장음표시 사용
71쪽
I. Status quaestionis. 2. Mistoria termini. Doctrina . Pauli liturgiae. s. patrum et scriptorum Graecorum usque ad saec. XII. 3. Libri symbolici. 4. Theologi recentiores. S. Argumenta theologiae orientalis pro thesi: christum unicum esse ecclesiae caput. 6. Doctrina catholica de capite ecclesiae T. Doctrina catholica probatur atque ad orientalium argumenta respondetur. I. Doctrina catholica a Th. paei exposita. s. conclusio.
i. Theologia orientalis recentior comi nuntier Chri stulis unicum es se caput ecclesiae do oet ideo alsam esse cloetrinam catholicam de Romano pontifice, capite vi Sibili eccleisiae Immo nonnulli auciore eo progrzssi Sunt, ut contendant ioctrina catholica de primatu Romani pontifici Christum e eccle- Si ita excludi, sicut doctrina orthodoxa de Christo capite primatus Romani ponit lici excludatur. Terminu caput duplicem significationem habere potest: a propriam. metaphoricam', transflatam. R X, duX, praeSOS metaphorice dicitur caput regni, exercituS, Societati propter vincula in l ii, qui bii cives, milites mem bra societatis cum praeFide duce rege coniunguntur subditi non dicuntur membra ducis, nec civitas dicitur Corpus regi S. Christu autem' est caput ecclopiae noti solum sensu translato, Dd etiam Senigil magis proprio per uretionem Vere realem, intimam,
quaS - physicam cum iidelibus, qui personae integrae et individuae permati enies, membra palmites fiunt Christi viti S), ita ut ecclesia sit corpus Christi, non quidem natural se
physicum, nec solum morale sed mysticium, media parteStenen inter corpuis physicum et morale Romanu pontifeX econtra St caput ecclosiae solum erisu translato, stetit dux
evi caput exercitui vel princeps caput civitatis ii delas non Sunt membra ouilii eis Mom ani. Secundum doctrinam catholicam ergo multiplex Si diistinctio inter Supremam potestatem Christi et pontilicis Romani.
ChriStuis est caput ecclesiae primarium, SenSu magi S proprio , attamen invisibile capta unicum principale eccleSiae, quate-ΠUS eccleisia est corpus visibile, et unicum caput simplicitet
72쪽
invisibilibuis ac vita summaturali plena Stra ubi II 88, in Romanu ponitie econtra est capiat ecclesiae Sensu translato morali in visibile, spes tate a Christo participata . vicaria). Romanu pontifex ergo minus proprie quam Christus dicitur caput eccleSiae. In mulit linguis caput sensu translato etiam externa forma diStinguitur a capite sensu proprio poglavar, hei, Oberhaupt, glaxa tete, Haupt). In lingua Latina haec distinctio exprimi non potest Theologia Latina et Christum et papam caput ecclesia, dicit significatione clam ei clivem a. Theologi orientaleS, contra primatum pugnanteS, Saepe ad verba thoologiae Latinae magi attealdunt quam ad SenSum Ideo non inutile erit de historia uiuis termini quaedam dicere. 2. S. Paulli eccleisiam saepe Corpori humano comparat, Christum huius corporis caput dicens. Quae mystica loquendi ratio apud Sis patres non raro Occurrit Liturgia et patres Graeci S. Petri supremam in ecclesia poteStatem saepe diserte pro nuntiani Petrii ἀρχητος, κορυφαιος, κορυφα GTαTOς TFOεῖρος et dicitur. Terminus αεταλη pro Petro rariu adhibetur.
patre o olli laudat, quod sancta membra . . . Sancto capiti vos adiunxeritis Μ an ii 4, 12003. Patres concilii Chalcedonensis in epistola synodica ad Leonem Μ. scribunt , , QuibuS nolbiis tu quidem sicut memhris caput praeeras Μ an 6, 473, o sicuti no capiti in bonis adiecimus conso
Postquam theoria de pentarchia latriarcharum invaluit, ponitie Romanu non iam simpliciter caput ecclesiae dioe-hatur, Sed primum caput ecchesiae, caput Capitum πρωτιστη
73쪽
tarchiae sapa Si capitat, quod corpori ecclosiae visibili praeeSt, sed Solum vim oculuSὶ nobili SSimus quinque en Suum patriarchanim Supra traci II, n. lli Theoria pen-tarchiae notiosae in ecclesiae vi sibilis obscurabiat, corpus igibile a Corpore mystico parum distinguebat, Christum unicum eS se ecclesiae caput innuebat. P e tum , patriarcha Antioche nuS, saeculo XI. implicii docuit, Christum AS unicum amat ecclesiae universa liS iure divinio in quinque patriarchatusi in
partitae Supra traci I n. 16 ci. Dici de Thesol. I 14 3. Niluis Oxo patrius medio saec. XII. docet: Cum
put iii κεφαλὴ Christus, singula vero orpora quinque en
Sibui mihi emantur, et son quattuor propterea ita disploguit Spiritu SanctuS, ut quinque essent patriarchatuS, qui unum Corpia efficiunt et unam ecclesiam, senSuum vi Oem praeStantibu quinque patriarchati blitas PO 132, 10973. Bausa nil ori
patriarchas Dei iure ecclesiae universae capita esse docet, ad inStar quinqυe sensuum capitis unius, Christi P 138, 1016. , vicarios Christi Dei ii ostri 102lin, uti tu capitis universi corpori Sanctarum ecclesiarum Dei l02T). Theoria petitarchiae itaque viam Sternebat hodiernae 'trinae orientali de Christo, unico excivisivo Capite monarchico ecclesiae. Scriptoreis Graeci saec. XI et XII per octrinam de Chrivio capite quinque patriarcharum implicite excitudebant Romanum primatum iurisdictionis. Post saec. XV Eemum exculta Si doctrina de Christo unico capite ecclesiae, directe diserteque excludens primatum Romianum. 3. Doctrina de Christo unico capite ecclosiae diserte docetur in libris Aymholicis qui dicuntur ecclesiae Orientalis:
δ Corpus Christi, fidelium ecclesia in diversis gentibus velut
membri cooptatum atque tamquam a quinque SensibuS, a magnis Sedibus, qua dixi, administratum per unum regitur caput, ipSum Christum. Et quemadi nodum praeter quinque Sensu aliu SenSu non extat, ita neque praeter quinque patriarcha alium patriarcham esse quisquam concedet. Itaque ab istis quinque sedibus, quae vicem gerunt Sensuum in Christi corpore, cuncta membra . . . ac per loca dispersi episcopatus disponuntur et Deo decenter diriguntur, velut in uno capite Christo vero De nostro per rectam unamque fidem
apte coagnementati et ab illo ducti Will l s. 5. π
74쪽
Mor Iae 6403, in Confessione Dosithei Synodus Hierosolyimitana 16723, in Catechismo Filaret Mos ovensis. Contes Sio Orthodoxa P. Mogilae docet p. I,
q. 85: Nullum aliud ecclesiae undamentum esse nisi Christum solum secundum verba apostoli 1 Cor. 3, 13. . . Non enim Super mortales homines, Sed super semeti psum et divinam doctrinam Suam ecclosiam aedificavit Christus. Ad haec item ex hoc articulo docemur, Christum solum eccle- Siae Suae caput es Se secundum doctrinam apostoli Elph. 5, 23 Col. 1, 18). . . Tam et Si vero antistites in ecclesiis, quibu praeisunt, capita earum dicuntur, sic illud tamen accipieriadum, quod ipSi vicari Christi in sua quisque provincia et parti Cularia quaedam capita Sint . . . Ita nimirum, ut Christus ipSepaptorum Princ is sit.
Confessio Dosithei canon 10. diserte distinguit
ecclesiam terrostrem ab ecclesia coelesti, doc trinam contra riam tamquam haereticam damna S. Nihilominui docet oriuius autem catholicae ecclosiae militantis cum universim καθ θλου ac perenniter caput Sis mortalis homo non ip Sit, caput est ipse Dominu noster Jesu Christu S, et in eiu gubernatione clavum pSe tenens hanc sanctorum patrum ministerio Tabernat ac Singulii, propterea ecclesiis . . . PraepOSito ac PnSmΓα, qui . . . VeriSSime Capitum inSta illi prae Sint epi- Scopos Spiritu sanctus posuit, qui quidem in auctorem et consumatorem nostrae salutis adspiciant, ut ad eum hanc, quam rationae capitum . impendunt, Cpyram aeterant. 'Cat echismus Filaret breviter repetit doctrinam utriusque fossionis irae dentis. 4. Theologi orientales recentiores hanc librorum symboli donum doctrinam secuti sunt eamque novis rationibus illiu- Siraverunt ac suppleverunt. Multi theologi doctrinam de Christo unico capite ecclesiae tam essentialem SSe exiStim 'ant, ui sine illa ecclosiam nec recte concipi nec definiri posse dicant. Haec doctrina continetur in Systemate omjakOVi DiSerte eam evolverunt ac in Systema redegerunt protolereus
L e bi di, et proi. E. Alici Poeni v quo nonnulli alii theologi Secuti unt. E. Aivi lono duo coniscripsit libros de ecclesia. In primo libro I. demonstrare conatur, eccleis iam nec recte
75쪽
concipi nec deliniri posse iam quam societatem Conceptu societati enim ecclosia separatur a Christo. Cuique societati humanae imperiectione inhaerent, quae logice et bona iideiransieruntur in conceptum ecclosiae, si cum conceptu O cietatis iungitur. Ita secundum kvilono v Drrupta est catholicani otio ecclesiae ecclesia catholica iacta est regnum Saeculare, ita ut iam non Sit ecclosia sensu proprios Theologia catholica, Spiritu huius Saeculi corrupta, secundum lege Vitae terrestris iudicat de dogmatibus redem petionis ad iustificationis Valetium , iuridi Smum in myisteria fidei inferendo. Societas Saecularis ab imperatore saeculari regi ob et Iia exorta est polosta papae l. 78-1233. Potestate papae ChriStus ex eccle- Sia visibili expellitur, ita ut ecclasia terrestri avellatur ab Occi Sia coele Sit, cuius caput est Christus l283. A cui lono contendit conceptum eccleSiae ut societati Contrarium SSe s. scripturae et patribus Archimandrita
quidam Paulus Pavet autem in Braligkoe lovo a. 1894ὶ doctrinam kvilono vi impugnat eamque minim e orthmodoxam
immo doctrinae evangelicae et S. Pauli contrariam Sse dicit.
nam Suam detendit. dicenis, eam e Se solum tentamen Sci.-entilicum, eminem obligan nec doctrinam catechii Smi negans. In altero opere II. de ecclesia, quod quaesi No Ua prio ri operi editio est. Akvilono idomonstrare conatur definitionem , , eccleSi eis corpus Christi omnium optimam esse atque Orthodoxam de ecclesia doctrinam perfectissime exprimere EccleSiam nec cogitari posse sine Christo capite IIll 6). Sicut enim Christitis unum tantum habet corpus, ita Corpii Christi unicum tantum caput habere potest. Ideo alsames se doctrinam catholicam. Similiter doctrinam, regnum melorum ab ecclesia non distinguentem, alsami esse docet II 32-65). Nihil ominus ecclosiam societatem esse concedit II 65 67). Akvit Ono obiter tantum dicit, doctrina catholica deprimatu Christum ex ecclesia expelli. Multo iusius ac vehementiu opinionem hanc defendit protolereuis Lebede v. Latini sic docet Lebede - agnoscunt quidem Christum, invi- Sibile caput ecclosiae, attamen, primatum epiScopi Romani exaggerando, Christum ecclesiae caput obtegunt eumque negli-
76쪽
gunt ac se m redemptionis Ordinem pervertunt Lebed Chressiim uni eum esse caput ecclesiae docet administrationem commisitas epia copiS, is nil autem unicum manere pastorem Supremum eccleisiamque docere, anesilicare, gubemare.
Μediantibus pastoribus Christus Tatias in singulos iideles. eiiundi ipsisque iungitur Ad a gratias accipienda atque ad unitatem cum Christo conisequendam necessaria est fides in Christum caput celesiae. Ideo doctrina de iustificatione ac Salute aeterna pg. 30-413. Hac octrina relatio fidelium adpa ore atque ad Christum Ordinatur oves et pastores in Christum intendunt pastores nomine ac Spiritu Christi ecclesiam regunt, iideles Spiritu Christi pastores audiunt 42-453. Christiani autem Latini credunt, papam esse vicarium Christi,,SeNSu XcluSivo quasi redemptorem visibilem Latini non in Christum, sed in papam mentem intendunt papa ipsis Chri Si vice iungitur, ac si Petrus ipsos redemisset. Putant quidem Latini, Se credere in Christum, attamen evacuati sunt a
5. Libri symhlolici ac theologi orientale omnia fere illa proierunt argumenta pro hac doctrina, quibu primatum Romani pontificis impugnant. Ita Confe ssio orthodoxa Petri gilae profert verba S. Pauli 1 Cor. 3, 11 Fundam enium enim aliud nemo poteSt ponere, praeter id, quod 's itum St,
quod est Christus Jesus in Eph. 2. 20 Superaedificati Superfundamentum apOωtolorum et prophetarum; pS summo angulari lapide, Christo Iesu alludendo ad i. 16, 16 10
Tu es Petrus et super hanc petram . . . atque ad 1. Petr5, 4 pasilarum princeps in idem argum elatum res etesint Catechismus i rei atque theologi recentiores. Haec atque Similia argumenta praetermittendo, ad Ila convertimur, quae doctrinam de Christo capite ecclosiae Propiti P picturit.
a Conies isto oscit heri et post eam multi theologi
orientale argumentantur Christum propterea unicum esse c-Cleviae mapui, quia universim καθολου ac perenniter caput Lebede 46-58.
77쪽
ecclesiae mortalis homo esse non Ossii ; catechis natis Ei Lare iri docet, eccleSiae, omnibui saeculi duranti, neceSSarium Sise caput sempiternum Similiter multi theologi ori
multis aliis docet, torninem mortalem hora OsSe esse caput vi sibile universae ecclesiae, a Non possit Videri in omni-hu regionibu dissilis hominem mortalem et imbecillum'
non posse vice iungi Christi De Omnipotentis, qui ipse dixerii: Sine me nihil potestis iacere Joan. 15 5). Inutilis ergo esset secundum Sugkou debilis visibilis Christi vicarius qui sine Claristo lilii iacere posset. Ex alia parte doctrina de vicario Christi secundum Sugkou continet doctrinam de
ab genita Christi, qui tamen promiserit e manSurum cunasap totis Ona albus diebus usque ad consumationem saeculi Mi. 28, 20 e. a.). - Ecclesia uisque ad finem mundi dura-
iura non potest habere caput mortale, quod iraude decipi ac porti iniem vinci potest. Talis ecclesia caput mortale hahere non potest, quod haeresi vinci O NeZglavii posset, sicut Honorius papa haere si monoiheletica victus sit Filiaret
b Potissimum argumentum desumitur ex unitate numerica) pori Christi mystici Corpus Christi unum ac unicum evi, ergo etiam unicum caput habere potest Αkvilo novII, 40-43 Lebede 23 . a. 3. Hoc argumentum Varii Smodis a theologiis orientalibus proiertur. Filaret M o.
VenS, ex hoc argυ mento celeberrimam illain deducit rationem contra primatum Romanum: Ecclevia non est corpus episcopi Romani epiis pus Romanu nullo sensu caput eccle- Siae ,31; ecclesia non potest esse biceps duo egravaja, δὶDoctrina catholica de primatu Romano ex sententia AkVilo novi, Lebede vi, alfi NOVSkii . a. unitatem corporiS Christi mystici scicidit, eram ecclesiae ac redemptionis notionem corrumpit, Christum ex ecclesia excludit ecclesiamque in aegnum Saeculare mutat.
Capite visibili nexuis insepara bilis inter Christum caputer ecclesiam' rumperetur Ak villo D OV IL 36. 122 e. m. 3, ' Apud Al si Poeni v I 43.
78쪽
ecclesia quasi eune a Christo separaretur Lebede 23) ecclesia visibilis a Christo atque ' ecclesia coelesti avelleretur Ak villono L 128 Mali novSki 475. 02 e. m. in . o Coniesisto Dosithei damnavit doctrinam protestanticam,
ecclesiam triumphantem a militante minime divitinnientem, atque diSerte delinivit , Nequaquam vero hanc, quae in Via, Cum ea, qua in patria St, eccleisiam coniundimus e 103. Nihilominus multi theologi orthodoxi hanc distinctionem negligente ex unitate ecclesiae triumphantis et militantis argu mentantur Christum caput eccleSiae triumphantis, Simul unicum ecclesiae militantis esse caput. Duilino v I 85 04: II 4 e. a. diserte inculcat ecclogiam visibilem in ecclesia eleSti non cisse considerari utramque intime atque inseparabiliter iunctam sise Maliti Ovski distinctionem utriusque ecclesiae ex Confessione DoSithei quidem agnoscit
attamen contra catholicos ecclesiam militantem a triumphante non nimis Sse distinguendam docet, ita ut idem caput pro utraque ecclesia non Suiliciat catholicos distinctionem exaggerare, ut aliud caput visibile ecclosiae militanti necessa rium eSse probent Matinovski 4753.d Ad haec argumenta roboranda Confessio orthodoxa P. M ogilae et theologi Orientale saepissime provocant ad auctoritatem S. Pauli Eph. 5, 23 Col. 1. 18 . . et M. patrum 6 Catholica quoque theologia docet Christum unicum
es se caput ecclesiae principale atque Simpliciter Nicum caput, quatenus ecclesia est corpus mysticum supra N. 13. Ita X- ponuntur verba S. Pauli et s. patrum, ad quo theologi Orientale provocare solent. S. Paulus solum Christum caput eclesiae explicite quidem memorat noti tamen negat, Verum potius Comprehendit et aliunde notum supponit Vicarium caput visibile. uso ab ipso Co more visibili ecclesiae non X-
cluditur Sed exigitur Straudi II 8833. S. Paulus et M.
patre ad intemam ecclosiae rationem magis intendunt quam ad externam eiuSdem conis titutionem. Doctrina de ecclesiae constitutione praxi et traditione orati magis quam Scriptis o nNeri abatur. Similiter medio aevo doctrina de ecclosiaeo ut tutione obiter tantum tractabatur. Recentiori demum tempore haec doctrina contra protestantes in Ut ema redacta iusius tractatur.
79쪽
Catholictis tractatuis e Cclesia pars est theologiae iundamentalis vel apologeticae, quae theologiae dogmaticae proprie ictae iunctamenta ponit. Ideo He externa prae primis ecclesiae conistitutiori disserit de vita celesiae interna minus tractat, huiui generis quaestiones theologiae dogmaticae relinquens Theologi orientales contra hodie adhuc de ecclesia in theologia dogmatica tractant, post tractatum de redemptione ante Macari j vel post S vel De , fila re cerni govst ij. M a trino visi i j tractatum de gratia Theologia undamentali vel apologetica apud Russos de
,,Vera religione se tantum tractat, tractatum de ecclesia thoologiae dogmaticae relinquenS. Inde e Parte X-plicari potest, cur illi Russici theologi, qui Him alio vivestigiis insistunt, catholicae doctrinae de ecclesia aridum, iuridi sinum ac se mechaniis inurn obiiciant. Theo:logia catholica, de ecclesiae conistitutione tractans, acriter distinguit ecclosiae animam a corpore ecclesiae, eccle- Siam, quatenuis est corpus Christi inraticum , ab ecclosia, quatenti eis corpus Vi Sibile; attamen non Separat utramque eiu dem eccleisiae partem Theolsgi orientales contra panum UiStinguunt visibilem ecclesiae partem ab invisi hili, eccle-hiam militantem a triumphante, caput myisticum invisibila capite morali visibili. Hodierna conditione eccleSiae Orientalis in universali visibili unitate carentis, coacti unitatis visi bilis necemitatem rectamque eiuSdem notionem negligunt, in ViSihili unitate sub Chri sto capite contenti. T. Theologi Orientale recentiores, ecclesiam militantem cum triumphante coniundentesi contra Catholico arguunt idem Suilicere caput pro eccleisia in Coelis et in terra supra n 6 ci. Catholico reprehendunt, quod nexum ecclesiae triumphantis et militantis negligant, cum potiuis ipsi negligant monitum conieissionis Dosithei atque cum haereticis ecclesiam triumphantem cum militante coniundant. At tamen quaedam dis
' Suello diserte docet, theologiam conditionem veram actualem ecclesiae respicere debere fatendum SSe, eccle Siam universalem constitutione visibili ac unitate visibili carere itaque ecclesiam uuiversalem hac ratione invisibilem, Spiritualem mySticamque esSe Ηrist. vero ueenie I l63.