장음표시 사용
61쪽
CVRSVS ITAE HUMANAE. IERuge Sirenum scopulos, suspectaque Circes
Littora, blanditiis insidiota suis. Quid moror unum illud moneo, praeque omnibus
Praecipio memori pectore dicta tene. . Nec tibi nunc hominem . nec Graium oracula
Ipsum crede Deum nostra per ora loqui. Tu, qua remigiis, qua plenis currere velis Innumeras puppes videris, ire caum . Non est, crede mihi, non est, qua pluribus itur. Ne trahat exemplo copia, tuta via. In scopulos ferim plenis pars maxima velis: Naufragio credas quemque fauere suo. Quis non quo pereat, cupide sectatur,4 optat Exiiij causis proximus esse sui Deficit hic etiam doctas sapientia mentes: Hae quoque'ira vulgus turbaque satiγe ruun r. Nec quamuis meliora vident, meliora sequuntur. Vsque adeo miteris dulce cupido malum est. Huic Dugnat ratio; sed tamquam vincere nolit, Seque sua patinu proditione capi. Nil diclicisse iuuat, nil excoluisse per artes
Pectora mens partes deserit ipla suas.
Ah genus infelix quo te fiducia mendax
Abripit, heu causae gens inimica tuae Quis furor est, impune ratis qua nulla cucurrit, Aut portum tenuit, currere ella vi, Cui te cum Olba credis, mare portubus orbum est tNaufragium cursus terminus huius erit. Commoda prima via est, fateor: rapit aestus euntes, Grataque securis aura secundat iter.
62쪽
Et quoniam scopulos, di fax latentia celat
Blanda maris species, omnIatura putant. En iterum moneo: numero ne credes, volantem Flecte ratem numerus, quod male Cedet, am Ili Vltima aeca via est laceratque hauritque cari Pauci, quos tabuta per freta lumma uehunt.
Exitus infelix hic irreparabile damnum est: Non reditum , non spem naufraga puppis basi Sera suae tunc quisque iacis conuitia culpae. m licet. prodest flectere, flecte rarem. Nec, si dispositos per littora videris ignes, Esse puta fidos ad vada caeca mant. Sic olim specula genitor Palamedis ab alia Perdidit ostensa carbasa Graia face. Credebant m ueri portus intrarea deles Saxa Caphareae perfida rupis erant.
Tunc quoque quis rex tr scopulis dum e iniquis
Exiiij audet nescia turba sui. Sic via venator siluas indagine cinxit, Infelix nescit se periisse fera. Illa sibi nemore in medio secura videtur,
Cum sit dispostis undique clausa plagis. Quid facias , quaeris quaeras hoc prouida ipsum Quid faciatque Ges ii modo scire vias.
Nec tua speratos non tangent lintea portu Inuenies illos, si reperire voles. at fluctus amor est, dubiosque euadere calas Ne dubita aduetus obuius ire Utis. . 'mς pigeat, paucos qua tendere cernis eoia Flectere iter: pauci littoraua P -
63쪽
Nitere te contra,victor, pelagique tuique: ia porrum inuenias, nulla nisi ista via est Dum ratis tu cursu est dum turgent lintea, tu te Collige da monitis tempora parua meis. Die tibi: Quo ferimur quem finem curu abebit Quod sequor, ad portum, quem peto,im it itera Hic labor, hi strepitus curarum, Ac pectoris aestasQuod pretium, cur bis conficiamur, habent Maior ut inuidia fuerim, credarque beatus, Ut mea transcendam vota, quid inde feram Hac eo, qua nitum est,in sua conuincor eurbium 'Aut hoc scire quod est scire necesse, pigeia
Errori causas mens non praetexit inanes INec pudet erroris, pamituisse pudeta . Si pudori culpa est, tantum trahit ille malorum, Ut leuius cuiquam sit periisse malum Haec tecum, quamuis alio vocat aura, locutus, Retrorsum, a quae mens tibi, vela dabis.
HActenus incerit ventis iactamur 4 undis,
Nec tennis nostras ancora fixa rates. Iam puppis meruit tertae vicina coronam
Apparent porius nauit vela lege. Optati portus, statio gratissima festis, Non intermisi digna labore peti. O patria ira ingens Diuum domus aurea caeli Limma, spes nostrae metaque summa vis Vt te securi, post tot discrimina, tandem a Aspicimus, sedes inuehimurque tuas l
64쪽
Ex tot in Ionio, quas aequore turbida ventis Iactat hiems, paucas obruit unda rates. Mille sed hic inter, vix te millesima puppis Aspicit,4 longo fessa labore tenet. Felix, qu 'midis pelagi defuncta periclis Securo diridem littore tuta sedet Felix, votiva quae iam redimita corona Equoreis fractas rupibus audit aquas lHanc Amor, huic bona Spes, hanc Pax deducit
Et sedet in summa candida puppe Salus. Ipsa sedet, Diuotque vocat, Zephyrosque fauentes Ipsa mouet niuea turgida vela manu. I mea, quo debes, quamuis superanda repugnant Equora, per tumidas i mea puppis aquas Auspicibus Superis portum cape, cuius amore, Quidquid triste fuit ferre, tulisse iuuat. Hic nos excipiens ipsis communia Diuis Gaudia, mortali non refeTenda seno. Hax nos meta manet sumus his ad gaudia nati: Non alio nobis vivere fine danun est. Infelix, qui non oortum festinat ad illum, Caecaque inoffensum per vada quaerit iter Creditur esse aliquid tegum de languine nasci, Et sperare sua sceptra tenenda manu. Quid tamen hoc tanti est cur quisquam hoc inordet viliὶ Nec se, nec titulos respicit ipse suos Vt regnum Oceano, terrarum finibus aequent, Qxiid magno reges nomine maius habent t .vsint curae, quae numquam sceptra relinquus iNec sit ab inuidia, nec sit ab hoste metu τDeficiunt
65쪽
Deticiunt reges, aurumque, purpura regum, Et fugim tirmas sceptra caduca manus.
Respice te, qui sis: tua plus quam regia brs est. Me miserum cur haec tam male nota tibi est Plus tibi, quim regnum primo desertur ab octu et Plus tibi quod cloiaci, non laabet ipse Deus. Et quisquam, cui sunt humili de plebe parentes, Hoc dolei ex nullo se putat elle loco Gratia magna tibi, Regum supreme, laboris Dulce leuis pretium qui tua regna facis.
Gratia magna tibi, cuius clementia, dignos Hoc solio quos non inuenit, ipsa facit. Cur hoc non capimusὶ cur huc non tendimus omnes In bona cur quisquam tanta venire negat
Ergo ego sustinui, rapiente cupidine mentem, Vmbras nescio quas votaque stulta sequi Ergo ego plus aliquid, quam te vesanus amavi
Cum facere hoc ausa est, mens ubi nostra fuit a ego quam timc me miserum furialiter odit Quam glauis ipse mihi tunc inimicus eram lQui sine te nequeo, cur tecum vivere fligi Omnia tu nobis ac satis, viν1s eris. Cetcra deficiunt, ut nix humentibus Austris Deficit, ut vernae sole eatente rosae. curas hominum laeuis hos mendaxqtie voluptas, Hos antor, cineri debiti forma capit. Sunt, quos ambitio speciosis detinet umbris: Sunt quos laus prctio quolibet empta iuuat. Mutandis alius transmittit mercibus aequor, Congestas alius per scelus auget opes. De caelo Superis, si1 qua est tamen ultima cura est. Hei mihi quam paucos haec mea verba monerul
66쪽
164 ID HOS SCHII CVRS VITAE HUM. Quid facilis miseria quid spes agitatis inanes Quod fugito fallit, qui sapienter amata
Quod pretium vestri nisi fraus, poena laboris, Debita seminibus messis amara suis Cur vobis mors ipsa magis quam vita probatur' Cur plus quam portus, naufraga saxa placetat A cur non potius, quod numquam fallit, amauit Hoc neque nescitiso quisquis amavi habeti
At mihi, quae prosint, placeant ante innia curae,
Hic labor, nare studi summa sit una mei. Ille meos, solus qui me satiabit amores Vindicet ille mihi est omnia Terra vale.
67쪽
69쪽
D Utu eram ct extremis Sacris rito munitus sensuum, sudestitutus, mortuis magis annumerabar, quam vivis Luctantem cum morte respexit clementi ma Dei Mater, cui carmen moueram .s valetudinem redderet em accenderat suavissimum Matris misericordiae nomen, ut dulcis, itapotens 'a blica pietatis illecebra me nomine in vi enoEra Conraci colitd' non minore amoris Virginem incremento, quam colentiumsolatιo. Valetudini restitutus votum servatrici Diua
ex religione solui hoc qualecumque grati
animi monumentum eiu ara venerabundinanendi. ora fidem poscunt: hanes luimuRAccipe Mater, Et pariter votum , corque voveri tis habe. Diuitias alius sacras suspendat ad aras ;Carmen ego nostrai accipe carmen opes. Hoc
70쪽
Hoc ego sum pactus fugientem munere vitam: Saepe tuus sellitur munera parua fauor. Scilicet in pretio est animus, non dona voventum, Ipsaque simplicitas haec pietiosa facit. Sic plus Mentorea placuit tibi ristina lance Plus gemmis fragiles sic placuere rosar. Sic pretium, laudemque tui meruere palumbi, Diuitibus quamuis hostia maior erat. Quidqiud id est, celete renui non aspera vati Non nihil e numeris visa dedisse meis. Ergb, si Supelis vates, si carmina Cum, Nunc age, nune Dium Calliopea cane. Nee mihi sectandi subeat praetexere caunas r
ecipites histo cogimus este metu. Sctabamus, Se nondum mor, vis rota remittit: Scit binins Aerius carmina nostra manu. Nulla laborantem teneat mora Magne P ET ADTeneor exemplis erud 'que tuis.' G- Distuletas iure' promissum siluere armem
mihi,' iii, Vindri ita seuere filiis
, as Ecce furens iterum febris de se crems:
Aut tui, aut visa est haec cibi poena morae. Ah uerum gelidas volui rebare per undanta mediis in aquis quaerere rursus aquas IA iterum totos utiebas perditus amnes lSequanaque, ML eris vina bibentis At neque gurgitibus sedare, nec omni biis vas, Ar ore poterant flumina tota tuos. Flumina non potuere tuas extinguere flamin Sed potirit venae fluxus, δέ unda tuae. Divaque, pace data Vium ait, mea mks