Tou megalou Hippokratous hapanta. Magni Hippocratis Opera omnia

31쪽

ματος ες διαπτοην οισι πλεον ἀφαιρέεται υγιεινότερον. πυκνότης σώματος ες διαπνοην οἷσιν ελαττον δεφαιρέεTαι νοσερόν. οἱ διαπνεόμενοι καλῶς ασθενέστεροι καὶ πιεινότεροι καὶ ευανάσφαλτοι. οι διαπνεόμενοι κακῶς πριν η νοσέεινιπυρότεροι, νοσησαντες δὲ δυσανάσφαλτοι. ταυτα δε και tum sigillatim tum per partes. Magnitudo ipsorΠm magna ot non magna. Indicia, titillatio, dolor, ruptio, mens, sudor, urinarum sedimentum, quies, jactatio, Visus, imaginationes, moxbus regius, singultus, morbus comitialis, sanguis integer, somnus. Et ex his et eX aliis quas insunt a natuYa et quaecunque ejusmodi ad noxam set utilitatem tendunt. Labores totius et partis et magnitudinis signa, alterius quidem ad majus, alterius Vero ad minus et ex utrisque ad majus et ex utrisque ad minus. Dulce non dulce Dulce facultate velut aqua, dulce gustu Velut mel, utro rumque signa, Ulcera, oculi, et gustus, et in his magis et minus. Dulce ad aspectum et in coloribus ot in aliis mixturis, dulce magis et minuS. Corporis raritas ad per spirationem quibus amplius auferturi salubrior. Corporis densitas ad perspirationem quibus minus aufertur insalu brior. Quibus corpus probe perspirat, ii imbecilliores et salubriores existunt, prompteque restituuntur. Quibus male porspirat, ii prius quam aegrotent robustiores sunt, cum vero in morbum inciderunt, aegrius Testituuntur. Haec autom

32쪽

στόμα, βρόrr0ς, πνεύμων, και ἡ ἄλλη διαπνοή. προ- φης καὶ υγρῆς καὶ ξηρῆς στόμα, στόμαχος, κοιλίη. ri δεαρχαιοτερη τρ0φῆ διά τ0υ ἐπιγαστρίου ὀμφαλός. ρίρωσις

φοιτῶ. δίrαμις μίη καὶ οὐ μίη, ἡ πάντα ταῖτα καὶ τὼ ἐτου- ροῖα διοικέεται, ὴ μεν ες ζωὴν 620υ καὶ μέρε0ς, ἡ δε ες α σθησιν υλου καὶ μερεος. γάλα τρ0τὴ ,' οισι γάλα τρ0φὴ κατὰ φύσιν, ἴλλοισι δε οὐχὶ, άλλοισι δἐ 0ισιν Οινος τροφὴ, καὶ οισιν Οὐχὶ τροφὴ, καὶ σύρκες καὶ ἴλλαι ιδέαι τροφῆς πολλαὶ, καὶ κατὰ χώρην καὶ ἐθισμ0ν τρέφεται τὰ μἐν ες

G0ν εὐστόχως ες δύναμιν ξυναρμοσδέν. 294J γάλα καὶ αἷμα

et toti et parti altribuutitur. Pulmo contrarium Corpori alimentum trahit et reliqua omnia idem. Alimenti spiritias Principium nares, Os, guttur, pulmo, reliquaque perspiratio. Alimenti tum humidi tum sicci principium os, gula,

ventriculus. At antiquius alimentum per abdomen umbili Cus. Vena1 Uin Origo tanquam radix hepar est, et arteriarum cor. Ex liis per omnia sanguis et spiritus pervagatur, calorque per thaec permeat. Facultas una et non Una eXqua. IIaec Omuia, et ab liis diversa administrantur. Alia quidem ad totius et partis vitam, alia vero ad sensum totius et partis. Lac alimentum, quibusdam pro NatuΓα lac alimentum est, aliis vero minime. Sunt quibus vinum ali mentum est, sunt quibus 11o11 est. Et carnes multaeque aliae alimenti sormae et pro regione et pro consuetudine. Aluntur haec quidem ad incremonium et ut subsistant, ita eo vero tantum ut subsistant veluti senes, alia insuper ad robur. Assectio alia letica non est a natura praestat in omnibus habitus salubris. Quantitatem apte ad vires accommodatam recta conjectura consequi ardua res est. Lac et sanguis

33쪽

τες. χυμοὶ ιδι0ι ξυμφέρ0ντες. τὸ ξυμφωνον διάφωνον. το

ταβεβλημέν0ν, ἀκμάζ0υσιν αμετάβλητ0ν ἐς τυπωσιν λέ ηἐλιοι, ἐς κίνησιν ό, ἐς τελειότητα σί. ἄλλ0ι φασὶ ἐς μ09τqν μι ἐς κίνησιν οστ , ἐς ἔξοδον σί, ἴλλυι ν ἐς ἰδέην ἐς πρῶτον ἄλμα ρ , ἐς τελειότητα τ', ἐς διάκρισιν μ , ἐς μετάβασιν π ,

ἐς ἔκπτωσιν σμ. Ουκ ἔστι καὶ Γύτι. γίνεται δἐ ἐν τουτοισι alimenti redundantia. Circuitus ad multa consentiunt, ad

foetum et ad illius alimentum. Rursus autem sursum repit in lac et in alimentum et ad infantem. Vitam habent non, animantia, vitam habent animantia et animantium partes. Omnium naturae a nullo edoctae stant. Sanguis alienus utilis, sanguis proprius utilis sanguis alienus noxius, san guis proprius noxius. Humores proprii noXii, humores alieni noxii. Humores alieni conferentes, humores proprii Coti ferentes. Consentiens minime consentiens. Dissentiens mi , Dime dissentiens. Lac alienum probum, lac proprium noXium. LaC alienum noXium, lac proprium utile. Cibus juvenibus leniter coctus, senibus extreme immutatus, in aetatis vigora Constitutis minime immutatus. Ad conformationem soles

triginta quinque, ad motionem septuaginta, ad perfectio nem ducenti et decem. Alii tradunt ad formam quadraginta quinque, ad motionem sex et septuaginta, ad exitum ducentos et decem. Aliis ad speciem quinquaginta ad Primum saltum centum; ad perfectionem trecenti. Ad distanctionem quadraginta; ad iratisitionem octoginta; ad elapsum ducenti quadraginta. Non est et est. In his autem

34쪽

τριπλάσιαι. κνημ' και βραχίονι τετραπλάσιαι. μηsω πενταπλάσιαι, και εἴ τι εν τουτοισι δυναται πλέον ῆ ελασσον. αἶψα Urρον και αἷμα στερεόν. αἷμα υγρον ἀστεῖον. αἷμα στερεὸν φλαυρον. προς τι πάντα φλαυρα καὶ αστεια. ὀδυς Γνω κάτω

μίη- lj δυναμις τροφης κρέσσων η ὁ κ0ς. ὁγκος τρ0της κρίσθων η δυναμις καὶ ἐν ὐγροῖσι καὶ εν ξηροῖσιν ἀφαιρέει καὶ

προστίθησι τουτο αυτό. Tua μεν ἀφαιρέει, τω δε προστίθησιτο αυτό. φλεβων διασφύξιες, καὶ αναπνοο πνευμαTOς καθ'

temporibus et ex toto et eX parte plures et pauciores nascuntur, neque Vero multo plures quam pauciores. At pauciores tot et quaec que alia his similia. Ossium alimentum ex fractura. Naso bis quinque dies debentur: maxillae et claviculae et costis bis totidom: cubito triplices tibiao otbrachio quadruplices: femori quintuplices et si quod in his Plus aut minus potest. Sanguis humidus et sanguis solidus. Sanguis humidus probus, sanguis solidus vitiosus. Proba omnia et vitiosa ad aliquid referri debent. Via sursum deorsum una. Alimenti facultas mole praestantior, alimenti mo-Ies facultate praestantior et in humi dis et in siccis. Detrahit et apponit idem, huic quidem detrahit, illi vero apponitidem. Venarum pulsationes et spiritus respiratio pro aetate consentiunt et dissentiunt, et morbi ot sanitatis sunt indicia, magisque sanitatis quam morbi et morbi magis quam sanitatis, spiritus enim etiam alimentum est Η umidius alimonium facilius quam siccum immutatur. Siccum alimonium lacilius quam humidum immutatur. Quod aegro immutatur aegre consumitur. Quod faciIe apponitur facile

35쪽

γνώμας, ὁκοῖα μεν πάσχουσιν ob κύμνοντες ἐν ἐκάστοισι των νουσημάτων ὀρθῶς εγραψαν καὶ ὀκ0ίως ενια ἀπψαινεν α consumitur. Qui celeri appositione indigent, iis humillum

medicamentum ad resumendas Vires optimum. Qui vero adhuc colexiore, per odoratum. At qui tardiore appositiorio opus habent, iis solidus cibus exhibendus. Musculi .soli diores aegrius reliquis colliquescunt eScepto osse et nervo. Quae exercitata sunt aegre immutantiar, ipsaque in stio ge-noro se ipsis quam pro natura Valentiora sunt, ideo ipse inter se aegrius colliquescunt. Pus eX Carne, Purulentum exsanguine et ex Teliquo hUmore. Pu8 Ulceris aliment iam, pus venae et axteriae alimentiam. Medulla ossis alimonium, ideo callo firmatiar. Facultas omnia auget et alit ac propagat. Humiditas alimento vehiculum praebet.

HIPPOCRATIS DE RATIONE VICTUS IN MORBIS ACUTIS LIBEB.

Qui Cnidias appollatas sententias scriptis tradiderunt, ii sano quae in singulis morbis aegri patiuntur et quomodo eorum nonnulla ipsis eveniant vecte conscripserunt, et huc

36쪽

μακα ελατηρια διδόναι καὶ υρρὰν καὶ γύλα ες την Αρην

καίτοι μεῖα ἐουτο παροκαν. τὰς μέν τοι π0λυιροπίας τὰς usqtae quidem quae quivis etiam medicinae ignarus Tocte scribere potuerit, si probe ex unoquoque aegro quae patia iurintellexerit. At quaecunque medicum non referente aegTopraedixisse Oportuit, ea magna ex parte praetermissa fiant, quaedam in quibusdam, nonnullaque ad Corajecturalem Cognitionem valde accommodata. Cum vero ad conjecturalem cog itionem Teseratur, quomodo stragula curare oporteat, in

iis multo aliter quam illi disseruerint sentio. Ac neque solii ni ob id non laudo, sed qUod paucis etia in numero Teme diis uti sunt. Nam et plurima ab iplis relata sunt, praeterque m in morbis aculis, medicamenta deorsum purgantia exhibenda et serum et lac tempestive propinandum. Haecig tur si bona essent et morbis quibus exhibenda monent convenieratia, longe majore laude digna essent, quod paucastificerent. Nunc vero res aliter se liabet. Qui tamen postea recognoveriant, ii medi Ce magis, quae lingulis exhibenda sunt psercurrerunt. Sed neque de victus ratione quicquam ilia tu dignum Vet res scriptis tradiderunt, eamque, quam

37쪽

πλευμ0νίην καὶ φρενῖτιν καὶ ληθαργυν καὶ καῖσον καὶ

Vis magna res sit o mi serunt. Varia tamen morborum singuloruire genera multiplicemque eorum divisionem Non igno Tarunt qAidam. At numero S morborum singulorum plane declarare studentes non recte scripserunt. Neque enim quis facile numeret, si quis ex eo aegrotantium morbum ae stimet, quod ab altero re quadam disserat. Neque eundem esse morbum Teputet, nisi eodem nomine nuncupetur. Mihi autem placet ut ad omia em artem animum attendamus. Nam quae Tecte procedunt OseTa, ea recte singula facere oportet: quae item coloritate opus habent celeriter, quae etiam munditiem desiderant munde, et quae citra dolorem tractari postulant, ea quam maxime fieri possit sine dolore facere, Caeteraque omnia id genus multo aliter quam proXimi meli Orem in formam commutare convenit. Sed maxime eUrum edicum probaverim qui in morbis acutis, quorum Vi plerumque homines intereunt, longo melius caeteris se gerat. Sunt autem hi quantum nominibus veteres compleXi sunt,

pleuritis, Peripneumonia, phrenitis, lethargus, febris ai-

38쪽

Ed. Chart. XI. Γ4. 6.J Foes. I. 584. Ed. Lind. I. a7o. τἄλλα νουσηματα. ὁκόσα τουτέων ἐχόμενά ἐστιν, ων os πυρετοὶ το ἐπίπαν ξυνεχέες οντες κτείνουσιν. 6ταν γάρ μ' λοιμώδεος νόσου τρόπος τις κ0ινὸς επιδημησν , αλλὰ σποράδεες εωσιν Αἱ νόσοι και μη παθαπλησιοι, υπὸ τουτέων των νουσημάτων ἀποθνησκ0υσι μὰλλ0ν η υπὸ των αλλων των ξυμπάντων. ἴ6J οι μεν οὐν ἰδιωται Ου κάρτα γινωσκουσι τους εἰς ταυτα διαφέροντας των πέλας, ετεροίων τε μῆλλον ἷημάτων ἐπαινέται η η'έκται εἰσίν. ἐπειτα μέγα σημεῖον τόδε, οτιοι μεν δημόται ἀξυνετωτατ0ι αυz0ὶ ἐωυτῶν περὶ τουτέων των νουσημάzων εἰσὶν, ωστε μελετητέα εἰναι. οι γὰρ μη ἰητροὶ ιητροὶ δοκέουσιν εἰναι μάλιστα διὰ ταυτας τὰς νουσους.ὐηῖδιον γὰρ τὰ oνόματα ἐκμανδάνειν, οκυια νενόμισται προσφέρεσθαι πρ0ς τους τὰ τ0ιαυτα κάμνοντας. ην γὰρ ὀνο- μύσν τις πτισάνης χυλὸν καὶ οἰν0ν τ0ιον η τοῖον η καὶ μελίκρητον, ἄπαντα τοῖσι δημυτ σι δοκε0υσιν ιητροὶ ταυταλέγειν, οῖ τε βελτί0υς καὶ os χείρους. τὰ δε οὐχ oυτως ἔχει, αλλ' εν τουτέοισι δ' καὶ πανυ μέγα διαφέρουσιν ἔτεροι ετ ρων. δοκέει δέ μοι ἄξια γραφης εἰναι ταυια μάλιστα, ὁκόσα

dotis ot quicunque alii morbi ad hos consequuntur, quorum febres omnino continuae interficiunt. Cum enim nullum postiloniis morbi commune geNUS populaxiter grassatum fuerit, sed dispersi morbi et non similes fuerint, ab liis plures

quam ab aliis omnibus moriuntur. Populares igitur non satis discornunt eos qui in his longe proximis excellunt, aliarumque cUratiora iam Potius aut laudatores, aut Vitupora toros oxistunt. Deinde id magno est argumento, quod popularos hujusmodi morborum Dullam prorsus habeant inlini ligontiam, cum ad eam non nisi studio perveniri possit. Nam ot qui medicinae Non prositentur scientiam, medici maximo in ejusmodi morbis esse Videntur, facile est enim nomina quae circa hujusmodi aegrotantes proferri solent, ediscoro. Nompo si quis pii sanae cremorem nomina erit, hocque vel illud vinum aut etiam mulsum, eadem Omlata Videntur plo bojis dicore medici tum meliores tum deteriores. At non ita so ros habet, verum in his sane Vel maxime aliis pra0-

stant. Videntur autem mihi dignissima esse quae scribantur

39쪽

ναι, καὶ ὁκόσα μεγάλας ἀφελείας φέρει η μεγάλας βλάβας.

ἀκαταμάθητα 271J μεν ουν τάδε εστι διὰ τί ἄρα εν τοῖσιν ὀξείησι νουσοισιν οἱ μεν των ἰητρῶν ἄπαντα τον αιωνα διατελέουσι πτισάνας διδόντες ὰδιηθῆτους καὶ νομίζουσιν ὀρθῶς ἰητρευειν, οἷ δέ τινες περὶ παντ0ς ποιου 'Tαι Oκως κριθον μηδεμίην καταπίνη o κύμνων. μεγάλην γὰρ βλάβην nro υνται εἰναι, αλλά δι oθονίου διηθευοντες τυν χυλον διδόασιν. οἱ δέ τινες αυτέων ουτ αν πτισάνην παχείην δοῖεν ουτε χυλ0ν. οἶ μἐν μέχρις ἄν εβδ0μαλς γένηται o κάμνων,

ουν ουδὲ προβάλλεσθαι τά τ0ιαυτα ζητηματα ειθισμένοι εἰσὶν οἱ ἰητρ0ί. ὶ0ως δἐ Ουδἐ πρ0βαλλόμενα ευρίσκεται, καίτοι δια- β0λην γε ἐχει ολη η τέχνη πρ0ς των δημ0τέων μεγάλην, ἄψ μηδἐ δοκέειν υλως ἰητρικην εἰναι. εν γε τοῖσιν ὁ σι των νουσημάτων τοσόνδε διοίσουσιν ἀλλ λων οἱ χειρωνάκταιωστε a o ἔτερος προσφέρει ηγευμεν0ς ἄριστα εἶναι, ταυτα

quaecunque medicis ignorantur, quamvis scitu commoda existant, quaeque magnas utilitateS aut magnas noXas inseaxunt. Quae igitur ignorantur laaec sunt. Quanam de causa in morbis acutis quidam medici toto vitae tempore in ptisana non collata exhibenda perseverent, et Mecte se curare exi stiment. Quidam etiam omni ratione contendant, ne ullo modo hordeum aeger devoret, quod inde magnum secuturum detrimentum existiment. Verum per linteum exco-1antes ejus succum porrigunt. Horum etiam nonnulli neque pii sanam crassam neque succum exhibeant. Et hi quidem dum septimum diem aeger attigerit, alii vero dum in totum morbus judicatus fuerit. Hujusmodi itaque quaestiones non admodiam Proponere medici consueverunt, ac ne- quo sorte si proponant inVeniuntur. At Vero ars tota magnam quidem apud Vulgum calumniam sustinet, adeo ut nullam omnino medicinam esse existiment. Si quidom in acutis morbis in tantum inter se dissentiunt artifices, ut quae alter exhibet veluti optima reputans, ea jam mala alter

40쪽

10υς προκρίναντας. τὸ γὰρ γλίσχρασμα αὐτέης λεῖον καὶ ξυνεχες καὶ προσηνές ἐστι καὶ 6λισίηθὸν καὶ πλαδαρὸν με

videatur, quoniam augures eirridem alitem, si quidem sini stor appareat, bonum esse etaistimant, si Vero dexteΓ, maliam. . Et in aruspicina hujusmodi quoque alia Videntur in aliis. Sed et vatici Danlium nonnulli contraria his sentiunt. Hano autem speculationem tum Pulcherrimam, tum quam plurimis in arte maxime Commodis Cognatam e IIe censeo. Etenim omnibus aegris ad sanitatem magia iam qUippiam sacit, sanis que ad sanitatem tu eradam et iis qui sese exercent ad bo Dum habitum comparandum, tum etiam ad id qUod quis quo voluerit obtinendum. Ptisana igitUr Mectes videtur Omnibus frumcntacois eduliis praesexri in his morbis acutis, eosque qui eam praetulerunt laudo. Nam et lentorem habet lac vom, continuam et si a Vem a C Iubri Cam, mediocriter humo scontona. sitim minime inserentem, et si quid elui indig0t, probo abluentem, neque adstri Ugit ne C malam turbation om adsert, neque in Ventre intumescit. Nempe inter coquendum quoad maxime siet i potuit intumuit. Qui ergo pii