장음표시 사용
191쪽
2 ouisserunta . δ' quam domi , mente pertractent, neque no Marum rerum curiositate se allici sinant . Experimento enim quotidiano patet, animam rerum saecularium curiositate dissi, palam , difficulter admodum sese colligere ad rerum c testium meditationem reuerti.
Cap. 3. De fratrum professorum , qui ad
ι Ιfficile est, intero asiones musess u tiplices , virtutis modum -mes diumve tenere . Si enim,qui diu sancteq; vixerunt, sibi ab occasione timent; quis non plane fateatur, ren sane miram esse , inter occasiones, inculis pate versari λ Res certe perspicua est. Quapropter Magister nouos professos prε- muniet, ad ossicia sancte gerenda. . Monebit , ut Instructiones officiorum exacte observent; & siquid ibi non deere. tum occurrat , 3d ipsum perserant, ut modos perfecte agendi praescribat. 3 - Hortabitur ad persectissimum modestiae , ac silentii cultum : ne scilicet existiment , quia ad officia praestanda di loqui, di intueris
192쪽
ri, necesse sit, omnem idcirco oculorum, linguaeq; licentiam, sibi permitti . Pessimε quippe. agent, si absque Dei timore, officijs ad eam laxitatem abutantur. Regulast, eos ministros, sine peculiari Superioris venia, cum nemine loqui posse, ijs ve his exceptis, quae ad expedienda negotiat, necessaria sunt. 4 Moneat Magistet ut nullum familiaritat genuS, cum externis contrahant; sed se to tos lam& Superioribus seruent odcerte obtinebunt, si Dei praesentiae immemores non sint, & in ijs ossicijs, Dei caustim se agere perpendant. 3 . Exhortetur Magister, ut comiter, ac silauiter cum externis agant: omniaq; illa sollicite vitent, quibus animos exasperare possint. Quod sane praestabit ne, si omnia tempestiue expedire, & personarum discrimen obseruare nitantur: quemadmodum fratres nostri, Dei fratia, consueuerunt. .
Cap. 4. Despirituali professorum. Inseructione .
r π Ta Magister proseos fratres debet instruere , ut persuadeat, quicquid intra Nobationis annum praestitere, pro nihilo
193쪽
Nouuis η . ' ret dueendum i & a professionis die nouam , purioremq; vitam inchoandam. ProfectόNouitiatus, simile quiddam est , declamationum exercitio, quod serijs, publicisq; orationibus praemitti consueuit. Praeludia sunt, quae in anni prioris cursu intrex
exereent: status vero professorum, serium, graue, grandeq; opus est. Quocirca eni .
tendum est, ut quae Nouiiij praeluserunt . iam professi perficiane. l; -Monendi ergo sunt Oatres prosessi, ut,
quemadmodum coeperunt, vitam ex Ora 'tionis, & mortificationis, studio leontexe re , ita prosequantur; eaueantq; nequic-. quam eorum, quae bono animo, firmomproposito exercuere , praetereant . Qua in re totius persee ionis monasticae vis conis
sistit; cum perspectum sit, bona coepta , si ad finem vitae, perseuerent, cenac obser, uatores suos perfectos efficere 3 Instruendi sunt, ut non modo communis, ac regularis vitae fidissimi obseruatores
sint, verum etiam, ut opera supereroga
tionis , quae sub Magistri disciplina prata- rre assueverunt, constantissime exequδntur, Hoe enim primum Angelus Satane stersua-, dedi, ut supererogare desistant; moxq; hoc praelio victos ad necessariam status obse uationem omittendam impellit r '
194쪽
Magister vero seipsum his diabolieis e .
itatibus opponat, de professos ad noua , μη ior pςrmoueat. Ita tamen illa tem pςret, ut credibile sit, animos semel i structos in eg tenacitate permansurOSῶ Imrer alia vero monita, unum erit , ut diebus singulis , professionem renouent; alterumve praesentiae Dei studiosissimi sint , adhibitis memoriae remedijs; aliud, ut ςςrto, puta septenario mortific tionum numςrmis an e timis saltem rebus quotidie ς e mant liud denique, ut ubicumque sue Fint , sum . Superiorς , tanquam cum No- uitiorum Masistro versentur. Haeς qui' Pe quatum monitas ea simi,qua: animos eq- inmemrps,M monasticae perfectionis . ς ulmea , facile perducant Φ
z bia migram is i - V mdiu recenter professi intera Nouitios promiscue versantur ι& eodem prorsiis modo , ac illi reguntur, timpndi pausa non subest . Feru6r quippe ille, &conceptRS aemulatione calor prpressos alit,
195쪽
ει promovet' at transitus ille, ad Mia Cα- ρninaia , ubi exercitia Nouitiorum desunt non leuis causa tisaoris est. Experientia nempe constat, nonnullos professos. monte. aurcos polliceri vi bantur, lota mutatione animum quoque mutasse.atq; isoeepto Spiritus sancti calore deferbuisse a Magister ergo' hoe malum yrande praecam upre cupiens, prosesita st tres, pridis , quam migrent, Rut ali' tempoῖς ςommo diore, prout occasio tulerit , discessuros omnes simul. aut singulos storem alloqua tur , di amantissime instruat . , rem Menim verba eliaritatis dulςedine altiu3 imprimuntur . 3 i Commei det impensissime: quatuormosita proximo capite remositae: qui pihil sanctius, vel utilius eis tradere posscvi tur. Sed quartum jumma cum expen sone commendet, obsecrans, ut cum al-rum Coenobiorum Superioribus, eoden prorsus modo se gerant, ac si illi Magis stri, ipsiq; perenniter Nomii, serent. sane monitum totius disciplinae monasticae eomplexio est ; siue de passisnibus sebia, sandis, siue de parandis virtutibus, siue de tentationibus propulsandis, siue dentisque de rerum diuinarum tadio tuendo sedi,
196쪽
6 Etsi vero, quatuor illa monita ad persectionem parandam opportuna , simulq; ad fidam diuturnamq; obseruationem prudenti mediocritate temperata videantur : salubre tamen consilium erit, nouos prosese
s peculiaribus insuper adiuuare consilijs, quae ipsi fortasse , ex illis velut fontibus derivare nescirent, y . Moneat ergo Magister ut coerceant e
Daenem quendam affectum alio migrandi, qui reocriter proseos infestare solet; vitalicet nolint alio discedere, nisi quatenus Deo plaeuerit. Moneat, ut de propria eommoditate solliciti non sint, sed eo prorsus modo, ac tempore, quo abire iubentur, accepto Breuiario , Apostolico more discedant, nisi aliter Superior dece
nat , Moneat, ut viaticum non requirant, sed spem totam in diuina bonitate colloeantes eleemosynas emendicare constituant. Moneat ut per viam alacriter, ac
modeste , sine ulla contentionis imagine procedant, Instructionemq, iter agentium ad unguem obstruent. Moneat, ut statiin, ac peruenerint eo, quo mi rant, Superiorisio ita se totos humillime tradant, ac si eo die, e saeculo in claustrum se abderent,& inter Nouitios recenseri inciperent . Mopςat, ut nihil noui nuntient,exij s. quae
197쪽
Novitiorumta, i , Isri alibi aguntur , nisi a Superiore interrogentur . Moneat, ut, scioli non sint, ea quae in
Coenobio fiunt, comparatione eorum, quae didicere, reprehendentes, vel interpretantes ; sed omnia simplicissime accipiant,
suiq; curam gerant . . Moneat, Vt Superio
ri , omnia sua vel obligationis, vel supererogationis exercitia , siue ad orationis , siue ad mortificationis studium spectent , confestim aperiant; & eius sententia: per: omnia obtemperent. 'Ioneat, ut legum custodiae dcditissimi sint, & ad veram sanctitatem, iugi Dei praesentia, obedientiae cultu , & sui abnegatione festinent. 6 Si vero aliquis e discedentibus peculiari Superioris cura indigeat, quod sit scrupulosus, aut fragilis, aut, quouis alio tentationis genere vexetur; Magister ad Superiorem literas dabit, ac de statu rerum certiorem illum faciet, curamq; fratris illius impense commendabit Quibus abso lutis, filios suos charissimos amplectetur, de precatus illis bona ex more dimittgt.. i
198쪽
v M in tradendae do. ctrinae naethodo magna fructuose educationis Novitioru posita sit ue operaepro' ' polita sit έ opera pro ij tium visum est, non nulla diuersatum exhortationum exemplia d
ster possis imitari. Meminerit autem, quae in tertia In ictionis parte praescripsimus, εk in doctrisia recte disponenda, atq; anis nais. discipulorum instilianda, plurimunia, operae ponae . superuacanea recidat,qua lia sunt eruditis multiplex, nimia e cepi tuum eo sobatio , argumenta nimis Iu tilia, & eiusmodi alia, quibus inutiliter , aut certἡ noxie, tempus insumitur. Sit doctrina grauis, utilis, tincta, easto sed simplici stylo prolata, iritu Dei animata , ut illuminet, roborer c moueat, & ad - eursum Periactionis animos discipulorum
199쪽
mssali met '.' Sint exhortationes breues .emeaces , rationum neritis innatat . Hoemippe modo a Novitiis capientur, de
tellectu illustrato , atque conuicto, consilia exercebuntur a quod utinam, pro
Antus est , dilactissimi fratres, obe. 'si dientiae decor , utilitas, & honestas, ut si, pro rei dignitate , didendum esset , oporteret, me sinsulari luee illius, qui cum esset filius De1, obedien- didiciς, illustiari, linguamq; meam ab eodem filio Dei , qui linguas ituantium facit disertas , erudiri . Immensa quippo virtutis huius dignitas , altitudo , latitudido, & profunditas est, cum totais disti cinae monastieae, & quod mirabilius es a
totius Christiana, perseetionis eompediumst. 1nprimis a vobis ex posco , ut virtutemhanc nobis man , pro dignitate , aestimetis, & uniuersis mu di bonis anteponatis di quod ipsa vestrae r
nuntiationis ratio facile vobis persuade bie. Si enim recti ε perpendatis, quia προ ritis , eum saecula, renuntiastis, Id 4 . monast
200쪽
18s instructis monam ab elegistis s per spici s pro
cto, uihil aliud vos egisse, quam , IoeIIci Comuintat One, .propriae voluntati , proin prion; iudicio vestro, obedientiae cultum is uelisa'τe ι Ηρeo est coelestiadi vocatio vestra. Haec est diuina inspira , qua Iesus Christus, dulcissimus Redemptor noster praeuenit vos, & in elaustrum. introduxit,,ut Hlutin arca μου, in dissutilo aquarum multaruna , quo voluntas propria in taculoHergitur, a morte praeseruemini . Si er- 'sto hoc idem, quod ego vobis perluaderi cupio, a Deo vobis inspiratum, & vltro a vobis quaesitum est; debetis certe excelsam obedientiae virtutem studiosissime coler di pro illius cultu, ardua quaeq; constantiissime superare . Quod si a me requiratis ,
quanam ratione , tantae virtutis cultum,ue par est , exercere possitis, per capIta re
spondebo: quae attente percipito, Qui obedientiam colere serio cupit, omni sta persuadere debet, se caecum esse, Cum obedientia sit opus fidei, & eo modo sio , dum obtemperat, gerere debet, quψ te gerit, dum fidem exercet .: Quemadmodum enim dum ci edit, a Deo articulorum fidei rationem minime requirituta v1r obediensa Praelato rationem mandati nullo modo expetere debet: sed certo crederς , iquior