studia eum de secutura suissent, ut secuta Sunt, nisi eum bonum civem
aestimassent Scilicet si quid peccavit ei n0n indulserunt. Immo subtilissim judices quo quis plus ingenio Valere Videbatur, eo severius judicabant; quod haud dubie etiam Euripides saepius expertus est'). Itaque Nubibus tertio
loco habitis comico quamvis spectato significare Voluerunt, quant0pere peccaSSet in argumento tractato. Sed illos Nubium errores, quo Supra attulimus, evitavit
c0micus in Ranis. Mira enim arte quidquid inauripide p0et irrideri poterat risit neque tamen dubitandum
est, quin tristis animorum ob rei publicae miseriam status multum ad vict0riam attulerit Aeschylum spectatum civem et pie cultum poetam, testem aetatis virtutibus florentis oppositum Euripidi, malo civi, acetissimis e0miei parodiis irris0, afflictis audientium animis maximum sui et suae aetatis desiderium m0vere neceSSe erat Socratis per80na in Nubibus de distorta et depravata erat, ut ampliu8 0gn08ci non p088et; Euripidis vero in Ranis, etiamsi et ipsa distorta, tamen tantum veritatis retinet, ut ex Superlatione Semper Veraserma eluceat. Sed ne putemus populum Atheniensem
y Vix aliam causam invenias, cur tam paucas reportaVerit victorias tragicus. Quae vitia aliis poetis minore ingenio praeditis audit0res cond0nabant, non Euripidi.
74쪽
sibi adimi Euripidem pati voluisse nimi e gaudebat, et quantopere illi sui potestatem fecisSet persona Dionysi lepidissime ostendit. Itaque comico nulla alia reducendi ex inseris Aeschyli pro uripide relicta erat
eau Sa, quam quod Ae Schylii melior fuisset civis quam Euripides. Atqui jam circiter exaginta anni ante Aeschylus cive Suo reliquerat, quippe qu08 in Se et civem et p0etam injusto suisse puta 88et. Quant0pere autem interim Atheniensium ingenium mutatum erati
Sed ut jam ni sat Aristophanis de uripide ju-
distium nos sequi n0n 088e arbitramur, quippe qui Euripidem nisi comparatum cum Veteribus poetis n0n judicaverit, et qui principiis ejus aetate inter Se pugnantibus, partium Suarum Studio abreptus, neceSSari aetalis ingeni suum jus non c0ncesserit. Sed tantum abest, ut de ingenii ejus praestantia aliquid detrahere velimus, ut quantum licuerit acutum poesis aestimatorem eum fuisse concedamus, id qu0d acetissimae par0diae luculentissime probant. Id tantum velimus, ne n08troqu0que temp0re, cum uniVerSam Graecorum historiam et p0esin ad dijudicandum relictas habeamus, ejus judicium quasi unice verum ponatur. Cum in multis rebus verum vidisse certum est, et Aristotelis judicium
Saepius cum e congruere Videtur; neque tamen OS-
Sum HS quin eum de univerSae trag0ediae regulis judicem adhibendum esse negemus, cum uripideam tragoediam e temporibus indole prodisse non viderit vel videre eique suum jus concedere noluerit.
75쪽
atus sum Richardus Arminius Rudios a. h. s. XLI. mens Aug. die XXV in vico Marchiae Stepentig, patre Arminio, pa8tore, matre Carolina de gente irchner, qu08 adhuc superstites mihi servavit Deus . M. PFimis litterarum elementis domi imbutus, puer X annorum traditus sum gymnasio Vitebergen8i, quod etiamnunc ab A. Schmidii egregie regitur. Biennio ibi peracto alumnus laetus gymnasii regii Joachimici Berotinensis, tunc A. et ne chio, nune G. te Astingi rectore florentis,
quia civis classis secundae superiori Severas scholae leges laeseram, pulsus, a vir humanissimo Bonnelli in numerum civium gymnasii FridericO-Werderant receptus sum. Auctumn a LX. maturitatis testimonio munitus, universitatem riderieoe Gulielmam adii, philologiae studiis me dediturus. Du0bus semestribus ibi absumtis ad universitatem Viadrinam me contuli, ubi postquam per annum Versatus sum Berotinum reversus studia per tria Semestria perse
Per illos septiens sex menses auscultavi virorum horunce
doctissimorum praelectiones: B0eckhii Dr0yseni, Gepperti, Gruppii,maasii, Hauptii, Niedneri Rosebachii, Trendelen- burgit, erderi, estphalii, qui Viri mnes, quantum me adjuverint in studiis colendis semper animo SerVabo grato.