Notae criticae ad Platonis de republica libros [microform]

81쪽

ἐμποιεῖν prob. AS Bkk. Stalib. sed Goth. , recte, nam statim sequitur τὸ δικαιοσυνην ἐμπομιν. t 422 A alii codd. ἐμποιουντος, alii ποιουντος praebent. In 333 E ἐμποιῆσαι νοσον legimus il HerWerd. sun. 1891 recte postulabat τοδε λοιπον aut οδε δὴ λοιπον, OStertu mihi magis placet. Etiam 604 A τοδε in multis codd. divise Scriptum. 445 B Verba καὶ διαφθειρομένης - quae in compluribus codd. OmisSaSunt ortaSSe caS abesse malim, cum ii 444 3 αδικία

dicta Sit αραχή, πλανη καὶ τοιαυτ αττα POS Osτως ἔχει non interpungendum St, quod κατιδεῖν ab ου χρη αποκάμνειν pendet. Stephani ' θεν pro σον i. e. καθ οσον cf. 458 C speciosior est quam Verior. - Stius recte Λευρ νυν requirebat. Post imperativos νυν enclitice Scribendum. - Unus SchneiderBkki ' ἀποκμητεον pro ποκνητεον non recepit coli. 34 Α,

male contra sententiam. Recte ni fallor Stalib. 1858 VR Lς τι τῖν αξίων λογου miSSam fecit, quas sicut Stobaei ς τινα interpolatori debetur cf. Gorg. 514 A.

Staph. Pag.

44 A corrigendum arbitror coli. 445 Gult. καὶ ψυχῆς τροποιντροπους κατασκευήνJ, quia vulgata balbutit Minus recte olim AS 1νυχης delevit Sequens φη Par. A miSit Mox praeStat legere ηααυτας ἐφεξῆς ἐρον, qua emendatione Sequentia A μοι τλ Om-c modiorem structuram nanciscuntur il optimorum codd. ecl. m ἐγα εἶπον pro τι, ἐγὼ ε. prob. Omnes editt. praeter Steph. Ast inlib. Herm. erWerd. n. 18833, mala, quod ad prius τί μαλιστα dimantua iam responderat, itaque rustici fuisset iterum interrogare τί μάλιστα Exquisitus ille per ora cum ellipSi rogandi modus, cuius exemplum iam 343 A invenimus, a Graeculia non intellectus fuit, quamobrem perdocte ibi correxisse videbantur τι pro τι Substituendo. Ad τι mente Suppleas με ου ἀφίετε, vid. ad 343 Α. - Vide an verba να μὴ διέλθης spuria sint, mihi saltem admodum frigere videntur. φα τὰ τον paων prob. At et Stalib. 18583, quo n0 opuS, at corrigendum est τι τὸ κοινα τὰ φίλων σται, ut 424 Adixerat μιτὰ τὴν παροιμίαν cf. Hipp. Mai. 30 Mult. την γαρ

παροιμίαν ω τί ποτε ἰεγει, αν χαλεπα τὰ καλά, δοκω μοι εἰδεναι. De illa communione egerunt inter alios . . OORTHUYZEN.De latonia doctrina de communione bonorum, mulierum et liberorum in libria de . . proposita' Dias. 1850 Ultrai et Dr. BLAScΗΚΕ Der usammenlian de familie undisutergemmeina dea laton Staates etcV 1893. Beri prog l Participium

82쪽

γιγνομενον iebholdus Fleck. Jbb. 1888 et Richarda class. Rev. 1893 coniecerunt γιγνομένην Sc. την κοινωνίαν iure Campbellio improbante. 450 Corrigendum suto τίθει pro θετε. Rescribe τί δαί ut tradiderunt Harpocrat. In χρυσοοεῖν et Suidas vid dicta ad 343 A. Mox ego τουσδί, vide dicta ad 336 E. Par. A non μέτριον, Sed μέτρον Sec Campb praebet. Infinitivus κουειν epexegetice additus est, ut i 443 B &ίζειν, quamobrem non necesse cum HerWerd' Mn. 1883 et Richardso et s. Rev. 1893 ante τοιουτων addere του Post αποκαμης χχ. alii rectes non interpunxerunt i Par. c. alii codd. πειρ αν exhibet, unde alter prob. Campb' effinxit τειρο δαὶ At οὐ Veni In bene se habet nec semel αν et υν confusa sunt i Pro φίλων

Mox advigius nullo editore probante ci. αμαρτημα α εἶναι ακουσίως κτλ, quod non necessarium duco, cum nihil obstet quominus ἐλπιζειν, si credere Valeat, quemadmodum ἡγεῖσθαι, χναι, λέγειν, Similia, cum nudo accusativo construatur. In 453 γ vel 4λπίζοντας sperantes τινα αλλην πιπορον σωτηρίαν Occurrit. - Optimorum codd. Ieci. καὶ δικαίων νομίμων sic

Stalib. 1858 et Campb. minime inepta est Socrates enim per totam Politiam tanquam νομοθέτου munere fungitur et loco in 484 D in plano confirmatur. Reliqui editt. alii aliud legunt: Vm L δικαίων καὶ νομίμων ut memini me alicubi in Legibus' legere; cs et Rep. 359 A probarunt Ast et Beliker, Hermann autem et Baiter expunxerunt δικαίων, quod primus Schneider Spurium esse Suspicatus erat. - corrige η ἐν φίλοις Vulgatam στε ε με παραμυθεῖ prob. Schneid. Balter campb., cum leni risu Socratem locutum esse rati, quod ab hoc loco alienum esse iam comarius Eclog. senserat, itaque V Lς οὐκ ευ κτλ c. Steph. kk. Astio Stalibri 1858 probanda est. Hermanni pro ευ non uno nomine displicet. Quam facile ου ante ευ excidere potuerit, non est quod moneam. Pau-

133 corum codd. in quibus Par. M leci. καὶ καθαρὸν prob. Stalib. 1850 Herm. ait Campbeli Mihi locus interpolatus

videtur et verba καὶ μὴ πατεῖν ἡμῖν insiticia Etenim propter verba σπερ φονου ad ἀφίεμεν mente Supplendum Si τουτου

post καθαρὸν εἶναι plane frigent. Num quia unquam dixit ἀφίημί σε φονου ἄστε καθαρον εἶναι, καὶ ιη φονέα Equidem non credo neque opinor tu Illud καὶ ante καθαρον illographia natum est quominus Verba σπερ φονου cum καθαρον iungamus ut Schneide suasit , prohibent non modo sequentia καθαρος γε καὶ ἐκεῖ ὁ ἀφεθείς, sed etiam loci huius consimiles

ex gr. Legg. 86ν ἐαν ὁ τελευτησας. . . . o δρασαντα φονου ἀνιη ibidem iura D περὶ της αφέσεως εἰρηται φονου ἐκων, καθαπερ οἱ τον κουσιον φονον ἐξεργασάμενοι καθαρος στω. - -

εἰ ὁ δέ γε Astius recte recepit vide de tali usu coniunctionis

δὲ dicta ad 332 B. Recto Steph et Ast Vm L μετὰ Qτὁ

ωρεῖον δ. receperunt, item obetua nota s. τἀνδρεῖον corrigens postquam in ETATA PEIO syllaba A aplographia Sciderat, με sactum est μετα R. 0rater Mus Rhen. 187 si 1880 Platonem haec scribentem Sophroni μι ους ἀνδρείους καὶ γυναικείους respexisse non inepte SuSpicatus St, cum hic voc δραμα alio sensu quam in Theaet. 150 adhibitum sit. Unus cod. cum Galeno exhib. ςταῖς μεν Aς ἀσθενεστέραις probantibus Astio et Stailb' 18293, male, quia ad κοινο πάντα mente Supplendum est τας θηλείας; cs insta 56 Α πλὴν σα Sc. η μὲν ἀσθενεστέρα, ἡ δε κτλ, ubi similiter Galenus ς μεν

praebet. - Non necesse coli. Legg. 906 B est corrigere φυλακι- κῶν κυνον pro φυλακιον, etsi Graece dici Solet κυων θηρευτικος, non θηρευτης. Conser praeterea locutione ανδρες φυλακες, ηες φυλακίδες et di 401 κυνα. ἐπικουρους ποιμνίων l Voculam καὶ ante διδακτέον omisit Par. I, sed καὶ ante τοῖς ράσι non om A 452 Illud τε post ἐκείνοις in compluribus codd. abeSt necnon M.

83쪽

Galenum, optime. Paulo ante praestat μην pro μὲν corrigere c. Richarda telasa. Rev. 1893 , qui τε in γε recte mutavit. Mocidem i.l. πεδόθη pro δοθη requirit, recte opinor, nam ea quae debentur, αποδίδοσθαι dicuntur. I 45 A Stobaeua αποδο- τεον pro δοτεον recte Servavit. - Puto παροι ὁ ἔθος signisscare, revectu conSuetudinis', non contra consuetudinem' ut vulgo vertunt 'R L πεπραξεται prob. kk. At obetu nota s. ,

ab Atio recte recepta), 391 D ἄρμησαν ουτως ἐπὶ δεινας αρπαγας, 590 A πολυ ἐπὶ δεινοτερφ λεθρ', Demosth. Coron. g 288 ος παρ ικειοτάτω Fugit autem doctissimum editorem Britannicum adverbia sic distrahi solita fuisse ne praepositiones ante adverbia collocarentur, cf. Herod. II 2 κάρτα ἀπ θερμον χωρέων cum vero hic nulla praepositio adsit, tale hyperbaton serri nequit. Mendi origo ex usebii lectione αλλ' iδη καὶ πρεσβυτέρας cognoscitur exciderant enim propter homoeoteleuton verba τὰς ήδι deinde δη super λαι scriptum est. - MOX emerd. Mn. 1891 verba ἐν τοις γυμνασίοις recte expunXit; Si aut interpretamentum ad ἐν ταῖς παλαίστραις aut instcetum addita L mentum limerWerdeno Mn. 1883 pro τὰ Dra πραττειν hic

positis pro τὰ εἰωθότα ρ. requirenti τὰ τοιαsτα σκωπτειν S. κωμωδειν Vel Simile quid, ncm assentior ne sacetus 2 locus

pereat. Quemadmodum enim κεραμευς Si τὰ εαυτο πραττει, κεραμευει Sic ὁ γι πτων, Si σκωπτει, dici poteSt τὰ et του πραττειν

sensu latonico . Si autem textu corruptus eat, erWerdentc iusto audacior multoque lenior correctio ad manum est, nempe μὴ τὰ αυτῖν πραττειν AMA σπουδάζειν καὶ κτλ., itaque eidem interpolatori σπουδάζειν debebitur, ut supra verba

ἐν τοῖς γυμνασίοις. - Recte Her erd. Mn. 1891 corr. τῖνα τοιουτων γυμνασίων, quod magis probandum quam Richaresi

τῖν γυμνον γυμνασίων coss. Pind. Pyth. I 1. I, γυμνὸν D στάδιον quod nimia poeticum. Verba χτι μάταιος τὸν του ἀγαθου procul dubio corrupta et interpolata sunt, cum

primum bis idem dicatur his κακον et δε την του ἄφρονός τε

καὶ κακου , deinde multi optimique codd. c. Stobae post κακου addant prob. ait et Campb' καὶ καλου ante σπουδάζεο, denique verba si ς γελοίου ridicule adhaereant HermannuS, cui primo draum suboluit, degit 4, γελωτοποιεῖν - κακοs, καὶJκαλο α σπουδάζει πρὸς ia, male, nam non modo Verba quae eiecit, minime interpolationem redolent, sed etiam illud καλου prorsus ridiculum in , quia τὸ καλb prorsus idem est ac bὰγαθον nec Plato unquam Scribere potuit σπουδάζει πρὸς ἄλλον τινὰ σκοπὸν του καλου ο τὸν του ἀγαθου σκοπόν. Verba καὶ καλου praegresso καὶ κακos illographia nata SSe et deinde αυaccommodationis gratia intrusum a correctoribu recte talib. 1829 suspicatus est. Totum locum recte solus obetu constituit sic do γελοῖον καὶ ὁ γελωτοποιεῖν Γως γελοίουJ....

κτλ. annotaverat aliquia in g. pauci Platonis sententiam comprehendenς μάταιος io γελοῖον ἰλλο ηγεῖται ' τὸ κακόν, quas animadversi a librario stolide in textum invecta est. Verba A γελοίου non modo frigent, sed nullam conStructionem habent. Post σκοπὸν acile προ- Vocis προστησάμενος excidere

potuisse neminem fugiet merWerden 'Mn. 1883 conicientis c. AstioJ γελ. et ἀποβλεπε assentiri nequeo, quia Verba ος γελοιον κτλ omnino abicienda puto. iratiam obstu Mn. 1875

p. 361 scripturam φιλοπαίσμιων probaVit. Praestat corrigere ιτεατις σπουδαστικός, quia inter se contraria opponuntur. Optime

Cobetus corr. δυνατη ἡ φυσις et ἀνθρωπίνj et θηλεια, non modo ob grammaticam opus enim erat ἡ ἀνθ φυσις et θηλ. , sed praesertim quia Verba περὶ αὐτον i. e. περὶ τῆς τοιαυτηὶς μεταβολῆς in mult. nullam dubitationem auditoribus relinquere poterant quin de mulieribus, non ex ar de Eubu seminiS

84쪽

453 Λ Dobraei transpositionem κάλλιστα και τελευτησειεν iure tall- baum improbavit. l Heuadio morrigenti ἡμιν αλληλοις memoparuit, recte, cum procul dubio respiciatur locu i 452 Mult.

abundant. Recte Hirschinus Argum nonnuli in Platon 1862 et ed. Gorg. 1873 probante Baltero correxit πῖς δ' οὐ διαφέρειJ. lGalenua in Dinitio recte νυνί, quo vehementia orationis optime ostenditur, tradidit. In doli. recte Par. A ταυτ' ἔστιν pro ἐστίν exhibet ii emere Oroeno Prinatererum fugit enim virum d Socratis orationem quodammodo a Glaucone interrumpi verborum ordinem in Vulgata ου ια τὸν Λία, ἔφη, ου γαρ τλsollicitasse patebit, si contuleri 605 E et Parm. 131 mos

μα τὸν Λία, φάναι, οὐ μοι δοκεῖ εὐκολον εἶναι ὁ τοιοino κτλ.Cum coniuncti γαρ Saepe valeat idem ac profecto, ' sine causa talib. γαρ ante ευκολα delendum censuit. Itaque et O. Apeli Observation crit in Plat dial. 1880,meima Gymn. Jhraber. sine causa 'opus praeterea fuerat ni fallor ου μάτην γε μα τὸν Λία κτλ ci. οὐ μάτην , μα τὸν A. Sc. verebaris ,

modum , sensum praebente nullus dubito quin erWerdenua Isin 1883 corrigendo ατοπον Platonis manum nobis reddiderit, cum inter θαυμαστα coli. Herod verbia de Arione a delphino

SerVMO θωμα μέγιστον, Ἀρίονα. ... ἐπὶ δελφῖνος ἐξενειχθέντα κτλ

eiusmodi σωτηρίαι reserendae Sint Naberi Mn. 1879Lcm αλογον Ε minus probandam duco. V L κατηγορειται unice vera St, cum supra Glauco nusquam accusatoris parte susceperit. 454 Unum Venetum a b c μὴ την αυτὴν φυσιν τι κτλ prae bentem secuti sunt omnes editores praeter Baiterum, qui prob. Herm. et Hellero Cur erit. p. 31 Sq. αλλην pro αὐτὴν coniecit.

Mihi illud Ἀλλην displicet propterea quod coli a uit ἄλλο

SCHNEIDE ἄπορον semet intelligena salutem, quae humana ope onoiliari nequit' voci πορος vim attulit. 1 noe enim quamlumvia limollia omparatu tamen semper ipsorum hominum opera et laboro comparantur, ut 378 A

φυσει αλλα, τῆ δε αυτη ταὐτά Sine dubio Plato tum pro ου Gναἐ τῖν Scripturus fuerat αλλων. quidem ut propter homoeoteleuton' aliquid excidisse, nempe μη τὴν itaque Platonem scripSisse τὸ την μη τὴν αυτην κτλ. l complure codd. recte praebent ουχὶ ἐναντία pro ου η ἐναντία. Vide 455- ουχη αυτη, ἀλλα τέρα κτλ. SeXcenties ' in codd. ι et a confunduntur, sic in Galeni codd. ὁτιουν pro πηουν Xhibent. B Mox ar. ΑΠ αθυον'' exhibet. l 'φὶ ἰατρικὸν μν καὶ ἰατρικὁντην νυχην οντα recte prob. Schneid. Stalib. 1850 Bait Madvigeampbeli Prius ἱατρικὸν idem significat atque ἰατρον, Sicut infra τεκτονικὸν Si τέκτονα, itaque Sine causa ekker prob. Astio et Stalib. d. Goth. coniecit ἰατρόν. Hermanni inventum ἰατρικον μὲν καὶ ἰατρικὴν V. L c. mulierem την νυχὴν ντας prorSUS improbandum j, quia Socrati nondum de mulieribus mentionem sacere licet nec Richardso Class. R. 1893 conicienti ατρικὸν μεν καὶ ἰατρικδν ευφυα . p. o. coli. 455 B, 409 quemquam

habere videbantur' vel simili modo, nam quominus cum ΑStio, diximus' vertamus iam solum sequens illud odi prohibet: Astii diximus enim probandum esset, Si pro di Plato mi ου μνημονευεις ScripSiSSet, at in praegressi nondum de ἰατρικῶ et ἱατρικ oντι Sermo fuit. - In proximis corrige aut η

Sana non est. - Mox recte licet Campb improbaverit lichards Clasa. Rev. 1893 διαφέρειν pro διαφέρον OrreTit , διαφέρον cannot be sed of tW subjecta, though of courSe διαφέροντα might beVὶ nam facilius ad διαφέρειν mente supplere ἀλληλων quam ad διαφέρον verba τ ετερον του τέρου l Non pauci codd. c. Galeno καὶ ρθῖς αγ exhibent probante Stailb' ed Goth. , recte. - ro κελευομεν talib. requirebat κελευσομεν sic edidit

85쪽

1858 at verum diu in Veneto a XStat, nempe κελευωμεν com deliber.).455 merwerdenua Mn. 1883 ευφυα et α post in c εἰ πυc recte restituit. In ult. Stobasus formam Atticam 1 πηρετοίη Ser B vavit. lGalenus et Eusebius lati πάμπολυ pro τι πάντων Xhibent, quam lectionem qui attendens paulo post sequi πολυ librariorum incuriae recte imputabit uox sine causa et Richarda ClaSS. ReV. 1893 ci. κρατε pro κρατεῖται Τ et Hermannus μεντοι divise scripsit, ut secit etiam 473 C et Phaedon. 6 B; hic autem με pravum esse quisque sentit hoc loco μέντοι Significat certe quidem ); scribere Plato potuisset πολλαὶ μεν Ε γυναῖκες ia, non id quod Herm. excogitavit. linerWerdeno Mn. 1883 corrigenti ἐν πασι vel ἐν πασι pro ἐπὶ πασι quod hyOS omne s. post omnia' significare solet plane assentior, coli. ἐν πασιν Lege paulo post cum uno cod. γυναιξὶ pro

γυναικί. - Verba oo φαὶσομεν, quae OS OIμαι nullum Sensum

praebent, interpolatori reddenda sunt etiamsi, quod tamen proraus non ita est, Socrate cum quodam ficto adversario loqueretur, Vulgata prava SSet, quia tum φησομεν in ως Scribi et Isia expungi oporteret. - καὶ γυμναστικὴ αρακαι πολεμική receperunt Bkk. Ast talib. 1829 et 18503, optimo iure spernente Pari A lectionem γυμναστικὴ δ' αρα ου 'ουδε πολεριικη a Schneid. Herm. ait Stalib. 1858. Campb. probatam , quam si horridam dico, a vero non longe aberro. Iam Galenus και πολεμικαὶ pro ο ὐδὲ πολ exhibet et καὶ ante γυμναστικη etiam Ven. Π servavit. Est hic locus ex iis, quibus reSarciendis non ex optimis, sed ex interpolatis codd. auxilium nos petere oportet; me iudice textu sic restituendus καὶ γυμναστικὴ χ' ἔρα ςου γ καὶ πολεμικαὶ κτλ Nullus enim hic

particulae αρα locus est, quia ex nunciato SSe γυναικα ἰατρικὴν non Sequitur SSe etiam γυναικα γυιιναστικην Rutem δρα legitur, dum demum Glauconis reSponSum οἶμαι γωγε commode annectitur.

456 a Monacensi et kk. edidit γυμναστικὴ pro φιλογυμναστική ,

quod probandum duco tam propter SenSum - ΑStit c φιλογυμναστης

certe magis idoneum senSum praebet quam vulgata lectio quam propter praegreSSum γυμναστικτὶ MOX corrige τοιαυτην καὶ τὴν τῖν ανδρῖν κτλ propterea quod Oci ανδρῖν articulus additus est. - Fere Omnium codd. πλην σα σθενεστερα et

ἰσχυροτερα . lectionem a sere omnibus editi receptam iam Αatiua recte improbaverat, qui cum uno talib' ex Eusebio

et salono edidit 4 pro h ς δ' ἰσχ. ἐστίν. Eusebi lectio

matur. Sententiae initium verte: et mulieri igitur et viri etc,' non ut vulgo perperam fit etiam mulieris igitur sic :nec magis paulo post coniuncti καὶ ante γυναικες per etiam' Latine vertenda, Sed Vulgari copulae vim obtinet e conclusione enim ἔστιν o καὶ φυλακικη seri duo colliguntur, primo

tam viros quam mulieres urbi custodiae pares SSe, Secundos talea mulieres uxores custodum fieri oportere. l μηδ' εἰ δυνατά τε καὶ 3. prob. kk. talib. sed Goth. Herm. ait.

Campb., recte, quod Vel Sine codd. reponendum SSe Sola Sen-

D tentia iuberet. In 45ν δυνατά τε καὶ si φέλιμα i. e. βελτισταὶ ilVR L ποτερους unus talib. sed Goth. recepit, Sine cauSa, cs. 334 C initio Corrigendum censeo γελοῖον τι , post V facileri excidere potuit. - ult et in in Balter Heller cur crit. p. 40 Campbel τί δαί e Pars A receperunt, male, vide dicta ad 343 Α. Recte unus cod. τι τη πολε praebet

propterea quod de Platonica civitate nunc sermo est. ComplureScodd. et pro τι exhibent.

457 1 Iterum corrigo τη πολει, vide dicta ad 412 C et attende ad discrimen inter 157 τῆς περ την πολιν et 455 Α περί

πολεως, 464 B πολε et τη πολει. - obetus nota S. ci. ἔθεμεν pro ἐτίθεμεν, quo non opus coli. 456 C. Mox HerWerd. Mn. 1883 scribi vult ἀει ιουνται, rectissime Post pauca Stobaeus αποδοτέον pro δοτέον tradit, optime, id ad 452 A. Par. exhibet γυναζομέναις. In proximi aut του γελοίου aut σοφίας insiticium esse recte multis viris d. visum St. . . . Schneideri cui Saxoni cognomen fuit c*m του γελοίου σοφίαςJ probarunt adhamus Phaedri praef. et obetus, male, non modo quia vereor ut an τι γέλοιον pro σκομμα sacetiis vel

86쪽

potius cavillandi studio Plato dicere ausus sit, sed praesertim quia tum verbia ooδὲν οἶδεν ἐφ ό γελ tautologia nascitur. Itaque magis probo c. talib et HerWord Mn. 1883 Astium

Verba του γελοίου Xpungentem cum enim οἱ χαρίεντες sibi σοφοι videri Oleant, salsissime mihi videntur Pindari verba a Platone in τους σκώπτοντας conVersa esse Verba οὐ γελοίου ), quae e g. irrepserunt ut i 452 D ult. ως γελοίου, aliquia ad- Scripsit ad ατελη quo indicaret illam σοφίαν rea haud dignas risu perstringere. Α σοφίας δρέπων καρπον cf. X uthydem. 30, καρπουσθαι την σοφίαν. - MOX Her erd. Mn. 1883ὶ Optime pro διαφευγειν or. διαφυγειν repOSuit et in responSoc διαφευγεις interpolatori reddidit. Par Arachneid. Herm.

Stalib. 1858 et recente editi recte ὁμολογεῖσθαι receperunt et paulo post unus Stalib. sed Goth. e V. V. L. L. φησεις γε et φησεις δὲ latonia manum restituit scribendo φησεις δέ γε i. e. . profecto, sed dices etc.' MOX recte Obetus corr. φέρε δη δω

. scriptum erat 'AEPE A et stulte expletum est' , Richarda autem Class. Rev. 1893 mavult Aγε ὁ Ἀδω l corrigendum

puto του δυνατοs τε πέρι και κτλ. lara ult e duobus codd. Bait. et Campb. πλείστην ααν Ἀμφισβητησιν ediderunt pro-

bantibus obeto nota ma. et advigio, recte. Dcorrige δυνατos ς τε καὶ iri hic et insta 458 A vide dicta ad 334 E. Mox

HerWerdenus optimo iure nam Ari ὁπέχειν alio ' sensu dicitur Vocem δίκην expunxit λογον eriSsime cogitatione

Supplen e praegreSSiS. 458 4 Non pauci codd. εἶναι poSt παυχον omittunt . uno Astio, Optime, cum εἶναι non e duarum conatructionum mixtura ut ex gr. fortam in 159 B ημι δεῖ κριον εἶναι τον αρχοντων)defendi possit. In optime ως δυνατῖν οντων θείς. Vir d.

Postgate de verbo τίθημι nonnulla in Ioumal of Philol. 1886 p. 111 - 19'' disputana ηδη V. L pro εἶναι requirere Videtur, quod propter continuo sequens ξδη recipi nequit. llo' ' εἰ δυνατα pro η δ. cum Stephano unus Stalib. sed Goth. proba-Vit, male, quia η reSpondet verbi τίνα τροπον ἔσται in prae-

141 gressa comparatione in is adhibitis. Similiter in 72 B in.

πη δυνατη γίγνεσθαι Socrate dixit, ubi exspectavera εἰ καὶ πηδυνατη γίγνεσθαι. FalSo cf. enim T C. Mult. Schneide contendit osso aliquid fieri haud aliter demonstrari nisi modum

quo steri possit ostendendo. - Αd τι πάντων ξυιιπορωτα αν κτλ κέη ομαι mente Supple ἐνδείξομαι vel Simile quid Particulam τε post τη cum Par omiserunt Herm. ait Campb., at utcumque legitur insolite sive o νέοι Verbi τοῖς φυλαξι indicantur Sive λαρχοντες Verba τη πολει τὸν δῆμον' Significant, quamobrem suspicor Platonem tantummodo τη πολε scripAiSSec et verba καὶ τοι φυλαξ e g. irrepSiSSe Lege παριεῖς. liner Werdenus Mn. 1883 sine causa corrigendum putavit ει τε τουτοις οἱ ἐπ&ουροι et mox parum recte φη L μὴ πειθομένους pro μιμουμένους probaVit Optime enim GRO vertit etd'en auiure resprit dana lea reglementa que nou abandonnonSa leur prudence,' vide 425 D ult. H ου αξιον, φη κτλ, 42 Aln ἐγω μεν τοίνυν κτλ. 345 1 Unus cod. exhib. θηρευτικάς, ortasse recte, cum Graeci canes Venatica plerumque sem gen appellare conSueverint: cf. Steph. Thesaur in V. κυων et Xenoph. Cynegeticum. Non male pauci codd. OSt κρων m. in . εἶναι, cf. Statim post in Deoτι ἀνδρειοτέρου δει του ἰατρου Veriaimile est εἶναι hic infra in

C post ηγουμεθα, supra 458 post ὁπάρχον uni atque eidem interpolator deberi. Corrigendum arbitror ἰατρον δη που pro δέ που Astius minus recte opinor ci. γέ που, at in 60 Bln. . . particula γε in γέ που ad καὶ pertinet, non ad ἀγαθοῖς.

δια&ης requirebat. - 'φα ἐθέλουσιν pro ἐθελόντων prob. Steph. Madvi Baiter, quod probassem, si Plato non ἀλλά, sed δε posuisset Mox obraeus Adv. Crit. ci. ἡγουμεθ' ἄν, quo non

opus cf. X. gr. ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος υ παιδευεται. Inflnit.

εἶναι Spurium recte duxerunt Steph. Et advig ait Her-werd. Mn. 18913, qui cum Stephano etiam ἐξαρκη ηγ. εἶναι proponeret ias rusus adi. ἐξαρκης non rarus esset, Saltem in

Optimia oodd. κοινὰ pro κοινῆ praebentibus foro omnes oditt. Bois obtem- Perarant. Vereor ut an θναμεμινενων Pro ναμ γμένοι ferri Possit.

87쪽

pedestri oratione. Mox Richarda Clasa. Rev. 1893 ci. ora α δριμυτέρου δει . L coli. 51 A 535 B, anno post autem l. l. malebat τι ανδρικωτέρου coli. X. gr. ISOcr. 13. 17, quasc' V. d. non proposuisset opinor, Si V. c. locutionem ευ τε καὶ ανδρείως Lere. 855 A contulisset. f. etiam 454 νανδρείως τε καὶ ἐριστικῖς llud o κροτατον immerito a Steph. sollicitatum cI. V. c. 543 A τη μελλουσxi κρως οἰκεῖν. Par. A c. en' omisit prob. Stalib. d. Goth. εσονται poSt νομοθετητέαι, optime. 460 C ' δεις τινα σηκὸν probanda est, quia ille σηκὸς Supra non memoratus est; demum in ult. ἐπὶ τὸν σηκον articulus serendus. Possis etiam artic. delere, Sed te repetitum pron.

indefin. εἰς τινα σηκον .... παρα τινας τροφους .... ἔν τινι μέρει

rem inauditam exposituro aptlSAimum est. Insantea debiles non interfici, sed in classem tertiam tradi putarunt coli. Tim. 19- τα δε τον κακων εἰς τὴν αλλην λάθρα διαδοτέον πολιν M. IEGAND . Berichtigung eines misVerstandnisaea der Uebera.

und rhlare Platona' Philos monatach. 1875, XI p. 337-40 et HELLER s. Jahresb. de Philol. Verein Z Berlin'' , quibus autem Campbel adversatur coli. Aristot. ol. 7 164 15 et .nor canV, inquit, the milde vie be defende by Timaeus 1 A τοι ὁ τῖν κακον κτλὶ sor i ta no necessar that Plato Ahould e perfecti consistent' verisimile enim est tam in

Timaeo Platonem sententiam de interficiendis Vel τοι τῖν γαυλων φυλάκων ἐκγονοι immutasse, sicut in dialogo de Legibus totam illam mulierum communitatem abiecit), rectissime namque nec propter ominosa verba ἐν ἀπορρητα τε καὶ ἀδηλα κατακρυ νουσιν 'nec propter locum in 15 nobis licet opinar Platonem τα ἀνάπηρα Dγονα tantummodo eaque κγονα, de quibus 461 A. Bsermo sit, interfici Voluisse non enim boni νομοθέτου fuerat τ δημιουργῖν καὶ γεωργων θνος i. e. tertiam classem debilibus, vitiosis, spuriis elementis Venta sit Verbo attenuare. Mox optime HerWerd. Mn. 1883 corr. ειπερ γε μέλλει i. e.

pro αυταὶ recentes editi et Heller Cur crit p. 25 recto reiecerunt. - Recte GRO vocem τιτθαις vertit te nourrices mercenaires.' Interdiu igitur ipsae φυλακιδες nutriebant, at noctu τιτθαι An Sunt h. l. -αι non diverSae a τιθήναις, licet alia scholiastes praecipiat ' Si nescirem insante etiam noctu nutriendos esse, libenter corrigerem τιθηναις τε καὶ τροφοις cod. Tim. 88 D τιθηνην τε καὶ τροφον - Paucorum codd. et

Stobae ieci. προυθέμεθα prob. talib. 18293, advig, aiter, Campb., rectissime. Ad adverbialem locutionem ὁ δ' ειεξῆς

Ε cf. ὁ μετα τουτο, το πάλαιον, ταρχαῖον, alia i Scribendum est

εἰκοσετίδος, τετταρακοντουτίδος, πεντεκαιπεντηκοντουτους, cf. ap. ΑriS

toph. Acharn init. πεντετεις, δεκετεις, τριακοντουτίδες, Rep. 39 Α τριακοντουτεις, 540 Α πεντηκοντουτῶν, 540 δεκετων, 15

χιλιετῆ, Legg. 89 E τριετές, 809 Ε δεκετει, alia id genus. Edi. torum his in scripturis inconStantia maxime Vituperanda Verba οξυτάτην δρομου ἀκριην e poeta aliquo petita Stalib. et HerWerd. M. 1883 censent. 461 Richter Fleck. bb. 1867, bd. 5 ci. δίκαιον φησομεν, ατε ὁμαρτηματος παιδα φιτυοντος τη πολει κτλ, at Vulgata sanissima ecl. ro γεννήσεται Θ paucis codd. At in Bekk. talib. Od. m. γενησεται receperunt, Scilicet ne post γεννησεται participium φυς i. e. satus in absurde abundaret, optime, Sed praeterea γεγονὼς in in interpolatori reddendum, quia praegressum φὴς iam sufficit nec γεγονώς idem ac Satus' significare posse

ἐθέλωσι prob. Bkk. talib. ed. Goth.), male, quia αυτους ad utrumque sexum referri nec tali breviloquentia apud Platonem nos offendi oportet A est neutr. yeneris, s in Dult. καὶ α νυνδὴ λεγες . t Recte Astius e compluribus codd. ατας γυναῖκας recepit. Non necesse est pro ἐπὶ τὸ κατω reponi εἰς τὸ κατιο, conser enim locum e Phaedro εἰς καὶ ἐπὶ πολλὰ πεφυκοθ' ὁρEν. - Eusebii et Theodoreti lectionem μη εἰς φος pro μηδ' εἰς φως optimo iure alius probabat, cum OS μάλιστα On-

Qui pravo vortit λιάθη lateat , debuerat enim si latuerit.'' l. nomen o φυσαντες, quo Pud Poeta Paronte gaudent.

88쪽

iunctio μηδ' ne riuidem prorsus rigeat Mox obelua corr. μηδε εν, optime, nam γε hic plane ineptum. Par. A exhibet μη ὁ i. e. μηδ' is vel μηδέν V. 3. - Paulo post Eusebius exhibet τιθέναι Steph. atio HerWerdeno n. 1883 probantibus speciosius quam Verius, cum parum probabile sit latonem hic minus involutis verbis quam supra 460 C, 46 A. Bὶ miseram sortem illorum extra legem natorum declarare voluisse. Puto vulgatam sic commode Latine verti posse tum οἱ τω ἐν τουτ' existimantes' ac persuasum habento nullam tali proli τροφην datum iri,' quo minime obscure significatur ipsorum parentum non amplius magistratuum ut i 460 C, 461 A. B ossicium futurum esse talem prolem XpoSitione, suffocando aliove modo vita privandi. Paulo aliter Campbellvertit to dispos oscitis the clear underatandin that suchan ompring a no to e reared.' HerWerdenus praeterea

τιθε,αι coli. 469 A do sepultura intelligi iussit quod permirum mihi videtur, nam non ὁ θάπτειν γονα, Sed τὸ πο- κτείνειν novum institutum est. An rivos sepeliendo illo insantes vir d. putabat Valde praeterea vereor ut de quocunque funere

poni possit τιθέναι nullo additamento velut ἐν τάφω adjecto. E Lege νυνδη, item initiori . t Verba παροι του λογου O. A. Hirachl-giua delebat, sine causa abundant quidem neque aliud quidquam significant quam τώ λογω L .disputatione', .lnVestigatione nostra'). sed per se spectata cf. Gorg. 489- βεβαιώσωμαι ἐδη Ἀαρω σου Symp. 19ν ἀνομολογχὶσάμενος παε αυτου mihi

non Spuria videntur.

σαρα α νυν cf. v. c. Gorg. 467 . Mox lege νυνδή. Expunge verba καί περὶ του ἀλλοτρίου, quae sutile interpretamentum sunt vocis ὁ Ου ἐμον, audi T. gr. Iamblichum de . Pyth. c. 30 ed. Mest. ἐπὶ τ αυτ τ ἐμὸν φθέγγεσθαι καὶ τὸ ἀλλότριον nec legisse videtur Proclus in acripto 'Eπωκε νις τον- ρι τοτέλους τ p. 132. ed. R. Schoel 1886 cum scripserit ταων

2 Malo campbol vortit in obisi eonfirmation rom the argument.

λέγειν ὁ ἐμὸν καὶ δ υκ ἐειδν καὶ ιη ὁ με αλλον, ὁ δε αλλον τῖν πολιτῶν Verba κατα ταυτὰ ad φθέγγωνται pertinent. Vox

eidem intorpolatori verba ἐπὶ τὸ αε tis reddantur, interpretamentum Sequenti κατα ταυτο. Praeterea bonus Atticus scriptor ἐπὶ τοαυτ dedisset, Sicut semper λυπεῖσθαι, χαίρειν ἐπί τινι dicitur. Cornarii inventum στρὁ ταυτ pro ἐπὶ ταυτ grammatica, non sententia commendatur. Vide simile interpretamentum a nobis p. 436 B, E deprehenSum. - OS ἀνθρωπου χει Schneiderrecte interrog. Signum posuit propter Glauconis verba in

κτλ LITTRAEUS et R. oscΗENRIEDER de quo vide ad 405 Di contulero Hippocratis Acriptum De loci in homine c. I. 'Unus Schneid. c. multis codd. et Stobaeo OS τον ἀρχοντων artic. τῖν omisit, male. In Par videtur librarius bis ἀρχόντων deinceps ScripSisse raSuram quinquies Signo et posito implevit. In D lege νυνδη. Dele post ορθος γε verbum φαμεν et in B OS εφη Verbum ομολογησαμεν), quia γε iam Signisscat εφαμεν usu notissimo li recentioribus editi unus Schneidor c. kk' VR LI μολογου- μεν malo tenuit. l Optimorum codd. leci. τὸ μηδεν διον ἐκτηι - θαι tandem aliquando et talib. 1858 veram AS agnovit. Hoc corrige πάρξει pro praesenti, cum praecedat οἰχησεται et in aequatur καὶ μην οὐδε - εἶεν. lim. A. HirSchino ἀπηλλάχθαι Spurium videbatur, rectissime, cum post Ormulam πολλη νάγκη Plato praegressum verbum lectori repetendum relinquere soleat obiter corrige αικείας. In proximi CO- belua probante erWerd. n. 1883 et 1891 vocem δικαίως recte expunxit insolito enim δικαίως hic significat ut liceteXSpectare.' Frustra Campbel ad vocem defendendam contulit locutionem 430 Ε εἰ μη δικω. Videtur δικαίως X iterato praegreSSO Vocabulo δίκαι ortum esse Mox Ast et talib. ed. Goth. Vm L νάγκειν .... ἐπιμελείας Sic et Stob. receperunt, Stephanua autem 'φ' ἀνάγκη .... ἐπιμελειαν at nihil opinor obstat quominus optimorum codd. lectionem ἀνάγκην ἐπιμελεία a reliquis editt. probatam signisscare posse putemus

ἀναγκαῖον ἐπιμέλειαν σωματων τιθέντες itaque eam probandam

89쪽

459 E; verisimile est Platonem scripsisSe αρχοντες MOX AStius vulgatam merito culpana nam quominus ad ora praecedens δῆλον repetamus multa obstant nec, quae Schneideri opinio fuit, Verba ως ὁ εἰ ὁ anacoluthice pro εἰκὸς posita esse probabile est coniecit καὶ μὴν o γε νεωτερος, quod qui probent praeterea ς τὸν πρεσβυτερον corrigant necesse est; ego autem malo pro cis τὸ ε&ὸς rescribere &ος, post quod comma ponendum. Dubitanter propono coli. 412 C προστετάξεσθαι αδηλον . Ληλον. Καὶ μην τι γε κτλ. quae medela lenissima est Paulo post tranSpone 4 1τε τυπτειν ante Ουτε ατι Ἀλλο βιαζεσθαι, quia species ante vienus poni solet. Exciderant negligentia Verba υτ τυπτειν et deinde in alienam sedem devenerunt. Pro αλλο βιαζεσθαι multi codd. et Stobaeus αλλως s. praebent, quod propter sequens χλλως recipere reformido. Par. AB Thib. Ἀλλος τιμασει, de quo mendi genere id ad 399 C. IMadvigii 'φ δέος δε mos pro b optimo iure nam sic demum et sensus et grammatica salva evadunt receperunt Bait et C Campbeli ' Astio ooc. πενητες delenti assensi sunt talib. 1829. 1850 Bait. Morwerd Mn. 18913 rectissime, nam

κολακείας sendet λεγειν, non ab απηλλαγμένοι αν Ιεν, itaque ille nominativus tanquam in aere suspensu est Verbi πηλλαγμένοι αν li Subjectum est o πολῖται non οἱ πένητες), Similiter in verbi πηλλάξονται. H. Jackson Iourn os Philol. 1872 grammatica Succurren ci. πένητος gen subjeci. , quod non minua friget quam Stalibaumi 1858 inventum πενίας i. e. πενητων). Ante απορίας non interpungendum est neque infra ante os τε Mox unius cod. Veni E et Stobaei lect παιδοτροφίαις probarunt Steph. Ast talib., recte puto; similiter i 45 APar. A mendose παιδοποάαι pro dat plur exhibet. In pro Ximis dele pari. παραδοντες, interpretamentum Voci θέμενοι unde ταμιευειν pended. In e uno Stobae codd. παραδοντες ante ταμιευειν collocatum. - Optimorum codd. et Stobae ieci. δηλα pro δειλά receperunt inde a Belikero omnes editt. necnon

Stalib. 18583, inepte, nam primum non τὸ δῆλα εἶναι est απρεπές τι cf. in in. δι' ἀπρέπειαν κνιοὶ, Sed ὁ δειλὰ εἰναι, deinde per τε - καὶ- καὶ Semper coniunguntur re eiuSdem generis, itaque ob duas causa δῆλα hinc alienum est. Pro δειλὰ Benes dictus 'prob merWerd. n. 1891 sine causa ci. δουλά. lodδηλα mente Supple ora ταυτα ουτως χει, MOX recte Obetu corr. ἀπηλλάξονται probante Baltero, cf. in D ἀπηλλαγμένοι ἄν εἶεν. lPost ζοντες pauci codd. et Stobaeus τε omittunt Stailb' 18293 probante, rectiSSime, etsi mihi gravis suspicio incidit verba ταφῆς ἀξίας μετέχουσι interpolatori eSSe, quod Glauconi responsum καὶ μάλα καλὰ Sc. γέρα quodammodo confirmare mihi videtur. Vox γέρας coli. 414 Α, Legg. 47 E etiam de sepultura

solemni usurpatur. 466 V x αὶ ποιοῖμεν - σκεψοίμεθα - ποιοῖμιεν probarunt Bkk. Madvi Baiter Campb., rectiSSime. UOX HirSchinus sed Gorg. 1873 iure correxit a ξον pro οἷς ξον, attractioni enim hic nullus locus. In Dult corrigendum cenSe πολυ καλλίων τε καὶ B μείνων. Pro διὰ δυναμιν advigius i. διαδυναι, male, cum διαδυεσθαι fere Signincet iaciam Sm Subducere' cf. ex gr. Lysid. 216 διολισθαίνει καὶ διαδυεται ημας, DemOSth de Cor. 133, alia nec vulgata mendoSa, nam quiSque φυλαξ quadam δυνάμει praeditus est, qua si abutitur cf. 434 B civitatem in periculum adducit. ια δυναμιν itaque Significat ob potentiam a potentia sua fretus. V lisatio καὶ ante παίδων delenti prorsus assentior ne Platonem ineptientem laciamus. Fugit enim editores, Si καὶ servetur, tum πέρι neceSSario nam τε πέρι - καὶ Semper valet idem ac περί τε - καὶ περί etiam ad παίδων pertinere, itaque Platonem dicentem secisSe κοινωνιαν intercedere mulie

ribus cum viri περὶ του παιδευειν, του παιδοποιεῖν του φυλάττειν,

quasi unquam παῖδες gigni posSint Sine mulieris et viri κοινωνία lProrsus ridicule praeterea post περὶ παιδείας Sequuntur Verba περὶ παίδων, tanquam aliquis de educatione prius mentionem facturus ait quam de procreatione. Postremo verba τον ἄλλων πολιτον sic demum idoneam explicationem nanciscuntur: παίδων enim παιδεία pars est τῆς τῖν πολιτῖν φυλακῆς. OcuS

90쪽

1 534 A Astii emendationi minime adversatur il Utique corrigendum est o παρα τὴν φυσιν τὴν κτλ. UOX optimi codd. καὶ post σπερ mittentibus omnes editt. praeter talib. paruerunt, recte, non enim Semper καὶ etiam in utroque comparationis membro ponitur ' Proximi inflnitivi διακονειν καὶ ωπηρετεῖν ab ξουσι pendent Sicut Post πέμπειν, παραδιδοναι, καταλείπειν, φώναι, Sim. Verba saepius infinitivus finem indicat , itaque minime opus est vel emerdeni Mn. 1883ὶ ' δεῖ διακονεῖν qua ' parum eleganter Sententiae tenor abrumpitur, quippe quod mutatur subiectum et pro δει coli. στρατευσονται et ξουσι potius δε ησε requireretur, cum haec omnia a δηλον otι pendeant vel Richarum class. Rev. 1893 θέα ς διδά κωνται γ διακονεῖν Liebholdi Flech. bb. 1888 cm ὁσοι ιδροὶ καὶ Io deletia verbia D et δὲ ante τη θέα citam eatram. probasse. 467 c Corrigendum arbitror του ανδρας τους πολεμικους Richarda Clasa. Rev. 1893 propter praegreSSa σμικρὸν di διαφέρειν dubitanter i. αλλα πολυ S. μέγα διαφέρει, quo opus emet, si Plato post σμικρον non addidiSSet υ αξιον κινδυνου his autem adiuncti Glaucon respondet quaa Socrate dixisset Ουδεν ιει διαφέρειν. Probandam Ver Vm L διαφέρειν censeo. Mox dem l. l. ci aut προσμηχανητέον ut δεησει , male, nam e i παρκτέον nullo negotio δει ad προσμηχανὰσθαι repeti poteSt.

D Ad εἰς δε τας mente supplendum est γειν, itaque nobiS non opus est Liebholdi Flech. Ibb. 1888 coniectura ἔστι δὲ Δρ

ευλαβησονται.

E codice Monac. Bekker Astratalib. Herm. Campb. recte conferens Menon. 93 D leci. διδαξαμένους quam lamin. Wolf probaverat vid. Philologum 1855 rectissime receperunt. Accusativo participii pro διδαξαμένοις nos offendi non oportet coli. 468 A πῖς κτέον σοι τους στρατιωτας Tim. 88 B ult. τὸν δὴ μαθηματικον ia, ibid. 89 D in. Xenoph. Memor. 3, 11 ἰτέοναν ιη θεασαμένους optimorum codd. ecl. διδαξομένους sanae

rationi repugnat Schneideri inventum δεδιδαξομένους unus Balter probavit l468 Parum eleganter et sine causa lar Richarta clam Rev.

1893x interpunctionem mutandam censuit in hunc modum Tl δε χην εἶπον ' τα περ τὸν πολεμον, πῖς πολεμιους, δρακτλ. itaquo verba πως πολεμίους Xplicandi gratia adiecta esse Particulam αν in ποι αν sic optimi codd. et inde a Bokkero omne. editi praeter Astium legentem ποιον idem v. d. hic serri non posse recte demonstravit cum enim ποι' unice ad μοι καταφαίνεται referri poSsit, nobis non licet ad ποῖ' αν mente Supplere ιη τα σοὶ καταφαινομενα Sic Campb. , quia Socrates sententiam suam iam diu paratam habebat.

Richares itaque non improbante Campb' ci. ποῖα δη, ego autem malo πη V. L δη Statim post corrigendum censeo αυτῶν μην pro . μέν - Clar LeeuWenius Mn. 1890 p. 2633 pro θέλουσι reposuit λουσι, quod θέλουσι nec cum χρησθαι iungi neque absolute mire Campb ad θέλουσι subaudit χειν positum serri possit perficies emendationem, Si verba τη γρα expuleris, quia a διδονα pendet infinitivus χρησθαι Sc. αυτω). lPar exhib. δαὶ 4 ἐξιωθῆναι cum ορ. τί δε αξιαθηναι m. a. - Pars comittenti καὶ quod insen LI non omissum ante μηδενὶ paruerunt Ast Schn Herm. Baiter, quod probandum, quia procul dubio alioquin Plato scripturus fuerat μηδ' ἐξεῖναι μηδενί κτλ. linerWerd. Mn. 1883, dubitanter verba προς babeSSe mavult, recte puto; cf. Euthyph. 14 B. Locus in ere. 666- προθυμους εἶναι προ τας δάς huc non pertinet. Deteriorum codd. alii Aiaci nomen omittunt, in alii vox incertam δὲ aedem habet, sicut in aliquot Hermogeni codd. PS VOX genuina, artic. τὸν ante ευδοκιμησαντα delendus, in Spuria, quod non dubito, expungenda et legendum est τὸν ευδοκ. τὸν ἐν τω πολέμι' Mox corrigendum est καὶ ἐν τοῖς τοιουτοις et paulo post νυνδα scribendum limerwerdenus Mn. 1883 et obetus nota mS. corr. ἐπὶ στρατιος Sic Par. Ain etiam in 168 BierWerd. στρατιας requirebat. At unice στρατεια Verum St, id Ruhnk. ad Tim Lex. p. 240 et Hellerum in Curia Crit. p. 19.

Si quid mutandum, quo tamen non puto, si interpungi potest: τι ὁ ὁη;