장음표시 사용
161쪽
I Ion armis illam caelestibus acer Achilles, Non gemini Atridae, non Telamone sanis, dilon anni domuere decem, non mille carinae: Tam fortem exitio fraus tamen una de sita Fraus metuenda tibi est fraus Relligionis amictu, Tecta caput longa protrahit arma mora. Illa furens late per campos errat murias:
Horrida Styx illa nil,puto, peius habet. Crinibus abruptos in vulgus proiicit hydros, Pestiferaque implet pectora tacta lue. Haec ferrori flammis,haec ederi singuine gaudet:
Iniicit haec avidas in tua tura manuS. Vnica lex illi nullas amolcere leges,
Quas libertati credit obesse sum Pro Superi quid non peior succcis bus audet, Dum te , iudex, meus ipsa libi est Ipso perfidiaeri scelerum molimine credi Sancta cupii Causam Numinis, inquit, ago.
Plus tibi quam Mavors nocet lim: haec una cbellat, Haec amat in dominum qua gerat arma suum.
Nec parcit Superis Superos explodit, de ipsum Accusat scelerum qiue facit ipsa Dcurii. se direptis infert incendia templis Invitis fiunt ignibus illa cinis. Cumque videt nammas, animos accendit ab illis, Adiicit & factis verba nefanda suis. Vtite cum templis Diuos, ait, rite flammae, In Diuos animi pignora clara mei. Talibus indignas sese exhortatur in iras, Quodque Deum laedit, falque piumque vocat. Quae violat Stiperos,qua caelum oppugnat, ipsum Numis Principibus parceret illa suis r
162쪽
Nec terras male grata tuas spoliaret urbes 3 Nec quidquid raperet, ci ederet esse suum Credat ut esse suum, fatis est rapuisse rapinis Palcitur has belli pranni iusta vocat. Sed quia bacchantem leprimis, fiama ue rebellem, Nec sinis, spoliis crescat inulta tuis; Et quia, quae rapuit, repetis, repetita tueris, Teque tuis opibus ne pretinat illa, et ς Acrius insurgit, conuitiaque insuper addit, Teque venenato liuida dente petit. Te vocat immitem iusto pro Rege tyrannum; Qiiodque sibi credat mobile vulgus habet. Hoc odium teneros cum lacte instilla in annos, A teneris discit te violare puer. Nota cano: non hoc, quamuis sit perfida, quamuis Vana sit .mendax, ipsa negare potest 'At tu bella moves, multo milite pugnas,
Ut rapias illi quod prius illa tibi.
Quid tamcn arma iuuant toties victricia, qiudve Ante tuos supplex Flandria tota pedes Si maneant animi, quales, dum bella gerebat, Telaque si soloe deposuere manus Si maneant animi sub amica fronte rebelles, Et subito erit inpat crcdita flamma cini, O quoties vincenda tibi tua Belgica restatio quoties Hydra colla secanda noua lHei mihi si frustra superasse tot oppida dicar, Et toties frustra victor in hoste fui lVt tamen has vindex exitinguere sanguine flamma Coner, vltrici caede piare nefas Utque rebellantes tibi se lubmittere cogam , Invitosque tuo subdere colla iugo,
163쪽
E I B. III. 23 Quid tibi submittent nisi vultum rursus ira, Quaeque iterum fallant, quid nisi verba dabunt Credemus verbis iterum celantibus iras, Experti, flammas quas tegat illa cinis Eliel, quam facile est animum non prodere vultu, Quodque in mente latet, dissimulare nefas lErgo age, bellorum cum bellis elice causam Inque suo tantum semine tolle malum. Cum qua eperunt, discedent bella redibit Hac abeunte, abiit citia veniente, fides. Marte tuo pestis non est luperabilis illaci Si posset subigi Marte, subacta foret. Inscito medici non sanant omnia serro vulner , nec quodvis tollitur igne malum. Apta suo haec medicina loco est:quibus obfuit ignis, Saepe lalus membris succus herba fuit.
Me quoque deficiunt artes mea ferrea dextra est: Vix mollem haae possunt vulneia ferre manum. Et tamen ut coeant, quaque est opus arte leuentur,
Iudice me poscunt militis illi manum. Quae tanto cupiatque malo, possitque mederi, Turma virum est L samomcnin arma gerunt. Cum studia illorum memini moresque notasses: Gens iure, dixisti, nomine digna tuo est. Illa tuis addet, quod adhuc, Rex magne, triumphis Defuit,ri tandem plena trophaea Seret. Et quoniam sanare tuos, non perdere mens est, Vtilis haeae victis hostibus hostis erit. Non illi validis torquentur pila lacertis, Nec uo rigidum cingiuirense latus. Nec geriti illa manu clypeos, nec spicula versat, Mec feno pectus, nec tegit aere caput.
164쪽
Prisca de illi, pietasique .ante omnia curae est: lis armis acies instruit illa suas. Bella mouet vitiis, virtute armatam que,
Pulsaque saepe suis sedibus illa fugat.
Victi ego iuratos in mutila vulnera ciues, Qua tulerant ferrum, foedus inire manti. Qui tantos motus, tantos compesceret aestus,
Ex isto solers agmine miles elata Viribus invadit, quoscumque invadit, amicis Haec manus: Ua nihil palma timoris habet. Auersas blande capit haec violentia mentes. ingenio populi conuenit illa tui. Adde,*iod in teneros dum peruigil excubat annos, Uiscat ab hac, quid lit turpe, decensque, puer. 19ilcat&, ut regu in domino, eramque parta ti, Sic quoque eruandam Regibus elle iidem. Viderat hanc aciem, totoque expalluit ore Impietas, vanas intonuitque minas. Aduersasque scis formidans artib.is arres, Crescit in exitium gens, ait, ita meum. Gens pia, cresce precor, fiuiamq; exscinde nefanda, Quod nexdit populos regnabue perde mesam. Tu monstri fraudes oculos deducis ad ipsos Tu quae tecta ciipit probra, latere cetas. Per te ni ille doli, per te mendacia mille, Fictaque relligio, perniciesque patunt: Stulta ciuibus leuitas, hebetis quo merui a viil a Plaudit. insina credulitate fauci. Nil nisi libertas deceptis semper in ore Est, Hi quantum miseris impositura iugum lAt tu consiliis, precor 6 Rex, annue nostris,u 3 cupias conlut ste tuis. Dum
165쪽
Dum licet, illorum clades auerte tuaeque, Et dubiis rebus, quam potes, asser opem. Vt validum bello frangas desviribus hostem, Et Baiano ngas regia signa solo Summa tamen belli restabit, vineere victos. Huic operi una cohors defit,ac una sat est. Vnam militiae, ut vineatur Belga, cohortem Adde liue castas dencit una tuis. nlius auxiliis citius vigilique labori, Quam Marti cedet gens tibi cara tuo. Illa cohors, belli causas, fera pectora plebis Flectet, desimperiis reddet ami tuis. Vincant castra viri Belgas haec vinceti de hostem Hac subiget, qua plus Parterimendus erat. Hanc uia militiam partire per oppida victor: Quotque datis stabilem iusseris emedo is, Tot mihi crede, tuis impones urbibus arces, Quae faciant, erinis restet ab hoste metus.
Mirabar, quid crebra sibi suspitia velletit,
Fixaque luminibus lumina saepe meis, Et blandae nimium voces, quaeque ora silentis Mutato toties signa colore dabant. Nec poteram vene irinilem mihi fingere causa Cur gemitus nullo Lesa dolore dares. Iam scio, tendebas casses mihi detegit illos Impia sacrilega littera scripta manu.
166쪽
Non tibi tadendi studium, dignumque nouerca
Ingenium, quamuis magnus ademit amor. Priuignis aliae miscent aconita nouercae, Tu me, quam pollis laedere, petu amas. Perlegis Dan primis te frangit epistola verbis, Tollere cum voto spem quoque visa tu, Perlege sed timeo, ne scribam mollius aequo, Et sint animo ne mea verba suo. Nec rescripsissem sed, ut es sine meme veremur, Ne tibi tu dicas: Vicimus, ille tacet. Vt tibi sim facilis, nec, quae petis, ipse reculem, Turpiter, Mnullo victa pudore, rogas.
Quod simul ut legi, de Diuis questus, ipso,
Si tuus est proauus, quem pudet elle Ioue: Iupiter hoc probrum, dixi, stirpisque tuumque Dissimulas, Madhuc crederis esse Deus Plecte, pater, crimem quid in alta Ceraunia saeuis
Aut quid in immeritum sitimina perdis Athoidi Hax pectas,in adhuc spectaris Phoebe neque illa Vita Thyestea res tibi digna via est
Non trepidos auertis equosa non conscia saltem Ne videant neptem, lumina nube tegis Sic, ubi te iusta Superum deuouimus irae, Visa minor merito nostra querela tuo est. Scilicet idcirco populos vitamus, Urbes, Illecebraique aulae, semineosque choros Idcirco siluas colimus, castaeque Dianae, Laude pudicitiae, proxima cura sumus, Ut spolium nostri referas infame pudoris Hoc meruit virtus, hoc meus ille rigora Talia conanti me .uo tibi dicere lingua
Haesit. in primo destitit ore sonus.
167쪽
ELEGIARUM CUB. III. 27 Non calamum excussit digitis scribentibus liouot, Non opere in mediis diliguere manus Non subiit saltem mandantem talia ceris Te pudor at ceras erubuisse reor. Quid 'ueror extinctuin ubi non enim pudore Pothina facundam te quoque causa faciti Excinploque Iouis tam detestabile crimen Contendis fieri posse, nec esse iacias. Hoc proprium sceleri est laruam sibi semper hcnesti Quariit vi hoc ves coepta pudenda tegit. Invitam sed ais, qui Diuis impcrat ipsis, Et Diuum Deus est, scribere iussit amor. Ficta canis nocuiste tibi sua tela, fuitque Uri te flaminis ipse Cupido negat. Stipite te Stygio lanieque tumentibus hydris Perculit, Himulat de tribus una solor. Nec regnat lasciuus amor quid inania sngis Regna nec in superos ius habet ille Deos. Castaliis mens est, casti sine crimine moIcs Et caelo digni, dillimilesque tuis. Sed finxit Superos peccandi exempla'ibido ut nil turpe sibi duceret esse nefas. Pirithoum Theseus, inquis, nobisque tibique Praetulit hoc quae te credere caula iubet Nemo igitii fidum colat, aut inuisat amicum: Si facit, externum praetulit ille sitis. Quod carpis furiosa, tuoque in coniuge damnas, Laudares, sana si modo monte fores. Nomen inextinctum longo laudabilis aeuo Est habitura patris Picitiioique 'Ides. Quid sit amor, sciatis furor est :post omnia mentem Eripit exemplo res manifesta tuo est.
168쪽
e quereris fratrem claua cecidisse nodi 3 opprobrium vestrae sustulit Ia domus. Quod niti fecisset, caesus pateres et ab illo. Qui non, quod Theseus fecit, in hoste facies Curae cuique sua est medio in discrimine vita:
matura, ut perimas, ne perimare, docet. Quamquam haec culpa tuae est, si qua est modo Mpa, lororis:
Illa viam docuit, consiliumque dedit. Iudicium tibi peruenit mentemque libido Qua bona sunt damnas, impia facta probas. In vitiis recti speciem reperire laboras, Ipsaque te virtus iudice crimen habet. Crimen amicitia est, crimen tibi, nolle perire' Res pia, quem ratio damnat de horret, amor. At repetit poenas maternae iniuria caedis: Saucia Theseo concidit ense parens. Esto me genitor, quo matrem, luserit ense In te quod fecit, praeter amare, scelus Q in bene Theseo caderes quoque victima ferro Et, si digna Dii dent tibi fata, cades.
Non satis in poenas mors foret una tuas.
Quam mihi tu suades, vindicta est temor illo Crimine, quo genitrix a patre caesa fuit. Scilicet incesti castam placabimus umbriam, . . Pςs: δJu pellcx peior adulter ego'
i quid adhuc manes, matremque a funere policet Laenere, quid grauins, quod pateretur, crasa e V amem, quae, cum reuocas delicta a
169쪽
Ad genus, mare maiorum intamia transit. Huic pater est Pilli causa ruboris anus. Tantalus est Pelopis, Menelai dedecus Atreus, Natarum Danaus, Pasiphaeque tuum. Multa patri licet obiicias, tamen omnibus illis, Quod tibi nunc votum est, turpius esse puta. Nec refero caesae solatia nulla parentis: Femina iam non est ulla verenda mihi. Nunc omnes odisse licet nunc odimus omnes; Te quoque, quam oleo matris habere loco. Atria vestibulum sunt aulta vasta palemaer Pendet in his veterum barbara praecla ducum. Hic pectare licet pictas ex ordine pugnas, Caesaque Thesea serui ara monstra manu. Immanemque suem , populumque nubibus or
Et bouis,4 fratris com diacta tui. Cercyonemque , Scininque, d cum Scirone Pt
Et pulsara nigri tertia regna Dei. Haec mihi spectanti, quamuis in imagine tantum
Visa, tamen caulae saepe fuere metus. Te tamen haec inter pictam si monstra viderem. Tu mihi, tu terror maximus una soles.
Et merito quid namque tuis furiosius aulis λNullum odium est isto maius amore scelus. Quo magis admiror, quid fit tibi seribere, famam Nunc quoque cum violas, labe carere tuam. Quam si labe vacat, cur non stinissima seruas Cur, quod habes, summum prodigis ipsa decui
Pulchrius haec magnos ornat, quam purpura, reges λ, Hanc sceotrum hanc titulos hane diadema utat
170쪽
Hae sine dedecorant honor & sin nomina magnose Hac sine maiestas regibus ipsa probro est. Nec ramen, ut iactas, fama est tibi criminis expers. Perdidit hanc, quisquis non retinere cupit. Quod tibi prae nostris serdet tua regia siluis;
Iudice me, siluae te quoque, Phaedra, decent. Sed quales, meritoque, tuam tenuere sororem
Cum sine se Thcses vidit abire rates. In quibus humani nusquam vestigia cultus, Sed videas solis cognita lustra seris. Illic venandi studio teneare licebit; Illic horteris per iuga summa canes. Vt pedibus nostras tangas impura nefandis Si ferat hoc, siluis non bene virgo praeest.
Nec tibi mens damis nec inens est retia ceruis Τendae, nec cursu praemia nostra sequi. Praeda tuis ego, quam captares, retibus essem IPrama ego per siluas quam sequerere,forem. Ante precor nouus Acino in montibus errem, Et lacer a canibus deuorer ipse meis.
QuodVenere tollam,quod agam sine coniuge vitam, Est inea iudicio rustica silua tuo. Rustica sit sane, vitiis aulaeque tuisque Duin caret,& casta est,quodque sequamur,habet. At studiis est clara meis infamis,4 ipsis
Detestanda feris, te veniente, seret. Cur, ne deficiam, metuis mihi nempe laborea Averna requie, vitaque nostra carent. Falleris alta quies sibi mens est conscia rectit Hac fruor, haec semper pectora nostras eti. Haec mihi per montes, praeruptaque saxa vaganti, Qua recreor, comes est,.aegraqRecorda lauat. Quam