Laurentij Beyerlinck theologi et canonici Antuerpiensis Apophthegmata Christianorum

발행: 1608년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

clare, licet timide aliquando, de eo dixerint nonnulli proponamus Mediator Dei hominum Clanis Tu IEs Vs cui, utpote Diuinae naturae hypostatice nito, certa hac in re fides' Adolescenti roganti, Magister bone, quid faciam , ut habeam vitam aeternam respondit .Quid me interrogas de bono' unus est bonus videlicet originaliter,ex se, absolute in Deus quasi dicat, Qualis ego, ut homo, quem tu me solum existimas, non sum Matth.

Cap. 19. Marc. cap. IO. Luc. I 8.

S. ATTALV MARTYR A tyranno per contemptum interrogatus, quod nomen haberet Deus; dixit uui plures sunt, nominibus discernuntur: qui autem nis est,non indiget nomine. Vere Simonides simile quid percontanti Hieroni tyranno, Quanto diutius, inquiebat, considero,tanto mihi res videtur obscurior Euseb. libro 6. Eccl. hist. cap. 3.

Non minus docte quam argute E, AGRIVS.qui, dum quaestio de Diuinitate incidisset Ego quidem inquit, T iuinitatem definiendam non esse assero deo uesilentistantum oratione adorandam, quia ineffabilis est. Venit hic in mentem illud Statij: Nulla autem Ufigies, nulli commissa metalla Forma Dei mentes habitareis pecto gaudes.

Socrates.

Haud aliter Pius PONT. qui quoties Dei, eiusque

naturae meminerat, illud identidem insonabat: Di- Mina natura credendo metius, quam disserendo inue

212쪽

Illum prioribus non inique adiungimus aquocum in coetu Religiosorum Senes chalcus Campaniae sciscitaretur, Quid est Deus Mille cogitabundus hallucinaretur, quaestionem resolvit,inquiens: Res adeo boni praestans, ut nihil ea melius praestanti tu dari, vel excogitari possit. Idem longe ante eum, Ethnicus alias, de suo Ioue Horatius: Vude nil maiusgeneratur ipsi, Nec habet quicquam simile; iuscundum Ionuit invita eius d. cap.94.

DEI COGNITIO.

SI cognitionis praestantia ab obiecto metiri ne

cesse est,ut tradu Philosephi: ecquis eam Coc-NiTio NEM nobilissimam negauerit, quς circa notabilissimilens quale est D Eus versiatur Haud ignorabat HavLiΑNusci non Apostata ille, sed Christi Martyr illustris, cuius inui inimis nimiam chim e mollire verbis Martianus non posset, diceretque: Extendatur ad verbera, ut vel sic eius stultitia omnibus innotescat: N in est, in imebaa ,stultitia Deum nosse,sed gloria. Sur tom. I. in Visa. S. POLYEvCTU MARTYR. Eiusdem arui animi POLYEvcTus de cuius conuersione cum Paulina uxor quereretur ac praesertim uda . idola sua comminuisset eam suauiter irridens, Si tus, ait, deos tuos duodecim vicio contrivi ecce deorum egena es Adesdum ergo mea coniux, C faxo Deum verum cognoscas. Maximam sevi vere etiam erat beneficium se coniugi

213쪽

Aposuin rc M. CARIsrrANOR ' 19sprcestiturum existimabat, si eam ad veri Dei notitati capessendam valeret inducere. 4ur. ibid. in vit. Huc DE S. VICTORE. Huius item memorandam sententiam silentio praeteriisse, nefas utpote a cuius ore prosectum aliquando Sicut nullum est momentum, quo homo non utatur, ve ruatur Dei bonitate semisericordia su iustum esse debet momentum, quo eum praesentem non habeat in memoria. Omne enim tempus in quo de Deo non cogitas , hoc te reputa perdidisse. Lib. . de Claust animata

DEI BENIGNITAS.

Discutiamus etiam quam diues in misericordia

DEVs,quam in gratia munificus. sine quo ni

hi firmum, nihil stabile, nihil Cinctu Indignatione aliquando comotis IOANNis discipulis,quod Christus baptizaret, ac multa ad eum confugerent ait ad illos: Non potest homo accipere quidquam vis fierit ei datum de crio. Quod enim ille prae alio magister plures habeat qui se sequatui inquit Chrysostd

Dei donum est. Ioan cap. 3. S. MARΤINVs In Alpibus deuiari in uia secutus, in latrones incidit e quibus unus vibrata in caput eius securi, mortem minabatur, nisi ferientis dexterae ictum a lius sustinuisset Rogatus aute, num timuisset Mianime anquit, numquam eram securior sciebam enim Dei sericordiam maxime in tribulatione ad ituram.

In vita eiusd Sulpit.

214쪽

im . LAVRENTII BEYERLINC NS. EMDIVS Amicum quo familiariter utebatur, rogabat aliquando Credisne te a me diligia eoque annuenter Noti, ait, hoc credere Soliti en- creator vere diligit creaturam imus dilectioni amor creatura comparari nequit Ex Sent aureis eiuld.

RELIGIos V AN ONYMUS.

Hic quoque sciscitati curiosius militi, num Deus peccatorum misereretari Tάntirespondet, Mi chlam's tua lacera eam protinus abiicis 'quo negante, adiecit Ita nec Deus. custodit quippe eos,quos ad imarginem suam creauit. In vit. PP. fol. Co.

Quin etiam Dei consilio Reipub. de bono Principe prouideri dicebat ille clemente enim VIII. 1n Pontificem electo,rogatus, quorum suffragiis ad tantum honorem deuenisset respondit: Non fisummus Princeps sed factus de crio recipitur neque enim rationi consonum est, ab hominibus fieri eum qui plus potest quam hominum vis matura. Henricus Farne s. in Apoph. de Princ.

Neque erat ab hac mente alienus LIBERIus qui quod in pauperes profusior, a coniuge Augusta obiurgatus, dum immensum thesaurum forte in palatio reperisset Uides, aiebat, quam idelis est Deus noster qui plura retribuit quam nos eius amore elargimur. Paul. Diac. hist. Longob. lib. θ.cap. 6. Pntho IVDAEVS. Hic natione, at non religione Iudaeus,missus orator ad Senatum Romanum. A quo qubd hon rem diuinum ei deferre recusaret, crebrius repulsam passus, re infecta abiit: ad legationis comi-

215쪽

tes conuersus, dignam illam Philosopho ingeminauit sententiam c. macte animo clim enim humana praesidia desnunt, incipiunt diuina. Nam ut bene cinit Naso, L. Pont Eleg.7. Uuamuis est igitur meritis indebita nostris, Magna tamen spes est in bonitate Dei. Ioseph. Antiq. lib. I S. cap. LO.

DEI POTENTIA.

ΡAterna Dei benignitati, Potentiae eiusdem amplitudinem subiungamus. Vtpote in quo, pecquem, ex quo sunt, quaecumque sint, qui res hominum ac deorum, sui mares terras, variisque mundum Temperat horis. Quid autem hac de re VERnviseiusdem INCAR NATvM Z Multa de diuitiarum huius saeculi inordinato amore dixerat, eoque stante, salutem acquiri

non posse clim super his mirati discipuli, rogant: Quis ergo saluus elle poterit quibus lis Vs: fpud homines, inquis,hoc impossibile est apud Seum omnia sunt possibilia quae scilicet rerum perfectioni non repugnant, nec expressam contradictionem, si ita fiant, inuoluunt. Lubeat hic recordari eius, quod de dis Gentium sensitvi cecinit Ouid. - mens est, emq; potentia crii Non habet: st quicquidsuper voluere,peractu es.

Inssignanti Pilato, dicentique, Mihi non loqueris Nescis quia potestate habeo crucifigere te, C. N a respo

216쪽

198 aΑvRENTII BEYERLINC Crespondit: Non habere potestatem aduersum me se iam nisi tibi dati; esset desuper. Omnis quippe potestas a Deo. δ ut praeclare Seneca ad lineam, Omne sub regno grauiore regnum est.

Ioan . cap. I9. S. IO AN BAPTISTA

Gloriantibus Phari is, quod patrem haberent Abraham, adeoque legem accepissent,ac Dei populus essent,dicebat: Nolite dicere intra vos, patrem habemus e Gratam. Dico enim vobis , quomam potens est Dei de lapidibus istis, hos eos fuisse arbitrati sunt quigam, quos Dei iussit Iosue ex Iordanis alueo sustulerat suscitare e brahae silio . . Maῖ-thaei, cap. 3.

S. THEOPHILUS.

Admirandum quod sequitur. Acceperat Ange lico ministerio THEOPHILus a Dorothea virgine aurea mala,& rosas, quae ironice ab eadem, dum ad supplicium duceretur, seq; ad Paradisum sui sponsi properare diceret, postulauerat desin Iesu Christi laudes protinus erupit. Quare ad Saprilium Praesidem mittitur,qui ilico, Qujd est,inquit, quod foris loquebaris Cui ille Laudabam Christum feliciter

quem hactenus infeliciter negam. Dicentique rursus Saprilio, Miror te hominem doctum, illud nomen voluiste usurpare,quod hac nus tanto odio es persecutus Atthia, aiebat, apparet, verum esse Deum, quod me conuertit ab errore ad veritatem. Sur. tom. I. in vita S. Dorotbeae.

217쪽

DEI DILECTIO ET HONOR.

S. MARIA MATER DEI.

Haemissi Dei omnipotentia, benescentiaque, quibus humanum genus ad se trahit,superest de eiusde etiam erga eum dilectione cultu, obsequioque dicamus. Et illa quidem suo exemplo nos docuit BEATA Vin coci quae accepto caelesti nuntio, cum ad montana Elisabethaim visendi gratia pergeret,in illa beatam eam diceret innatae humilita tis limites non egres agnificat, inquit, anima mea Do num exaltavit spiritus meus in Deo salutari meo quasi dicat, Tu me beatam praedicas ob beneficia a Deo in me collata at ego magnis laudibus collatorem ipsum prosequor institiens nos, si gloriari oportet, in Domino gloriandunt Lucae, cap. I.

Et quoniam a 'mina propter eminentem eiusdem excellentiam, vel potius ab omnium taminarum Principe orsi sumus dabunt mihi hanc veniam viri, ii alteram eiusdem sexus in virtutis, eis praeponam. DOROTHEAM virginem ferunt, dum a Sapritio tyranno compelleretur, iuxta mandatum Principum Augustorumque suorum diis immortalibus litaret, respondisse Deus qui incalis

es Augustusopse imperauit mihi, Ut lisbi serviam.

quare videndum,cuinam Imperator obtemperandum. Sur. Om. I. in vita. S. FRvCTVosus c. Quod prius feminarum, nunc virorum eXem

218쪽

At ille Volo, inquit sacrificare diis c lieni sed

aeternum Deum, ac ipsius Caesaris creatorem colo venerorque Ad quod alludens Prudentius,ita canit:

Iussum est Uris ore Galieni,

uuodprinceps colit, ut colamus omnes: Ete num colo Principem, dierum Factorem, Dominumque Gatient.

In vita apud Sur. S. Eu Locivs TRVCΤvos DIACONVs. Presbyteri sui exemplum EvLocius Diaconus imitatus est qui una cu illo ad martyris palma promerenda deductus,cum rogaretur: Numquid & tu Fructuosum colis respondit: Non colo Fr tuosum, sed eum quem colit Fructuosus insinuans, viros sanctos honorandos quidem,quoad etiam hoc carcere mortali detinentur Deum vero solum adorandum atque colendum Augustinus de diuers Serm.

IOI. cap. 2.

S. THOMA A INAS. Nunc eos percurramus, in quibus mire coruscans Dilectionis erga Deum resplenduit scintilla. Quid enim de Tito M A AQEiNATE dicam De quo&illud memoriae aeternae consecratum, clim Neapoli ad imaginem Crucifixi oraret ardentius, hanc vocem audiuisse lene scripsisti de me Thoma;quam ergo mercedem accipies cui ille: TO aliam Domine, nisi teipsum Ea enim amantium natura, velle esse in amato Breuiar Rom. 7. Mart. Item invita. S. LUDOVICV EPIs C. TOLOsANV s.

Et ab huius ore quoties ad Regni clauum assidere compelleretur, profecta nobilis illa vox: Diuitia

219쪽

tia mea Christus, desint cetera. Omnis copia qua Deus meus non est, mihi inopia ent. Qitam merito cum re gio Psalte huic canere permistum mominus pars hereditatis meae. calicis mei. Ex membrana vetusta in biblioth. FF. Minor Lovanij.

PRINCEP AN ONYMUS.

Lubeat etiam alitis ordinis exempla in medium adferre. Principem fuisse accepimus,uirum, ut prior aetas tulit,egregiὰ prudentem &ii una Hic rogatus cur munitas arces suo in regno construi vetaret, infirmum sui suorumq; p udium respondit: πι- ca mihi arx est ea ue munitissima ea videlicet de qua Salomon ait Turris striissima nomen Domini ad quam confugiens iustus liberatur Georg. Richte

Postulabat Dux Christianus ab Indo Toparcha, cui sol erat deus, expeditum cur rem quo impe trato Dic age, inquit, uter vestrum potentior, hic adolescens, an tu Ego sane, respodii Toparcha,qui huic ut id praestet, a pero. Tum Duc ita tibi de sole sintiendum Cursorem illum velocissimum Reguaterni ministrum quare non ille,sed auriTor dominoq; illius adorandus atque colendus. Placuit Christiani viri dictum, iere quod intendebat,effecit. Oc a Costa, lib. I. hist. Ind. cap. S.

Ingerit se hic nescio quae AN cuius invita B. Yuonis celebris mentio auone enim designato Oratore a Ludovico Pio Gall. Rege ad Sullanum Damascenii accidit, ut A Nurus sibi obuiam habuerit, altera manu testam prunis plenam, altera phialam aquae gestantem Miratus illo, quid sibi id vel-

220쪽

ao ' LAURENTII BEYE ILLINC Niet, inquirit. Illa, Hoc igne Paradisum comburere, qua infernum extinguere volo. Ecquid tam arduanae rem moliri. inquitati, Vt nemo respondit illa, posterum beiae operetur rami spe inductus, metuq, poenarum nullus a scelere desistam sed ut omnes vero amore,quem Deo debe-u,accensit,refcte vi mim. HaCram grauem piae A, uri vocem obstupuit uo, laudauit. Ionuit in vita Ludovici, cap. 7. D si 1MOR vide TIMOR DEI.

DISCENDI CUPIDITAS

SALVIVS IVLIANUS.

TAntum in nobis scientiae cognitionisque amo

rem innatum refert Cicero , ut nemo dubitare possit, quin ad eum hominum natura nullo etiam emolumento inuitata, rapiatur. In cuius quidem rei confriuatiopem, unum SALVIUM IULIANVM producemus qui licet eximia iuris cognitione clarus, frequenter in ore habebat Etsi alterum pedem δε- pulchro immisissem , adhuc discere desiderarem Placuit hoc laudati litimis viris, Merito cum nunc passim illae voces, Adultior sum quam ut discere quicquam valeam Tamen,Vt sapienter Cato, Scire aliquid laus est pudor est nil discere velle. Resertu Pandect. lib. tu de Fid. comm. l. aput

Iulianum. ALPA ONs V ARAC REX.

sunt ali huius generii sed omnes aequatic superat L pHONsus antellexerat a familiaribus regem quedam Hispanum dicere consuetum, non conuenire Principi litteras; ira commotus , Zi -- , aiebar, non hominis illa vox atque contrario gloriabatur se totu vetus nouum Testamen tun Vna

SEARCH

MENU NAVIGATION