Notae criticae ad Platonis de republica libros [microform]

발행: 1896년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Mn. 1883 oc Ἀγοριῶ expunxit ne Verba κατ αγοραν abundarent; totum locum idem Sic constituit: τί δέ - τάδε ταξυι βολαίων ας πέρι κα ' ,ας αγοραν Ἀκαστοι αy προς κτλ, quod pauci ni salior probabunt. Me iudice Plato sic scripsit:

εἰ δε βουλει καὶ χειροτεχνικῖν περι ζυμβ. καὶ κτλ. Namque ἐν παρενθέσει OSit Sunt εἰ δε βουλε καὶ χειροτεχνικον ξυμβ. quia On-B Struendum ξυμβ. τε πέρι .... καὶ λοιδοριον κτλ. Lege &ειας, vid. Dawes Misceli Crit. p. 11. - Soli Herm. et Schmelgervariam lectionem a Stephano Vulgatam Ii ζεις et καταστάσεις probarunt; genitivuς omnino requiritur Recte omnea editt. praeter alterum qui contulit Tim. 64 , at illic omnino , non in universum' Significat deterr codd. lectionem ὁ παρα- παν pro b πάμπαν receperunt ii Obet διατελουσιν recte corrigenti nemo paruit, nam in orthographia plerique editi intelligendo aciunt ut nil intelligant. 426 Non ineptem. Wolssu ci. πλxi γε οτι ποικιλωτερα potuit enim dic in scriptura unciali ΓΟΤΙΠΟΙ. sacillime excidere. Postquam τι ante π exidit, O sactum est E. Rescribe ἐμπιμπλά- μενος, vid. ad A05 Recte duo codd. ex coniectura 2 C praebent τοιουτον τι ποDi l Parisinus A sec. Schneidorum in Additamentis' exhibet δεινως Sine accentu vide ad 399 C. Richard Clasa. Rev. 1893D ci οἶτος ως - α ἀγαθος κτλ, D male, cum sic vis particulae αρα pereat Recte Ast et Stalib. 1829 e paucis codd. ἐθελοντας ediderunt vid. ad 391 A. Post iob faciis litteram excidere potuit. l Optimorum codd. lec

427 Non malo complures codd. αλλο γέ τι exhibentur αλλο τί γε.Mox corrige νομων τεγ πέρι καὶ κτλ. Recte, opinor, talib. B 1829x ci τὰ δε 4οτιy αυτοματα. Corrigendum luto τά γε μέγιστα καὶ κτλ vid. ad 334 post μέντοι saepe γε additur et mox καὶ ς αι αλλαι Su notissimo Articulus αἱ haplographlaperiit. Recte omnes editt. Campb excepto post τελευτησάντων

mane transpositionem, qua omnino opus, iam Stephanua desideraverat.

voculam τε ex uno Veneto S coli Phaedr. 230 B addiderunt,

nam duo illa τε inter Se reSpondent. - Corrige cf. X. gr.

420 B τὴν πολιν, id dicta ad 412 C. Articuli tam saepe ante litteram excidere poterant, quia tantum T cum nota tachys graphica in papyris antiquis scribebatur. 4 Venetii lect πατρωto unus nam talib. 1858 πατριω edidit Astius acriter defendit, at latonica respublica non AthenienSiS, Sed Graeca civita eSt, praeterea Sequentia πάτριος ἐξηγητης paene clamant πατριωrequiri; videatur Schneideri annotatio Herwerdeno foedum interpretamentum εν μέσι delenti prorSua SSentior vid. Simile memblema in 14 D. LPro ποτερον HerWerd. Mn. 1883 ci. ποτέοαν,

quo non puS, cf. X. gr. 434 C κείνου i. e. τῆς ἀδικιας, 445 Bἐπειδαὶπερ ἐφάνη γε οντα κάτερα κτλ.428 a Malo Steph. st si dederunt αλλο τι pro αλλο τι, quia αλλος h. l. Significat diversus a. ' Potuerat auctor scribere ἄλλο τι του πολειφθέντος 'm idem hic valet atque ἐστίν. Campbeli R

αρα huiusmodi imperfecta adhibentur, cf. ΑriSi inve o συμονος αρ' ἐσθ' ἐροψ, ἀλλὰ οἶτος τερος. - Vulgata ἐν αυτω me male habet, cum nec ἐν τῆ πολε significare poSSit neque . hac in re i. e. ἐν τουτω), itaque legendum cenSe ἐν αυτοῖς, cs. Supra 27 Ε ο τ ὰν αυτ ῖν εἴρωμεν κτλ. ut voci αυτοΙς duas extremas litteras ante sequens Κ excidiSSe, deinde αυτο in αυτ a correctore mutatum Sse. Porro corrige κατάδηλος, nam ὁ κατάδηλον εἶναι nullo modo proprietas aliqua τῆς σοφίας ut τὸ χρήσιειον εἶναι Vocari poteSt praegreSSum πρωτον librarium

in errorem duxit. Heindorcto βουλευομένην corrigenti recte paruerunt soli AEt Stalib. Baiter. In sequentibus enim ad την

βουλευομένην cogitandum cs in Dult. ἐπιστημη, ὴ βουλευεται. Ante βουλευομένην dele Voc ἐπιστημην - ' ἐαυτῆς Par A sec. Campb. Xhib. αὐτῆς non εαυτῆς probarunt Herm. Schmelz. Campb., ineptiSSime, nam η φυλακικη degenerat Sim ὁπὲρ αὐτῆς tantum βουλευεται. t ' L αριστ ὰν pro αριστα prob. At 18 14 Stalib. Bait., optime, vide supra in D ως

αν ἔχοι βέλτιστα AS praeterea ci. ντιν' ἄν τροπον Lege νυνδη

Par Sec. Campb. exhibet τελέους, non τελέως. Unus alter

72쪽

τελέως Servavit Optimorum codd. leci. ποτερον ΓουνJ, ῆν δ' ἐγω probavit unus alter Campbellio in notis non adversante Optime. Ex eo enim quod urbs σοφη appellanda eat, non efficitur φυνλακας εἶναι ἐλαττου τον χαλκέων. Dele verba καὶ μέρει, nam

εθνος iam significat partem,' cf. 420 B 421 C 466 A Platonica civita in θνη s. γένη divisa est. Noli eis credere, qui putant Platonem vocibus insolito modo adhibitis addidisse voc vulgaria explicationis gratia. Nugantur mox corrige Di

κατα φυσιν.

429 1 Pario ecl. μοιγ' o pro ἐμοὶ γουν aiter recepit, male. HerWerdeno Mn. 1883 in vicinia corrigent ex τίς τε καὶ ἐν τῶ 7 κειται SSentiri nequeo, praesertim cum vulgata Se bene

habeat et praecedat αυτ τε ca που .... Πρυται ConStruendum ανδρεία καὶ αυτη Ῥυ χαλεπη γνωναι ex ἰδειν sumendum καὶ ὁ

Β εω ἁ κεῖται - χαλεπον δειν. Verba τε καὶ στρατευεται utpotes interpretamentum delenda puto. Herm. prob. altero verba αυτην σωτηρίαν circumScripsit. m. Jackson Iourn. os Philol. 1872 ci αυ την σωτηρίαν. Mihi textus sanissimus videtur, modo V. a. ac pro ὁ cum Bkk', Astio, talib' 1858 recipiatur. Non intelligo quis Verba αυτην σωτηρίαν addere potuerit Pro

Pronomen αυτην poSt διασωζεσθαι indicat την δοξαν τὴν περι

est. Iam Schneide monuit θεραπευσαντες corruptum eSSe requiri enim θεραπευοντες. Mihi VOX Spuria videtur, quia plane abundat, nam προπαρασκευάζειν idem S ac προθεραπευειν in gra . Prae terea 3ox παρασκευὴ unice ad προπαρασκευάζουσι convenit. l

et Campb πάνυ σοφιστικῖς defendunt, eiecit Pro ταυτα idem l. l. requirit τουτο h refertur ad μίαν φυσιν την τον λευκον ' , at

facillime ερια mente Supplere possis. Pro γελοῖα inlib. 1858 dubitanter i. ἀγελαῖα, quod mihi non placet. Γελοῖος h. l. non ineptus sic Ast), sed ridi lus Significat Corrige τὲ τοιουτον

τοίνυν κτλ.

eSt, recte puto. Optimorum codd. ecl. Si χαλεστροιίου Sic Moeris p. 14 Pierson , at ScholiaStea χαλάστρα πολις κτλ), Plin. H. N. 31, 10, 5 Chalaatricum me nitrum i StobaeuS, TimaeuS LeX. p. 272 Vocem peris Scribunt. Recente editt. Omne per Bo scripserunt ii ropter parenthesin παντὁ χαλαστραιου κτλὶ Verba λυπη τε κτλ anacoluthice articulo carent. Valde dubito an genuinum Sit Voc. κονίας quod mire παρελκει , licet iam scholiastes et Pollux κονίας in exemplaribus Sui invenerint. Sequentia παντὸς αλλο ρυμματος adliam Phaedri praef. eiecit iure probantibus altero et HerWerdeno l. l. : et eorum sedeae eorum explicatio maxime incommoda Stobae plerique codd. μονίμου pro νομίμου Thibent, male, id infra 33 C δοξης ἐννομου. In ultima quoque hac gratephanus et Dobraeus Advers. Urit. μόνιμον Sic Stobaei aliquot codd. pro νόμιμον requirebant Obiter corrige δεινῖν τε περι καὶ μή - HerWerdenomo legenti τὴν Γορθην δόξαν plane assentior ne GlauconLυτλ τἀναντία λεγri; etiam in praegreSSis 429 O την - c. σωτiiρίαν - της δόξης τῆς πὁ νόμου διὰ τῆς παιδείας γεγονυίας adjectivum ορθῆς non additum est. Iam . . Ontis lect. ὀρθην improbaverat, male tamen V. L. αυτην cum Ficin recipiendam duxerat Liebhold Fleck. bb. 1888 d. 137 ci. τηνορθην δοξαν αδούαζειν et paulo poSt την pro τεὶ inepte. Utique corrige την δόξαν τὴν περ κτλ. et καὶ την ἀνδραποδώδη aut iii θηρ τε καὶ ἀνδ. vel potiu τήν γε θηριωδηκα ἀνδ. Dubitanter propono δοκεις γάρ μοι αυ την δόξαν στην περ τῖν αυτων τουτων , τήν γε θηριωδη κτλ. Optime Cobetus nota s. correxit ζητουμεν Sic iam V L pro ἐόν τοs- μεν. Corrige ζητοsμε i , ς ἡ δικαιοσυνη Richard ClaSS. Rev. 1893 ci. υτι πρότερον φανῆναι, at recte Campb verba eXplicat. do mo Want iustice to appea strat, at east, is that is to preventis stom proceedin to examine temperance. Verba

κοσμος που τις ιχνη αυτῆς λέγεται valde editore torserunt.

Optimorum codd. lectio est φαίνονται. In PariSinoa autem vocabulum puncti notatum est φαινονται et in mg. a m. S. dScriptum γρ. λέγοντες. Illud φαίνονται corruptum eSSe inter Omnes, constat. Quid ipse Sentiam primum dicam. Particula που me iudice hoc loco signisscat procul dubio ominime enim cum

73쪽

irrisione Socrates loquitur , itaque verisimile est scriptorem causam huius dicti addidisse. Quae cum causa in praegreSSiS non appareat, OnSentaneum S eam in sequentibus latere. Mihi igitur videtur Plato sic ScripsiSAe: ῶς φασι κρείττω δὴ αυτου φαινεσθαι Sc. τινα Ουκ οἶδ' κτλ i. e. videtur temperantia eme κοσμος τις καὶ ἐπι θ εγκρ. quoniam homine dicunt eipso fortiorem praebere etc ' Fere omnes editt. Stalib. Schn. Herm. Schmel Z. Campb. Voce φαίνονται deleta γοντες receperunt cum autem o φασι vertant per ut dicunt', neminem fugiet sic particip. λέγοντες et in aere suspensum SSe et plane abundare. Vetere editores post φασι plene interpungebant neque aliter sine dubio obraeus Advers. Crit. 830 pro φαίνονται coniciens φασίν τινα, ad quam coniecturam proxime accedit adhami Phaedri ed. φαμεν pro φαίνονται emendantis. advigius prob. altero et Schangio in libro . Ueber denPlato-Codex et 18TTV ci. φαίνοντα neut plur. pro φαίνονται SpecioAius quam verius ut demonstravit Richarda Class. Rev. 18933, nam vim particulae που vir doctissimus plane previt et duriorem ellipsin admisit poeticum denique mihi φαίνοντα pro ποιουντα S. απεργαζόμενα S. παρέχοντα videtur di Praeterea Stalib. et advigius verba αλλα αττα λέγεται adiuncta SSe putarunt ad κόσμος καὶ ἐγκρατεια, male si quid video, nam manifesto Plato dicit proverbialia eiusmodi dicta quale αὐτο κρείττων φαίνεσθαι SS ῶσπερ χνη temperantiae notionis. Doctissimus O. pelt Gymn. Jahresb. elmar. 1880 item advigii 'mimprobans putat vocem φαίνονται a quodam additam esse voculae r explicandae cauSa, Sed Verba κρείττω δη αὐτου λέγοντες τροπον per XegeSi a Scriptore addita esse ad verba ἐγκρατειλῶς φασι Credat Iudaeus Apella Richard denique l. l. pro φαίνονται legit αποφαίνοντες. Pro λέγεται Hermannu prob. uno Schmelz. correxit φαίνεται, Sine ulla causa Totum locum sic scribendum puto: κοσμος που τις ἐγκρατεια, ῶς φασι κρείττω δὴ et του φαίνεσθαι, οὐκ τροπον, καὶ αia αττα

λέγεται Multi autem editt. mirati Sunt ad φαίνονται V. L. λέγοντες adscriptam SSe nec Sine causa id fecerunt. quidem, cum praeter λέγεται in codd. λεγονται reperiatur, ut in archetypo illud λέγοντες in g. ad λέγεται vel potiu ad λέγονται et 521 C λέγονται et λέγοντες consuSa Sunt pertinuiSSe. 431 1 Fortasse corrigendum os ro dii pro δὲ Α ἐν ὀνείδει κτλ.Αatius pro ενι sic et ScholiaStes malebat ἐστὶ non puR, Lc ex gr. Theaet. 150 B ult. alia lim. Wolfius nescio an ipse excogitaverit hi, quod addidit κάλλιστα A. 433i optimo correxit εν παισὶ pro ἐν πασι probantibus Herm. Stalib. 1858, Bait Hellero Cur Crit. Campbellio. Simile vitium et in 194 BD see et alius correxerant. - alter contra dicente Schnoidero probe intelligena ἐπιτευξει cum accusativo conStrui non OSSe, eiecit Verbum πιτευξει, recte puto leniorem Sane medelam suaSit merWerd Mn. 1883 corrigendo ταῖς δέ γε

απλαις . . μετρίαις, at ipSum πιτυγχανειν enS του ἐντυγχάνειν

perraro p. Platonem occurrit, L Stii ex Platonicum ilUtique corrige πό γε τῖν pr ὐπό τε κτλ Si τε Servandum, lege κύστο, της φρονήσεως aut π τῖν κτε Ἀπι' κτλ. Recto mox Steph. st 1814 e Stobaeo et en a καὶ ante ταυτ νιν προσρητέον delerunt in demum recte legitur καὶ ἐν ταυτν. Stobaeo corrige τοις αρχομένοις, id dicta ad 334 E. 432 ire Campb ad ι λης mente Supplet τῆς λυρας. MOX recte

ταυτην την ὁμόνοιαν σωφροσυνην κτλ. Ut ταυτην dictum Sit pro

τοsτo. E Stobae reStitue artic. τη ante πόλει in ult. In grac lege ἡ πόλις. Par. et Monac. φράσεις Xhibent probantibus talib. sed Goth. et Atio, optime. VR L μοι pro ἐμοι φράσεις recte Stius in notis commendavit. - Fere omnes codd. praeter Par. praebent πάνυ μοι μετρίως recte probantibus Bekkero et talib. 18583. Puto μοι, quod ineleganter repetitum, e prima Syllaba vocis MEPPm natum esse. Richard Class. Rev. 1893h ci. πάνυ μοι μετρίω χρησει. Ἐπου

74쪽

116 11 7

tamentum delenda cenauit, at Sic pulcherrimo hiaSm careremus: quia locu denSus ἐπίσκιος est, hoc ipSO S ObScurus, quia inviuS St, aegre perScrutandus St, itaque non Xputo

qui ea verba abundent. Hunc locum Themist. r. XXI p. 254 DB respexit it Phrynichus pilom. p. 266 haec habet υτι λέγουσιν ευαγγελίζομαι quod apud Attico prOS. Script et p. Aristophanem occurrit a ευαγγελα . O ὁ Πλάτων τ δευτερον προσωπον λέγει ευαγγελεῖς PhotiuS tradit ευαγγελεῖν scpra λεγουσι καὶ κακαγγελειν.

Lectionem ευαγγελεῖς probabat indor in Steph. Thesauro, at Cobetus Mn. 1856 p. 183 monuit ευαγγελειν poeticum SSO.Pauci tantum codd. deterr. αγγελεις exhibent. Eadem quaeStio in Theaet. 144 B occurrit. - Verba ab sortiter asseverando inserviunt, cf. Phil. 18 , Legg. 26 C, uthyd. 276 . Cod. Vind. i. r. exhibet προποδών, quam RV L non memoraSSem, nisi in alckenarii schedia de quibus vid ad 425 in

inveniSSem HeSychius non male προποδων Ἀμπροσθεν, atque forte ScripSerat lato φαίνεται προποδων τὶμιν etc. cum eodem Sensu ponunt ἐμποδων. V Corrigendum arbitror κυλίνδεσθαι.

433 1 HerWerdeno Mn. 1883 corrigenti το, τουτου τι κτλ plane assentior vid. ad 344 Ε τοι illographia natum est). Idem . l. mox malit ἐπιτηδειοτατα adverb.), at conser in 70 B init. φυεται

articulus nihil momenti habet, quod statim in D ult. καίτοι

εφαμεν δικαιοσυννην Scriptum XStat Richard - lasa. Rev. 1893 - Vocem δικαιοσυνη recte improban cl. δ&αιον, quod tamen nimi a vulgata recedit, quamobrem ipSe propono δικαιοσυνης κτλ: ante ECH litteram voci δικαιοσυνης aplographia excidit i Mox Richarda l. l. ci. Αοτι κινδυνευει , οἶσθα

oθεν τεκμαιρομαι, qua ' argumentationis vis frangitur. Valde Vereor ut Verba b τα αυτου πράττειν genuina Sint. - Optime in Sequentibus si verbum παρεχειν delendum Sse cenSuit, quam ' et Verborum compositio et sententia commendant. Pendet enim σωτηριαν- παρέσχεν Paulo ante pauci codd. Thib. των ων ἐσκέμμεθα, quod recipiendum. Stobaeus O praebet

omisso P. Si 442 C ιδ ο ηρχε et Sic SaepiSSime cf. talib. ad Phaedon. 5 B); causa missionis in aperto est. In DUD Od. Par. A Sec Campb articulum ante μοδοξία non miSit liNonnulli codd. praebent καὶ ἐν δ καὶ ς εν ἐλευθ'. steri potuit ut Plato ubique καν scripserit coli. 429 C IJ εν τε λυπαις. .. καὶ β' ηδοναις καὶ ἐν ἐπιλ καὶ ἐν φόβοις), at praep0Sitio in enumerationibus saepius omittitur. - Non male moX coli. 15 O 66 B Richarda Clasa. Rev. 1893 ci. δημιουργως και γεωργιρ , quod ubique bina exempla posita sint. Propter homoeoteleuton ea verba interciderunt Stobae sere omnium codd. lectio εἷς ων ε male AEt et talib. 1858 probarunt.

434 Λ Richardsio Clasa. Rev. 1893 corrigenti δε et τας τιμάς coli.

B καὶ τα τιμας non SSentior, cum manifestum ait Platonem ScripSiSSe καὶ τιμας non η τιμάς). Articulus post αὶ neceSSariuS quia praecedit et τα οργαναὶ, non post και - MOX recte Madvigiua probante altero ci. πάντα ταυτα pro . ἶλλα, cf. in ταυτην τὴν τουτων μεταβολαὶ ν Non male pauci codd. μεγάλα βλάη αι praebent. Unus code recte την πολιν Thibet. Participium P in proXimis me male habet in vulgata enim Subiectum Si τις, quod mente Supplendum, at tum plane ineleganter construendum o- τις λὶμ ων et τις αλλος χρω. φυσει , delendum cenSeo, nam Sic conStrue: ταν Uιιουργις etiτις πιλλος χρηματιστὴς Sc. ων φυσει κτλ, itaque χρUιατιστης Si praedicatum, ut dicunt Malim tamen rescribere δημιουογὸς ων 1 τις αλλος χρηια φώς, πειτα κτλ. φυς ad τις αλλος tantum

pertinet). Quam facile in scriptura unciali ex OT II EI

oriri potuerit φυσει πειτα, neminem fugiet. οἱ δημιουργοὶ Si Specie των χρηματιοτῖν, confer Sic O, ubi τα τρια γένν enu- merantur χρηιλατιστικου, ἐπικουρικου, φυλακικου γενους . Πλ1ὶθει

intellige amicorum' ' itaque optime Gro Gallice vertit enstsi de so credit. V Valde miror editi verba βουλευτικου καὶ φυλακος ἀνάξιος ων concoxiSSe Graece dici nequit ἰέ φυλακος ἀνάξιος,

sed dicitur φυλακῆς ' vel simile quid. Abicienda puto verba

και φυλακος, cum ὁ βουλευτικὸν γένος idem Sit ac ὁ φυλακικὸν coli. verbi in torii ιατιστικου κτλ. - Stiu e compluribuS

75쪽

citer perspexit merWerd n. 1883ὶ ast docta grammatici alicuius animadversio. Pro λέγωuεν Venetu II Xhib. λέγομεν

Rev. 1893 ci. ουσιν pro ἰον cum iis ιν iungendum. ASAentiri nequeo coli verbis in D ἐπαναφέρωμεν ει τιν ν i. e. ναγκαζωμεν ἰέναι εἰς τὸν να MOX pro ali scoηθημεν corrige L cum

accusativus defendi nequeat. Sec. Campb. Par. non ἐκεινο, Sed ἐκεῖ ἐπιχειραμαιμεν κτλὶ Thibet cum Veneto I et plerisque codd. quod male unus talib. sed Goth. recipiendum duxit. 435 Herwerdeno Mn. 1883 conicienti μέθοδόν τε pro καθ' ὁδόν

coli. D κ . μεθόὁων non Sentior, cum Sic nude poSitum μέθοδον ostendat Schneide recte est Crat. 425 B. Moxiobraeus AdverS. Crit. dubit rei. καὶ λαττον ον , Optime ni fallor, cum ταυτόν ad προσείποι tantummodo pertineat Recte Astius c. pauci codd. deterr ορθως Die ςιουσθαι miSit, nam ρθῖς ridicule adhaeret. Et exclamatio assentientis lectoris. Mox idem Veneto Heci. Αουκ εἰς φαυλόν γε α Optim iure recepit. Putant editt. Socratem . l. ρωνικῖς locutum SSe quod cur fecerit ostendere neglexerunt), Scilicet auctoritatem optimorum codd. deSerere resormidantes. Sexcenties Plato Socratem fecit dicentem se in haud facilem quaeStionem incidiSSe, cs. X. gr. 374 E, Phileb. 19 A i εἰς φαυλόν γ' ἐρώτημα Crat. 11 Α, alia. I9Sum non Solet enim Socr. φαυλα inquirere diserte ostendit ου, praecessisse. Etiam Glauconi aeSponSum Ῥυ πα- μοι δοκουμεν documento S Socratem non εἰρωνικῖς locutum SSe: cf. 441 D Socr. Ἀλλ' - πη μὴν τουτο ἐπιλελησμεθα ilaus. ου μοὐ δοκουμεν ετ 1ix ἐπιλελησθαι. Illa duo σκέμματα, quorum

alterum facile io χαλεπόν , alterum difficile est, breviter in

441 C exponuntur: ταυτα με αρα, τὶν δ' ἐγω, μογις διανενευκαμεν, καὶ τὶμιν ἐπιεικῖς μολογεῖται, ταυτα με ἐν πολει, ταυτα δ' ἐν νος εκαστου τη ψυχὴ γένη ἐνεῖναι priu σκέμμια καὶ ισα τον αριθμιόν

exhibet probantibus Herm. Baltero, SchmelZero, optime, quod E in vulgata αλλα γαρ serri nequit. Par. exhibet πόλεσιν ἐγγεγονέναι prob. omnibus editoribus inde a Schneidero nec non

436 1 In Monac. pro τουτω a m. S. τουτων correctum, quod unice verum SSe recte perspexit O. Apeli Flech. bb. 1892 bd. 145 . Vulgatum τουτω GSurdum St. - Optimi codd. γέννησιν pro γένεσιν eXhib. neque aliter Photiu S. V. τροφη), quod inde a Bekkero ab omnibus editt. necnon Stailb 18583 iures receptum est. l Delo verba καὶ στρος ταυτόν, futile interpretamentum, quod in ult quoque intrusum, at illic sine copula, quo clarius Dau patet. Vide nos etiam ad 16 C.

Verba κατα ταυτόν etiam ad ποιεῖν pertinent; προς ταυτb idem significat ac κατα ταυτόν. - Par. Α exhibet στε αν που κτλ,

ut complures codices. Galeni lectionem διομολογησωμεθα DUS Astiua recepit; at is ex antecedenti N ittographia ortum esSe Suspicor. Forma media et in 14 A obvia corrigendum arbitror τ μεν τι αυτου κτλ. li Stius verba τα τοιαsτα delenda coniecit non adversante talib' 18293, recte, nam etiamsi adverbii loco ea habemus, prorsus abundant nec SuSpicari licet

487o Optimis codd. c. Galeno verba ειε η καὶ praebentibuS non obtemperarunt Ast Herm. Stalib. 1858 Baiter, optime, nam τδ πιιθεῖν efficit et comprehendit is εἶναι Bekke Schneid. Campb. autem verba defendunt, at in 36 B legimu ποιεῖν

76쪽

locum interpolationibus infectum esse iam Satis supra ostendere conati sumus. MOX corrige βεβαιουμενοι sως κτλ, cum verba demonstrandi δηλουν, αποφαίνειν non cum ob c parti-

cipio construi soleant i Recte alter verba τινος λαβειν Spuria censuit probante Herwerdeno Mn. 18833. - Stius i. θείης ς αν , aiter prob. Campb. αν αλλέ λοις Particula αν

nota s. male probavit. MOX unu cod. Xhib. πελαυνειν φαυτῆς, quod unice Verum. Verba φ αυτxi etiam ad πωθεῖν

D pertinent, sicut in D απωθεῖσθαι medium usurpatum est. l

magis dissecanda sunt quam supra C verba τί ουν ἐν

δ' ἐγώ διηγλην ου part interr. πάντα ταυτα θείης, οἷον Oiu p. interrog. jσεις. ... γενεσεως; Verba δίψα ἐστιν δίη α

quae eieci ne oratio balbutiret interpretatoris sunt. Non male etiam SuSpiceri voc. Θα, quod post δρ υν in Sententiae initio Xcidit, in margine adscriptum fuisse, deinde in malam Sedem devenisse et alterum tantummodo Θα, quod antec ρα γε legatur, inSiticium esse, itaque Sic legendum esse υρουν κδιφα oti δίψα ἐστὶν δίη αJ αρα γε ατλ. Deinde dele ποτου, quia Oc πωματος in stne Sumcit. Verba θερμου ai 9υχρου pendent ab ἐπιθυμία, quod ad οἷον δίς α ἐστιν δίψαJἶρά γε mente Supplendum e praegreSSiS. Richard ClaSS. Rev.

manni transpoAitionem προση, την του θερμου ἐαν ὁ ψυχροτης, την του νυχρου Optimo iure Baiter probante Hellero Cur erit p. 1, improbantibus autem Schmeig. et Campb' suscepit ut enim δια πληθους παρουσίαν Siti πολλη St, Sic nimirum τη θερμότητι eSt calida, non frigida. - MOX HerWerd. Mn. 1883 Se XSpectasso dixit καὶ αυτ, cetis πεινῆν καυτου βρωματος, qua 'recepta Platonis manum recuperare mihi videor.

438 Astius i. μη τί τις, Richard autem Clasa. Rev. 1893 dubi 121 tanter μη τοίνυν et colL Phaedro 245m θορυβαὶση c. λόγος -

πάντων ἀγαθων pro Q ἀγαθωνὶ, quarum correctionum nulla mihi necesSaria videtur. Α θορυβω σν mente Supple λεγων vide praeterea infra ὁ ταυτα λέγων et corrigendo πάντες .... πάντων ἀγαθῖν clarissimus Richard Platonem parum venuSte, immo prave nam opus fuiSSet πάντων τῖν γαθῖν cf. Hipparch.

Bkk. talib. 18293, quod Sane rectiu quam articulum ante unum βραδυτερα Servare reliquis adjectivis articulo carentibus. Cum autem aliquot codd. exhibeant προς τα κουφοτερα, rectissime alter olim ci ubique τὰ reStituendum SSe.

an sit corrigendum εἶναι pro θεῖναι, sicut infra in gra legimus αυτο ουπερ ἐπιστa μη ἐστίν. Quid Sit την ἐπιστημην τινὁ θειναι non intelligo. ScΗNEIDE vertit vel cuiuscunque dicenda SteSS Scientia , S . vel eius rei, cuius poni oportet Scientiam esse. V paucis codd. corrige καὶ τον νοσωδων aut lege ς τε και νοσωδων coli. 444 3 Vid. ad 334 E. Iam ipsa Sequentia τοῖν κακων ci των ἀγαθῖν diserte demonstrant quid Plato scripSerit. 439 1 codicibus praeter Par. Κ τουτων pro τουτοὶ θησεις Xhibentibus omnes editt. necnon talib. 1858 recte paruerunt. Sequentia τουτο περ εστίν alii aliter explicant: STALLBAUMIUA interpretatus est quatenus id Si quod StV, CAMBEL .aSsar a ita essen cera concernedV, SCHNEIDER iam vero Sitim, inquam, nonne id quod St, inter ea dices, quae alicuius sunt. At primum participii 0 poAt τουτο omissio non serenda, deinde de hac verSione Valent, quae vituperamu in ea quam MADvIs dedit. IA ' ι- post των inserto Germanice sic vertit: da Si darienigeWa si Sind, in Begu au et a Sind'', quaSi eae res, inter qua siti reserenda Sit, alicuiu esse possint id quod non sint, vel Si per τουτο περ ἐστὶν intelliga notione generales αυτὰ ονταὶ notione Speciales ποι' ἄττα ντα non sint alicuius. Vides

u Postulabat tantummodo κτὰ 'arro, isod quisquo facito concodet tum etiam in σαουτεο legendum SSB. - Nequo aliter AsTIus vertit quae alicuius id sint quod sint.'

77쪽

igitur tria illa verba τουτο περ τινὶ plane rigere, immo

ridicule adhaerere, cum neque ad τινος εἶναι neque ad τουτων

referri possint. Etiam in 438 B simpliciter dictum est σαο - τοιαυτα οἷ εἶναί του. Itaque equidem ea utpote e margine invecta delenda in censeo. dAcripta fortasse sunt ab aliquo qui verba εστ δε νηπου δίψος explicare conatus erat Madvigiic' a Baltero probata τῖν cola ν τινος εἶναι reeipi poteSt,

Sequentia autem sic scribe: ἐστι ὁ δὲ που ἰηγος - Ἐγωγε κτλ.Postquam enim Socrate rogavit essetne δίψος se coῖων τινὸς εἶναι Sive SSetne δίηγος τινὸς , continuo quasi alter iam respondisset sibi ita videri nec de ea re dubitari poSSe perrecturus erat ad colligendi m non ampliu ad interrostandum, Sic Bkk. At Herm. SchmelZ. campb. δίψος SSe πωματος, cum Glaucon eum interpellat. Vide simile orationis nexum quo dammodo turbans γωγε p. 410 D. Ad illud δε in εστ δε cf. sodes 332 B ὀφειλεται δέ, οἶμαι, 33 D προσηκε δε που κτλ.De γε poS εγωγε iterat vid. ad 348 C. Haud difficilis illo genitivu πωματος Xplicatu Si cum enim illa, quae supra 38 Bin legantur, σα τὶ τοιαυτα ola εἶναί του nihil aliud significent quam σαο ἐστι του dicere licet ἐπιστχὶμην, ὁδενος eiceSSe alicuius Benedicti ' rari του pro δηπου unu Bait recepit, male. ' optimorum codd. δίψος ὁ Ο pro δίψος ὁ αυprob. omne editt. praeter talib. et Astium), male, quia poSt

στημη ἐστιν legitur, non αυτη ἐπιστυ et ἐστιν. Vulgata τόγε αυτ τι αυτ εαυτου περι το αυτ κτλ Sana non est, quod bis idem dicitur, nam τι αυτ εαυτo idem S ac περὶ ὁ αὐτo.

Eiusdsm sontontia misso iam quondam . . e Diario Academ n'. 824

cognovi. Idem praetore Verba Toseto περ ἐστὶν a Verbo siσεις Pendere censebat.

Utramque opinionam ibidem . Coo Wilsonus improbavit. τινος sunt ea, quae aliqua re definiri olent . . quae per a spectata nihil aliud significant quam actionem in universum, aio lista est το διωξὶν ei ἐπιστήμη τὸ ἐπισταoyαι. ne si altituo attributo definiuntur, tum oneratam actionsm definire desinunt.

δ Prorsus mecum facit Schneide sed Paris. necnon I. mater in Journ. of Philol. 1874.

Quum autem Galenu praebeat τι γε απι τ αυτ τί εαυτου περὶ κτλ SuSpicor Platonem ScripSiSSe φαμεν τι γε απια εαυτου περιJτ αυτ αμα τL Fere Omne codd. OX Thib. πραττοι necnon Omne editi praeter Stium Galenu cum pauci codd. Platonis tradit πράττειν, unde St effecit πραττει, quod unice verum, quia αν OmiSSum St. Qui autem πραττοι Servarunt, Rrtim e prae greSSa Sententia particulam mente Supplendam eSSe cenSuerunt,

partim revocarunt textu mutando M. Schanc probante Bait. in Nov. Comm. lat. 1871 maluit ΛΗ in commutare quam αν e praecedentibus Supplere Campbel ci αμ αν pro αμα, at tum, ni fallor, Glaucon respondiSSet o γαρ αν. Ne quiS genitivi του τοξοτου usu Singulari offendatur cf. 4b B τί δε

γε particula γε traiecta St, nam dicendum erat του γε τοξοτου. Lege τὶ πιοθουσα χεὶρ ; etenim Si iam ad λλη Oc. χεὶρ mentes Supplendum, cur OAt απωθουσα addendum est 2 lostii 'mcκαὶ et κωλυον iniuria editt. Spreverunt antithesis enim gratia vocem καὶ abeSS non posse ratio clamat Mox Schneidero E ται ἐγγίγννηται emendanti recte ait et campb paruerunt. lMadvigii 'm κουσας τι πιστευε τουτ' alter recepit, at τι omitti nequit et αρα tum tiOSum ως enim non a πιστευωpendet . Mihi vulgata aniSSima Videtur neque intelligo qui Campbel dicere potuerit the interpretation is difficult.' Is

ετερι ὁμοφυες λεγοντι, non infelicem coniecturam coli. Menon. 91 D, sed ni fallor non neceSSariam Verba enim πιστευω τουτω signincant ex illa narratione argumentum Sumi OSSe adverSUS

N. B. αλ ην δ' ἐγώ Glauconi sententiam Absurde Liebholdus Flech. bb. 1888 d. 137 ci. αρτι pro τι - - Πειραιος recte Ast kk. talib. 1858 probarunt. Pro παρα τοδὶ δημιιφΗemstertiusius Anecd. I p. 252 d. Geel ci. Λιομειω non improbante erwerdeno Mn. 18833. Valckenarius autem in ipsius Schedi criticiS ci. iis ιεί' aut Λυκει B coli Lysid. 203 3. At non verisimile est templa condita fuisse iuxta locum, ubi supplicia sterent. Etsi vulgata se bene habet, non abSurdum est alckenarii δημιειφ locuS, ubi ὁ δήμιος habitat, cf. V. c.

μουσειον, κουρειον, στρατηγειον .

78쪽

440 A Galeni loci δ' oυν pro δ' rei male Astius recepit Particula Og enim declarat non aliter evenire potuiAse. Duo codd. exhib. σημcάνει τον θυιιον pro vulgato, την ργην Sic Galenus Steph. Schn Herm. Stalib. 1858 ceteri editi recentes mihi autem lectio τὸν θυub sic kk. Ad magis hic idonea esse videtur quam l. τὴν ργήν praecipue cum di per totum hunc locum Voc θυμὁ recurrat inque praegressis 439 Socrate rogasset ποτερον ὁ θυμὸς τρίτον αν ιη εἶδος κτλ bt vi voci θυμὸς p. Platonem latius pateat quam vocis οργη. Recte igitur olim Bkk. Suspicatus est interpretamento vocem germanam expulsam et interpolationibus hunc locum turpatum fuisSe, quam opinionem confirmant Galeni codd. ante πολεμεῖν addente χαλεπαίνειν καί Iam ante Galenum codd. Platonia turpibus interpretamentis insecti erant, Sic X. gr. OX Galenus πολλακι pro πολλαχου praebet. - ΡοSt pauca corrige si so αλλω oνΓαλλω Sicut legimus i 441 ν Jμηρος πεποίηκεν τ αναλογισάμενον ἐπιπληττον τῶ λογίστως θυριουμένα α ς τερον τέρφ. Put Scribendum esse αι ἐπιθυμίαι, ut statim sequitur ταις δ' ἐπιθυμίαις. ilPar A ecl. βωγμε,α, ἐν αὐτQ pro αὐτιδ mihi placet, etsi Vulgata non prava est Hermannus et Schmelz. αντιπραττειν ad κοινωνησαντα Oluit referri quod iure nemo probavit ne αντιπραττειν Supervacaneum fleret neque aliter, opinor, Nitzsch Mus Rhen Vol. I, p. 72 coniciens μὴ δεῖν τι πράττειν ἀντιπράττειν. Mihi vulgata eo nomine diSplicet quod, Sive μηδενἀντιπράττειν Sive μη δεῖν . legitur, in proverbiali dictione λογος αιρει Substantivum λογος non Solet προσωποποιεῖσθαι l. e. impersonaliter illa dictio usurpatur , quod tamen hic steri oporteret, Si ἀντιπράττειν Sc. αυτa genuinum Sset. Hanc ob cauSam, etiamsi του ante oro inseritur, ἀντιστράττειν delendum St. Suspicor vocem additam eSSe a nesciente ad μη δεῖν mentes κοινωνεῖν supplendum Sso. Vulgatam quam Herm. Schmeig. servarunt καὶ διὰ τὸ πεινῆν καὶ διὰ δ ιγ sic corrigendum est .mer erdeno n. 1883ὶ ὐπομενων καὶ νικα κτλ labem contraXisse inter omnes constat. 'm L διὰ os . καὶ διὰ

του ριγῖν probarunt recte ad genit. I. 442 c, 494 D Stalib. 1829 Lisbhold Flech. bb. 1888 Campbeli non plura molitus). Stiua διὰ bis servans cl. καὶ πομένει im Suscipit

νικῶν καὶ ου Ha γε optime quantum ad Sensum mihi Plato scripsisse videtur καὶ διὰ του καὶ διὰ του ρ υπομένων καὶ νικῶν καὶ ου ληγες κτλ. Postquam και OS νικα ditiO- graphia Ortum erat, νικὰν actum est νικα et alterum καὶ ante νικ intrusum est ut cum ξυμμαχεῖ coordinaretur, deinde του in τι mutatum est. Quid reliqui editi legant paucis indicabo: Bekkeret Schneider 'ma καὶ ὐπομένων νικα probarunt, quo nihil lucramur. aiter probavit advigii μη καὶ δἰ αυτ πεινῆν καὶ δἰ tiribῆιγουν καὶ πάντα υπομένων, καν μαται, οὐληγε κτλ, male, nam

καν νικῶται propter Sequentia χλ ληγες πρὶν et δε διαπραξηται i. e. νικχὶση abSurdum est. H. Sauppe quaest Crit. G6tting. 1886 ci. καὶ δι αυτ c. advigio) πάσχειν υπομένων διανεκῆ ου ηγει τον γενναιων ingeniOSam coniecturam, Sed iuAt audaciorem Liebholdua l. l. ci. διὰ του π. καὶ διὰ του ρ πάσχων V. L. ἡπομένειν νικα καὶ male puto, quia tum verbi πομένειν objectum erit τὴν ἀδικίαν nec νικαν Studere,' ' conari' Signisscat. Richarda denique Class. Rev. 1893 Madvigio assensus pro τῶν γενναίων postulat ἀγανακτῶν pOSSibi With ome additional Word elare αγαν. , oblitus Scilicet praecedentis σωγενναιοτερος i. SL enim momo Irobui ἀδικεῖ, pSiu γενναιοτης eum cogit ad poenam libenter dandam, in idem ἀδικεῖται eadem γενναιοτης prohibet quominus ut homo ἀγεννὴς omnias ignavo perpetiatur il abero comm . lat. II 18613 corrigenti

ὁπδJ os oro non assentior, quia Plato non λογον cum νομεῖ composuit, Sed τὸ πραυνθηναι θυμὸν πὸ του λογου cum τῶ πρ. κυν ὐπὸ νομέως. - Vulgata καιτοι γ corrupta Si aut dele cum Vind. y aut lege καιτοι , γε τη κτλ. Praestat fortasse καὶ γαρ τοι rescribere Deinde dele verba ἄσπερ ποιμένων πολεως:primum πολεως post Verba ἐν et ημ. πολει prorSUS OtiOSum, deinde comparatio est haec δεῖ τους ἐπικουρους G ἀρχ ἐπηκοους εἶναι σπερ κυνας ποιμένων, non δεῖ τ ἐπικ. σπερ κυνας ὁντας ἡ πηκ εἶναι τῖν ἀρχόντων σπερ ποι ὁντων nam non aliud quid

vulgata significat . Astii ' αλλ' ἡ pro vulgato ἀλλ' εἰ cum Schnsidero unus Stalib. 1858 non recepit. li Unius cod. Q.

πρὸς του λογιστικου Omne editi recte probarunt. . . Herilein contra Fleck. bb. 1872 bd. 105 reliquorum codd. lectionem π. ab λογισtικδν defendens contulit Thucyd. II 2 παρά τινα,

79쪽

IV 68 μετά τινος, en Poliorc. 4. 1, ubi autem Hercher παρα pro προς poStulavit. 441 lar et cod. Malat. cum Galeno ἐπικουρητικὸν pro ἐπι- κουρικον, Si 434 C exhibent recepit unus Herm. male. Non male pauci codd. e coniectura 2 exhib. εἶπας pro εἶπες VeriSimile est Platonem ubique εἶπας, ει-την, εἰπατω Similia SeripSlSSe. Recte ni fallor mox Galenus κε omiSit POS α, που που est alicubi, ut i 449 D absurde ἐκεῖ additum sive temporale sive locale adverbium habetur Fortasse κει interpretamentum est ad sequens ἐνταυθα. LPauci codd. c. Stobaeo recte ομολογηται tradunt. μηδ ἐν νος καστου ψυχῆ pro θ νυχὴ recte Stet Stalib. probarunt membrorum aequalitatis gratia Plato Scrip-mturus fuerat ἐν τη νδ ε. p. l ' deterr codd. os reo pro ταὶ μην Soli St. kk. probarunt. MOX X uno Od et Stobae recipe τουτ α γε ἐπιλελησμεθα. Paulo ante ex Stobaeo post χειν pone Signum interr vel corrige εχειν αναγκq; ἀνάγκη, nisi mali πολις ἀνδρεία .... εχει Sine Signo interro in

papyris r tantum scribebatur . 442 Corrigondum censeo τὰ Oτῖν πραττειν μαθοντε καὶ ται δευθεντε ne bis idem dicatur Bekkeri emendatione προστατ ν - σετον recte omnes editi recDperunt praeter ΑSt, talib., clinei derum it 'R L αυτ γενων recte prob. Bekk. Stalib. sed Goth. , nam γένει pro φυσει inSolite dictum neque habet A quo reseratur. - Duo codd. et Stobaeus προσῆκεν exhibent non improbante Campbellio in notis; at mihi hic imperfectum non serendum esse videtur προσῆκον c. ἐστὶ ut in Legg. 904 Ε . Videam corrigendum Sit ξυμπάντων - πάντως pro πάντων), quia ξυμπας cum nominibus collectivi iungi solet. Dobraeua Advers. Crit. d. 1830 φυλαττοίσθην coniecit, quo non opus. O lege προπολεμουν μέν . t Corrige si XAMI ONΩΝ, nam praepositionem iterari necesse licet dicere δια λυπῆ ν τε καὶ ηδονῖν, at non id quod vulgatur. Haplographia ι excidit i Sequentia ἀλλὰ μεν δη εσται mihi SenSu vacua SSe identur propterea quod verba καὶ ἴτως tanquam in aere SuSpensa sunt necnon

si per attractionem explicatur, verba τουτω καὶ ουτως abundant, in ad λεγομεν mente SupplemUS αυτὸν δαιον εἶναι balbutientem Socratem facimus audi enim Subtilem doctrinam in Vulgata reconditam si καστος, ω veli καὶ ως, ut Stalib. 1829ci. πολλάκις λεγομεν αυτὸν δ&αιον εἶναι, τουτω καὶ osτως δ&αιο εσται. Mea quidem mens in tanta doctrina hebescit. At medela lenis. Sima et certissima ad manum est, cum illud καὶ ουτως sereclamet comparationi alterum membrum librariorum culpa evanidum lactum esse corriget πόλιν πολλάκις ελεγομεν T. L. , τουτε καὶ ἔτος ἔσται. POStquam compendium Voci πολιν ante πολλάκις , excidit, ουτος a librari vel correctore in υτως mutatum. Illud υτος non amplius ad να καστον ult. referendum, Sed ad praecedens πολεως τε καὶ ἰδιωτου ProrSua idem iam Plato paulo ante i 441 D καὶ δ&αιον δη κτλ dixerat. Praeterea sic demum proxima τί oυν τ commode annectuntur. Ε quae ratatim Sequuntur, mihi obscura AESS videntur, niSi corriga μη πη vata ἀπημβλυνται αλλο τι δικαιοσυνη δοκεῖνJ εἶναι Ἀτλ . . . num a nobis iustitia obtusa ac deformata est ita ut sormam, quam in civitate nostra induisset, amiserit.' 'Perfectum tempus utique necesSarium est. Verbum δοκεῖν, quod in compluribus codd. omissum, male abundat, nam effectus του ἀπημβλυνθαι est nimirum τδ εἶναι ἄλλο τι δε κτλ, non τ δοκειν εἶναι κτλ. Illud ἀπαμβλυνεται editores multum torsit

et ab alii aliter explicatum. Corrige περ γε post εἰ Saepe γε additur aut στερι του ἐκείνη. - Quoniam optimi codd.

τουτον αυτὸν praebeant, Schneide et Campb coniecerunt τουτον αυτο, male, nam corrissendum 8 τουτ ὰν αὐτιν δρῆσαι, itaque τουτ ὰν a librariis in τουτον Stulte mutatum. Quominu δράσειν corrigatur non unum ObStat.

43 Iterum insere αν, nam responsum πῖς γαρ ἄν declarat ἄν praecessisSe itaque corrige πιοστιουν αν ἄπιστος Paulo ante legendum censeo δημοσία πολεως i. e. Patriae. - χ- baeo Atiua optime post μοιχεῖαι parem γε recepit. Idem c. uno talib recte e deterr codd. α υτ τῖν ἐν αὐτῶ SUScepit, nam αυτου monStrum est. Αὐτ est dativus commodi. Etsi in

80쪽

recte cf. ad 428 A animadvertit, tamen non erat cur ab eo eiceretur. Saeptu τι a Vocabulo, ad quod pertinet, distrahitur vid. c X. gr. 503 D ταν τι δέν τοιουτον διαπονειν κτλ. Legendum esse arbitror ἐκινδυνευομεν. Litteram post δικαιοσυνη excidit. Cum ευθυς αρχομενοι imperfectum sit, praestat orationem directam cum indirecta non misceri in sententia uno tantummodo praedicato praedita. De huius loci mente Campbellius videatur. Madvigio in in vicinia verba δι ο καὶ φελεῖ prorSu SenS CASSRiudicanti assentire nequeo, Sed corrigendum coφελει cum Stio, B cuius vide interpretationem l Ad καστον mente Supplendum γένος, quod Stiu non perspicien ci. εκαστον τῖν ἐν αὐτῶ

tautologia fit, quia τα ἐν υτ coli. erunt illa ἐν st liuio

γένη. - In Sequentibus inSere ταυτα ante τρία ντα ut τρια habeat quo reseratur cf. 444 A ult. τρι- οντων τουτων κτλ). Deinde corrige νεατην . . πατην καὶ μέσην Cum enim ad

νεάτης mente Supplendum Sit χορδης, equidem non exputo unde Willi genitivi pendeant ii ' L περὶ πολιτικον recte receperunt Steph. Ast talib. ed. Goth. , quia a etiam ante περὶ χρημάτων additum Si licet dicere X. gr. περὶ μητρος et πατρος αν αδελφη Vel Hy περι ει η περι- περὶ . at non et περὶ a. et πατρος et ἀδελφης Statim post Par A sec. Iordanum Hermeabd. 13 et Campb exhibet mi περ τὰ δια non δε και περικτλ. - Verba ἄδικον δε πραξιν δοξαν puri R. usseid Genethliacon Gott. 1888 censuit putans lis omnem vim praeripi iniustitiae definitioni, quam Socrates continuo adiuncturuS sit et firmari hanc coniecturam eo quod infra, b iniuatitiadestnitur, ἀμαθια iterum memoretur nulla tamen definitionis, quae hic proponatur, habita ratione. V At bis vir d. egregie Iallitur ut hic μαθία dicitur λυειν ταυτην Sc. την ξινὶ, Sic infra 444 B eadem audit ἡ τουτων Sc. τῖν γε ναὸν ταραχ46 nec recte quisquam iam hic ἀδικιαν definiri contendet, cum pateat

δικαιοσυνην et ἀδικιαν AESSe actiones intern , πράξεις autem

in Annotat advig Latet autem opinor appellatio imaginis e fabula aliqua ductae velut Λιο κελαινεφὲς sed nihil probabile extundere possum.'

ὁικαια τε καὶ ἀδ&ους aeterea8, qua dignOScere poSS Oportet eum, qui iustus manere velit. Quodammodo hic τῆς δικιας destnitionem iam praeparari non infitior, prorSu abSolutam

esse nego.

probarunt, etiam Stobaeus τι omisit. Codd. deterr δουλευειν τῶ του ἀρχικου γένους ντι exhibentibus Omne editi paruerunt. Pro φ του in optimis codd. legimus του δ' υ δουλευειν, in aliis Q δ α δουλευειν, unde advigiua iunxit quod in Vindob. Scriptum exstat, nempe δουλευειν τω δ' υ μη δουλευειν, ἀρχικο κτλ, addens ac fortasse in hac forma orationi Plato

ς ου δουλευειν dicere ausus St, πρέπει cogitanS'', male, non modo quod τοιουτου οντος ad unum tantum μέρος pertinet, Sed

etiam quod G δ α μαὶ δουλ. tum absurde ad ὁ λον τῆς ψυχῆς reserri oportet. Plerique Stobae codd. ea verba non addunt unus χικου του δ' ουν δουλευειν praebet , quo patet librario hic turbas iisse Vulgata igitur servanda rei Lieb-holdus Fleck. Jbb. 1888 et Richarda Class. Rev. 1893 verbis

πρέπειν αυτι δουλευειν offenSi coniecerunt hic πρέπειν αυτροJ, ille αυτιο δουλευειν τω dub. του κτλ, quorum neutro OPUS t. - MOX corrige xi γε δικάαν και κτλ, quia articulus ante reliqua nomina abesse nequit, Si vulgata Servatur; id dictas 334 E. - ari A leci. ταυτὰ μεν ουν ταυτα fere omne editt. recente receperunt, male, cum Sic Glaucon a proposito alienareSpondeat neque idoneo responso δικάας investigationi finis imponatur. Stobae parum elegantem lectionem αυτ μεν ουν ταυτα Richarda Clasa. Rev. 1893 et Campb probarunt. Equidem puto Socratis verba τοιαυτ ἄττα κτλ paene flagitare reSponSum hoc τοιαsτα μὲν ὁ ταυτα neque aliter Stio videbatur corrigenti ταυτα μὲν ουν τοιαυτα cf. Soph. Eieci. 686 καὶ ταυταμεν τοιαυταὶ Stalibi 1829 lectio ταυτα μεν Ῥυν ταυτὸ ferris potest. l Verba ος ἐκεινα ἐν σωματι, ταυτα ἐν νυχ Spuria cenSeo. Num credas Socrati necessarium visum esse docere τὰ γιεινὰ

ad corpus, τὰς δικαίας πραξεις ad animum pertinere Apage nugas Iam inacita structura, qua illa verba reliquis adiuncta sunt, Interpolatorem prodit Est in notis marginalibus,

quibus textus Platonicus adhuc infectus est 'η L γίειαν

SEARCH

MENU NAVIGATION