De idololatria magica, dissertatio, Ioannis Filesaci theologi Parisiensis

151쪽

DE IDOLOLATRIAaduersus Haereses c. et . Diabolus quippe . Uluta existens Angelus, hoc tantum potest quod egit in principio, seducere abstrabem

mentem hominis ad transire sentapraecepta Der, e paulato obcaecare corda eorum qui conaren tu eruire ei, adobliuiscendum quidem erum Deum, ipsum autem quasi Deum adorare. Quod adiecit beatus Irenaeus, ipsem quasi Deum adorari, non quidquam minuit de insano diaboli desiderio, quo, modis omnibus, quidquid est diuini Cultus & venerationis, sibi uni ab istis male feriatis hominibus, aut alijs, si queat, exhiberi studet, qui quanquam ab illa sempiterna diuini Numinis maiestate longissimo, vel potius immenso interuallo distare se probe teneat, nihilominus Dei nomen & existimatio-,nem apud homines perditos sibi semper vendicare conatur. Et quanquam in furtis , latrocinijs, caedibus, adulterijs,&similibus malefici js, diuinam agnoscamus permissionem, nihil enim mali

quidquam patrari & erici potest, nisi

ex diuinae suae prouidentiae regula id sinat Deus, quod eleganter varijs locis explicat beatus Augustinus , & ex eo

nostri Scholastici: Nihilominus . iussi'

152쪽

M A c I C A I 69ci non ea legitima excusetio videri potest, admissi furri aut caedis, si reus, Vetna diuina permissione tueri seipsum velit . Ita profecto cum istis magis & maleficis agendum, ut quanquam sciuerit Deus diabolum ab ijs adorari, sacrisi-cijs honorari, non idcirco impune illis, cedat' sed cum acrius & vehementius

latiusque diffuso malo , diabolo impellente , diuinam gloriam illi oppugnent,ia diligentius & seuerius acerbissilinis expugnentur suppliciis. Verum quoniam de poenis quibus assiciendividentur malefici, quaestio nunc proposita est, illam euidentissima demonstratione absoluam. Aut artem Magicam norunt isti dumtaxat, aut illam ad Vsum reuocant, & quidem bifariam, vel alteri nocendo, aut iuuando. Primum illud culpa vacare non potest, siquidem omnium legum diuinarum, humanaru, consensu Magia danata est,

nec citra poenam esse debet,si quis illam didicerit, ut nec supplicium effugere merito potest qui artem illam doceat: At par crimen discendi atque docendi

profana atque vetita, Cod. de Haeret.

l. a. Secundum illud de usu noxio &

153쪽

og IDOLOLATRIA pernicie allata seu hominibus,seu rebus quae ad eum spectent , & quidem male- rica arte, quis venia dignum istud dicat, nisi is cui erepta magis quam mota mens videatur, & nos antea satis superque de eo diximus. Tertium genus , eorum , videlicet , qui maleficos sp esse pernegast, at dum aegrotis opem ferunt ea adhibent remedia, quae multis

veterum Medicorum, aut cognita,aut , probata non fuerunt, atque adeo quae nullam omnino,ex sui natura,huiusmodi morborum fanandorum vim & ene

giam habeant, cum quibus longissimodissident interuallo. Nec enim vel . scriptum vel dictum uspiam apud rei medicae scriptores, Speculum chali-barum curare herniam, & tamen eo se tebatur remedio , ad huius morbi curvtionem , famosus ille magus, Lutetiae infami morte abimptus , de quo su pra, quique lassus erat se duos famili, res & contubernales habuisse Darmones , quorum uni Apis , alteri Asinus

. nomen erat. An quia segetes alienas it te non excantauerat, id est cantando traduxerat, idcirco venia dignus vide

ri potuit 3 fallunt x falluntur qui ita

154쪽

ςensent, siquidem isti Magi, qui opis

aegrotis ferendae illo pretextu utuntur, similes sunt latronibus quibusdam IE-gyptijs,qui Philetae cognominati erant, quasi dicas basiatores, dum enim homines arctissime amplecterentur, eosdem suffocabant, ut habet Seneca Epistola JI. non aliter magi huius generis, si diuis placet, salutares , dum enim inau. ditis , inusitatis & plane ineptis remeedijs sanitatem aegris restituere conpen: dunt, an non iis, quos curant, saliuam mouent& gustum dant artis istius tam beneficae, tam potentis , ut ipsi dictitant, cognoscendat ξ an non validissimum illud est illicium , quo vel curiosi aliquantum, vel simpliciores, nullo negotio , in sui perniciem capientur. Denique istius generis magos Apostatas esse & Darmonibus deuotos euidentissime comprobauimus, atque adeo euicimus , sed Apostatas supplicio assi ciendos esse , praeter diuinam legem,de finitum habemus Cod. de Apostatis. Firmo & hanc sententiam Nouella 63.

Leonis Imperatoris , de Incantato 'rum poena , quae totum hunc locum sic complectitur. Nos lis mos incantatio '

155쪽

DE IDOLOLATRIAnes perniciosis esse persuaseum habemus,in, boni quidquam inde manare Oedamus in iaci non possumus. At Iane , etiam si boni qui piamproduce re sitis appareat squomoto quidem opprobanti ipsis lem . Cod. de malos mathemat. didetur )non id bonum esse , isi

cebram atque nassam , quae illorii os in malo. rum omnium extremum, dbi a summo bono excidant , absorbeat , compertum habemus. Notum enim nob6 es ilias incantationes e mcere , Pt quis ipsis dedunt, prae Creatore Do mino, infaustis ori ue daemonise a haereant, qui illas assectuntur, hos per externarum rerum laetum quandam Deciem, ulnera in animam excipere. Quale quiddam inter pugnandum me riculosis frequenter accidit, qui dum ictas in manus excipere nolunt, litas dei caput, dei dentrem exponunt. Sine isero, si quis aliquo modo incantamentis bus e se deprehensus fuerit, sue id rentituendae construandaeve dalem unc, siue auerten ea rebussu ferti calamitatis Cau sfecerit, in Apsatarum poenam subiens μ'

premum supplicium seu neat. Nunc specimen specitur, nunc certamen cernitur,

iam qui sine Dei , qui vero Sathanae facillime dignoscuntur, qui enim a partibus Dei stare dicemur, qui maleficos post maleficio excantatas vicini seg

156쪽

MAGICA. Tites, & ubi terra cum proscinditur. In quinto quoque sulco moriuntur boves: Tum dinumpriusquam coaritum es pendet putidum, Vbi fulguritae sunt altemae allores,

Sues moriuntur angina acerruma,

oues fabrae sunt: Atque adeo Acherontis hostium est. Vt loquitur Plautus in Trinummo, nihilominus , post tantas clades illatas, insontes pronunciabimus 3 Scio aliquando credulitate peccatum fuisse non leuiter hac in quaestione. Nec, ignoro illud Iuvenalis Satyr. 6. Nulla quam de morte homissi cunctatio longa es. Et apud Ammian. Marcellin. libr. I . Alexander Magnus, urgenti matri ut occideret quemdam insontem , & dictitanti , spe impetrandi postea quae vel'let,eum se per nouem menses utero por lasse praegnantem , respondit: Aliam pa-

reues optima, posce mercedem , hominis enim

salus beneficio nun pensitur. Sed quid ad haec Dominus Deus, Exod. ra. Maleficos non patieris vivere. Siccine Apostatae, Idololatrae dcreterrimi perfugae innoxii habebuntur 3 Siccine te

157쪽

DE IDOLOLATRIAgibus, qua sacris , qua profanis damnatae, impuratae belluae, eumdem nobiscum acrem aspirabunt λ Siccine Sathanas de Deo, siccine hominum sacrilegissimi ; de eo qui architectus est omnibus, tam magnifice &secure triumphabunt 3 Spectat hoc Sol&spectatur. Quis non contremiscat dum audierit illud Prophetat missi ad Achab Regem; qui Syriae Regem Benadab hostem captum, illesum dimiserat. Quia dimi Ili

rum dignum morte de minu tua, erit anima tua pro anima eius. Diuturna impunitate furorem ali dixit Pitho Romana & Suadae medulla, Ego & numerum insanum augeri,& in immensum excrescere addiderim i Lepide Plautus in Trucul

lento, Act. I. Scena, Non omnis. I tam nunc lenonum hortorum plus erit fere Quam olim mussarum es cum caletur ma

xime.

Etiam Magos, Maleficos, Sagas, hoc tempore, in orbe Christiano , longe numero superare Omnes fornices & prostibula, & officiosos istos, qui homines inter se convenas facere solent, nemo negabit nisi elleborosus existat, &nos

158쪽

MAGIC L. Taquidem tantam colluuem miramur ad perhorrescimus. Numer. 23. Balaam

Magus insignis & Pseudo-Propheta, ingratijs, Deo illum ita impellente & mouente, cum populo Hebraico sausta omnia & felicia vaticinaretur , Elogium istud de eo protulit Non es Idolum in Iacob, nec sidetur simulachrum in Idael: Dominus Deus eius cum eo dici clangor dictoriae Rego in illo: Deus eduxit illum de Aerapto, cuius fortitudo similis es rhinocerotu: Non erit .augurium in Iacob, nec diuinatio in Urael. Ex Chaldaeo Paraphraste vertunt eleganter : Non enim auguria pἱcient in domo Iacob, neque diuinationes olunt domus Vrael. Ap

posite haec sententia sequitur id quod

nunc dixerat de aegypto, ut indicaret Balaam, Hebraeos, licet non paucis taculis inter AEgyptios versatos,nihilominus, ab ijs Magicis artibus, maleficijs atque diuinationibus, quibus nimium quantum addicti erant assigyptij , ut supra indicauimus, penitus abhorruisse. Tam longe nos Christiani Catholici, hoc aevo, ab ista commendatione

distamus, quantum illi Sabbatarij a suo Messa , quem hiantes vel auidissi-

159쪽

DE IDOLOLATRIA 'aut rarus maleficuβ , & Magus, sagae; quae dicuntur, nihil omnino cum diabolo commercij habent, & si quid vel segetes, vel uuas laesisse dicuntur, vulgi

errorem esse pronunciamus. Si equos, boues,oues& ceteras animantes,repCte,

caeso paulo ante & pene sereno, graui tonitru , procellaque syderis , vel ipso Diali fulmine, ac nonnunquam caeco maleficio percussas audierimus, fortui to casui illud tribuimus. De excitatis imbribus , grandine , & similibus, fabulam esse cum Seneca pronunciamus, quidni etiam cum Seneca, libro de Consolatione ad Marciam, Epistola 24.& 81. Inferos & inferorum cruciatus rideamus Θ Illa, inquit ipse, quae nobis infe ros faciunt terribiles Obula es. Iusterunt a

Poetae anc nos agri avere terroribus. Mors

omnium dolorum mpolutio es μή, dbra quam mala nostra non exeunt: Quin addimus,lam nullus est Deus, nisi quem sibi quisque finxerit,hoc enim tantum superest ex illa Senecae sentetia adsumi num impietatis gradum. Quid si nonnulli in illorum flagitiorum admissorum suspicionem venerint propterea rei a zῖDtur, non pauca, non leuia, non Obscura sed

is δ

160쪽

MAGICA 73scura,sed innumera certissima, & longe clariora, quam Sol Rhodius,argumenta& testimonia desideramus. Hactenus

permulta enumeraulinus,ex quibus non temere Magum vel maleficum aliquem teneamus, si virorum fide dignorum apertis testimonijs,aliquatum ista iuuentur.Satis vrgent oblata Daemoni Sacrificcia,conuentus habiti, res sacrae,&quidem eius generis quas contrectare profanis nefas est,apud istos domi asseruatae& repertae. Addo caracteres & imagines ignotas quin & libros Acheronticos,sic

enim Magicos illos appellat Arnobius lib.2. quos qui venduut , digni prosecto

qui det nomen in triremium coloniam.

Ecquis igitur ambigit nos esse in quos fines faeculorum deuenerunt,ut ait Apo'stolus. Ac Sathanam suis illis vinculis so lutum esse vix est ut dubitem, aut prope soluendum esse, mihi plane definitum, cum paucos videam, qui Dei regnum

firmatum, Sathanae Vero regnum euer-