장음표시 사용
221쪽
r 6 v IN BIeIAE LIBrah TAYIs cos Ecclesiae Patres s. Ephrem exclamat,sacerdotium esse mἰriaculum stupendum .potest item ineffabilem, venerandum Miste.
rium, coelum attingere, cum Λngelis versari,iom. I. m. S.Greg.
Nyssenib de sita Modisio probat ex diuina scriptura Sacerdotium rem non esse humanam, sed Diuinam. Chrisostomus lib. s. de Sacerdotio, insaniam dicit esse manifestissimam Sacerdotes despicere, quos non modo plus vereri debemus, quam Principes, vel Reges, verum etiam maiori honore quam parentes proprios honeitare. Unde Constant. Impet. Hi habetur m e. Sacerdotibus I i. in Concilio Niceno nec primum locum tenere ausus est, nec se praesbyterorum immiscere concessibus, sed sedem nouissimam occupauit. sententias vero quas ab eis approbatas a
diuit, ita veneratus est ac si eas a Diuinae Maiestatis sensisset emanasse iudicio. Consonat egregia Imperatoris Basilij ad leo.
nem filium exhortatio: Si, inquit, quos natura tibi dedit parem ,, tes, debes venerari, m ho magis eos qui re in Spiritu Sancto genuerunt omni pietatis officio debes colere: Illi enim durat is ram ad tempus vitam liberis per generationem impertiunturiis isti vero per aeternam regenerationem largiuntur. Honora ergois Ecclesiam Dei, ut tu vicissim in honore habeare, & sacerdotes is eius reuerere tanquam Spirituales Patres & deprecatores pro no-ia bis apud Deum. Honor enim qui Sacerdotibus habetur,in Deum is refertur; & sicut propter te mini stros tuos in honore habere iu- , i, stum est, ita & propter Deum sacerdotes eius magnificare & in is pretio habere sanctum est. Quemadmodum enim honor qui eis is habetur ad Deum pertinet: ita eorum contumelia & contemptus -- longὸ grauius iram eius prouocat. 4. Nihilominus , sunt Maerique nobiles adednroiectae audaciae, ut non vereantur Christi Sacerdotes quibus alioqui maior dignitas collata est quam Angelis teste D. Hieronymo lib. de vita reminit O epi'. ad Euangel. abiectissimis ossicijs, verius dicam se uitijs. destinare, eorumque operam vilissimo deputare pretio.
222쪽
Meo quidem iudicio, verbis utat D. Chrysostomi, qui nosticia
Sacerdotes despiciunt & contemnunt, multo sceleratiores, ac
maiori supplicio digni sunt, quam Dathan cum suis omnibus, lib.
Λst, ego abusum hur multorum, qui seipsos Concilium Tridentinum sessa . cap. I7. plura simul beneficia
retinere non erubest ut cum certissimo animarum suarum periculo, eas . quia in tantum, de nabenae Nam cum piae rosque m diocris loriis, licet interdum perhonestae, ut vocationi suae m rem geram initiari sacris appetant titulo patrimonij, fit ut Sace dolijs carentes, huic vitae generi non respondente patrimonio. condecenter vivere & diuinis vacare ad utilitatem animarum
nequeanti Quod si singulae Ecclesiae siue singula Sacerdotia simgulis consertentur, arceretur a multis egestas, cum vix possunt plura beneficia ad unum peruenire, ut scribit Rebussus m mantis. de dispensat./ .ao. sine paupertate plurimorum. Accedit quod beneficiorum fundatores fraudentur sua intentione, qui volu tunt Ecclesias prouidere suis ministerijs debitis, quod pluralitate tollitur. Vincentius Hiliscitu tro. Moria. quasio. tract. - . cap. R. . s. Denique litterarum studia neglecta iacent: utrimque enitivspes bonorum debilitatur, scilicet, & quod meritorum ratio non habetur, & quod auida ditiorum auaritia impedimento est, ne inopes promoueantur. Carae. Belgar. in Atamonii. - Carae Themnensem nepote uum controuers se Quae , aliaeque causae mouerunt Sanctos Patres nouissimi- Concilii Triden. d. cap. II. ut statuerent unum tantum beneficium Ecclesiasticum singulis conferri, quod est conforme iuri diuinor nam ut habetur Isaiae qui coniungitis Eomum M δε- mum se agrum agro copulatis, usque ad terminum loci, nunquid bambitabitis vosjoli in medio terrae Vae reuera talibus: quatinus sunt
genere quodam, dum ali, alimenta substrahunt, homicidae, uti Cc in abdo e acceptum fero ambitioni & cupiditati ,
non Deum decipientes, ut loquitur. S.
223쪽
. CAP. X. De Sacerdotum & Sacrorum immunitate, deque vindicta diuina ici illorum violatores.
r. Tu unitas Ecclesiastica quo iure lauenta. a. l. inuides, qui Gallis Sacerdotes, immunes a tributis. Iure diuino immunitas concessa Sacerdotibus. . Euid in casu necessitatis φ1. Hodie licet auo more, Ecclesiastisi vix a secularibus sternis.
L Caroli Martesii mors cur dubia. i 7. Carolus Caluus ablata Ecclesiae Rhemen. restituit. P. zona Ecclesia .Aquilarum plumis comparantur. DIximus superiori Capite quanto in honore olim suerint. 8e nunc esse debeant Sacerdotes, dicemus praesenti sectione de illorum immunitate, & quo Iure illa sit introducta, & in quo consistat. Immunitatem istam si iuris naturalis dixerimus, pro- i. prius a vero aberrabimus. Nam Egyptios nulla Sacerdotibus tributa pependisse sacra testatur pagina , verbis his: Lx eo tempore Diti prolentem diem in uniuersa terra Egypti Regibus quinta pars , soluitur,&factum est quasi in legem absque terra Sacerdotali, 3. quae libera ab hac conditione fuit, Genes cap. I. Ita & Druides Gallorum Sacerdotes immunes fuisse Caesar iple satis adstruit lib. 6. e Bello Gallico: Druides a bello abesse consueuerunt, inquit, y' neque tributa una cum reliquis pendent, militiae vacationem omniumque rerum habent immunitatem &c. Ab eadem mente ' Plutarchus in semilio de Gallis agens: Tantus is metus suir, ut is lege quoque Sacerdotibus militiae immunitas praeterquam si is ,
224쪽
llem v INDICIAE LIBERTATI ε- besium Gallicum incidisset data fuerit. Quae sanὸ lex tantae dein
is ceps auctoritatis de roboris fuit, ut ipsi Sacerdotes in perpetuum M omnibus immunitatibus gauderent, muneribus vacarent tributa.
is exactiones, vectigalia, angarias, di bis similia minim persolvo.
Atque etiam iure diuino sacerdotum bona & landos ab omiani tributo & seruitute liberos esse communis est Doctorum sententia . Patet Genesis s. ubi Ioseph postquam emisset terram, H Egypti, subiecit eam Pharaoui praeter terram Sacerdotum, quae a Rege tradita fuerat eis; quibus & statuta cibaria ex horreis publicis praebebantur, & iccirco non sunt compulsi vendere possessiones suas, & S. Hyeronimus in illud Math. II. Oristus Domnnus pro nobis nucem suHinuit se tributa reddidit. Nos, inquit, pro ititius honore tributa non reddimus, quasi fio Regii vectigalibu,
immunes sumunHine fit ut Ecclesia & Ecclesiasticae personae non teneantur neque compelli possint ad aliqua onera & contributiones. c.cta fa Sancta Maria, ibi PD. is ronfititui. Tesus trari. de colle L nu. s. AEnae sellam. O I. obb. OU ι . nu. a. hb. a. Nisi tamen essent ad communem utilitatem, nec sufficerene 4 Iaicorum facultates, quamuis in tali euentu non secundum voluntatem & exactionem laicorum, sed praemisia deliberatione Cleticorum, &Praelatorum Ecclesiasticorum , dc consulto Romano Ponti fiee modo periculum non sit in mora , faciendae essent eiusmodi contributiones, Paulus Loman lib. - TheoLmoria. tras. q. cap. 6. nu. 6. quod & in Concilio Basiliensi celebrato . tempore Eugenii IV.anno I 34. cautum esse legimus apud Ili strissimum Cardinalem Boronium, tom. xvj. Annal. quae sentetia etiam nuper placuit sacro Rotae Λuditorio apud Parinaciuin decisionibus nouissimis.
Sed heu miseriam ted usque processit irreIigio,vt haec scita parum aut nihil pensi fiant: Quibus enim subsidijs. iatributionibus.
225쪽
e eLE IAsTI eum Ny . oneribus Ecclem iam non est obnoxia λ - . Indignum tamen est & piaculum Sacerdotes eorrupto nostro fiseculo a seculatibus sic potὸ subiugati, ut a secularibus vix secet.
nantur: de quo etiam suo tempore querebatur Gregorius VII.
haec verba: Quis dubitet sacerdotes Christi Regum, ac Princi . pum, omniumque fidelium Patres ac Magistros censeri nonne miserabilis miseriae esse cognoscitur si Filius Patrem, discipulus magistisi sibi conetur subiugare, & iniquis obligationibus illum suae potestati subiicere,a quo credit non solum in terra,sed etiam in coelo se ligari posse ac solui pDecantata multis est misera mors Caroli Martelli qui ob bellum aduersus Saracenos sceliciter administratum belli socijs Decimas Sacerdotibus debitas, ipsis alioqui Galliae Episcopis dissimulantibus distribuit, iureque iurando sese adstringens si vita suppeteret omnia Ecclesijsse redditurum,id quod minimὸ secit. undὸ non multo post ἡ vita migrauit sacrilegi j crimine ac damnationis aeternae suspitione infamis, cuius cadauer sepultu in aede
S. Dionisij fuit,lc paucis post annis ierpens seu diabolus serpentis
specie ita eius sepulchro reperius est, ex cadauere autem & oss-bus nihil omnind reperium. teste Card. Barcinio; quod multis . occasio fuit, inquit, crededi eum corpore & anima in inferno ob Sacerdotum oppressionem & Decimarum extorsionem sepultum fuisse. Foeliciori longὸ Consilio usus Carolus Caluus etiam Francin neorum Rex. qui antequam fato concederet, ablata per eum Ec- lesiae Rhemensi restituit,cuius restitutionis diploma extat apud eundem Baronium, ton . Io. Annal. anmo Christi enimuer3.s quae ab Ecclesia Leodiensi nonnullus Princeps summa iniuria abstulit, & ablata sine titulo iusto retinet Caroli exemplo restitueret, melius illius res succederent, neque ditiones ad hostes fidei iusto Dei Iu dicio transferrentur. Bona enim Ecclesiae sunt
226쪽
num mortuam retinendi, εc in perpetuum possidendi, vore deducta a Gallica amortir, siue amorti ari, quod est mortuum reddere, Nam quemadmodum excommunicatur, & deportat mortuus dicitur, quod a coetu & frequentia hominum exclud rur, capilarumque. M. q. 3. ex haeredatus etiam quodammodo mortuus censetur, qui inter haeredes amplius non est: ita quoque eam rem mortuam, quae amplius de una manu in alteramma. num viventium non transit; sed communi hominum consortio 3 eximitur, cuiusmodi sunt bona in manum mortuam, id est Etaclesiam amorti rata. Nam per manum mortuam intelligimus cum P. Pechio viro suae aetatis eruditissimo insuo tract. de Amor LVtiove bonorum, Ecclesiam, Ciuitatem, Collegium, siue aliud quodcumque corpus, vel Ecclesiasticum vel leculare, quod bonorum capax est: nam sicut semel mortuus denuo, non moritur: ita quoque corpus eiusmodi, etiamsi omnes personae exquibtis Corassat, rebus humanis eximantur, & mutentur, immutatum permanet loroponebatur Istae Daeliniculi g. in decurionibus. U.quod cuiusque Uniuerstatis nom. & quemadmodum morientis hominis
manus id quod comprehendit firmissimὸ conclusum tenet, neque facilὸ remittit: sic etiam quidquid Ecclesia seu corpus eius. modi semel acquirit. & in manum, hoc est in potestatem suam accipit squod enim quis in sua manu habet id in sua potestate habere dicitur in non nisi cum magna dissicultate & solemnitate incommune hominum commercium post deinde remittit, sed a eum utando conseruat, cap. me exceptione a. q. 2. tot. tit. de Ra
Eccles non alien. Per amortietationem ergδ siue licentiam a Principe datam re tinendi bona immobilia succurritur manui mortuae, in quantum illius leges relaxantur, faber. MI quoties. nu. y.in s. c. de Rei virecsoletque in Gallia regiis literis apponi clava seu hac, prouiso quod -- itis pus Onepacisca teneatur eiusmodi bona imita a-- o
227쪽
1IO UINDIeIAE LIBERTATI Elem extra man suam ponere, et ' in per)onans capacem rearisseris at consensum Regis obtim re
Sed quaeritur, an ista concesso repugnet libertati Ecclesiastiacae φ dc quidem non repugnaret, si leges illa: iuri communi non
aduertarentur. Atqui, cum Constantinus Magnus liberum cui.
que decedenti fecerit albi trium snam antὸ illum fortὸ non licuit aut parum usitatum fuit,vide Hierony. epist. ad Nepotianum. 7 pans. .Ambros epict 't. lib. I. sanens limis Ecclesi squae velit relin. quendi l. I. C. de lacros Eccles ubi appellatione Concilij. Ecclesia intelligitur, eo enim nomine antiquitus in rebus Ecclesiast icis
Ecclesiam usurpari solitam notat praeter alios Baronius tom. Annal.sub An. risti Ja r. videtur quod necessitas petenda amotatigationis libertati Ecclesiasticae aduersetur.
Nam si libertas est facultas faciendi quod cuique placet nisi lege prohibeatur l. libertas. f. is statu bo n. certὸ istae Constitutio nes rerum immobilium acquisitionem auertentes. defendi posse non videntur, imo iniquum & sacrilegij instar est, ut quae pro si
lute&requie animarum unusquisque venerabili Ecclesiae pauperum causa contulerit, aut testamento reliquerit, ab iis quos maximὸ seruare conuenerat in alterum trant serantur cap. beia
quidem S. Iniquum est enim. ρέ. dist. cor in L priuilegia. de Sacros Eccles ubi imperator confirmat Canones, & prohibet Omnes Constitutiones contrarias, id quod etiam ad cap. perpendimus. de Sent. excom. Cardinalis, ad i. Filiusfam. S Diui .sf. deleg. 2. Bartholus de Iason senserunt, forsan ex ea causa quod ut ad Constit. incip. Praedecessorum nostrorum parr. 3. col. I. refert Math. de amict.) Carolus II. Silicia: Rex, similem legem reuocauit satisque esse arbitratus est, si bona immobilia' cum onere suo ad Ecclesiam transirent I fu. C. de exa I trib. quodque tam Bonifacius VIII. quam Fridericus II. & Carolus IV. Omnem istiusmodi altercationem abrumpere volentes, eas C Ostitutiones
ves uti cum libertate Ecclesur pugnantes reiecerunt quibus Fc a clesia
228쪽
EccLEsIAsTIe melesia vel ab emptione vel acquisitione bonorum abstinere vel semel iustὸ accepta extra manum tuam ponere iubetur, id quod
tam ex cap. I & cap. fin. de immunit. Eccles in V. quam ex eorundem Impp. confirmatione to Q. 3 Oucii subf. constantien. On-tiiij. si iecta , liquido apparcr. od autem Imberi lib. . cap. 6. Instit. lare n. resertistius 'Bonifacij Constitutiones in Gallia, utic nonnullis alijs in locis
non esse receptas, parui momenti est, nisi vel omnem auctoritatem Pontificiam, vel tandem quoque Christum ipsum ex Gal. I:js de locis in quibus usu receptae non sunt excludere velimus.
ouissime quoque per Concilium Triden .sess. 2I. δε Regu
es. talium rerum possessiones confirmatae videntur, neque
Obstare argumentum contrarium sentientium Principem scuius Imperio dc omnes de omnia a mundi vhima origine subdita erant) legem rebus suis sibi placentem imponere polle, I in tra ἀtionis.ss de pactis l. re. C. mandati, neque odio Ecclesiae hanc Constitutionem esse latam, sed bono publico, ne maiori rerum immobilium parte ad Ecclesiam transsata, laici soli publicis oneribus serendi, satis non sint. Nam quam legem mihi asserunt inquit D . Pechius) qua omnium rerum dominia solius Principis non etiam priuatorum hominum ab ipsa origine fuisse ostendant Z cum populo Haebreo, dictum sit quidquid calcauerit pes tuus tuum erit,i Ogὸque eo dicto antiquior sit priuata cuiusque possessio Θ Quis ignorat, etiam Sacerdotum bona a quo tempore illi esse coeperunt, dc suis legibus stetisse. 8c sua libertate via esse λ cur ad Originem tantopere refugiunt,a qua toties vltrd posterioribus suis legibus recesserunt
Principes p Cur potestatem eorum tam vehementer urgent, qui sim ma deueneratione religioneq; ducti ,non tantum ea usi nousanr. sed etiam cuiuscum qiae generis, bonoru acquisitionem E
clesie, & tiberὸ permiserunt, de liberaliter adiecerut Zcur bonum publicum adeo extollant, quasi non aequὸ in multorum paupe . Dd a rum
229쪽
rum squos magno numero alit Ecclesia) sustentatione, quam in multorum secularium hominum tenaci saepe opulentia iIludoo tisi stat λ ponam illis ob oculos exercitus mendicantium ad lares Moriasteriorum singulis diebus stipem accipientes, & ma. gno gaudio refectos. Quam nulla vero, vel exigua si earum eleemosynarum comparatio cum his, quas ab illis accipiunt, qui nunc proclidolor Ecclesiae bona pernicioso exemplo violarunt. sibique tanquam propria & auita adscripserunt testis est Gallia. testis Anglia , tristior testis instelix hoc nostrum Belaium, in quibus olim maiores nostri, amplificandis Ecclesijs, eorumque prouentibus, intenti, verὸ commune bonum, hoc est, pacem, de tranquillitatem publicam, fidei unitatem, & concordiam, se diuum ubertatem, commerciorum abundantiam, & omnium denique rerum prosperitatem Magni Dei beneficio obtinue..
Denique non est satis legem habere pro obiecto bonum3. publicum, ne videlicet secularium res pro maiori, parte in E clesiam, quae ab oneribus secularium immunis est, transfundan tur; quia lex regulatur a Iurisdictione statuentis, e. a. de contacias. dero. cons. I73. nu. 16. hb. I.& ided Principes seculares quantumcumque potestatis, non possunt statuere aliquid contra Ecclesiasticos . quia Iurisdictionem in eos exercere non posimi, cap. Ecclesia S. Maria, de constit. e. . de Reb. Eccles non ahen. υbi Abb. v. s. Sestu. confI6.is'. lib.I. cons. r . lib. M. ubi dicit com
Insuper eum laici& bona Iaicorum ex particulari priuilegio in. habeant mixturam cum Ecclesiasticis circa liberum commercium, ut laici possint legare, donare & bona laicalia transferre in Ecelesias & Ecclesiasticas personas, teis. I in . c. de Reb.Ecclesin .c. futuram ι 2. q. r. d. cap. beia quidem, & iure ciuili textus eam La Lim sancioeus i. m. desacrofEccles non potest seri per se..uliares statutum per quod tollatur istud commercium commu-
230쪽
nus ossicit quod nonnulli pessimὸ aikcti erga Ecclesiam obiiciunt non esse standum Canonibus quasi emanarint ab ipsis Pontificibus; quia facultas illa data est a Deo Beato Petro Ec eius successoribus, praeter quos Omnes fere Canones inducentes & con. seruantes libertatem Ecclesiasticam, fundantur in iure diuino, vel sunt Canones Conciliorum generalium, & lassiciat allegare Concilium Tridentinum Fas. cap. a. de Reserm. quod innovat omnes Canones pro Ecclesiactica libertate compilatos, & con- ixtra violatores Ecclesiasticae libertatis, adeo ut sint hodie omnes
Canones conciliares. Card. Tusibus coni f. nu. laa. qui si obserua
rentur; ceris maximum effet sinquit ille) pietatis de Iustitiae ornamentum Principibus Ecclesiasticis & lecularibus; nihilque diminueretur Serenissimis Principibus secularibus de eorum Imperio & potentia, quinimo augeretur; cum sciant causam agere se cum Deo qui eis largitur Imperia, Regna & Dominia,iubeanturque per Os Prophetae ut non tangant Christos suos, neque Christi patrimonium, non cogitantes animarum periculum, &finem rationis reddendae, & tam Ecclesiasticos quam seculares venturos coram Iudice qui non fallit, nec fallitur unquam. Et haut satis mihi consto,an cum Petro Iacobi in sua praxi,tit. ex qui bus causis υ .fud. amit. dicere asserereque debeam eos qui eiusmodi Constitutiones Ecclesiae libertatem depeculantes edunt, i, quique eiusmodi constituentibus operam dant, quique ad confessiones eorum audiendas assumpti a talibus legibus non deter rent, excommunicationis alijsque poenis aduersus tales editis
subijci& ad reparationem damni illati obligari, cap. Nouerit de sat, excom. Amb. Cassi,Mirrita C. desacros Eccles.