장음표시 사용
231쪽
Iam Poenasque novas, niloa iam sibi vulnera poscit: Solaque, quod cruciet, iam mora moriis habet. ego quam cupiam sic fixus in arbore nortem, Haee mihi si dentur praemia, ferre tuam lAt tu quid dubitas veniam pacemque precari, Qui scelerum pendes, hippliciique comes Tempus adcit aptum precibus dabit ille roganti, Qui iam morte sua, quod tibi donet, emit. Me miserum rapertii vultus Dominumque scelestis Insequitur verbis, legat esse Deum. Heu cadit in quemquam tantus furoru heu sibi quisquam Tot bona tam prono danda fauore negati Nate Deo, per ego hunc,quo nos dignaris,amorem, Per spes, quas de te sontibus esse iubes, Per genus hoc mortis, per quae tibi corpore toto Vulnera sunt animi pis nora cerra tui ;Hic mihi, quem spernit sibi tam dementer iniquus, Hic mihi contingat, te miserante, fauor: Sic, quos te pietas pro nobis ferre labores
impulis, excipiat publicus orbis amor: Sic bona spes ad te facilem, veniaeque paramin
Invitet uepidos, alliciatque reos. Non tua, qtue caelo miseros clementia donat,
Parcior st umquam, disi milit e sui. Nec spes destituit oliuis, discrimine nullo, Fontibus ex iisdem, vulneribusque venit. Cur ego diffidam oua sonti verba Latroni Dixisti moriens naec mihi dicta puto. Dixeris haec uni, latis est. Ostendis in uno, Spes se te quantas omnibus esse velis.
232쪽
- .LIEu Solyme scelerata reisque nocentior ipsis Quos ad supplicium, quod meruere, vocati
ur. Deum medios inter pendere latrones, Quaque illi pereunt lege, perire iubes Vt it clem socius, qui poenae est, esse putetur lbi gemmas, intons ut videare, nefas Sang ne crudeles colos gens impia pasce . Dcta cui hausto sanguine vita Deum. At vos lacrilegi iam furem parcite linguis Viri superest odiis, saeuiuatque locus in cruce inpendi voluistis pendet in illa: Mille pati montem vulnera plura tulit. Morte mori lenta lenta iam morte necatis. Contenti tantis iam precor este malis. Tot quid abest poenis' deerant sua vulnera menti Scilicet. Hax linguis pars laceranda fuit. Impia gens enas Tormenta immania semper, iuraque, quam potuit corpore, mente tulit. Me miserum lier stant, vis ue a sanguine vires, Milo deliniri debuit, ira capit. omis insurgunt voces, sed percipit omnes. Verba quibus petivir, singulta virus habent. Gon senses, animique latent introspicit illos. uid non hinc etiam, quo crucietur, habet
D mactauit, se probet esse Deum;
233쪽
Vt sese eripiat riho, ferroque refixas Expediat plantas, expediatque manus, Non illum immanes retinent in stipite claui. Qud maneat, nostri fixus amore manet: Smrie, quod exigitis, non seruat, seruet ut omnm. Omnes vult pretium anguinis esse sui. Hoc est, clim minimo possit vos perdere nutu, Cur toleret lentus, dissimuletque nefas. Hoc est, cur grauius Iesiim irritantia Patrem Crimina, quam poenas sentia ipse suas. Nec, quia non plectit, non plectere posse putetis. Iusta sibi langas imperat ira moras. Hac quo e quae fixa est, vellet modo , crimina
Plecteret, hae fulmen mitteret ille manu. Mitteret, ali fulmen precibus, non fulmine certat, Pro vobis pendens in cruce vota facit; Conciliatque Patrem lacrymans, Vestroque furori, Quam veniam vos non postris, ipse petit. Qua licet, excitia facinus quoque lupplicat ultro, inuidiamque suae detrahit ipse neci. Parce Pater, dixit, nec quod gens caeca meretur, Morte luat partem criminis error habet. Quid tacies, hostem qui sic miteraris, amanti, O maiestatis non memor ipse tua deris, & laesus veniam peccantibus oras. Materiam veniae crimina nostra facis. Ipse subis poenas, poenarum praemia nobis Reddis; , ut reddas, res tibi parua mori est.
234쪽
Deciisaia Crucis. I AEA' οὐ ludibriis duranti illudere mota De Lappositas cripta tabella tiocis 3
Caula e Epplacu de istae una Sipserat hoc
Et thurim sile tamen cro impurax nomine iuge MBentas sed erum, pompactae regis via in 'An crux infamis solium cibi ' purpura ianuas
An aui manitas debra sceptra tuisa si minces, populusque turens, geminique lamnes Sum tibi, quae stipeet regia turba latus VOxque salutantum dira inuicia, plausus omma paupe- - tibi derupui, Nudus, Mutuus, fixuulue in stipite pendes:
Maaritas rem conuenit ilia Deo πω tamen ,,yme regum s x mas: arasita est, Quem tioi venturum saecula PII1L1 mum.
Sirreus, Huidiae moliens sit victima vetae, Ille reus mdo,inerin octas criti Nate Deo, tibi nos, tibi quem d-bemus honorem luimus, d solium vomimur anae tuum. Quamuis in media pallens iam moricaeveris,uiramuis nil pendens in cruce, regis habeS: Maacitas non tota latet. Quod terra, quod aethez,
Quod mare dent luctus cristia tigria sui: Quod
235쪽
Quod procul aduerso caeli festinet ab orbe, Et retro celeres Lum reflectat equos , Quoa Solis vultus, undie caelumque diemque Occulat, imperii vis mani sella tui est. Tu modo pallentes reuocas ad corpora manes E tumulisque cies usta sepulta sitis. Tu modo perpetuis frenas Plutona catenis, Et Mortem moriens sub tua iura trahis. Insultet Selyme plus te nos esse fatemur, Quam titulus scriptis praeferat ille notis. Nunc quoque te , cum summa trahens suspin sensim Deficis, aeternum credimus esse Deum. Nunc quoque, cum pendes sine sensu, sanguine
Nos moesti lacrymas, nos tibi vota damus. Tempus erit, tibi cum ponent insignia reges, Et figentaris munera digna tuis: Et crucis ad truncum curuato poplite fusi Submittent pedibus sceptraqu seque tuis. Templa tibi surgent Parii, innixa columnis: Fumabunt sacris dona Sabae a focis. In templis tua cum titulo ponetur imaso Qualem nuisc pendens in cruce nudus habes. Ad llatus hinc stabit lacrymatis sipallida Mater Hinc comes, eximium quem tibi fecit amor. Illa potens rerum, cuius victi icibus armis Nilus,& Euphrates, totaque cessit humus:
Illa suos fasces, animosque, orbemque subactum Imperiis subdet maxima Roma tuis. Expelli lustrata Iouem Captalia certaiit, .
Et tibi, cui sed debita, tisa ferent. .
236쪽
At populo ma crux, lacerumque in imagme corpus Quodque alto pectus vulnere rupit Amor, Et rigidi sentes,4 sparsi sanguine vultus Saepe tibi grati causa doloris erunt. Quanta dabunt vitis num suspiria clauisl Hi quoque non paucis vulnera sepe dabunt. Hoc ipsum in summo quod pendet stipite nomen
Iam castum supplex, tunc quoque terra Coleta Hoc memet, rustraque fremens horrescet Auemn , Totaque Styx imis exululata vadis. Quantum, & quale decus ubi runc infamia praesem. Quanuisquae modo fers,probra triumphus nil
ELEGI XI. μου Virginem matremflantem sub
OVA genitrix nato geminas sine fine dolares
Crux in lupplicium non elat una satis Altera crux nato est matrem spectare dolentem: Nec minus hac pamae plus quoque forsan habet Ipsa vides lacera guttas earonte cruentas Perque oculos illi currere, perque genIpla vides manibus, pedibuique rumi Sanguinis: neruis ossa soluta suis. Sic narum spectare vocas solatia mater Hoc iuuat haec luctum scena leuare potest Non potus, ut cupias, solantia dicere ver Verba locuturae frangit in ore dolor. Non strophio siccare sacros, non veste cruores rCrux illum manibus submouet alta Non, ubi finierit mors illi Qua labores, ' Lumina materna condere fracta manu.
237쪽
Parce, precor, saltem nato,si parcere nescis Ipsa tibi lacrymis uritur ille tuis. Nec tibi solamen praesens potes esse, nec illi: Illius luctu hederis, ille tuo. Nate Deo, qui fers, suae te nis ferre videret, Barbaries ferii posse vel ipsa neget:
Te testor,sensumque Duum te ita uius urunt,
Quam tua, quae de te vulnera mater habet. Hoc quoque non nescis mater scis quodlibet illi Supplicium luctu lenius esse tuo. Discedet teciim , si tu discedere possis Illius ex aliqua parte, tuusque dolor. Narrabunt alii quae verba nouissima quales, Pro quibus arenti fuderit ore preces: Quid biberit sitiens quid deficiente rogarit voce Patrem quam non immemor ille tui. Vt iactis oculis, in duro stipite, vitam Oauserit ut fixum t erit hasta latus. Haec alij referent: at tu pallebi in ipsa Pectore materno, quae uilit ille, ter . Quid facies, sens ii, quae perceperis absens, Singula sunt animo plaga futura tuo' Me miserum stat fixa loco, trunciamque madensem Sanguine perfundit fletibus usque suis. Nim lacrymis madidos conuerti ad ari hera vultus, Nunc tenet in nato lumina fixa suo. Heu quid agat maneat prohibet dolor inde recedat Fortior immotam si cruce sistit amor. Dure Amoc has seruas leges sc iungis iantes rQuam non sunt regni mollia iura tui l
238쪽
De Christi morientissili, deremione
Obinia nunc illi, oui possidet omnia desum Poscentem gelida deficit haustus aquae.
Exhausere labor vires, sudorque cruorque Fusus. in tantis nox vigilata malis,sa via per praeceps humeriique inlacta cruentis Illa trabis moles, sevitiisque necis . . Ferte citi lymphas lymphae solabitur haustus , Arenti quam vix indicat ore, sitim: Heu feraria baries morienti lympha negaturi Pocula, quae spumant felle, bibenda ferunt. Et tamen haec libat: fauces simul urit mora Pelus, amarities, quam sitis ipsa, malum. iterum duris erumpite rupibus undati Saxa dabunt vobis rupta dolore viam. Qui rore, pluuiis sitientes irrigat herbas, Arida qui vernis imbribus ama lauata P. Qui state oris sentes, qui fontibus euo a Vestra deficiens nunc eget auctor ope. Esse quid hoc dicam de elauis nulla, nec De cruce de saeua sola querela siti est. C era, tamque diu tacite tormenta ferenti, Credo mihi, solae non sitiuntur aquae. Pinit in tantis sitiens solatia poenis l.
'inobis, non fontibus illa petit. mihi l supremae neque nos mouere quere dA M . . multo pocula elle tantis imAtia ' Venient solatia canum UM vanas non sinet esse preces.
239쪽
Aha tantum tenebris se conscius occulit aether, Et luget dominum, non iuuat ille suum. Te fallem, genitor, nati suspiris tangant Vltimari te poscis vox morientis opem. Α1picis, ut verset supremo languida motu Lumina' vix ceruix sustinctaegra capur. Et quamuis tenues fugiant cum sanguine vires, Destituatque suus corpus inane vigore, Attollit ranae exsangries ad sidera vulms, Utque potest, oeulis quaerit,in ore pinum.' Singultumque trahensimo de pectore Mene Destituis, clamat; tia quoque care pater Qia toties mouere, nihil iam summa parentem verba mouent: nrium deseruisse,ntes. Magne pater, neque tu nati miserere ferentis Vltima nec pietas sti paterna subit Nec te perpetuis exacta doloribus aetas, Nec mors ipsa mouet, causaque mortis amor' Hoc quoque,:Christe feras opus est, tam mitis in
In te sustineat duras ut esse pater.
da. Virginem Filio iam in cruce ortuo. OCodit in pectus co uix inflexa recumbit.
Occidit: exanimum de cruce pondet omis. Quae mens,quis tibi nunc,mater moestissim tensus Mors pariter vitam non rapit ista litama.
Alii plus quam vitam apuit, cum sustulit illum, Qui tibi spes omnis, vitaque solas urata
240쪽
s IDRONII HOS SCHIt, Ferreus ah nimiumque tibi crudeliter hostis, Lunibus his causam qui ubi cumque dedit.
Quid sequor ille ego sum, lenti nitri tuerimus vltra. Me peragis vultu, tua; sucnte reunti Nil opus est verbis oculi lacrymaeque loqui e iis lacrymis vocem sensimus esse suam. Ah fateor, tuus ut meum, moestissima, crimen Est dolor, haec operis sunt monitinent me, Nostra nocens anima est quae fies, ego vulnera feci: Hac quoq; nostia manus sanguinolenta nece .es, His meare natumque malis dementia mersit.
Mens fugit admissi plena pudore sui.
Hic lacrymas fuditae parum est. Non, Omnis apertis Exhaustus venis si mihi sanguis eat; Non, si me Scythicae scindant infrusta secures, Membraque diuersis diripiantur equis; Non, si Trinacrisdamnanis voce tyranni Torrear in tauro, saeve Perille, tuo; la caput hoc non sit totus defrutat aether, Equalis metito poena sit ulla meo. Quid faciam infest quo spes quo carbasa vertam Quod mihi perfugium, quis mihi portus erita Ad tua, nate Deo, supplex me vulaera verto. Sola meum possunt illa piare nefas.
Illa, precor, venia mihi spes, di gratia fian T. Iuli Aut hac aut nulla parte iuuandus ero. Sarilitiae monumenta meae mihi grata fiant Et plosint manibus vulnera facta mei. Sic est cuius ego sum fluaestissimus auctor, .
Haec mora placandi spes mihi lota tui est. Dicam equide, quamuis res dictu est horrida,dicam: Impietas nobis utilis is film,