Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

61쪽

sL AMENDIX AD DIM. DE Hom. tata suerint. -circa dubium non est,Victorem,cum minas suas insuper haberi animadverteret, ipsum excommunicationis telum in ecclesias Asiaticas intorsisse. LXXVIII. Quod si ulterius quaeras, rectene Victor secerit, quod ecclesias ecclesiae suae reluctantes acommunione aliarum ecclesiarum segregare ausus sierit, magno nisu hoc Victoris iactum approb tesvideas Bella inum libr. a. de Pontis Rom. c. I Baronium ad A. C. I98. Greiserum in mysta Salmuriensi c. a.& alios. E quibus Schelitrarem Victorem ecclesias Asiaticas non propter ritus alicujus diversitatem, ted propter errorem . rectae fidei contrarium excommutii-

eis scribit. Verum hanc quaestionem de tempore . celebrandi paschatis ad sesciplina non ad fidem spectanst probat Natalis Alexander Dus s. sec. - &ostendit allam flane rationem fuisse Blasti Judaismum latenter introaucentis . ac haereticorum, qui potia artadecimani appo u sunt, quam ecclesiarumAsia. ticarum, quφ ob φ consuetudinem a maioribus ceptam lima decio qua ira pascha celebrarunt.

Victorem ad pacem ecclesiis restituenciam solicitaverit, ii Polycrates δc ecclesiae Asiaticae ad saniorem mentem redirent, dc necessitatem suae consuetudinis non amplius urgerent, & quod Polycrates cum ecclesiis Asiaticis a pristino errore resipuerit, & tum Victor liberam pristinae consuetudinis potestatem illis induI- serit δc pacem illis sublata excommunicatione reddiderit, suavia Scheistrateni somnia sunt, quae ab autore Galliae vindicatae repetuntur dissi p. a s Nec aliud hujus sententiae sundamentum affertur . quam quod

62쪽

fg IONIs II. CA=UT VI. 3 Sogomenus libr. . c. ib. inter Victorem Romanum dc Poly carptim pacem hoc modo conciliatam dicimir cui libet ecclesiae sitia consuetudine frui licci ,. Hoc enim in loco per librariorum errorem pro Polycrate Ephesio Polycarptim SmVrnensem irrepsisse in SoZomeni lex

dicatae arbitrannurio Ercorruptus omnino est ille Sozomeni locus,cum Po carpus obierit, antendam Victor Romanum Epistopatum obtineret. Relsexit autem Sogomen dubio ridicul, cum illa scriberet,ad colloqui um, Aniceturri threydi Polycarpum intercessita supra ex Irenaeorwtultius,idedque si pro Victore Ani, cetus ponatur, bene se omnia habebunt. Eoo autemq.od Sozomenus de Victo re& Polycrate locutus fuerit, dc pac em infer eos hoc rribdis conciliatam dixerit, ut suac ueeeclesiae libertas silva relinqueteretur, ovis inheeliciet, Polycratem fascha cum Juid eis celebrantenta contra fideirbgulam peccasse, deserrorem illum retra-& hac retractatione absolutibnem ab excommunicationis nexu inipe ras λ. Ω l vLXXX. Petrus Halloix sin notis ad vitam Ire. nati c. i. Victoris factum ex hoc capite defendit, quod Petrus & Paulus Romae paschatis sestum die dominica celebrandum constituerint,& Victor pio desideriόfla graverit,ut in praecipua hae totius anni solennitate una omnium eccletiarum initia Sexultatio esser. Ita tamen . Victorem Halloixius desendit, uisimul ecclesias Asiati- casis excommunicatione Victo is illaesas stetisse asserat. Hunc enim serme in modun ecclesias Asiaticas sermocinanias introducit: Petrus&Paulus etsi Romae pascha. tis sestum die dominica celebrandum ordinarun Leccle-

63쪽

siis tamen Asiaticis e laetitisnem suam liberam permi serum, Iohannes non obstante diversa Petri di Pauli traditione luna I. pascha celebravis. Cur ergo nobis morem a Johanne acceptum sequi non liceat N

alienam consuetudinem non damnamus, nostram ret, nemus, eXcommunicatio innocenim conscientiam

non ferit, si qua Victori amplior quam aliis potestas data

est, meminerit eam sibi ad tedificationem non ad destru- Aionem datam esse, videat autem quantum a sancta Amtecesibriam suorum consuetudine recedat. Laudat por

ro Halloixius & in Irenaeo generosam libertatem, Pavictorem haud secus ac olim Paulus Petrum objurga verit, di in Victore moderationem.& prudentiam, qua cum se gravibus censuris nihil proficere posse anumadverteret, easstatim subterduxerit,Irenaeo meliora seisienti consenserit, & semetipsiam vincendo Vict risnomen vere impleumr. Varios prieterea Baronii

in hac controversia lapsus animadvertit hie Iemita αsnter alia recte observat, falsum esse, quod Pius I. Jam ante Victorem paschatis festum die dominica celebran dum edixerit, idque Eusebius in chronjco suo asserat Nam illa vitisa de Pii decreto circa tempus festi pasta lisab aliena manu in quaedam sebii exemplaria intimsa sunt,& in codicibus manuscriptis bonae notae non re periuntur,ut non solum a Datigero in animadvereoniat,' adEusebii chroniconp.α9.s etiam absees Pon raelii in notiadEusebii chronicon p. 6In observatum est. LXXXI. Verilis qui Baronium easti. tavit Hallacitus , ipse pqVe censuram memin. ., Unde enim probabit , Otrum de Paulum Romae filium. paschalis die domuina celabrandio peculiari

Di i

64쪽

responsum est. Emillum autem a Vidiore anathematis fulmen non tam a pio concordiae desiderio, quam exaestu impotentis animi prosectum est. Et Irenariisquidem nomini suo quod seu a pace deducitur , vere respondit, dum Victorem ad pacem& concordiam cum ecclesiis Asiaticis hortatus est. Victor autem non tam a semetipse quam ab aliis victus est imprimis ab Irenaeo&Polycrate, qui literis suis ejus arrogantiam represserunt. LXXXΠ.Dum haec scriberem incidi in tractatum gallicum, hoc titulo notareum Norianis in monnecteti Dur de S. Pob carpe. ecus euves des fans et i r sontavanos cujus Autorem esse Petrum Facditium aluncta hute tractatui epistola ad Menagium indicat. Et hune tractatum silentio praetermittere nolui, cum totus sere circa hoc paschalis schismatis negotium versetur. O casio huic tractatui inde nata, quod Facditi in sermone quodam sacro, quem die Polycarpi liabuerat. dissidium Regis Galliae APontificis Romani circa jus quam teriorum non obscure cum dissidio paschali inter Epuseopos Romanos 3c ecclesias Asiaticas comparasset. Cum enim hunc sermonem nonnemo publico scripto traduxisset, Faeditius eum hoc tractatu vindicandum

censuit, & in ipsa statim practatione collationem istam clarius expressit. LXXXIII. Membra collationis sunt sequentia 4.Sicut dissidium paschale non ad fidem sed ad disciplunam spectavit: ita quaestio inter Regem Galliae Pontificem Romanum agitata non est de fide sed de jureis achitaurum I egatorum Regis in urbe Roma . 2.

65쪽

εo APPENDIT AD DIss. DE Amra. Ecclesiae Asiaticae ritum suum diuturna praescriptione& exemplis illustribus tuebant tu ; & hix mediis etiam Francia su jura defendit inatuor Pontifices Romani Sixtus, Pius, Hyginus, Telesphorus secerunt decreta pro ab Ilenda Asia carum ecclesiarum consuetudine, '& totidem Papae PjugiV.Sixtus VJuli' III Sc Gregorvis XIII. bullas contrat; apysi publicar ni.4. Non ψbitantibus 4. Pontificum decretis Polycarpus aliique Lemiti Asiatici coram Aniceto possessionem juris sui vindica- runt,nec ullus ante Victorem Pontisex pacis vinculum cum ecclesiisasiatici dj rupit; si similiter npriobstantibus 4Paparum de Q etisquX Sstrae aliique Legati Gaulici jure affora pristino gavisi sinat,nec ullus Ute Innorcentium XViae in causa pacis vinculum inGalliadirupit, .Sicut Victor coacto conςilip ecclesii Asiaticas nisi a priuina constetudine desisterent ex comunicare decrevitest an noceritius X congregatoCardinaltu concilio bullae comunicationis adversus eos emittendam indicavit, qui ius assi defensuri essent.6.UtVi storis decreto graviter: offensus suit RGA gbarusprimogenitus ecclesiae fit equi hocha more A salicarumecclesiarum celebra vit ;ita Rex christianissim' alsiardecreto Inn' centii XL0Mnsus graviter ivit 7. Polyςrates EphesiEpisto pus nominet tus Asiae dc Regis Agbari Vie ori indicavit, quod minas eius non formid'rent, netve possessonesua cessuri essent: idem apud Innbcentium XI. mine fecit Marcilio de CroissDi 8. Adiati recclesiae ScRex Agbarus Legatos Tuos ad Vict0rem miserunti Rex Gad li*Marchionem Vardinum ad.Innocentium

66쪽

AD SECTIONIS U. CAPUT VL se Legatos,& Innocentius XI. Legatum Galliae excombim nuravit . II. Vi r decretum excomn nicationis columnae 3 Innoceruius bullam suam portis templi S Ludovici assigidis citet. Legatus Asiae antequam disce

deret. protestationem a Polycrate missam excommunicatiotii opposuit: similern a Marchione deICroinymi sitim Gallam Legatus Innocentuleras immi micatiora opposuit. 4 Scandalum a Victore clatum Ir naeum silere nou amplius permisit: neque Talonias se continere potuit, quin Innocentii factum publice improbaret. G. Irenaeus concilium Episeoporum super, hac claus, Lugdunicongris avit, cui concilio comparat sporcit Priamentum Parisiis congregatum. 13 Irenae S.Victori, Talotitus Innocentio XI, immoderatum .n, mi aestum exprobravit. 16. Victoris pariter & Innocenui faistum Galliaradmodum displicitii. I7. Uterque eXcOn se municationis fulintne multum dete stimatione sua in -hominumaminis perdidit. 18., Victori a Tertuli jado objectum, quod se apPraxea gubernari sineret. Innψ-centio a Talonio, 'quod animum suum a factiosis hominibus occupari permiteret.ip. TertullianusVictorem reprehendit, quod catholicas ecclesias excommuniearet Scinterim Montanistis clam faverer, nec minus ad a-- lonio reprehensus Innocentius, quod totus in abolendo asyli jure etistis interim nimis indulgeret. 2o. Victoris nec minus Innocentii XI. fulmen ubique pro bruto habitum. 23. Ecclesia Asiaricae usque ad qoncilium. iii N. num pascha luna I celebrarunt, Sc sicGallia pro inata , est, quodjusqvarieriorum sartum tectum conservatura esset.ra. 'Asiaticae ecclesiae veniam & absolutionem a

Victore nunquam postularunt, neque Victoris succes- H 3 iores

67쪽

stres eum illis communicare detrectarunt: neque gil vis Galliae absolutionem a Pontifice unquam postulabit. n. Dissidium paschale non tam a concilio Nicaeno quam a Constantino M. sentum fuit, qui recens ad christianam fidem conversius fuerat: & pari modo eompositiodissidii inter Pontificem Romanum de

Regem Galliae de jure asyli non tam a concilio aliquo

Quam a Rege nuper ad catholicam ecclesiam converso

intellige Regem Angliae qui tum erat, cum ista tacditius scriberet expectanda erit. 3 n γLXXXIV. Hanc praefationem excipit compendium sermonis quem Faediti diePolycarpi Parisiis nabuit, prolixis notis illustratum, in quibus historia schismatis illius paschalis prolixe discutitur. Etsi autem

Autorin praefatione glorietur quod in hoc tractatu varios Baronii. Pamelii, Petavit, Halloimi , Frontonis Ducari, Valesiorum, Ariialdi, Rigallii, Maimburgii, Cousini, duPin, aliorumque errores detexerit & r futaverit, dc imprimis etiam ostenderit, quam mala. fide Autor trestatus de libertatibus ecclesiae gallicae, ovem Cardinali Αν iere dc Domino Caraoni a nonnuuiis attributum asserit, huius schismatis historiam tracta-: erit; vereor tamen, ne ipsa quoque multa in hoc erastatu asseruerit, quae probare nunqom poterit, cuius modi sunt, quod Anicetus Polycarpo permanum Irenaei Presbyteri eucharistiam dederit, quod conciliaum Offaenum, cujus Eustinus meminit, a Lugdunem si, cuiIrenaeus praesiit, non diversum fuerit, illi autem

Osroeni, qui in Mesopotamia siti sunt, cum Asiaticis ecclesiis in hae coiisoversia illo tempore senserint, quod Victor viccommunicauoius bullam columnae

68쪽

AD SECTI Is in rapuT VL. affixerit, omnesque circumstantias in hodiernis e communicationibus usitatas observaverit,ut alia taceam, quae nunc excutere nolumus. Satis enim &serte

plus quam satis huic schismati immorati sumus , quod vulgo sub Severi imperio contigisse scribunt, Verum sub Commodi imperio ista contigisse DodUello in dissi ad Irenaeum p 27 non abs ratione probabile videtur. LXXXV. Bardesenes patria Edesienus Abgaro Edes norum Regulo familiaris sub Antoniui Veri imperio contra Abidam Astrologum disputavit, ScApollonio, ut se christianum negaret,suadenti sortiter restitit, negavitque se mortem timere, cuilus sibi necessitas immineret, etsi Imperatori, cuius familiaris Apollonius erat, non resisteret. Verum hanc laudem detrivit Bardesanes, cum Valentinianorum more D

scio quas ιρ coli & apes coλας confinxit dc mortuorum resiirrectionem negavit, quae omnia Epiphanius haeres .s6. de ipso retulit. LXXXVI. Inter varia rius scripta suit dialogus de fato, ex quo nonnulla Eusebjus libr. 6. de praeparare

evang. excerpsit. Quae cum etiam in recognitionibus legantur sub Clementis Romani nomine vulgatis,ces

berrimo Caveo in historia literaria Scriptorum ecci uasticorum p. 48. non improbabile videtur, Bardesani- potius quam Clementi decem illos recogntrion tun libros,quos ex latina Rufini versione a Johanne Sichardo primum editos habemus,tribui debere. XXVIJ.'Inter errores Bardeianis & ille ponitur ab Augustino. in libello de haeresibus, quod fato conversationes hominum adscripserit, qua in re Augustinum falli sorte djalogia Bardesene scripti titulo .

69쪽

ε APPENDIX AD DISS. DE I RES. deceptum m picarii rCo den/dc progressu haeresinim p. 14 3 .' cum nemo praeter Augustinum hunc errorem Barde sani tribuerit, & dialogus Bardesenis de fato: a nonnullis Patribus commende. tur, quin&verba, quae ex illo dialo o Eusebius alle gavit , ' errorem illum Bardeianis non pr6dant, sed tius eum recte de fato sensisse probent Vbrum non solus Augustinus Bardesenem erroris illius arguit, sed etiam ante Augustinum Diodorus Tarsensis apud Photium cod. 223. Is enim reserente Photio in operis sui contra fatum capite 3r. Bardesenis seritentiain restitit

tanquam ηωμ ινῆ mi i μιταριον cum animam quide et anti potestate liberam dimiserit, corpus tamen-ea quae ad corpus spectant fato gubernanda subjecst x, Avitias, egestatem, morbum, vitam, nortem itaqVeqvae in nostra potestate non sunt,fati esse essecta tradidit, ut Photius statim sub initium praedicti codinis testatur. qui etiam cum omuum Diodori librum eiusque caput 3I. recenset, eadem repetit, testaturque q- Diod rus Bardesanistas exProphetis quorum scripta pio caanonicis agnoscebant, refutaverit: illisque dicta Esaiae& Ieremiae opposiverit, ut caetera argumenta, quibus. Diodorus Tarsensis Bardetanistas impugnavit,' tacea-

AD CAP. VII.

Cerdone N Marci M.

LXXXVIII 'IN hoc eapite Colbergius se non nihil desiderare non- dissimulavit. Cum enim dixi,quod Gennadius Mas

70쪽

AD SE ONIS II. nullT VII. filiensis & Vigilius Tapsensis Marcionem cunii Valen .rino confundere ovideantur Marcioni : tribuentes,

quasi docuerit, Christiam corpus suum e caelo i n uterum Mariae intulisse, Vir ille clarissimus in specimine suo de oris . & progres haeresi p. 339. existimat non opus esse ut Gennadio dc Vigilio memoriae lapsi S.tribuatur cum ex Tertulliani consequentia dici possit, Christum qyoque corpus phantasticum intulisse in uterum Mariae, &sic phantastice conceptum esse, qua ratione veritati nihil decedere ait, & sic Gennadium dc Vigilium intenligendos esse censetire, o sementiae hujus libertatem Viro clarississio non invideo. Mihi tamen probabilius videtur, t Gennadium & Vigilium memoria lapsos Ualentini errorem Marcioni tribuisse, quam Marcionis sententiam ex Tertulliani consequentia delineasse. Neque etiam video, quomodo ex verbis Tertulliani, quae Vir clarissimus adducit , sequatur, Marcionem -docuisse, quod Christus corpus suum e caelo attulerit. Praeterea non opus habebat Marcion , ut corpus Christi,

quod pro phantastico & imaginario habebat , e caeso arcesseret , ideoque dubio procili sententiam illam Valentino reliquit, qui coelestem substantiam corpori Christi tribuebar. LXXXIX. Marcionem Tertullianus Amtoninianum haereticum appellat, additove eum sub Pio impium fuisse. Verum dwellus in addition.ad Pea sonii disert.e.de successi Pontic e. s. p. 247. negat, Mariscionem commode Antoninianum haereticum appellari , Ecdiam, sub quo Marcionis haeresis orta est, non Im-: peratorem Antonium Pium, sed Pium Pontificem Romanum suisse censet. Quod etiam ulterius confim I mat

SEARCH

MENU NAVIGATION