Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

91쪽

Vita licet redeat, tamen hanc mors altera tollet rQuam tu das, Zyli, vita perennis erit. O noua praeteritis miracula iungere felix, Hoc age Diva tuas dirigit ipla manus. Praecessere duces, animosi Liplius oris, Et Phoebi, Charitum par Puteanus amor. Nomen erit LipsI, donec Mons stabit Acilius, Et rapidis Hallam Senna rigabit aquis. Et Putemus erit, duro dum nomine Collis, At non languentum vocibus Asper erit.

Tu quoque, gum votis, Dii, tua Diva coletur. Doctaque dum vivent scripta superstes eris. Silva dabit meritos, quamuis moestissima, plausu si Heu Silua heu nullis flenda fatis lacrymis. Fas audire fuit Eafri spectare dolentem

Sit quoque fas luctus, Silua referre tuos. Dicebas, memini, Prius o a stirpe reuellur, Quam vitiet ramos illa Megaera meos. Vana precor, saeuis victam tenet Haeresis armis, Perque meas multo sibilat angue comas. Tristior hic sonus est, quam Martius ante tumultus: Audiui atque iterum sum mihi visa capi. Haec spiris tenet implicitam vix libera vox eli ιLibera vix tacito gutta dolore fluit. Libertas tamen est, Batavis si creditur. eheu lQuanto libertas me premit illa iugo i Impia libertas, arctandaque mille catenis,

clar, nisi qua pereant, non sinis ire tuos. Vnica, de Domina miseris obstiucta salutis, Et centumgeminae monis aperta via est.

Libera sile non sim mihi vix captiua videbor. Haeresis est luctus causa caputque mei.

1 Illa

92쪽

Illa necaturi persundit tabe veneni AEtherio solitas rore madere comas. Ergo ego paullatim stygia corrumpar ab auraet Ille mei sensim defluet oris honor.

Qualiter aut gelidis pallens Aquilonibus hortus Aut vitio caeli deficit aegra leges. Pugnu quidem conta44ed Tempus se et Haeresis

instat s. Et spolium de me quilibet annus habet. Cumque alios sanet Tempus, minuatque dolores, Nostra quod augebit vulnera, Tempus erit. Alia potius ferro victor me perde, vel igni: Sic mihi, si nescis, lenior hostis eris. Non flebo in cineres verti, bustumque meomrn, Dummodb sit pretium cladis auita Fides. Hoc mihi contingat reddent haec funera vitam, asternosque rogos obruet ille cinis. At nunc, o utinam miseris ignoscite votis Quam quod sum, potius campus herba fore Vos flentum precibus faciles subscribere Diui Hoc date, si mereor clade minoi e premi. Erige Silua animos Spes numquam in Virgine nulla est; Spes falli auguriis non solet illa sius. Reipice quo soleat succurrere tempore Virgo; Hoc tibi spem, quamuis flebile, tempus alet.

Cum iacuit nulla medici curabilis arte, Tunc exorauit Virginis aeger opem, Quique saceta pictas uspendit in aede procellas Nauit seruatus,nautragus ante fuit Vinclorum immunes, an onustos pondeLesema Laxauittacita iussa catenas a

93쪽

Virgo quibus gelidos animam reuocauit in artus, Nonne prius cassum lumine funus erant Dcnique vota tuam toties orantia Divam Pro deploratis scis valuisse malis. Et tu spem retine, quam in pessiimdata, quamuis Moerens captiuas Dommeta volvat aquas. Et quantum opprimeris, tantum sperare memento: Crede mihi, Superos spes animosa capit. Si capit, hoc sitis esse tunc invia nulla laluti Moenia nec vastae stagna paludis erunt. En tibi quo maior surgati ducia Virgo Per duo vix notam lacula monstrat opem. Aspicis, puro veniat pulcherrima culm, Si sineretque tuus, tota serena, dolor Aspicis augustae quam blanda modestia formata Quam spiret roseis gratia viva genii Maternos animos oculis vultuque fatetur, Nec facie mentem dissimulante venit. Et venit in tenebras numquam reditura priores: Historiae, Zyli, lux erit illa tuae.

ELEGIA VIII

AD BELGICAM. Cum Marchio A tonae Militiam Regiam carpis

administrare AB Elgica pone metus, quamuis a cladibus ingens

Urit adhuc vulnus, Belgica pone metus. Non tonat assidue , nec semper fulminat aether, Nec grauis aetem a grandine lauit hiems.

94쪽

Nec semper sors dura premit mutabilis illa est. Cudibus a magnis prospera saepe venit. Prospera nunc certe veniet, Versoque fauore Destituet quos est fraude coacta sequi. Proditio nulla satis evitabilis arte, Cumque illa finem luctus langor habent. Liber&ailcito cunctiam flumine Mosa, Et latus Batavis voluet ademptus aquas. Ipse etiam inuitus quae feci modo vincula Rhenus. Franget cc excusib curret, Vt ante iugo. Ibitis erectis o niam cornibus amnes, Nos animis tuque baiula noster eris. Battaue succumbes populi gaudete subacti, Oppidaque indignis non bene capta dolis. Fraudibus afflictas repetet Victoria partes: Shabunt pro signis causa Deusque suis. Haec ego vaticinor ne me praesagia fallent: Signa Deus tanto plena fauore dedit. Nos Moncada regiti Montada praeside rerum, Placatum Belgis credimus esse Deum.

ELEGI A X.

AD IOANNEM TOLLENARIUM

E SOCIETATE IES V.

m Ecclesiastensoluta ligataque oraii e dilucιdatum ederet. Si uri decipimur. Quodcumque videmus, ina

ne est,

Et speciem somni praetereuntis liata Decipim

95쪽

Decipimur vanum sine re sunt omnia nomen, Quae petit, excepto Numine, noster amor.

Quisquis opes propter titulosque a plebe beatus Diceris,in te, quod diceris, esse putas: Dic ubi nunc trabeae,4 sellae, quaeque ordine longo

Tot reges trepida sceptra tulere manu, Aurataeque trabes,4 centum nixa columnis Atria, cinnumero limina trita pede 3

Quid superest de tot celebratis urbibus olim , Deque tot imperiit fama fuisse refert. Carthago cinis est sunt collis herba Mycenae: Has tellus illas aequor munda tegit. Quid Pandioniae iam sunt, nisi nomen, Athenae Deme Poetarum carmina, Troia quid est Plurimaque ingeniis opibusque valentia quondam Oppida, montanis nunc nabitata feris, Quorum cum totis periit quoque fama ruinis, Quid modo sunt,quam tunc, cum viguere,minus Nunc ubi tot quondam laudatae carmine formis Qub decorivi niueo fugit ab ore colora

At, puto, quas vates sapienter amare putamur,

Sunt aliquid Phocis, Pieridesque Deae.

Musae, noster amor, veniam date vera fatenti, Quid vestriim est aliud, quam leuis aura, decus 3 Ur, quotquot vates, totidem faciatis Homeros. Quid mutos cineres gloria vestra iuuata Tu quoque Socraticis iapientia tradita chartis, Quaeque hortos iactas porticus alta tuos et Famaque, quae nomen spondes, ausotque perennes,

Praemia quae, si quae, digna labore datis Ut bene vincatis discentum vota, quid illa,

Humanae mentes quo satientur, habent e

96쪽

16 4 IDRONII HOS SCHII

Nec mandisse iuuat victuris nomina chartis: Nomina cin chartis sunt peritura suis.

Sub magno nihil est quod longum duret Olympo

Protinus, ut coepit quidlibet esse, perit. Quae vitae prima est, eadem quoque mortis origo Vix leue discrimen 1sus Morius habendomnia defuium volucrique simillima somno Nos capilli, specie decipiuntque sua. Ceu vapoi in tenues Aquilo quem dissipat auras, Aut citharae, quem dat pectine tacta, sonus. Num minus haec larua mendax fustentis m.igo Ludibriis vel sit pectora nostra suis Pro rebus stolidi speciem captamusin umbram, Nec piget elusa semper hiare siti. Qualis qui mediis semper deceptus in undis refugo seruper flumine sperat aquas. Pinxerat, ut fama est, teneras cum fiondibus uuas Zeuxis, Mars ipsa decipiebat aves. Sed tamen,ut rostro perstrinxit quaeque tabellam, Errorem sensi deposuitque suum. Nec rediit cupidis ad eamdem protinus alis: Fallere non potuit plus semel ille color. At nos elulbs .iciem tamen usque voluptas

Ludin, Minsana credulitate tenet. Non captat nebulas, nec inanes cerua a res, Ut leuetuerentem pectus ira sitim. Nec bos irriguo pro gramine ruminat auras:

Flore nec in picto mel sibi quaerit apis.

At nos auferimur rerum mendacibus umbris Turbaque morial s laeta vapore sumus. Qui Cerciem caesa violauit in arbore, poenam

Fertur inexpletam sustinuisse famem.

Pressiu

97쪽

Presilis adhuc somno corpus mulcente iacebat, Appositasque sibi somniat esse dapes. Oraque vana mouet, dentemque in dente fatigat, Et vano fallit guttur Moia cibo. Nos fumo vigiles, vigiles nos pascimur aura, Et magis haec nobis , quam bona vera placent. faueant Superi tibi, citi mortalia tantam Pectora stultitiam dedocuisse labor. Primus in hoc secros agitauit puluere currus Edoctiis Salomonilibus ipse suis.

Illius o felixa per vestigia vates :Non est vox Musa vana futura tua .

illa, ubicumque canet, caelestiaque ora mouebit, Proderit,iu positi causa furoris erit. Audiat hanc diues, fiet de diuite pauper: Audiat hanc pauper, sat mihi, dicet, opum est, Audiat hanc animi tumidus, rumor ille residet, Et subito fastus, altaque verba cadent. Illius monitis gemmae spernentur,4 aurum , Et quidquid toties sanguine vulgus emit. Vivat, & aeternum tam felix Mula supersit,

Ceteraque ut pereant, nesciat illa mori. Inita non voveo : nullo non tempore vivet, Victurique eadem tempora vatis erunt. Omnia vastantis legem non sentiet a ui, Materiar nec erit more caduca suae.

Auguror, cite: futuis quandoque coronis Regales Siren exuet illa comas. Saepe tuos arcus infringet, saepE sagittas, obruet illa tuas tape, Cupido, faces. In lacrymas vinum, longa in iei ia luxum Venet, oesccenos in pia vota sonos

98쪽

18 SI DRONII Hos SCHII

Nec mimis euincet clam quoque murmura famae, Ut saeclis maneant omnibus, esse nihil. Certi ego qui stulto tituli tangebar amore, Credebamque aliquid quas sequor, esse Deas, Ut legi tua scripta Pater, mea protinus odi, Et me damnaui, iudiciumque meum.

Iratusque mihi Coeptorum desine, dixi:lQuod fugit. fallit, qui sapienter amat ZEt iam dissidium a Musis bene ferre videbar:

Cura nec illarum, nec redi et amor. Exemplo tamen ipse o mea sacra resumpsi, Et, tua quo currunt aequore vela dedi Plus aliquid spectas, quam vatum vulgus, inane Quos iuuat a scriptis nomen habere suis. Ipse Deus sola est studiorum cause tuorum: Meta tuis haec est una petita rotis. Hoc trabeat votum nostri quoque summa laboris: Tendere sic rerum nos per inane iuuet.

Ipse Deus nostri pretium est, si caula, laboris: O tanto felix auspice quod fit opust Hie modus haec nostro lignetur semita curru. Irrita pars talis nulla laboris erit.

99쪽

AD FRANCIS CVM IVERIVM

MEDICUM GANDAUENSEM.

Cum iussu Senatus ederet opus medicum, quod inscribitur, Antidotarium Gandauense.

QVas vires Natura, quibulque inseverit herbis,

Tempore laus omni maxima scire fuit. Hac ope, dum vixit, prisco Podalirius aevo, Eripuit certa: cormia saepe neci. Cui non Phillyridae, doctique Machaonis aries, Cui non Paeoniae gloria nota manus Miscuerant succos aeger bibit haud mora venis Causa mali, hanguor corpore pulsus erat. Quid tamen ex illis, nisi nomen inutile restat, Famaque, quae miseros, nil habet, unde leueta Artis erit, Francisce, tuae felicior usus, vivere, quae multis, post tua fata dabit. Tradita sic chartis nostros peruenit in annos Utilis ars Coi, Pergameique senis. Ars facit,ut valeant homines, non fama medentum Arte mali semen, tollitur arte malum. Tempus ad hoc multis vitae noua causa fuisti Auxiliis multi conualuere tuis. Nec tua se tenuit patriis industria muris: Non illam, quamuis maxima Ganda capit. Finitimas etiam late se fudit in oras, Et paribus visa est passibus ire Salus. Atque utinam iiiiis fons ille perennibus iret,

Currentesque nihil sistere post, quasllario

100쪽

Irrita sed voveo scatebris arentibus undae, Tamque salutares deficietis aquae'. Corporis iste vigor seris tardabitur annis, Nec poteris longas semper inire vias. Paullatim vires, ae tibi subciahit aetas Modinie gradu strepitum non faciente venit Alia cur naec acris non est medicabilis herbis . Cur tantum terris inuidet illa bonum Quid queror, aut time, dom tibi mente reperta est,

Qua mortem fallas, emi atque, Via. Quaque tuas artes,4 opem polcentibus adsis, Nec careant usu laecula sera tuo. Quae vis Paeoniis,in quanta potentia succis di quae temperies,1cribere cura tibi est. Hoc petit ut facias, pars cuius es, ipse Senatus; Utque petat, censet muneris esse sui.

Gaudet amans populi populo prodesse Senatus Exigere illa tuam cura coegit opem. Exigit hanc, quae te tangit quoque publica cura, Et pius est Patriae cciisuluisse labor.

Tu Gandae, praeter nomen amamque relinques, Per quod te numquam Ganda carebit, opus. Tunc quoque cum vivis te mors exemeris,

Funebris exuuias clauserit,man as, Saepe tua ire aeger sperabit ab arte, Saepc tua sumet pocula mira mam . Posteritas omnis sic te praesente fi mr, Auxiliis numquam destituendaquis.

Mors spolium de te nullum, nisi corpus habebit, Ciuibus hoc tantum subtrahet illa tuis. Quos

SEARCH

MENU NAVIGATION