Apologia libri de reditibus ecclesiasticis, a Martino ab Azpilcueta ..., super c. vltimo 16.q.1. sermone primum Hispano compositi & ab eodem postea latinitate donati aduersus. N. in nonnullis ei contradicentem eodem doctore Martino ab Azpilcueta auth

발행: 1571년

분량: 699페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

511쪽

8 - . de redit.

sone; per praefatam I. Haerennius .ss. de usur. Et palam est primogenia esse fidei commissis in hoc simillima. I uiri,

quia non obstat. c. I.S.His consequenter, in tita H ic finitur lex, in usibus

Rudor. inaia. g. ille ex Orbitat a iure comuni, ideoq; non est extendendus de seudo ad mai orat iis. c. Quae a iure de reg.tur. lib. 6.praesertam, quia no est eade ratio, ut palam est. Non obstat etiae ratio quam praefatus Reuerendisse. Sego biensis adducit, uidelicet,l qu admodum maritus sustinet onera uxi ris, ita & uocati ad mihi oratus sustinet. onera illorum, quos dicicessedignita--tes quippe, qui costituuntur per testamenta, per contractus ultro citroque - obligatorios,& donationes sub modis factas, sine ulla Regu auctoritato iuxta

- I. Filiusfamilias .g. Diui. 2.ff. de legat. I. cum annotat. ei per omnes.Tum, quia' ' etiam authoritate regia constituti carent dignitate nobilitate, nisi ali- qua clausula, quae ad id eos extendat, - muniantur: quod palam probatur per: a d li di Tni

512쪽

diffinitionem nobilitatis Bartho. communiter receptam ita l. I. C. de dignit. lib. I et . Tum, quia cap. Quam periaculo tum. T. q. I. in contrarium cita tum , non loquitur de huiusmodi ma . io ratibus, & primogeniis; sed de aliis, quae in ueteri testamento aliquid saccrdotii habebant, quale non habent praefati maioratus: & ita longe similiores simi in hoc fidei commissariis, ii su fructuariis, & beneficiariis , quam marito & uxori, de quibus supra.Tum, quia rari sunt maioratus, quorum dorimini &successores teneantur ad grandes impensas necessario faciendas in bellis, uel aliis, etiam si nolit gratis facere: & quando essent aliquiitales, &detentores eorum, eas necessario fac rent; possent successorem ad soluendas eas, si ex maioratibus saltem tantundem non percepissent, compellerer ut supra dictum est de beneficiariis.

a Papa prs xlim, moritur. num. I.

513쪽

η 8 6 Apolog. lib. ste redit.

XVL Morieo , nil nobis obstare id, quod pnrfatiis N. incidenter ait; id quod est dictum de diuision o fructuum inter maritum & uxorem, idem esse dicendum de diuisione solutionis pensionum a Papa super beneficiis constitutarum. Tum, quia nil ex eo conces.so contra nos infertur. Tum, quia co-trarium uidetur tenedum, per easdem

praedictas rationes,& per stylum curis, qui uidetur hoc magis obseruare , ut hic Romae a plerisq; audio. Tum, quia licet ut ait Ludovicus Roman. cons. 388. & constat ex litteris ipsius Pa- pGpensiones prafate constituuntur adcommodiorem sustentati Θnem eorum,& quasi in alimentum; non tamen sunt uere alimenta illius naturae, cuius sunt illa, de quibus in tit. de aliment.&cibata sed talium, quae dantur sub modo expresso uel tacito, ut cedente die ad id pristituto,accipiantilla; siue maior , siue minor pars anni transerit; &non percipiant illa, s antequam dies cedat ,. finiantur.

514쪽

SV AI AI M. Inte ectus concilii Tridentini. num. I.

XVII. Moneo, nil mihi obstare,P prefatus N. in a. par. c. 8.nu. 23. significati me dicere in libro meo in q. a. nu. 24.s concilium Tridentinum sess. 2S c. I. de reformat. nouauit aliqua circa

quatenus prohibet Episcopos & clericos eκ reditibus beneficiorum, con sanguineos aut familiares di taro: quia ego non dixi, concilium in hoc aliquid nouasse: sed contendi declarasse ius antiquum, quod secundum com munem sententiam continet ; benes clarium, qui suos cognatos, uel fami liares ditat, non solum peccare, sed etiam ad restituendum teneri. Quod supra mon. XXIIII. & XXVII. repetiuimus, ut est uidere in responsione indu- ctionis, qua ille utitur cotra me per locum a cotrario sensu, infra mon.LXX.s V M. Beneficiarius quantum pro st sussentando egeat,

arbitrarium en. num. I.

XVIII. Moneo, nil obstare illud Soti, Ηb argumen-

515쪽

argum tu, uidellicet; ' non potest satis I reote estimari, quanto egeat beneficiarius pro sua ho aesta sustentatione;&2 ea quae per i ustitia debent, no sunt relinque da iudicio prudentili, si possunt esse uarii: imo d'bet determinari clare. Pro quo faciis Leges C. deleg.&l.Costitutiones. C. de iur.& is h. ignoram Nil, inqua, obstat hoc fundamentum. i Primo quide, S. Tom. in . d. q. I 8S.

ille in hac re nitit, ait contrari v. & Utricus a Dionysio relatus, affirmat in I ib. I .cotra pluralitate benefari. II. Deinde, ' licet no possit ςsti inari omnino,&ut es ut pustualiter, iacile potest paulo

plus, uel paulo mi aus, ut arbitrant Ioanes Maior in dist. et . q. Ι 8.Tertio, Pquamuis eius a bitri u nimis uideatur strictu : in oportet ut beneficiarii sciat uato unus quiuis eorum paulo plus uel minus egeat pro sua honesta sustetatione: quonia,esto non obligaret ad restitutionem suo erfini impensi amen

necestariu est adriciendii quando pec-

516쪽

cat mortaliter: qua doquide, otio ipse met D. Solus fatet ilib. IO. q. q. art.q. de iust. I iure. in 3. concitas. sic impe dentes superflue,peccare mortaliter; &ideo oportet ut sciat, quantu in sua sustentatione honesta iuste expellere ualear. Quarto,st ratio assertionis praefati Soti est cot a mille iura, quς multa i initiae opera boni uiri arbitratui relinia lust, puta, l. I. de iure delib.& c. Dea causis, de ossi c. dele g. & plurima,quae cogerit Rauen. in alphab. aureo, uerb. Arbitri v. & Decius in c. Sedes, de reasti ipi. & alii alibi saepissime. Est ite cotra ipsum met. S. Thom.qui in hoc ip so proposito expressim ait cotrariu in

Sec. 2. q. I 83. art. 3. ad. I. ibi. Non

potest determinari quando sit ista n cessitas; & paulo post : Haec determi

'natio, humanae prudentiae relinquitur. SUMMARIUM. Reneficiarii magis obligantur ad largiIdas elemo

onas , quam laici. nu. I. Prodigalitas laicorum uenialis, clericorum autem

517쪽

medium, quo prafatus3Sotus contra 'munem nititur; ut dixi in praefato libroq. a. nu. 2I. uidelicet; quod be-uest larii pomsunt obligati ad erogansuperflua per lege. iustitiae, quae Obligami restituendum: sed tantum per I est misericordiae & charitatis , quae etiam laicos obligant ad eleemo*nast neutros tδmen constringentes ad rest ij intionem, ut supra in o n i to II. & III. dictum est. Hoc, inquam fundamentum est latium. Tum y per ea quae adducta sevit monit. I. sustra ead. q. Tum, quia multorum .in conuenientium sonsi Consequitur enim illud, quod sino iu-β , ratione Sacrosanctum' Concilium Trid. in d. sess. et S. cap. I. dei forma uetuisset beneficiariis, ne quae supere sem eis, donarem cognatis & familia' ribus, si alioquin no essent pauperes, non ustando idipsum laicis. Conse quitur item pariscatio beneficiarioru& I ai corii quo ad eleemosynae faciendae necessitate . quando quide secundu

518쪽

illsi, utriq. tenetur legibus miserico bdiae; & neutri ulla lege iustitiae. Cuius itamen contrarium tenet ipsemet; imo,& praefatus N. Tum, quia esset quom dammodo scandalizare populu Chri-Istianum. tiod fatis colliges ex Caieta Secaa. q. 87. art. I. Populus enim tot, decimas & iura soluit clero, persu ,

sum sibi habens id, quod praefatum

Concilium sess. 23. de reformat.& multa alia, utoc. Hoc. c. Episcopus.&co Precarie. Io. q. a. significant, nempe;

quod omnia superflua debent in pam, peres & in opera pia impendere. Tum, quia cst contradicere S.Tho. cuius ipse authoritate nititur, qui significata ηprodigalitatem beneficiarii circa reditus suos esse peccatum mortale: pr digalitatem autem laicorum non plus quam ueniale, in Sec. 2. q. I 83. art. . & Quolib. 6. art. Ιχ. & expressius. q. II9. art. 3. in haec uel ba. Prodigus peccx in alterum consumendo bona, quibus aliis deberet prouidere: o a' praecipue apparet in clericis, qui sum dispensa

519쪽

Apolog lib. de redis.

dispensatores bonorum ecclesiasticoram, quae sunt pauperum, quos des audant prodige expendendo.Qθὶς deter lminatio rebia esset uera, nisi inueniretur lex aliqua, quς obstringeret beneficiarium aci eleemosyna,& no laicu.Tum, quia est si res satis. perpendatur fundare, beneficiarios non solu no teneri ad restitu edum uane uel profane impensae; sed neq; mortaliter in hoc peccare: quadoquide nec laici, qbus ille pares iacit, peccant plussi uenialiter, prodigendo sua sine alterius dano;qd est contraire Thomae ubi supra, & c6traire sibimetipsi,qui cotrariu expresse

tenet lib. Io. q.ε. art. 3. de iust. & iur. SUM M A RI V M. 'aeneficiarius non soluitur ab obligatione restituene es male impensa, propter imposentiamἰ pom. re si illa st illo modo rinituere, etiam si si Mo

nachus. num. I

XX. Moneo, infirmam este item illam considerationem Soli ubi supra, scilicet; ' res inutilis est asserere, beneficiarios teneat ad huiusnodi restitutione:

520쪽

quia non possunt cam faceret, nisi μ suis iplis reditibus ; qui, iuxt* sententiam quam defendimus, debetur operiribus piis, etia sine hac restituendi obligatione. Quae tamen consideratio injfirma est Primum,s huiusmodi restit itione lacere poterit benefici rius, si est saeculam, de suis bonis patrimo ni alio bus4 uel quasi patrimonialibus ii halbet: sim aute, de eo i quod quae repontest parcius uiuendo, destiti de coqa' merebitur ultra sua congrua siastenta tione, inseruiedo benefici multo plus si obligatur ad inseruiendu necessario illi. iuxta ea quae in prs dict0 libro q. h.

ista fuerunt;& repetita sum q. Id se LXXVIII.nuo.&et de illo,quod per suam industria donationes Multimay uoluntates quaerere potςst c, Expedit.

SEARCH

MENU NAVIGATION