Apologia libri de reditibus ecclesiasticis, a Martino ab Azpilcueta ..., super c. vltimo 16.q.1. sermone primum Hispano compositi & ab eodem postea latinitate donati aduersus. N. in nonnullis ei contradicentem eodem doctore Martino ab Azpilcueta auth

351쪽

3ιq Apolog. lib. de redit.

cuiusq, pecudum pecorumqI generis, uenationis, & piscationis, ea Iegei, ut deducta sustentatione honesta ministrorum diuini cultus, prεdicationis,&sacramentorum omnium, egetibus erogentur. 'erum, & his minime colenta,

habet huic pio operi paratas Omnes primitias, S alia iniadmera bona, ten-

rarum, uinearum, pratorum, montium,

uicorum, oppidorum,& urbium. Et nisi in aliquibus regnis prohibitum fulsiser donare, relinquere uepi Irra bonae clesiis, omnia fere fuissent caIu.: quod satis colligitur ex.c. Clericis e Bnm L cccles. lib. 6. Et aliquot logibus Gal- Iiae,& Portu galliae; in quibus regnis taeffusi fuere olim iii donando ecclesiis, quam nuc parci, & ad auferendum ab eis proni. Et ita pel sonato decims iam ubiqi ferme substi atri sunt, imo & pr diales in aliquibus Regnis. Cui rei magnam uidetul occasionem pr buisse, quod palam cernitur, non cli undi ea in id, in quod donara fueripit. Nam quod non capit Christus, rapit fiscus,

352쪽

ut ait August. in c. Decimar. I 6. q. I. Atq; utinam alii male insumentes, alii male detrahentes,& auferentes non irrisemus Deum ad iracundiam, qua de omnibus uindictam quam meremur, sumat. Imo uero sua nos assiet gratia, ut eme dati, salvi fiamus, Amen .Tertio, non solum peccare mortaliter beneficiarios qui id quod superest e redibus

nostris prodige insumimus , uerum etiam qui auare seruamus : quoniam superius in monito, XXXIX. probauimus ; beneficiarios non solum humana, sed & naturali ac diuina, eademq;

iustitiae lege obligatos esse ad id quod

superest egenis erogandum. Cui quidem obligationi minime fatisfacimus, ut ibidem dictum est, non insumendo male, nisi etiam bene erogemus.Aliud enim est soluere & tradere, aliud custodire & retinere. c. Sicut hi. 7. d stim& cap. Saepe, de restituta spol. Hanc eandem concluso acin affirmauit c leberrimus ille Io. Gerion, in alphabet.*o. littera, E,& duo illi aeque pii, ac

353쪽

s iis Apolog. lib. de redit.

docti, Ludolphus in uita Christi. q. r.

cap. 68.fOl. 3.Litera. E.& Dionysius in lib. contra pluralitatem beneticioru, art. 7. ordinis Cari lius an orum praelustre decus: qui quidem ibi,& alii alibi, referunt celeberrimum illum , & Episcopu,& doctore Guillelmum Parisien sem affirmasse, quenda amicum suum litteris insigne, qui ia uita functus erat apparuisse; dixisseq; quod una de tribus causis ob quas fuit danatus, erat, ua qδ e beneficio tu reditibus ei superesset,pauperibus non erogasset. aare periculose arbitro uuiuere beneficiarios , qui superflua redituu suoru extra casus in sup adictis coprehensos semuat, sine proposito ea in pia opera saltem taura probabiliter siperata impe- dedi. Qua o, magnu esse multoru b neficiarioru socordia, qui grauiter detrahunt ill s qui splendide edunt,ac bibunt & uemetes se sumptuose, reditus suos impendunt, cu ipsi misere uiuenteS arcas numiS impleant, parti animaduertentes, non tam prohiberi beneficiariis

354쪽

neficiariis sumptus prodigos, si praecipitur largitione & debita exoneratione. Id quod pala sentit Tho. Sec. 2.q. 39.ar. 3.ad I.Neq; prodi sus sumptus

esset peccatum mortale,nisi quia debitam exonerationem praepedit. Neque perpendunt,quod D.Bemard.in epist. .

z. cOl.penuit. non tantum carpit can o

nicum illum Lugdunensem ,me reditibus praebendae coparauerat ephippia aurea, sellas depictas, calcariaq; argentea; sed&s praeter honestum uictu, &uestitu reditus retineret. Minus enim stmalum est prodigus sumptus, qui aliquibus prodesse potest,si auara retentio, quae nemini, ut etiam docet Ethnicus Arist. q. Ethic. & Tho. Sec. a. q. Q 9.art. 3. est ergo necesse,domini, patres, fratres'; , ut non modo non prodigamus reditus beneficiorum , sed

etiam ne auare eos retineamus.s V M. Ecclesianici reditus magni, quare minus boni eos habenti, quam pauci, uictui si 'cientes. nu. I. Es quare melius es ampliores no appetere.

355쪽

3α8 Apolog. lib. de redit.

Beneficium, aut Epistopatum idoneum relinque . re ob maioris reditus , sine aliqua causa,

peccatum cst. nu 3. Mutationes dignitatum, Damonium , O mundus inquirςndus nobis procurant. nu. q. Euaritia non est, partem aliquam congrream redituum , necessiatibus uerisimiliter futuris ob-

rieque vel numos paulatim congerere magnis, Opijs operibus , quid tunc ferι debeat. nu. 6. Ne mors inopina nobis intercedat. nu. 7.

LXXVI Moneo, ex prirmissis etiam in ferri, Primo, decipi vulgus cogitans grande bonum esse alicui amplos reditus ecclesiasticos habere. Primum ,1 quia magno labore opus est ad ita intendendum eorum dispensationi, ut ob eos a Dei gratia non decidat, retinendo , uel insumendo , ubi, quando, quare, & quomodo non debet. Deinde, ' rari sunt animi satis fortes ad resistendum teruationibus cognatorumin amicoru, plura si par est petentium, iuxta illud cuiusdam sub mortem conquerentis . Medici abstulerut mihi corpus, ct anima amici, ut refert Ludololius,

356쪽

Ludolphus, in uita Christi. m. ear 68.fol. r. Nec impulsionibus inutidi . qui ut plus iusto impendamus d quasi

uim quanda infert,& auaritiae conatibus, qui ad retinedu plussi oportet tin ipellit. Prsterea, ga multo facilius est diuitiaru seculari u recta ratione reddere, si ecclesiasticarum, ut colligitur exmon. XXXVIII. Et dominus de diuite laico loquens,dixit, Math. I9.& Marc. . to. Dissicile esse diuite intrare in regnu Dei. Quod batius confirmes, per ea quae de paupertate uoluntaria ad uitam aeterna multu opitulante, scribit

do, no esse ta prudentis consonu g aliqui existimant, quaerere ob nostri amorem plures reditus ecclesiasticos, gsint nobis necessarii ad hac uita hon ste agenda.Neq, suscipere etia si id ro- agaremur: quia id est appetere multu in eris,s paru leuaminis. No enim est facile habeti magnos reditus tribuere . illos solis operibus piis, petetibus eos de more,& importune cognatis,& ami

357쪽

3so Apolog. lib. de redit.

sis , arg. cap. Non aestimemus. IJ.q.2. R. c. Peruenit. I. q. 3. & c. I. sess. 2 . Concit. Trid. de reform. Quin & ii dicio nostro non uacat id culpa, satitem ueniali , nisi cum uere Deo dic re possumus , quod nolumus, neque acceptamus eos, saltem principaliter, ob nostri amorem ; sed solum ob eius sanctum, uel Rei p. obsequium, & ad impendendum superctua pauperibus. Alioquin enim finis inordinatus euset , per praedicta, & consequenter malum ἱ quia cuius finis malus est, ipsum

quoque malum est. c. Cum minister. 23. q. . cu multis, quae ibi nuper scripsimus,post Tho. Prima. z. q. I. art. 3 omelius q. I 8. art. 6. Quae omnia plurimum iuuat id quod Cardinatis Florentinus determinauit in Clem. Gratiae , de rescrip. licet plus aliis laxaverit plurium beneficioru obtinendi facultatem, uno eorum sufficiente, uidelicet ; neminem posse illa obtinere ullo modo, neque cum dispensatione,

neque absque illa, nisi ea conditione,

358쪽

ut non thesaurizet ex eorum prouenti bus, neque indulgentiorem luctum, aut factum ob id adderet maiorem. Et quoniam permulti habebant plura beneficia, quam ad honeste uiuendum essent necessatia et pauci uero aequam expositionem Cardinalis praefati obseruabant I decreuit sanctum Concit. Trid. sess. et . ea 7. de reform. ut nullus permittatur habere nis unicu,quod bsibi sufficiat,beneficium.Tertio nesciatare me Episcopos, aut ecclesiarum p rochialium rectores, omnino a peccato excusare, qui honestum uictum interris salubribus habetes, sine alia necessitate, aut utilitate publica, student relinquere sua beneficia, eo solo s minoris sint reditus: & capiunt alia, eo solo quod sint maioris. Primo, quod appetere Episcopatu propter bona illius temporalia, manifeste est illicitu,

ut probat Thom. Sec. a. q. I 88. art. I. Secundo,propter ea quae in pretcedenti monito diximus . Tertio, quia iura

pontificia saepius renouata , ratione iusta

359쪽

iusta id prohibuerunt, c. Mutationes. c. Scias. quae agunt de Episcopis, &c. Non oportet. c. Pel ueniri quae agutta aliis minoribus, 7. q. I. quae nescio quare non citauit Sotus in lib. 3. q. 6.ati. a. coh I3. de iust. & iur. intibus aperte scipitur, ut neq; auaritia, neqῆ praesumptione, neque uoluntatis pro pria causa, huiusmodi fiant mutationes. sed solum necessitate, aut utilitat te; non quidem propriae crumenae, seu burse, ut eadem decreta aperte signi-Mant, praesertim finis d. c. Mutationes. Quarto, quod oves cognitas utilius gubernare possunt, quam eas , quas nondum cognoscunt, neque sciunt quanto tempore cognoscent; & ita gratius inseruiet in eis domino, nisi alia causa aliud suadeat, per praedictuc. Mutationes. & c. Scias. Quinto, Pnon possunt impendere sibi suisque plus quam poterant, cum sola beneficia minoris valoris haberent, nisi calpsia sint altioris dignitatis, & hono- liis, per praefatam conclusioneincom-

360쪽

nuibus honeste ali possint, peccatam est appetere propt r. se altiorem regendarum animarum locum, c. inu iscopatum . cap. Ire scripturis. cap.

tiMS.Vervmenimuero, cum haec ita stase uere habeant, Deusque omnibus Praesens extet, qui per se,.& per eius sporisam . matremque noliram Ecclesiam sanctam , nos ea Ipsa edOeuit: Diabolus tamen , & mundus, propter animi nostri imbecilli .atem,

nonnullos prouectam ctiam aetatem agentes, in has uarias beneficiorum mutationes nos trahunt exagitatos, Paulo minorem curam ut CaSadipi stamur adhibent's ; & Iuinam non maior iquam ad aeternam gloriam consequend m