Gregoriana correctio illustrata, ampliata et a conviciis vindicata. Ubi omnia saecula tam a creatione praeterita, quam ad saeculi consummationem futura, gregoriana norma moderantur. Opus valde utile ecclesiasticis, astronomis, & chronologis. Auctore

발행: 1743년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

141쪽

aemulati, prosequi & pacficere. Quorsum Epochae multiplices , quibus vatia

Saeeula Christo antetiora poste lorave consignantur quadringentorum annorum cuiusque Planetae medio motu addito Christi Epochae , ex bibet Epo-ehain anni oo post eum ; eodem motu detracto ab eadem Christi Eρ cha , aliam Aoo annorum ante eum profert. Ad quid hale silperfluitas pnonne quilibet, juxta intentum opus , peculiarem Saeculis Epocham sibi constituet. Quorsum bipartitae Tabula: stilum veterem & novum complectentes numquid Astronomiae studiosus, conversionem veteris stili ad novum , & vice versa, paucis verbis ediscet. Mihi ergo in animo est, Gregoriana in correctionem , binis Differtaticiis nibus praecedentibus ad remota Sarcula futura & praeterita dilatatam, Astronomicis ealculis comprobare. Ad tam arduum opus, Tabulas cujusque Aiatronomorum hypothetis, sub uniea Christi Epoeii , ad Gregorianam Normam redigere necesse est. Primo quidem de Reductione Annorum in dies agam , qua in pluribus calculis opus habemus : Deinde de constructione Tabularum Astronomicarum pauca proponam ; earumque formam in Tabulignito novo aptatis proferam. Quibus paratis Dissertatione sequenti, Gregorianam eorrectionem ad praetcrita & futura Saecula extensam , rectam fuisse& sole Astronomicis ealculis Comprobabo.

CAPUT I.

De Reductione Annorum in dies. A Nnos & menses, numero plus minus dierum constatos, ad eosdem dies resolvere, interdum expedit, imo in quibusdam calculis maxime

Tabularum constructioni inservientibus, necesse est. Ratio huius , quia cum sint anni Iuliani di Gregoriani, communes & Bissextiles, mensesque diversae dimensionis , eos in dies reducendo ad communem omnibus mensuram rediguntur. Qui reductione fact1, medius Planetarum moωtus, singulis dierum numeris congruus, calculo inuolescet. Praeterea litterae Dominicales seu primarum Feriarum singulis annis respondentes , eadem supposita reductione, facili calculo deprehendentur.

Quoeirca ut expedite hujusmodi reductio fiat, Tabulam XIX, bipartitam

profero. Prima pars singulorum annorum usque ad centum clies collectos cxbibet. Brevitatis gratia, priorum trium annorum descriptis diebus, exterorum dies in singulis quaternis annis collectos repono : haecque pars annis Iulianis & Grcgorianis communis est. Secunda in singulis centenis annis Gregorianis dies collectos ,

complectitur. Eo tamen ordine .ut trium centcnorum communium diebus inscriptis , cxterorum dies in singulis quaternis centesimis annis colle et i reponuntur. Hujusmodi ὸierum collectio , Gregoriano stilo , peculiaris cli ; qua ex quadringentis annis tribus communibus factis, trium dierum fiunt breviores quam quadringenti anni Juliani. Quapropter ut aiam Gregotiani ad Iulianos te ducantur, tres dies pro singulis quaternis

142쪽

Cap. I. De Reductione Annstram in dies. III

centesimis sunt addendi ; & vice vera, tres dies detrahendi, ut anni Juliani , ad Gregorianos redigantur. Iis duabus partibus, aliam dies singulorum mensium direct E & retrogradE eolicdios exhibentem, adjeci ; ut expeditius reductio fiat. Hujuste Tabulae usus facile percipitur & ediscitur et varii tamen casus sunt explanandi. Si namque anni reducendi sint Gregoriani. assumendo ex

ea dies, centenis, denis , unitatibusque annorum congruentes, summa quaesitum dierum numerum proseret.

Si anni reducendi sint Iuliani, diebus annorum Gregorianorum quaesitis, tot dies addantur , quot sunt centeni anni omissione Bissexti communes ;summa, dies annorum Iulianorum exhibebit. Si anni propositi fuerint Christo anteriores : tune attendendum, primum

ejusmodi annum fuisse Bissextilem 366 dierum ; quibus primo loco inia

criptis, caeterorum annorum dies ex Tabula assumantur, summa quaesitum prodet. Si autem ex duabus annorum enuntiationibus , una sit enuntiata veteri

stilo, alia novo ; ad odis collectos habendos, ad eumdem stilum reducendae sunt enuntiationes, scilicet anni Iuliani ad Gregorianos , vel Grego riani ad Iulianos. Ut quod dico exemplis clarescat. Expediat inquirere Di mensionem annuam Solis mediam , qua supposita laudatus Hiraeus Solares Tabulas construxit. Liquet ex ejus Tabulis, mille annis Iulianis Solem consecisse mille Revolutiones 36o gradibus singulat constantes , praeterea 70 38' ao . Ad inquisitionem propositam anni in dies, revolutiones ad gradus sunt reducendi. Red uetio revolutionum facilis, ductis namque Io oo revolutionibus per 36o gradus, productum exhibet 36oo oo gradus , quibus additis gradibus minutisque cxcrescentibus in ta tescet , in Hypothesi Hilaeana , mille an ais Julianis , Solem peccut re ea 6ooo G 38' 2Ο'. Non adeo facilis est, propter Bissextilium eommix At D tionem , annorum in dies reductio. Assumantur ex T, bula dies mille annis Gregorianis respondentes, scilicet dies respondentes annis 8oo ti 2 oci, eisque additis odio - diebus stilorum discrepantiae, quia in eo intervallo oc- bum. 36Fayo. to sunt centeni anni communes , summa 36 Fayra exhibet dies , in mille annis Julianis collectos. Iam ad habendum quaesitum fiat Analogia. Si Sol percurrat gradus 36yo oo 7 38' 2 OV ., diebus 361 23o οῦ :Gradus 36o, aut alium quemvis numerum, quot diebus percurret Aliud exemplum. Inquirendi sint dies intermedii a 21 Mattii, hori matutina II sy', anni Christo anterioris 346 veteris stili , ad quod tempus reducitur observatio Verni AEquinoxii facta Alexandriae ab Hy- pareo : ad annum Christo posteriorem I 73I, die 2I Martii, hora antemeridiana la' 26 V novi stili, quo tempore observatum suit idem aequi- noxium a Cassino in Regio observatotio Parisiensi. Cum termini enuntiati

Reductis

143쪽

si si diversi stili , vel ptimus reducendus ad novum , vel ultimus ad vete rem , quomodocumque fiat, idem numerus dierum , horarum , & minutorum intermcdius proventurus est. Ex Tabula XIV , anni secundi Saeculi Christo anterioris, detractione trium dierum, ad novum stilum reducuntur. Quoin circa erunt ambo termini ad novstm stilum reducti, ab anno I 6 ar Martii, hora matutina II 1s', ad annum I 73s II Martii hori etiam matutina 4 ia' et is ' ; quo se Sio , ptimo intuitu percipitur, primam observationem holis 7 42' 3 V secundam excedere. Porro in ejusmodi minitatiationibus, ultimus cujusque termini annus , mensis & dies, incomplete vulgari modo enuntiantur. Ut habeantur dies solidi, tempus completum assumendum et eritque ultimus terminus correctus, I73 anni completa, Februarius completus, et o dies Martii completi, horae 4 Ia' 26V. Similiter erit primus terminus correctus, anni IAI completi, Aprilis Retrograde completus , & complementum Martii nempe dies lio completi, horae I 2 3'. Ad habendos dies intermedios , ex Tabula XIX, assumantur separatim dies respondentes tempori completo cujusque ei nitationis. Pro annis Christo posterioribus assumantur dies respondentes annis Iso O, Ioo, 32,

2, & Februatio, quibus additis diebus ineuntis Martii et o , horis 4ia' a 6' , summma exhibebit 6333 9 dies solidos , horasque Ia' et 6'. Pro annis Christo anterioribus ; ex eadem Tabula, alui mendi dies respondentes tempori completo, incipiendo a primo anno Bissextili 366 dicrum , deinde colligendi sunt dies respondentes antiis Ioci, 4 , & Aprili Retrogradu completo , quibus addito complemento Martii nempe diebus toliotis la s', Summa proseret y3246 dies solidos horasque Ia 3'. Αm-habus summis additis, innotescet intermedium spatium observationum couligere dies solidos 6866 s. Et horas I 6 I7' 26'. Rimd spatium reducitur ad annos Gregorianos I 88o, minus horis 7 42' 3 '.

Anni Greg.

I. B.

366.

Octa

27S Febr. 9. Compl. Martii. Io I ab s Martii. i Summa et Summa

Compl. ad diem solidum 74 2 34.

Si secundae Observationis Tempus per detractionem ii dierum ad veterem stilum rcduceietur, idem dierum numerus habebitur. Tunc namque enuntiati termini erunt, ab anno Christo anteriori r 6 Martii a , hora naatui. II II τ ad annum ei posteriorem I 733 Martii Io, hora etiam

144쪽

matuta 4 Ia' 26'. In quo temporis intervallo adsunt I 8 centeni atini , quorum quatuor fuere Bissextiles, & I communes, unde I 4 dierum interutrumque stiliam discrepantiam fuisse liquido patet r hine verum dixit laudatus Cassinus Tam. I. Elem. ron. L. 2. C. Io. pag. 2II ct sequ alserendo observationi im terminos euntiatos differre interse intervallo I 88a annorum Iulianorum minus I die b. 7- ΑΣ' 3 V. Notandum obiter, dici a pluribus, e summa annorum Christo anteriorum

N posteriolum unum esse detrahendum, ut recte procedat calculus , quod minus accurate dicitur, falsoque asseritur. Ea ue causa, memoratus Cassinus primum annum Epochae nostrae anteriorem, annum Zero Christi mincupaudum voluit : quae sane nomenclatio peritis calculatoribus minime arti- debit. Anni Chiisto anteriores & posteriores ineuntes enuntiantur, eosque tamqam solidos numerare, incuriae calculatorum tribuendum. Dies 3I Decembris dicitui fuisse anni I 734, diesque sequens prima Ianuarii anni

I73s enuntiatur: A nonnullis horis seu diebus annus inceptus novi anni nomine obsignatur. Simili modo anni Christo anteriores , Retrograde tamen. ineuntes enuntiantur ; 'dies I Januarii ultima anni ejusmodi computationicdicetur fuisse anni I s : dies autem 3I Dec. prima anni retrogradE computati, anni I 6 enuntiabitur. Cum dicitur, Verni AEquinoxii observationem a Cassino faetim fuisse anno Christi I73s die a I Martii, perspicuum est annum trigesimum quintum non computandum tamquam solidum, cum ad 2I Martii tantum pem venerit : ita etiam quando ejusdem AEquinoxii observatio facta fuisse dicitur ab Hyparcho , anno Christo anteriori I 6 Martii et ; liquet profecto annum quadragesimum sextum non computandum tamquam solidum cum ad 24 Martii retrograde tantum pervenisse enuntietur. Mocirea sicut ultimus antius Christo posterior ab aliis segregstur, ut anni solidi habeantur et ita ultimus annus ei anterior demitur , caeteris, ut anni solidi anteistiores deprehendantur. Anni vero ultimi utriusque computationis , pro eorum quota parte mensium & dierum sunt computandi. Sicque procedendo. additis annis solidis anterioribus cum solidis polletioribus, nulla unitas detrahenda etit, Getrmanusque conceptus computationis retrogradae perficietur. De qua egi supra Dus. IX. cap. I. pag. 83.

De Tabulis Astronomicis motus medii Solis , stilo Grego

riano adaptatis. PLanetarum motus medius, tempori medio , aequὲ roportione resertur:

Quo prolixius tempus, ad circumvolvendLm eoru n Orbem, eis coim ceditur ; eo remissior eorum motus supponitur : α quo arseius tempus , eo velocior motus eis tribuitur. Quocirca ad constructionem Tabularum

Astronomicarum, in quibus dimensiones Planetarum motus, tempori res

145쪽

1 1 3 DIT X. De Tabulis Agron. Gregorianis.

pondentes, distribuuntur : inquirenda sunt quaedam principia liquido eognita aut supposita , e quibus motus Planetarum medius , singulis diebus , mensibus, annisque Iulianis Gregorianisvc competens, tecto calculo reperiatur. Haec autem principia nihil aliud sunt quam temporis definitio, quo singuli Planetae. orbitae propriae Gyrum perficiunt. i. Hinc Tabularum Solarium principium & fundamentum est dimensio temporis annua . quo Sol motu suo medio Eclipticae orbem seu 36o ejus gradus percurrit. Cum haec annua dimensio opinioni Astronomorum subiaceat ; hinc Tabularum multiplicitas & divei sitas. Hanc definivit Iuliue Caesar et Sy dierum & 6 hor. quo principio posito, quatuor annis Iuliani ς, sol perficit quatuor Eclipticae Revolutiones. Anuis in dies, Revolutionibusque ad gradus reductis, fiet Analogia Juliana, qua Hypotheticus motus Soli ς medius ; diebus , mensibus, & annis, ex aequo distribueretur, Tabulaeque

Astronomicae construerentur.

Si diebus et si , in quatuor annis Iulianis collectis,

Sol percurrat I4 o gradus, quatuor Rcvolutionibus comprehensos : zQuovis dierum numero, Quot gradus percurret II. Porro hanc annuam Solis dimensionem nimis prolixam , eaque AEqui-

noxia & Solstitia, brevi Tractu Temporis a suis sedibus dimoveri, liquido

compertum fuit. Quapropter Gregorius XIII, anno Iy82, Correctionem congruam ei adhibens, tribus, ex quaternis centesimis annis, communibus factis, quatcrnum centesimum Bissextilem fore indixit. Itaque Iuliana aequatio, additionem perpetuam unius diei singulis quaternis annis praeseribit : Gregoriana correctio, hunc perpetuum cursum intermittens, ex quaternis centesimis annis, in tribus omittendam intercalationem instituit. Hoc

est primum & unicum principium totius Solatis hypothesis Gregorianae. Cum ergo Solaris quantitas Iuliana 4oo annorum, I 6 Ioo dies colligat, detractis tribus diebus ; sequitur, Solarem quantitatem Gregorianamqoo annorum esse I 6o97 dierum. Hoc est fundamentum Solaris hypothesis Gregorianae ; quo posito, Fo annis Gregorianis Sol perficit 4oo Eclipticae Revolutio nes. Annis in dies , Revolutionibusque ad gradus reductis , proveniet Analogia Gregoriana, qua medius Solis motus, Minutis , horis, diebus, mensibus , annisque Gregorianis aeque distribuetur. Et reperietur esse ut hic notatur pro uno & triginta diebus, pro 36 s diebus in anno communi collectis, pro I 4 I diebus collectis in quatuor annis; qdorum ultimus est Bis sextilis, caeterique communes ; pro 36 y a diebus collectis in centum annis quorum quaterni sunt Bissextiles , sed ultimuς communis, pro 166o97 diebus collectis in Aoo annis , quorum tres centesimi sunt

communes, quater centesimus autem Bii sextilis , juxta Gregorianam Normam. Quibus cognitis, aliisque ad libitum inquitendis, Tabulae Solares Gi

otianae coinstrui possunt.

ANALOGIA

146쪽

Cap. II. De Tabulis Solaribus Iregor. I asANALOGIA SOLARIS GREGORIANA.

Si diebus I 6oy7 In annis Mo Greg. collectis,

Sol percurrat IA ooo gradus, in εο o Revol. comprehensos :: Quovis dierum numero, quot gradus percurret Anni. Dies.

Reva S G. M. S. T.

38 6

I. C.

22Ioo. C.

99. II

Q. o.o. o.

O. o.

Imo proportione inversa, mutatisque terminis, dicendo : si Sol pereularat ora dus I 4ocia , diebus I 46o97 τοῦ quemvis graduum numerum , quod diebus pete urtet innotescet in hac hypothesi Solem percurrere annuam Revolutionem seii 36o gradus Eclipticae , spatio dierum 36s , hor. s49' ΙΣΗ.III. Quia vero, ejusmodi annuam Solis dimensionem , sametsi computo civili aceommodatissimam , non satis accuratam autumant quidam Astronomi et alias Astronomicae praeci fioni atque Observationibus magis consentaneas adhibuerunt. Memoratus Hiratus, annuam Solis dimensionem a se adaptatam , reticet ; attamen ex ejus Tabulis, proportionis Regula , Capite praecedenti, praelibata ; eam colligere facile erit. Constat enim ex illis, mille annis Julianis, Solem percurrere mille Revolutiones Eclipticae plus gradus 738' eto'. Annis in dies, Revolutionibusque ad gradus reductis, proveniet Analogia, qua non solum annus ejus Astronomieus innotescet, verum etiam Solis motus medii portiones, singulis temporis medii partibus proportionalitet. Histribuetur. Sicuti hic habetur.

Si diebus 36saso in mille an. Iul. collectis,

Sol percurrat gradus 363 Coo 7 38' ao' et: Quovis dierum numero, quot gradus percurret Anni. Dies.

3. C.

II s

147쪽

Quibus eoσnitis, Hiraea: as Solares Tabulas, Gegoriano stilo adaptare. factu erit. Sicuti revera feci Tabula XX. Imo proportione inversa deprehendetur, annum ejus Astronomicum seu 36o Eclipticae gradus Solem pereur ere diebus 36s horis 3 48' s OV 23Ρ' 2 13 . I U. Similiter celebris Cassinus Tom. I. L. 2. Cay. Io. Plures Solis dimensiones annuas reserens, quamnam ex illis ad suas Tabulas conficie das elegerit, subobscurε enuntiat. Eam tamen ex ejus Tabulis inferre licet ; annis namque Gregorianis mille, seu diebus 36Ia 2 , Solem pet- currere supponit 990 Revolutiones, praeterea Signa II gradus as 3' 4ς quo cognito lanotescit Analogia.

ANALOGIA SOLARIS CASSINIANA.

Si diebut 36s 1 et in mille an. Greg. collems, Sol percurrat gradus 379999 43' 49V : r. Quovis dierum numero , quot gradus percurret Anni. Die a

Revo S. G. M. S. T.

Quibus eognitis, Cassinianae Solares Tabulae, stilo novo , suturis annie ab eo accommodatae, praeteritis Saeculis etiam coaptabuntur : sicuti videtur in Tabuli XXI. Imo Analogia invers3 deprehendes, annuam Solis dimensionei ii m/diam Cassinum elegisse. dierum 363 hor. s q8's et V 33 ' ssiv. U. Simili modo Analogiae congruae sunt instituendae pro motu medio Apoeeti Solis quem diversum supponunt Himis & Cassinus e calculoque reperietur, quota cius portio , singulis remporis partibus respondeat. Quo cognito, quasi novae Tabulae stilo Gregoriano coaptatae componentur. Postro ut ejusmodi Tabulae sint accuratae , ad minuta quarta di quinta computatiores sunt protrahendae : tametsi enim minuta prima & secunda tantummodo in eis sint describenda, quia minuta tertia tam temporis quImmotisis sensibus non apprehenduntur, nulloque instrumento , horologio aut sex taure haberi possunt : attamen ut certo minuta secunda habeantur, ad quarta & quinta computationes sunt porrigendae. Ad ejusnodi computatione prosequendas plures traduntur methodi. Sunt qui Sexagenarias fractiones adhibent, quarum computatio intricarisino mea-tein obtundit, tempusque prolixum consumit. Alii Logarithmis utuntur, quorum brevissimus ealculus additione & subtractione perficitur : sed Lo-sa: ithinorum Tabulae vix ad minuta secunda habentur. Ego vem, ad hu- u. laodi computationes, decimales fractiones clegi: iis uanique calculi

148쪽

Cap. II. De Talutis SolariIus Gregor. I 3 i

ram etfi plutium characterum, Arithmetica vulgari procedentes , eertis &absque magno labore perficiuntur. De quibus infra Cap. VII. Ad ineum propositum assequendum , tam Hilaeanas quam Cassinianas Tabulas , potius pro praeteritis Sxculis quam futuris , Gregorianae Normae coaptare necessE habui. Alioquin quorsum Auctorum opera ad calculum revocare , noviterque effingere. Num alienum laborem atque peritiam sibi vin. dicare, fas est num Plagiarii crimine & poena se obstrie tam non sentiet, qui alieno Tre atque ingenio , se ipsum ditare studuerit absit a me

tanta noxa. Sed quia ad noviter , me excogitatam elucubrationem com-ἷrobandam , nullae extent Astronomicae Tabulae stilo novo omnimode eoi onantes ; Hi ranas N Cassinianas elegi, quia earum Auctorum nomen atque in Astiorum scientia peritiam consonat omne tellus : di nequis assentandi animo me hoc dicere suspicetur ; dicam prosecto , si accuratiores Tabulas agnsuissem, eas praetulissem, quia super omnia mihi amica ve

Ea ergo causa, Tabulam Solarem Hiraeanam XX & Cassinianam XXI. filo novo ex omni parte, aptatas profero ; eas o sub unica Christi Epochaeidem stilo adaptata propono : quia ad meum comprobandum propositum se fieti expedit , imo necesse est. Motu Solis medio ejusque Apogaei , tribus primis annis communibus dimibuto , quaternos annos Bissextilex subsequentet apposui. In alia parte tribus centesimis annis communibus inscriptis, quaternos eentesimos Ibissextiles adjunxi : ut sic brevi Tabulae plures anni includerentur. Singuliς annis, coriimque centesimis, congruum Solis motum ejulque Apogaei praefixi. Mensiuin , dierum, horarum , & minutorum Tabulas eonsulto omisi, quilibet sibi ex datis Analogiis eas com ponere poterae. Quibus sic paratis Tabulis praeteritorum Saeculorum AEqui-iioxia & Solstitia expedito calculo comprobabuntur et simulque innotescet,

an inea elucubratio Coeri su cossent inea.

De Tabulis Asbonomicis Lunaribus , stilo Gregoriano coaptatis. SI tempus Periodicae Revolutionis Lunae, ejus Apogaei , atque Nodi ,

definitum haberetur; facili negotio Lunares Tabulae componerentur: led plerumque aut reticetur ab Auctoribus, vel Synodicam ejus Revolutionem tantum proponunt, o qua Periodica est colligenda. I. Vetus Lunaris hypothetis, ad perfectam aequalitatem novemdecim annorum Lunarium , cum totidem annis Iulianis reducebatur. Cum aut mIς anni Iuliani 6 3y dies horasque I 8 colligant; novemdecim annos Lunares, aequalem dierum borarumque numerum colligere supponebant. Exist annis Lunaribus, duodecim sunt communes , Revolutiones Synodicas ta .

singuli eolligentes : septem vero Embolismici i3 Revolutiones comprehendunt. Idcirco Decemnovalem Cyclum 23s Rc volutionibus Synodicis sen

149쪽

ra a Diff. X. De Tabulis Astron. Gregorianin.

Limationibus Astronomice aequalibus , 6939 dies horasque 18 eomplectentes , perfici stipponebatur. Ut autem horarum fractiones eomputatoribus onerosae evanescant; numeriist Cycli Lunaris, 23s Lunationum, & 693ς dierum horarumque I8 d cantur per Α , prcducta exhibebunt, 76 annos Iulianos , 9 o 'Lunatio nes, & 277s; dies solidos. Vetus ergo Lunaias hypothesis ad Periodum perpetuam reducitur, 76 annorum Iulianorum , 9 o Lunationes colligentium , qui 277sy diebus perficiuntur. Hinc Metonica seu veteris hyp thesis Analogia.

ANALOGIA LUNARIS METONICA.

Ut y o Lunationes Astronomicae , Ad et 7s; dies in an. 76 Jul. collectos :: Ita quivis numerus Lunationum , Ad dierum numerum quaesitum Qua proportionis Requia, non solium dimensionem Lunaris Revolutionis Synodicae 29 dies, i et horas 4 ' ets V 3IV' y s 3 & a; quadragesimas septimas colligete deprehendetur : verum etiam dimensio Peridiotae Revolutionis ad Tabulas Lunares construendas necessaria innotesccc. Quocirca advertas velim, Lunam revolutione Periodica gradus 36o propriae orbitae Conficere ; Synodica vero ultra hos gradus, ad attingendum Solem , alios ab eo decursos per totum tempus Revolutionis Synodicae percurrere habet. Sole &Luna in eodem Eclipticae puncto consistentibus , si SoIe immoto Luna cursum suum perageret, decursis 36o gradibus Solem in eodem puncto attingeret : eum autem Sol & Luna simultanei diversa tamen velocitatemOVzantur; Luna, decussis 36o Orbitae propriae gradibus, ad attingendum Solem adhue percurrere habet gradus ab eo decursos. Constat ex praefata Ana

logia, diebus et 73; in annis 76 Iulianis collectis, Lunam perficere 9 Revosutiones Synodicas : quo tcmporis intervallo Sol perficit 76 Revoluistiones, Luna vero ρ o. ambarum numeris ductis per 36o ; Revolutiones RSolis exhibent gradus a736o , Luna autem 3384OO, quibus additis, eo rum summa profert gradus 36376o quos Luna percurrit diebus 277 I9. Hinc alia Analogia vinetis sypothesis.

150쪽

Cap. III. De NIulis Lararibus Gregoriam 3ἰ I33 ANALOGIA LUNARIS VETERIS HYPOTHESIS.

Si diebus 27 1 p in an. 76 Iul. collectis ,

Luna percurrat gradus 36376O :: Quovis dierum numero, quot gradus percurret r

3 II

ITI 6 II

Quibus eognitis Tabulae Lunares Metonicae facili negotio construerentur. Imo proportione inversa comperies, Lunam 36o gradus propriae orbitae per- curtere sen Revolutionem Periodicam perficere diebus 27, horis 7 43 as' si '' 26m 27 V. II. Quia vero Tractu Temporis, Lunarem veterem hypothesim nimis prolixam suisse, compertum habuere omnes; aliam ei subitituerunt Gregoriani Coris rectores. Quae Cap. sequenti num. 2. Fusius explanabitur. Siquidem in Gregoriana hypothesi Lunari supponitur: a soci annis Iulianis, demptis 8 diebus Lunam percurrere 3o92I Lunationes Synodicas, plus decimam nonam partem ejusdem, cuius valor est dies x, horae I 3 I 8' 7' 39V' 3 et 8' & 4 quadragesimae septimae. Singulis Lunationibus Luna percurrat 36o gradus proptiae orbitae plus gradus decursos a Sole. Annis Iulianis I soci ad dicet reductis habetur numerus dierum 9I3 Ias , e quibus detractis 8 diebus &decimanona parte Revolutionis Synodicae, ex residuo innotescit Lunam conficere 3ος 2I Lunationes Gregorianas, diebus si3ris, horis io 41' 32' ao'V 2 v 3I' & 43 quadragesimis septimi ς. Numero Lunationum ducto per 36o productum exhibet gradus III 3Is6o. Eodem temporis intervallo, ex praecedenti Analogia Solari Gregoriana , Sol percurrit gradus 9oozo93' 49' 3 et ' Ao' quibus additis aliis orbitae Lunae, Summa proscri. Lunam lupradictis diebus percurrere gradus Ιχo 3IF69 3' 49V 33 ' 42 o', Hinc innotescit sequens Analogia.

SEARCH

MENU NAVIGATION