장음표시 사용
51쪽
o Constantini Abbatis Caietani
gum commemorantem S.Benedictum, hisce Doctoribus longestis steriorem. In operibus S. Ambrosi Romae armo Christi is 83. ita pressis, liber hic ad Simplicianum directus habetur sed ad tomi quinti partem posteriorem cum alijs libris de quorum auctoritati bus non certo constat, relegatus: quidem ea narratione in epilo go suo decurtatus Arnoldus Vio eumdem librum Magno Gre-Am Vio gorio adscribendum censuit: etenim ita ille Scripsisse eriuris I k' Phώ brum um, De Conflictu vitiorum, vinutum, quiis eius nomι-biem. ne ΜS .reperitur in Bibliotheca nos a. Benedicti Mantuante citi lurq a multis, ut Domno Ioanne Berteis, Albat Luxemburgense, Dialogo I cI.in Regulam S. P. Benedicti O alijs proparte et iam Sancti Poaremὰ etiam*ltis ipse inlateas, alterius non esse, iam S. Gregorν Ioannes vero Grialus pro S. Isidoro his rationibus certat rioin Glitio AH autem esse opusculum Cui ipse scriptum reliquiuis μά- prRCod nomen praeferentes,ctsbius haud multu rtasse a Smmimis ab-P sitfbbrii testimonium optimo viro persuaserant a lori nequid di mutemus do uisse opus illud credimus , quod Mori iesus aetate Ioannis Chr2DHomi nomineserebatur. Sic enim ille de cis IIbmo n libro de Viris illustribus. Ad personam quoque cuiusdam, bili mae matrona Gregoria, reperitur opus eius in gne, de cimtiemsaission υ ,ct insilutione morum flue de compugnantia virtusum, O vitiorum . Ergoscripturarum varietates tam multas, interpretibus
potius, quam librarijs adscribemus. Caeterum nos vatias hasce ac inter se pugnantes Scriptorum mpiniones veritati unius nitori restituendas utcumque voluimus Min primis Griali, VVionis pace dixerim clibrum, de quo dissetimus,sicut neque Ambrosiij, Augustini, seu Leonis esse, ita neque Gregorij,aut Isidori. Quod vero ex illius stylo argumentum sumitur, inualidum plane est, ac prorsus inanes cum is non sollim lig-dori Sy non imorum libris,ut dicebat Grialumsed,ut V Vion volebat, Gregorij etiam soriptis consimilis sit Et eo maxime quod ratiocinatio omnis a Scriptorum dictione,seu stylo,qui pro rei temporis inconstanti sensuum facultate solet esse diueruis,desumpta', ut plurimum allucinari credatur Arguitur secundo a MSS. codicum titulis quod si hoc argumentum prosecto valeret, unus ridem liber non uni auctori aliquoties concedi deberet quando diuersiis inscriptus reperiatur Doctoribus in manu exaratis voluminibus varijs. Quamobrem Sigebertum, virum alioqui doctissimum, post quin gentesimum ab Isidori aetate in in Germania laribentem fuisse deceptum, absque iniuria dici potest.Qui se quod Grialus ipse nec co-
52쪽
stans esse videturin sua opinione quandoquidemin hoc de Viri tibus Nilijs opuscultu quod Isidoro primum tribuerat illud idem
esse postea affirmarit quod de Conuersatione visae&inmititione morum Chrysostomus scriptit. Quam eassequatur sententiam, illum omnino negat epilogum, qui supponit iam dicto libro de Virtutibus Iliijs Vertim cum isthaec ambo opuscula toto caelo inter sedisserant, non estcur Grialus istius rei culpam, ratis quidem, interpreetibus inferat: neque certe est,cur Breulius assutam epistolam vocete dem libri epilonina, cum peroratio illa libro ipsit utpote germana, longe ab epistolae scopo aberret. Et quia solidiora pro Veritate argumenta, quibus res omnis absoluatur, ex ipsius libri epilogo colligere possumusci ea de causa nos illum ex perantiquis exemplaribus petitum,in hunc locum reserre operaepretium duximus cita enim se habet. Tu autem homo aeei vigilanti sudio attende, quae dico: ct mihi Epilogus li-
ως mans supenda narrantisidem praebeto. Cusu amiselasione se Π nuper c noui, quod dico: V ir quidam religiosi auque in monastico eum . , quebis tu consitutus, nostro nam tempore antiqui hosis es inaudita ten-'mutum. sationepissatus ita ut idem matignus spiritus venimentorum imparneulas extra illum etiam incompositas immunda colluuione re brius foedaret auae in tantum erat horrenda foetida, ct noxia, ut
pars vesium,quam tetigisset,nusi deinceps esse usui apra, quamquam fui et abluta me quo cum interrogatus fuissem, cur omnipotens Deus talem versuto serpenti potesatem in eum dederit rescindi, i corius eriti immunditiam foris ostenderet,quod numquam in exteriori habitu fecisset nisi interiorem omnixo corrupisset, aut infidelitare bla phemia, aut certe ιnantis vana gloria Sanies quippe intus in corde, bras pervesimen fluit Gem quia long/psius, ego quidem non vidi sed tamen, ut arbitror, haec in illo erepraeuidi αuodsi non es ita , --quid iamrefactum putaturine causa e M praeterea gestim , ut iure muniutiam cordisfoeditas illa seruarei,ne hanc callidus hostis inanis gloria maculaDdaret, cuti Paulus, ne de magnitudine reuelasio 3 Cox num tumeret simulum carnis aecepit. Sit itaque horum quodlibet, aut certes nonfuerit, numquid ramen extremumsi positurustum,verum non eriti Uerum es omnimo, verum H, quod dico, non esse colluuionem illam extrinsecus animae noxiam,sist yeruare sudueri in
Interea fleui tu ipse indicare arasi, audis quosdam apud se H ibi M.
cere,non pine aliquem in patri uis natiuitatis perserim esse , tuu im '
53쪽
; a Constantini Abbatis Caietani
ptus es in patriasua . Quos prim- oportet, ratione veritatis refelli, Ossedem et qualite intelligenda sit prolata sententia demo bari . Audia ut eitur arienter, qui ba circa ut, quia dum sensumsacra Sc Aptura prudenter non considerant, pene omnes Sanctos contemnunt. Si
enim ita es via feruui ergo qιo:ριν minis conuers apud Romanos degunt, quotqciore Graecis apud Graecos quotquot ex Italis apud Italos, quotquot ex Gallis apud Gillos, quotquot ex Hiberis apud Hiberos, quotquot ex Germanis apud Germanos, quotquot ex
Aquitanicis apud Aquitanicos, quotquot ex Britannicis suis Tritan nicos , quotquo ex Anglicis apud Anelisos, religiose iuunt, imperet secti erunt. Ecce Paulus Mutonius ex Thebaeis apud Thebaos perfectisunt: ecce Hilarion ex Palestinis apud Palesinos perfectus μὰ ecce Macharius ex Aegγριν apud Aeraptios perfectus es: ecce Oxisinchus ciuiras ex proprijs civibus tota perfecta es: ecce vi ad vicinos nostros Auct , hu veniamus 2 Prota sis Geruasius in propria hae Mediolanens eiu
. i, is es t ις, propriaq. dom manentes, ac per decem annos monachorum vi-
scribere, Iam exercentes, ita perfecti fuerunt, ut martyressierent. An foraὸ8ς' nostra improuincia extra hane regulam erit excepti v non de ρυρν ijs,sed tantum de exteris babeat monachos SMagendum igitur magi res, ut bt quis fuerit, iuxta perfectorum regulam vivat, non parentum, non ropinquorum, non Unium illecebris a via perfectionis Luc. declineι. Si certe, iuxta Saluatoris ententiam, patri, matriq.fratribus sororibus, uxoribus, Atys, domibus , agris, cunctis, quapessidet, renunciare valebit. Hoc autem dico, non quo successores, quiri regno ad regnum, de publico ad remum transeunt summa laude non
ducam: d quo illos etiam. qui magis asseritibus patriamfugiunt,quam gressibus,selices atque perfectos silendam . Obsecro itaque illos, qui hoe apud os fieri posse denegant, ut stilanti studio considerant, cur non dixerit Dominus: Nemopropheta perfectus es in atri ua . Sed ibi quid aliud intelligendum est nisi quia acceptum dixit, nequaquam recepium auodque de Prophetis antiquis, et o intelligi voluis, qui apud incredusis Iudaeos non fuerunt accepti sed magis preti, Stephaa
Act.1 ad eos dicentri uem Prophetarum nonjuni persecuri Patres, iri, qui praenunciabant de aduentu Iusi, cuius vos nunc homicidae , pro-icoresfuinis vitiis autem non videat, quanta temeritatis,quantaeq.μ praesumptioni aliquem flbi prophetae nomen assumeres Tu igitur
m baritatis assectione tales redargue iuxta Regulam Patrum ui- Comme da μ' empe tuis, maxime atitem Sancti Confesseris Benedicti. Nons p. diibd ' ab ea quoque, nec illi addas quippiam, nec minuat Totum mim quo uineti habete , quam minus habet cuius uerba, atque Diqitigo b Coral
54쪽
que imperiai sectatores suos per eant ad eaeli palatia . Ecce, frater chari me inter caeteras meas occupasiones ham tibi
siermonem nocturnis horis licet ineuisa venuHate dictaui, atque eo
stripsi quem quia epi larem modum traM e cognoui, libellum potius De Conflictu iliorum atque Virtutum 2 nuncupare malui: qu aedisseruionis aliquid repereris, hunc legendum O Mysis Aere 4 vh in
Superiora haec, quae iam retulimus , non modo habentur in edi , di
tis Rugustini, vel Leonis nomine exemplaribus omnibus, Verum statile.
etiam ΜSS. alijs perantiquis, ut pote Bibliothecarum Casinensis,&S. Benedicti Mantuae. Sed hunc Epilogi contextum ad librunia ipsium necessariam connexionem habere, cuilibet ex industria rem perscrutanti, patere poterit. Unde ea exemplaria, quae Isidori nomi. ne impressa leguntur, mutilata prorsus iudicari debent. Primum , quia libri conci usio adeo frigida est, ut lectoris animus ex ea dictione suspensus remaneat & quidpiam aliud in ea desiderare videatur: ita enim habet: Tu autem, homo Dei vigilanti dis atιende, quaci cor ipse addiuuante, qui iuuin regnat inseculascubrum, Amen indignus esset prorsus Isidoro quod minime credam Lin librum. suum tam imperfectus perorationis terminus Secundo,quia ultima
eius libri sententia, quae alias diminuta est, ut integra sit, cum ea, quae in nostris exemplaribus extat, necessario connecti debet. Cuisiusdam enim monachi exemplum, quod ibi narratur, illusionu non . nisi praxis est aduersum nos malignorum spirituu quorum fiaudulentae tentationes ante ipsum eiusdem Epilogi principiu immediate iam descripta tuerant. Tertio, quia opusculum ipsum a monacho dicam Benedictinoo ad eiusdem professionis virum scriptum esse dignoscitur ut clarum fit ex eius praesertim capitibus, XI. XII.&XIII in quibus agitur de vigilijs, psalmodia, manuum labore, loci stabilitate, similibus monacho Benedictino familiaribus exercitumentis sed haec in cuius gratiam pertractentur cap. XV. insinua-itur, dum dicitur Si igitur saecularibus viris ita es perici se vidi- ratis induriria, quanto magis perieulosior illis es, qui habitu, ----sationeiam saeculares esse desierunt. qui totum quod vivunt m
Messe deuoueruntis Quae omnia , cum optimam habeant, immola , cessariam fere connexionem cum ijs rebus, quae in fine nostrorum a exemplarium discutiuntur, verissima quidem non amita, vel confi- cxta debet iudicari eorum Epilogi ena ratio. Postremo , illud in co- , . idem Epilogo satis superq existimandum est, quod eius auctoran, uersum quoque librum inarasse .
55쪽
horis Ister inculta venanare dictaui atque confer si quem quia σῖ-
solarem modum Dan recognoui , Medum potius saee consit , 16in G lii torum ais e nauum P nuncupare malui. Quare Ioannes Grialus prant ad gratis certe asseuerabat Te Epilogo vera non est quod laboremus: Opς - iid. nam e mBai esse alienum. Neque ex additamenIo coniecturam de auctorescere ovanienses Theologi debuerunt. Sed dicant mihi Grialide sores, cum ille in recensendis, aut corrigendis Isidori scriptis Crial. via su multos affirmet tam sibi, quam dociis viris alijs usui fuisse codices vetustissimos, eosdemq. vel Gotthorum, vel Langobardorum, vel
Romanorum manu exaratos, cur ad librum istum, De Conflictu vitiorum virtutum , deueniens , tantum asseruerit Neque item consare potuit, quot veteres codices acceperit. Viris tamen prudentiabus hoc dijudicandum relinquo. Validissimis itaque rationibus huius libri integritate comprobata, iam non Isidorus, vel Gregorius ciusdem auctores censeri debebunt. Ij namque etsi monastica Benedictinorum professio, qua de apso libri auctore asseritur, rite conueniat, alia tamen in C dein Ibro contenta palam contradicunt. Cum enim obiectioni illi, qua dicitura Nemo prophe acceptus en in Diriastia; ibi responderetur; Auctor hu-. statim stibiunxit Si enim isam, UUserum ergo quotquot ex Rσ- Alet, Mumanis conues apud Romanos degunt, quotquot ex Graecis apud Gra, que Rom. 'cos , quotquo ex Isatis apud Italos , quotquos ex Gallis apud Garus. quotquot ex Hiberis apud Hiberos religiose visuno imperfectierinc& paucissimis interiectis: Eme, vi ad vicinos nosros veniamus, Pr sa tis Greua ui In Propria Hac Mediolanen Ciuitate, propria
Domo manemes , ac per decem annos Monachorum Vitam exercenses
sta persectifuerunt imaryreinerent. Anuerre Nosra Sola Proui eis em hane egulam erit excepta ut non depropri, ,sed tantam de exieris haleas Monachos 4stius ergo libri compilator Italo ben dictinus cum uenit, etsi humilitatis causa proprium nomen praetem miserit, doctrinam tamen animarum saluti proficum occultandam
Coronidis loco hic tandem nobis Iiceat commendare summam summi huius viri scientiam, ex eo etiam quod utilissimam nauaue iniit operam Erile iat Catholicae: ut cum ex alijs multis, tum ver eae Decritis constat, quotam non minima pars t illius lucubrationi-MMimii bus decerpta est . Quare hoc in loco animaduertendum illud est , fles . si . . quod Panormiunn quidam Episcopus vi est apud Maurum Caste -
, . . et iam scriptor vetustissimus, in libro illosuo de Multimoda Scriptu
56쪽
rarum distinctione, dum eorum librorum , qui suo tempore ab Ecclesia Catholica recepti erant, mentionem facit, uniuersa quoque S.Isidori scriptorum monimenta connumerat Extat huius auctoris . opus in Ecclesia Bracharensi litteris Gotthicis manu exaratum. Vnde Isidorus 4 doctis quibusque,atque sanctis Scriptoribus inter poligraphos merito numeratur. Nam ut idem affrmat Isid. ep st.adelectione propristarbitristianesi Patres sed potius ex sententia diuini διψΠ-εsic iudic=sanxerunt. Id quod Petrus Apostolorum Princeps multo antea animaduerterat Spiritu sancto loeutι suntlancti bomines. Hinc .ret. r. sacricanones irrefragabilis censentur auctoritatis inuod in primis patet ex origine, quam habent, diuina Emanatio enim quaedam est Legis aeterna , cum a Deo per ora Sanctorum Patrum inspirata credatur. Qua de re optime S.Damasus Papa Violatores Canonum 1 t. eap voluntarie grauiter sanctis Parribus iudicantur in a sanctoSpiritu vida . U. inniam cuius,ac dono dicat unt,damnantur quoniam blasphemare Spiritumanctum non incongrue videntur,qui contra eosdemsacro canones non necessitate eo ut sed libenter ut praemissum es aliquid aut proterue agunt,au loqui prae munt, aut facere volentibus isonte consentiunt. Talis enim praesumptio manifesti unum genus es blasphemantium Spiritum sanctum squia ut iam praelibatum AP contra eum agis,cuius nutu,ct gratia sancti Canones editisunt.
Inde Senientiarum, qua ex I ori libris in canonem a Gratiano transcriptasunt. non I ora. Omnes Leges. TITmologib. I .c.2. Ius generale. I. . t Lex est constitutio scripta. tiiun.
Consuetudo autem . moi. Ius autem naturale. . . Ius naturale.
Ius publicum. Ius Quiritum. Lex est constitutio. . o. Plebiscita' sunt. xi.
57쪽
, Constantini Abbatis Caietani
Constitutio,vel edictum. Responsa' prudentum. Quaedam etiam Leges. Satyra vero Lex. Rhodiae Leges.s Canon Graece Regula dicta est. Priuilegia sunt Leges.
Omnis autem LeX. 1. Facta sunt autem Leges. Erit autem Lex. Non est peccatum. Moses Gentis Hebraeata Fuerunt autem hi. Iustum est Principem. Vsiis auctoritati. Canones generalium Concilioru ΕVmotatb o .c. Id. Canones ' qui dicuntur. Epistola Isidori in cap.Canonum. Placuit. .Cleros,&esericos hinc appel- .nibus ApoM damus. . celeslib.2.c. I. tatione huic Perlectis Sactitatis tuae si
teris. . . MI Ari epis ad Lua Selefidum est,qubd sera dum. que capitula. Christiano non dicam pI
'Aie Canent edita esseat .erius lfi d. 6 7 φ. II.
Canoni p. Grara addita iussu Gieg.
mentorἀno nis . Sententatb.3. e. I 3 em. a. inde ramen o. . Sicut viri,& mulieris.
.. . Vii so. Domino sancto. Ad Masenem Episc. hie anon: e,3 Si in Plebibus Archipresbyter. zzS, Ο Post Pascha autem. O .lib. I. .aa.
Diff. 18.de , I ' Valet interdum Senta a. Iosent.7. Voc G x ii Caus.1.q. r. Si quis ignorantiam. I. q. 3. Cum excommunicato nec mare. cap. I 8. Reg. Mo A. et . . ibidem Pauper dum non habet. Seniad.3 . 8inent. O S.
58쪽
Siis,qui praeest,fecerit. aQ.q. I. Quicumque a parentibus proprijs.
22.q. I. Non est cotra Dei praeceptu. Sent. . .c., Gent.2.2 2 q. a. Omne genus mendach. Inonib-a. c. I o. xa.q. . In malis promissis ibidem. Ia.q. . Non est obseruandum Sent.hb. I.c. I .sent.IO. a. q. q. Si quis praeuentus fuerit. . a 2.q. . Quacumque arte verboria SenLIU.2.c. 3 .sent.8. 23.q. a. Iulium est bellum. ym. lib. I 8.c. I. a 3 q. I. Principes saeculi. ' Sentiba solo c. s. 246.3. Quidam autem haeretici. Um.ιιb. 8. M. 7.q. a. Coniuges verius appellantur. ymib. 9.G7.27.q.a Raptus est illicitus. ym.lib. .e. 26.3o.q. I. ceminae dum maritantur. O lib. 2.c. I S. 32. q. q. Liberi dicti sunt. Et Tm.lib. 9.c. . . 3a.q. . Non potest corpus corrupi. Inon lib. a. c. I. 32.q. . Non moechaberis. Sup.Exod.c. 29. 3 a. q. . Non solum de commuta Mntib. aa. 39sent. II. Ode-Brnicatione inceps.
33.q. a. oc ipsum quod Canonu. Ad Masonem Episcopum . . 33. q. a. Quos Deus coniunxit. De aenis. H.3. Irrisor est non poenitens. Sent. lib. I.c.r6.35 q.3. Sanesconsanguinitas sed ex Concilio Matiere. 33.q. . Consanguinitas dum saepe. Umib.9.c.6.3I.q. . Series consanguinitatis. U .q. . Primo gradu.36.q. . Raptus quoque. ι'.lib. s.c. 26. De Consere. u. a.Qui celerate viuut Sent .ra. 2 sent. 7. Dist. Constat Baptisma. O ib. a.c. a ibidem Romanus Pontifex. ibidem Paruuli alio profitente. O ib. 2 eoas.
59쪽
3 3 Constantini Abbatis Caietani
S.I ori Hispalen 1 revis Minus mortis Basilitus.
Ex Pan. V. Sacrar. Concenas. Constantini Caieta ri, Abbatis asino. S. Baromi.
MIrum prosecto est , quam discrepent inter se non tantun . Hil pani,sed etiam alii Scriptores de anno mortis S Isidoti. Certissime ego assero mortuum anno Christi DCXXXVI. qui rite incibit in Aerami ut Hispani miserant) DCLXXIV. Ita Redemptus Isidori discipulus,qui praesens adfuit,testatur diem obitus accis disse Prid. Non. April. Aera DCLXXIV. Ex eodem praeterea R
dempto certum Isidori obitus annum fuisse ipsum Christi 636 facili negotio probatur. Etenim ille Isidorum inducit quatriduo ante mortem populium sic alloquentem Ita inlacrifontis unda, quam hodie deuotus spopulus percepturus iviluscin rem isnem peceat rum eo hoc osculum inter me, ct vos maneat in testimonium futurorrum. Completis his omnibus, ad cellulam reductus es: pos diem confessoni vel paenitentia quartum, pastoralam iugis' curam,o Ane utim consummauit in pace.Amen Sab die Pridie Kalend. ρνιLLuna κrx Aera MCLXXIV. Cum vero compertum sit ex omnibbus Martyrologijs,atque rerum Sacrarum Scriptoribus quicquid ex recentioribus non nemo affirmet Isidorum mortuum Pridie Nonas Aprilis,si Paschales Cyclos consulas, illo anno 636. sane repe
ries, Pascha fuisse Pridie Kalendas Aptilis de ita Baptismum catechumenorum sollemnem quatriduo praecessisse Isidori mortem. Ad haec,se ut ait Braulio Caesaraugustanus iub Chintilano Isidorus decessit, id illius regni anno primo uenus necesse est: qui annus,ut dictum est,suit Christianae salutis 636. Vnde rectissime ulla. 1 b.4 desectus Isidorum usque ad Sisenandum regem floruisse scribit,
vir.vi. e. nulla omnino Chintilani facta mentione cuius videlicet initio Isidorus vita functus est. Et quoniam plerique Scriptorum , dicebam aliam de Isidori obitus anno rationem sequuntur, proponam ego insolubile alterum argumentum, quodis omnis penitus dirimatur. Supremum Isidoro diem quartum Aprilis filiasse, certi iuris est.& in eo omnes conueniunt. Item Sexto Toletano Concilio,ineue Gisii di te Ianuario anni Christian 637.Chintilani vero regni secundo,c coloni lebrato,blonoratum Isidori successorem interfuisse legimus. His ita constitutis, iam non potuit conseouto menis Aprili decessisse Isid
rus decessit ergo proxime elapso anno , qui fuit Christi 636. Hinc necessario librariorum culpae assignandum est, quod ex ID
60쪽
lasonis rereri LucasTudensi decessisse Isidorum anno sexto Re thesiu/ἡhs gis Chintilani, Aera nimirum 68o.4 anno Christiis a. non sibi Chron. lib.
post Isidorum Theodisclus Graecus Hispalensem gubernavit Eccle ia,2 naminon plus aliquot menses eam tenuisse potuit, quandoquidem Honoratus Hispalensis Episcopus anilis Christi 637. sexto Toletano Concilio subscripsit,ut dictum est.
Ex Part. V. Merar Concenas Consantini Caietani, Abb. Ca M. S. Baronsi. QVi de rebus tractant Bononiensibus, asseueranter dicunt, sanae ct illimum Hispalensem Isidorum,Roma suos ad Hispanos redeuntem a Bononiae mortem oppetitue, I v. die mensis Aprilis ad annos Dominii iuxta diuersam eorumdem supputationem in13. olo. 6 o. vel 57o atque illius corpus in oratorio SS. Petri,& Pauli, Ecclesiae S.Stephani,Monachorum tunc Nigrorum , nunc Caese-simorum,honoritica in arca sepultum Henrico praeterea Bononiae Episcopo,circa annum Christici et I xv I.Septembris die, quo eius
testiuitas Bononiae celebratur, inuentum recogmirum,V n ratum
Sed quo putas, innituntur isti principe teste Auctore ait Donatus ohies diis Puniellus 'nonymo Benedictino, qui ipsius Ecclesiae ,&Cce Obi, Chron.i-e l. Chronicon, quod manuscriptum eo loco seruatur,ad annum salutis 'ςpi 30'MCLXXX quo viriue se o tenuit,terminauit. Quae sane nullo pra ' 'uio examine in scriptis redacta, caeteris occasionem errandi praebuere sequacibus, Leandro Alberto, Cherubinochirardacio, CaioluSigonis, Arnoldo Vioni, alijs. Verba sunt ut ex iis unum, vel alterum proferam Sigoni, sub anno Christi 6I6. Hoc tempore S. I -- Carol. Siro. virus Episcopus Hi pasen super Aemiliam ire saeuus Bononiae mor ha ς - uu fertur cerae hodie quoque septilchrum eius in Basiliea, S. Priri,' '' O Pauli, pus atrare maius senditur, quae Capellacis.Prari,ct Pati timuigὰ dieitur. Arnoldi autem uionis Obj a no DCXLι I. vel Asco; , , circisermae non. Aprauius inpus requiescis Bononia in Ecclesia EB. L. Vitili PP. Caelestinorum. Quoniam vero istorum opinio in primis falsa conumci potest ex eo, quod ex ista rei veritate elicitur hac de causa omissis aliis dexoculatis, Meq. dignis testibus, qui aetates illas libris suis condec rarum , Plisbemus nos Isidorum, Hispalensem Episcopum, sua