장음표시 사용
171쪽
am iuuat hic aulae strepitu, fumoque carentem Et procul inuidia vivere, teque procul l
Ad tequiem fatis est patuita sub tegmine fagi, Et temere in viridi procubuisse bio.
Illic e filuis veniens, aut vallibus aura, Frondeaque ardores fa leuat umbra meos. Interea gemit in patriis aues Attica lituis, Et violare toros a dmonet euenens. Qiyid requiem ingeminas Drequies in crimine nul la est. Ex illo , si qua est, nata Megaera fuit. Hoc unum taedis animos ardentibus urit, Hoc unum Stygias condit in ossa faces. Ipsa tuas furias, o caecos consule mouis: Non secus ac thurso concita Baccha, furis. Mentis inops raperas, nec adhuc, nisi mente, scelu sta es: Si re peccasses, quo raperere modo
At mihi sic diues promissis littera spondet
Coniugi,dos est Cieta futura tui. Nil agis ut violemtam sanctae foedera legis, Non mihi in tanti, totaque Creta tua est. Regna mihi spondes viae, sic odimus illa. aucae mihi sunt odio, finge placet tamen. Qui potiar, nisi per fratrum, patrisque cruorem pHoc quoque tu suades hoc tuus ausit amor Ah l te Demophoon miseror, teque inclyte Theleu: Te, quia Phoedra uxor te, quia Phaedra parens. Forsitan hostiles iras, aut bella timetis At Ptuaedrae vobis est metuendus amor. Este tamen de me securi tendere solis Insidias labor est noster, eritque foris, 1 Vni λq ia
172쪽
Vnieaque ambitio est, ne figat missa lacertis Alterius plures, quam mea cuspis apros.
Quid mihi cum regnis' sit rex, qui sustinet angi
Et semper trepida sceptra tenere manu. Omnes si Superi dicant mihi: Regna easesset Hostibus naec, dicam, Di, date, quaeso, meis. Hei mihi, curarum quot millia, quotque timorum, Quct luctus circum regia tecta volanti Nec regno careo regnum mihi libera mens est, Et prcba, quam captam nulla cupido tenet. Imperat haec odiis. amoribus imperat irae Et domat imperio spemque metumque suo. Exulax hinc procerum suor, scelerumque inpertrix Ambitio, 'uidquid sceptia timenda facit. Et regnum mihisunt ii lux dominamur in illis, Dequei ris, tamquam gente, tributa peto. O valeant populi, regum tormenta suorum Ingenium sensi mitius esse feris. Has inter Pietas habitat,Rectumque, Pudorque, Calestesque ipsi non habet aula Dens. Id istorias quid stulta mones peccare docent S Te reus. telis conficis ipsa tuis. Ex his, quos memoras, cuius placet exitus aut quod Flagitium lente poena Iecuta fuit Arserit Oenides in Maenalia Atalanta; Priina sepulcralis fax fuit illa rogi.
Infelix iuutinis pariter cum torre flagrabata Tam miseri mater funeris auctor erat.
Mater erat quid si, quod tu mihi, Phoedia MDO Ahi ego sic potius lim tibi flamma, precor. Vulcani temerasse torum quam nollet Adonis, Tunc cum fulmine dente cadebat apri.
173쪽
Auroram Cephalus, Cephalum vindicta secuta est , Dum procul uxorem credidit esse feram. Credidit, mista rupit praecordia tela: Exitio, unius vulnus utrique fuit. At tu, si pudor est, exemplis talibus uti Parce fugam sceleris, non scelus illa docent. Poena comes culpae est lyecta modo singulamumqua Impuros claudo defexit illa pede.
Nemo noceos impune fuit si cetera desint,
Mens sibi delicti conseia poena ira est. Sic mihi pia stimulis addis, stultissima frenos, Et me, ne faciam quod petis, ipsa mones. ksse putas aliquid, si fratrem Iuno virumque Det tibi, quod me sis praepositura Ioui. At niihi si vel te, vel Erinnyda nubere cogat Iupiter, huic dicam Me dea tristis habe. fata quid accusac si vis ea vincere, vinces.
Praetendis viti ci nomina vana tuo.
Cur metuis, vesana parum Minoia credia Curve times, ut sis dedecus ipsa tuis Pone metum tamen ut possis Minoia credi,
Quod petis a nobis, hoc voluisse sat e
Peccauit,'ilicumque cupit peccarer voluntas Sola, nec admisi erimine crimen habet. Iam iam Cecropias haec ibit fama per urbes. Et qua spargit auus lumina rumor eris. Ipse tui fies index manifesta doloris: Conceptum haud poteris dissimulare nefas, Cur ita vaticiner, quaeris' quia victa furorem. Talis amor furor est, indiciumque sui: Siaainen hoc urget fatum Minoidas: at nos Sanguis Amazonidum, turba pudica sumus.
174쪽
Si legem legi vis cedere cedat honestae
Turpis, Amazonia Gnosita, vestra meae. Sed bene conueniunt contraria, iudice Phaedra Nam nitor in nostro puluis in ore decet.
Et rigor, cultus, vincti flore capilli, Neglecta tredecentacalfie lege comae. Horrida nunc placet, hirsutisque accommoda siluis Quae primum placuit, candida vestis erat.
Et cur non mores potius mirare pudicos' Hac tibi, non forma laude probandus eram. Cum facium tantum laudas, cultusque comasque Poncntis aqueos uteris atre inpar. Sic blandiim tenui dum fundit arundine crimen . Decipit liacautas carminis auctor aves.
Credula sic tenero dum Siren pectora cantu Mulcet, in cxitium circaque saxa trahit. Scimus, quae lateant illo sub gurgite Syrtes. Nostra per has numquarn cymba feretur aquas. Nec precibus, nec me lacryms, nec laude mouehis, Hic pergam lituis durior me meis. Hoc scopulos vincam , montanaque saxa rigore ἰQuem metrus celebres, me decet iste rigor. Vt pelago nipes, tibi ii rigor ille resistet. Sentia hoc uno vir tibi, Phaedra, modo. Interea capili hoc incensa dolore repullae, Mille per sidias docta nouercalete.
Ex quibus ut partem vitemus, non tamen Ormes ,
Qtiamlibet admissis effugiemus equis.
Sive aine ferro me perdes, siue ν , 4, in
Multo, quam nunc es, lenior hostis eris. Non ego, ne peccem, discerpi in frusta recuso. Sae pri cruod est darum ferre tulisse iuuat, Et
175쪽
ELEGI ARVM LI B. III. IEt iuuat,4 pulchrum est vitae praeferre pudoram. Si occumbentes mors vetat ipse niori. Euentura cano sic nobis somnia dictant. Non mea sunt nulla somnia digna fide, Nunc deturbari videor mihi rupidus altis; in mare nunc mergi vorticinusque premi. Nunc mihi nocturnis fodiuntur viscera telis, Perque cor, venas ensis inanis abit. Eacutiunt pauidos simulacra mitiacia somnos, ξ vigili quaero vulnera vana manu. Nunc loris velut implicitus raptorque, trahorque,
quaque trahor, longas sanguine signo vias. Assilit ipse nigris Morpheus mihi nuper in alis,
Et querulo tales didit ore sonos: Infelix iuuenis, tua. si potes, effuge rata. Non tibi nox vanos obiicit atra met Mox inlabens cursum fugimus: Siste quadrigas, inquit, in ancipiti ne lacerere suo. . ait, adminis me deseruero deuiquc: At non deseruit pectora nostra pauor. IV vigil mecum repetens mea somnia, dixi: Nox aperit nobis, quod feret una dies.*δmquepe hos semper volvas manifesta tumultust igne micant oculi dissipat aura comas. ξ modo i indas fugienti inussis mora i Et modo ceu stimulas io mea. fata' u se
QRc me no modice, siteor, syaac la terrent P/rte siqua voto sunt tamen apta tuo
Ad nos dan aditu,& patim ut sic denique, phaed , Non alite hqbis aspicienda veni. . mecumque petes rabae; quocumque furore
Nil audeve tu peius amore potes
176쪽
Epitaphium. V PROPERAS VIATORE
BRITANN US GENERE, SED Q O PATRIA FRUI NON MERUIT.
177쪽
DEFvNCTO BENE PRECERE, ET UT MORI DISCAS, HOC EXEMPLO VIVE. OBIIT XIX. DECEMBRIS ANNO M. DC. XXXIV.
178쪽
338 IDRONII HOS SCHII EPICEDIVM IN FUNERE
PHoebe parer, uacumq;orbis iam parte moraris, Sen dilecta talaro, seu quae fluitasse putavit Insula, seu celliis frondose veriue Pindus Te tenet, inpulsae referunt tua carmina valles; Clarorum si fata virum te tristia tan unt, Huc age cum cithara, cum carminious nestis Ilicultus, tristisque veni, moestaque cupressis Indue inornatos lauri pro fronde capillos. Qualem te membram Thracum dispersa per agros Ossa tui quondam fleuisse, funera nati. in planctus questusq; abeant, quaecumaue parabas Vota caiienda factis Iano redeunte Kalendis. Et te Pierides comitentur, dona serenies Vltima cum Tacrymis, atris in vestibus omnes, Omnes funerea redimita tempora fronde. Purpureos flores Heliconia per iuga lectos, Et violaes, quales noster non ducat orbis, Liliaque, laurmisque suis hirmcntia serta Vranie ferat, aumalo moestissi,na ponat. Tu ainen ante omnes ades o pulcherrima Viris, Numine Pieridam auator Dea, dura rite fata Nςquidqlitin tu repitans. pram mucrare dolentem. ristiori an ad tumulum canos turbata capillos Diuis d i comitesique ex Pietasque, idesique, Pnicaque Relligio moestoque Modestia vultu, Laetaque Maiest is nuper, nunc lumina teriae in Naeus, cum sactis Vigilantia Curist Stam Dissilia πιν Orale
179쪽
MI A, PStam mαsta,& claro feriunt plangore lacertos, si iungunt lacrymas, aristia carmina dicunt. Feralemque suis perfundunt fletibus urnam. Ipsa libi indulgens Pietas, astula feretro Haeret, inexpletum lacrymans. pectora tundens. Vt vero faciem vidit palleRtis ira, Non minus extincto pallens, lic incipit ore: Scilicet hoc etiam post tot rerum aspera decrat, It mors ante diem populiquet, ibisque parentem Eriperet terris, mon diuturnior ellet qui sanctis aidens studiis, o numine plenus Exitia luctus poterat prohibere suorum flere parum est Belgi magnus qua damna Senatus Te moriente tulit, cuius facundia , cuius Vox meris fueras plus heu, plus omnibus istis Nos mala nostra mouent, montanabile vulnus. Relligis, & Divi comites, quae tot bona incum Rapta dolent, aris olim templisque Britannis Expulis, indecores, ignominiaque notatae trabant rcgno in magno furor impius illas Et plusquain Veneris facibus succensa libido Egerat obnixas frustra, frustra e precantes Diuersa exilia, diuersas quaerere crras. Nunc illae tecum, gressum quacumque mouebas, Magne Pater, pastim cultae per templa per aras Squalore absterso penitus, penitusque malorum Immemores, laetae formosis vultibus ibant.
Quas ruisum attonitas mssieranta cladis imago Te subit amisse, veterisque iniuria damni. Tene, Pater, talem subito spectare relictae mur haec frons est nuper fulgente tiaranis, qua Maiestas Charires e sedebant Vosne
180쪽
osne manus sacrum linium me dante tulistis Vos oculi, qui Belgarum, & lux nostra fuistis, Vos in perpentam sausit mors ferrea noctem manta, hol, vobilcum lux occidit, inque tenebris Ait nimium praeceps, non reditura recessit os illud iam voce caret mirantibus olim Regibus aiaditum, tot linguis sepe locutum, Totque intellectum populis, quod sarii serarum Ingenia, rigidas potuisset flecter Traules Iam tacet ah potuit uicum ponitique ferarum; Sed nonin mortis potuit mollire rigorem. Heu mortem inuisam,ri nullo discrimine caeci vacchantem terris sacras nihil illa tiaras Respicit, aut culti reueretur pectoris artes. Tene igitur nobis, adeo cuniluta veniret, Sors eadem inuidit, ne sospes istilis vibi Tu vita, nos te longos frueremur in annos At non haec Ipra de te piomissa dedisti, Cum duce me meritis redimitus tempora vittis Ad sacrum imperium populo plaudente venires. Illa quidem in longum nobiicum extendeta aruum Spem de te natam, multisque altaria circum.
Hoc Superos votis, tota mente rogarat.
Fnistra pro canis, seramqua premente tiara Canitiem, & dignis Pylio vir utibris arvo Funerea, taedas, moestae inligni pompae , Exequiasque tuas, tumulumque miserrima spectat. Proque illo vultu quem Gratiainxerat ipsa, In gelido tantum cernit tua nomina faxo. Huc spes, votaque tot reciderunt mei mihi, quanai
Flandit irasidium δε quantum vos perduis prini Quo serimur clex est iusto quoque danda dolori.