장음표시 사용
341쪽
ceptum, licet non leuet mentem in diauinam eius Maiestatem , ut colligitur ex Thoma recepto in Sec. a. q. I 22.ar. 2. & qui abstinet a bis comedendo in die ieiunii praecepti, seruat ieiunium Pretceptum ad carnis mortificationem; licet non assequatur illam , secundum
3. Tum, quia hoc dictu Thoms,parum fauet eius propositoi: quia nec Archi. nec communis ait,beneficiarios obligari ad dandum superflua pauperibus, eo cy iura diuina, uel humana prscipiut aliqua, ut per ea perueniatur in hunc finem; sed eo quod iura diuina, & humana canonu ecclesiasticorum praecipiunt ut id faciat; uti probatu est supra mon. VII.& repetitu mon. XVIR
Bona omnia etiIesiastita tam tempore Apostolονοι, quam postea donata, si ι eiusdem conditio.
nis;quia sunt unis patrimonisi. CHRI STI. nu. I. Similis , similem quaerit. nu. 2.1ure diuerso noa est eadam res censienda. ni R. 2 I
342쪽
i Bollabens torum nouorum , non eximuntur me
re antiquo δ eo solo qu)d siupponantur alicui
LXXIIII. Moneo, prout dixi in dicta
q. I. nu. I. nil obstare, id quod pra fatus N. post Sotum ait;- saltem bona , quae post Apostolos donara sunt,& quae quotidie Ecclesiae donantur, minime habent idem onus, neque consequenter saltem beneficia super eisdebonis fundata r quia hoc quoque fausum est. Primo quidem, quia omnia bona eccles asticatam noua quam antiqua sunt, & appellantur patrimonia IESU CHRISTI, cap. Cum s cundum , de praeb. c. Cum ex eo, de elin. lib. 6. ad quem solum eorum dominium pertinet, ut post Innocent. in cap. Cum super, de caul. poss. supra mon. XXIIII. efficaciter probatum fuit. Deinde, s omnia eisdem fruuntur priuilegiis cap. Q namquam , decensib. lib. 6. & Clem. fin. cum ibi citatis, eo de tit. omnia sunt sacra quam tae speciei rerum sacrarum.ThOm. Sec. a. q.
343쪽
z. q. 99. art. 3. Et quisquis suffuratur, ut rapit eorum aliquid, sacrilegus est. c. Prsdia. I 2.q a. Et nulla possunt alienari, sine causa iusta,& sol innitat . c. Sine sessione. I a. q.12. & cap. Nulli, de reb. eccl. non al. Cum igitur omnia sertiantur eadem priuilegia & honores, par est quoq; ut eadem sortiantur
onera.l. secundum naturam. ff. de reg.
iur. Clem. I. de cens b. Tertio,quod si 2 miles similia expetere,& assectari prae- summuntur, iuxta illud Eccles. cap. 3. Omnis caro adsimilem sibi colunge-ia tur: & in Ethic. Similis similem quaerit , & monedula monedulam. At hi qui post Apostolorum, eorumq; discimpulorum tempora, bona donat, ct darinarunt ecclesiis, similes sunt his, qui ante eos aliquid donarunt eisdem,pueta, fideles, pii, humiles, & modestu ob easdemq; causas id fecerunt ob quas illi, ob amorem nempe Dei,& suaru animarum salutem. Credendum est igitur eos uoluisse ut abs sese donata eadem onera secum deferrent, quae priscoruso
344쪽
dona detulerunt, hoc est, ut ministri sacrorum, commodum, honestumq; ex γeis eκcerperent; & reliqua quae superessent, pauperibus ero are ni: nullatenusq; in malos, aut profanos usus effunderent, nec in thesauros reconderent. ignorantes cui congregarent ea. psal 3 8. Q uarto, quod res eadem, non est iure esuerso censenda. c. Quia cogno
uimus. Iz. q. a. c. In noua. 16. q.7. C.
Ecclesiis, de consec. dist. I. At omnia Ecclesiarum bona, sunt unum IE S V.CHRISTI patrimonium; eodem igitur iure censenda sunt. Quinto,quod D.Gregor. relatus in d.c. uia cognouimus. II.q. a. qui multo post Apostolorum, eorumq; discipulorum tempora floruit, insigniter statuit, omnia per summos Pontifices in bonis ecclesia rum antiquis decreta, fore quoque smiliter in nouis obseruandae quandoquidem omnia uetera, & noua, una eademque sunt substantia, idemque CHRISTI patrimonid.Moneo item,et praelatis nil etiam obstat quod
345쪽
Dom. Solus lib. Io. q. aris. db iustitur. in aliud propositu plurimu perpendit, nempe; multos catholicos post Apostoloru tempora, multa donasse, donareq; quotidie certis tantum adie- lctis oneribus, quo illud aut illud fiat, ideoq; illorum ministros posse de eorum reditibus solutis illis oneribus pro libito disponere. inrae perpensio, init praefatis refragatur. Primo quidem, quod potius ea confirmat, quo ad roditus decimarum,&primitiarum,quas clerici uel monachi possident; & quoad bonam partem alioru proventuum bonorum ecclesiasticorum, quae con stat esse antiquissima, maximamq; partem eoru. uoniam,qui de his nouis, hac ratione noua, hoc nouum dicit; negare uidetur de antiquis, in quibus haec ratio cessat.cap. Qualis. a s .dist.&c.Nonne,de prssump.Confirmat item,
quo ad alia bona temporalia,qus Apostolorum, atq; distipulorum temporibus, catholici uiri Ecclesiis donarunt. Costat enim idem per eos de ipsorum
346쪽
bonorum reditibus, atque de ipsis decimis fuisse dispositu.Confirmaritem, quo ad reliqua bona temporalia, quae nullis omnino oneribus nouis impositis, concessa sunt postea Ecclesiis. Et merito quidem, quia probabile est, quod cum ob eosdem fines eandemmpiam deuotionem, ob quae sui praedecessores donarunt, nullis aliis adiectis oneribus, eadem quae illi imposuerunt
onera, imponere uoluisse, nempe; ut inde ministri sacrorum , ac pauperes alerentur. Secundo, ideo non refraga-
. t tur nobis praedicta Soli perpesio, quod maior pars redituum, qui assignantur ecclesiis, collegiis, capellis, & aliis piis locis noue fundatis a Regibus, magnatibus , & aliis, decerpuntur, e beneficiorum annexorum decimis, quas c6- stat esse antiqua ecclesiarum bona, &Apostoloru ordine, praefato oneri addicta: neq; ulla ullius, quae iusta fuerit, - authoritate ab eo exempta.Cum pro bari nequeat talis exemptio ulla, gratia Sed.Apost. qua sola iusta de causia
347쪽
id facere pol, ut praedictu est supra 1 d.
Itb: q. I. nu. 38.& in mon. LIIII & LVIII , supra eodem eq; ulla interuenit causa, quo ab eo eximerent. Cui cosequens est, neq; PontifMax. iuste potuisse ab : eo eximere, per dicta in d. lib. in 3. q. rnu. 2I. & supra mon.XLI. nu. J.Tertio, ideo no refragatur nobis praefata Soli
perpenso , 2 qui suis duntaxat bonis profanis aliqua beneficia fundarunt,
quae non sunt adeo multa, certis on
ribus impositis, non donarunt maiora bona, quam quae sufficerent ministrix alendis, & oneribus subeundis : quae postea alicubi creuerunt eo, quod si uetus & reditus eorum adaucti sunt. Est enim uerisimile metem fundatium,saltem tacitam, ea fuista ut si reditus eorum adeo crescerent, quod honeste sustentatis,& solutis oneribus multa superfluerent, illa insumerentur eo modo, quo insumentur ea quae supersunt
ex aliis bonis ecclesiasticis, & non insuperfluos,& profanos usus; neq; inde thesaurizarent , neq; diuites ditarenti
348쪽
ued alendis egentibus distribuerent .
us mens tacita, coniicitur ex eo lest uerisimile, si fuissent interrogati, quid ex talibus supcrguis fieri uellent, respondissent & ita debet haberi pro responso. arg. glos sing. & receptae. l. Tale pactum. . fin. ff. de pact. ut idem fieret quod fieri deberet, de superiluis
reliqui patrimonii IESU CHRISTI
Opt. Max. cum eorum intentio fuisset, ut ea unirentur eidem, eisdemq; fruerentur priuilegiis: scietes, aut scire debentes, neminem alium, neque saecularem, neque ecclesiasticum esse tam absolutum eorum bonorum, & redituum eorum dominum, quam sunt st-ςularcs suoru. Et ita consequenter uoluerui, fallem tacite, ut essent subiecta oneribus generalibus, quibus CHRISTI patrimoniu submittitur.Coniicitur item mens haec tacita, ex eo qui aliquam Capellam, uel aliud beneficiuparticulare fundat, non censetur uellega eximere a generalibus alioru beneficioru oneribus,scilicet, recitadi horas,
349쪽
residendi, & aliis; propterea quod eis
certa onera noua imponant. sVM MARIUM.
Beneficiarii eeclesiamci lege naturali tenentur operibus pilis erogare superflua. nu. I. Pauperibus nulla lege ita conssultumae chrima.
Decimas, primitias, et is innumera bona b bent deputata chriniani cultui diuino , pauperιbus. nu. 3. Beneficiarii: minime retineant auare qua eis Dpem, sunt. nu. Haradolphus, ct Dio sius magnum Carthusiani o dinis decus. . irarus deterior est prodigo. nitis.
LXXV. Moneo, intulisse me in praes eo libello , ex praedicta conclusione,
&eius confirmatione & contrariorum confutatione multa Corollaria', quae non solum illam declarant, sed etiam ex animo timentes Deum; & sibi eo solantur, & dirigunt in praxim , qu rum summa cum aliquot auctariis infra patebit. Primo quidem non humana tantum, uerum & naturali , atque diuina
350쪽
diuina lege,& non qualis qualis uirtutis, sed uerae iustitiae, beneficiarios epogare debere quae supersunt pauperibus, ut est probatu in mon. XXXIX. ideoque nulla consuetudine ab eo excusari posse; quia illa nihil valet contra legem naturalem, uel diuinam, cap. iniae contra. c. Mala. c. Frustra. 8.dist. c.In his. xi. dist. c. sin. de consuci. Secundo, quod nusquam in toto terrarum orbe fuit ulla ges, uel natio, probatae improba que legis, aut secta,quae tam ingentes loculos, seu bursam pe- Icuniarum habuerit paratam cultui diuino, &pauperibus, sicut Chri9iana. mire quidem, non solum in id dedicauit decimas praediales omnium fructuum, ac redituu e terrae cultura proinuenientium, c. Non est. c. Tua nobis.
c. Ex transmissa. & c. Cum non sit, dedecim. Tho.Sec. a. q. 87. & uodlibo I. ar. g. & Host. in summa, de decim. S. I. de triplici decim. & Panor. ind. c. Non est. Omnesque personales lucri cuiusque liciti, mixtas quoque x a cuiusque