De priscorum Christianorum synaxibus extra aedes sacras commentarius

41쪽

Dηaxibus . snem S. Laurentii describens praesidem Ethni cum introducit de argenteis vasis cereisque nocturnis in congregationibus adhibitis conquerentem:

Hune esse vestris orgus Moremque artem proditum est Hanc disciplinam foederis Libent ut auro Antistites. Argenteis Iophis ferunt Fumare sacrum sanguinem se Auroque nocturnis Sacris Adflare fixos cereos. Sed vero ad Apostolorum imitationem haec sacta sunt , qui quum interdiu propter metum Iudaeorum sacris operari non possent, noctu conveniebant. Hoc modo Petrus noctu e vinculis, in quae Herodis jussu fuerat conjectus , Angeli beneficio ereptus ad Mariae Matris Ioannis aedes accessit, in quibus multos congregatos a o

sa) Act. c. XII. v. 12. Consideransque venit ad domum Maria Matris Toannis , qui cognominatus est Asarcus , tibi erant multi congregati em orantes

Quae & alia adeo clara sunt ut superflua omnino sit quaestio a Volso in Epistolae Plinii ad Traianum Commentario excitata , de nocturnis viro rum simul ac Feminarum coetibus.

42쪽

io ne christianorum rantesque invenit. Ita etiam Paullus Epheso abis re compulsus propter tumultum a Demetrios Rurifice excitatum Throade Phrygiae Urbe paulisper commoratus , sacram nocturno tempore celebravit Synaxin , & sermonem ad Congregatos usque ad auroram habuit . ca) Eumdem ob finem convenisse Christianos illos, quos Plinius commemorat, ea praecipue verba indicant seque Sacramento quae non jam de juramento accipienda sunt, cum nullo veterum testimonio constet se invicem ChristianoS, ne peccarent

juramento adegisse b) , sed de Eucharistia

quod Sacramentum Plinio idem ac sacer ritus erat ; verbisque propterea Christianorum locutus ipsam Eucharistiae sumtionem Sacramentum appellavit, quod eam scilicet Christiani iis solum impertirentur, qui mundi est ent, vitaeque pravae abdicationem inposterum pollicerentur .

a) AR. cap. XX. v. 7. & seqq. una autem Sabbati cum convenissemus ad frangendum panem Paullus di1putabat eum eis profecturus in crastinum, protraxitque sermonem usque in mediam noctem inc.& ibid. v. II. Ascendens autem frangensque pώnem ,

in gustans fatisque allocutus usque in lucem sic profectus est Cum duplicis fractionis panis heic mentio fiat , duplicem habitam synax in suisse nonnulli putarunt. Vide Calmetium Commentar. adcit. loc. - Baron. ad A. C. IO .

43쪽

onavibus II Summo nimirum animi fervore, intimoque cordi, affectu Christiani sacra in liturgia a Iesu Christo flagitabant, ut Sacramentum Corporis &Sanguinis ejus quod suscipiebant , sibi vires ac

robur adjungeret, quo in corruptissimis hominum moribus, ac quotidiano fere vitae discrimi ne , furta, latrocinia , adulteria aliaque scelera, quibus sese Ethnici implicabant, evitare possent, ac vitam Christiano nomine dignam traducere . Hac conscientia ad sacra cum accederent , non malo animo ferebant appellari eorum societatem latebrosam ac lucifugam nationem , in publicam mutam , atque in angulis garruum a ; denique elancularios esse eorum conventus b , quos sciebant solum se sacrorum caussa coegi me . In his quoque nocturnis coetibus sacram fuisse se celebratam liturgiam, ad eosque Christianos praecipue ventitasse ut pane Eucharistico sese communirent , persuadent etiam quae addit Plinius de illorum more ; quod nempe postea coirent ad eapiendum cibum promisenum ἐν innoxium , quibus Agapae indicantur , quas Chri

a Apud Minucium in Oct.Vide cure ad hunc

locum Elmen horstius & mou vertius congesserunt . Orige n. lib. I. c. Celsum num. I.

44쪽

11 de Chrisiararum hiani post sum tam Eucharistiam celebrabant; suadent denique calumniae quibus ethnici coetus illos infamaverunt : Dicimur sceleratissimi , ajebat Tertullianus a) de sacramento infanti-eidii pabulo inde , ae post convivium in

caeso ; quod eversores laminum canes lenones scuticet, tenebras, tum libidinum impiarum in verecundiam procurent. Dicimur tamen semper inec vos , quod tamdiu dicimur , eruere curatis ,

Idem Octavio objiciebat Caecilius Ethnicus inquiens b ): Jam de initiandis tirunculis, fabula tam detestanda quam nota est. Infans far re contectus , ut decipiat iηcautos , apponitur ei, qui sacris imbuatur. Is infans a tirunculo farris superficie , quasi ad innoxios ictus provocato caecis occultisque vulneribus occiditur : huyus probnefas i Sitienter fanguinem Iambunt , huius certatim membra dioertiunt, hac foederantur hostia, hac conscientia sceleris ad flentium mutuum pignerantur , haec Iacra sacrilegiis omnibus tetriora. Quae profecto de habitis a Christianis Thyestaeis carnis se calumnia a fractione & divi

a) Apolog. cap. VII. pag. 29. Edit. Ven. Ι7qq. Anud Minucium Felicem in Octavio. Atrariis Thyestis frater ejus liberos nec a Vir, 3c in escam obtulit, cui propterea Thyestes mutata mala imprecatur apud Cic. Itb. I. Tuscul. ex

45쪽

1ione panis eucharistici, qui Christianis ii, congregationibus distribuebatur, originem duxit, uti etiam animadvertit Havercampius ca); nam quum Christiani nonnulli suis in antelucanis coetibus manducare se Iesum, divinum ex Maria puerum, dicerent, abominabile illud scelus infanticidii Gentiles ad calumnias proni excogiatarunt, judaeos imitati, qui id primo Christianis affinxerunt, quemadmodum est ab Origene traditum b) , & a Mamachio , viro doctissimo, servatum so) ; qui etiam quomodo Christiani

has aliasque similes calumnias a se propulsave rint, praeclara ut semper solet eruditione demonis strat . Fabulam autem Oedipodaeos concubitus

d) , incestus scilicet nefarii quo pariter Chriastiani ab Ethnicis incusabantur e ), eo hi collegerunt, quod nostri Sacra in Synaxi se mutuo oscularentur, seseque fratres is , atque sorores

Ennio. Sed de Antropophagia Christianis objecta le ee Kortholti librum de calumniis Paxanorum C. 18. a) In cap. VII. Apolog. Τertui. pag. 29. Cit.edit. Lib. VI. contra Celsum num. XXVII. c Orig. oc Antiquit. Christ lib. I. j. XXIII.

46쪽

34 Christianorum dicerent . caenasque suas ex amore & caritate Agapas vocarent. Ceterum se mutuo Christiani veteres sacra in liturgia osculabantur secun

vicem in osculo sancto ; erat scilicet inter illos communionis, & in eadem Religione consensus testimonium. Figebant porro sibi oscula Christiani sacris praecipue cum adstarent, ut quod illa actione publice profitebantur, id etiam hoc Symbolo addito confirmarent c , consensum scilicet in doctrina, & piam castamque dilectionem .stendit , scribitque adorationem potius quamdam, quam osculain fuisse. --μαὐον δε το προσ- a) Epist. I. Cay. s. v. 14. b) Epist. ad Rom. v. I 6. cap. XVI Et r. Cor. cap. kVΙ. v. 2O. & 2. Cor. XIII. v. 12.

e ) De osculo scripserunt Io: Lometeriis in disput. de osculo. Jacob. I aut . Hoornebeechius Misceli. Sac. c. I 8. Sect. I. g. Io. Diebus festivis, ac sb- lemnibus , Paschate praesertim & Pentecoste, frequentiora inter Christianos oscula intercessere . Martyrum sepulchra , & Christi Consesbrum vincula osculari etiam eosdem consuevisse ex Tertulliano & Prudentio patet ; quos affestus pios perperam Lomejerus & alii superstitionis incusant.

47쪽

CAPUT III.

Dominicis praecipue diebus frequentarunt Eucharistiam , assiduis f=naxibus

Pentecosten ceIebrarunt .

SEdde tempore, nocte Elicet, qua soliti Christiani fuerunt Synaxes celebrare , satis, uti arbitror, jam diximus, nunc de praestitutis ad id diebus sermo instituendus . Ac principio quidem quamvis priscorum Christianorum fer

vor ac pietas, & in panem eucharisticum singularis amor faciat ut cogitemus saepissime eos conveni me, ubi potuerunt, ad frangendum panem juxta Apostolorum morem & consuetudinem a , tamen ab hoc proposito & voluntate frequentique Eucharistiae sumtione fuisse exturbatos saevientibus persequutionibus indubium est . Tunc scilicet enitebantur, ut diebus saltem Dominicis simul ad id operis congregarentur, panemque Eucharisticum acciperent, quo reliquis

48쪽

16 De Christianarum hebdomadas diebus sancte vescerentur . Inlustre huiusce moris, & priscae liturgiae testimonium edidit Iustinus Philosophus & Martyr, compulsus calumniis Ethnicorum : Solis ut dicitur die,

inquit Iustinus α omnium sive urbes , sive

γινετM, Commentaria Apostolorum aut Icripta Prophetarum leguntur , quoad licet per tempus. De inde tibi lector desiit, is qui praeest admonitionem ἐγ adhortationem ad res tam praeclaras imitandas suscipit . Postea omnes smul consurgimus , ἐν preces emittimus : atque ut Iam diximus b ubi desiimus precari , panis assertur , Sinam is aqua; is qui praees , preces , gratiarum actiones totis viribus emittit , is populus acclamat Amen ; is eorum in quibus gratiae actae sunt , distributio fit , , communicatio unicuique να- sentium , is absentibus per Diaconos mittitur c). Quare autem Christiani die Dominico, quae dies solis dicebatur d) praecipue convenirent ad Sy

Apelog. L num. 67. b ) Ibid. num. 63. c) Vide Clem. Alexand. lib. I. Strom. p. 3I8. Edit. 1733. d) Lex Constantini Imp. A. D. CCCXXI. lata in cod. Iust. de fer. l. a. omnes Pudices , Urba

49쪽

naxῖn, explicat eodem loci Iustinus inqui en

um solis omnes simul convenimus , tum quia prima baee dies es , qua Deus, cum tenebras, . materiam vertisset , mundum creavit, tum quia Iesus Christus Salvator noster eadem die ex mortuis resurrexit. Hac scilicet de caussa dominicum diem Christiani sacros, ad conventus praecipue delegerant , non Vero quod solem , beneficum nempe illum planetam , honore aliquo prosequerentur: i die Jolis indulgemus , ajebat Tertullia' nus a 3, alia longe ratione , quam religione folis. Quamquam igitur Christianis , quemadmo

dum & Apostolis ab ipso Christo edo his nihil

antiquius esset, quam ut sequentioribus Synaxibus Domini sui , nostrique mortem , Eucharistiam ab ipso institutam peragendo, commemorarent, desideriis tamen suis, propter Ethnicorum saevitiamnae plebes, ex cunctarum tartium incia , venerabili

die Solis quisscant . Et in Cod. Theod. lib. 2. it. 8. de feriis execut. dc lib. II. tit. 3. de exarit. Vide etiam Alexandrum Lesleum in notis ad Mis- sale Mozarabum pag. 497. ubi agit de diei Dominicae peculiari cultu. a Apologet. c. I. Consule Menardum, Fro tonem, & Qiueinellum in Notis ad ep. I t. S. Leon. alias 81. ad Diosc. Alexand ubi exponitur ratio cur Patres diem Dominicum pro die Resurrectionis. seu Paschatis accepCrint ..

50쪽

13 De Christianorum tiam moderari cogebantur, & die Dominico tanis tum cum possent, convenire. Absit, ideo ut ad solam hanc diem veterum Christianorum Syna Ves coarctemus. Scimus enim), cum iisdem liber

pateret ad Ecclesias aditus saepius convenisse, &ter quaterque etiam a ) Synaxes celebrasse in hebdomada, & nonnullos etiam quotidie Eucha. ristiam sumsisse b) , secundum scilicet varios regionum mores c & disciplinam . At alicubi su-rente Ethnicorum rabie summum, Christianorum frequentandae Eucharistiae studium fuisse quis du

num. XXII. pag. 33O. edit. I 682. animadversionum . Nescio vero cur adversus traditionem Α-

post. ab Epiphanio memoratam de habendis Synaxibus quarta, sextaque feria & Domi uica caput XVI. Epist. Paulli ad Corinthios laudaverit squum ibi nihil Doctor gentium habeat quod Epiphanio contradicat, & Apostolus de collectis in subsidia pauperum faciendis , non de Synaxibus lo

b) Cyprian. De Orat. Dom. ο) S. August. Fpist. CXVIII. vero quae perio a rerrariam region0que variantur ἰ sicut est quod alii jejunant Sabbaro , alii vero non : alii quotidie communicant Corpori Er Sanguini Dominico: alii cerris diebus accipitini: alibi nullus dies intermittitur quo non osseratur ἱ alibi Sabbato tantum Ur Dominico , re siquid alitid huiusmodi animadverti potest , totum hoc genus rerum liberas habet observariones.