Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

151쪽

E LEGI ARVM LI B. III. Hi Nec miniis his captus, qui vexit Ariona, delphin

AEquoi eis ludens exsiliisset aquis. Me certe tua Musa sui dulcedine cantus Abripit, memorem non ini cile mei.

Saepe titi, ceu vaticinans, aliena locutus, Et fuit abrepti carmen in Cremum. Saepe locuturus diuturna silantia feci. Aut rupit molios lingua retenta sonos. Mens abit e subito tacitum mirantur amici, Me rapiunt numeri, cygne cariore, tui. Sive iubes in Threicium capere arma tyrannum,

Paene minax digitis sumitur hasta meis. Sive super nubes lublimis Ma thera tendis, Ipse leui videor nube tepente vehi. Sive per Ausonios spatiaris lauriger hortos, Me Zephyri aloia regna subire puto.

Seu moerente canis testudine flebile carmen , Palleo, nec fletu lumina nostra carent. Seu tristes hilari solaris pectine curas, Defluit ex animo cura dolorque meo. Sive pios casta suspiras mentis amores,Vtamur ardentes sunt tua verba faces. Denique me formas subito conuertit in omnus Qu.iliscumque operis pagina lecta tui. Hoc est volucres cantu fluviosque morari: Hoc est aerea ducet e saxa via. Hoc est fulmineas aut eae leonibus irasci

Hoc agnis rapidos conciliare lupos. Pegasides Diux vestro dared bita vati, Quae possint Clarium serta dccere Deum. Quid precor exiles lauro redimite poetas: Vos mihi, si merui, nectit e serta Dcae. Nam

152쪽

Nam tua, Sarrieui, cum siluae plectra sequantur, Ad crines properat laurea sponte tuos.

I PREND ECCLESIAE CANONICVM

Cism de Eucharisia scriberet.

NAtunae mores alii causasque latentes , Et caeli referant, Oceanique vices: de nives, aut qua prorumpat origine fulmen: Tantus in elisis nubibus unde fragori Aut cur alterno tumidum mare ferueat aestur An secum aequoreas Cynthia mutet aquas Cur Boreas siccis madidis cur molet alis Auster,& in fontes unde perennis aqua. Haec alij rei die illum, vem fulmen, Mimbres. Et dominum agnoscit mundus uterque suum. Vade Deo plenus, qui te sua sacra docentem Non uni humanas, ut prius, ire vias. Te tua cura iuvet, quem nil mortale sellcntem Ducit in occulti conscia sacra Dei. Hic res ignotas oculis sensibus hauris: Quodque stupent Superi, pandis amoris opus. Quanta,4 quot faciant paucae miracula voces, Namine cum verbis adueniente, doc . Vt Bacchi, Cereris vestigia sola supersint, Utque tegant, quem non cernimus, illa Deum: Utque oculis legemque suam , moremque securis

Hi quoque fallunturhnon sit habenda fides. Ah furor est oculos hie consuluisIe manusque Altior est tardis sensibus illa fides. . Demens

153쪽

Demens, iii breuibus naturae finibus arctat

Numen, binamentum claudit amantis opus ιPrimus amor docuit natura excedere fines: Primus amor nullum coepit habere modum. Ille etiam nobis epulas de Numine fecit: Hic conuinas omnibus esse licet. Sed an .en innocui veniant procul impi*tiirba Quam Venus, vinum,praedaque, frausq; iuuis Cui scelus occultum male conscia pectora terret Fabula cui praesens crediturisse Deus. Conscia mens ut cuiquc sua est, ita semper in illaim Cum Domino veniunt vitave morsu suo. Sic rosa turpe genus scarabeos cnecat illo Quo capri, castas nectare pasci apes. Haec, Sandere, doces orbis p obat: una docentem

Non ser Impietas, armaqu vana moves.

illa giganteo molithii bella ita re. Vecordes, quos haec tu sua signa vocati Qxu, quia non capiant, diuina oracula damnant, Sentibus haec mensi sacra Deumque suis. Heu nox alta meo de te non creditur pli: Illius eli leuior, quam tua cuique fides.

contra armatum sol rs clamoribtis hostem triandere tibi caula Deus quest.Iuens. Prisca Patrum series venit auxiliaribu5 armis: Cum Litio in partes Gra cla docta venit.

Et fauet ipse tibi, pro quo pia bulla capellis:

Hac ope dux, niles, caltiaque solus cris. Qua ille scies grestus inimica Der agmina victor , Turbida disiicies cum duce gna suo. I felix, metitum victor molire triumphum: Illius spatium, qua patet, orbis erit.

154쪽

Prisca fides niueis praecedet vecta quadrigis, Et dabit occultum signa enire Deum. I ple manu felix caelestia scripta tenebis, Stans in laurigeris lauriger ipse rotis. Pone tuos currus captiuo,incula collo Tuipi progenies edita Nocte feret. Ibi detractis capiti Fraus perfida aruis, Nudatoque suos deteget ore dolos. Atque Odium veri, gaudensque ambagibus Error, Consiliique expers indocinique Fur i. Impietas tonos agitans Procrinibus angues, Per totidem linguas sibila vana dabit. Torque trahi captam sese indignata catenis, Discerpet osubros ore furente suoS. Hunc merito, Sandere,paiat tibi Fama triumphum At frustra meritis par cupit esse tuis.

ELEGI A XI.

AD BEATAM VIRGINEM, Eua Asembergae, prope ruxeras, titubSΤ AE MARIS, colitur. QValiter abreptam pro Pa tellure carinam In medio iactat ventus, inda mari: Haud alite Belgas, tot iam labentibus annis, Voluit, & hue illuc Manius aestus agit. Hei mihi tot fluctus inter remitusque, numiρος, Quae navim in caeco gurgite litilla regeta

Nil hic Oebalii fiat res, nil clara Corona Gaium, nil prosunt magna minorque ferae. Puppibus

155쪽

Puppibus haec aliis faueant, cursumque secundent: Talia non spectat sidera nostra ratis. Diva, decus caeli, ea lo formolior ipso, o lux, quae nullil condita nube lates: Tu melior timidis aftulge uaella carinis: Tu dubios cursus, velaque nostra rege. Aspice, quam saeuis belli conuulsa procellii Naufragii trepide Belgica nostra metu. Deprensa est medias inter Symplegadas Argo, Obrutaque insanis paene fatiscit aquis. Per te Tiphyn habet: et te regat ille, tuoque

Sidere securas praebeat unda vias. Te spectat, ii usque vocat Leopoldus amicum: Tutus inoffensum te duce sperat iter. Te duce, nec Libycas metuat perrumpere Syrtes, Nec sua non aequis credere vela Notis. Si tibi mons placuit, montisque in vertice templum,

Hungar quod monitu struxit Elisa tuo, Quod Caroli toties, toties subiere Philippi, Et patriae priscos turba secina duces Si placessi qui nunc te protegit auspice Belgas,

Quemque tuos stratum vidimus ante pedes '.

Incipiat per te, depulsis a there nimbis, Et, quia post nimbos, lamor ire dies. Tunc tibi volpuos persoluet victor laonores. Instrabet donis, quae feret, ipse suis:

Ditra tuis titulis, muneribusque faue.

156쪽

ELEGI XII.

EQVISTRIS TURMAE PRAEFECTI, AD SILVAM DUCUTORMENTI ICTU INTEREMPTI.

per a fratris,Ludovici Francisci ros de eues, Audientiari, oc.

ΡLangite pietides, citharamque aptate dolori,

Laetaque turbatis demite seria comis: Atramque habitu lacrymis accedite nostris, Aptaque funesto dicite verba die. Occidit infelix Mavortis crimine tuater. Occidit, tecum gaudia nostra tulit. Quod superest, mutam fusi lugemus ad vinar Et cineri lacrymas, altera iusta, damus. Silva premebam Batavis circumdata lignis, Nec spes o blessis parua aluus crat. Fama prius, moxin miles percelluit hostem Regius Aha prohibet tangere plura dolor. Initar Iber:Bataui erumpunt: in praelia missum Te dolor virtus conscia, frater, agunt. Non caput est tectum galea, non pectora scuto: Pro cum galea dextra animusque tibi est. Sic in sanguineam quondam leo prodit agram Et viso tumidas excutit hoste iubas. Non illum lato terrent venabula ferro, Non illum valida lancea torta manu Pugna fit impulso propere succurritur hosti Sed virtus numero cedere turpe putata Quie

157쪽

ELEGI ARVM LIB. III III Ad facis heu frater numero tibi cedere fas est:

Iam famae latis est ad tua castra redi. Me miserum tomim pulchre temerarius agmen Sultinet, fama nil nisi damna timet. Collis erat: pugnam de colle vi lebat iniquam Bergius, &: Redeant, signaque dentur, ait. Signa tubae dederant illi parere coaeti Pugnando referunt in sua castra pedem. Plauditur incolumi, mediaqtie e morte recepto: Tam fortes propera tangere quis aue manus,

Macte animis frater tibii x iam soluet honores, Ad quos ipsa tibi Gloria fecit iter.

Expectat legio iam te Germana Tribunum. Haec meritis merces est tibi parta tuis. Heu spes fallaces heu sortis vota futurae Nescia quam parua stantque caduntque moraci Quid miser exultas Rex,& vivida Virtus Imponunt capiti serta caduca tuo. Frendet adhuc Batavus, tormentaque pergit in hoste Eminus, atque iras exonerare suas. Macrima detonuit: pila fulminis impete venit: Tu cadis auulsum lusissipat illa caput. D teratum primum, quae sumpselat,arma remisi

Fortuito retus,uincire inua perit,

Voluitur in praeceps hosti quoque flebile corpus, Et tepidam late sanguine tingit humarru

Care iaces natet nee te tua doxtera, nec te

Eripuit miserae gloria parta neci. Nil homini certum est mediis transuersa triumphis Mille repente viis mors inopina venit. Non hic scuta valent, non ars, non ferrea cassis , Non Neptune tua moenia fructa manu.

158쪽

Quam bene pugnabant olim, clim moenia ciues, Cum vigor in robur gloria Martis erant; Cum spes in dextris, clim quod mittebat in hostem

Bellica tormentum tela lacerius erat. Ttua poterant fortes virilitem extendete factis: Tunc suus ex merito quemque manebat honor. Tunc aciem concia, belli mora, stabat Achilles Tunc Hector murus ciuibus alter erat.

Atiuuc, si redeant, Thersites sternat Achillem Hector ab ignaua concidat ipsc manu. Ah pereat, quisquis fatalem repperit usum Pulveris, damo fulmine peius opust Pila satis fuerant. aethlia arcus, Mensis. Cur ad rata nouas repperit ille vias Imbuere, ut quondam Siculi fabricator aheni Ipse tuum primus debuit auctor opus. Tene igitur, Nater, discerptit ahenea pestis Debuit haec titulum mortis habae tua: Hei mihi quam multos globus hic perculli ininta spes nostrae quantas abstulit ille domus At tu dignus eras satis mclioribus uti, Pluraque virtutis praemia ferre tuae. Sed tamen hoc melius, quam si sine laude perisses, Et procul ignota contegereris humo. Nunc tua te virtus magnis heroibus aequat, Gloriaque ad cineresin tua busta sedet. Raraque res pietas, sanctique in milite mores Altera militia fama Deie tine. Qua licet, haec nostrum minuunt solatia luctum:

Hae laudes totam te vetuere mori. Terra tuos cineres accepit, cetera caelum,

Famaque pars ruinima est, quam tegit urna, tui.

159쪽

ALEXANDER FARNESIVS,

Suadet, mi in urbibus Belgi ase recuperatu Collegia Societatis I colgocet, singula pro arcibus futura.

EN iterum uitam Deus S Victoria causam, Proque tuis, ae qua geris arma probant. Auspiciis, Rex magne, tuis Antuerpia cessit: Quo steterant hostis, stant tua signa loco. . re 1bnant turres, tormentis moenia plausu Pars populi melior, totaque castra fremunt. Ignes, laetitiae testes, per compita lucent: Pulla loco Pietas ad sua templa redit. Ipie triumphali se git arundine Scaldis: Cuius eant, pis hire videntur aquae. Vrbs tam firma situ, tam lato flumine tuta, Inuia virtuti credita paene fuit. Irim tamen, bs, flumenque tuo iam Matre re Ceptum Spem facit hoc recipi cetera possie modo. Vibicibi succubuit cuius dum moenia lustrat, Uallaque cum fossis, ingeniumque loci, Et lato ad muros spatiantem gurgite Scaldim. Voluentem refluas, aequoris instar, aquas, Tanti operis molem humano cessisse labori

160쪽

Ex quo scina virum, galeasque, fortia voluens Corpora purpureis Mola cucurrit aquis, Cum Traiectinos infecit sanetuine muros Petndiae vindex militis ira tui. Nulla fuit tanti victoria, nulla triumpho Dinrior hac visa est Belgica paene capi.Flaruuia nunc lalua est, nunc salua Brabantia totique oppida quae cepi, nunc ego rapta reor. Nunc demum gratare tibi tot vicimus urbes, Quo rapuit pimio noster ab hoste lab0r. Vicimus heu urbes, tumidum non vicimus hor

Victus adhuc vires, telahue fractus habet.

Tela quibus frustra xlypei galeaeque resistant,

Nec quibus occludant mistus e inda viarn. Quas habeant vicii vires, quae tela, requiris, Quae dextra fiangi non puto polle tua

Sunt scelera de fraudes, quas suggerit impius e Pt, Qui se fucata relligione tegit. Non hoc militibus, non hoc compescitur armis, Hoc nulla belli vincitur arte malum. obiicias illi cum virtibus ardua cellis Minnia, quas, humus quasque habet unda

moras;

Transiliet fossas, muros penetrabit Marces,

inuenietque ibi, qua via nulla, viarn Mille seras portis in ahenos obii e postes; Laxabit nullo claustra seratque ino. In portis vigilet, vigilet per moenia miles; Qua furtim subeat moenia nouit her. Troia stetit sospes, dum virtus miscuit arma. Praeliaque oppossin conseruere manus. Nos

SEARCH

MENU NAVIGATION