장음표시 사용
81쪽
Quos mor, dc Fastus, sperataque crimine Fama, Et mendax peperit Relligionis Amor, Et Furor, ecis implexus fraudibus Error Illaque qua loquitur saepe per ora, Venus. LelIius interea vestris rediuiuus ab umbris Clarior, in lucem, pollutia fata, venit.
HEroum Francisce genus, cui praemia virtus Illa, quo satus es, sanguine digna dedit;
Praecipuesto cum titulos in taedia vertit. Et tibi pro titulis omnibus ipsa fuit. Quam iuuat umbrosos terum conscendere colle . . Caraque Caelicolis,4 tibi rura sequi 3 Et fontes lustrare sacros, lucosque sonantes Diuum carminibus carminibusque tuis 3 Sed mihi Bethlemi placeant ante omnia valles, Et quae Iessides per loca inirit oues. Hic inter nemora, gratas pastoribus umbras, Cantando tenuit, demeruitque Deum. Tantaque maiestas calamis, Marundine parua, Et stipulae potuit simplicitate capi. Hic, dum mane nouo stabulis educerci agnas, Ipsa simul Pietas mane petebat agros. At non sacra pecus loca tangere pallius in olim Conscia nascentis tecta futura Dei. Quamuis aestus erat, quamuis grex languidus umbras Quaereret,in medio frigora lata die,
82쪽
Et Bethletea regε traheret specus atrame Vmbram Hic captare meae parcite, dixit, oue
Relligiosus inest qui vos hinc arceat horror. Rupe sub hac infans vagiet ipse Deus.
o quotios, paruus caneret dum talia Vates, Immemor ardoris substitit omne pecus. Saepe etiam Superi puerum cinxisse fecimtur, Camulque ad pueri continiusse suos. Parte alia ante pedes Salomoni aeterna canenti Foedera mirantes procubuere ferae. Impavida circum vitulae, aurique iacebant, Et lupus attento mixtus, tria regi. Fallor an his etiam in siluis quaesiuit Mantris Sollicito natum cum sene diva Parenses
Et fas hunc, inquit, certis deprendere signis: Esse aliquem e Superis arguit pie decor.
Quae referat violas est vestis, eburnea cervix, Aurea cauaties, matris in ore color. Haec ibi me Francisce iuuet memorare , tuosque Quamuis dilIimili voce referre modos.
Assyriis o qui modestucis inferat b5'iuMe modo Chaldai sistat ad amnis aquas lFusus ubi in musco Daniel ad flumina, Regem
Ire boues inter vidit, Messe bovem. Vt videt, ut plorat, dum qua modo fronte Cororram Hac Dominum spectat comua ferre suum. Ferreus est lacrymis si quis non tangitur istis: Ipso qui fletur plus feritatis habet. Ferreus est etiam item non Hebronia Tempe, Nec Libani valles plus Helicone iuuant.
Huc feror his primum cano delapsa Poesis Montibus errauit, cultaque Diu fulti Non
83쪽
Non petulans oculisve argutans mollibus ignes. Nec miscens numeris verba pudenda suis. Qualem Cecropiae mox prostitu illis Athenae, Roinaque dein mundi, nequitiaeque caput. Sed penitus formola, suoque simillima caeso; Blandaque, sed quamuis blanda, pudica tamen. Cingebat caltam Pudor Sc Sapientia Divam: Castus cum telis ad latus ibat Amor. Vatibus haec primis iunctas ostendit avenas, Suggessit numeros, materiemque dedit. Fluminaque,& siluas cantate, Numen in illis iussit eu, Hoc Diuum credite, dixit, opus. Fortunate senex, per te redit illa voluptas Seque iterum nasci saecula prisca vident. Illa tuis tota est, cantatque in versibus aetas; Totque simul Vatui quod fuit, unus habes. Vnde, precor, tantus vigor est aegroque seniqueaAn labor ipse tuis est medicina malis An tibi dilectis venere e montibus herbae,
Instaurare annos quae potitere tuosa
An potius ea, qua primo docilisse Poetas Creditur, has vires ingeniumque facit Sie est illa tuum caelesti nectare pectus Imbuit, docuit Numine digna loqui. Et manibus modo plectra dedit, gracilesq; cicutas, Aptaque temporibus laurea seria tuis:
Et modo, qui Superos traherent, dictauit amures, Et modo quae possentFerba domare teras. Non sinit haec eadem longos sentire dolores Non sinit annorum, non meminisse tui. Ergo lice morbrque preti ant, moi bosque senectus ipsa gravet, numquam te sinet illa mori. Nam
84쪽
Nam quemcumque semes placido De lumine vidita Hei mihi quam paucis euenit iste fauor Ipse sibi ruperest, vivitque a funere vates. Et mors, illius nil nili corpus habet.
HIs PANIARVM INFANTEM 1. R. E. CARDINALEM.
Victriccsque manus emere,in ora licet Fortunata dies, Belgarum digna quotannis Plausibus, cic vatum carmine digna coli. Illa dies nostros inimic per arua timores, Et Batauum ventis in mare. ferre dedit. Batiaue, si sapies, tua, dum licet, arma Lepones.
Et pacem orabis, qua geris illa manu. Plus aliquid, moneo, solitisque potentius armis, Plus aliquid solito iam patiere metu. Ferdinandus ad lutibi formidabile nomen, Ni flectas Domino colla superba tuo. Quid paret ille tibi, campo monstrauit in illo, Spes ubi Suecorum, vestraque fracta iacet. Scilicet ut timeas, potuit satis esse videri. Durum, quo venit te domiturus iter. Per
85쪽
Per mare, per montes, adituque aspririma saxa Duxit cum signis agmina tota suis. Illum aueae videre in nubibus Alpes Tendere, o tu summis ponere castra iugis. reber ubi in praeceps scopulos abrumpit hiatus. Fluminaque horrendo lapsa tragore sonant; uuae nisi pallenti nemo videt ore viator. Haec animis, ferro cetera facta via est. Qua Sueri obstiterant, per densa cadauera venit . Testis adhuc ingens ossibus albet humus. Nec mora longa uit, venientem fulminis instar, Quem non posse Dutat Suecus adelIe, videta Tantaq;nox animi est hanc sponte lacesiere demenue Qua perdendus erat, coepit in arma manum. Audendi causa felix furor hactenus vi spes Imperii, ciuetae robora pubis erant. Dimicat Austriades,4 castris exuit hostem. Omnia. ue ingenti caede fuga.ue replet. Vicini collas, vicinae ianguine valles, Et procul hinc lare sanguine terra rubeti Battine se venit, qui, quam sic vincere, mauult
Parcere u vinci socian amore potes.
Sic venit, monuitque alio te victor in hoste: Tantaque confecit, dum tibi bella parati Ferdiu dei sunt haec primordia Martis.
Sic iuuenis veterum contudit arma ducum.
Carole vosque ataui Reges magnique Philippi,
Quaecumque aetherea vos tenet ora plaga
spectate e caelo. tanto gaudete nepote , Qui, qua venistis, tendit in astra via. At nobis tecum inuit omnia gaudia, Princeps, Ipsa etiam tecum est vita venire salus. - alue
86쪽
Salve ingens animis, ingens virtutibus Heros,
Sospite quo sospes Belgica semper eriti
Certa n des mens noc satiens innataque trepiAustriacae virtus spondet, ipse mus. Talis Alexander, cum debellare Darium Coepit, luphratem sub iuga traxit, erat. lis erat prDavus, ii Rhenum victorvi Albim , Et tenui Libyci littora caina freti. O quoties, tibi seu domitas subieceris urbes, Seu valido aduersas fregeris ense manus, Iam eastris allueta tuis Victoitia laurum
Ad sibi dilectum deferet ipsa caput lo quoties hac seueta ducum, galealque comantes Atria formosa tiget ad alia manu lPictaque sginti foras, avulsaque rostra carinis Heu nimiurn velis hactenus ausa sitisi I felix, tua quo te virtus, Regie sanguis, Famaque viancendo lim tibi parta vocat. His rerum auspiciis, maior tibi nascitur ordo, Non leue principiis talibus omen inest. Tempus erit, cum te Nereus, amnetque Balatii Victorem agnostent, terraque capta situm. Seu quicumque alius te peditera bella lacesset, , Exitutas domito emper αb hoste feres. Eueniet, Martemque, auitas laude columnas Excessisse, tui meta laboris erit.
87쪽
Cum ab eo monitin esset, ut se litteris huma-ximbin daret. NVnc mea sperati veniunt mantea venti,
Pronaque cum ventis adiuuat unda ratem. Imperio, Guillelme, tuo, ad Parnassia Tempe, Quo mea me dudum vota tulere, feror. tum iter et huc ducent properantem sponte C Et, mihi qui dicta carmina, castus Amor. Nil mihi vobiscum est gens tristis Maspera usi Ite procul, vobis invia rura peto. Nec tamen argutum milia sternutauit Apollo, Nec dextrum niueae vidimus omen aui,. Tu tantum Guillelme faue, satis ominis hoc est. Si taueas, sternet Cynthius ipse viam. Imus,4 aeternum virides ascendere colles, Et paucis notos stat penetrare specus. Nec me detineant, quae captat praemiae vulgus:
Salvete aeterni colles iuga vestra ubimus. O mihi felici sint ea tacta pede. Hic ego traducam laetos inglorius annos; Haec mihi seis felix regna Deusque dedit. Si fas est, magni nobis concedite reges; Plus aliquid scepui laec mihi regna dabunt. Vrbibus.
88쪽
Vrbibus, xvol is aetas subducet honores: Otia quod condent nostra, manebit opus.
At mihi non acies, non insidiabitur hostis . Nee lateris peior perfidus hoste comes. Laetus ego lauros inter, fontesque perennes , Tempora sincerae plena quistis agam. Non tamen ut positis cupiam torpescere curis, Otiaque ignauus desidiosa sequi. Si nescis, magnos mandas Guillelme labores. Sed leue fit, si, quod feretur, amatur Onus. Si non extremos propero pius exul ad Indos, Nec rate gemmiferi per freta cium maris rNec me facundae com mendat gratia linguae, Nec rapitur dictis turba, fauetque meis a MAt mihi Pierides de lauro pulpita condent, In quibus oranti vox mihi carmenerit. Hinc ego trans pelagus,trans ustos audiar Indos, Claulaque barbaricis Sinica regna minis. Audiar Oceanus quamuis obmurmuret ingens, Quamuis tam procul hine illa recessit humus. Ita est via claustra reuellana quo licet illa pede. Iapon eat omnis in ignes. Et tener assuescat velle flagrare puer.
Et prunas tenerae, ceu florum seria, puellae
Virgineis pergant implicuisse comis. 2Sanctus Amor, tantis qui sertius ignibus,rizHas vires nobis, ingeniumque dabit n. .
Hic mihi succinctus pharetra dictabit area
Verba tyrannorum non cohibenda minis
89쪽
Nec minus interea patriae vivam utilis ingens, Quodlibet ad munus, carmina pondus habent. Dicam ego, quam pauper medio sit auarus in auror Quantae paupertas, quae bene fertur, opes. Dicam etiam facibus, quibus hic Vcnus urit amantes, Accendi aeternos in Phlegutonte rogo :Et quibus una fuit Baccho indulgere voluptas, Tantaleo feruefis quam sit in amne sitis. mamque miser, vulgi quem fecit fama bcatum; Quam felix, quisquis sustinet esse miser. Vos quoque lasciui gens perniciosa poetae,
Non tangent tener e me prohibente, manus.
Eheu l carminibus vix est, qui praebeat aurem. Turba, pij vates, frustra operosa sumus. Nempe nini carmen, nil prodest carminis auctor. Quisque animi dotes utilitate probat. Dicimur ignaui, leuibusque irisaei e cutis Haec labor infelix praemia noster habet. Quis me non chilpat quis non mihi, Deline, dicit, Meque reum stultae sedulitatis agit
Confiteor, non his pollum durare ferendis. Ingenium frangunt talia verba metim. Sed neque sustineo doctas odisse sororcS., Aha nimium morbo blandior ipse meo. Nec pudor est, animi vitium, labemque fateri, Stultitiaeque modum non posuiste meae. Tu quoque, cui mentes curis stimulantibus aegraqPandimus, medicas cis adhibere manus, Si nostriun Guillelme vclis fanare furorem Deprecer usque adeo, quod nocet, aeger amo. Perge faces potius flammisque adiungere flamma*. Me magis hic morbus, quam medicina iuuat. Vicimus
90쪽
Vicimus o Musae venientem admittite vatem :Guillelmus votis annuit ecce mcis. Hic fauet hoc satis est. Populi vessina valete Murmura: Guillelmo iudice tutus ero.
Cum Siluaducensisa tua miracula uulgaret. LIuor testis erit geminas miracula Zyli:
Scribere 11 de se non nis Diva dedit. Seu tibi flamma pia est, mollique innoxia tactu AEquora suspensis siue moraris aquis Sive iubes rigidi mollescere vincula ferri, Seu facis aeratas sponte patere fores Seu recreas subitis infirmos vitibus attus, Prodigiis certat pagina quaeque suis. sic media ventosis tempestate coerces Et placidum inuito gurgite sternis iteruo quoties sua pro tabulis sim vota natanti, Cum ratis insanis victa dehiscit aquis i quoties pallens coram latrone viator Vis, Fer opem Virgo, dicit Milla tulit Ducisi interdum strictos impune per enses, Quem circum liniens sanguinis Ira fremit. Vidi ego, quod medio ferrum torpebat in ita Virginea vires eripiente manu. Saepe globum vidi, qui fulmine pulueris actus Pectoris in summa parie pependit iners. Quin etiam tenues redeunt in corpora vitae, Natalemque nouum saepe cadauer habet.