장음표시 사용
141쪽
Et spectare nemus, cuius sua tempora cingit Frondibus, vatum empora cingit Honor. Illic aspiciam laetis pendentia ramis Barrita, sed digitis non temeranda meis. Illic prisca tuos venerabor,Roma,POctas, Et quibus hi certant, Graecia docta,rum, Et non cessiiros priscis, nisi tempore, Vates,aEmula quos tantae Belgica laudis habet. Id ego securus mirabor in aethera fama Tendere; mirantem nulla ruina premet. Hoc nostrum iit opus, curarum haec summa mearii:
Hoc mea si ludat flumine cymba sat est. Me miserum unde mihi subit haec sapientia pectustrique prius, vacuum non sinit esse metu Ite procul segnes curae, procul ite timor S. Non sunt sollicitae carmina mentis opus.
Forsitan his vivam sapienter esibus olim. Nim me, nec pudor est, desipuisse iuuat.
Dum cauet. metuit, magnis prudentia votis Saepe nocet; certe non fauetilla meis.
Si nimium Esonides ventos timuisset, undas Vellera Phryxeae num rerulisset ouis
Daedalus aeterno clausurus carcere vitam,
Credere se caelo ni foret ausu, erata Si dubium pauidus Martem vitasset Achilles, Iliacas victor quis lacerasset opes' Scilicet audendum est: audentes dexter Apollo, Et Musae tacites,4 furor ipse liniant. Torqueor heul ne fors poenam pro laude reportem. Termirus est altae sepe ruina viae. Quidlibet eueniat nocet haec sapientia nobis, Oua neque, si cupiam, me puto posse regi. .
142쪽
Nec timidos Virtus animos, nec Gloria curat . Vnaque torpentes deficit ante manus. Quo tu cumque vocas, faciles, Adriane, sequemur, Securi, quo nos suaque, sorsque erant. Iam mihi;iam multis, olim quoque nostra placebum Carmina, iudicio si placuere tuo.
ΜOnc da, Aragonum genus alto a sanguine
Regum sQuem proauis aequant fortia facta suis. Spesin amor patriae, BelgIque extrema timenes In tam praecipui tempore curta salus; Siue paras bellum trepidis fatale Batavis Seu frauces aperis, perfidiamque donias; M licet, ingentes paulisper supprime curas , Et placiclos vultus ad mea vertia roser. Et faciesci vates tibi sunt in amore, manuque; Tunc quoque, cum vatum carmine digna gens. Non ego, quas alibi meritis impleueris Oias, Nec tua, qua Caesar praedicat, acta canam ;Nec quo quam felix legatus alueris urbes: Forsitan nax alios, nos bona nostra mouent.
Mi satis est, per te capian qnae gaudia'sgazi Dicere,in auspiciis omina nata tuis.
143쪽
Et memorare diem, te quo Rex magnus I riim, Quod Superis curae nos probat elle, dedit; Et dixit: Moncada regat, reddatque per urbes, Dum veniat Frater, regia iura meas. Ille meos Belgas, quo coepit Marte, tueri Pergat,in occultis obuiusue dolis. Pollum ego , dum vigilat, fraudesque auertit ehostem sCurarum Pariem ponere, Belga merum.
Dixerat ingenti plausu mandata feruntur: Ipsa sibi reddi patria visa fuit. Nec spes vana fuit nil conimata nocentum Foedera, nil possitu hoc vigilante doli. stantur secitata suo Boiichini Regibicenia, totque aliis oppida i duri locis.
Tu quoque, cum frumeres animis infestus armis. Quem iis expcinis, Baltaue,acilis cris. Inarcpidus Moncada, animocrite ipse agminis iri stati Viribus opposuit millia multa tuis. Ivit,in oblato certamine supe reprellit, Et modo terrentes terrUit os duces. Ivit, Lausuros ut erat timor omnia fregit; Et rerum facies versa repente fuit Hoc viii, juras animus simul acer in omnes Fecit,4 in Regem sancta Deumque rides.
144쪽
IN AVsPICATISSIMA FRANCIsCI CAND/-vILLANI EPIsCOPI TORNACENSIS, CONSANGUINEI v I INITIATIONE.
Villani proceres, quorum virtutibus olim
Se maius nomen in axima Ganda dedit: En iterum vestrosi vobis ortus honores
Auget, icroum nobile signatitet Ecce venit Praesul viduae gratillimus urbi: Iam gaudet voti, illa pocita suis. Iam Patruo limilis,'vii tutis imagine, Praesul sui licitur, Patrui dignu, honore Nupos. Dicta dies titilli sua rite inlignia sumit. Vos hilares,lausus. bona verba date. Dextra pedit crit;ex humeris noua purpura pondens Deliuit, e lato tyrmatevcrrit humum. Annulus in digitos, deique inducitur obses; Cingit honorata infula sacra comas. Spectandi studio concurrinu undique, turbae His quoque, qui properant, pnes ipuere locum. Hos capit augustae pectus pulcheiritu pompae: Illos sacrorum spLndor Siro Oetenci. Multos Pontificum maiestas sancta moratur, Scd rapiunt omnes Praesulis ora noui. Finis adest tactis. Nunc ad sperata venite Oscula sacratam porrigit ille manum. At vos praecipue, quorum de fanguine natus Hoc meruit, vestra non iis laude decus. Scilicet
145쪽
ELEGI ARVM II I. OrScilicet unius vitius,in gloria felix Quot generis socios, tot quoque laudis habet.
Vos celebrate diem, vestrisque inscribite altis Exigit lixe, inter tot monumenta, locum. Cumque recensebunt patrum decora alta nepotes; Hinc etiam, dicent, creuitauita domus. Lectaque cum fuerit series longissima rerum, Deletaeque acies, raptaque signa ducum:
Plus aliquid spoliis, plus magnis, sacra, triumphis, virtutumque index infula maior erit. Nobilitas solis non est spectabilis armis: Hanc quoque maiestas Relligionis sit. Magnorum obsequiis se deuouet utraque Regum; Sed causam haec hominis protegit, illa Dei.
PRospera lux orirur. Tandem a praemia Virtus Accipit. meritis munera parta suiS. Ecce pedum mitramque, sacra imagni Praesul Villano genitus sanguine rite capit. Fama volat, repletque urbes rumore secundo, Per liquidas pernix aere lapsa via . Ante alias, petit haec vestras, gens Nerula, sedes, Moeniaque aligero transilit alta pede. Perque vias urbis, per compita, perque penates, Perque domos,etum hunti ire diem
146쪽
io G SI DRON I ΗΟS ACHII lae diem, quo Villano de sanguine Praesul
Succedit patruo, non minor ipse, suo. Protinus excutiunt incestas noua gaudia curas Ciuibus, aetatae taedia longa morae. omnibus idem animus laetos dimindere vultus,
Et studii, Bessensus edere signa sui.
Pars memorat dotes, docti Praesulis aries: Pars censet titulis nobile stemma suis. Pars animos populi nec be solant amni. Et facilem dicunt in tua vos Deum. Scilicet ingenti rerum sapientia moli Par erit,in tantum ferre valebit onus. Illam exercebit communis cura salutis, Et morum, excmplis quos reget ipse suis. Qtiam populo sternunt tantorum exempla virorum, Haec ad recti apiuem cena breuuque via est.
Aurea virtutum revirescct protinus aetas,
Ne lolium aut spinas cuinis habebit Ucr, Felices iam lacte fluent nectate riui Illic Elbliis roscida mella cadent. Talibus, atque aliis incendunt mutua dictis Pectora, pes quisitas, initiamque fouciat. Haec sincera quidem, ted non est plana voluptas, Ex aliqua minuit gaudia parte dolor. Optatae tones nec enim spectacula pompae, Cara nec absentes Priesulis ora vident. Quid iacitis ciues nihil est hac luce dolendum. Liae quoque polle dabit Praesulis ore frui. . Mcias adeat, coramque putet spectare triumphum Initi ucsta st oculis mens quoque nostra suis.
I leuis est, leuiorque auium pernicibus alis; Fulminis in morem, quo luber, illa voli.
147쪽
Non illam montes, non illam sistere polsunt Flumina, non longae distisilesque viae. Plaec vos Bruxellae mediam deducet in urberri Per medias turbas haec quoque pandet iter. Cernitis in lacra tulgentem tronte tiaram, Et radian auro, chrysolithiique pedum Intentos oculos avgusto pascite vultu Praesulis haec vobis gaudia ferre licet. Cum bene spectastis sacrae post Olcul. dex r.e, Laetitiae signum, prospera verba date. Dicite Cumaeos felix Antistes in annos Vivat, Me nostris augeat ille suos. Dicite: Quae toties dedit, tot commoda nobis, Crescat, iternum floreat ista domus. Dicite: Nostrarum quae nobis gloria rerum est, Et fuit ut dignum est, nos rogat ista domus.
AD MARCHIO NEWAYTONAE. Cum Horundorum obsidione Bredam
Non caret euentu vigilans priidentia finem
Qtiem sequitur, aio non habet illa suum. Hac, Moncada, nouis veteres successibns auges , Et superas armis vota fidemque tuis. Sentimus hanc iterum vigilem, patriaeque salubrem,
Cum timuit Batavas anxia Breda manus.
Hanc illi trepidantem infestis undique signis, Et subita celeres obsidione premum; Iamque
148쪽
Iamque deo Martem de more ligonibus orsi,
Valla parant castris & loca mixtat S. Non alio Batauus mauult decernere ror'. Hoc valet hoc stricto tutius ense vocat.
Nec mora vimitem fas est&in hoste probari Ciedibili citius non leue surgit opus. Protinus aggestis stant propugnacula glebis,
Fossaque loricas circuit alta suas. Ac velut e cxta narram dentibus anguis Agminis armati nata repente seges; Non secus e terris subitas erumpere moles, Nec fieri manibus tam cito posse putes. Fama tuas, Moncada, simul peruenit ad aures Castra simul, pugnae plenus amore, moti S. Nec tamen aut factas, aut victas deseris arceS. Sicut erat,sausum flumen utrimque manet, Qua Traiectinis sese infert in oenibus,4 qua Mamibus elapsas in mare voluit aquas.
T M ars ardentem sperataque pugna trahebat VIbat exemplis miles in arma tuis. Sciuit, ad nomen venientis palluit hostis Et trepidum castris murmur it Ipse venat. Ipse venit, multant non est mora libera nobis. Cedimus 3 an vitae nos piget ipse venit. Et venit,4 nobis spes in certamine nulla est; Incolumes sola possumus esse iuga. Ilicet exculli manibus formido ligones, E pulic castris arma visosque suis. rit fuga tu quamuis longa regione viarum ita Distares, neque adlui visus ab hoste fotes Pum licuit sibi consuluit getis prouida ibi , .
Scilicet a viso saepe fit hoste fuga.
149쪽
EGIARvM . LIB. III. IO' Te quoque plus armis iam senserat esse timendum, Praelia nec tanto cum Duce tuta geri. Qiiid facies armis, qui pso nomine vincisa immortales inter habende Duces lParcite Mavortis soboles fortissima vestri Maxima 'rs Ductor roboris ipse fuit. Non vires gladiique legunt, sed prouida Martem Consilia, vani peAus inane metus. Sic olim Curius plus se quam milite gessit: Scipio sic magno victor in hoste fuit.
AD MATHIAM CASIMIRUM SAR BIEVIUM
RO marin fidicen citharae, qui sidera tangis
Vertice, ignauam despicis ales humum: Pace tua, quamuis nec certius alta Cleanthis, Nec Samii fuerint ora locuta senis Semita Dircari non est tamen invia cygni: Iuit,vi hanc pennis repperit alter olor. Nec minus est aurae, qua se leuat aemulus ales, Nec lo alio nubes inferiore secat. Nec male ceratis ad sidera nitim alis, AEquoreis nomen triste daturus aquis. Ethereas asinias testor, Zephyroique,Notosque, Et quaecumque tuos detulit aura modos; si tua Sartaeui sperasset carmina Flaccus,
Et factum lieri posic putasset opus: Forsitan
150쪽
Forsitan aequari vatem non posse negasset, Quem vigor in caelum, plurimaque aura lauat. Felix, credibili maior quem concitat ardori Iucticium superas vatis di orbis idem. Non adit in peius semper vitiosior aetas; Nec quamuis semel est ferrea, semper erit. Nomine nostra suo est melior, dicique meretur Aurea carminibus nobilitata tuis. Haec ego vos, Musae, vestroque in monte virentes Iam pridem lauros edidiciis reor. Ha cibi cantatur, nec saxa, nec aequora surda, Nec sunt indomitae turba timenda ferae. Vos eritis testes Getico tu sidere cautes, Quique Lycaonio, Ponte, sub axe iaces. At neque solus habes auritas, Sarmata rupeS, Mirantesve tenes, Vistula, solus aquas.
Et Rhodope in scopulis veniunt plaudentibus ADNullaque non montes gens videt ire suos. Haec Rhodanumq; Padumque tenent, haec carmina
Oblitos notas, ut prius, ire vias. Haesit saepe Tagus, fulumve reclinis in urna Dixit:. Eunt auro purius in meo. Saepe alio uis nulla vates haec legit in umbra, Et citcum viridis protinus umbra stetit Cui licet, haec gelida nemorum securus in v tabra. Belga sed, heu lituos inter arma Canit. Sic tantum in patriis cantasset montibuMOrpheus, Cum siluis itidem saxa secuta forent. Nec minus Aonias lapis ascendisset in arces Euectus numeri; magne poeta, Cuiβ.