장음표시 사용
391쪽
ut determinavimus supra mon. XXXII. . Praeter liqc cito textu nouu,& singula- irem in Extra uag.Sanctiss. D. N. Pii U. ardita anno I 67. 3. Kal. Sep . qua etiarefero ad littera in d. coment. c. No liceat. I a. q. a. quq du i sensu directo diffinit ea, qui suῖsunt clericis pensio nariis, no habetibus pesiones excedetesualore triginta ducatoru, no esse censenda polia Ptinetia ad Camera Apostolica: sed copulanda esse inter patrimonialia, uel quasi patrimonialia.Cl re in sensu cotrario diffinit, ea qui supiunt pensionariis de pesionibus maioris valoris esse copula da inter spoliardi ita inter ea, qus non sunt patrimo ni alia, neq; quasi patrimonialia: de g-bus illis pro libito disponere liceat,iqi ibi de latius repeto. Prsterea in tu
uauit illa regula, quae colligitur eae c. Possessiones, de reb. ecc. c. Inter qua tuor,de relig. dom. c. Cu de beneficio.& c. Cu singula.S.Plohibemus, deprib. lib. 6. vidclice regularia i regularibus, Ar
392쪽
di saecularia saecularibus, inno coferen . do beneficiu regulate saeculari,nec st- 'culare regulari in titulu, nisi tm in comenda ad uita: utriq; in ita disponere pnt de fructibus comedaru benefici ru p summu Pontifice ad uita comenia datorii, Mut de fructibus beneficiora in titulu collatorua couenienti sua sulfhetatione, dando sui flua pauperibus. Primuis in ipsis diplomat bus Potifex Max illis cocedit facultate in suos ipso tu usus expcdedi. Deinde,st Comendatarius tui iurisdictionis & authorita qtis habet in administratione beneficii. comendati praecipue per summu Pontificε ad uita, alienadi potestate excepta, qua eisde adimit p sua diplomata
quatu titularis c. uerela. ubi Panor. Dol. I. de elect. Panor. & Decius in c.
Edoceri,sub fine, de rescrip. Per quod tolluntur quida scrupuli, qui non ullis incideriit sua sibusda rebus,ad Comedatarios Rocaeuallis & S.Isidori Legron Esis spectatibus.Intuli etia, ν uera eXisit elegas illa Cardinesis Floretini regula
393쪽
gula 1 Clem. a.de uit.& honest. cler. . sed tales,& in Clem.Gratiae, de res rip. col.pen. uidelicet;2 eande potestatem quam habent seculares disponedi de suorum titulariu beneficiorum & comendatorum prouetibus, habent etiaregulares de suorum beneficiorum titularium, & commendatorum reditibus. Primum,quod ratio propria, qua
seculares prouentibus suis uti possint ad moderatam sui sustentationem, sia perfluis in pauperes distributis, non est; quod illi sint eorum integri & absoluti domini, sicut superius probatum est in mon. XVIII. Sed quod Ecclesia,
eiusque aiinistri constituerunt eos, eorum proventuum dispensatores, per titulos canonicos, quos in id conserui. Quo munere etia religiosus fungi. potest, etiam si non possit esse uerus alicuius rei temporalis dominus, ob so- Iemne tuum paupertatis uotum. c. Nodi catlS..12. q. I. cap. Cum ad mona sterium. S. final. de statu monachor.
P erea , intuli ex proxime illatis, s
394쪽
quemadmodum, ut supra mon. XXX,& LXXVII. significatum est; clerici culares possunt elargiri cuicunque uoluerint illud, quod parcius uiuendo superesse faciunt, de eo quod in honestam sui susten lationem impendere poterant.Ita quoque Religiosus facere. εpossit, de illo quod parcius uiuendo, stiperesse faceret de parte illa quam honeste ualet in suos sumptus expend G. Primum, quia ratio radicalis ob
quam sarcularis illud facere potest, noest, quod ille dominium eius adipisci tur; sed quia Ecclesia per suos titulos
eidem concedit, ut illud pro uoluntarite sua possit expendere . At huius se cultatis aeque capax est religiosus aqsaecularis; licet non ueri dominii eius. Secundo , quoniam hoc plus adiumenti praestat ad seruandam abstinentiam , sobrietatem, modestiam, & c stitatem, ut docet experientia, qua optima est rerum magistra. c. Mamsit, de electi lib. 6. l. Legatis, g. Orna stricibus, st. de leg. 3. , per e
395쪽
quae supra mon. XXXI. deducta fuersie contra prifatu N. ad probandu, licere beneficiario iaculari disponere de his quae reliquat, ex his quae decenter in suos usus impendere potest. Quarto, Alexan.III. in c. Caeterum, de donat. quod in hoc dixit singui. Andr.Sic. in
7 spondit, quod consuetudo potest dare facultatem religioso donandi aliquid , quo non gravetur multum Ecclesa; quod palam uerum est, quo ad
reditus, de quibus conclusio nostra loquitur, ut lentiunt Panor. Imol. &alii omnes in d. c. Caetet um. Atq; notum est, donationem illius quod par eius uiuendo quaeritur; no afferre multum damni Ecclesiae.Verum tamen Cst, quod hactenus uidebatur nobis uerius contrarium huius illationis, eo ' relisiosus non est dominii capare t& id eo non potest esse dominus illius quod parcius uiuendo quaerit, sicut clericus secularis. Nunc tamen uidetur quoad hoc responderi per primam huius
396쪽
illationis rationem,scilice ' ratio radicatis, quare sicularis potest disponere de illo quod per parcam uita lucratur,no est tam quia ipse fit integer dias illius, si s Ecclesia iusta de causa facit ei facultatem disponendi de illo;
quae ratio mue locu habet in religio so, sicut probatur essicaciter in dicta responsione Alex .lII. in d. c.Caeterum. qδ maximi mometi est, ad excusandosa peccato multos religiosos, qui sunt Abbates, priores, aut beneficiarii minores, qui non solum nonnullos pauperes consanguineos subleuant, ex eo quod parcius uiuedo,residuum faciuti sed etiam aliquos diuites ratione amicitie, liberalitatis, uel obseruantiae, ditiores aliquot munusculis donant.
Beneficiarius tam aegrotans quam bene ualens,
nodi facultatem habet; oesi tectari non potest. . nu. . Et lepida ratio quare beneficiaris testari
prohibentur, O non donare. num. 2. Intellectus eap. Ad hae, de tenam. num. 2.
Beneficiarius religiosius qui agrotat an donare possit pauperibus, Op s operibus. n m
397쪽
LXXXI. Moneo, intulisse me etia harealia.primo quidem,s & si beneficiarii
I aegrotantes de reditibus suis ecclesiasticis testari non possunt, ut in 3.q. dicemus , donare tamen possunt per uia eleemosynae inter uiuos, siue sani sint, sue qgroti pauperibus,aliisq; piis operibus. Quod enim hoc facere possint, dum sani sunt, constat: quia superius mon .XXXVIII.& XXXIX.dictu est, eos non solu id posse, uerum etia debere. Quod aute etia dum aegrotat idipsum facere possint, probatur. Primum, quia textus hic Hier. cu aliis supra citatis, qui faciunt hmoi facultate beneficiariis,& praecipiut ut illa utatur, generaliter loquuntur, & ita generaliter sunt intellige di.l.De pretio,de pubi. in rem act.c.Solitae, de maiori t. non excipiendo infirmos a sanis. Deinde, quod per
bus fiancta mater Ecclesia eis praefatam facit facultatem.Tertio, quod Alex.III. indicat aperte, in c.Ad haec,de testam.
398쪽
maiorem beneficiario esse facultatem du aegrotat ad largiedas eleemosynas, per donationem inter uiuos, si per ultima uoluntatem. QSarto,st id est appositu mediu ad beneficiarios eripien dos ab ea perplexitate reprobata per
C. Nerui. I 3. distin. c.Nemo, de paenit.
dist. 7. qua inducit ex una parte obligatio colaredi superflua pauperibus, qua
superius mon. XXVII. confirmata reliquimus.Ex altera uero prohibitio, qua uetantur dare per ultima uoluntatem. Certe,talis perplexitas cessat aperte, si dixeris; posse donare inter uiuos boneficiarios superflua, dum aegrotant.
Q minio, pauperibus sibus superflua
sunt eroganda, est multo magis expedies, ut cum non acceperint a beneficiario da ualeret, salte du aegrotat, ac- cipiant.Sexto,s apertissimu est beneficiariu aegrotatem aliquam portionem bonoru erogare posse, per c. Ad haec, de testam.sed eade ratione, qua co uincitur exigua portio posse dari, couincitur etia posse dari copiose, quantum, A a a ad
399쪽
ad praesens negotium attinet. NulIa enim alia ratio reddi potest, cur posisint dare aliqua, nisi quia habent facultatem id faciendi, uirtute suorum
titulorum: at uirtute eorum, habent quo ad omnia.ergo,&care, arg.l. Illud,
ff. adleg. Aquit. Et quia qui de uno dicit, ut uidetur negare de alio dissimili, ita uidetur affirmare de alio simili. Dom. in c. Qualis. 23. distinct. &probat glos in uerb. Mobilibus, in d. c. Ad haec. Septimo, quod ratio potio
sina, qua interdicitur beneficiariis, ne legare possint, ea est; ut certe uel sic cogantur, dum uiuunt, erogare superflua paupetibus. At quo ad hunc finem, commodius est ea donare quando aduersa ualetudine laborant, quae dum ualerent, donare noluerutiquam non donare,& ob id post mortem ii redibus cedere. Oetauo, quod non obstat quae ex aduerso affertur ratio, scilicet, in idem recidere ἱ aegrotum morti proximum inter uiuos donare posse, &posse,donare per ultimam uo
400쪽
luntatem.Vnde cu negetur hoc secundu, inserunt & primu denegandu. Non, inquam, id obstat: na qui per ultimam uoluntatem donat, reuocare potest id quod dedit, si covalescat. c.Vltima uoluntaS.I3.q.2.c.Cu Marthar, de celebr. missi quod nequaq. poterit, si semel donet inter uiuos. I. Sicut ab initio. C. de action.& obligat. Ian comodato. Sicut. ff.C6modati.Nec obstant Alex. uerba in d .c. Ad haec. qui du permittittgrotantibus,posse aliquid donare in ter uiuos,sed moderate; uisus est innuere a contrario sensu, non posse dare large, uel immoderate: nam id est ess-
cax argumentum.Tum,quia argumen
tum a sensu contrario licet alias dicatur sortissimum in iure. l. I. is de off. ei cui mand. & cri. & cap. Cum Apostolica, de his quae fiunt a pranat. nia
hil probat, si ex eo colligitur aliquid, cotra id quod in iure habetur expresse.
teX. optimus, in c. A nobis. a. de sent. exco.& glos. celebris, & recepta c. Sia