Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

211쪽

SERENISS1M PRINCIPI

ARCHI DUCI AUSTRIAE,

xv x tibi in amoribus est,

CE s. Nitctan uicinia signibus pendet e collo, antino penitus est impressa. Crucem Sc ego adsero ac in calen

dentis Seruatoris vltinatim certamen , non alienum a tempore ar-mmentum dum tanto amori re

colendo solumnis Christianorum. pietas vacat Subit hic animum,

a. digna

212쪽

digna Deo pugna , in qua cum,

esterata hostium rabie, id tota Crudelitatis vi congressus Amor, aeter lnum de illis triumphum duxiti.

Non habuit crudelitas, quo Qui liret atrociusci nec victor Amor qu se ultra porrigeret. Eius rei speciem aliquam a me adumbra , tam ibi venerabundus osserr laudeo, qui inter arma, maximas curas, quibus publicae pacis

spem sustines, aliquid temporis

halc quoque cogitationi impertis

213쪽

E LEGIR

t morem de Deo triumpharet .

Is cIT E quid sit Amor. Res est ant

quior ipso mpore dumque fuit Numen , ille fuit

Parque Deo ouamuis inhil est tamen imperat illi, Et sibi ceu victum cedere sepe iubet. Antesmare cierias, lique volubilis axes, Cum species rerum niuia, nec orbis erat, Illi dixit mora Terras& sidera conde. Nec mora lucebant sidera, stabat humus. . Lucidus ex illo certa vice voluitur aether: In medio constans aere pendet humus. Viderat oppresses scelerati fraude tyranni Vincula mortales non patienda pati; Praecipitesque rapi turmatim in tartarais das, Nec miseris vllum stragibus esse modum. Non tulit hoc miserans Amor, cum Numine questus rIpse tuum vindex assere, dixit, opus. Iusserat obsequitur Deias,in sua lidera linquens Protinus in nostram deuenit exul humum. 3 Tantaque

214쪽

Tantaqueo aiestas moribundi corporis artus Induit, irii paupere matre tulit. Nec pudor adstantes inter vagisteritiaencos, Nec pudor in foeno decubuisse fuit. Utima serali quis nescit in arbore passi urat Quis morti nescit silccubuisse Deum omnia iussit Ainor calo dat iura, nec ipso

Omnia cui parcnt rcgna minora tenet.

Chriunm ingenti patiendi de reiqs per arsisse .

IVote triumphales currus Amor indue lauro Tempora desmaimo porte trophaea Deo. succubuit Dcus pie tibi tua iusta lacutus Exilium rena praetulit ille suo. Utque suum seruaret opus tulit omnia, cingens Nos vita pretium credidit esse suae. Heu Dpietas quantas aluit subiectore flammas lQuanta illi, L. quoties vota tuere morti Non ita sustirat, soluique miserrimus optat, Quem rigida vinctiun compede carcer habet: Non ita Salmaticis exul conseruis in oris Ad patrios aidet poli redire lares;

Vt nos morte sua meritae subducere morti Aisit, & in poenae totus amore suit. Ha c nondum geniti, haec inopi nascentis in antrinHaec dura in stinula vota iacentis erant. Vagierat Mater frigus nocuisse putauit,

Aut tirides di stramine molla latus:

215쪽

- . Quaque potest, stipulas de foenum mollius aequa Quaque potest,irigus lenit, Marcet ope. Nil agis o Mater dolor hic, & causa doloris

Materna tolli sedulitate neqcit. Nonis nium plorat, quia cannae Scultam ma laedunt. Et quia plus duro stiamine laedit hiems; Quamuis desplorat, quia cannae de stramina laedunt, Et quia plus duro tramine hedit hiems Quantum quod longi mora temporis obstat amanti, Et videt extremum tam procul esse diem. Si liceat iam flagra pati, iam faucius altae Astigi cupiat Machia parua uaci.

. Ipsa crucis mora tormentum in cruce durius ipsa: Hanc puer, hanc causam, cur licrymetur, habet. Creuerat,4 pariter patiendi creuerat ardor

Iamque fabri patris non leue tractat opus. Ah quoties, dum solus erat, fabrilia signans Instrumenta oculis, talia verba dediti Malleus en,clauique, trabs, transueriaque ligna, Iussaque porrigimus brachia lictor ubi est

Sic ait, exertasque manus,corpusque trabali Aptat amans trunco, vulacribusque parat. Collis erat collem felix umbrabat oliua, Non procul a muris urbs Solymaea tuis. Illic corpus humi prosternete a pe olebat, Illic flens tota gucere nocte pre S.

Oscula mille dabat terrae, quia primus in illam

Omnibus e venis sanguis iturus erat Saepe preces inter Quando te sanguine tingam Humida nunc lacrymis, dixit, arena bis tSaepe saliuauit, tunc cum veniebat in urbem,

Conscia supplici, tecta futura sui. Iaustras

216쪽

Lustrat Minterduim, quod postmodo saepe fatiscens

Sub cruce Harpureum sanguine fecit iter: Dumque videt montem vincenda Mortis arenam, Qua metam poenis tibi fixit Amor;

Tum vero vultus oculosque ardere videres, Nec riam mas pectus polle tenere suas. Jaec eadem exercent nocturnam visa quietem: Poenarum series ordine tota redit. Tunc quoque saepe manus ratus est offerre catenis, Terga flagris, spinis tempora, colla cruci. Brachiaque extendit vanum captantia lignum, Impia ceu praesens cum cruce turba foret. Quin etiam interdum velut inclinare videtur Exanimum collo dehciente capiti.

Somnus abit; sed enim species obiecta futuri Non abit hanc versat, perpetuamque facit. surgit, ex imo suspiria pectore ducit, scitaque feret, iam Hinc ferre paratus, ait: Lius Amor, vincisque Deum cogitque fateri Nostra prope imperiis elle minora tuis. Possum ego luctantes pelago compescere ventos, Et murmur trepidis eripere omne Notis. Cum libuit, vita lucique cadaucra reddo 'nutu pendent itaque Morsque meo. Quoslibet alterius posIum sanare dolores: Tollere non postum, te Prohibente meos. Non ego dedigno tibi cedere victus, Multro Addere captiuas in tua vincla manus. Sed inihi qua victor facies, quid vulnera differs Ou mihi crux nondum dulce subitur onus λHi decet, aut aequum est tua te mandata morario

ur, quae ferre iubes vulnera, ferre vetas

217쪽

Aut non urgeres, aut me parere volentem,

Imperium sineres & tua ius a se ui Scilicet expectanda dies. temporis ordo. Τolle moras illas impiger odit amoi. Hei mihi l tam lento mea inr pede labitur aetas Hei mihi cur annos non venit ante suos' Quam vellem menses, si et Pater, Ocyus ire, Et solito volucres Ocyus ire dies l te dies, horaeque, leui properate volatu, Invisasque mihi praecipitate moras. quam grata mihi venies, asperrima quamuis,

Quae vitae venies hora suprema mea lQuamuis tot paries, quot habes momenta, dolores; Te tamen hanc ipsam, qua loquor, esse velim. Aha propera, tecum nullas non advehe poenas: Sora mihi poenae poena leuamen erit. Vt propere in te curras velocius ipsa, Aduenies votis serior hora meis.

CHriste, quid aetatem , mensesque, annosique

morames,

Quid qucreris lentis passibus ire dies Et quas ninc iras, quibus in te seviet olim Crudelis Solyme, non paterere, emi, i parce queri quidquid vitae tibi fluxit ab illo, Quo coepit primum tempore, poena fuit. xxpletur sitis ista tibi, qua eruidus ardes.

Plena quid in mediis flumina quaeris aquis

218쪽

Si, nisi morte, tamen non pones mortis amorem,

Vtilior votis est mora longa tuis. Haec tibi supplicium est: ha mortes mortibus addit: Haec, quidquid faciet barbara rurba, facit.

Dicere fas mini sit Non est mora.Nonne furemum. Dum te sic cruciar, praeuenitida manus Si nondum ceruice geris manibusque catenas, Nec lacerant sacrum spinea serta caput; Si nondum tibi velluntur de corpore vestes, Nec perfilsa tuosaogium terra rubet ;Nec duris grauiora sonant conuitia flagris, Nec te pcndentem crux subeunda tenet: At tibi finiuiae mens non ignara futurae Hoc facit, tanti caula dolori amor.

Illa videt quidquii poterunt, latimque furorque Quodque videt patitur, nec dolarillus abest.

Iam nunc saeuit in hac, qtiamuis non sauciat artus. Lictorum rabies, vulneraque alta facit. Illic proditio periuraque verba tuorum, Et sicca leuior fronde futura fides. Vincula sunt illic, ferroque sonante catena Et, quo figenir, lancea fixa loco est. Illic carnifices, illic clauosque crucemque, Et quae te lacerant vulnera semper habes. Hic quoque stat Genitrix, teque in cruce pallida spectat; Quotque videt plagas, tot putat esse suas. Hic pariter tecum luctu queri mole laboriuri Obruta, mille neces sustinet ante necem. Quid grauius, clim pendebis moriturus in alto

Stipite; quid grauius, esim moriere, feres'

219쪽

quanto leuior tibi erunt scuritaeque, vepresquo Et crux, ferro ulnera facta dolor Nec tibi decedit, sed ineuitabilis haeret

Ante oculos tanti sempe imago mali-Vrit, seu medios properas docturus in agros: Vrit, seu latebras, & loca sola petis. Ac veluti ceruus Libani nemus inter o nim Cui procul incautum fixit arundo latus . Pascua leu, camposque fuga transmittit apertos Saucius, e puro seu leuat amne sitim, Frustra quaeri pena lateri lethale cruento Telum haeret finis mors erit una mali.

Sic mortis sensu numquam cariturus amaro Viuis,4 haec luctus finiet una tuos. Interea crux in votis lectore toto est Hanc velut absentem nocte dieque vocas. Somnia te cruciant veras imitantia poenas,

Nec tibi nox laeuo est mitior vlla die. Cur igitur tibi creduntur, mala tanta fur ι, Tempora supplicistenta venire tui Votum in amante nouum est quod adest, exposcit;

Qua iam nunc pateris uiuera, posse pau. Quid credam' votime tuis tua vota repugnent Immemoremne tui te quoque reddat amor Quod petis, hoc tecum cst nequc crux fatalis in

mantem

Deserit, aut summum deseret ante diem.

220쪽

cruentis, quam corporis seissum Chris atriis remfuisse, se perpetuum.

AH male nil ferro grauius rude vulgus igni,

Carnificisque putat dulius esse manu. Maxima stipplicij pars est, quam conscia rerum Mens, nondum tacto corpore, prima subit. Dum ferrum, flammas , dum prospicit omnia

saeuae

Instrumenta necis, uitiaeque ocios; Dum nihil ignorat, tristique in imagine tota est, Iam patitur quidquid poena dolaris habet. Et mentis magis est, quam sensus corporis, acer: Hic dum percipirur deficit, ille manet. Quid doluit, subito teli qui saucius ictu Concidit, 'eth nescius ante fuit Quid doluit,quem serurum, somnoque fruentem

E molli rapuit mors inopinator, Gethsemani colles, tuque o Caluaria rupes, Et quaecumque Dei caede madebis humus, Pontinoimque aulae, Tatiae praetoria turmae, Tuque aether sensus signa darure tui, Totaque, quae merito rerum Namra dolebis, Ah l quota pars vobis nota doloris erit Nec mare tot fluctus, nec habet tot littus arenas, Nec tot vere nouo gramina mollis humus Quin re, Christe, premunt ex omni parte dolores. Solus, quae pateris, tu numerare potes. Omnia cementem pars non latet ulla futuri. Hς quantum poena praeuius horror habeti

SEARCH

MENU NAVIGATION