장음표시 사용
431쪽
Quam etiam eandem sententiam repetit lib. de natura, & gratia cap. 6 in Psal so Samis uis Christi pretiumest tanti quid valeoquiis3 nis totius orbis Ac ne tam constans veritas falsis interpretationibus, effugijs eludi possit, audiat unusquisque Sanctum Augustinum docentem cum Apostolo Christum proj ijs mortuum , qui etiam addit se haec nonis quasi ratiocinatione dicere Audi, inquit, Apo- , stolum dicentem, qui filio proprio non peperis cit, sed pro nobis omnibus x didit illa H milia 34. cap. s. ως Et in Appendice sermone i dominicae in Ramis palmarum dς ' si
is Domini.Hodie Dominus nosterin statera cru- is cis pretium nostrae salutis appendit,& una moris te uniuersum mundum, sicut omnium conduritor, ita omnium reparator absoluit indubiu , tanter enim credamus quod totum mundum, redemit, qui plus dedit quam totus mundus valeret. Nec aliter loquitur Sanimas Fulgentius lib. 3 ad Thrasimondum Regem cap. 32.
, Et lib. de Incarnatione di gratia, capiat Τ , statur, inquit Apostolus, quia Christus secum' dum tempus pro impijs mortuus est. Qu'diu repetit sh, de fid e ad Petrum Diacim L No-
432쪽
sEMPER EppICACEM 31 per Sancti Augustini discipulo, qui magis
mentem eius norat quam Dominus pologista in responsione ad obiectionem secundam Vincenti Remota, inquit, discretione quam Prosera in
, diuina scientia mira lecretum rusticiae tuae con obiectio
, tinet Chaec est posterior seu consequens o nemo Vii oluntas Dei sincerissime credendum atque h Π profitendum est Deum velle,ut omnes homIM nes salui fiant, siquidem Apostolus, cuius ista sententia est, sollicitissime praecipit quod in omnibus Ecclesiis phssime custoditur, ut pro is omnibus hominibus supplicetur , ex quibus
quod multi pereant, pereuntis est meritum, in quod muli saluantur, saluantis est donum. Et scriptor de vocatione gentium, lib. t. cap. I. quaeritur virum Deus velit omnes homines saluos fieri, & quia hoc negari non potest, , cur voluntas omnipotentis non impleatur, in-- quiritur, clib. i. cap. 1. Quod de saluatione, omnium hominum inscripturae corpore repe- is ritur, nulla contraria argumentation temeri randum. Et cap. 7. illud quod de bonuate Deipijssime creditur, quia omnes homines velit salvos fieri in agnitionem pri tatis, venire non oportere , nisi perpetuum aeteris numque sentiri, secundum ea mensuras, qui, bus Deus dona generalia specialibus nouit, cumulare muneribus Et lib. . cap. . sitae ,, igitur nouissima contemplemur secuta , seu
433쪽
, prima seu media, rationabiliter, pie ere . diciu omnes homines saluos fieri Deum vel se te semperque voluisse Plura eiusmodi loca siue ex Sancto Augustino, siue Prospero, possem proferre in hanc sententiam sed hos,i eos, quos iam in hoc opere protulimus, sufficere a bitror. Itaque redeo ad Dominum Apologistam, qui dicit Habertium se loqui vita non fatis nouit quid sit gratia Iesu surisii , nec satis percipit istius esse formare in nisu stiritum nouum, ruuntur Prophetae, qui operatur in nobis melle
in omni ono ut faciam ei Ooluntatem, sibi
viam patefacere in corde, non obstante omni eius
sitia, ut input Sanctu Augustin- Abi submittere animas De magis resistunt in uis S cii 'restre, es ta -- se exhibere cognoscendam, amandam , desiderandam exorandam,' inquit Sanctus Fulgentius se citans in margine , esch. v. 36. v. 6. Philip cap. a. Nebr. - s. v. i. in praedestinatione Sancto '
Quibus antequam respondeamus , notabit lector quae citat Dominus Apologista ex Samcto Augustino lib. de praedest Sanctorum calati non naberi in hoc loco, quae vero ex Prospero ita malyeitata, lib. 1. de veri, de sat eho Fulgentio de piaedes inatione gratia sue capixe, ut ea quae dixerint perquirere mSi 'R
434쪽
rim, nec tamen respondere negligam : Haec enim omnia nec an lanio, nec eius Apologistae quicquam prosunt. Nec enim unquam siue Prophetae , siue Apostolus, siue Sanctus Augustinus , siue Sanctus Prosper, siue Sanctus Fulgentius, siue quicumque ali Patres orthodoxi aliud unquam docuerunt , nisi Deum praeuenire hominum voluntates gratia sua , ut illi consentires, vel dissentire esset liberuna, quod per Sanctum Augustinum solum nunc probare intendo, omissis omnibus rationibus,
quas illi seli dicendas relinquo. Audiat ergo Apologista illum sic loquentem sermone G cundo de Verbis Apostolici Imple, inquit, is vallem, suscipe imbrem , gratia pluuia est,
is non in montes, sed in valles, id est humiles descendit. Nec unquam Sanctus Augustinus dixit praecisera absolute Deum in nobis cor nouum facere, sed facere, faciamus, nempe
monendo , mouendo , excitando voluntatem
nostram,is illi vires efficacissimas praebendo, is ut velimus faciamus Deus enim, inquit, est, qui operatur in nobis velle de operari. Certum est nos facere cum facimus, scd ille, facit ut faciamus, praebendo vires essicacissi Degras amas Voluntati. Qui dixit. Faciam vi in iustifi ' 'h q
Atque ut magis intelligat Dominus Apologista Deum in nobis nihil operari , nisi v
435쪽
lentibus non renitentibus, nec renuentibus, licet velle operetur in nobis cum volumus, it que non male dixisse Dominum Habertium,& adiunxisse ita saluari homines si velint, non enim inuitos seruat riciat Dominus Apologista Deum cum aliquid iubet semper nostrum conuenire arbitrium liberum, une quo, nihil fit Quando, inquit Sanebis Augustia, nus, iubetur ut perentur , liberum eorum conuenitur arbitrium, sed ideo cum tiniore
Min tremore ne sibi tribuendo . quod benὰ operantur de bonis, tanquam suis extollam M tur, tanquam ergo Apostolus interrogars, turm diceretur ei, quare dixisti Cum tuis more, tremore t horum verborum ratio--nem reddit dicens, Deus est enim qui ope-- ratur in vobis , si enim timetis . tremitis. ω non extollimini tanquam de vestris operibus, bonis , quia Deus est qui operatur in vobis. Sed liceat mihi Sanctum Bernardum , non teius auctoritate , sed eius rationibus nitar proferre, magis enim mentem meam quam explicare possem , explicat, libro de Gratia , delibero arbitrio sub finem , docens quomodo haec cogitare velle perficere operetur in no- bisci Primum , inquit, scilicet cogitare sineis nobis ; secundum scilicet velle nobiscum ., tertium scilicet perficere per nos ficit, siquidem immittendo bonam ctogitati0nem no
436쪽
Deuenit, immutando etiam malam volun-- tatem sibi per consensum iungit ministran- do consensui facultatem foris per aperis tum opus nostrum internus opifex innoteD cit. Deinde addit Cauendum ergo, ne cum haec inuisibiliter intra nos, ac nobiscum acti--tari sentimus, aut nostrae voluntati attribua- is mus quae infirma est, aut Dei necessitati quae
nulla est, sed soli gratiae, qua plenus est,
, ipsa liberussi excitat arbitrium, cum semin eis apoetitum, sanat, cum immutat assectum is roborat ut perducat adactum, seruat ne sen-- tiat defectum Sic autem ista cum libero ar- , bitrio operatur , ut tantum illud in primori praeueniat, in caeteris comitetur, ad hoc ut,
que praeueniens , ut iam sic sibi deinceps
copuletur. Notet hoc Lector, quia si homo cooperari nolit gratiae Dei resistat , in eo inutilis, remanet, Ita tamen quod a sola gratia est , ptiam est, ab utroque perficitur, ut mixtim, is non sigillatim simul non vicissim , perium, gulos profectus operentur, non partim gra-- tia , partim liberum arbitrium , sed totum singula opere indiuiduo peragunti Et tamen Dominus Apologista contra san m Augustinum sentiens, suam sententiata Augustini nam dicit,4 illam ex Augustino iterum prin rure dicit , persequens ridere Dominum hi
437쪽
bertium dicendo Eos, qui in his erit tibi
cisthultas instructi eriunt, fictu iudicaturos, quam parum omni Habertim illas considerauit , cuis dixit, de quo amown percipere fluctus o
mortis Christi non esset morare homini; hoermeste , quod Pu deficere diei Et quas Stinctus
Augustinis cum magna ratione non docuisset nom
si dici Deum frustra nostri, ereri , si nolumuinem eiu misericordia nos facit veste. Si transiri bens in margine texiwn Sancti Augustini uuae autem nescio quomodo dicatur , fustra Deum mi sereri nisi nos melimus enim Deus misereturia in volumus, ad eandem quippe misericordiam pertinet mi insimus , AKψ- ιμο αὐ- as Symplicianum, quaestione pri Mihi vero hic solus textus cum verbis prae cedentibus4 sequentibus, sussicit ad refutandum anseritum d eius Apologistam desalios quossibet in eo iam insimus contra laesenium illum etiam producentem, ad quem loreum primum remittimus lectorem , de hic dicimus , frustra quidem Deum misereri quoaa hos nisi velimus licet enim de ipsum velle ope retur in norus cum volumus, tamen ita ne autur, ut nobis simul sis liberiam ruelle vel nollet vocat enim, cd vocanti obtemperare aut non,' semper nobis liberum est , quod ipsum San-
438쪽
ipsum, sic ergo loquitur Misericordia Dei b-- la non sufficii , nisi consensus nostrae volum talis addatur at illud manifestum est, frustra
se nos velle, nisi Deus misereatur. Illud autem, nestio quomodo dicatur frustra Deum mis is reri nisi nos velimus, si enim Deus miscre- tur etiam volumus, o eandem quippe misim ricordiam pertinet ut velimus, Deus enim est, qui operatur in nobis, velle, operari, nam
iam quaeramus virum Dei donum sit, volun-
, ta bona, mirum si negare quisquam a , deat: at enim quia non praecedit voluntas, bona vocationem , sed vocatio bonam, --, luntatem , propterea vocanti Deo rect tri, buitur quod bene volumus, nobis vero tri-- , bui non potest quod vocamur Non igitur Mideo dictum est purandum, Non volentisn , que currentis, quia nisi eius adiutorio , non is possumus adipila quod volumus , sed ideo, potius quia nisi eius Vocatione non volumus. Sed si vocatio ista ita est effectrix bonae, is luntatis, ut o is eam vocatus sequatur, quo- , modo venim erit Multi vocati, pauci eleiatria Quod si verum est,in non consequenter vo-
is cationi vocatus obtemperat, atque ut Ob--, temper in eius est positum voluntate,
- cte etiam dici potest, Iguvi non miserentis. Dei, sed vigentis atque currentis est hominis, quia misericordia vocantis non sufficit, nisi
439쪽
ri vocati obedientia consequatur. Sequentia autem verba, quibus concludit
Dominus Apologisto, haec uint, βρο se probat nempe Sanctu Augustinas' exem o
paruulorum , qui per baptismum gratiam fusirio piunt , licet antea nustam potuerint habuis io-luntatem iliamiu cipiendi, eo modo quo qui illa- non recipiunt , nusiam habent voluntatem illa rei, ciendi Quod quid operetur dicat si voluerit Dominus Apologista Si enim afferret locum Αugustini, quo id illumdicere, probare conten
die, possemus co tare quid esset responden dum sed quae dicit Dominiis pologista, nullo modo inter ii cohaerent. Quoad enim primam partem sui dicti Nempe quod a uult per Baptismum gratiam Dei suicipiant , licet antea nullam potuerint habere volunta' rem illam recipiendi , nemo negat, sed quod
addit, sicut qui illam non recipiunt, nullam habent voluntatem illam rejiciendi, nemo intelligit. Quis enim potest valle rejicere quod non recipitu vicissi non offertiles Et tamen Dominus Apologista non desinit ridere Dominum Habertium quod non satis nouit, quid sit gratia Iesu Christi in tamen est Theologus, Doctor Sorbonicus, Praedicator eximiuh necnon Episcopus,& volumen integrum seru
440쪽
gista, quod Deus tam grandia secreta abscon dit sapientibus in reuelauit sibi paruulo. Domino autem Apologista in pace relictόζredeamus ad propositum, o inconcussum maneat gratiam Dei nunquam esse essicacem,
nisi illi consensus nostrae voluntatis liber ad utrumlibet accedat, subiungatur, quin etiam coniungatur , liberemus nos ab obiectione Iansenia, qui dicit, Sic nos partiri cum Deo,
cui licet iam responderimus, iterum dicamus, primo nos non partiri cum Deo quin etiam si vult fateamur nos partiri cum Deo, non partimur, quia totus actus bonus, quia a Deois eius gratia procedit, licet sine accessu liberi arbitri sit inutilis , tamen quia sine gratia
nullo modo procedere potest, totus Deo tribuitur partimur autem, quia gratia Dei Lliberum arbitrium simul concurrere debent, ut consequatur effectus gratiae. Quemadmodum Sol de homo generant laominem, nec Solselus , nec homo solus, sed ambo simul eopere indiuiduo opus peragunt sic gratia liberum arbitrium ita sunt causa partiales, ut una sine alia suum non possit produccre L fectum neque enim homo se ad Deum conuerti ex gratia , nisi accedat liberi arbitri, consensus , neque libero arbitrio , nisi praecesserit gratia Causarum autem partialium aliae sunt coniuges, aliae subiuges, idest ita ordina