Phil. Reinh. Vitriarii ... Institutiones juris naturæ et gentium in usum serenissimi principis Christiani Ludovici ... ad methodum Hugonis Grotii conscriptæ & auctæ à Johanne Jacobo Vitriario. Accedit Johannis Francisci Buddei Historia juris naturali

발행: 1719년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류:

431쪽

IO LIBER II. O s. i. Proteri ac lancinari corpus humanum,n. . . s. alienum merito videtur ab istius naturae dignitate. Hinc Jus gentium hoc

siaui. inter omnes gentes, quae ratione sua recte utuntur , constituit, Ut cum ho- is .i mo caeteris animantibus praeset, ca-m . daver ejus in talem locum reponatur , ut ab omni quasi injuria inferenda liberum sit, & ne foetore ipsius

aer inficiatur. .

IV. An omnes homines sepeliendi '

GFbi L IOmnes,etiam inimici & hostes, i. i9.. . quia hoc Ossicium non tam homini, 1. qe. personae , quam humanitati, i. e. na Selda. 6. turae humanae praestari dicitur. - Το tum cum victis certamen & aetheret ' ' cassis , nam quod malorum est e Stre mum, illis jam accidit. Si inter vi venteS fuerat certamen , odia morS allena compescat, jam tacet, cum quo ante litigabas . . V. At exempla exstant in contrarrum

is hostibus sepultura es dene-

os an . ibi.

N. Verum est , sed haec exempl3

ommuni judicio sunt damn/xδ G

432쪽

CApuae XIX. q. Iserinum est, bellum gerere cum mor tuis , qui ejusdem naturie fuerunt. Praeterea exstant exempla eorum , qui eos vel sepeliendos curarunt , Vel tradiderunt.

signiter facinorosis PN. Affirmatur, nisi ultra mortem.UI. e. quid meriti sint , scilicet ad hoc uti ot. d. omnem tandem humanitatem eXua ossa a muS erga mortuum , requiritur faci. b. t. γ' nus, quod in hominem non cadit, sed a seritate quadam proficiscitur ; quo- ariet. rum enim cadavera sine sepultura projiciuntur, feris aequantur.

131. Qui deliberato animo ipsis sibis .f. d. mortem consciverunt ; nam in hos, ς 39.I. s. qui mortem pro supplicio non ha-'' 'bent, aliud supplicium constitui non potest.

nec damno nec pudore assci possunt. U. VI um est, nihil sentiunt, tamen Grat. d. post mortem fama vivit, quae damno

Diuiti e

433쪽

quod mortuis accidit, metui a vivis, ut hoc pacto a peccato retrahantur.

IX. An ergo homo se ipsum interficere non potes t

ορ. d. Non, quia homo nullum jus ha c. et s. g. s. bet in suam vitam ad eam destruen-222 dam, sed tantum ad eam conservanis . tr. 3. dam: nec injusta ejus, a quo animus ... a nobis datus est, eX hac vita demigran- A. V. dum. imo quia proXimum suum occidere non potest , multo minus seis. i. Ipsum, quilibet enim sibi ipsi proximus est, & se ipsum ad minimum de-ὰ. iis. bet amare, Ut PrOXimum. Adde, na- ad i. g. tura vitam ponit in bonis, mortem in malis, ut eo ipso ab occisione sui

apnus deterreat.

A. Luid s quis videat, se deinceps

victurum in probrum ipsius Dei, an non ex praesumpta Dei voluntate aliquis se ipsum inter- Osand. stare potes t ,.s., Non. I. quia ita certo hoc non n. 4. potest prze videri, Deo enim singulis ' momentis varii sunt modi Illud pro-

I. aliser. brum

434쪽

CA suae XIX. 413brum impediendi , talem hominem

vindicandi , & gloriam suam manifestandi. a. quamvis sic vitam sibi tollendo impediat probrum , quod in Deum redundaret, tamen non sequitur, quod hic actus sit bonus & licitus, quia ad hoc requiritur etiam medium licitum. 3. voluntas Dei non potest praesumi, cum Opposita voluntas de non interficiendo se ipso sit revelata. Idem dicendum, si quis se ipsum interficiat , ne tormentis adactus Christi

religionem esuret.

XI. An virgo se occidere potes , ne

pudicitiam amittat PNon, quia quae vi stupratura Mati . mente virgo est: mens enim peccat,it.

non corpus, & ubi consilium abest, ibi crimen abest. Quid gravius pati potest , quae alienae libidini corpus suum

substernere constanter recusat, quam mortem P ea igitur exspectanda, non occupanda; nam mori velle ne moriare furor est. ldem dicimus de iis, qui se vel interficiunt, vel mandant hoc aliis, ne in hostis manus perve

nianis . .

435쪽

niant , a quo metuunt cruciatus &P .d.- mortem ignominiosam. Quamvis ta- 4 men omnibus his in casibus, si quis

Grol. l. h. humanae 1mbecillitat1 cedat, & cle

φ facto se ipsum occidat, eum CXc Usans δ' ' δ' dum potius aestimemus , quam istum, qui citra necessitatem sciens atque TU .da'. Volens se Occidit. Idem statuen-μ dum , sit Quis citra mandatum Pulvere

c. s. d 9. . - . . . et

s. n. 34. nitrato accendat naUIm , ne in ho--liter . stium forte manus veniat, & ne hostis navi cum publico damno potiatur. Idem si quis ab hoste captus examinatusque, ad evitanda tormenta, quibus se parem fore desperat, se interimat, ne arcana reip. ei concredita cum evidenti malo suorum concivium prodere cogatur.

XIl. An sepeliri debent prodito

res patriae Θ . .d Apud plures gentes his denega-

c. i'. I s. t Ur sepultura, propter criminis enor- ' ' mitatem , ut exemplum statuatur.

Hinc etiam fluit, cur in aliis delictis,

si opus sit exemplo, damnatorum cor- lpora diu in publico conspectu relin

quan

436쪽

quantur. Et sicut propter eXemplum με h statuendum ipsis omnino sepulturam Ct 8'. 'possumus negare, ita propter publi-l' V .cam utilitatem magistratu S eorum cor-n m. pora dissecanda tradere potest. ' XlΙΙ. An si negatam sepulturam c. . n. 32

bellum juse jusicipi potes ρ

ω. Assirmatur, si scilicet ex denega- Grol. d. ta sepultura magna injuria seu contu- . .

mel ia redundet in ipsam remp. e. g. si popli. alicujus populi rex in bello occisus a ibi victore ex patibulo suspendatur, Velos hil.5. in alio loco ignominioso diu aliorum l.aliter. conspectui exponatur: si enim justa suscipiantur bella propter violatos legatOS , cur non, si per eum , qui fuit reip. caput, injuria resp. assiciatur.

CAPUT XX.

I. Consideratis factis ut possunt reparari , quo modo ea porro consideranda sint.

ΙΙ. Quia si poena. III. Quid sit malum passon/sa IV. An incommoda ex morbis redi e poenarum nomine veniant. U. An delinquentem punire licitum tantum si, an vero praeceptum.

VI. Poena an ad justitiam igna

437쪽

assignatricem , an ad expletricem pertineat. VII. Ius puniendi an competat soli superiori. VIII. An quis male agendo in delinquendo aliis non delinquentibus se subiiciat. IX Superior aeque nocens an alium punire possit. X. poena utilitatis causa exigi de-XI. Quae sui utilitates poenae , . quotvlex si us finis. XII. stuae parva reviciat primum sinem. XIII. Cui delinquentis emendatio competat , ara Isuperiori ad hoc poena genus ad mortem pertingere pusit. XIV. Quae poena respiciat finem secundum. XV. Cui competat ius hanc poeaeam exigendi, an itidem superiori.

XVI. Quid si quis versetur in locis , uιν copiam judicis habere non potest. XVII. Quae poena resp/ciat Mnem terιium. XVIII. jus hanc poenam exigendi etiam superiori competat. XIX. leges humana, qua interfectionem quo-alicu)μβ

rundam hom num pinmittunt , interfectoribus tus verum apud Deum praestent, an tantum inter homines impunitatem. Xx. . n omnes actus vistiosi ab hominibus puniri possint.

XXI. An interdum ignos ere aut veniam dare liceat. An tar ante e

post legem poenalem lais

gem poenalem latam, quum legislator legibus suis teneatur. Vuomo do ante legem poenalem

XXIII. euotvlices Italcausa ad ignoscendum probabiles. qua si causa intrinseca. XXIV. stua sint causa

extrinseca.

XXV. Qua consectranda sint ad justam poena ta

xationem.

XXVI. In merito seu δε- licto quae examinanda sint. stua sint causa ad delinquendum impel

lentes.

XXVII. stuοtuplex sit

causa, quae a delinquendo abstrahere debuit. XXVIII. An vita ante rior

438쪽

ν ον smul cum delicto

in aestimationem memat. XXIX. Persona aptitudo quid conferat ad asti. mandum meritum seud.tielum, XXX. n in paenis requiratur passis omnino par delicto , an vero extendi possis ad maius nocumentum , quam quod peccans intulit. XXXI. Qua si intrinseca poenae laxatio, quἀ extrinseca. XXXII. Quae sint praecipua incitamenta ad peccandum , . an propter facilitatem em consuetudinem peccandi poena

intendantur.

XXXIII. Ubi poena est

arbitraria an rectius mi

nuatur.

XXXIV. n ad poenam exigendam bellum suscipi possit. XXXV. An reges ius habeant puniendi quass,is

personas jus natura es gentium violantes.

XXXVI. On detur beLIum poenale propter delicta in Deum commisia. XXXVII. - ad religio nem Christianam propagandam bellare liceat. XXXVIII. An in ristianos qua tales , Neleos qui Chrsi legem pro vera quidem babent, sed circa ejus interpretationem ballucinan

I. Consideratis factis ut possunt rapa

rari , quomodo ea porro considerandae Ut punienda.

'. Poena est malum passionis,quod . . . infligitur ob malum actionis: seu poe-

439쪽

Gret. d.

e. I . n. 3. Pus I. s. c. 3.

is LIBER II. na est noxae vindicta & delictorum

coercitio.

DI. Quid es malum passonis P

Passionis malum est omne id, quod per modum coactionis & pro imperio alicui imponitur propter inatum actionis , seu propter delictum praecedens sive in agendo , sive in omittendo consistat , omissio enim comprehenditur hic sub actione. Huc referuntur operae, quae alicui pro poena injunguntur, ut si quis condemnetur ad metallum, ergastulum, eXtruenis dum vallum &c. si scilicet tantum considerentur ut molestae, & ut passiones Propter praecedens delictum, si cnim confiderentur ut debitae visummi imperii , etiam invito possiant injungi, sed poena non sunt. IV. Luid dicendum de incommodis, 'Vae patiuntur aliqui ob morbum

contagiothm ais corpus mutilum, aut alias impuritates '

Quamvis respectu Dei poen' Possint vocari, etiam ita appellari soleant , tamen hominum respectu

440쪽

poenae non sunt; quia hae requirunt &praecedens delictum & superioris

sententiam. Hinc etiam ante senten- , t iam latam carcer pro poena haberi Maiib. non potest , sed tantum pro custodia. .

V. An aliquem poena licet a ere ρ ι

R. Jure naturae non tantum aequum crimen

est , ut qui malum fecit, malum ferat,

Verum etiam praecipitur , ut delin- Ziegr. quentes puniantur ; nam eadem ope--

ra , qua prohibet delicta , praecipit fur poenam , Sc lex , nisi sit ita Persecta , 'f. i.

sanctione non caret. Γ, . .

V l. Poena an pertinet ad justiam U PUsi 8. Agnatricem seu distributivam , an

ad expletricem seu commutati- Grol. b.c.

N. Pertinet ad eXpletricem seu com- Gω. mutativam, Quia est tantum collatio ς φ rei cum re, seu tantum Conrertur poe- β. 33.

na cum delicto : si hoc sit magnum vel parvum, & poena est magna vel ,-- parva. Sicut in emtione est collatio lo aliter. merciS ad nummCs, quanquam alibi merx eadem plus, alibi minuS Valet , Pu . I. g. itemque nummi. Hinc quoque est dat D d a cur ire.

SEARCH

MENU NAVIGATION