장음표시 사용
491쪽
infra mon. X. Decimo tertio, sacro-anctum Concit. Trid. sess. 2 S. c. I. de reform. sancte nuper uetuit; ne ullusi Episcopus aut alius beneficiarius, et ab si Cardinea dignitate fulgeret, cognatos, uel familiares su os ex reditibus Ecclesiae augeret. Quod ipsum ante praefatum Concit. per multos Ponti LMax. & Concilia, quorum decreta ind. lib. q. I. a nu. II. & supra in hoc, ead.q. I. mon. XXXVIII. allegauimus;
uetitum fuit. Quod no plus praecepis set eis, glaicis; si Ecclesiastici non es.sent plus obstricti ad dandu superflua pauperibus, quam laici. At non essent plus obligati ad hoc, si solis charita, tis & misericordiar legibus ad id tenerentur, cuin illae etiam laicos obligent, cap. Sicut ii. 47. dist. & fatentur omnes. Cui consequens est, eos obligari
ad id iustitit specialis legibus: quarum
transgressio circa res exteriores, ad restita donem damni per id illati, oblia
492쪽
mio item modo praefatum Concilium nostrum propositum probat, scilicet; quod nulla ratio alia, quae sit firma, eius prohibitioni. reddi potest, quam quod lege iustitiae bonis Ecclesiae est
iniunctu onus elargie di supernua pauperibus, quod non est iniunctum bonis laicor uin: ergo prorsuppon t Concilium , eum qui uiolauerit eius prohibitionem , legem iustitiae specialis uiolaturum; ac per consecutionem, obligatum iri ad restituendum r quae est nostra conclusio,& praefatae secundae quaestionis decisio, per omnia praefata irrefragabiliter p obata, uidelicet; beneficiarios non solum peccare uans. aut profane reditus ecclesiasticos impendendo ; sed etiam teneri ad restitutionem sic impensorum . Q uod adhuc dilucidius constabit, per monita sequentia, quibus subuertuntur praefati N. fundamenta , non supra pe- tram , sed super arenam fundata.
493쪽
mentorum partis adueris, per . monita subsequentia.
aresciarii non funissuorum redituum domini absoluti: quoniam habent onus dandi seuperflua
vIII. Moneo , nil obstare praefatae nostrae conclusioni, argumentum primum i & principale partis aduersae, quo niatuntur etia Adriam in. q. de rest. q. I 2.& Domin . Sola in lib. Io. q. q. artay. de tua. & iur. uidelicet.c. I .de clerici non res d. lib. 6. quatenus significat a contrario sensu;beneficiarios fieri do minos distributionum quotidianaru, quas interessendo diuinis, lucrantur. Nam ei copiose ac efficaciter respom. dim is supra. q. monit. XLIIII.s V MMARIU M.teneficiaris reditus non aquari stipendijs praefid
cii Moneo, nil etiam obstare secun -
494쪽
dum aduersae partis argumentum, uidelicet; quod qua ratione praesides, ma- gistratus, & alii ministri Regis possunt libere disponere de stipendiis & l alariis suis sine restituendi obligatione, eadem etiam beneficiarii poterunt disponere de prouentibus redituum sibi deputatis; quae stipendia & salaria eorum dicuntur sine restituendi obligatione : nihil, inquam, obstat hoc argumentum. Tum, quia contrarium statuitur in concilio Trid. nuperrimo insess. 2 I. cap. I. de reform. & aliis multis canonibus . c. Peruenit. I. q. 3.&c. De Syracusanae. 28. dist. quibus beneficiari1 uetantur donare quicquam cognatis & familiaribus, nisi paupertatis intuitu.At palam est, Regum mi-mistros posse donare quae ex stipendiis
suis lucrifaciunt tam per uiam ultimae uoluntatis, quam donationis inter uiuos quibuscumque uoluerint, tam cognatis quam extraneis, sine ullo paupertatis uel pietatis intuitu. Tum, quia omnia iura, quae de hac re statuunt, Gg . a uideli-
495쪽
uidelicet. I a. q. I. I 2. q. a. & 3. & c. Ad haec. & cap .Relatum. 2. de testam. contrarium significant. Tum, quia hoc consequeretur quiddam absurdum,&ideo non audiendum. l. Nam quod absurdum. ff. de opere liberi. c. Dudum, de praeb. lib. 6. QSod etiam ipsi met iudicant esse tale, nempe ; quod clerici non tenentur plus, ad erogandas eleemosynas de luis reditibus ecclesiasticis, quam laici de suis sarcularibus . Nam, nulla rationum, quibus Domin. Solus in d. lib. IO. q. q.ast. 3.& 4. de iust.& iur. nititur, magis obligare clericos quam laicos, concludit
contra eum qui in praedicta similitudine ministrorum Ecclesiae, Regum se fundauerit: quandoquidem nulla eorum probat obligari cicricos ad hoc nisi per leges charitatis & misericordiar, quibus etiam laici tenentur.
SUMMAcharitatis hae ex aequo ligat laicos , O Herisor
496쪽
X. Moneo , quod praefatus N. infirme respondit ad c . Mos. & c. Gloria Episcopi. I a. q. a. dicens; quod illi textus loquuntur de hospitalitate debita lege charitatis. & non lege iustitiae. Tum, quia lex charitatis ex aequo ligat laicos, & clericos habentes superflua; & capitula prae icta clare significant longe plus teneri Episcopos quam laicos . Tum, quia praefatum.
cap. Mos. continet eam partem, quae
assignatur Episcopo, & eius familiae destinari ei propter hospitalitatem, de susceptionem pauperum : & ita cum illo modo & onere, ed quod implendum leges iustitiae specialis obligant.
l. I. & a. C. de donat quae sub modo.& alia latius citata supra in monito,
XXVII. primae quaest. Tum, quia illa uerba Hieronymi . Gloria Episcopi est pauperum opibus prouidere: ignominia sacerdotis cst propriis studere diuitiis ; longe aliam & ampliorem obligationem significant inesse Episcopis ad lii bueniendum pauperibus,
497쪽
quam aliis laicis: & quod ipsum signuficat illud Apostoli; Episcopum hospitalem esse debere. I.Timol. I. relatum
in princi p. a. dist. At nulla ratio potest reddi, cur Episcopi habentes superflua, plus teneantur ad hospitalitatem, quam laici habentes eadem , nisi quod Episcopi non solum tenentur ad eam legibus charitatis, sicut Iaici ; sed etiam legibus iustitiae specialis,propter onus dandi superflua, bonis ecclesia sticis iniunctum,
SUMMA RIV M. Beneficiarii propter diuisionem bonorum, olim, vel
recens factam, non eximuntur ab onere superflua pauperibus erogandi. nu. I.
XI. Moneo, D praefatus N. incaute L. gnificat, me dixisse; diuisiones bonoruecclesiasticorum hactenus factas, esse sine causa iusta ordinatas: cum ait, noposse negari, diuisiones fructuu, S: crectiones beneficioru, ab Ecclesia iusta de causa esse factas, illa uidelicet, quam non expressimus de impedie da discor
498쪽
dia, quam communio parere solet,uel alia. Incaute, inquam, hoc significati quoniam argumentum nostrum non praetendit cocludere absolute, diuisiones illas fuisse absq; iusta causa factas; sed disiunctive, quod fuerunt factae sine iusta causa:quod non erat dicendii, uel no ea intentione, ut absolutiorem potestatem haberent Episcopus & cle rici post diuisionem in suis partibus, quam Episcopus habebat ante diuisonem in omnibus. Quia licet intem niret causa diuidedi administrationem,no aderat tamen causa ad mut ndamnaturam illorum bonoru; quae iure diuino, naturali, & humano eis inerat, ut
superflua daretur pauperibus . Quod aute subdit; intentionem legis no esse in praecepto, inepte dictu esse, probatuest supra, q. I. mon. LXVIII.& LXXIlI, Et praeterea nil facit ad propositum nostrii, in quo non loquimur de intentio ne legis, sed de intentione paxitu agentium, ultra quam eoru actus nil operari iure uulgato pbamus; neq; ipse negat,
499쪽
Benefici rio non ut tam lata facultas utendi rediatibus μι bene is , quanta marito reditibus d
XII. Moneo, nil obstare illam, quae noua est, qui parationem; quam facit piliatus N. in c. 6. partis q. inter beneficiarium quo ad bona e colesiae suae,&maritum quo ad bona uxoris in dote sibi ab ea data.Tum,2 maritus uere est dominus rei u dotalium l. Doce anciulam. C. de rei uend. l.Dotale.is de sundo dota: non tamen beneficiarius rerum ecclesis, ut supra mon .XXIIIl.probatu est. Tum, quod in alienatione rerum dotalium,non requii itur illa causa & solemnitas,quq in alienatione rem rum ecclesiis. Sufficit enim consensus ab uxore, sine ui & dolo sponte praestitus & iuratus. c. Cum contingat, detur uir. imo & cosensus secundus post biemum praestitus. Authen. Sive a me.
C. Ad Veli.& glos . recepta in d. c. Cucontingat. Tum, mari us pro libito perinde impendere potest fructus ex re
500쪽
dotali perceptos, ac perceptos ex aliis su is propriis. iuxta l. Pro oneribus. cualiis ibi a glos citatis. C. de iure dot. no autem beneficiarius, ut probatum est supra q. I. mon. XXVII. Tum, quod neq; Reuerendisse. Sego biensis Episco . pus, quem ipse citat in lib. . uariaru resolutionum. c. I 3. id affirmat, sed sola ait id, quod in mon. seq. tractabimus. Diuisio fructuum beneficii inter praecessorem,
successoremdacienda est,ut sit inter Gustuctu rium O non ut fit inter maritum uxorem fa
cto diuortio attento iure ι ommuni. nu. l.
Licet in Hι ma in episcopalibus, ct et a in aliis benefici s at quarum dioecesium cotra lat. nu. . Diuisio fructuum inter fidei commissarium, O tsi cui restituendum en fideicommissum , fit eodem modo quo inter cominisi, O usufructuariu. n. 2. Argumentum a simili, Ioluitur per di simile, datum in proposito in quo fit. nu. I.
Beneficiario nou est tantum iuris in rebus benefici ,quantum marito in rebus uxoris; nec DR net onera tam gravia, quam maritus. nu. φ .
XIII. Moneo, nil etia obstare nobis id, qJ praefatus N. secutus praelatu Reuerendisse.