Phil. Reinh. Vitriarii ... Institutiones juris naturæ et gentium in usum serenissimi principis Christiani Ludovici ... ad methodum Hugonis Grotii conscriptæ & auctæ à Johanne Jacobo Vitriario. Accedit Johannis Francisci Buddei Historia juris naturali

발행: 1719년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류:

811쪽

NATURAE ET GENTIUM. Q

Interim supremum rerum omnium dominium manet penes Deum, a) ita ut AE LCtiam dominium humano consensu qualicun- 'que rite acquisitum, invitis Dominis interdum alio , jussit suo transferat: quin E-L A mlaraeis, ut hujus gentis Doctores tradunt, per- G. M. 1. miserit, alienas subinde invadere regiones. ' δ' et 'Huc & Dccimarum ibὶ aliarumque rerum byadd. Sacerdotibus Levitis. Pauperibus assignatio Nicolaus

divina, aliaque legis Mosaicae capita, spes n.

De furto itaque tria initio sunt observan-fastisuda. Primum, quaenam in furtivam causam V. Cadant; secundum, quam late furti nomen in naturali hoc interdicto se eXtendat 3 &Cis, is, tertium, quodnam & unde inter Ebraeos dc Dri Gentiles seu Noachidas discrimen. πιε .c.III Cadunt in caulam furtivam tum personae, Atum res :& ad illas quod attinet, tum liberi reeis. homines, tum servi. Ixxx.

Furti nomen & quod clam & quod palam

nec inscio domino fit, denotat. Damnum priri, cuique illatum , sive ab hominibus sive af LE brutis, licet alia voce apud Ebraeos denote. IV t. 82. tur, huc tamen etiam refertur. N imirum data ἐ-mnum quacunque ratione a persona illatum II. hoc interdicto comprehenditur, jureque ad-Co naturali vetatur. De damno autem abesti- .is illato, lecus opinantur c) dc quod a Numine ea de re sancitum est, ad leges civiles rese- tesuri, runt

812쪽

66 SYNOPSIS IURIS

misisὶ ad runt. Unde porro si tiraelitae brutum Gentiliti siqua. intulerit damnum, neutiquam ad ejus com-drυς pensationem teneri Isiaelitam. Gentilem ve- V pQ ro tener si ejus bruto acceperit damnum fiabus. Israelita, idque ex jure superinducto. lib. III. Dilcrimen vero quod hic inter Ebraeos &Gentiles intercedit, ex eo oritur, quod Juri,.. Naturali varia addiderunt ratione dominii, temperamenta. Unde quidem aliquando id fieri permittebatur, quod ex Jure simpliciter Naturali seu Noachidarum furtum esset; sur- tum quoque Ebraeis non erat , quod itidem ex jure simpliciter Naturali tale fuisset. Huc spectat quod asserunt, operarium eXtra ope

Tae tempus, uvas Comedentem Committere

furtum : Ebraeum Contra surripientem id quod minoris eth minimo nummo, quem PROTAM vocant, a furti crimine esse alienum. Hoc quoque decem ista Jo sua:&Synta Dedi ii ejus decreta spectant. I. VI. Non licebat bona alterius hoc nomine aute. III. invadere, aut surripere, aut quocunque mo-δὶ, d. do ad se trahere, quod a Religione ludaicaris .ius dὶ esset alienus. Quin & si quis ob aposta- Contro . siam capitali assiciebatur supplicio, bona ta- ar ' men elus atl haeredes spectabant, nisi univer-XXIV. sitas urbis apostasiae rea facta fuisset. add V. Furtum itaque & Ebraeus committebat, ρt με si Gentilis hona contrectaret, vel dolo malo ad se traheret , sive iiij usto pondere dc

c. 4. mensura,

813쪽

NATURAE ET GENTIUM. 6

mensura, sive alia ratione hoc fieret. Adeoque in alterius sive Ebraei sive Gentilis damnum mentiri, illis nefas habebatur: unde dc omnis fraus in contractibus, procul facessere debebat. Ceteroquin tamen fallere Gentiles, & mendaciis erga eos uti, non pro criminc reputabant.

Hoc vero de Pacis jure est capiendum, namque in bello publica auctoritate indicto, in bona Gentilium quaevis sibi permissa, statuebant; se) sed & alienas quascunque ter- et vid. ras invadere, adeoque res &. personas alieni' 'frojuris in suum redigere , Ebraris fas fuisses. ι, a. perhibet L. tantur

Furti nomine etiam contineri volunt, si cap. . quis vicini agri lcrminum seu metas intra confinii lineam aut angulum summoveret. Legem sacram lainen,quae hac de re eXtat,ad

terram sanctam signanter in lege memoratam, attinere riunt. Unde si quis iccus in terra sancta fecisset, eum & interdictum pen Seld. L.

rate de furto,& legem hanc specialem de ter- b 'minis, violasse. . disis

Inter modos acquirendi rerum dominia, rendi iure serebant occupationem. γ) Occupari au-Jφη re tem res omnes possunt, quae sunt nullius : quod si res ejusmodi custodia serventur, patiatio unde intelligi possit, eas esse alterius domi- Md. Groni, non poterant occupatione acquiri, sicuti nec res deperditae aut derelictae, quae in custodiae e. t.

814쪽

68 SYNOPSIS IURIS

stodiar aliquem locum stabilem ac occlusumi ι. 1κ devenerant. Illae quippe ejus, cujus erat lo- e. 6.ρὸν cus, factae censebantur. Fundus .e) tum de- inter . mum occupatus Credebatur, si dominus occupans eum opere quodam coluisset. d.γε i. e. R Crum deperditarum seu casu amisiarum . s. ω9. ἡ eadem erat Conditio, quae nondum oc-bὶ vid. cupatarum, quin si Ebraeus rem gentilemi , , xςp erat, dominusque prior illi innotesce- p bis ' ret, eam rest ituere non tenebatur, desiissedo . l. e. enim per amissionem dominium prioris,s. I a. credebant: ait si res deperdita fuisset Ebraei, eam ex lege civili, restituere, Ebraei obligati erant, nisi dominus rem deperditam p/lam pro derelicta haberet. Excipiunt itidem Praevaricatores seu Mini m. namque hisce ut res restituerent, non fuisse obligatos E-.

Sed occupari quoque poterant bona Proselyti justitiae, sine haeredibus obeuntis, itemque ager a Gentili emptus, priusquam Syngrapha contractus firmaretur. Reliquiae vero ιγ h. . seu gum agris, egenorum occupationi exis P seud. politae erant. Omnem Vero occupationem

niti consensu pii morum divisorum, si de

admittendo occupante, quoties res aut non e. 4. . . . dum fuerin L possessi, aut nullius in bonis Seld. c. csib coeperint, cXistimabant.

815쪽

NAT URAE ET GENTIUM. 69

lus contractus, nisi calceo tradito, ratus es et. ιι Seculis autem sequentibus, Praedia emtoris h. ita demum fiebant, si aut nummis datis , aut Puθεα- syngraphae testimonio, aut corporali polles . si

sioni, ca adquisivisset. ἔRes mobiles alienabantur sere aut venditi, s hone, aut permutatione , aut donatione. Con- C stituto , etiam soluto pretio, in emptoris dominium res non transibat , nisi prehensione, tractu aut ductu & traditione. Sed & a permuta busi sta..tione, nec non donatione, friusquam pol- cipiunt. sessio corporalis accederet, aeque ac a priori Conixactu, po erat recedi: idque ex Majorum constitutionibus.

Si quis J ud ar us Judaeo bona mobilia utri

usque bona fide vendiderat , pretio, vero rei valore seXta parte, majori seu tanto mi- .nori st) pars illa texta, et , cui inde damnum l) m. . est illatum, erat relandenda; sed & contra- t. c. g. g. dium rescindere emptori, nondum finita ne gotiatione, venditori semper, fas erat: quaei omnia secus se habebant, si sexta parte minus per mi. discrimen e siet. Et ita quoque in permutatione rerum fungibilium, exceptis instrumentis, vasis, pecoribus, sese res habebat . . Proselytorum, ut fere nunquam non, ita dc hic deterior crat conditio ; nec enim E-hraeus damnum illi hac ratione illatum, restituere debebat. Sed nec moribundus Proselytus justitiae poterat per testamentum bona su a

816쪽

o SYNOPSIS IURIS

sua distribuere aut dare proli, natae aut conceptae, antequam Proselytus fieret: idque rad. eX moribus superinductis. L. H. e. Non praetermittendum , Egenornm in

m gente Ebriea jus fuisse singulare. Hujus septem erant Capita, Angulus, Spicilegium, Racematio, Acini decidui, quod per oblia usura Vionem relinquitur, Decima pauperis, Elis quo- leemosyna.

sunt mi- ad Eleemosynas, m quod attinet, i non tantum simpliciter necessaria, seu &ea,kii '' insuper , quae ad pristinae unde deciderant

D . i. h. vitae sortisque splendorem spectarent, n Sanchen. &'genus alia, erant subministranda. Publica auctoritate , quae colligebanture. H. Dub. eleemosynae, erae sententia forensi etiam exigi M. Trut poterant: so) pauperum nomine autem qui n. venerint , accurate definiunt : sane inter alia . . tib r. hoc addiderunt, ut pauperis jure is demum e. s. Diab. frueretur,qui artificio honesto sedulo incum- . bendo , non tamen quae vitae iustentandae q' necessaria erant, sibi comparare poterat.

atmiisi Ceterum quinque priorum Capitum ea erat quantum, Conditio ut quae sic pauperibus erant prindiscedunt, standa. etiam invitis Dominis potuerint au-r ςν ' ferri quod tamen non fas erat, si partem

vocantur saltem Moralisiae, Durandus , Paludanus , Cajetanus, Vasquius. vid. Ludoricus Montaltius in Litteris Provincialibus DiIP. I 2. cumprimis p. 347. οὶ cons. Zieglerus ad Grat. de I. B. tar P. tib II. c. io.

817쪽

NATURAE ET GENTIUM. 7 i

saltem donorum ejusmodi, auferrent, vel si ea negligerent plane, aut justo non peterent

tempore.

Eodem cum Ebraeis hic sitiebantur jure Proselyti iustitiae. Proselyti domicilii e kemosynarum saltem fiebant participes: non IJ μμ

tamen arcebantur, uti nec ceteri Gentiles, tu μ' si pauperum qui ei Judaeis, Iurbae te Coin III.truct miscerent, idque ex jure superinducto. E- 3. p. I. braeum tamen a Gentili petere eleemosy- ωρ nam, nefas erat: aut oblatam palam , nisi urgente extrema necessitate,accipere. Eousque e. i , . tamen jus & favorem necessitatis, ut invito iDomino aliquid surripi posset, sp) se ex- ρ'iμ tendere, abnuebant.

Nunc quemadmodum personarum domi' M. IX. nium, Jure Ebraeorum acquiratur, est dil- n. ΣΟ.piciendum. Triplici ratione oriebatur servitus: aut , si quis se alteri in servitutem man- , . cipabat, aut ex sori, aut denique ex Patris Ei loros addictione. ad h. l. Seipsum poterat quis vendere urgente eX- trema necessitate. sq) Ex fori senIentia, si icit . . quis, furti reus, solvendo non erat, actori Grot. Ex. in servitutem addicebatur,non foemina,quae , 3 S ne se ipsam in servitutem venderet,aut terv Semeret, in monitis erat. Addicebatur praγ Si l.f., terea Ebraeo, non Proselyto cujuscunque ad Grat. generis, multo minus Gentili. Si quis seip- i b H.

sum Gentili vendidisset, quod tamen nefas Ddd habe-zo.

818쪽

2 SYNOPSIS IURIS

habebatur, Gentilis quidem acquirebat dominium, erat tamen bis redimendus: liberi autem ejus & posteri non fiebant servi. Servus ex fori sententia Ebraeo addictus , mitius ceteris habebatur, uxorique ejus, Scliberis ex ea susceptis, victum, Vestitum, dc domicilium, praestabat Dominus, Cui tamen neque hi, neque illa, serviebant. Servitus talis sexennio perimebatur, Ceteroquin Jubilaeum vel ultroneae manumissionis lyngrapha finiebat servitutem. Quod ad mortem Domini attinet, si is Gentilis esset, eti- ρ . lib. am plane servitutem tollebat, si Ebraeus tum N AE L demum, nisi filium, qui succederet, relin

Addicto ex sententia sori, poterat Dominus ancillam thoro conjungere, ut ita ter vos ex ea susciperet: sed tum demum,si praece pro de multiplicando humano genere, secisset satis: non tamen poterat Dominus a tali servo uxorem legitimam sejungere, aut binis servis unam jungere ancillam. Haec vero deservo, qui seipsum vendiderat, non intelligunt, ad quem nec legem de aure persoranda pertinere volunt: ut cetera horum servorum discrimina taceam. Ex Patris addictione in servitutem tem porariam tradebatur filia, seu ea, quae adhuc minor, eX consuetudine gentis, erat. Id Grotiis, quς urgente e Xtrema paupertate, 9 sed ne

Lib. II. ' tum

819쪽

NATURAE ET GENTIUM. 73

tum quidem nisi spes csset, aut emptorem δε T saut filium ejus, eam ducturum in matrimo- . P. c. nium, licebat. Si sponsalia detrectaret em - . . . Crptor, minor ejusmodi pro ancilla per sexennium habebatur, nisi vel ex redemtione, Veli,1 alia de caula,servitus exspiraret. Cum libertate & munera illi, ex lege sacra, danda erant: prorogari autem servitus in ancillis,

aure perforata, non poterat. Servorum Cananaeorum aliorumve Genti- Seld. L.

lium dominium in pace acquirebatur, ven- VI. c. ditione, permutatione, syngrapha, eodem V L fere modo ac praediorum. Ut Vero a' - eoisflienatio ista rata esset, debebat servus OpUS Ziegler. servile pretestare, nimirum solvere , aut indu- ad Grol.

ere debebat Domino calceamenta. Et ex his- lL Ce, non Ebraeis, opera mere servilia erant 'x'

exigenda. 'Hi servi duplicis erant generis: alii circumcisi & baptistati,alii tantum Proselyti domicilii. Priores manumittebantur, pretio Domino dato, aut Syngrapha ultro ei data a Domino, aut si membrum aliquod praecipuum, a DO-mino esset mutilatum. Posterioris generis ex prioribus duabus aliisque quibusdam, neutiquam ex tertia causa, manumittebantur. Servus gentilis, ab Ebraeo Gentili venditus, debebat redimi : nec fas erat ulla ratione servum in terras alienas transferre, hinc

ne quidem licuit domino, servum invitum D d d α in

820쪽

SYNOPSIS JURIS

in alienas terras comitem sibi adhibere, Ancilla libidini se palam prostituens, ni si calligaret eam satis Dominus, erat manu mittenda. , , d. Proles & posteri hujusmodi servorum Scinotius ancillarum etiam servi erant. Et licet ancil- tib IL proles matris sequeretur conditionem st)ώ. servi nihilominus libera erat, nisi ex ancil-Ziclaros la suscepta fuisset. Ex Israelitide susceptus fi- tque lius, aeque ac ex Gentili libera , filius li-

add. Quod vero nonnulli dicunt, apud Gen- P en- tiles prolem sequi conditionem maris, id de j j ii Gentilibus , qui matrimonio rite conjun- ἡ gi post uni, non de servis peritiores intelli-

'gunt.

Et si sceminarum monitum erat, ne eme rent servos, si tamen hoc facerent, dominium sibi acquirebant. Nec servos facile manumittendos, praeterquam in casibus alibi: ' memoratis, docebant. Nonnulli tamen prolubitu Dominum hoc facere potuisse, Con- com as tendunt. Sed & saevire in ejusmodi servos Ondent quacunque ratione fas erat. Servi autem mi-M ,; ., norum Π tu, us Cetera bona, erant in fori iustitus, tutela. Regulari er etiam servus nihil possiferi s debat, sed quae habebant erant Domini, nisi runt, ex Domini permissione. u)Dorum De

aliquot a

tabor edidit, quibus addi potest Laurentius Piguorius.

SEARCH

MENU NAVIGATION