장음표시 사용
141쪽
Huic conjuncta patientia est: quae una, ex iis, qua, proposuimus, virtutibus est reliqua. De qua quidem uoniam multa jam, curar de Humilitate ageremus, sunt icta, & ego ad finem propero, suideo enim me jampriadem abuti benignitate tua , Beatissime Pater, ) quaedam quae ejus virtutis propria sunt, paucis absolvam. Nam Ut omittam, quam multa.in tota vita omnis generis in Commoda, probra, pericula, & quam patienter, Salvator pertulerit; qualem se, cum a militibus caperetur, cum ad Sacerdotum principem duceretur, cum ab illo me rogaretur, exhibuiti quam multis eum contumeliis, jumpiis , ludibriis, ab inimica atque invida & odium e plere cupiente multitudine ; assectum fuisse existimas e Videre videor crudelissimos homines, omnem feritatis atque insaniae vim, in unum certatim effundentes. Alii enim eum rapere. alii post tergum ligare manus; alii vultum colaphis credere; alii pectus ac renes verberare . hi hominem sputis foedare; illi jurgiis ac maledictis insecta- 'xI; Iple tamen omnia patientissime perferre ac pati. Pro
nefast ubi mansuetudo ubi ratio ' ubi lex t ubi ordo naturae t Capitur invisibilis, tenetur inpalpabilis, ligatur
incomprehensibilis, trahitur immutabilis : & , qui nuulam vim sentire potest, ab omnibus passim verberatur
conspuitur, caeditur: & tamen nullam in quemquam viacem emittit: imino omnia non modo patientissime nostra caussa, verum etiam libentissime, tolerat. Ve'rum haec parva admodum dc exigua sunt. Quid, quum praeto-narus militibus traditus atque in praetorium ductus est iquam multa, bone Deus, quam indigua, quam nefaria perpessus esti Propone tibi ante oculos, obsecro, Beatissime Pater, Deum ipsiam, mundi autorem , totius naturae
parentem, hominum creatorem , salvatorem , redemi rem, ab iis ipsis, quos creaverat, quos redemturus venerat captum , vinctum, accusetum damnatum, irrisum,
consputum, verberatum: propone tibi, inquam, Regena seculorum . cani terraeque Principem , suturorum bon rum Pontificem , tabernaculum non manu factum, inter sceleratissimos milites constitutum , spinis coronatum,
coccino indutum , ab aliis per ludibrium Regem salut tum, ab aliis pulsatum arundine, ab aliis omni malediaetorum
142쪽
ctorum genere lacessitum, omnibus denique injuriis contumeliisque expositum , omnia tamen aequissime ac ma .
suetissime tolerantem. Sed parum dico, cum Deum ab hominibus haec omnia perpessum esse dico. Non est ta tis injuriis expleta crudelitas: non est impietas satiatae immo non nisi hausto demum divino sanguine satiari potest. Nudatur ergo decorun Christi corpus . & membra , etiam Angelis verenda, coram sceleratissimis hominibus deteguntur. Ligatur ad columnam mansuetis mus agnus: atque a validissimis crudelissimisque militiabus diu, omni ex parte virgis durissimis caeditur. Pro dolori caedebatur virgis in medio Hierosolymar soro , a sceleratissimis hominibus , innumerabili spectante multitudine, Salvator mundi: & tamen nulla, inter crepitus doloremque plagarum, ejus omniqo vox audietbatur. o invictam Patientiam 1 6 mansuetudinem incredibilem iEgo quidem, eam quibus verbis exprimam, non reperio. An nondum tua , Iudare impie , satiata crudelitas est e Ego quidem haec sine multis lacrimis reserre non possum: tu ea siccis oculis spectare potuisti t ego, haec ore
pronuntians, ingenti pudore assicior: tu, cum ea tuis in nibus perpetrares, non erubuisti t Sed, quid ebs non er huisse, aut non commotos esse , conqueror i utinam, uim nam iis cruciatibus eorum contenta fuisset impietas: u Gnam se his crudelitatis finibus eorum saevitia continuisset. Verum non , nisi visa demum nece, novit seritas insana consisterer non, nisi . ad internecionem neviat, potest
odium crudele satiari. Quid igitur tibi ultra petendum, quid faciendum restat, impietas i Crucifigatur, cruci a tur, inquit. O vox impiat o perversa voluntas i 5 f
ritas inexplebilis i Facinus est, vincire Deum; scelus, Iudibriis assicere; parricidium, virgis caedere: quid dicam, . in Crucem tollere t Verbum satis dignum, quo tam nefariam rem appellem, Beatissime Pater , non reperio.. llitur igitur in Crucem, plagis innumeris affectus, de
cruorem toto corpore manans, patientissimus Iesus: manus pedesque , vix reliquo corpori, prae multitudine plagarum, haerentes , clavis durissimis confodiuntur: hiat undique vulneribus; totus doloribus, & cruciatibus d
scit : & tamen iis omnibus Iudaeorum impietas adhuc
143쪽
344 BRANDO LINI ORATIO contenta non est ue insultat etiam confixo: maledictis de amarissimis verbis illudit: Alios, inquit, salvos fecit, s 'seum non potest salvum facere. Lacrimas , cum caederetur, paullo ante, non tenebamus: quid nunc, cum Cruciaiuxum cernimus, facere tandem debemus Si haec non ad Pontificem clementissimum, non ad religiosissimum Senatum , non ad Christiados fidelissimos . denique, si non ad homines, sed ad bestias; , ut longius progrediar, si haec non Romae, sed, in aliqua deserta solitudine, ad saxa & scopulos loqui & deplorare vellem, nonnere muta & inanimata omnia, tanta ac tam indigna rerum
atrocitate, commoverentur tQuali igitur nos in Salvatorem nostrum animo esse debemus t Propone tibi nunc, Beatissime Pater , immensum , clavarum manus.ac pedes trajicientium, dolorem, proPone pendentis cruciatum: ima inem confixi pard per intuere. Erat inter latrones medius, in altissima Cr ce confixus, Dei filius e hinc di Matre & 1 disicipulis deflebatur . inde a sacerdotibus & scribis lacerabatur : milites eum potus amaritudine cruciabant: latro vocibus insectabatur: inscriptio, ludibrium doloremque augebat: vulgus de eo varie loquebatur. Inter hos dolores , inter haec tormenta, quae nam, obsecro,voces illius eranti numquemquam accusavit num coarguit ' num , ea se inique ferre, num . illis iratum esse, ostendit i Minime. Quid ergo ait ' Patre, ignoste illisa quia neficiunt, quid faciant. O vox summae patientiae, mininae clementiae, summae mansuetudinis i Cum innocentissiinus sis, te di scelestissimis hominibus, contra jus fasque omne, comprehendi , vinciri, accusari, damnari, corripi , caedi, atque in Crocem agi, permittis. tu vero haec omnia, non modo p tientissime toleras, verum etiam, ut ea illis condonentur. affectas. Illi te accusant, tu eos excusas: illi damnant, in
conaris absolvere: illi exsecrautur, tu bene precaris: illi tibi necem inserunt, tu pro eorum vita Patri supplicas. Quid, obsecro, ad hanc mansuetudinein, ad hanc patientiam . addi potest ' immo , quibus haec verbis, non dico extolli, sed aequari aut pronunciari, satis queunt i Nullus eloquentiae fluvius, nulla vis dicendi, nulla humana vox, nulla mortalis lingua, haec consequi umquam posset. Vbi
144쪽
mare illud eloquentiae Tullianae t ubi torrens fluvius Demosthenis Nunc profecto inuti essetis ambo: & vestra lingua torpesceret. Qua vero de caussa tot dolores, tot cruciatus, tam indignam necem, ille qui tam innocens est, Deus, ut pateretur , adductus est s Nostra profecto causa, nostra, inquam, causa , Beatissime Pater , ut haec
omnia pateretur, adductus est. Nostra scelera, nostra fla-hitia, eum in Crucem egerunt: nos omnium dolorum, omnium cruciatuum illi autores sumus : nobis comprehensus, nobis accusatus, nobis damnatus,nobis caesus,n
his denique in Crucem actus est. Quid vero h nobis exti it, Beatissime Pater nisi id. quod nobis maxime expoit, quod nos ultro illi osserre deberemus: ut sobrie, c steis pie vivamus: ut fidem, justiciamque servemus: ut
eius m praecepta fideliter retineamus re exempla comstanter imitemur. Quae quidem omnia, si Volumus, neque nos ipsos valde amamus, ct facillima nobis & coi modissima sunt. Obediamus igitur, Beatissime Pater, Deo, nobis tam iuste, tam benigne, tam utiliter imperanti. Tam multa pro nobis & tam patienter tolerantem, quoad possumus, mitemur. Servemus in proximos atque aequales, quam ipse non dubitavit in servum atque hostem servare, I stitiam. Caritatem , quam ipse usque ad inimicos extemdit, omnibus veram sinceramque exhibeamus. Neque deat nos, cum homines simus, hominibus ministrare, quando ei in Deus ipse hominibus ministravit. Nec . Dbsecro, pauperes atque humilis fortunae homines fasti diamus; cum Salvator ipse, & pauperrimus & humilliamus semper fuerit. Remittamus adversariis nostris injurias a cum sciamus, illum pro inimicis atque interfectoria hus supplicasse. Quaecumque denique acciderint adversa,
aequo animo toleremus: cum illum tam multa, tamque indigna, nostra caussa, perpessum esse, meminerimus.
Quae quidem omnia si nos, ut debemus, re possumus, Praestiterimus: & Christus suae Passionis amplissimam ploriam, & nos nostrae imitationis fructum uberrimum aec cumulatissimum reportabimus.
145쪽
Salutem in Domino & felicitatem dicit.
VM apud B. tuam, proxime in Parasceve, Orationem de Salvatoris nostri virtuti habuissem , tu eam , pro tua singulari Anignitate , tunc absente me opsea praesente, tibi ita placere ostendisti, ut m hi, es per nuntios is coram, gratim non semel ageres. Quod quidem quanta humanitatis sit, ne tantus Pontifex, Chr lana religionis Princeps, Chri linterris Vicarim, humillimum atque indignissimum hora: nem audiat, colgaudet, accersat, gratiis prosequatur, di oratione non potest. Quibus quidem rebuου tametsi ego i dignim sum, gaudeo tamen, mihi potissimum contigisse in me tanta tua mansuetudo eluceret. Cupiens itaque tua Beatitudini meum animum aliquo , vel levi, oscis significandi, es tenuitatis mea conscim , cum neque habere quod o ferrem, neque vellam vacuus ad sanctissimum tuum coristinum accedere; eam ipsam, quam habueram , Or tionem tua Mansuetudini legendam obtuli: ratin, Me tiabi rem non ingratam facturum ,si, quod tibi semel audirum quasi eminu Ilacuisset, cominin legendum atque ha bendum traderem. Neve dubitavi, ne, exacto jam Rotempore,
AUGUSTINIANVS IB. P. AC DOMINO
146쪽
tempore, gratiam novitatis amisisse oratio etideretur ; cum foliant, qua semel placuerunt, etiam repetita non di*lic re, o tua Beatitudini oblata res sacra , ut hostia , qua Deo osseruntur ,semper tempestiva sint. Neque etiam mmximi tui aut acumen ingenii aut severitatem judicii τροrtim sum, quod plerique scriptores vereri solent; cum qua, si isdem habeam testimonium ac praejudicium tuum , nec
putem, quod semel placuit, displicere jam posse. Accipe igitur exiguum quidem, ct tua magnitudine indignum , m nm , sed nostri erga te optimi animi certismum pignus, nostraque servitutis quasi validissimum aut oramentum reoque animo nostram Hanc oratiunculam accipe , quo Deu
duos vetula obolos dicitur 'scepise. Cum enim Principes dare magis deceat quam accipere, quippe qui dando beatiores ac Deo similiores fiant; si quid ipsi ab aliis accipiunt,
ipsius Dei exemplo, is dantis animum debent librare, non munm, ct pro exiguis maxima amplissimaque referre. Quartim rerum si ego a tua Beatitudine alteram impetram vero , ut studium atque animum nostrum non sternas, utramque me impetrasse existimabo. Cum vero aliquidolii nactus fuero, ut me adscribendum referre queam, da ho operam, ut intelligas, quantum tibi debeam, quantique semper tuam Beatitudinem fecerim. Tu interea Christianam Rempublicam, ut facis, o defende serva; nostrκ-que exiguitatis, cum licet, te memorem esse non pigeat. Vale.
147쪽
I piam fecit,perlegi diligenter. Quam
quidem orationem utrum argumem
-- , gravitas an elocutionis olendor plus commendet, haud facile dictu fuerit. Num
Dam equidem ego, in hoc genere, nec verbis orn tiorem nec argumento graviorem, nec pietate in
fructiorem, lectore Christiano digniorem, o rionem legi. Nam, si verba ejus totaque eloquendi S elegantia S copia βpectetur, non ab Aur lio Lino , sed a M. Tullio; si materiam S argumentum, non ab homine nostri temporis, habita 6se videbitur. Piam Uyectus, non humanis δε- tirinis in latum, sed spiritu Dei ac pietate plenum ; V linguam non luxu verborum tumidaque jactantia, sed oratione pura, casta, ta eleganti, instructumprae se fert Aurelii. cui viro, nec pietatis sudia nec dicendi puritas atque elegans ora
148쪽
tis defueris. Quae eum viderem, noluἰ, nec lectorem pium,nec adolescentem dicendi studiosum, ejus utilione fraudare. sed mox cum nostro Laet sero typographo, viro optime, de Repub. Christianata litteraria, merente, quamprimum rupis excusam in publicum daret.
i Wis caussas, quibus ego adductus sum ut sie-
cum ea de re agerem, non gravate si cepit. uuae quidem oratio, quoniam opera tuae Reverendae Paternitatis ab interitu conservata, T. R. P. post Aurelium, a Do scripta est, alterum autorem merito agnoscit, tuae R, P. nomine in publicum merito prodit. Bene valeat R. P. T. ta,conservandis hujusimodi ingeniis hominum , non fatigetur. Datum ex aedibus nostris Cost ii majoris , Academia Garariensi , Mil. Iunii, .anno Christi nati c 1 o IO LXX.
149쪽
Linus. extemporalis in homine facundia. oratione tam pro saluam versu, clarus. v banitas in eo tanta, ut nec I
por in disserendo, nec candor in judican- .do , desiderariposse ιideatur. Numquid te non delineo ' non ad unguem exprimo tAn, quia procul ab Urbe sium , propterea contuente nonpossum' aut auris plerum que non ociat vice fungitur Z Iam epistola , quam nuper ad me de honoribus meis
scripsisti, ecquid non ejusmodi est, ut in
ea conspicari totum te mihi liceat, qualis ingenio, quantus eruditione , ps, vetat ira speculo reluceat ' Nihil ista contemplatio ne certius optari poteis: ipsa frons, ne instectoribus quidem semper comperta ,DLot; imago mentis , se animi monumenta,