Commentationis de Lege dvodecim tabvlarvm specimen privs ...

31쪽

M CAPUT ALTERUM.

rentur, ido statim aetati Aelii adscribenda essent. Verum cupidius hoc praeripuit Huschrius, cum inde probari vesicit hos libros tres eosdem esse S. Aelii commentarios quoHΡ. Crassus citat apud Ciceronem l. l. Quae ros otiam si largiamur de tribus commentariorum libris cogitare posse Ροmponium, fundamento omni destituitur quod ex eiusdem testimonio do fido illorum librorum haud constat i): cum de commentariis sano apud Ciceronem dubitare non liceat. Quin por-

quam apte simplex et commune commentariorum nomen etiam

tripertitis convenit quod adiectivum a Pomponio nude positum aut fallor aut a vero non abhorret ab ipso Aelio auctum fuisse substantivo commentaria tripartim laterpretationis autem, quae fuit pars tripertitorum, parum

dilucidam imaginem ferme adumbrari video. Vulgaris enim

i Certam eius rei caussam significandam obtrusit Pomponio Husehhii manus qui nuntiatum quod sequitur operto corruptum sectatus ad ali in est Cato. Deinde M. Cato . . . prioribus iunxit ita ' quos ια- me quidam negant eiusdem esse, ed hos sectati ad aliquid Aeli Cali. Deinde M. Cato ..., p. 18 sq. ne hac quidem in re privatus udormiassensu. t neque propter formam eiusdem qua tantummodo excipitur prius eiusdem ita grassari licet, et novus ille quisquis fuit Aelius Catus debuit saltem diserto alius praedicari. Accedit quod Cati cognomen Pomponius antea no verbo quidem attigit inferro quidem mach-hius ausus est, ex Florentini cod. scriptura Mae Caelius eliciens Sem. Catus Aelius' p. 178 prorsus inaudita collocatione atque quae dissimillimis Balbus Lucilius, Labeo Antistius etc. minimo defendatur. Omnino frustra quidquam officias ex isto vitio vulgari in codicum mo- moria os. Remmererus Obss. ur. iv. p. de vita . aoeilii Ioli

p. 32. 45. 48 n. 26): ut simili modo Dig. 33, Sex. Ca ooilius Oxhibotur pro Sex. Aelio, quod nomen ex olli N. A. IV 1, 20 de

eadem re tradente restituendum est ubi gravi errore Ι. F. Gronovius Gollium x Digestis corrigero maluit, scilicet Servium Sulpicium ratus Ciceronis aequalem Sex. Caecilii celebris Hadriano regnanto ICti cs. Gollius XXo placita rotare potuisse. - Α latuisse videtur Pomponium illius cognominis ratio: si ceteroquin eo non minus usus esset atque ora Sempronii quem populus Romanus co po appellimae aut 38 Atilii qui primus a populo Sapiens appellatus eat. Iam so loco unde profecti sumus, Cato priore loco delendum est fortasse ex titulo margini adscripto oriundum ut sana procedat sententia: Ius ectam ad aliquid ea deinde M. Cato, princeps Porciae familiae, cuius e libri oetam: sed plures M. 'si eius, e quibus ceteri oriuntur. Ita enim recte eorrigi ab Huschlii p. 185 puto scripturam librorum sedulis inii lii eius.

32쪽

DE VETERIBUS XII TABUILARUM INTERPRETIBV8. 25 opinio est eam continuam explicationem fuisse inprimis voca- bulorum inveteratorum obscuriorumque ): in quo Μο-sonus

Η. R. I p. 913 affirmat iam Graecorum grammaticae studiorum quandam vim perspici. Sed ea opinio non aliunde nata esse videtur nisi ex eis quae de vocis ess ' notione a S. Aelio non sqtis expedita Cicero rettulit cum secus rem accipi iubeat ipse Pomponii locus. Is enim cum dicat tripertitis continori legem, interpretationem, legis actionem, tria illa iura intellegit, de quibus ab initi exposuerat L 6, ubi ex XII tabulis fluere coepisse et ius civile i. e. prudentium interpretationem necessariamque fori disputationem, et legis actiones

docuit g. 6. 8). Atque id ipsum spectat quod addit eum ibbrum veluti cunabula iuris continere Forensis igitur fuit, non grammatica interpretatio quae quamquam in singularum quoque vocum significationem inquirere data occasione non superi sedit, tamen in iureconsultorum auctoritato proponenda tota versabatur. Sequitur autem ex hac operis parte ea quoque desumpta esse quae propria Aelio a Veteribus memorantur ut quam Cicerone teste controversiam movit ad tam VII ta) possetne heres quod furtum anisa factum esset, recte furι assere, aut quod uti quoque et cereos in domesιicum usum patam in

penu esse scripsit Gellius IV 1, 20. Dig. 33 9, 3, φ. ), aut

si per emptorem steterit quominus ei mancipium raderetur, pro cibariis per arbitrum indemnitatem posse servari confirmavit

Do alter qui S. Aelio a Cicerone iungitur interprete L. Acilio non satis ne de ipso quidem nomine constat quem P. Atilium apposset omponius i. i. g. 38. Verum cum ab

hoc auctore in praenomine erratum esse nemo neget, ne nominis quidem formam recte existim a plerisque et iuris scriptoribus et Ciceronis editoribus β constanti duobus locis de leg. ΙΙ 23 59. Lael. 2 6 codicum Ciceronianoruin memoriae prReserri. raeterea hoc tantum comperimus Sapientis eum ο-gnomine ornatum esse quia prudens esse in iure civili putaretur

3 cf. Vaassenus Anim ad fast rom. p. 222 al. Fugit hic locus eos qui S. Aelii reliquiis colligendis operam dederunt. - etiam sanno ad Pomponium I. I.

33쪽

26 CAPUT ALTERUM.

Cicero Lael. L). Iam legis interpretations Acilii probabit

est non multum diversam ab Aelii fuisse cuius eum aequalom intellegi coniuncta utriusquo et apud omponium et ut veterum interpretum apud Ciceronem mentio persuadet.

Iam veteribus interpretibus Cicero Opponit L. Aelium ),

scilicet StilonemΡraeconinum illum Lanuvinum grammatiCorum studiorum auctorem, quem novimus ad disciplinam provehendam antiquissima linguae monumenta commentariis instruxisse. Cuius ex interpretatione legis praeter lessum ,π-plicatum hausta est Fosti glossa ad sonticum morbum p. 290. )Atqui de eius ration et indole si quaerimus, in gravissimam controVersiam ac multifariam vexatam incidimus quae est do Aeliis internoscendis. Nam cum praeter S. Aelium et L. AΘ-

lium etiam C. Aolii Galli qui scripsit do significatione Verborum quae ad ius civile pertinent, pud Festum o Gellium extet memoria De librorum similis saepe argumenti quid cui

t 'L. Aelius isto loco urnebi demum emendatione suum honorem nactus est, cum in libris sit Laelius frequenti codicum mendo LCicoro de r. I 2, 265. linius XIV 2 - unde post alios Diinsonus quoque P. 12 Pernicius Encycl. Hal. vol. 28 p. 321, Wiosius de M. Valerio Messalia p. 75 noscio quem Laelium in XII tabb interpretibus referunt. Ne tenuit hoc qui perperam . nuncupari pro S. Aelio opinatus est Vaassonus Anim ad fast. p. 223. Rudormum ero mirum quantum ratio fefellit cum L. Acilio L. Aelium confundentem H. i. r. I p. 61. Ceterum de Aelii aetato praetor alios adeundus est Ritscholius Parerg. p. 23 cf. praef. XX qui eum Lucilio circa a. ΙΘ nato non multo minorem fuisse colligit.' Nam quod Lerschius Philoa linguae et III p. 146 sq. contendit probavitque Gras enhantomist phil. II p. 336, quaecumque Aelii glossa etymologicae apud Varronem Festum alios seruntur, omnes ex illius in Saliorum carmina atque in XII tabulas commentariis ductas esse, prorsus caro idoneo fundamento ex ipsis vocabulis expeditis quae maximam partem alieni argumenti sunt repetendo. Et conforondum de illius interpretationis genere Varronia iudicium de I. l. VI 2. Quamquam ne de olymorum quidem sive de origine Verborum libris quos alii statuunt quidquam constat. Omnino haudquaquam omnia quae Aelio tribuuntur ab ipso iam litteris mandata fuisse, sed a discipulis, Varrone maxime, ex auditione tradita ipsa Varronis in citando variatio

indicat: Aelius a riwi 'o 18. 21. 25. A. Deba 'o 66 101. V 7. cf. do r. r. m 13. Gellius I 18. y Μera autem coniectura neque ea probabili Motus est C. AoIius Stilo ex Varronis lection Cornelius Stilo ora. I. V 148 et 150: cuius

34쪽

DE VETERIBUS XII TABULARUM INTERPRETIBVS. 27

quo proprium sit, ubi plena nominis significatio desideratur, a de re admodum fluctuat criticorum iudicium. Itaque qui Aeliorum fragmenta collegerunt, Stilonis an Heusdius, Galli Heimbachius, utriusque Eggerus Latini serm. Vetust reli ),Sox. Aolii st Galli Dirhsenus in libro Bruchatticho a. den Schristendis rom. Juriston' et Huschrius Iurispmd anteiust.

quae supersunt , pro arbitrio pleraque disposuerunt. Noc vero multum lucramur an musiai consilio qui ad L. Aelium omnia nisi quae ad ius civile pertineant revocanda esse statuit: quamvis hoc ipso statim concedat saepe parum discemi posse

de L. Aelio Stil disquis p. 62). Iura enim et Aelius Gallus

disputavit quae propria iuris civilis non sim - cf. p. Festum V torrens, petrarum genera, saltus, alia mi Aelius Stilo in legis explanatione tractavit ex intimis iuris civilis penetralibus hausta. Ac tamen simplicior haec caussa est quam Videtur esse. Nam primum continuo procul habendus est Sex. Aelius, cuius et tempus et scribendi consilium, quale fuisse modo cognovimus, aliquantum distat ab istorum fragmentorum quibus de linguae ratione plerumque agitur argumento. Omnino tripertitorum posteriore aΘtate exiguus usus fuisse Videtur quoserum Vestigium praeter paucissima illa quae supra congessi frustra requiris neque eorum ullam rationem Cicero habuit cum expositis a Cn. Flavio primum actionibus nullos fuisso dicat, qui illa artificioso digesta generatim componerent' de or I 41, 186). Fallanter igitur qui Sex. Aelium a Varrone citari putant dod. l. VII Intempestum Aeliin dicebam quom te vi astendi est mulum' quod Dirkseni commentum l. l. p. 44 probavit om-pfius ad Val. ax. IV 3, i ubi errore VI 3 exaratu , in medio reliquerunt Huschkius l. l. p. 14. st Rudormus I p. 234.

Neque enim it de re taceam cis locus segregari potest a

septem reliquis quibus Varro in his libris L. Aelii magistri placita in consilium vocavit ubi qui significetur dubium non est. Nam quod quaedam ex eis Aelio Gallo et alii tribuerunt

quam dicat orebram apud Festum mentionem aso rellius in nom. Tuli. . . non magis equidem assequor quam quo iuro Huschhius Iur. ant. p. 73 n. C. Aelii cuiusdam reserat extare apud eundem Festum aliquot ex ratione fragmenta C. Laelii quidem ratio pro se apud populum notatur p. 19 et 314 Μ. quod nomen etiam p. 18 recto Pro Coelii nomine substituit ioniu in iudicemuelleriano p. 441.

35쪽

28 CAPUT ALTERvΜ. et nuper tribuit Rudormus I p. 166 Galli Varronem notitiam habuisse pridem recte negavit einelius rotegg. in vid. Fast. p. IV cf. Lachmannus in Annal iur scient histor.

XI 116 sq. Ritscholius arem I p. 372): qui illum Verrii

Flacci, a quo primo consulitur, aequalem ac fortasse socium Augustea aetati vindicavit. Iam vero quemadmodum Varro constanter Aelium obsignat misso et praenomine et cognomine, ut hinc ipsum improbotu Eggori ratio V 148 6 150

Cornelius Stilo in L. Aelius Stilo mutantis citaras eodem idem apud Verrium Flaccum semel saepius usu Venit qui cum undeviginti locis olium Stilonem, tribus et viginti Aolium Gallum, duodecim simpliciter Aelium citaverit, uno saltem o his titulus additus is e lanatione carminum Saliarium auctorem non sinit obscurum esse, cum ab Aelii Galli nomine, sicubi diserta libri significatione augetur, numquam absit cognomen. Scio equidem fore qui provocent ad Festi locum p. 352m valde lacunosum, ubi qua de lege curiata a. DXXXIX. lata narrantur, in codice excipiuntur vorbis vit Aelius m XII sio λ - supplotis ab Ursino in favi Aelius in XII sionimationum verborum. Quod supple .

mentum omne editorum punctum ita tulit, ut qui nuper glossam aliter constituerunt Ommsenus Μus rhon.

XIII 568 sqq. eiusque vestigiis insistens Berghius ib. XIX.

p. 606 inde adeo argumentationis partem repetere non Vererentur. Quamquam quo modo haec de lege curiata narratio in iureconsulti libro de verborum significatione locum apte habuerit, ne his quidem satis contigit explanare. Nec probabile est duodecim eius operis libros fuisse cum ex duobus tantum fragmenta nominatim referantur eaque ita comparata,

ut fere suspiceris librum alphabetic ordine orba discriptaoxhibuisse. y Recto igitur numerum ad XII tabulas Suringa-

,--, non signi- tostatur ellius. Ex libro I glossa citantur ad paries' Dig. 50, 6 157 et postliminio receptum inest. ex I. II reus , saltus , Horrens' Fest.), vestibulum' Goll. XV 5, .macrob. Sat. VIAE). Quae ratio non vertitur eo quod in Digestis l. I. etiam viae significatio tamquam ex priore libro desumpta additur constat enim, qui fuit modus a compilatoribus

Digestorum institutus, satis infirmam esse earum inscriptionum uotoritatΘm.

36쪽

DE VETERIBUS XII TABULARUM INTERPRETIBV8. 29

rus rettulit Hist crit schol lat. p. 38, in eo tamen mirifico lapsus, quod Sexto Aelio glossam adscripsit rectius Μorkolius l. l. V sis verbis lemmatis deperditi quod o XII tabulis fuerit, deperditam explicationem contineri porspexit idemque Lachmanno probavit. Ac videor mihi, quod loci ratio flagitat, non sine aliqua probabilitatis specie supplevisse in hunc modum Transque dato notis vi Aelius in XII sio nimare traditoque. f. p. 309 vos placo in precibus fere cum a citur soni cat id quod supplico, ut in estibus transque da ιο et 'endoque ploraro e ubi lege XII intellegi certiores nos facit Ciceronis do . endo plorato testimonium or. p. ll. φω ef. . VIII 12). Atqui cum redeat inlaesi ex est excerptis endoplorato imploram p. 77 Μ. etiam ransque clam sive malis urans da ιο suum adipisci locum in continuo Verborum ordine par fuit Solet enim Verrius quae alias dedita Opera commentatur, eadem alias exemplorum loco usurpare; ut otiam verbo 'sub vos laeo iam illustravit usum locutionis ob os sacro p. 190. cf. p. 170 nupsias cum p. 184 o ubir al. Noc minus ad illud quod proposui commendandum facit perquam opportunus Vicinarum glossarum ordo. Praecedit enim sive Μommsonum sequeris Transit imperium sive Boroii sagax sane inventum Translatione leae curiata fertur ); sequitur urisulcum'. Cetorum nescio an spatio melius consulatur au scribendo pro nota)vu cuius verbi nullus apud Festum usus est. Quod vero efficer volui omnes eos locos Festi, quibus Aelius nude appelletur, ad Stilonem pertinere, id et suapte natura reique simplicitate commondatur et Varronis exemplo et denique ipsorum fragmentorum ratione probatur. Quam-3 Hoe fortasso probabilius ita Vendo plorato est apud Cicoronem, Paulum, Glossariorum auctores oum en que plorato apparent proprium logia esse. Sim. pedemstrum est. p. 10 et Glosa Labb. r pedem ne atrum lex apud Fost. p. 10. Unde diiudices quo iuro Schroetorus in Sohunohii Annal. Illi iur. I p. 33 ex Ciceronis testimonio efficiat endoque plorato ap. Festum ad legem XII pertinere non

Tribunseia rogatione voluit Ursinus, Triginta lictoribus Rubinone auctor Muellerus.' Numquam autem apud Festum vel L. Aelius Vel inverso ordino Milo Aeliis nominatur, de quo p. 355 v. tumulum inferendo Merkelius

37쪽

30 CAPUT ALTERUM. quam idcirco non eo procedam cum eineli l. l. ut eos omes non ex ipsius L. Aelii, sed ex discipulorum eius maxime Varronis scriptis haustos a Verri esse statuam qui mire argumentatur non decuisse Verrium familiarem eandemque honorificam appellationsm. Sed propior caussa est. Nimirum vir illustrissimus 'antiquitatisque Romana et in inventis rebus et in actis scriptorumque veterum litterate peritus Cicero Brut. 56, 20M, grammaticas disciplinae conditor et patronus, Varronis magister a populo celebratus carere poterat accuratiore nominis significations do illo cogitabat quisquis Aelii nomen praedicari audiebat. Contra Aolii Galli et intra angustos fines sese continuit doctrina et ad augenda aequalium studia gravius momentum nullum habuit. Qua cum ita sint, iam cum summa confidentia pronuntiaro licst ubicunque apud scriptores simplex Aelii menti extet, unum L. Aelium Stilonem intellegi. De qua re ut nemo dubitabit apud Cicoronem Brut 46, 169. Quintilianum I 6, 37. Suetonium de gramm et rhet. p. 101 Reiff. et p. 138 loco a Roissorscheidio emondato), Servium ad Virg. Ge. Ι 75. Isidorum in X 159. Arnobium adv. gent. ΙΙΙ38 ita est amo ubi etiamnum controversiae obnoxia esse putetur. Atque in Ciceronis opicis c. 2, 10 cum leae assiduo vindicem assiduum esse iubeac locupletem iubet locupleti locuples enim es as siduus, ut ais Aelius, appellatus ab aere l. ano dando de Sex.

Aelio haec accipiunt cum aliis Dirhaenus, Suringarus, rellius, Huschkius, de C. Aelio Gallo Emerus; perperam utrumque, Pi' nor. Nam Aelium Gallum non mugis Cicero novit quam Varro; veteris autem ΙCti indolo abhorret etymologica vocis explicatio qualis Aolii grammatici domum doctrina informari potuit. Atque eodem ducimur inde, quod inlauti excerptis p. 9 V. Assiduus eadem derivatio commemoratur alii eum qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum Misumarunt i cui Verrius ni

cogitavit et anto sum vaninousdius; qui peius etiam p. 327 V. Salios Critolatis mutavit in Stilo Aelius', quasi veniam inde nactus, quonium et Aelium constat carmina Saliaria explanavisso et Critolaus qui sit

ignoramus.

3 redit etiam apud Cicoronam de rep. 11 22 40 sine auctoris mentione, ubi itidem ab asae dando cum sanno rostituendum, ut idem

38쪽

DE VETERIBUS XII TABULARUM INTERPRETIBV8. 31

fallor adscripserat Aelii nomen, sed Lucii ille quidem, non Sorii. Uius igitur XII tabularum interpretationem hic quoque agnoscemus i)Huc doinde revocandus est locus linianus N. H. XIV 92 sq. Lautissima apud priscos vina erant murrae odore condita, ut apparet in Plauti fabula quae Persa inscribitur ... Scaevolam quoque et Laelium et Ateium Capitonem in eadem sententia fuisse video, quoniam in Pseudolo si quodsi opus siet, ut dulce promat indidem, ecquid habet : Rostas Murrhinum, passum, defrutum, mella.' Quo loco pro Laelio L. Aelium post Μaiansium reduxit vanmusdius, Aelium simpliciter et codicum episcopi Aloriensis fide et auctorum indico Pliniano nisus restituit Ritscholius Parerg. I p. 371 sq. Cui et hac in re assentior et quod de ex. Aeli non esse cum Harduino cogitandum docuit non assentior, quod iureconsultum intellegendum esse eumque C. Aelium Gallum existimavit. Quid enim est, cur de re non minus antiquitatis scientiae quam iuris propria nequeat inter duos iuro- consultos etiam grammaticus homo dici lautino Versu usus esse ad demonstrandum Neque enim quod supra vidimus hao disciplinae adeo tum separatae inter se fuerunt. Quodsi acrius instas, praesto est ipsa XII tabularum interpretatiori in quibus cautum fuit, ne murrata potio mortuo inderetur Varro M.

Festum p. 158 Μ.) atquo id ipsum iam Gothohedus ad locum Plinianum adhibuit in otionis hes. II p. 145) etsi incautius ratus Laelium Felicem posterioris temporis iureconsultum cista legis orba commontantem allinio citari. Nam id quidem nolim magnopere urgere, quod e Festi loco p. 273 v. rous, ubi Aelii Galli definitione praemissa pergitur an pilo

Ateius in eadem quidem opinione est, sed eae emplo iuva inter

pretationem mercklinus effecit in Flecheiseni Annia phil. Ol. suppl. III p. 679 Aelium Gallum exempla glossis addere non

Doniquo Priscianus p. 792 P. I p. 382m in enumeratione

apud Gollium XX 1, 12 o Plinium XVII 1, 7 corrigendum ex XVII0, 8 Gaius II 2233 Addo Quintilianum V 10 55 Charisium p. 58.

3 Iam ido Κvsorum . . ex cod. Leidensis scriptura tellus otiam iustum praenomen Aelio rostituisse. cf. de illo quae Ritschelius citat I. I. quibus addendus est MerohIi

nus Philol. V 168 sqq.

39쪽

32 CAPUT ALTERO. Verborum quae communia dicuntur, id est oponontium tactivo et passive usurpatorum' ad verbum testandi haec olint Aelius inpubes libripens esse nan potest neque antenari. IrpOhtα-

μαρτυpη0'vai Laelius ante Hertzium vulgabatur x libris deterioribus at cum in Halberstadiensi, quem ceteris praetulit, Κrohlius referret Oxtaro cellus , ind C. Aolii nomen cum summa Veritatis specie, si argumentum spectas, reposuit La mannus in Annal iur scient histor. XI 116 et ad Gaium I

um Vero eum non tantam esse illius codicis auctoritatam nunc quidem satis exploratum sit idque ipsum num celius Ἀκ-

tot parum liqueat cf. Hertzius ad i.), ex optimorum codicumscriptura melius quae eadem est in Quintiliani Guolsorbstano simplicis nominis Astius corruptio morigius odit Aelius , de re nihilo setius Lachmanno adstipulatus. Cui noipse quoque adstipuler, praetor illud quod posui Golli locus facit N. A XV 13, 11 qui cum plane eodem consilio verborum communium conspectum agat, in eo numero et ipse Verbum quod est estor refert addito exemplo o XII tabulis: λ se fieri testarier libripensve fuerit, ni testimonium fariatur, inprobus intestabilisque esto.' Quod si cum Hisciani loco contuleris, utroque raram Vocem Oripens innetam cum raro eiusdem verbi usu passivo deprehendis quid igitur aliud in promptu est statuere nisi alterum ad alterum respicere ita quidem, ut legis Verba ab Aelio accuratius describi dicantur Noquo nim aliterissensio tollitur quam non sine caussa nom

i Vorbo commemorem eam numerationem etsi recte Lachmannus affirmat a bono auctor vetere prosectam esse, tamen uno mire turbatam logi ac videri ex duobus potius fontibus conflatam esse, x parto etiam interpolatam quam rem alio loco uberius orsequar. πpochialaapet Salmasio praeeunte Lachmannus, at a correctione non opus est. f. Porphyrio admorat. Sat. I , 5 antealari est emo ante testari, scilicet antequam manum iniciat quae male vexavit novissimus editor Eandemque sententiam pluribus exequitur Ritschelius Μua. h. VII 574. Quamquam aptius ni fallor cum anhel, hoc verbum coniunges ut praepositio par sit graecae cluti, umbr. n. f. Lotinorus inmuhni Annal. VII p. 21. ' Probat otiam Rudormus Η. i. r. I p. 236 ac non sine dubitatione muschhius Iur ant. p. 29 de Laelio Felice etiam intellegi posse ex librorum fide opinatus p. 73 not.

40쪽

DE VETERIBUS XII TABULARvΜ INTERPRETIBV8. 33 ullis habore visus est infinitivus passive usurpatus grammatido aut ICt imputandus, quam non sustulit Lachmannus, etsi merito eos refutavit qui activam significationem substituerunt- cum forma immutata ex lege in commentarium

transierit. Itaque o hic quidem locus qui ex L. Aolii XII explanatione haustus sit, ullus dubito Atque ad eandem nescio an Thesauri latinitatis tostimonium pertineat ab A. Maio nuper publicati Cl. Auct. t. VIII p. 31m: Libripens, ensis l. endis), eo quod e manu eius pendea libra, unde re vius: ut librum tene appelletur l. appellatur libripens' cf. b. p. 326): cui pro Naovi aut fallor aut Aelius restituendus St.

Aliter omnino statuondum est do Charisii loco p. 563 73 K., quem talem vulgaverat ritschius unde et sepulchrum

hodieque manet, quod sis seorsum a pulchro propter re Udationem doloris. Sepiachrum ab adverbio seorsum e pulchrum alius trarium dicit, quod in hoc nomine componitur semis et pulchrum, quia

pulchrum superscie et intus plenum ossibus ' Ubi etiamsi iuro Aelius substitutus esso a Cannegietero bas tur rom. I p. 11 et post eum a R. Unger de Valgi Rufi poem p. 197, minime tamen, quem hic quidem Voluit frustra provocans ad Fest. p. 339, sepulchrum, Aelius Gallus intellegendus foret quem

nusquam invenies etymologiarum auctorem Verum haec correctio probabilitate vel hinc prorsus caret quod duas in hac sententia temere conflatas esse explicationes quivis videt ut sententiae certe melius consuluerit Vaassenus Animadvv. ad fast. p. 23 scribendo sepulchrum ab M seorsum et pulcrum alius tractum dicit, alius, quod in hoc n. s. q. s.' Atqui et huic et illis hoc obstat, quod totum hoc enuntiatum iam satis et propter importunam repetitionem et propter alterius explicationis insulsitatem suspectum ne a codicum quidem memoria fidom ullam habere dudum compertum est qua re mireriS gerum non esse deterritum - quod quin in eo codice quem Purachius h. l. secutus est ab interpolator satis neglegenti additum fuerit dubitari iam noquit, cum fere idem glossem minus turbatum se Excerptis cod. aris. 7530 Keilius protulerit ullis placet sepulchrum conpositum a semis et pulchro, quia ut chrum superscie intus ossibus plenum. meque enim, quae Vi-dotur olli sontonii osse, hoc ipsum additamentum rece-