장음표시 사용
241쪽
ECCLESIA EIUSQUE IMMVNITAS ET AUCTORITAS.
ΡRosequamur nunc ordine sterni Regis Sponsam in terris, columnamri firmamentum veritatis, ECCLEs1AM escuitis auctoritatem potestatem
que insinuans ipse eius o Mi NVs, dum de obe dientia illi praestanda sermocinaretur, EF, in it, Ecclesam non audierit it tibisicut Ethnicus o Publicanus id est, Si Ecclesiae obtemperare noluerit; ne consertio eius utaris, siue in diuinis, siue in humanis. Ita enim Iudaei habebant Ethnico. Publicano S, Vt eorum mensain consortio se pollui arbitrarentur. vere non habebit umquam Deum patrem, qui ECCLEsIAM noluerit habere matrem. Matth. cap. 8. S. Huc EPISCOPV LINCOLNIEN.
Immunitatis Ecclesiasticae vindex irotector eximius, numquam se conscio quicquam in Ecclesiae praeiudicium attentari permisit underi Regum malleus, ea aetate nuncupatus Rogantibus autem amicis,ut maioris periculi euitandi causa, in re par ui momenti Regi contra Ecclesiae auitum ius adstipularetur,dixiste fertur: Absit,ut me vivo laici, cuiuscum 7; etiam dignitatis, Ecclesiastica libertatis pria uilegium instimaut Sur tom. 6. in vita.
Cum forte Dioecesi visitandae causa iter ageret, obuiam habuit hominum sine ordine discurrentium turbam,qui furem ad supplici locum de in re deducerent. Reus Episcopum adesse ratus, propius
242쪽
ra Iavlit Naei BΕYERLINe Κpius pro consequenda benedictione adduci postulat. Eo viso Em scopus, misericordia motus Solui lie,ait C finite abire ibi enim Episcopus cum delium populo congregatus est, ibi est Ecclesia neque morimmunitas debetur lapidibus vivis, quam mortuis.
S. THOMAH CANT VARI . Et hic quoque in hoc amoris Iolicitudinis e ne xxcelluit mortem quippe sibi minitante sicario. Ego vero, aiebat pro Domino meo mori paratus sum,ut Ecclesia Anglicana meos uine pacem Vibertatem assequatur Thom Staplui. in Apolog.
Erat is FREDE Ricus , qui in id solum incumbebat,ut Ecclesiae auctoritatem integritatemque ene uaret. Quare a pluribus summis Pontificibus iuste diris deuotum, despexit INNOCENTIVs,ac Caesaris nomine indignum iudicauit.Ille autem ore procaci hoc disticho in Pontificem lusit: Roma diu titubans,variis ue erroribus acta, Corruet, ct mundi des me esse caput. cui PONT1FEX, ut erat summo ingenio,rescripsit: Viteris incassum nauem demergere Petri: fluctuat , ast numquam mergitur illa ratis. At sui impos FREDE Ricus denuo INNOCENTIUM perstringeni, litae 'i Fata volunt, etiam docenta, autumni volatus, Nuod F REDERI Cus ego malisus orbis ero. Verum temperatum illud augurium eludens INNOCENTIVs, ita ad extremum respondit:
243쪽
Apoptirngc M. Vn RisTIANO R. ari ta volunt, Scriptura docet,peccata loquuntur: uuod tibi vita breuis orna perennis erit. In Paralip. Ab Vrsp. Ioan Volf tona. I. Lecti
Dignus item ille, qui se prioribus astactet Erat Regis Angliae curator, homo,nefarius. Caluini lacte nutritus. Hic dii serte DOCTOO THEOLoco in conuiuio die ieiuni ab Ecclesia indicti, assideret, carnes' nolenti administraret, diceretque Quam Scripturam adfers domine Doctor contra hunc ci bum hodie comedendum ' confestim ille verba Apostoli subiecit, inquiens mos talem consuetudinem non habemus, neque Ecclesia Sei quo dicto ob
Magis admirandi laudandique hi, quo ab Ecelesiastico ordine sunt remotiores. In Galliam itaque secedenti occurrit PIΡINU REx veru S, si alius vllus Ecclesiae fautor, protector Dum namque aduersus Longobardos castra mouisset, suos adhortatus, tandem hoc dicto sermonem finiit Eo consilio arma induimus,ut apostolicam sedem ab omni mortalium iniuria vindicemus. Hinc merito ei non enChristianissimi obtigit quod ab eo, licet non eodem iure, omnes posteri stirparunt Barland in Chron. Duc Brab.
Emittat hic etiam suos radio ALDRONIVir qui Piceno suo Marte Sed Apostolicae recuperato,cum ab Eugenio P P. urbes aliouo dono offerrentur, ortiter recusauit, dicens: Nequaquam quentus aut
priai, sed Ecclesia tuenda gratia hanc expeditionem
244쪽
ECCLESIAE BON I. CLEMEN iiii. PONT FRat hic, priusquam sacris initiaretur, Bononiae
legum Doctor& Professbr. Itaque cum ob meritavi virtutes ad Romana Cathedrae honore eiae ctus elisit, eiusque filiae,quas ex priori coniugio bim habebat, dotem paternae conditioni aequalem postularent, respondebat: Tapa non haberfluassu se sciens vobissi, relicta a maioribu, parentibitiq; here ditas. ita inanes ,raro,sed illultri exemplo dimisit.
LAURENT. IvsTINIANV PATRIARCHA VENETUS.
Illud in Pontifice,hoc que illustre in PATRIARCHA. Habebat namque consanguineum IUSTINIANV tenuioris sertuna quam animi: qui cum apud cum instaret frequentilis, filiae siue, quam unicam habebat, ampliori dote succurreret, quo nobiliori maiito desponsaretur prudens hoc & pium ab eo res onsum accepit Considera quaeso, staterseparum deaero, non in quo opus habes ' multum , defraudauero multos,ut ni satisfaciam.ac proinde quidquid. meum est, ad cibos pauperum potius, quam ad tortoί crines aut margaritas, ab Ecclesa relictum est. In vita eius apud Surium tom. I. vides Ophth de BENEFici I ECCLESIAST.
245쪽
MAgno sane pioque EcclesiiDei zelo succensi
olim viri lancti , nidoneos ab cadem arce bant. domum Dei quippe per eos contaminandam rati, qui se illa fecissent indignos & quidem BABYLA Deo sacrificium immaculatum Offerens, ciliri videret Numerianum per Ecclesiae cancellos intro spicientem, magno ei animo obstitit, dicens: μα, licet tibi cruores idolorumscrificiis polluto, tam petulanter in domum Dei ingredi ct diuina mysteria contaminatis oculis contemplari Nicephor. lib. 6.hist. cap. 3 POLYEVCTVL PATRIARCHA. , Neque minus animose ille Ioanni enim Zimi suo, qui Nicephorum Phocam, cuius imperium a fectabat, interfecerat, ad imperi apicem uecto, dum in temptu in Constantinopolitanum diademate iamiam insigniendus properaret, factus obuius, ita eum aggressiebatur Non decet talem ιngredi Ecclesia1 G, cuivi manus adhuc stillant recenti sanguine
THEODos Ius IMP. Hunc autem zelum viris illustribus defuisse, ne quisquam dicere audeat; monet THEODOs IV IMPERATOR. dum enim de uniendis pacificandisque Ecclesiis cogitaret, Demophilum Arrianae pestis praefectum, eo quod a scelerato dogmate discedere abnueret, his dictis compellauit: Si pacem concor P a diam
246쪽
118 LAURENTII BEYERLINCRdiamque declinas figere te etiam a lacris Basilicispraecipio. Indigi nam eum iudicabat sacra limina contingere, in quibus auctor pacis domicilium fixisset. .
Socrat hist. Trip. lib. 8. cap. Io. γλ require infra de EX COMMUNICATIONE.
SI stulta illa&superstitiosi deorum cultrix antiquitas, nescio quid diuinum in Sacerdotibus Flaminibusque suis suspicata, summo eos honore ac veneratione prosequebatur quis miretur eum dem nunc impendi iis , quos Deus ipse, tamquam operis sui vicarios , Sponsaeque suae perpetuo protectores , constituit Ecclesiae ministros. Quprum honorem reuerentiamque ita in omnibus luciadam existimabat CoNsTANT1Nvi, ut illorii Vitam detrectantibus, aures clauderet, diceretque: Si ι; Diascopum aut Monachum strnicantem incidissem,si u lissem chlamydem, eique imposuissem, ut a nullo cuti videretur. Sciebat autem prudens. Imp. talium delicta, leui malignanti populo magnum ad vitia pnebere incitamentum. Sur. to I de S.IOan. Eleemos PHILippvs VcVsTV F. R. Et hic non nomine dumtaxat, sed re etiam ipsa AvGVs s. Ad que cum deferretur , Ecclesiasticos nimis lat suae iurisdictionis limites extendere , ac crebrius Regi praeiudicare, respondit Credo rem quandoque se ita habere: at memor beneficiorum Dei, malim auferri mihi iura mea,quam cum seruis De si DLarci aut cum Ecclesia contendere. Ita ille olim
247쪽
minc autem sola ea spolia iusta reputantur , quae Ecclesiae , eiusque ministris quouis tandem modo detrahunturtata ut nostri feculi pseudoprophetae, pro concione non erubescant populo annuntiare, praecepto deno furando, Ecclesiasticorum prouen-vium rapinas non vetari hesonuit cap. 93. HENRICU II. F. R.
Eodem in regno& virtute successi, HENRICV s. Cum Lutetiam more maiorum ingressus , publico epulo in palatio exciperetur, ambagerentque Ecclesiastici, seculares Principes , quinam dextram sinistramve Regis clauderent; nseam, inquiebatREX, dextram Ecclesiae dedi, dedicavique Iustitque Ecclesiasticos Principes, non sine multorum fremitu, ad dexteram suam accumbere Lud, Aurel ex A naL Franc.
Totius Reipub fundamentum, LIBERORV1s EDUCATIO MEM dicebat Diotogenes Pythagorae auditor quia facile est tenellos animos componere, quasi sub pollice ad quodvis ducere. Cuius rei exempla a Lu Do vico auspicabimur qui prius quam se quieti componeret, vocatis filiis, facta dictaque Principum proponebat tam eorti qui laudabilem vitam duxerant, quam qui nefariam. Ino nebatque tallorum exempla ammis vestris inculcaterv ct meliores euadere. ab omnifagitio reluctiores eriti,abstinere valeatis Significabat enim in iis po- tillimum instituendos adolescentes, quibus usuri senticum ad vitilem peruenerint aetatem. Ita glO-
248쪽
dis I AVRENTII BEYERLINC Nriatum de seipso legimus Persitum,'ubd a Cornuto, viro erudito Philosopho eximio, adhuc puer liberalibus disciplinis imbutus fuisset ait enim Sat. S.
Cum iter ambiguum est, ct vita nescius error Deducit trepida ramos in compita mentes; hos tibis posui teneros tu suscipis annos Socratico Cornute sinu tunc fallere silerso posita intortos extendit regula mores, Et premitur ratione animus, vincique labora ita, Artificemque tuo ducit sub pollice vultum. Ionuit in eius vita, cap. 87. Vt erat pietate&modestia eximius, cuicumque se operi daret, salutiferae crucis signo frontem lectusque,&os praemunire solitus. Dicebat enim: Ita me mater puerum instruxit CorOZetus.
Egregius hic morum vitaeque institutor qui intelligens coenobiscuius da Prie positum durius cum iis agere, qui se religioni eiusque obedientiae deuouerant,eosque deteriores indies euadere uuam bone . Clitieibat , nutrimentum expenditis, qui de hominibi, bestias nutrivistis Surius in vita. Edine-Tus,&alij. Eiusdem etiam paterna illa vox, dum deliberorum educatione interpellaretur Cupitis, inqui , pueros optimis ornari moribus 8 necesse est, ut cum se- Deritate disciplin paternae pietati ct mansuetudinis leuamen eis impe alis . ibidem Gisnpn Tvs VVENORDI Vs.
Quid vero istes Erat vir generei religione no 'bilis:
249쪽
bilis cui cum agyrta quidam stigmaticus, magistri sui proponeret sequenda vestigia; iudais,inquie- bat,sedes non est quod mequωequefatiges qua vim puer imbui , senior respuam Sane, Γuo semel es imbuta recens seruabit odorem Testa diu. P. Opmerus in Mart. Holl. manuscr.
mur qui graui illa oratione a Petro habita, proposuerunt eligere virum aliqt in ex iis qui Christum
secutifuerat,in locum proditoris Iudae,ut una curo eis testimonium praeberet resurrectionis Domini. Et statuerunt duos, Barfabam matthiam trantesque dixerunt, Tu Domine qui nosti corda omnium, ostende quem elegeris ex his duobus unum,accipere locum ministeri' huius postolatus, de quopraeuaricatus est udas Gabim in locum suun . Quorum exemplo monemur, non nisi certa deliberatione, ac personarum cognitione praeuia per diuini nominis inuocationem, ad quamuis cicctionem procedendum. Ach. Cap. I. HONORIV IIII. Pol . Hunc unicum dumtaxat Ioannet niuecamatium
Episc. Tusculanum ad acrum Senatum suo Pontificatu adscivisse tradunt ac pluribus ob id indignantibus, dicebat boni tantum docili in tantum
colle tum adoptandi Plat in vit.
250쪽
13 AVRENTII BEYERLINC NSi GIsMvNDVS IMP. Non longe a scopo ho aberrabat SIGI MUNDUS.qui diu multumque de Procerum delectu in suam curiam solicitus Eos rige.r,inquit,ta terris beatos existimo, qui eiectis ex sua curia superbis, viros mansuetudine or misericordia praeclaros , assessores haben AEn Syl. de Dict Sigism.
Euo superior, ast animo hic par cum priori VALENTINIANVS Contendebat apud eum Episcoporum concilium,ut Mediolanensibus Antistitem deligeret Verum ille Maior inquit, haec prouincia, quam qua nostris viribus queat sustιnem vos itaque diuina repleti ratia. ius hocce negotiise tranfligetis. Nesiae id male decet enim electionem ab iis fieri, qui paris ordinis aut conditionis cum eo qui eligendus Theodoret. lib.
AD ELEEMosYNAM transitum facimus, quae ardentium criminum globos beneuolentiae suae fonte refrigerat, cirriguo largitatis obruit in cendia delictorum. Huius autem praestantiam dignitatemque paucissimis verbis expressit SALvΑ-TOR, dum ad prandium vocatus a Pharisam accubuillam, ac intra se reputans Pharisaeus diceret, quare non esset baptizatus ante prandium reprimens enim insulsam eius intentionem mentemque D O-Mi Nus , arulem subdidit Verumtamen quodsi er- est ate eleemosynam ct ecce omnia munda sunt vobis. Ita olim pauperum pater Tobias: Eleemosyna ab Omni