Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

91쪽

GRavissimorum errorum in historia Montani arguit Baronium Facditius, cujus supra in historia schismatis paschalis mentionem feci. Oam enim Baronia asserat duste excommunicatas fuisse a Victore ecclesias Asiaticas, idque ex eo probet , quod Montanistaedi alii haeretici eundem cum Asia icis ecclesiis erro in foverint, & Blastus eodem insectiuὴμ ismum i en ter in ecclesias introducere conatus svexit. Fadiutius tribus his Baronii rationibus totidem ineptias 2-ritem mendacia contineri probati Nei his contentus octo alia mendacia ex historia Montabistarum Baroniana excerpit. Singula referre nimiu in I esset, ovamobrem aliqva tantum indicabimus. Falsium ergo ala probat, quod magna Montanistarum copia in Ahiasuerit, magnumve inde orthodoxis periculum creve i t. nuod Montanistae luna I4. pastha celebraverint', ou Victor Montanistas magno odio prosecutus mensi illudave odium in causa suerit, cur Asiaticas ecclesias in tempore paschatis cum Montanistis conspirantes excommunicaverit, qVod Scriptor ille ecclesiasticus, exu votivigne aliquod fragmentum Eusebius libr. 16. ω

92쪽

ΑD SECTIONIS II. CAPUT XIIL producit , Apollinaris Hierapolitanus Episcopus su rit, quod Montanus unicam ramum in divina essentia personam agnoverit, quod QDrtadecimani a Montanistis orti suerint , haec,inqvam,omnia aliaque plura a B ronio in historia Montanistarum asserta Faeditius negar, de singulis sere Baronii verbis mendacia comprehendi scribit, ac prolixe probat, hon solum nullo praetextu legitimo Victoris factum excusari posse, sed etiam non obstante illo Victoris fulmine ecclesias Asinicas in pi stina sententia permansisse, nec alias ecclesias proluerVictoris . fulmen eas communione sua indista ha- huisse.

prophetis, quae a Savilio in editione Eto Efi operum Chrysostomi tom. 7. p. alti exhibetur,& ab eodem pro spuria habetur, haec leguntur verba: ὀρίους

colligitur autorem hujus homiliae credidisse,quodMO tanus non minus ac Simqn Magus Apostolorum c o floruerit. Postquam enim Simoni Mago Petrum o

stitisse dixerat, statim subjicit, similiter Paulum magno studio

93쪽

studio se Montano & duabus eius adulteris opposuisse,

hominemque impurum impietatis suae convicisse-os ipsi oppilasse. Cum autem haec ab omni historiae veri- . tale aliena sint,Dallaeus interalia argumenta,quibus hane

homiliam spuriam esse probat, hanc de Montani Pauli certamine narrationem primo loco ponit in tractatu delibris Dionysio Areopygitae suppositis pag. 36. Nec ii probabilis est Peusonii conjectura, qui in vindiciis epistolarum narii pari. I. e. Io. Iohannem quidem Patriarcham Constantinopolitanum , non ta n Chryso stoma , sed longe juniorem nempe Iohannem -- steutem seu Jejunatorem homiliae hujus autorem iacit qua in conjecturaUsserium prieeuntem habuit. Caeterum Vossius Tungrensis, cum inter Ephraemi Syri opera illam homiliam sub Chrysostomi nomine ederet, verba illa de Paulo & Montano omisit , sive quod in

exemplari suo illa verba non repererit,sive ut hanc hostiliam eo felicius Chrysostomo vindicare posset.

CXV. Etsi autem Montanus eiusq;. assectae a Paulo vivo & praesente refutari non potuerint ,allos tamen adversarios habuerunt, Apollinarem Hierapolitanum, Zoticum Otrenum, Loticum Comanensem, quem nomnulli cum Zotico Otreno eundem faciunt, Apollonium, Miltiadem, Asterium Urbanum, Julianum Apamenum, Serapionem, Caium & alios ab Eusebio libr. s. c. seqv. his . ecpl. memoratos, qui etiam c... illius libri refert , ecclesiam Gallicanam de exorta Montani haeresisblicitam fuisse, ideoque varias epistolas partim ad fratres in Asia & Phrygia , partim ad Eleutherum Pontibficem Romanum a Galli e martyribus, dum viri adhuc

essenti

94쪽

AD. SECTέONU. -Π NAIuT XIIL V 4 essent, perscaetas, isse. literas in hoc negotio . ab Episcopis Thraciae contra novas prophetias Montaauscriptas suisse Vati sicis ex illis cosugit, quae ab Eusebio libr. I. c. I9. resaruntur, abi poli stynmentum

λζοκριδα άκ άΦῆκαν, sor D Di, ιρο incilis est. M 'Sot , crinis mctiali daemomum P sita ejicere distat δεώ pocritae neq aquam permiser ψαCXVI. Ex his autem,quae in subscrip ne Elii Publii Iulii de Sotareferuntiarinata est in libello' nodi lco, quem a Pappo & Iustello editum supra diximus Syne, odus Achillana, quam Scriptor ille antiquus a sanctistimo Achillarum Episcopo Sota partim contra Theodoia tum Coriarium,partim contra Montanum & Maximillam congregatam dicit. Idem Autor contra Mont num,quem 878 aeonas docuisse & semetipsum pro Spiritu S. venditasse dicit, etiam Hierapolitanam ab Apolli nario, & Gallicanam a Contesibribus synodum coactam dicit. VII. Prateolus in haerest Cataphrygum inter adversarios Montani Melchiadem Papam posuit, Miltiadem Cataphrygum Antagonistam cum Romano Pontifice Miltiade seu Melchiade confundens. Idem Prateolus Rhodonem quoque adversis. Montanis 'pugnasIeasserit, ei overet leuem Eusebium appellat.Verum Erusebius Rhoaciniscumhaeres Marcionis& Apellis certasti memorat,quod etiam adversus Montanistas scri-M pserit,

95쪽

- AppENDIT AD DIM. DE HEMTpseritinusquam dicat. Fatendimi tamen est. Hieronymum in catal. Script. eccl. de Miltiade agentem dicere, quod Rhodon in opere suo, quod adversus Montanum, Priscillatis & Maximillam composuit, Miltiadis record tur. Verum Hieronymum hic hallucinatum Rhodoni tribuisse,quae EusebiusEx lino,ymoscriptore hausit, Valesius in notis ad Euseb. l. s. c. Ia. observavit. Idem Pr teolus in haeresi Montanistarum dicit,Montanistas etiam Parn vian appellarimontanistas,ut puto, mDona . tistis confundens. Nam inter Donatis grum promachos Parmenianus fuit. Donatistae autem a quibusdam Mon- tenses appellati, ut rumπHieronymus ad A. Gas6. Do

natus enim ut Romae Wosve partem haberet ex Afiica Victorim Oarbiei em misit, qui paucis erraticis ibi vem. santibus. Fiscopi loco praeest et, .cus postea ala successe

runt,qui cum eriguo suo grege, Quem Romae college,

runt,extra urbem in spelunca quaciam gradibus seu potius eratibus,ut Benedictini in praefat. m. Oper Αugustini observarunt, septa conventicula sua habuerunt, ut optatus lib. a. testatur, qvadere in historia schismatisi Donatistarum prolixius egimus. Qui autem ainter i nymo, optato Mileuitano dc aliis Montenses appellam itur, a Philastrio de haeres c. 8a. Montanistae appellantur. Hos autem Montanistas a locis montani uti e vene- runt ita dictos, sive Monatistas δc Parmenianos erunt i Montanistis aMontano haeresiarcha appellatis Prateoliis iturpiter confudit. a

VIII. Eorum,qui de Sybillims carminibus. gunt,nonia illi aliquas in his carminibus confingendis partes etiam Montano aliisque Montani .iritu affa-

96쪽

m, sin in n. CAPUT UI Mtis trjbuunt, etsi alii ab orthodoxis potius isti carmina pia quadam fraude Sybillis supposita siuspicentunci. inicquid autem de Sybillinis carminibus statuatur, illud certum est, Montanum non voce tantum,sed scriptis etiam dogmata sua propagasse, eX quibus fragmenta quaedam in Cataphrygues historia Epiphanius produxit, quod etiam nonnulli ex Montani asseclis

fecerunt, ut TheniBn, qui Zoticum Comanensem Julianum Apamenuin Maximillae daemonium coarguere volentes inhibuit , iit apud Eusebium l. s. c. I6. legitur. Hic enim Apostolorum more epistolam catho.

licam scripsit, in qua ecclesias ad recipiendam Molitani prophetiam hqrtari ausus est ut idem Eusebius eiu dem libri c. i8. testatur. Nan minus scriptis inclaruit ex Modiani in iis, ut jam dei Tertulliano abisqve t

ceamus, Proculus vel Proclus, qVi a Tertulliano c. s. adversus Valentinianos uestrae v rginis nectae chria fiame elo entiae dignis , apstestatu ..c. um a in m Uer ba virgini necta obscurum sensuri faciant , P melius. ut ea clariora faciat,nulli operae parcit. Gyrum eum parum proficere notat Halloixius tom. t. Scriptor: eccLorient. p. 8is. ubi in il lo Tertulliani loco legendum ceniaiet : infra virginisAdia inrisianae eloqwnine di

in vii CXIX. Cataphrygas seu Montanistas olim damnatos,quod profiterentur , multores posse Draconinas ordinari autor est Ambrosiaster in I. Tim. 3. quam haeresin alii Acephalis tribuerunt, ut observat Dn.du Cange in notis au Annae Comnenae Alexiadem p. 418, ubi Ialis Diaconisarum & Presbyterarum in primitiva ce-esia ratio fuerit,prolixius euonit. ἰ

97쪽

AD CAP. XIV.

DE Artotyratis agens ex altis Perpetuae & FeIicitaris nonnulla produxi editis seorsim ab Holsinio &Posfino, qui Holstenio jam defuncto posthumas ejusi suasque proprias adjecir, item Ahiverpiae ab Hensthenio & Papebrochio in act. Sanct. Tom. 1.dia Ruinario in actis Martyrum sinceris, ut Oxonie km editionem , quae cum Lactantii libello de mortibus persecutorum is; . 'odrit re alias taceamuso vid Conrin sin epistola as. ad Ferdinandum Funeriberegium aliiq se de istis actis sens,int, nolo impraesentu rum prolixe commemorare. inantum autem ad M, eellam casei attinet, quam aliquis pastoris habitu appρrens Perpetuae obtulit, & quam illa iunctis martibus incepit, & circumstantibus Amen dii ntins manduca

vit, eam narrationem ab Arioin Mahum secta panem di caseum in suis mysteriisadhibentium non alienam ense in dissertatione mea animadverti. Sane non tam Possin in dissertatione mea alleolus , sed etiamRuM,iartus in nritisad haecam parudassenstheni ac Pape Moces in illa Perpetuaevisione itus eucharisticos asumbrari agnoscunta AD

98쪽

Alogis , Mela sedechirens, Arto

- Λ Melchisedechianis non procul abfuit Autor libri IIA. C. 16 sub nomine Epiphania vulgati. i iii,

linavitenim Melchisedechum, quem una cum Eri homiliaex oriente seu timestri paradissi ad Christium t fiantem venisse nerversa Matthaei de Magorum ad ChrLMm adventu historia coinmihiscitur,coelestem hom, .nem suisse, nec ex Adami stirpe progenitum , sed anis Adamiamo ante lucis creanonemdc primum mundi μ. 'amo procreatum inani struelisiam una cum aliis quibusdam Scriptoris illius figmentis refutat Petavius i. a.de opis. 6. dier. e. 4. praeterquem etiam videri potetsi Raynaudus indi myclia Mariana p. Ioa. ubiintex alia ibiam hujus Scriptoris de tribus Magis sententiam Col niae, ubi corpora ingoriis quiesceredicuntur, non empostem*net. - Verum in eὀnon erravit Seriptor ille, quod traditione me e potatus Nobigor i coloniae stapultis fabulositatis damnavi, modo non plurima Scru .pturae oca pessime pervertisse coc novitatis studio ulta artictilisolariss ae fidei adversentia sententiarum poris

tentisinxisset. --

99쪽

. AD CAP. XVI.

ANtiqvis Autoribus, qui Uermogenis errores peris strinxerunt,addi potest clemens Alexandrinus in electis ex scripturi ropheticis p. zoru edit. Combefisiain nae , Dicit enim nonnullos dicere , quod Salvator co tritissitum in sola posue i, qvm sententiam Hermogeniri ibuitialios vero per corpusChristim elligere ecclestam fidelium&e. Et Combefisius quidem in praefatione adhaee Clementis Alexandrinielectasuspicatur,ataeinmme illum Hermogenem perstringi,cuius Paulus x. Tim.Lis inentionem facit, vi de quo in priori dissextatuitiis nostrae sectione actum estis Verum probabilimes CB. inentem in his electis Hermogenem sibi coaeviam pedi. strinxisse,cui & alii Scriptores hunc errorem tribuerunt, o deorpus Christi intae positum somniaveritia, at A

istitassis , Peratus Helces

' Niliactis paritis&peraricis omnibus si tostolici & apostolico pro mi,

100쪽

ma dicituri

CXXIV. Helcesaitarum& aliorum quorundam veterum haereticorum meminit Methodius m convivio decem virginum, duod Leo Allanus,Petrus Pόssinus 'o Franciscus Combensius ediderunt dc notis suis ,llustra-r Tunt. Haereticos enim cum tertia parte stellarum 'cii draconis apocalyptici cauda in terram detraxit compa-

&qui Christum tantum oc apparenter natum

dixerunt,aliquos circa Spiritum S. ut Ebionaei , qui Prophetas proprio motu loCutos contenderunt. t Et postea

dere, cum eorum ne me inequidem utilius videatur. Consedit. Allati p.rn. & Combefisp.yi3. Et hoe Methodii audicita forte aliquos in eam senten. tiam deducet,ut me bonas horas male collocasse putent, quas historiis haeresiarcharum evi apostolin& apostoli- eo proximi impendi, cum utilius videatur antiqvas illas haereses perpetuis tenebris damnari,quam in illorum deliria inquiri. Unde non defuit, qui miraretur, a me iussertationem de haeresiarchis antiqvis aggressium non

prius quaesitum, num haec tractino liquid utilitatis habitura sit. Verum limni uiuer sine veterum historiam non destitui ostendit doctissimus Petavius in epistola dedicatoria ad Cardinalem Rupisucaldium Epi. phanti operibus praemissa & maperrime Nicolaus leta Nouro in apparatu ad bibliothecam maximam vel rumPatrum Lugduni editam. Pqstquam enim sub ini.

SEARCH

MENU NAVIGATION