Apologia libri de reditibus ecclesiasticis, a Martino ab Azpilcueta ..., super c. vltimo 16.q.1. sermone primum Hispano compositi & ab eodem postea latinitate donati aduersus. N. in nonnullis ei contradicentem eodem doctore Martino ab Azpilcueta auth

31쪽

polog. lib. de redit.

mi ad Damasum, ea uerba inueniunatur. Quamuis in. g. fin. huius cap. dein c. Clericos I.q. a. inueniantur tributa Hieronymo a Gratiano . InnOcentius etiam Papa iii. decidit unam quaestionem in c. Cum apostolica, de his quae fiunt a praelat. sine coniens. e. cap. aiens Hieronymum scribere ad Damasum in haec uerba, Si aliquando fuerunt a laicis male detenta, quae diuini iuris esse noscuntur, & in usus traserunt monachorum, episcopo loci praebente cosensum, constabui eis perpetua firmitate subnixa . Quae tamen uerba in nulla epistolarum Hie. ronymi ad Damasum inuenies, licet ea posuerit Gratianus in d. cap. S. I. Quare oportet dicere Innocentium,&Thomam cum alia magna turba doctorum, authoritate Gratiani, iasi uiso archetypo & originali epistola, fuissse quoad praedicta tria ductos: uel certe deesse in epistolis Hieronymi, quae

nuc extant, aliquam maximi ponderis epistolam.Vtcumque tame res ha-

. beat,

32쪽

beat, satis est nobis ad cominiscenduin hoc capitulum, quod multis saeculis iam inde a Gratiano ab omnibus canonum peritis sit pro authentico habitu, iuxta ea quae scripsit post alios Cardinat. Alexand. in rubr. & tit. I. huius celeberrimi libri. II. Annoto, hic probari, bona cleri- acorum esse bona pauperum, concomdat idem Hieronymus supra, relatus,& citatus aiThoma ubi supra super Esaia cap. 3.& Augustinus in c. ini odautem 23.q. 7. ibi. Non sunt illa nostra,sed pauperum, quorum procurationem quodam modo gerimus,&Ambrosius in c. Couenior.ead. causiq. 8. ibi. Quam qua omnia, quae in ea sunt, sint pauperum. Idem August. in

c. fin. I 2. q. I. & Clemens ante eum lib. 2. cap. 9. & 39. de constit. apost.&alia ratione dicuntur clericorum,& alia pauperum, & alia Dei & D. N. IE S V CHRISTI, ut dicetur in- .

infra ead. quaest. Monit. 2ψ.

III. Annoto, quod ad declaranduin

33쪽

6 polog. lib. de ressit.

hoc capitulum cum notabiIi proximo, & nonnulla loca nostri Manualis confessariorum, & poenitentium, &ad satisfaciendum multis aliis, extra contenta in illo quaestis. In gloriam ite misericordi liberalitatisq; Christianae, omnes alias mundi nationumi erga diuinum cultum,& pauperes excellentis: Simul & ad auge dum amorem diuinum, desideriumque coele stium & aeternoru, diminuendumque proprium , terrenorumq; atque transitorioru in animis nostrix, qui ad significandum nos id procurare, coro 6 nas capitibus alii aliis maiores gestamus. c. Duo sunt genera. I 2. q. I. &glo. solemn . clem. a.de uit.& honest. clerico. uerb. Tonsuram, profundiusquam unquam tractabimus hoc elogium clarissimi sanctissimiqi doctoris Hieronymi per tres quaestiones: quas

frequenter, tum in cathedra, tum CX- tra illa, in uariis uarioru regnoria aca

demiis, primum Tholoss, & Cathurci in Galliis, Deinde Salmanticae, &

34쪽

conymbricae in Hispaniis, & aliis etialocis decidimus quadraginta quinq;

annis, a quibus interpretati sumus canones sacrosanctae ecclesiae Romanae.

Cuius censurae quicquid dicetur subiicimus, ut iam prius in epistola ad lectorem submisimus. Supplicantes item, ut ibidem satis supplicauimus, gloriosissimae Virgini matri, ut nobis impetret lucem & gratiam a filio suo Theoanthropo D. N. IES V CHRISTO, rerumq; ecclesiasticarum uero domino , quo intelligamus, & faciamus de illis, quod eius diuina, &humana uolutas requirit, & per suam sanctam ecclesiam ordinauit: per ppraefatu Hieronymum doctorem sanctissimum, cui nos commendamus, in hoc capitulo significauit.

An mortaliter peccent benesciarii ecclesiastici superque aut profand re-ὸitus suorum beneficiorum impendentes

35쪽

V An no tantum peccent, Sed etiam ad restituendum eos sint obligati

An possint de illis testati

s VM MARIUM.

Verbum reditus scribendum cum simplici Z ηu ' Ecundo moneo, αν prae fatus. N. tum tacite tum

expresse ueluti prcludens

multa', ut aliquibus uidetur, tacuit, aut dixit, rhetorice, incaute, aut fit se, in duabus primis sui libri partibus; antequam ad

principalem disputationem' si simili

tertia partei aggreditur perueniret. Primo quidem, quatenus tacite uidetur impugnare orthographiam, quautor in titulo mei libri, & per toturi illum, scribendo uerbum, reditus, pCr

simplex. d. Ouoniam ipse in titulo' i sui

36쪽

sui libri, & per totum illum scribit ca

duplici. A quo abstinuisse consultius fuisset. Tum, quia ipsemet sub fine. r.

partis admonet Orthographia uerbi, reditus,doceri ab AndreaTiraquei .in tradi. de retract. consanguinitatis, an

sit scribendum duplici, an simplici. d. ex Ouidio, & Martiali: & palam est,

Τiraquellu in loco ab eo citato probare, scribendum esse cum simplici. d. Tum quia non deest cui dederit oc- .casionem putandi, quod id fecerit, ut libello meo etiam in tituli orthographia contradiceret, QSa enim alia

de causa id fecisse, aiunt, nisi forte quod donec ad eu usq; locum calco- graphus peruenisset, putauit illud a uerbo, reddo, derivari, ideoq; scribendum esse per duplex. dd. ut multi ma- Ie scribunt,& me scribentem simplici

peius reprehenderunt .Et cum postea incidisset in Tira quellum docentem contrariu, maluit ut calco graphi perseueraret in errore, quam fateri se per ignoratiam, uel incogitatiam errasser pri-

37쪽

i o Apolog.lib. de redit.

praemonito in medio libri lectore, seueram illius dictionis orthographiam non ignorare. Tum quia maius operaepretium fecisset, si admonuisset lectorem uerbum,reditus, non a reddo,

sed a redeo derivari, ideoq; primam syllabam breuiare, ut in illo Ouid. de

Ponto . At reditus iam quisque suos amat. &c. & in ilIo eiusdem lib. I. deart. amandi. Turpe thori reditu cen sus augere paternos.Reditumq;, ideo dici a redeo, quod quotannis e fundo, uel praedio, ad eius domu redeat.

limatium proferens, cuius altera pars est uera, non en carpensis ritim. I.

Elogium uerum quod probatur alicuius dictis,tria - tui potest etiam se non concipiatur ab eo eisd m

Fide digni uiri dicto eredens, non peccat. nu. 2.

III. Moneo, quod praefatus N. rhetorice quidem, sed no recte uidetur me pungere circa primam annotationem

primi

38쪽

primi moniti, quatenus ait, nullatenus esse crede dum, Sanctum Thoma,& tantam aliorum doctorum turbani authoritate Gratiani ductos, credidisse praefatu capitulum ultimum. I 6. q. I. continere uerba Hieronymi ad Damasum, si res ita non haberet.

Quod ait me significare. Tum quia ego id non assero simpliciter, sed alternatiue, eos authoritate Gratiani archetypo epistolae Hieronymi ad Damasum non uiso ductos fuisse,uel aliquam epistolam non parui momenti Hieronymi ad Damasum desiderari in libris epistolarum Hieronymi quosnuc habemus. Quorum posterius ipse quoq; concedit. Et alternatiuam proferenti sufficit, ut eius altera pars sit vera. c. In alternatiuis de reg. tuta lib. 6. & l. Plerumque. ff. de iur. do t. Tum quia uerisimilis est etiam pars prior praefatae alternatiuae. Q 'oniam frequentissimum est Gratiano sanctorum dicta decerpenti, sensum eorum potius quam uerba desumere. Fre

quen

39쪽

1 i Apolog lib. de redit.

quenter enim unum capitulum componit, e multis locis eiusdem authoris additis', detractis, uel mutatis aliquot uerbis, ut etiam diximus in . c. Cum minister. 23. q. I. quod tribuitur Augustino super exod. apud que tamen neq; sensus eius inuenitur in codem loco scriptus, neq; in diuersis eis de omnino uerbis. Tum quia neq; a Thoms, neque aliis doctoribus uitio uerti debet, adscribere Hieronymo aliquod elogium in se uerum, quod per eius scripta probatur, & a tantor authore, quantus est Gratianus, ei tribuitur, cum sine ullo mendacio poΩsit appellari eius, saltem putatiue, eo quod iuste putatur esse illius, & eius 3 dictis consonans . Tum quia passim, sine ullo uitio multa elogia tribuimus Platoni, Aristoteli, Innocetio & AZo ni, & aliis authoribus humanis, im3& diuinis, etiam euangelistis, per alia

uerba, uel eadem, aliter coniuncta, id εtamen significantia, ut palam est. Tum

quia non peccat, qui iusto uiri fide

digni

40쪽

3 deus. I l . , 13 digni testimonio, putat aliquid esse,

uel aliter se habere, quam iit, uel se habeat; iuxta glos. celeberrimam l. Titio fundus. ff.de codit. & demonst.&ea quae super illa congerit Feli. in . c. Cu cotingat, de rescrip t. in princi p. sy MM ARIU M.

R. arte rhetorica captauit beneuolentiam fulsa suggerendo. nu n. I. coni uetudo tenandi ad libitum de reditibus ecel panicis, nulliti est, saltem uadida. num. I.

IIII. Moneo, P praefatus. N. rheto- etrice quide, sed parum candide in epistola nuncupatoria, in qua summam rei de qua agitur proponit, ilico lectoris animum sibi benignum, mihi euero auersum reddit, assirmando opinionem meam, quae communis est, quamq; pleriq; omnes probant, esse quide saluberrima, sed ab omni usu, & consuetudine seiunctam, cuiuS co- trarium nos in praefato libello. q. I. nu. 76. &q. a. nu. 23. &q. 3.nu. Iq.