Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

81쪽

γε AppENDIT AD DTs. DE HAREs. 'que etiam ex veterum scriptis aliqua interpolationis umstigia demonstrari possint. . Quamobrem conclude .

tam Polycarpi epistolam potius cum sincerioribus Ignatii epistolis quam cum interpolatis comparandam

esse .

CII. RegessitVidi doctissimus, curn suam de

Polycarpo dissertationem secundis curis auctiorem redderet, fieri non potuisse, quin qui Ignatii epistolas corru pit, etiam Polycarpi epistolae adulterinas manus intulerit, q*ia Polycarpi epistola cum Ignatianis in unum msciculum compingi antiqyitus consuevit,unde dc Usstrious Ignatii epistolis Polycarpi epistolam praefixit, Sc D hus Fabericum veterem latinam versionem epistolarum Ignarii ederet, simul quoque Polycarpi epistolam edudit. Verum si hoc argumento alWvid roboris tribuem dum est, pari ratione concludi posset, etiam Barnabae epistolam nusdem imp.storis manus esugere non potuisse. Nam Usserius in praefatione ad epistolam MN nabae, cuius particulam ex Oxoniensi incendio servatam suae in eandeepistolam praefationi omniensis Episto sinsieruit, testatur, Innatianis epistolis olim ison Polycammodo , sed Barnabae quoqye epistolam adjectam mise,

indeque evenisse,ut Hieronymus sententiam quandam, quae in Barnabae epistola legitur, sub Ignatii nomine ci- .raverit At nemo dixerit, Barnabae epistolam ab eodem maleferiato haeretico , qui &3 enuinas Ignatii epistolas interpolavit, &spurias sub edusdem nomine com finxit, adulteratam suisse.

CHI. Deinde, etsi ex Polydarpi epistola comster, sanctissimum illumSmyrnae Praesidem, cum epti.

82쪽

AD SECTIONIS II. CAPUT X. / stolam suam Philippensibus mitteret, Igilarianas epistolas cum sua in unum fasciculum compegisse,ex eo tamen colligi non potes , ab eo tempore Polycarpi epistolam semper una cum Ignatianis epistolis describi solitam fil-isse. Verum utique est Usierium & Fabrum,cum Ignatii epistolas ederent, simili Polycarpi epistolam edidisse, quam Usserius primo,Faber ulii loco positit. Ad plures sunt editiones epistolarum Ignatu latinae pariter Ecgraecae, in quibus Polycarpi epistolam omisiam deprehendi mus. inamobrem neces e non est, ut statuamus, eum, qui Ignatii epistolas vitiavit, eiusmodi codicem habuisse, in quo Polycarpi epistola suit Ignatianis conjuncta. Esto autem, quod ejusmodi codicem habuerit, nondum inde probari potest, quod Polycarpi epistolam intactam haud praetermiserit, cum Ignani epistolas adulteraret. Agnoscit ipse Vir doctissimus, sorte hominem pessimum epistolam Polycarpi veneno Ariano non infecisse,qvod ea primum locum occuparer, ne primo statim aditu eius perfidia pateret, etsi interim ab aliis infarciendis non absti. nuerit. Qiud si vero dicam, hominem pessimum non modo epistolam Polycerpi Ariano Veneno non infecis.se, sed etiam ab aliis inserciendis, abstinuisse, quod Polycarpi epistola Ignatianis praemitteretur, ne primus statim aditus imposturam eius prode

CIV. Instat Vir Clarissimus,in Polycarpi epist

la non minus quam in Ignatianis manifesta interpolat

ris vestigia deprehendi. Id probat ex desectu quodam exemplaris graeci, dcle vi quadam disserentia,quae est in- ' Κ a . ter

83쪽

s . APPENDIX AD DIss. DE HAERES.

tereditiones Petri Halloixit Jesultae . & Jacobi Ussisa

Archiepiscopi Armachani, nec non ex multo lim V romam doctorum testimoniis, quae Omnino requirere sit, ut in hac epistola nonnulla Polycarpi gravitatem nusspirantia ab impostore quodam addita , alia vero detracta statuamus. . Verum multa Graecoriam Scropiorum monumenta non sine lacunis ad nos pervinaqὸ

runt , quae genuina esse nemo dubitat. in plerorumque Patrum editionibus longe major ost varietas, quam qua in Ussieriana dc Halloixiana hujus epist*ae editione deqprehisditur, neque tamen illa Patrum scripta eo nomne statim ab haereticis adesteram censinus. Doctis alibremillis Viris, qui Polycarpi epistolam interpolatam es.se putant, alii opponi possunt, nec numero pauciores,

nec minores d9ctrina. s.

rum adesse testimonia,quae abutide comprobent eant illum ipsum malesuriatum impostorem, quitii epistolis suarum opinionum lacinias intertexae ad Alyeispi epistolam ea,quae scena suartantur,advidisse, eaque additamenta vel ex didast lixa Polycarpi variae enim sub Apostolorum dc apostolie

rum Virorum nominibus νblimeircum ebantur) vel exconititutionibus apothi'. sicis mutuatum fuisse. Si Paeras. quamam simi in Poryis carpi epistola interpolationis illius indicia, respondo verba illa cum praecedeamus ' sequemibus niale coha rerer v κονοι ς --cum prajectist praecepta iuverubus dux, dc seqvanrur plia Virginibus tenen,

84쪽

. AD SECTIONIs II. CAPUT X. 'πsint , quae de Presbyteris oc Di orala interseruiituri . Verum non adeo male cohae voce videtur quod Polycirpiis . cum iuvenes ad abstet meritiam a *oluptatibus adhortatus suimet, si clatia:

διὰ δεον πάντων οὐν υπάλπομενους τι ς Ἀεσδίκοις κή Διακονοις. dcc. Cum vero UrςΓΗisimus hic verba ab alio quodam . ad P)lycarpi epistolam adsuta inde probat, ' quod solennis illa inte

Polatoris natiani opinio de Presbyteris&Diaconis itast Dei S.Christi honorandis in illis verbis lateat , re

Presbyterorem &Diaconorum mentionem facit, 'ii scopos etiam adjungat, eorumqui supra P sbyteros eminent inculcet, quod, si opus soret, uribus locis, qyae partim in Pseudepigraphis, phrtim in interpolatu alii epistolis.ccurrunt, prodari posset. . Certe illzus sententia, qVam Edennem interpolatoris Ignatiani opinionem Vir Clarissimus appellat, in lanatianis epirio

CVL Ahudξnterposationis indicium ex eo de prehendi putat , quod admonitio ad viduas Polycarpi

epistolae inserta cum constitutionibus apostolicis adeo conveniat, ut Turrianus & Bavius constitutionum apostolicssum annquitatem ex Polycarpi epistola prinbare conati suerint. Iam vero Usserius probavit constitutiones apostolicas & Ignatii epistolas unius ejusdemque impostoris manu depravatas esse, unde inferri posse videtur, etiam Polycarpi epistolam illi iniuriae obnoxiam suile. Ityerum de Bovio, num Mo argumento,

85쪽

εο APPENDIX AD DIM. DE HAERES.

quod ex Polycarpi epistola depromptum est, sed pr handam coestitutionum apostplicarum i a qui rem usus fuerit , dubito, cum tale quid in ejus

constitutiones apostolicas me legisse non meminerim. Esto autem dc Bovium & Tuirianum hoc a imenti urgere,minime tamen ex illa inter epistulam Polyca idc constitutione: apostolicas cirea prὼceptiim dexidi convenientia ς l. potest, vel constitutiobes a stoli

casPolycarpi epistola antiquiores esse,quae Boviloc Turistiani e sententia, vel epistolam Polycarpi ex constitu tiqnibus apostolicis interpolatam ess*. quod clammo Tenetelio placeti Potuit enim cona tionum .licarum consarcinato, ut ex aliis Autoribus,sic ex oly

carpi epistola quaedam mutuari. CVII. Novum clarissimo GnZelio argumen. tam inde nas itur,quod Usserius probaturus emiderii es.se apostolicarum constitutionum 3c epistia rum Ignaria. narum interpolatorem observet, utrobique haereticos a tribus proprietatibus describi, clim ui obique de haereticis dicatur, quod crucem erubescant, passiqnem subsannoni,& rerurremonem tano vam fabulam traducant Eadem enim haeretieorum delcriptio etiam in Polycam' niola occurrit, unde firmissime se concludere possemus Tenetelius existimat, quod Polycarpi quo m e epistola interpolatoris hujus manus non evaserit , Verum interpolator Ignatii dc constitutionum apostolimrum illam haereticorum descriptioisem ex polycarpi epistola depromere potuit. Neque, quod pace Viri doctissimi dixerim, ejus ratio cum Usserit ratione a Valis esse mihi ponderis videtur. Nam Ignatii epistolas corruptascue, ut alia argumenta taceam, collatio dive so rum

86쪽

sorum codicum ostenditat Siquidem Ignatii epistolae, quales Ic yossius ex Mediteo&Jacobu sUsserius ex duobus Anglicanis codicibus produxit, multum disicr pant ab illis, quae ante Vossianam Sc Usserianam editio nem prodierunt. Contra Polycarpianae epistolae nullum exemplar hactenus visum est, quod cum reliquis editionibus non conveniat, unde illa haereticorum de-κriptio in omnibus Polycarpi editionibus legitur. Non fugit id Clarissimum nZelid sed tamen persuasium sibi habet, inGraeciasorte aut alibi adhuc exemplar aliquod epistolae Polycarpi latitare magis genuinum , ct ab iis, .

quae hactenus prodierunt, non minus diversum, uvam est Mediceus epistolarum Ignatii codex ab aliis editi t. hus, quae ante Vossianam prodierunt, dctune palam fore, uter nostrum probabiliorem Queat sententiam. etiam uispicatur, epistolam Polycarpi a Cotclerio inter opera Patrum, qVi apostolico aevo floruerunt, intestrio rem & liorem, quam vulgatae sunt editiones editam iuisle. , Cui susspicioni ut locum daret Nat. Alexander effecit, qui hane epistolam a Cotelerio integram exhi-

asserit. Verum Corelerianam editionem ab Usse. riana non differre ex litarisViri cujusda celeberrimi. uvi

utramque inter se contulit, cognovi. Et valde vereor

ne vana sit expectatio eiusmodi exemplaris , quale in Graecia vel alibi latitare credit: Imo credo,si alicubi Polycarpi epistola a nostris exemplaribus diversa latear non genuinam, sed corruptam & interpolatam latere Nihil enim est in nostris epistolae illius exemplaribus quod primaevam antiquitatem dc Polycarpi pietatem a que gravitatem non spiret.

87쪽

CVIII. O icit tamen Vir Claristinius,distin ctionemChristi & quaeinPolycarpi epistola occurriti

Arianismum sapere, Polycarpuri autem orthodoxum Trinitatis conse rem fuisse, idque Calovium in comsessione martyrum, Freph. te Mome in variis sacris, di

Bullum in deseruioneii deiNicaeme abunde probavisse cVerum hi ii Scriptores in epistola Polycarpi nihil Ari ni deprehendem potuerunt. Calovius enim in illa ipse

bonus, Polycarpi epistola nihil praefidii Arianos inumnire, sed potius ex ea seris patri: quod Polycarpus diri nitatem Filii agnoverit&consens fuerit. QSincti Vir clarissimus dubitanter admodum Polycarpi epistolam Arianismi arguit, & postea p. ruris pes umhominem consulto epistolam Polycarpi veneno Ariano haud infecisse scribit, quod ea epistola Ignatianis p

milheretur, ne primo statim aditu eius fraus patesceret. Verum de hac re non adeo magni momenti ulterius disceptare nolim, unicum hoc addens, saltem in eo Virum clarissimum errasse, quod me insigni rerum ecclesiusticarum notitiainstructum esse censeat. Scilicet a suoeris

V me affecto, cum ista scriberet, abreptus est, &me ista

88쪽

AD 4ECTI T II. CAPhlT ,M Iaude prorsus indignum ex tuo ingenio aestimavit Vantiquitatum eccieii sticarum adeo peritus, ut biblio threa eccienastica ambulans optimo jure appellati Pos.

CIX. Inter Docetas fuisse Marcianum queri. dam ex Eusebio constat. Forte autem hic Marcianus non est diversus a Marciano, ad quem Irenaeus scripsit

cujus tramius Eusebius libr.s c. meminit. Eisii enim Irenaeus illum tramis ad Marcianum fratrem sicripsisse ab Eusebio dicaturi quo tittito Irenae haereticum Doce- tam dignaturus hunquam fuisset, potuit tamen Irenaeus illud scriptum Maircimo Consecrare,antequam lapsius millam haeresin fuisset ;: quae coisjectura est Dodwelli dissio. ad Irenaeum p 47. qVi etiam in dus. 4. p. 363. seqv. de Iulio Cassiano nonnulla annotavit.

DUos in hoc capite Melitόnis errores notavim ,quiis riuus longe plures addendi essent, si a Melitona ieriaptus esset liber de transitu Mariae sub eius nomine in bi bliothecisatrum di inCombefissi bibliotheca concio ..L a toria

89쪽

M MPENDIX AD DIss. M Η - . toria tom. 7. editus. Verum abunde constit, Mellioni suppositum esse illum stetum, de quo videri poterunt Sixtus Senensis libr. 2. bibl. S. Baronius ad A. C. 48.3c I a. Rivetus in apolog, pro Virg. Mari libr. r. c. 2I. & Crit. S. libria. e. . Nat Alexander secul. a. p. 63. Lambecius tom. 8. biblioth. Vindob. p. 36r. S. x89. & Combefisius in praefatione ad illum Melitonis tractatum, ubi inmἡ alia non improbandum censet , quod Hispani Censeres omnia a c. 8. usque ad finem expungenda decreverunn minus autem probat censuramMargarini delaBigne,qui spurium hune Melitonem mendacii arguit,quod c. Huturae mortis angustias Mariae tribuerita cum talpata nubias in morte sua angustias passa hueinta Hocenim

rarino probari poti Combemus negat.

Tatianis, cratisis, nactius M.

EXtat in monumentis o thodoxographis harmonia evangelica Tatiani cum praefatione Victoris Capuani, dc hanc Tatiani harmoniam stathn excipit ilia, quae Ammonio Alexandrino adscribitur ab Ottornacivo Luscinio latine reddita. Unigaris autem est opinio, quod Tatiani harmonia Ammonici & vicissim Am-

90쪽

AD SECTIONIs V. CAPUT XII. 83monii harmonia Tatiano debeatur, qvadere quid mihi videatur, in dictereatione mea exposui. . Nunc illud tantum addo, corrigenda esse qVaedam Verba p. 2 .lin. r8. I9. Io. ubi dixi: haud immerito igitur dubitari potes , num harmonia evangelica, quam FG Ammonii AD. xandrim nomine ictor Catuantis edibis,marianum autoriremhabeat. Pro quibus verbis ita legi velim: haud merito dubitaripotes, num harmonia re elis , a si monii Alexandrini nomine Bahemias, Catianum autorem habeat ' Nam Victor Capuanus illam tantum harm

hia , quae Tatiant nomen praefixum habet, dc Am- morio put A attribui deb*isset praemisia praefatione di subvola e ἡ.hibus evangelicis ab Ammonio Alexandrino repertis & deinde ab Eusebio diligxnter excultis Iasine vertit. Ea Utem evangeliorum harmonia , quae sub Ammonii Alemdrini nomine in orthodoxographim Patrum fissisthecis legitur . & revera neqVeis Ammonaum Med illanum autorem habet, non a. Viaore Capiano sed ab Ottomaro Laiscinio multis

indiffertatione monui, quorum mentionem etiam fieri video in actis passionis Theodoti Ancyrani &septem Virgilium,quae autore Nilo teste oculato scripta perhibentur, & a Papebr fio tom. 4. Saneh. Maii d. IL p. I49. graece dc lati ne edita ac postea latine tantum a Ruinario sinceris & selectis martyrum actis inserta sunt. In his enim actis refertur , quod Apotactitae tres Virgines Tecusam,Alexandram & Phainen, quarum sepultura ibi describitur,sitas esse dixerint..

SEARCH

MENU NAVIGATION