장음표시 사용
471쪽
concilium Trident. tacite siensit beneficiarium , , re iustitia teneri ad dandum superflua
VII. Moneo, me in praefato libello duxisse; ' circa decisione huius quaestionis secundar ego semper uso ad compositionem illius, secutus fui coem sen tentiam;& tunc percupiui tenere contraria,& tenuissem certe, si quo modo satisfacere meae cos cienti e potuissem: sed quia id facere non potui,ideo tun*firme tenui, & nunc firmius asseuero p dictam coem, scilicet; beneficiarios insumentes male, uane,aut profane notabilem redituum praefatorum quantitatem , ultra id quod per contenta in corollariis I. q. praefati libelli, quae supra repetutur iii summa a mon. LXXV. usq; ad finem quaestionis pmcedentis, cis permittitur, non tantum peccarς mortaliter, sed etiam obligari ad restituenduc quod quia praefatus N. & quidam alii, quis alioru collatione pausicotiariam a stirmant, ualidissime in frequentibus argumentispi odio, nun te-
472쪽
nus ab ea recedendum. Primum quiridem, quod opinio c6munis id habet retia ipso mei N. id confitente in et .par. c. I. Nam eam affirmant ii, quos cita-iuimus in praef. libello, que in hoc de-, e
praeb. ubi nos late probauimus,& in eqCii esses. nu. a I. de testam. Alberi. ita dictio nario,uerb .Cleric us. At uarus Pelagius uir grauissimus,si lib. 2ως Planrictu Ecc .a8. col. 8.& quinq; sequenil neruosissime hanc partem probat; diricens, se illam conscientia urgente as,
de peculicter. Felyn. inc Postulastianu. 6. de rescrip. & in c*p. De quarta. num. 33. in fin. de praescript. Dec. in cap. Episcopus , de praeb. & Antoni. Burgon. in cap. I, IIII. 28. de empl. &
473쪽
ante illos Alex. Haleta. doctor irrefragabilis. 3. par. qU6.memb. S. Richard. item iri. 4. dist. IS. art. 3. q. I. ad Ipost eos Paludan. in cod. q. dist. et q. q. 3. art. 3. Gabriel in p fata dist. 1 3. q. 8. & Maior in praedicta dist. 2 . q. qitiuusus fuit dicere; nullum doctorem qui ante eius artatem mortuus fuissor, contrarium tenuisse: quamuis
in hoc lapsus fuerit, ut ubi supra dixi-inus, & Guillel. de monte Laugd. in Clem. Quia contingit, de relig. do Sanctissimus ite ille Antoni. Archiepi-kopus Florent. in 3. par. tit. I . cap. I. 9. I9. & in a. pari. tit. I. cap. 2. M. fin. quamuis Sylaester idem tenens in uerb. Clericus. q. q. per in aduertentia contrarium imponat ei, in etia pari. tit. 2. N iin. & An gel. a Clauasio in uerb. Clericu S . q. g. q. uir miraculli, ut fel
tur, clarus -Summa 1tem Pisana, uerb. Clericus. ψε. . cum Henrico Ganaa-
474쪽
tantum abest, ut ille allegari debuisse: pro contraria sentemia: quoniam pro nostra parte est ,s satis perpendatur, tui in d. lib. q. a. nu. 9. ostendinius; quamuis obscure loquatur, utens nouis loquendi modis. Ait enim, quod ubi reditus Episcopatus,& Canonicatus exaequant, uel parunt excedunt, eam partem quae eis est ad se .honeste sustentandos necessaria, non tenenturca quae profane impendunt,restituere;
sed sic quando est longe maior. iniod dicere, perinde est ac assirmare , eum non teneri ad restituendum ea quae in alios usus insumpserit, de parte illa quς sibi honeste alendo iudicio uirorum prudentum est necessaria:reliquuautem sic. Quod totum ipsum etiam
nos omnino fatemur cum communi sententia, extendentes nos paulo ultra , per ea quae diximus in dicto libel
Ωpraq. I. mon. XXX. & seq. Eandem etiam assirmat Viricus author grauimmus, qui late refertur , & probatur ab
475쪽
illo perdocto iuxta ae persancto Dio- nysio i Carthus: in lib. contra plurali-ltatem, artar. las letis cohs.7 . uolu. 2. Socin. hons32- voLI.Petr. de Vbald. in tract. de succcssi ὀ ne ab intestato, pariauit. & denique id ante omnes sensis Inno C. Id. in cap. Indecorum, demat. & quai. & adeo est communis, uti Io. Maior ubi supra, ausus fuerit dic re, ut praediximus; nullum, qui ante hquam ipse nasceretur mortuus fuisset, contrarium tenuisse.Et adeo, i nquam, remunis; & canonibus Ecclesiae ccisonans, ut Archid.in pr fato .s.Assessore, ldixerit, contrarium esse i uris haeresim. Et Petti Sotus supra mon. XXXVllL, filatus,'affirmauerit ι esse grauissimum ei rem, fallem eo tra bon us .m GCS. d sit stitiam & quidni contra scripturam8'iue suist uerba eius. Secundo, princi paliter probatur, eo st citana Diuus ilici
Thom. cuius audio vitate nituntur co-
476쪽
indicat, allegando eum pro hac par te,& Ioan . Maior ubi supra, uehementer contendit; nullatenus eum adeo pium & doctum uirum contra haec t nuisse: quod ex multis dictis eius remita se habere colligimus supra q. I. monito. aertio , principaliter probatur nostra praedicta conclusio rationibus adeo fortibus ; ut ob eas esset affrmanda, etiam si Thom.& communis teneret contrarium, iuxta doctrina quae tolligitur ex cap. Capellanus, de feriis. &l. r. s. sed neque. C. de veto. iv. enu. Quarum una est haec; quod nosolum qui accipit, uel retinet iniuste alienum, tenetur ad restituendu illud. cap. Si res aliena. Iq. q. 6. cap. Peccatum, de reg. iur. lib. o. sed etiam ille, qui distribuenda communia singula- ribus, quibus sunt destribuenda, distriabuit eis minus quam debeat ; ut affr- .mat Thom. Sec. a. q. 62 ast. 2. ad 3. ubi late Caiet. At omnis beneficiarius,
. qui ea quae sunt sibi superflua, non di- ,.stribuit piis usibus,minus qΗam debet
477쪽
dat eis. ergo tenetur ad restitutionem. Quarto, probatur altera ratione, scilicet ; quod etiam tenetur ad restitutionem, qui accipit aliquid cum on re dandi illud, uel aliquam eius parisi alteri, si onus illud non impleuerit, per t. I. 2. & 3. C. de Donat. quae submod. quatenus habent; eum cui aliquid donatum est, ut det alimenta donanti, uel aliquid aliud, etiam tertio
tenetur ad dandum illud sub obligatione restituendi ei, etiam si alii dederit illud. Probatur & in l. r. C. de his quae sub mod. uel condit. quatenus habet; Legatarium teneri ad implendum odii, sub quo aliquid ei relinquitur sub obligatione restituendi, etiam si
alii dederit. Tradit. Bart. comuniter receptus in l. Quibus diebus. S. Temmilius,nu. 13. agens de effectu modi nu.I7. agens de remediis quibus quis . compelli potest ad seruandum modii. Probatur etiam in cap. Verum, cum ei annot. per glos & alios, de condit. appo. At bona qriae beneficiariis dat 4 tur,
478쪽
tur, illi sunt oneri subiecta, ut omnia in honestam ministrorum Ecclesiae sustentationem, & alia pia opera instimatur, ut irrefragabiliter probauimus in praef. libello q. I. per sexdecim rationes , & per aliquas illarum, & alias supra q. I. mon. XXVII. ergo licet beneficiarius iuste recipiat sui beneficii reditus ex eis collectos, si in id non impendit, tenetur in illud impendere, quod est restituere. Quinto, quod qui
furtum realiter committit, tenetur re
stituere. c. Poenali.& cap. Si quid inuenisti. 14. q. s. c. Si res. ead .cau. q. 6. At beneficiarius qui reditus ecclesiasticos, usibus impendit profanis,fur
tum admittit:nam utitur re aliena, uia
in alium usum, quam in quem capit , & qui hoc facit, furtum admittit, g. . furtum 4 Instit. de oblig. quae ex del. l nascun. uti qui equum sibi commoda . tum ad Senas, ducit Neapolim. Et ita Guillel. de monte Laugd. asserit,ind. Iem. ia contingit, de relig. dom. .
479쪽
& latius Aluarus Pelag. ubi supra.
Quod etia colligitur ex praefato Thoma,qui in Sec. a. q. 18 . art. 3. sub finem, ait; Decimas primarie quide cutitus diuini ministris exhiberi, secundario autem ut pauperibus subueniatur:& q. 87. art. 3. ad primum ait respondendo ad argumentum quod fecerat ad probandum .hodie sint superfluae decimae; quia in lege ueteri, ideo leuitis soluebantur , quia non habebant partem in possessionibus populi , ut habetur Numer. I 8. inquit; In lege ueteri speciales quaedam decimq. deput bantur subuentioni pauperum et sed in noua lege decimae dantur clericis, non solum prodier sui sustentationem , sed etiam ut ex eis subueniatur pauperibus; ideo non superfluunt, sed ad hoc necessariae sunt possessiones Ecclesiae,& oblationes, & primitiae, simul cum decimis . haec ille. Neq; obstat, quod
cimarum finis, pon alius fuit quam Ecclesiarum
480쪽
Ecclesiarum seruitium, sacrorumq; Ω-craatentorum administratio,eademq; causis exigantur a Populo euangelico, qua olim a Mosaico, eo quod S.Tho.
Sec. a. l.77.art. I. nullam rationem aD
signet pauperum. Tum, quia praefatus N. contrarium fatetur, ut diximus in mon .XXVII. uerba eius ad litteram referendo.Tum,quia S.Tho. in locis supra citatis, dicit; ipsi etiam decimet, quae ministris Ecclesiae dantur, per eos debent in usus pauperum dispesari. Et apparet etiam ex D. Clemente, quem nos in d. libello.q. I.nu. 2 3 . retulimus,& supra in hac Apologia q. I. monito XXX I. Et S. August. in c. Decimi 16.q. I. Decimas,egentium animarum tributa appellat: quod etiam de oblationibus dicit idem S. Tho. Sec. a. q. 86. art. a. in corpore quaestionis, ibi. Et ideo oblationes,quq a populo Deo exhibentur, ad sacerdotes pertinent, Mon solum, ut eas in suos usus conuerintant; verum etiam, ut fideliter eas db spensent; partim quidem expendendo