Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

71쪽

ELEGIARUM B. II. IEt dubitem sospes, mediaque e morie Teceptus Non dare promissis otia prima meis

Eri propero quamuis mecu mea carmina languent, Nec domini vultu sunt meliora sui. Illa diu lateant, nonumque premantur in annum Carmina, qiu vivent, notaque semper erunt. Nos urgent Superi non est mora libera nobis.

Parcite lectores dulce valere mihi est. Nec mea iam vobis, sed Diuis Musa laborat. O quanto minor est his placuisse labor Tu mihi Lis pater, qui nunc nostriique, tuisque

Exundas lacuniis, tu mihi testis eris: Quae rerum facies, quis tota luctus in urbe Mors prope iam nullas non feris atra fores. Seu facit hoc belli terror, seu Numinis ira, Seu dolor,i curae, seu grauis aura nocent Victa prius ferro, nunc urbs exhausta suorum Funeribus, gemino carpitur aegra malo. Cui non adfuimus cui non succurrimus aegro . Hausimus hinc nostri semina prima mali. O quoties tristes uiccos, herbasque potentes Sumpsimus, docta pocula mista manu Omnia nequidquam flamma creuere medendo, Ut solet amisa fortior ignis aqua.

Ah frustra, dixi, de mehenatis amici.

Quod pathnur, nulla vincitur arte malum. Vae mihi l mors in me telum ferale coruscat, Et fremitic vultum fata minantis habet. Drua, precor, mortis furias, arcusque minaces , Et cohibe strictas in mea fata manus. Tu potes, ut visum est, telum extorquere frementi.

Ferreaque arbitrio vertere uarix Ta

72쪽

Tu potes inuitis animare cadauera Parcis :-Tu cincri vitam reddere, Diva potes. Vidi ego quos sensus quos spes defccerat omnis, Incolumes aris munera ferre tuis.

Adlice seruaris per te tot millibus unum et 'Materies Musis sit, precor, inde meis. Iam mihi spes crescit, quantu ipsa pericula cretcunt, Hanc mini maiorem Diua timore facit. Eheu ' quam lentae torrent praecordia flammaea Quam creor,nc spem dissipet aura meam Sed neque sum tanti; nec, si mini vita supersit, Hac dignum, quidquid posse putamur, erit. Illustres vivant animae me cedere fatis Quid refert nulli flebile funus ero. ubi crux, in hac PE s, morientis imago

Huc ades, 3 vita portus, aura meae. Te stringam moriens, te spectent nostra supremdm Lumina, te teneam dcficiente manu.

Auguror alii crudescit enim ferus ardor eunta est. Quis, patrio qui me limine sistat, erit Non mihi iam pictos vultus, non ligna, sed ipsum

Ferre: pcrignotas duxerit ille vias. Hoc duce contemnam Furias securus hiantes, Nec mihi pallori totus Avernus erit.

Vox qtioque caelestis, nisi fallimur, impulit auresiilla, Veni, nobis dicere vita fuit. Nulla mora est, veni, vires amor addet, Terra vale liber, nec mus, astra peto. Ergo ego iam Diuum formosa palatia tantam' Ergo ego iam superi pars ero parua choria Dum loquimur, tenebris acies torpescit obortis, Vancicunt sensus, eripiorque mihi.

Maeci

73쪽

Mater id tibi Mors pharetram submuit, arcum, Imperium maius serie coacta suo. Deploratus cram tumulus mihi lotus, urna Deerat,4 exequiis ultima pompa meis. Quis non ex ipso me dixit adesse sepulchroὶ Ossaque, exuuias inde referre meas Diva, tuum hoc opus est ego te miserante reuixi: Haec mihi das voti praemia ferre mei. Quod mihi nunc aliquae superam in carmina vires, Scribere quod possum , quod memor esse , tuum est. Viuere nec tanti, sed per te vivere dulce cst: Plus, tu quod dederis, quam data vita iuuat. Nunc ego, nunc iterum prii uos ordiar annos: Natalis mihi nunc alter,in alter erit. Laetus uterque mihi, sed tanto laetior alter, Quanto tu melior matre priore parens. Tunc tua Panchaeis fumabit odoribus aedes Tunc tua sollemnes audiet ara preces. Senaque suspendam genitale notantia tempus, Et memori rursum carmine gratus ero. Lis retro properans verso prius amne recurret, Nec fundet solitas urna perennis aquas, Quam mihi, quod, vita iam deliciente, tulisti, Auxilii ante oculos non stet imago tui. Te quoties, arasque tuas, templa videbo, Haec video, dicam, munere Diva tuo.

Hei mihi quam nihil est, quod vox tibi nosteta re pendita . O quanto meritis est minor illa tuis lSed bene,quod iminimos potes hoc in pectore motus Inspicere,in verbis plura videre meis.

Ipsa

74쪽

Ipsa vides, quotiesque tibi, quantumque loquar Mens memor, semper plena futura tui. ora licet taceant, ita vox est, linguaque menti: Hac numquam non est paue disertus amor. Nec poterit, nec posse volet desistere dulci Officio non tertitia, quHquis amat. Interca memor haeae meritorum charta tuorum Duret, Messigiem pendeat ante tuam. Pendeat, & duci cum iam lex serrea fati Non exbrandum cacpere collet iter, Tunc te detineat supplex, blandisque moret Attentam numeris, admoneatque met. Tunc adsis o Diva, tuoque occurre Pomae. Vita mod est mihi tunc mors quoque

nus erit.

A CAROLUM VANDEN B SCH

GRatia cailitibus sua lunt lolatia Brugae Reddita quem Diuos orba poposciti habet. Ferte pedum , sacrumque humeris quod fulgine

ostium.

Annulus est digitis, infula danda comis. Ara parata voe t caelum fauet ipsa videtur, Cui velit imponi, noste tiara caput. Pompa venit pompae ruit ad spectacula vulgus, Plaudentesque bona dant bona veri Dissilia πιν Ooste

75쪽

omnibus in vulta sunt gaudia respice vultus Catola: certa sine pignora mentis habent. Atque utinam ut vultus, animos ita cernere posses iAspiceres, qui sit publicus urbis amor. As iceres hilari se diffundentia selisu istor , laetitia non capiente nodum. Non quia dextra pedum gestat, caput infula cingit, Inque humoris fulget purpura lacia tuis rNec quia, quae metuit, praefert insignia Vimi Maius se pretium non habet illa stili

Sed quia quidquid aget pulcitro spectanda theatro,

Hoc urbs, hoc populus sue capit ante sussi Spes bona, spes ingens, vana nec imagine rerum . Nixa, nec auguriis decipienda his. Non male res gestae sunt coniectura funiri, Grindius exacto quamlibet instet opus. Ille per Ionium velis felicibus ibit,

Qui bene Tyretheno rexit in alnite ratem. Vincet, Madmistos praevertet in Elide curtus In campo biiugos flectere doctus equos. ui totas acies fortem violentus in hostem. Victor agit, turmas duxerat antes M.

Talibus augindis sua de te gaudia pascit, ICarole virtutis conicia Bruga tuae.

Nil sibi non spondet, dum bis duo lustra recense, Et quid prestiteris, quid fuerisque, subit.

At sperata mis constabunt gaudia curis i Vtilitas tuus est ista futura labori Non ego virtutes, laudum argumenta tuarum , Verbaque mulcendis auribus anta sequar. Quam laudem meruεre, graue est:audire modestuu

Hanc alij spectent, his meruisse iacem in i

76쪽

Da veniam uis vultu venit illa seueror Nec tamen o ij non memor usque sui. Illa quidem plaudit, merimque assurgit honori. Adiuuat uous publica vota sitis. Sed rapit attonitam series dentissima rerum,

Quae te circumstat, nee sinet esse tuum-Hei mihi, curarum quot millia, quotque laborum Pontificis secum vim pedumque trahunt lAh nimium rudis est, qui sola infignia spectat. De te splendorem , quid, quod ametur, habent Dicere disti cile est, quam sit graue purpura pondus. Deficit hoc certe nostra Thalia Leo. Non humeri Alcidae, non caelifer Atlantis

Sufficiant tantum est illa ferentis onus. Nec moles te tanta prius, quam vita relinquet. Ai luet assidue, quo teneariS, opus..Estuat, cursu numquam cessante laborat. Eridanus, fellis irrequietus aquis et .

Spumeus it feruenique, undamque superuenit unda; Haec illam, sed & hanc nore minus ista premit. Voluitur, & voluit pariter, motuque permni ...1 Truditur a fluctu posteriore prior- Si quos aggrederis , stimulum virtutis, nonoetes. Res tibi, dum vives, plena laboris erunc Excipiet curam noua cura. laborque laborem, Nec minus exhausti quod superabit, em Proxima quaeque dies rebus res addet agenta

Et quantum crescent tempora, crescet anu

Dimidioque tui ciues vrbemque fouebis

Dimidio, fidei credita rura tuae es. ι

77쪽

ELEGIARUM LIB. II. 37Mille operum causas seu poscat cinsita falcem Vinea seu tellus rastra. colonus habet. Sideribus certis plantas germina sulcis, Sideribus certis semina mandat humo. Nunc lolium , aribulasque, ciniquas frugibus herbas Eximii, iriiguis nunc sata nutrit aquis. Terret, a stabulis arcet furesque, lupoque, Et tenero hetas gramine pascit oves. Nec, tibi qui venient, facies erit una laborum, Dum moetum vindex,4 quod es, esse voles. sed nihil est . quod non vincat labor arduus il

Et curas animi dotibus adde tui. Materiemque tuis dignam virtutibus urget Prouenient causis omnia digna suis. At tu Bruga nouo felix Antistite gauder Ille tibi qualem spes tua filuit, erit.

LE NARDI LESsM E SOCIETATE IES M

FOrie epulchralem LessI Mors viderat urnam: Vincimur , aut vinci polle putamur, ait. Ipse sibi superest,in adhuc adtinere vivit; Nec cinis arbitrio subditur ipsa meo. Tam bene qui LEGEs, Ius iustissimus ipse Nouerat, hic potuit ius violare meum Ulaiscar, faciamque nefas ne nescia vinci Dicat ab exanimi victa fuisse manu.

78쪽

Dixit,& ad Lessi chartas caua lumina torquens, Vindicat has fati lege, putatque suas. Saepe etiam, Haec mea sunt, tertii clamasse sed illis Iniiceie obscuras non fuit ausa manias Palaetibus tantum S densa caligine lapsit; Pro tumulo, latebras visa probare fuit. Si lateant, satis est: etiam latuitse perire est ;Exivis ingeniis pluribus iste fuit. Tot veteruin curae, quas aetas postera nescit, Aut putat extinctas, quid nisi luce carent Dixerat,4 furvos spargens circum undique rores: Ista tuis, Lethe spargimus, inquit, aquis. Inuida , quid frustra es male lux celatur in umbra:

Plenum est ingenisluce, quod abdis, opus.

Lux vires a nocte capit, nec clarius umquam, Plurima' am circum dum volat umbra niter. Quid nisi nox aperit formolos aetheris ignei Tunc Helice cerni, tunc Cynosura potest. Tunc Ariadneae spectatur flamma coronae, Candida tunc roseri inlliopea caput. Luctua, Taure, latet, si nox non euocet illam; Si non sim tenebrae, lux ma Virgo latet. Arcada quis nosset, quis nosset plaustra Bootae, Hos nisi nox umbris proderet atra uisa

Nocte patent, noctis'munere nomen habem.

Quid tibi vis igitiuo quid Mors tibi caeca repugna lista quod a tenebris hoc quoque sidus habet.

Cui tamen ut speres obscuram offiindere noctem, Nc tua nox, nec spes ista perennis erit. Noa

79쪽

ELEGI ARVM IJ. II. 39 Non sinat hoc Pietas, non hoc Sapientia Lesu Curas illa suas credit, illa suas. Dinaque victuris dum custos utraque chartis Assidet, spolium temporis esse vetat: En itertim venit in cathedras, iliapita doctor En iteriim post se Lessius ipse venit.

a Mortalesque docet, quae sint ad gaudia nati '

Quis citrsum dubias dirigat inter aquas. bie A. Quae vada, quae Syrtes illuc properantibus obstent, ibushum Quae fragiles illuc peruebat aura rates. δηκ Quas habeat, quibus in rabulis, spes naufragus D. υ-

quam in

Annonae numquam deficientis opem. Nesciit haec Stagira sagax, ignaraque tanti Porticus arcani, totaque Sto fuit. Altius hinc transri nubes, sidera fertur Ad solium magni, conciliumque Dei. ἁ Et docet, ut nostris similes Deus induat artus da, M. Naturamque novam, dissimilemque suae.

e t simul extremas rerum excedentia metas adirAptet, Marterno foedere nectat Amor. Comia scisserit ut morti , quem numquam vita reli munica isquit, Seque minor magnus gaudeat esse Deus. Haec nos, nondum genitos arcaaea nepoωs Non defeetisro, ceu Prius, ore docet.

Felix, qui praesens hausit spirantis ab ore. Omnia quae merito discere siecta volent. Nos quoque felices, quibus haec solatia restant; quamuis hinc abiit, non tamen omnis abest. In chartis superest. Hic LessI maxime, praesens Te fruor, hic ego te paene videre puto. Mensque

80쪽

Menique sibi credit, gaudetque audire loquentem Totaque doctoris pendet ab ore sui. Sie oculos intenta suos dum pascit, de aures, Nescio qukl corte sentit adeste nil. Ignoscant picti vultus, & picta tabellis Nomina quod legimus, maior imago tua est Quid nisi vox nobis . verba sonantia desunt

Pascimur ingenio postera turba tuo. Sed neque vox deerit te primus, xvltimus orbis Audiet, & gemino proxima ctra polo; Et quaecumque aetas signabit euntia fastis Tempora. Vox operis tanta futura tui est.

At vobis male sit mala Mors, Noctesque malignae Qtiarum tiaec inuidia lux prope rapta fuit Quis furor, o pestes, vos sic armauit in illud, Qiiod se polle neget carpere liuor, opus tQuicue virum petitis, cuius virtutibus aether Annui in supplex inuocat orbis opem Cur non Nestorios, cur non celatis Arios. Totque alios scelerum pertidiaeque duces Opprimite lim tenebris,penituique inuoluite vestris. Vtiliae mundi publica damna latent. Perdite, quae populos,orbemque volumina perdunt. Grande operae pretium tutior orbis erit. Nocte tegislibet sitis foedissima proles, Quam mox li videat, non ferat esse suam. Hae cedro niteant chartae; situs nouinet illas. Nam cur infi an ista venena diem Eumenidum thalami, nigiique cubilia Ditis Aut Chaos, aut per quae Cerberus antra iacet, Aut carcer, cuius Furiae pallentia seruant

SEARCH

MENU NAVIGATION