장음표시 사용
61쪽
Mn. 1891 Verba ἄν ευγηθειαν delenda censuit, male ni salior, nam tum osτως ante καλοsμεν insertum oportuerat. 401 1 Ποι, iata est ara acu pingendi, cf. 373 A. Quoniam Timaeua glOSSam ποικιλτικη ποικιλον φασμα δε ἡ φαντικὴ ποικίλων habet, Ruhnkenius putavit Platonem aut hic aut 373 A pro ποικιλία ποικιλτικη ScripSiSSe quum autem ποικιλία antiquius verbum Sit quam ποικιλτική, mihi Ruhnkenius salsus esse videtur, quae et Schneideri Vol. I p. 166 opinio fuit. Nusquam Oc. ποικιλτικη p. latonem Occurrit. Praeter ποισαλια Plato in Legg. etiam voc πο&ιλσις vid. Polluc. 7, 34 και τὸ προγεια πο&uσις κατα πιλάτωνα usua est Par. a αρυθμία non αραθυμία
B exhibet, ut paulo ante ρυθμον. Puto legendum esse καὶ ὁμη Oli τε pro η ὁ μὴ ia, propterea quod verbum prohibendis διακωλυτέον iam praecedit i Legendum, ni fallor, κάστης ς της ημέρας; aplographia articulus, qui abesse non solet, intercidit: cf. X. gr. Isocrat ad Nicoclen ora καθ' ἔκαστην τηνημέραν, ibid. 4 11 idem Sec. Campb. Par. A αυρα, non B λυρα sic Ven. II exhibet. Ruckeri ad Platon Symp. p. 48
articulum et post κυριωτάτη optimo iure prob. HerWerd. n. 1891 revocavit. Deinde lege cum uno cod. καὶ ἡ αρμονία, nisi malia arbitrari per erasin artic. c. Substantiu coaluiSSe,
quod verisimilius est i Optime HerWerd. Mn. 1891 correxit
παραλειπομένων ο pro καί, quia τα παραλειπομενα Sive των δημιουργηθέντων Sive τῖν φυνrων sunt. - Vulgata καὶ ρθῖς η δυσχεραίνων τα μὲν καλα ἐπαινοίη multis vitiosa, immo absurda
visa est. Itaque M. Verme en Plat. Stud. 1870 ci. ρθος δη - χαίρων και δυσχεραίνων - χαίρων και probantibus D. Pelpera' PUL Angeiger bd. 8 Bait Campb., quasi sic quia unquam locutus sit Optime vulgata se habet, modo ad δυσχεραινοον mente Suppleatur ἐπὶ τοις τοιουτοις i. e. τοῖς παραλειπομένοις , ut recte Schneid. vertit . haec aegre serena 3. Participium δυσχεραίνων causam declarat του ἐπαινεῖν τε καὶ νέγειν, at praecipue os ψέγειν, quamobrem auctor post νέγοι Voc Ορθῶς iteravit. Recte talib. 1829 merm Schmelz. c.
pauci codd. χαίρων καη καταδεχομενος ' ediderunt Campbellpropter Aristotelis Eth. Nicom. II 3, 2 δεῖ ἐχθαί πως εκ νειον, ibi ὁ Πὶάτων φησίν, ἄστε χαίρειν τε καὶ λυπεῖσθαι οἷς δεῖ Verba Vermehrenii ' probandam duxit mirissce caecutiens respexit enim Aristot mon insulsam illam emendationem, Sed ipsam
vulgatam aαψων καταδέχεσθαι εἰς τηι νυχην et μισεῖν in νέος ων Membrorum concinnita requirit ut τι μισεῖν opponatur bχαιρων καταδέχεσθαι Adverbium ορθω non ad δυσχεραίνων pertinet.
402 1 Recte sere omnes editt. c. optimi codd. in pOS πρὶν miserunt, quia OS verba m νέος ων plane abundat. Deinde redde interpolatori verba ἴτω τραφείς. In culi editt. inde ab Hermanno pro οἷς ἐστι sic Par. Α ediderunt oli ora participium περιφερόειεν ad λανθάνοι referentes, quo nil ineptius
est. Quidnam verba τε τα στοιχεῖα λίγα ντα μη λανθάνοι περιφερομεν ἐν πασιν οἷς εστι ignisscent Xputare nondum potui.
In errorem ducti uni viri d. verbia in πανταχου περιφερομενα, quae praV a γνωριζωμεν pendere putarunt Platonis enim sententia haec est ut litterarum numeruS, quamquam ex iis omnia vocabula Sive parva sive magna conStant eXiguuStamen St, sic et virtutum et vitiorum paucae ubi via obviae species exstant qua cognitas habere Si μουσισκον εἶναιθ. Itaque verba λίγα οντα ad ιη λανθάνοι referenda cenae et ἐστι enclitico scribendum. lati Clasa. Rev. 1889 ante οἷς praepositionem ἐν ultima vocis πασιν Syllaba absorptam et revocandam esse duxit contra dicente J Coo Wilsono in Academ 877 , sortasse recte, cum praepositio ante pron relativa non Semper omittatur vid. X. r. haedon. 76 , ubi optimi codd. πολ- λυμεν ἐν περ deterr ἐν omittentibus exhibent. At vid. Rep. 520 ἐν πολε η κτλ et Schaeseri notam ad Sophocl. . . B 749. Optime HerWerd. Mn. 1883, 1891 verba A ου δέοι αἰσθάνεσθαι eiecit. Mihi non modo rigida, sed etiam vitiosa videntur sensu enim negationem οὐ minime patitur etenim si aliquid ἀτιμάζομεν, id dicimus ob ου δέον αἰσθ. Sin autem aliquid υκ ἀτιμάζομεν, id dicimus iis δέον αἰσθ. Sive ς ου δέον μὴ Ἀωθ. Sine . causa Richarda Clasa. Rev. 1893 pro δέον
62쪽
τους φυλακας delenda cenSuit; cf. X. gr. 395 D ου δὴ ἐπιτρέ-
'ομεν, ων φαιιεν κηδεσθαι καὶ δεῖν αυτους κτλ.
40 B Sec Campb. Par. Α exhibet 0 εοικεν μοθετης εἶς, ΑΠ ος ἐοικενον ' μοθετης L. Vide quot errore Par A, haplographia commiserit. MOX HerWerd. Mn. 1883Dci. ως πατὴρ νέος aut ἄσπεραπατηρ νέος, quae ingenioSa sane est ' sed plans inutilia et Platonia sententiam minuens Paulo post advigius errore procul dubio ci. περι ων τις σπουδάζοι poterat in mentem venire περὶ ον κτλ coli. 405- , at non est cauSa cur vulgatam tentemus. 'R L σπουδαζε recte receperunt Ast et Richarda Clasa. Rev. 18933, quia futurum νομοθετησεις , non praeteritum praecedat. Male talibaumiua 1858 δοξι pro δοξει SuaSit. Mox HerWerdenua Mn. 1891 ci. ιαργοτερα τουτω V. L. ξυγγίγνεσθαι pro ιακροτερα τουτων ., male primum illud exquisitum τουτων quo conStitutus modus indicatur, perit, deinde vis comparatiVi iaciργοτερ absurde declarat licitum Sse μάργως ξυγγίγνεσθαι dum modus emetur in re a. Non institor magia uSitatum suisSe περαιτέρω, Sed per Se Spectatum μακροτερα ferri
potest. l ire Ricbarda Clasa. Rev. 1893 dixit Si φέξοντα
Sanum pro υπέχειν, tum ortasse lege ως η όγον τ In errorem ductus Sse videtur loco specie non dissimili in 426 ως ποθανουμιενους κτλ, nam dicere eum portuerat . Si φέροντα non anum, tum corrige υφέξειν ' Accidit nonnunquam ut infinitivi in ειν exeuntes in εν librariorum culpa corripiantur,
deinde a doctis 2 correctoribus in participia mutentur. Vulgata tamen delandi potest. lostii ' μακρολογοῖμιεν nobis non puSeat, licet in Par. A littera in litura sit. 404 A Rectissime morwerd. Mn. 1883 legendum censet λοι οἱ
ἀσκητα . Ut Supra Plato τουτοις dixit pro τουτοις τοῖς θληταῖς, Sic hic o 1 τοι p uit pro i τοι λασκηται Paulo ante lege μεγαλα
Delos exquisito dictum est pro obro aiout 39 D naiae ἔτι τουτων.
propter homoeoteleuton Vocabula βελτίστη i. e. απλe et απλῆς inter Se reSpondent. Si pro διῆμεν Plato πιννουμεν vel Simile quid ScripSerat, πλης abesse poterat. Sequentia alii aliter explicant prout interpungunt. Mihi nulla interpretatio placuit, itaque legendum puto πλη που et spro καὶ ἐπιεικης γυμν κτλ.Cum Glauco non intelligeret quomodo optima gymnastica cognata esset simplici muSicae . . et ipSa Simplex SSet, Socrates id illi explicat Male Campb pro Subiecto habuit praegreSS ἡ βελτιστι γυμναστική, quia tum Scriptum portuerat σάπλη . . . et τις γυμναστικαὶ κτλ. t Obeto verba ἐν Ελλη πόντι eicienti novissimis editi obtemperandum fuerat. Nihil refert utrum ἐν Eλλησπόντε an ἐν Αἰγυπτα Sint, Sed utrum ἐπὶ θαλαττa necne. Praeterea ἐστι, non ἐν opus fuerat. MOX recte Cobetu nota s. ci. σώματος pro σωματι colL D. Vulgata καὶ Ἀρθως γε, ε φη, Θασι τε καὶ κπέρονται corrupta St, cum illud γε iam significet σασι. Itaque legendum puto ισασί B τε και απέχονται. Non male talib. pro Συρακ. δε repOSuit Σ. δή. Verba εἴπερ σοι ταυτα δοκεῖ ρθῖς χειν emendationem illam agitant. Illud αἰνεῖς pro ἐπαινεῖς poeticum St, itaque haec ex aliquo poeta comico desumpta esse videntur obeto Mn. m. d. III p. 3433; pauci codd. deterrimi ἐπωνεῖς exhibent. - R. usseid seneth Gotting. 1888 verba ipέγεις αρα παντάπασι μεν ουν delenda cenauit, pessime, ut iam ad 373 Αdemonstravi. Socratis verba infra ab Adimant respiciuntur: 420 Α ἄστε οὐδ' ἐξέσται αὐτοῖς α φυλαξινὶ εταιραις διδόναι. De athletarum a venere abstinentia f. Legg. 40 Α οὐτε τινὁς
δικαστικη coli. Sequentibus τῆς δε κακῆς τε καὶ αἰσχρας παιδείας respicit Plato procul dubio suo cives ο τ δεῖσθαι ἰατρον καὶ δικαστῖν κρων. Illud σεμνυνονται i. e. Superbiunt et μηδενδεισθαι νυστάζοντος δικαστου luculenter indicat a latone eosdem ludices notari qui in Aristophania Vespia perstringantur. Saepius Vocem δικαστικὴν a librarii male mulcatam esse obelua Lostendit Verbiae χταν ἰν καὶ ἐλευθερος πολλοὶ περὶ αυτὰ σπουδάζωσιν respondent in 10 A οι δε δὴ νεοι. .. ευλαβλiσονταί
σοι δικαστικης εἰς χρείαν ἰέναι. t Astii et Faelisii 'φ καὶJ
63쪽
cum cod. Monac. ο&είου legas Ichneidem vulgatam defendit και per idque ' Vertens, at o πακτῶ δικαίω χρησθαι non nudepositum At pro causam apud iudice dicendo, sed illa verba significant hominem incontinentiae atque intemperantiae deditum iustitiam suique dominationem amittere, itaque allenae iustitias et dominatus indigere, quod οἰκείου δικαίου πορος Sit. Hermanni ' λ καὶ απορία ιγιεμον prob. Schmelzer, male cauSaτου πακτι cra χρῆσθαι St ipsa απορία, itaque absurdum est causam cum effectu adaequare Madvigii ' χρῆσθαι δικαίων ἀπορμι ο&είων parum elegans est. Cum autem optim codd.οικει- h. e. latico τῖν δικαίων exhibeant nec τα δίκαια idem signisscare possint ac et δ&αιον sicut τα καλα os καλῶ, disserunt , nullus dubito quin tria illa vocabula καὶ πορία &είων eig. irrepserint et interpolator ad &ειων mente addi voluerit κριτω . utile est interpretamentum quis enim nescit, χρῆσθαι
pOStula υποσχειν pro παρασχειν, Sine causa ut dicitur παρέχειν γέλωτα χυ πασχειν σελοια sic optime dici potest παρέχειν δειην et πασχειν τα δίκαια. Verba ἄστε δίκην ortasse insiticia sunt. Recte Stephanu v. L. περιπεσοντω probavit, non enim Olent
morbi anniversarii ἐπιπιπτειν, ἐπισκαὶπτειν, irruere ii Recte Par in ἐμπιμιπλαμνους pro ἐαπιπλαμένους multi editi receperunt utinam ubiquo probam formam pro corrupta substituere auderenti Putat R. oscΗENRIEDE . die Platon dialoge in threm ver-halinisse u de Hippoliratischen christen, Landaliut Progr. handi de Studienanatali Metten 1882V verbis φυσας τε καὶ καταρρους reSpectum Hippocrati librum περὶ φυσῖν l. e. de statibus . t Recte sere omne editt. Statuunt Platonem memOriae lapsu Eurypyli nomen huc intulisse. An vero verba ουδε Πατροκλε τῶ ἰωμέν' ἐπετίμησαν genuina sint valde cum Astio dubito. Primum aut legendum Πατρ. τ ιωμένω aut Πατρ. τῖJιωμ ω, deinde ἐπετίμησαν languet post ε ἐμ ναντο, tum Eurypyli curatio a Patroclo υδεν τοπον habebat neque ab Aesculapii filiis, qui ipsi hac sanandi ratione utebantur cf. 408 Α τι καὶ τῶ μενέλεω κτλὶ Vituperari poterat, postremo modum curationis
Platone additum oportuerat. Dolenda igitur censeo verba ουδὰ Πατρ. ia, Sed Servandum Eurypyli nomen ab Astio temere sollicitatum. 406 Fortasso AE uno cod. legendum Aodi Ἀσκληπιαδαι Sive B σκληπιαδαι Malim Ἀπειθ' 4 στερον αλλους κτλ. Videtur in archetypo αλλους primum excidisse, deinde in malam aedem insertum fuisse. De dicendi mura quae σχημα κ παραλλ ηλου dicta est, id Schangium in ipsius Comm. lat. Novia 1871 D p. 12 optimorum codd. deci μικραν proe μακραν δίαιταν prob. kk Schn Bait. male opinge breve tempus praescripta diaeta ut non recusare demonstrant verba in E in καὶ χαιρειν
ειπων τι τοιουτω ἰατρο εἰς τὴν εἰωθυῖαν δίαιταν ἐμβάς κτλ.
βιοτην, αρετην δ' ταν ὴ βίος σκεῖν, Sec. Schnoiderum Neve Jbb. f. Phil. und aedag. Archi 18 p. 508 autem δίζησθαι n βιοτην, αρετην δ' ταν et βίος δη l Non male Omen . Prinaterer Pros. lat. ci. μὴ νοσοτροφία κτλ, itaque veriSimile est partic disiunctivam h haplographia in sere omnibus codd.
excidisse E pauci codd. recipe παρακελευσμα pro παρακέλευμα
In Par in verba σχεδόν γέ τι σωματος Socrati tribuuntur, contra rationem Stali baumiua 1829 omnia inde a ναὶ μα ὁ να usque ad υκουν in De Glauconi tribuit deletis c. Von. II verbis εἰκος φη, mala, a verba τι δε et μέγιστον unice Socratem Hecent. Recte igitur Balteri distributionem Glauc. Λαὶ 4ια αδν δυσκολος. SV ri δε η .... σώματος. Glauc. Εἰκος νιτ receperunt Schneid. talib. 1850 'merm Schmeig. Campbell. - Post vehementem Glauconia amrmationem ναὶμ τὸν Λία κτλὶ iterato γε non opus est, itaque corrigendum cenaeo aut σχεδον γέ τι aliquot codd. c. Galeno σχεδον τί γε tradunt aut I EJ Εραιτέρω κτλ. - Verba ἐν πολει quae Galenua post αρχας habet, mihi Spuria videntur et misere
languent quia enim extra urbem πορευομένας αρχας voca bat δραίους Fortasse scribendum καθεστανσ pro καθεστηκυία coli nota dictione i καθεστα σα ηλικία cf. Rep. 428 Ε προεστῖτι, 452 ν εν τῶ παρε στα τι Criton. 43 B et παρε στωστ ξυμφορα,
t Staith. 1858 otiam verba καὶ γὰρ .... δυσκολος Socrati tribuit.
64쪽
alia, quae satis ostendunt Platonem Orma εστως, non εστηκως
in compositi verbi ἔσταναι uti solitum suisse. - Variam αυτ pro υτ receperunt Bkk. Herm. Stalib. 1858 Bait. Campb., recte non enim opinor licet hic, alia ratio est
Vulgatam δῆλον, ην δ' ἐγ ' καὶ κτὶ recte omne editt. exceptis ' Bkk. Ast. Schneid. Stalib. 1858 servarunt. Saupli c δῆλοι τὶν δ' ἐγώ, καὶ οἱ παῖδες et του τι τοιουτος ἐν vix defendi 'potest loco e Critone 44 D allato. Incidit mihi aliquando SuSpicio verba τι τοιosτος xi in g. adscripta me ad δῆλον. Madvigii ' inelegana est. Richarda denique Clasa. Rev. 1893 transposuit δῆλον, ἡ δ' ἐγω, τι τοιουτος ἐκ καὶ οἱ παῖδες κτλ.408 Herwerdeno Mn. 1883 corrigenti νοσωδεις δὲ φυσει τε καὶ
sing. νοσωδxi ad pluralem αυτοις, Sic recte Herm. Bait Campb. nihil insoliti habeat; s. X. gr. 11 σακροχολοι ουν αντὶ θυμοει- δους γεγενηνται. Optime vero idem vir d. l. l. in verbis υδε θεραπευτέον αυτους sutile interpretamentum agnovit. - Mox recte Herm. ait Campb. τραγωδιοποιοὶ c. uno Vind. et ediderunt. Sexcenties iam in Voll. Herculan. vox a librariis corrupta eat, vel apud poetaS, X. r. riSi Thesm. 30. Semper τραγωδιο et κωμωδιοποιὸς Scribendum St, Sed Sine I vocabula cognata τραγωδο et κωμωδοδιδάσκαλος, quia ὁ τραγωδοδιδάσκαλος est ὁ τραγωδους διδάσκων, verum ὁ τραγενδιοποιδ est ὁ τραγωδίας ποιῖν. Cum pauci deterr codd. legendum πειαμεθα sic Bkk. Si pro πειθομεθα, quia paησομεν equitur. In D in. praestat cum maxima codd. parte μάλιστα pro μάλα Scribere.
409 Par lect κρίνειν prob. Schn Herm. Bait Campbeli. Parum resert utrum scribamus. Richarda clasa. Rev. 18933 mavult κρινειν. uiro Richard l. l. cl. παιδευομένη pro παιδευομένης. In ara corrigendum puto κατα ς τὴν πολιν, id. dicta ad 412 C. 410 Recto stiva c. Stobaeo dedit κατα τὸ σαγμα praecedit
λὶ Interpolatos eodd. secuti Bunt. ν Subiectum AEnim sententiae verbo ori incipioniis idem osse solet quod
ευφυεῖς τα σωματα. Idem mox cum eodem κακοφυεῖς ς τε καὶ ανιάτους, male, nam Vertendum St et Omnino insanabiles.
In proximis Richarda Class. Rev. 1893 iniuria αυτA pro αυτον ἀποκτ. requirit acriptor constructione ad SyneSin sua est. In g ult aranSpone ταυτὰ ταυτα ἰχνη, de quo mendorumn genere id dicta ad 406 B c λους στερον πολλους Verba μουσικὁς Campbel vertit our student os music mihi
insiticia videntur, quia non de musicorum educatione Sermo est, sed de custodum Subiectum verbi αιρησε est ὁ νέος. Bene Astius e paucis codd. et Galeno recepit γε ante μην, cum Galeni lectione minime Spernendae Sint. Hoc loco γε μην argumentationi aptius est quam implex μήν. In Politia usus τοs γε μην valde reStrictus St. Galenus ἐκεῖν' ἐπεγειρων X-hibet, at vide in 11 ἐγειρομενον. ermannum e Galeno
μεταχειρίζονται pro μεταχειριεῖται reponentem recte Secutus est
frachmelger, nam vulgata invenustam tautologiam gignit. Optime advigius prob. altero correXit καθίστασαν Sequens
ιν mendum peperiSS Videtur. Stiu ci. θεραπευωνται, male, quia οι καθιστάντες ignisscat qui inAtituerunt. V ortasse legendum est τίνος δη pro τίνος δέ. et est mirantis, ut Supra πος φδῆ l Editores qui Pario auctoritatem Secuti αν OS μαλα
sitate Astius i. δεῖν δέ γ' φαμεν. Praesens bene Se habet, quia iam ante 375 C constituerant φυλακι pu eSSe utraque
Iure obetua delena verba καὶ καταχεῖν Heusdii 'm καταντλεῖν probavit, cum in vulgata duae imagine contorte et ridicule mixtae sint E sequentibus ταν δ' ἐπιχέων μη ἀνίη, ἀλλὰ κήλη lucide patet καταυλεῖν a Platone Scribi non potuiSSe, cum τδκήλειν quod idem S ac τὸ καταυλεῖν noXium Sit, non ὁ μετριως καταντλεῖν. OrtRSSe tamen καταντλεῖν coli. 344 D, Lys. 204 Diniusto gravius est, itaque καταχεῖν ut p. Lucian Icarom. 5 genuinum, Sed καταυλεῖν gl0SSema eat videntur saltem Plutarch.
65쪽
Morgensternii '' ἐπιχέων Demetrius 9 1 καταχέων tradidit prob. erWerd. Mn. 18833, recte, itaque inchoata imago continuatur. Quae Richarda claSA. Rev. 1893 excogitavit oταν επαρέχων μη vis, αλλα διατελη τὸ κτλ Valde frigent. Doctissimo ByWatero Iourn of Philol. 1881 delenti καὶ λείβει nemo, opinor, SSensurus Si non redolet vox interpretatorem liter-werdenus Mn. 1883 scribit se exspectaSSe ιπιζόμενον pro ερεθιζομενον, teXtum autem mutare refugit. Valde ingeniosa est illa ' necnon probanda. - At kk. talib. 1858 Schmeig. ex Veneto Π κραχολοι Sic et ScholiaSta scribunt, quod probandum, cum forma Ionica Sit κρν χολος Mox recte'St kk. Bait εμπλεφ ediderunt Lege ἐμπίμπλαται, id dicta ad 405 D. Pro τί δαί ἐπειδαν κτλ Astiua ait Heller Cur crit. p. 483D Campb. recte τί δέ ediderunt; vide ad 343 Α. Sec Campb. Par. et en Π praebent υτε non ου ζηταὶ ιατος. t Verbum διαποάττεται diu Viros d. exercuit. Verum Vidit Herm. prob. unis Madvigio Bait. Molestam vocem expungens Hermannic'm spernentes alii alia excogitarunt. R. I. Lambrechia De Platonis sententia de animi libertate. 1858 ci θηρίον τα πάντα διαπράττεται coli. Gorg. 451 33; ByWater Iourn. o Philol. 1881L προς delevit: Thandier uiscellaneous emendations and SuggeStions lat. προσδιαπράττεται πάντα li madui denique l. διατάττεται quae esto L.). - MOX HerWerdenus Mn. 1890 p. 111 ἀχαριτίας poscit. Legendum puto ἐπὶ το ς τε θυμοειδές et ἐπι ψυχην τε καί optimorum codd. leci. εἰ μη εἰ πάρεργον recte receperunt Herm. ait Campb. 412 'm L ctos τοιουτου τινὸς receperunt Schn Herm. talib. 1858 Baiter Campb., male articulus ex illographia natus c hic ferri nequit. l Lege φυλακικωτάτους της πολεως. Η πολις est urbs, quam condunt, πολις autem est quaelibet urbs il
Fortasse corrigendum μάλαστα του pro τουτου τυγχάνοι φιλον
cod. 433 B, 442 C. 462 B in δε μεῖζον ἀγαθὁ του ο αν κτλ. Recte Herm. prob. altero Schmelz. Campb. Verba ταν μάλιστα quae Baiter e superioribus tost)OON MAAICTA orta esse suspicatur expunxit pronomini relativo nullus locus
μάλιστα coniectura improbanda Si neque οἰηται, Sed ιοιτο optim codd. lectio St. Stobae lectio τι μάλιστα correctio esse
E videtur il Optime obetus participium ἐπιλανθανόμενοι, quod frigide παρέλκει, eiecit Heller Fleck. Jbb. 1875 d. 111 autem acute auspicatus iam hic re illos ἐκβολαὶ modos, qui infra
413 Α κλαπέντες et γοητευθέντες κτλ enumerantur, reSpici ci. claήτε ἐπιλανθανόμενοι At veriSimilius est Platonem Scripsiss0ς ι τε κλεπτόμενοι ἐκβάλλουσιν, quibu verbis infra inverso ordine respondent κλαπέντες δε κτλ. Itaque ἐπιλανθανόμενοι coli. 413 B in. glossa Sae Videtur Oci κλεπτόμενοι. 4l 1 Recte sero omnes editt. recentes prob. Hellero Cur Urit. p. 40 τί δαί servarunt. Atio Verba mi ου ὁ τὰ ντα δοξάζεινὰ ηθευειν Xpungenti plane SSentior, quod argumentationem
turbant. In Din. ubi de δοξη ἀληθεῖ ut deus nota mentio fit non quid esset ἀληθης δόξα ignorare me Glauco dixerat, sed B quid ἀκουσίως significaret ii Corrigendum esse arbitror ἐπιλαθομένους. tSi optimi codd. τους μην γοητευθέντας OmiSSO γε post τους exhibent, vocula aegre caremus. Vid. 465 B ult. τά
γε μην κτλ. t 410 B γε excidisse videtur, item 443 Α. Recte
plerique editt. του παμ αυτοῖς pro αυτοῖς δόγματος ediderunt. Verba τουτο ς ποιητέον ) εἶναι delenda censuit Gaissord
Stob. Flor. 43, 152 et obetus . Plato iam bi multo melioribus verbis dixerat idem 412 D VJ, non reputantes Sic ententiam nescioqui obscuri habere. Iniuria obetu illis verbis offensus est, infra in gra οἷος δη- ων τ idem iterum dicitur. Itaque recte editt. non paruerunt probantibus Hellero Cur erit. p. 23 et Meinestio Stob. Flor. l. l. . Quae autem verba OSt
εἶναι optimi codd. addunt αυτοῖς ποιεῖν), male Soli Herm. et Bait receperunt: Si foedum Scholion. Mire Herm. αυτους ποιεῖν B coniecit probante Schmelgero . Editore praeter Stalibaumium e sere omnibus codd. τουτοις γοητείας pro του τῆς . optime receperunt HerWerden Sequens θεατέον circumScribenti aSSentior: aut interpretamentum est ad proximum τηρητέον aut X θετέον V. . , quo aliqui ποιητέον explicare voluit, ortum eat.
66쪽
natum est. Simul corrige τη πολε et mox καὶ ἐν i. e. καν νεανίσκοις. Dici poteS ἐν παισί τε καὶ νεανίσκοις καὶ ανδροισι ἐν ante ανδράσι m. Stobaeus , non id quod vulgatur. Richarda Class. Rev. 1893 probe intelligens Vulgatam contortum Sensum praebere cum Benedicto ci. λαγχάνοντι pro λαγχάνοντα. - Sic nil lucramur. Corrigendum est καὶ τιμας δοτεον καὶJ oντς καὶ τελευτήσαντι τά ον τε λαγχάνονταJ. Me Offendit minus casuum mutatio quam membrorum inaequa
litas it Bait. et Campb male οῖς δὴ νυν et paulo post ν
ties in codd. adverbium ἡνδη librarii Modo mutilant δηomittendo modo invertunt. Transponendum puto γεννα ν εν rac κτλ. linerWerd. Mn. 1883 ci. υδ' οἶδ αν εἰ γενομενον elegantissime notum est pro iso οἶδα εἰ αν volgo dici scola αν εἰ sive οὐκ ἄν in εἰ cf. aim. 26 B). Mox idem vir doctua l.l. ci. η ς ὁ ποίοις λογοις, quo non opus. - Recte Richarda Class. Rev. 1893 colon post ἐρ sustulit ut coordinarentur
ἐρα et ἐπιχειρησω; s. Supra τίς α ου ημῖν .... μηχανὴ γένοιτο ....
πεισαι In g ult dele δημιουργουμένη quod OS πλαττομενοι abundat. Paulo anto recte Hermerdenua Mn. 1883 ὐπὸ γης ἐντος ut πο γῆς ἐντος legendum censuit. Prius mihi arridet. E Vide simile interpretamentum in 427 C.' Optime Astius prob. Stalib. ait. καὶ post ησαν delevit Male Herm. et Schmelger ως pro καὶ Substituit Campbel acriter καὶ defendit vertens and When the were ready even then the an sent them sori. Verba οἱ εν τη πολει, quae abeSSe malo, Sunt OcativuS. UOX leg Γως φήσομεν, s. X. gr. 366 A ἀλλ' ἁ φίλε φήσει λογι- ζομενος κτλ, 55 B, 7s Α, alia. Pro ἐξ ἀργυρου sic recte Astc. aliquot codd. male recente omnes editt. ne talib. 1858 quidem excepto ediderunt ἐξ ἀργυρου Etiam in gi optiniorum codd. lectio ὁ σίδηρος η ὁ χαλκος φυλάξη a librariis corruptaeSt. PraegreSSum χρυσου librarios in errorem induxit. Velim
in codd. praetorsa praebent δημιουργούμενα - μμου,
ς ἀντι τιμήσαντες ν. neceSaaria it. πιμαν hic significat in preti habere', sicut Saepe τιμαὶ Valet spretium'. Tampbellvertit having estimatex their ValueSV, paulo ante την. . . . τιμὴν interpretatus ossice or Occupation.' ' oriSi διαφθαρῆναι offendi nos non oportet poS χρην, χρησμος, λογιον reSponSU aoristum usitatum esse docuit advi in Advera critici conserens Thucyd. D 96, Arist. Vesp. 160. In a D in.
16 Non male Her ere. Un. 1883 verba διαφερειν ἐκείνου delevit. Totus hic locus interpolatus est. In sequentibus dele Verba καὶ osτω, quae adieciSSe aliquia videtur non intelligens post
eliminanti optime assensi sunt soli obetus et HerWerdenus, licet contra dixerint . Vahlen Hermes 1876ὶ Liebhold Fleck. Jbb. 1888 d. 137ὶ, Richarda Clasa. Rev. 1893 dub conicienS κακουργουντας putanteS Scilicet nonnunquam ἐπ ἀγαθω τι ἐπιχειρεῖν τινι steri. In 1 e corrigendum puto ἐπιχειρεῖν μίγ- νυσθαιJ. Paulo ante lege αυτο bς τους κυναςJ. Stephanus prob. Astio requirebat τοιοsτόν τι , optime praestat autem Orrigere κτὁ τοιουτον ημῖν κτλ; id dicta ad 331 C. Parum venuste . Ricliter Flech. bb. 1867 ci. μὴ τοιουτοι .... ποιη- θῖσι. Vulgata Se Optime habet. AStium παρεσκ αν εἶμεν procor. Iεν requirentem recte ichneidem refutavit ut optimo Cobetus correxit ῆτις ιι τε του pro τους): primum Attice παυειν c. participio construi solet, deinde in vulgata pron. χυτους abundat quod iam stius Sentiens αυτους τε κακουργεῖν μὴ ἐπαροῖ coniecerat . iar in exhibet ἐπάρη i. e. ἐπαρεῖ Recte Bkk et obet e paucis codd. παυσε et ἐπαρεῖ Scribunt Stobaei lect. ἀναγκάσει pro εἶναι παυσοι lucide demonstrat in archetno futurum Ἀπαυσει adfuisse. Stobaeus exhibet ἐπαίρει. In eadem sententia Herm. et Stalib. 1858 Pari A leci. παρασκευάσασθαι
67쪽
male probarunt verisimile est eam lectionem illographia mortam esse timerWerd. Mn. 1883 post αν omissionem verbill aegre ferens t. ν ιη Stobaeus ῆν pro αν exhib. , quod
probandum, vide infra μηδενὶ εἶναι μηδὲν τοιοsτον si ο υστα κτλ - propter elegantiam, non propter necessitatem, quia εἰη et i non Semel ap. Platonem omittuntur. Vid. X. gr. 371 Αων α αυτοῖς χρεία. De Verbi OmisSi vide Schangi comm Plat.
Novas 18713. Facillime autem fieri potuit ut post αναγκη vocula haplographia interciderit, sicut etiam in 7 A ante Κενος littera mira mi excidisse alicui videri potest i Verba χρυσοε
κτxiσει OS θνητο delenda Sunt, non modo quia abundant, sed quia χρυσίου dicendum erat. - Dobraeus Advers 1830 Stephani non codd. lectionem παρα pro περὶ τὁ τῖν πολλον non improbabat .mala ab auro fluxisse' ' egregie salsus. Audaci metaphora lato in 1 in illud aurum divinum νόμισμα appellans custodum virtute intelligi voluit. 417 Λ Doctissimus O Apeli Gymn. Jahresb. Weima 1880 Observat. critic in Platonia DialogoSV ci. π τὸν αυτῖν ροφον προσιέναι .sub tecto Suo recipere' ' coli. Xenoph. Anab. 4 5 5 οἱ παλαιηκοντες ου προσsiσαν πρὸς ὁ πυρ του o νίζοντας, male ni salior, quia tum poSt, μεταχειρίζεσθαι καὶ πτεσθαι tautologia nascitur. Λυτον iam Faehae Syllog. ecl. p. 176 coniecerat in Par Ααυτῖν fuisse videtur ante lituram. In gi dele Verba καὶ μαλλον,
419 Vulgata καὶ ταυτα δἰ ἔαυτους iam a Stephano sollicitata fuit, iniuria δἰ αυτους significat sua ipsorum gratia,' nam cuStodeS luxuria fruentes i. e. laxiorem vitam degente degeneranti. e. Sibi ipsi nocent, itaque cum leni risu haec dicta sunt; pronomen A igitur ad τουτους του ανδρας relatum portuerat. Astius vertens sua ipsorum culpa fallitur, nam UStodum conditionem νομοθετης Socrates constituerat vide Schneiderum). Butimannus improbante Hellero Cur crit p. 23 ci. δη αυτους ὼν κτλ, HerWerdenus autem Mn. 1891 suspicatus in Monac. qδι' inter versus est in archetypo fuisse ταυτα αυτους ἁν coniecit ταυτα αυτους δι' ων, peSSime attende enim AenSum haud selices emcia hos viros, quum tamen ipsi sint qui, licetim μεν, ea enim St h. l. vi particularum μεν - δε civitatis domini sint, nihil boni ex ea percipiunt. - Vulgatam οἷον coi αλλοι ekk. et Stalib. recte servarunt. ReSpiciuntur SiVeαρχοντες et cuStodes aliarum urbium ut infra 20 Α σπερ οἱαλλοψ sive reliqui cives, qui etiamsi non omnes divites Sunt, posseSAiones acquirere non prohibentur vide E. V. OORTHUYSEN De Platonis doctrina de communione bonorum etc. 1850 Ultraj. 3.
Propter Schneiderum moneo participia κεκτημενοι, ο&οδομουμενοι et ad αλλοι reserenda SSe. Obiter corrige νυνδὴ i. e. αρτι. Mox adliamus Phaedri praef. ci. ἐπ&ουροι μισθωτοὶJ, recte puto, cum Platonia aetate mercenarii Ocarentur π&ουροι S. μισθωτοι nec dubium sit quin Adimantu de mercenariis cogitet, non de sociis opem serentibus civitati amicae.
68쪽
104 105420 obstu nota s. recte correxit ἐπίσιτοι pro ἐπισίτιοι, cf.
παρασιτος, ασιτος, ευσμος, κακόσιτος, φιλόσιτος Verisimile est
ἐπίσιτος antiquius Voc. SSe quam ἐπισίτιος. Suida ἐπίσιτος explicat ὁ τροφῆς χάριν ἐργαζομενος neque aliter scholiastes Platonicus Apud Pollucem 6.123 occurrit inter scurrae κόλακος)epitheta etiam κυων ἐπίσιτος Sive ἐπισίτιος). E Cratete Athenaeus 6 p. 247 Ε citat haecce ποιμιάνει δ' ἐπίσιτον Hesychius in Voce ἐπισίτιος exhibet. - Non male Her erdenus Mn. 18833 Vocem αναλίσκουσι delendam censuit. Mox recte fere omneac editt. interpuiserunt τί ουν δὴ απολογησομεθα, pi ς; Parum refert utrum ante ὀλίγους c. Herm. Campb. interpungamus annon sic melius Schneid. ait HerWerd. n. 18913, quia omnino neceSSe St λίγους, cui λην OppOSitum Sit, ad τιθέντες reserri. Verbum απολαβοντες absolute adhibitum est ut in Gorg. 495 Mult. - Vocem ανδρια h. l. iam veterea rected de figura picta, non de signo intellexerunt cf. Antiauic. χχ. p. 82. 11ανδριάς καὶ ἐπὶ γραφη Πλάτων Πολιτεία Lex rhet. kk. p. 211.14 ἀνδριάντα τὸν χαλκουν δε ὁ λίθινον η καὶ τὴν γραφήν), item Schaeser Melet. p. 1023. Plerique autem de statui coloribus
exornandis cogitandum SSe cenSuerunt, Vide . . . . SUHUE BARI in Flech. bb. 1874 Polychromis de antiste kunst. ' lPari A lectionem ἐπιδέξια probarunt Ast kk. Herm. Stalib. 1858 Bait Campb praeeunte Casaubono. Adverbium ad
421 Verba εἰ μεν hoc με in Vind. iunctis notatum, in Monac. gomiSSum ου ημεις μεν corrupta esse iam multi lucide demon-Strarunt, cum εἰ ferri nequeat nec verba εἰ μεν ἔν elliptice dici potuerint pro εἰ ειεν ου ταυθ' osτως χει Astii Ny εἰ μενJημεῖς μὲν ων τλ steri enim potuit ut Verba ημεις μὲν ουν alibrario bis scripta aliquia correxerit in eum modum, quo nunc vulgo editur non improbarem, nisi Verum mihi videretur
viro Ἀἰx μὲν Ῥυν ημεις αλέγο ειεν, φυλακας Ἀτλ qua AE Sequentia ὁ δ' ἐκειν λέγων habent, cui respondeant. Nec sequentia mendo carent Astio καὶ ante σπερ expungenti SSentio, quoniam sententia est haec: ὁ δ' ἐκεινο Sc. ω προσσηκουσανευδαιμονίαν πασιν τοις πολίταις προσάπτειν δειν λέγων ἡ γεωργους γεωργους ουδε κεραμέας κεραμέας ποιει quod X ποιουμεν mente
supplendum). ἀλλά τινας ἰσπερ Ἀτλ. Verba αλλο αν τι η πολιν λέγοι mihi spuria esse videntur et nota marginalis ad ἀλλ' Oκ ἐν πολει, post quae plane rigent, etiamSi liceret quod sensus vetat verba γεωργους τινας ωσπερ ευδαίμονας pro ScriptoriSinterpretatione vocis ἐκειν habere. Madvigii 'φ εστιάτορας,
εὐδαιμον ας ἄλλο ἄν τι κτὶ sic alter recte Richarda Class. Rou. 1893 refutavit, ipse prave si quid video coniciens εἰ
μενJ ουν ημεῖς λεγιον αργους pro γεωργους τινας καὶ ωσπερ ευδαίμονας, ἄλλο δή pro ἄν τι δε πολιν λέγει. VOX ευδαίμονας respectu 20 DAE non in leni risu addita, quod non sentientes et Ruhnkenius nota s. in ipsius Platonis Xemplari Lugd. B. AServato et Wyttenbachius coniecerunt ἐστ. καὶ V. .i s δαιτυμόνας. Dubito an καλος ante οἰκιζομένης genuinum Sit meliorem certe sententiam manciScemur, Si χυτα etiam cum B οἰκιζομένης coniunXerimus limele Verba ἄστε καὶ κακους γίγνεσθαι. Annotaverat aliquis in g. στε κακους γίγνεσθαι, quaSi non omnia διαφθορὰ homine et res vitiet. Illud και quod Campb. πάση τέχν explicare conatur dittographia ortum est. - MOX corrigendum , ἐθελγησειν, vide ad 391 A. PoSt pauca verbum παρέχεσθαι insolitam vim hic habet Sibi parandi, V quamobrem Cobetua vocem delevit, HerWerd autem Mn. 1891 ci. πορίζεσθαι posteriu opinor probabilius St. Παρεχεσθαι signisscat. de Suo praebere' ', t produce by One' own inherent power
m Campb.3, itaque huc minime quadrat. Pro διδάξεται obetus, W. H. Thompson Iourn os Phil. XII p. 184ὶ Κ. G. P. Schwarizsun. 188 p. 84 recte correxerunt διδάξει, licet . Richter Fleck. bb. 1867 et Campb mordicus vulgatam defenderint, illo Menex. 238 B comparans, hic Arist. Nub. 783 Ουκ νδιδαξαίμην ' in, qui locus iam dudum multis vid Theod. Kockli Nub. d. mendosus visus St. In Dult. Oll. D lege c. aliquot codd. Eusebio, Stobaeo τα ποῖα ταλα articulus haplographia excidit. 422 1 Optimi codd. ποιουντος pro ἐμποιουντος Sic US. Stob. praebentibus Bkk. et Stalib. non obtemperarunt, recte, cf. 424 Α, 444 C; at paulo ante iisdem codd. τε post τρυφην mittentibuS male fere omnes editi paruerunt, vide dicta ad 329 Α. Cum
69쪽
c paucis codd. Ast coli. 341 T rectissimo ἐπὶ τουτω legit.
Par Α πλέους exhibenti male recente editi obtemperarunt,
Vid. ad 33 Α. Nihil ineptiua cogitari potest quam in talibus
Scripturis Platoni inconstantiam tribuere. - Plerique codd. exli. τριπλασίοις αυτῖν, quod non improbare videtur Helle cur Crit. p. 23; at αὐτῖν hic necessarium esse sicut εως αὐτos apud comparativo recte sere omnes editi iudicarunt. LVerba ἔκαστηγαρ αυτῖν παιωντων editt. alii aliter explicaverunt; quid ipSe Sentiam, id tantum dicam. Erauidae a. v. πολις et Eustathii
εἶδος οὐ παιδιας sive κυβείας vid. Schol. Platon πεττευτικῆς παιδιας appellatum πολιν, in quo ludo ludente tabula divisa in χωρας, quae πολεις quamobrem ludus vocabatur πόλεις παίζειν; calculi Sive ψηφοι vocabantur κυνες nominarentur, uti solitos eSSe itaque ludentibus dicere tellum fuisse πολιν habere πολεις. Videtur inde παροιμία nata SSe πολεις παίζομεν, qua indicarent id, de quo confabularentur, non unum totum SSe, Sed constare e multi partibus homonymia. Ideo verba τῖν παιωντων in Vertenda censeo ut ludentes dicunt , non ut Ficinus fecit ut more iocantium loquar'', quia proVerbium erat πολεις παίζομεν, non πολις εἰσὶ πολεις πάμπολλαι. Ubicumque enim apud Platonem formula ὁ τῖν παιωντων signisscat δλεγομενον, prOVerbium vel dictio proverbialia immutatis verbis addita est, L ep. 573 C ὁ τῖν παιωντων τουτ συ καὶ ἐμοὶ ἐρεις Legg. 80 C ποιουν τὸν νομοθέτην, τὸ τον παιωντων, εἰς πυρ ξαίνειν κτλ. Quae Si recte disputavi, iure probanda est Herwerdeni Mn. 1883 verba αλλ' ο πολις exsulare iubentia emendatio Campbel duas explicatione dedit, quarum unam tantum utpote nondum prolatam memorabo: may eithermean I .as eopte testingi say in allusion to Some sayingου πολι αλλα πολεις Or πολεις, the pic plura os πολυς- nota cit but a many' , he exact application os Whic has notbeen preserve to S, or II .a in game' etc.' - Post uo ιεν Venetus I c. multi alii codd. γαρ addit prob. kk. Schneid. talib. 18583, at miSSa coniunctio rationem alacriorem reddit Fere omnium codd. lectionem αλληλαις prob. Herm. Bait Campb., quod Sane melius quam αλληλαιν forma mendosa pro αλληλοιν .423 Unius cod. loci. δοκειν pro εὐδοκιμειν recte Ast et talib. servarunt. Etiam latoni civita ευδοκίμησιν non Spernet, modo merita sit. Videtur aliqui ad δοκειν annotaSSe ευδοκιμειν Sc. δοκειν , deinde ut Saepius factum St, genuina o interpretamento pulSa SSe π ως ληθος μεγίστην εἶναι ni τι τῶ δοκεῖν B a. εἶναι opponi poteSt. Legendum SSe ut πρὸς τουτο i. e. Secundum id Γενα πρὸς εν καστον ἔργον δε κομίζειν aut πρὲς
τουτο να πρὸς εν Dαστον εργον τλ, cum vulgata ridicule significet non licere plures uno ad unumquodque artificium κομίζειν, itaque X. gr. unum tantum Sutorem, unum agricolam etc.
in Platonica civitate futurum esse Mox recte aber Comm. Plat. I 1862 vocem mείμαντε expunxit, id dicta ad 354 A.
Vulgata καὶ γάμων τ necessario corrupta est: I' Opus erat Q τὴν γάμων, IV Voc. κτῆσιν ad γάμων et παιδοποιίας mente suppleri nequit Campb: these genit depend UpOn Omemordo more genera meaning Supplied rom τλησιν , IIV et κτῆσις η τῖν γυναικον Significat ὁ γαμειν, itaque plane illa verba καὶ γάμων abundant. Has ob cauSa vulgatam non Sanam puto
et hunc in modum corrigendam: την τε τῖν γυναικῖν κτησιν
καὶ γάμων καὶ τας παιδοποιίας κτλ. cf. 449 σπερὶ γυναικῖν
τε καὶ παίδων 450 C et κοινωνία παίδων τε πέρι καὶ γυναικον,
quibua loci respiciuntur ea, quae nostro loco dixit. Richarda et S. Rev. 1893 pro γάμων requirebat γάμους, optime Si non
124 optimi codd. exhibendi κοινα τα φίλων prob. kk. Herm. ceteris editt. , quod non minus ineptum quam talibi κοινὰ
των φίλων InSiticia enim, Si qua alia, Sunt verba τὰ φίλων, cum manifesto Socrate dicat haec: ταυτα πάντα Sc. αἱ γυναικες
70쪽
κτλ δε κατα τὴν παροιμίαν Sc. κοινα τα φίλων cf. Lysid. 20 C κοινα Sc. παντων so πολιτῖν, non stato tantum, cum ἐχθροὶ
in Platonica civitate non adsint πο-σθαι. Adscripserat aliquis ad κοινα in g. τα φίλων deinde librarii verba in textum intulerunt. V L τῖν φίλων est Vulgatam emendare conantis.
HerWerdeno Mn. 1891 conicienti, Io cis δατι assentiri nequeo; etenim de rota τροχφ S de circulo, quo pueri ludunt, cogitandum est. Recte Campb. the or αυξανομένη l not spresse into the comparison. A OO O Wheel, hen Oncestarted ell, oes o Emootly. ' Coll. hoc loco, 42 A, 492 Α, aliis verisimile est Platonem etiam 423 non αυξομένη, Sed αυξανομένη Sic Ven. II scripsisse, itaque in passivo forma αυξαν usum esse. Iam Stobaeus ἐπιφρονέουδ exhib. Par. Αἐπιφρονέουσip), itaque rectissime kk. et alter qui malo τὴν ad versum traxit Verba αοιδην μαλλον ἐπιφρονέουσ' ανθρωποι a Verborum Serie Separarunt. De Voc' ἐπιφρονέου vid. ad 390 A l Legendum puto aut G μεγίστων α μεταβολον aut quod mihi maxime arridet πολιτικον Μ μεταβολον ἘνομωνJB τῖν μεγ. aut πολ. ouων μεταβολων δεῖν κεγ l Par A exhibet αυτη λανθανει cum Stobaeo. advigio ταυτη dubitanter conicienti unus alter obsecutus est, optime cf. 25 Α ευνομίαν δια τῆς μουσικῆςὶ iam Sedes indicat αἴτη ab auctore proficisci
quod vocabulum in Gin eodem sensu usurpatum est atque hic
φυλακτηριον, AESt μουσικη nec τὴν τῖν μουσικῆς τροπων μεταβολην OSSumu παρανομίαν appellare. - Corrigendum arbitror
ουδεν γαρ ἐργαζεται aut quod mihi magis placet αλλο γέ τι coss. 427 A l Legendum censeo νομους καὶ πολιτείαν coli. 42 A; in archetypo scriptum erat I AIT EIAC , quod a librariis mutatum in ΠΟΛΙΤEMCUT 425 Post παντα aplographia et ante mota excidit. Venetus II κείνοις, non ἐκείνοις exhibet. Pro ας πρέπει icharda Class.
Rev. 1893 ci. οἷς πρεπει i. e. παρ' οἷς πρέπει), quaSi non coram omnibus τους νέους Silere deceat. De vi voci κατακλισις adhuc ambigitur; cum vero κατα nunquam idem atque re Valere
90SSit nec vocabulum corruptum esse sideatur, ichneideri interpretatio quam Campb probat assistin siderario a eat j. auxilium senioribus accubituri vel decubituri a iunioribus praestandum esse' probabilior est quam Atii, cui καταδείσεις idem Sunt atque αποκλίσεις In Additamenti ad X Lib. Civit. Schneide addit possis etiam de observantia cogitare, qua Venientem Vel stantem ut considere velit, invitamus. V Valckenae in ipsius schedia Lugd. . asServatis, de quibus vide Vobetum in n. 1860 p. 352 ci. κατεκωσεις Vel εκκλίσεις, Her-Werdenus autem Mn. 1891 propter Aristotelis locum consimilem Eth. Nic. s. 2. 9 ὁπαναστασει καὶ κατακλίσει putat et Platonem scripsisSe Mi V. a. πρέπει καὶ ἰπαναστάσεις καὶ xτακλίσεις, ita ut dictum esSet pro ποκατακλίσεις quod hic Satis ambiguum St . Pauci opinor has V probaturi sunt et a Schneideri interpretatione decedere volent. - o c. Stobaeo lege κουράς τε pro . γε particula γε hic plane incommoda. Quomodo Plato particulis τε καὶ καὶ in enumerationibus uti Soleat, ad 29 declaravi. Post θεραπείας novum genu τῖν σμικρον
νομίμων incipit. - Optimorum codd. leci. ἐκ τῆς παιδείας ποι
τλης παιδείας . Selineiderum vertentem quo conversum fuerit cuiusque educandi initium, talia eas etc' omnino fugit verba ἐκ τῆς παιδείας non ad ρμησχὶ pertinere, Sed Utique cum τοιαυτατ επομεν εἶναι iungenda SSe. 'm' πη male Ast et Stalib.
1829 probarunt, cuius ' ποῖος propter ὁρμήση ferri nequitob eandemque causam Helleri Cur crit. p. 18 c οποι ' πιχποὶ reicienda. obraei prob. Her erd. n. 1883 c οποίας αν κτλ i. e. ξ ὁποίας - elegantiSSima est, sed minime necessaria. Non male complures codd. ὁ μοιον ον exhibent, praeterea Or-rige μοιον τι παρακαλεῖ. Sec Campb. Par. Α ὁ μοιον ον, non τι μοιον SuperScript o exhibet. - Atius postulabat τί γαρ οὐ pro . . υκ cum autem formula τί δέ ante φηet similia elisionem patiatur, verisimile est Atticos etiam pro τί γα os ante vocalem hiatus vitandi causa scribere solitos
omiserunt Soli erm. ait Schmelger Mihi τάδε casu in Par A excidisse videtur, itaque recte Campbel vocem Servavit coss. 403 E τωνδε τῖν ἀσκητῖν. Optime autem HerWerd.