장음표시 사용
51쪽
λυδάμας κεῖμαι νεκρο ἐπὶ πατρίδι.ubi mira verborum similitudo. 87. δορυκλυτοι M. I.
Philemon Lex, Techn. p. 23. Pie son ad seri P. 134. Porson. ad Eurip. Phoeniss. 124. 89. ἐπιστα Lambeth. 91. Sic Ald. Tum Coib. I. εχυροῖς ceteri. id supra I9. Oxειρτειν Ald Rob vulgo ε γειν voas.
52쪽
ς ιλόφρων γα σαίνου- OOσα το πρῶτον, παράγει βροτον εἰς ἀρκυστατα, τόθεν οὐκ ἔστιν ὐπὸ θνατον λυξαντα ς υτειν. λοθεν γαρ κατα μοῖ στρ. IO5
ον, πεσκηψε δε Πέρσαις πολεμους πυργοδάικτους
πιοχάρμας τε κλονους, 11o πολεων - ἀναστάσεις.
96 θεοῖ hic est monosyllaba. 102. ἀρκυσακτα Rob. ἀρκυτατα Coni R P in Eurip. Orest. 393. conjecit au. Alteram formam Burneisa postulat metrum in Agam. 1376.99. εὐπετεος edd. ante orson. um 112. Sophocl. Electr. 1476. Dein Ἀνάσσων Ald Rob. ΜSS. O υπερθεν, omisso θνατὰν, Rob. haud pauci errore solenni. - - περθεν τον H.Si in not. ων Turn. , a, Brunck. Pors. 108. Lectio vulgata est πυργω100 1 2 4. In his Ionicis a ciuerstis, quae Valet, Per turreamin dim. cataleelicis, pesseeundus apotiatos. Sed nescio an praestet videtur esse olossus imperfectus, activa Arma πυργοδαοπας, turrem cujus nunc prima, nunc secunda spoliantes. solvitur syllaba Hinc vel Spon- 10 ἱπποχάρμα Ald. ιππιοχάρ- deo, vel aetrio, vel Anapaesto ovum. I. haec sedes adsignata. Bumei . III. πολέων τὸ ἀνστάσε Turn.
53쪽
θαλάσσης πολιαινομένας πνευματι λαβρ i
colh. 1. 2.113. θηλάσσ- b. Ο πολιωνομενης Ald Turn. 114. λαυρ Ald Rob. Μ. 1. 2. errore, quo, abicunque haec vox oecurrit, a nonnullis inter odices peccatur. II 5. ἐα-- Ald. 116. πέσσυνοι AH Rob. I 18. μηχανare omnes. 1 I9. -υ Med. Cesb. 1.2. G. L. Μ. 1 Gueli. 121 Schutrius post στρατευμα-τo interpungendum censet, et Pro υδε Iegendum τοῖτο, ut sensus sit, ne harae Melamationem, se ὀλΠερσικου στρατευματος odiae urbs, &c. 124 Ald Rob. Turn. Plene post Σου δος interpungunt; et deinceps Critici πολισμα cum irarεται Vel εσσεται construunt ut sit suλος nominativus pendens. Quae ratio mihi. quidem minus Placet. 125. Κισσίων C. G. L. Coib. I. Lambeth. Κισσίνων ob. Viteb. Μosq. Κίσσινον ceteri. id supra
54쪽
131. ,πs1λμας et Rob. Dorismum agnoscunt Med. A. B. 133. escio an σμαι- magis restituit Bruneh. Doricum sit, quam ut apud Tragi 142. αἰχ--εντα Ald Bam C. cum scribi debeat. mox ἐκλέλorare vidi γηόν-α ceteri ante Bru h. qui edd. ἐκλελοι/εν ed. Burneius alteram sermana reseripsit ex A. B.
55쪽
145. ἁλλ' ἄπε ω Περσαι ob. ἀλλ' ἄγετε Μ. 2. Viteb. Versus disposui ad mentem Hermanni, quem vide ad Aristoph. ub Io I 2.148. προσηκοι Μ. 1. Coib. 2.15O. Vulgo ita dividuntur hi
versus, Δαρειογενν et τὰ πατρωνυ- μονα Γενος μετερον. Vide supra vv. 5. 6.15 I. πατρωνυμιον γενω omnes,
quod a nemine explicatum fuit;
πατρω suo autem Pro πατρωνυμ- κον, Vel πατρω-μον, barbarum est. 8ehuillius suspicatur veram ieeti nem esse, Δώρειογεναρον, γένος ἡμέτερον, Vocabulum ver πατρω---
ex Grammatico provenisse, mone te Δαρειογεν. patronymieum esse. Quae conjectura, Praeter alia incommoda, etiam hoc laborat, quod Δαρειογενης non est nomen Patronymicum proprie sic distum. Μ8. Mori exhibet πατρω-μον, quam dedi ex meo, τὰ πατρω uo ariSed quum in hujusmodi loeis hari
lari ieeat, pene suspicor genuinam lectionem hujusmodi me, o τε Περσονομον γένος et μέτερον. Infra 915. Oromo βασιλευ, στρατιλ-citae, Καὶ Περσονομου τιμῶ, μεγάλης. Eodem fere modo regem et exercitum conjungit V. 8. Ἀμμδὸ νοσροω τ βαεσιλείω Και πολυχρυ-
56쪽
φάος ορμάται, μήτηρ βασιλεως, βασίλεια δ' εμη, ' προσπιτνῶ. καὶ προσφθόγγοι- χρεμ αυτην
I 55 Do Ald Rob. Cum geni an aestica tunc autem legerem,tivo haud monstruitur, quod putavit Προσφθόγγοισιν οἰ χρεών αυτήν. Soholi ta quare olim eonjeci, 158. κω προσφθογγοι δἐ omnes. ρε- ὼνον φθαλμων φάος Sed Vide ad Prom. 1 9. ed alterius. eommode interpretatur Schulatus 161. γηραιὰ Ald Rob. μαμ tiro ὀφθαλμοι θεῶν. ut nihil 162. ευνάτηρ Ald. εὐνάτειρα
57쪽
λ- Rob G H. Coib. 2. heb. Eurip. Here. F. 4l5. χρυσεοστολον Φάρμ. ane lectionem amplexus sum, qui sic versus paullo numerosior evadit. My5. καμώ um Steph. Sed κ μ Ald Rob. Med. multi SS. Porsore. Similis fere constructio est supra v. 8. 'Aμφι δἐ νῶντι περ
Μox ἀπ- Ald. ἀνατρεφη ROMA M. 2. Coib. 2. Vidib. Muneh. sine necessitate. Vulgatum satis defendunt exempla quae protulimus ad heb. 740. 170. Edd. et SS. Ταλα μα
58쪽
τονδε μοι γενεσθε, Περσων γηραλεα πιστωματα
176. Οὐδ' ἐμοὶ . 2. -θε edd. vett. γίγνεσθε Porson. γενέσθε, Med. o. recte, sine dubio. Num imperativum praesentis gnoverint Tragici incertum puto. In Soph. Ed T. 697. Pro τα νυν τ ευπομπος, εἰ δυναιο, γίγνου, probabiliter eorrigit Elmsteius εἰ δυναι, γενοιο, Vel τενον μοι. In Eurip. Hippol. 3Os legendum αὐθαδεστερα Γενον θαλάσσηe, et in Cyel. 4. A εαrmo τενεσθε. Dic Γέρσαι, γηραλέα πιστωματα edd. et ΜSS. nisi quod Ald et Turn. γηραλαία. Recte, ut opinor, mutavi. Supra v. I. Τάδ. μἐν Περ
soloecum. Sed locus sine dubio corruptus est, etiamsi, Schutato judice, ον, δυνα - ἡγεῖσθαι θον apta eiretimis ei sit τῶν δυνατωνοῦ imo vero ineptissima et obscuri sima. eliorem sensum praeberet versus hujusmodi, Μιν επω - εργον, ἄνπερ δυναμις ἡγεῖσθαι σὰ δεῖ, Ευμενει γὰρ . . . Sed hae mera conjectura est. 18O. κακεῖ Rob. Guενεῖ δ' binuκαλει hinc citat Hom. Hag. V.
18 I. citat Turn. 183. οἴχετ εκπερσαι. . . Dubium est utrum constructio sito εται Ιἄονων γῆν, an Oi εταε πέρσαι θέλων Ιἄονων γῆν. quidem hanc rationem Praesero odi λαε
eum participio saepissime Conjungitur. 184. Equidem mallem τοσόνδ' ἐναργές.
59쪽
Ald. Tum Seholi talitat Soph elis versum, 'Eδοξάτην uo τὰ δοῦηπειρο μολεῖν, sic a valehenae emendatum pro τάδ' ἐπεψιν. Vid. Pierson ad Herodian. p. 435. Sed legendum πω δὐ DrMom ex Atticaeonsuetudine. Vid. Lex. Sophoel. v. ι πιι α ceterum hue respexisse videatur Mosch. Idyll. II. . 'in τ' ηπείρου δοια περὶ eti μά
Alc. 333. υτ ει ἄλλων εὐπρεπεστάτη γυνή. Ubi vulgatur αλ κἐκπρεπεστάτη. Hic superlativi usus Homero solennis est Iliad. A. 5os. - ρωτατο ἄλλων. B. 673. Νει-
h Tων ἄλλων Δώ-- Alia qua dam ex Homero dedit Hermannus ad H in Cer. 362. Siemicander
Ne aliter Latini Taeit Agric. 34. I ceterorum Britamnorum fugari
κασιγνήτω G. v. l. in . id nou.
Iaee Taetae ad Lyeophri compilavit, et Eudoeia in Violario p. 439. Citatur 'Aνδρων - Ἀλικαονασσε hap. Plutarch in Theseo. Eundem suisse puto cum illo, cujus liber περὶ Ποντο laudatur a Seholi ea
Apollonii II. 948. ubi distinguitur ab Androne Teio qui ortamis idem fuerit ac Andro Ephraius doc
60쪽
κληρα λαχουσα γαῖαν, , δε βάρβαρον.