장음표시 사용
91쪽
immitiabilem S se neque a ratio arbus politici pendere Pav-lo ooncludit 'F. 14l Supplementia in hoc ante a. 32. -- Sium atque ronaoca non additi in osse Scholion enim Grae
mai thyricum quod a. 32. vi avulsiana est a patriarchatu Romano Romanae edi SubeSSe. Paulo certum habet duo scholia lavica a s. ethodio huius capitiis versioni inserta esse. S. Methodius enim vertit Diomo carionem Joanni Scholastici Simul cum supplemenio de privilegiis patriarchae politani. Hoc supposito facile eXplicatur, quomodo versioni lavicae inserta sint duo Scholia, contradicentia eiusdem capiti argumento. S. Metho- diu a papa episcopus consecratus Romano episcopo tamquam istaccessori s. Petri idem iurare debuit p. 1463. Per se patet . Meili odium hoc iuramento doctrinae ByZantinae de aequalitate patriarchae politani cum episcopo Romani renuntiaSse. Aliter , horum Seholiorum Graecae originis, sed apisiici liargumenii in lingua lavica exi Stentiam eorumque insertio nem in Nomo Carionem primum lavicum explicari non poSise p.
Nunc quidem hoc supplementum in uobii tantum flavicisuo dicibus nomo canonis 1 titulorum, non vero in odicibus Stavi et nomocationis . Scholastici occurrit, quod mirum non mi, cum alia quoque supplementa huius Nomo canonis in codices lavici nomocationis 1 titulorum translata sint rauduS-que A. savio v. Quibus nonnulla medenda mihi videntur 3. Paulo scholia lavica originis Graecae esse clicii. de ipso auctore noti disputat, s. ethodium auctorem SSe Suppi enS Jugieε explicite probare conatur . Meth odium' UMim eme senSu proprio auctorem horum Scholiorum piropterea negat archetypum Graecum atque contendit S. Methodium Achsoli lingua lavica scripsisse Attamen quaesti de auctore per Se Non pendet ex qua tione de lingua archetypi Methodius enim Scholia lingua Graeca primitus scribere potuit, quod valle proh stille videtur.
plus ancien recueti canonique lave et a primaute dupape Ex Bessarione 19l8 8 s. - . Iugie dicit hoc textu omnia dubia de orthoxia calliolica . Methodii dissipari hunc textum esse professionem fidei et quasi testamentum . Methodii, quinque menses ante ipsius obitum conscriptum pg. 03. 6. n
92쪽
Scholia lavica manifeMe re lent archetypum Graecum, ergo certe e Sermone Graeco translata sunt. Item ceriunx est scholia haec origine distare a ceteris eiusdem capit PartibuS, quamquam iam initio in emione lavica extiterunt. Rationibu grammaticis liquet scholia lavica ab initio iam fuisse in huius capiti versi e lavica Formae C ranam Z-ticae eaedem sunt ac in ceteris partibus. Termini rariore, Scholiorum in ali ι quoque supplementi artibu occurrunt.
quod verbo νο erSt Pu Iut minime exprimitur. Interpres Stavicus idem vocabulum Graecum eodem x ocabulo lavico Vertit, non attendens ad Significationem diversam. Similiter eodem vocabulo lavico Stroenie reddidit voces ac signitieatione Graecas diversas διοικη γις can. 9.), προ νιμιον tituluS, Schol. StaV. II. 3. Prima significatio vocabuli resente in lingua VeteroSlavica Saepe recurrit, altera TFOVGlyto Privilegium vero minime apte exprimitur Scholia lavica ergo Sermone Graeco ranislata sunt ab eodem interprete, qui ceteras additamenti parteis vertit. Textus lavi cui similiter ac ceteri textus eieroslavi ei a RuMis librariis mutatus est, nonnullis Servatis tormis antiquioribu Oape=, variti in Forma ora vica apta forma Ser-bica-Bulgari ca-RUS sica papa loriginem Oravicam et aetatem . Methodii innuit. 4. Capiti de privilegii patriarchae Cpolitani iam saec. VIII ineunte Secundum Paulo v nomo canoni additum At. Eodem saeculo monachi Graeci traditiones Orientis de cultu imaginum atque de primatu Romani episcopi strenue defendebant citra patriarcha imperatoresque politan S. Supponi non
poteSt monachois in sui Scholis silentio tolerasse huius ca-'ὶIn textu Graeco epistolarum Leonis M. ad Anatolium et ad Marcianum terminus Latinus ambitio vertitur latinismo αμβιτ tu , ἀμναιογος, αμβιτιοvt. Interpres lavicus orsan hunc terminum intextu Graeco invenit eumque cum ἀμ φισολια confundens voce
93쪽
priis doctrinam Boantinam de primatu politano Scholia de divina Romani primatus origine probabiliter saeculo VIII.
exeunte iam Scripta atque iniserta sunt nonnullis nona canonis exemplaribuS, quae in monasteriis a Glith antur. Scholia lavica accurate describunt historiam 28. canonis Chalcedonensis. Contra ambitionem politanam Leoni M. inhaerendo provocant ad terminos, quoi verae fidei praedicatore polsuerunt conc Nicaenum 3. Apostolica divinaque origo atque immutabilitas primatus Romani acute defenditur. Relatio Romani episcopi ad concilia aecurate concinneque determinatur. In pSo occidente tunc vix existebat tam concinnum ompendium de primatu . Dicendi genu fervidum ner-UO Sumque, argumentatio fervida gravisque, Vere , magnitique pamage sur a prima ute Jugie in Quae omnia innuunt Scholia quo ad Substantiam X eunte saec. VIII. NweonScripta, cum ire quem uisset monachorum Graecorum usus cum occidente frequentesque disputationes de validitate concilii . Nipaeni. Textus Graecus horum scholiorum deperiti, quia exeunte Saec. IX. Sque ad Sae C. I. studium monachorum Graecorum in primatu Romano defendendo elanguit Slavi econtra ad hanc adversus doctrinam' politanam argumentaretionem minus advertebant, quia initionem Cpolitanam aegre ferebant nec aeque a Graeci Romanum primatum oppugnabani. Ideo haec scholia in nonnullis indicibus lavineis servata lini.
S. et hodius traditionibus monachorum Graecorum inhaerenS, haec scholia, in monasteriis Graeci eo tempore usitata. ae Omo canoniis versioni inseruit. Opinio Μ. Jugie, -- thiodium ipsum Sse auctorem sensu strictis, ex dicti Vix potest defendi. S. Methodius scholia mi astica risere reddidit atque proba biliter quasdam rhetorica, adiecit prΟ-ΠΟ Sitione S. sermonemque XΟmavit, sicut elenchum o ciliorum Vita eth. . . rhetorice exornaverat. Proptereario Solum argumentum, ised etiam dicendi genus similitudinem quandam prae Se ieri cum iragmentiis sermonum S. Methodii
in primo capite Vitae ethodii. 5. In lavica ita Methodii ii deliter expreSisa est doctrinas Methodii de apostolica Origine primatus Romani atque depol late episcopi Romani supra concilia. Elenchus concilio
94쪽
rum in 1. c. ita Methodii nitit,a vectris a veilium exhibet doctrinam S. Methodii.' Scholia civica Cum doetrina Vitae ethodii plane consentiunt atque explicii defendunt ideas, quae in Vita methodii implicite ci)ntinentur. Dicendi genus S. Methodii in elencho conciliorum magnam prodit similitudinem cum Stylo scholiorum. Sicut elenchuso ciliorum ita etiam scholia lavica rhetoricum produnt dicendi genus missionarii, discrepans a Stylo iuri peritorum vel theo giam magistroxum. Scholium II acute arguit primatum ecclesiae cum imperatorum Sede non posse transferri. Idem argumentum occurrit in epistola Gelasi I. papae 492-406 ad episcopos Dardaniae. y Scholium addit palatia imperatorum Mediolani
ei Ravennae adhuc manere. Hoc additamentum Vim argu menti per Se non auget neque cum scholiorum dicendi generecto Cordat; attamen optime explicatur, Si S. Methodio tribuitur. S. Methodius enim in itineribus Romani cum nonnuIli discipulis pluries per Ravennam transiit ibique Speciosum imperatorum palatium vidit. Itaque hoc additamentum pro Methodio eiusque discipulis magni erat momenti, quia argu mentationi vigorem augebat. S. Methodiuis probistiliter alias quoque Sententias rhetoricis additamenti exornavit atque clausulam ontentiosam contra doctrinam BD antinam de ecclesiae primatu adiecit. In Vita Methodii patriarcha politanu eiusque potestis negligitur imperatori OStyonitur, Romanum autem epiScopo honoratur titulo apostolico eiusque primatus iSerte agnoScitur. Similiter Scholia patriarcham politanum solum epis- isum et , dictum episcopum appellant, dum imperator Marcianu imperatriXque Pulcheria pii dicuntur, papa vero titulo Sanctui papa et sanctissimu papa honoratur. Sicut in Vitamethodii, ita etiam in II Scholio loco primo ponitur' Grivec, De orthodoxia f. C. M. g. - 18. g. 13. probatur elenchum conciliorum esse fragmentum ex sermonibus vel scriptis s. Methodii eius doctrinam a verbum fideliter exprimen S. y Numquid apud Mediolanum, apud Ravennam, Sirmium, apud Treviros multis temporibus mon constitit imperator P Numquidnam harum urbium sacerdotes ultra men Suram sibimet antiqlitus deputa- iam quidpiam suis dignitatibus usurparunt Mansi 8, 58.
95쪽
, iaci,Ssimii papa , Sem ad opius ni perator, illini vero loco epi Scopus politanus, Nullo epitheto Onoratus. En mentem et stylum is Methodii lInde concludi potest doctrinam Vitae Methodii et Acholiorum ex eodem Onte emaname, nempe mediai ex theologia et dicendi ratione termino iugia monachorum Graeclorum atque immediate ex praedicatione Sis Cyrilli et ethndii Dicendi ei cogitandi ratio scholiorum optime explicatur, Si
SupponimuS, S. ei hodium ea nomo canoni inSeruisse atque in hodie mam tormam redegi'se. Secus nec XiSientia nec cogitandi dicendique ratio Scholiorum S lavi eorum explicari potest. 6. Clausula scholii I. ad epistolas Leon L M. provocat.
ita fontem theologiae scholiorum ex parte indicando. Revera ideae Leonis M. in choliis recurrunt Leo M. contra ambitionem polita iam ad traditionem ad conciliunt Nicaenum et ad apostolicam originem eccleisiae Romanae, Alexandrinae, Antiochenae provocat episcopum politanum monet, elusi Sedem non SSe apostolicae originis. Similiter cholia S lavica di Serte inculcant primatum eccimiasticum OriginiSapostolicae esse, honore apostolicos immutabile esse; ad termino provocant, quois verae fidei praedicatores patre concilii Nicaeni posuerunt . Non solum sententiae, Sed
etiam phraScis e Dii recurrunt. . . Sancti illi et Venerabile Patres, qui in urhe NicAena . . . man Sura HS quei finem mimici leges ecclosiasticorium canonum condiderunt . . . et Si ii id Squani aliter quam illi Statuere praesumitυr, Sine u actatione cassatur ut quae ad perpetuam utilitatem generaliter instituta sunt, nulla commutatio no 'arietitur . . . in an em Libi S term in S, quo constitue
Auctor Scholiorum probabiliter usus est etiam instructione Leoni M. . legatis ad concilium chalcedonense lata.' Ita' Huius instructionis pars tantum in acti concilii Chalc. Servata St. Sanctorum quoque patrum constitutionem prolatam nulla patiamini temeritate violari vel imminui, servante Omnimodi personae nostrae in vobis dignitatem ac si qui forte civitatum suarum
splendore confisi aliquid sibi tentaverint usurpare, hos qua dignum
96쪽
explicari poteSt propoSitio . . Leo papa Scripsit Concilio, nihil tale se accipere. In monasteriis Graecis magnae erant librorum documentorumque collectiones bibliothecae). Ideo historia concilii Chalcedonensis in Scholiis, a monachis con- Scriptis, accurate describi potuit. - Prinia propcHitio scholii II quoad Substantiam deprompta est ex epistola papae Gelasii . sςupra nota ). Doctrina de relatione Romani pontifici ad concilium Oecumenicum apud nullum quidem theologum orientis illius aetatis tanta claritate et in systema redacta invenitur. Tamen haec doctrina in ita Methodii indire et exprimitur atque apud S. Theodorum Studitam quoad substantiam occurrit P 09, 1020. 1020.l420). De hac qua tione saec. III. et IX. multum disputabatur in Oriente Monachi Graeci saei ad epiScopum Romanum recurrerunt. Ceterum haec doctrinasse conciliis ex iaci, faciles deduci potuit. T. iiii cilius inveniri polos fons doctrinae de patriarchaturi ierosolymitano Scholium II narrat: Sancti Patre . . . metropoli honorem Hierosolymae eoniirmaverunt, at non patriarchai privilegium contulerunt, quia non potuerunt termino amovere, quo Verae fidei praedicatores posuerunt. Ini , verae fidei praedicator sunt patres concilii . Nicaenii quorum , terminoS ' immobiles Leo M. in epistola ad Anatolium memorat , Sancti patreS , qui metropolis honorem eccle- Siae Hierosolymitanae contulerunt, nonnisi patres concilii ChalcedonenSi esse possunt. In T. enim Sessione concilii Chal- fionensis approbata est conventio inter patriarcham Antiochenum et epi Scopum Hierosolymitanum H), qtia ecclesia Hiero-Rolymitana sui iuri declarata est eique dioeces e et metropoliae Palestinae subditae sunt. Itaque ecclesia Hierosolymitana iura patriarchalia obtinuit eaque post concilium Chalce donense e Xercebat Leo M. quidem antiqui Antiochiae iura
est constantia retundatis. Mansi , 443. - Eadem instructo in epistola Leonis M. ad Anatolium memoratur: Inde enim fratreS nostri ab apostolica sede directi, qui vice mea synodo praeSidebant, probabiliter atque constanter illicitis ausibus obstiterunt aperte reclamantes, ne contra instituta Nicaeni concilii praesumptio reprobae novitatis assurgeret. Mansi 6, 202.
97쪽
contra episcopum Hierosolymitanum defendebat 'in attamen non ea firmitate qua ambitioni politanae reSistebat Sticcessores Leonis M. elevatio rem ecclesiae Hierosolymitanae tacite tolerabant. Episcopu Hierosolymitanti cum bona pace privilegiis patriarctialibus usus est. Titulus patriarchae spininoia denegabatur Tamen Alexandriae, praeSertim vero Antio-ehiae saepe movebantur dubia de iitruo et potestate patriarchali idolesiae Hierosolymitaniae. Privilegiis patriarchae Hierosolymitani negatis, O Sequenter etiam episcopo politano privilegia patriarchalia denega-hantiar. Propterea oclesia politana patriarchalia privilegiarii ero Solymae prompto animo concedebat. Octrina de pen-tarchia patriarcharum lavehat patriarchi Hieros olymitan ei Cpolliano dubiaque de eorum legitimitate Olblivione Othrue Lai. Ipse Theodortus Studita episcopum Hierosolymitanum'
Scholii II. lavici de privilegiis ecclesiae Hierosolymitariae doctrina, discrepanis a theologia politana, ex traditione Romana explicari non potest Romani enim pontifices politanas ambitione praei sertim oppugnabant Scholium vero politana privilegia patriarchalia non aperte negat, Sed solum primatum politanum acriter oppumat. S. Cyrillus et ethodius episcopo politano titulum patriarchae non negabant, Si fex legendis Pannonici patet. Si auctor scholii hoc loco ex traditione Romana arguisis et ad epistola Leonis provocare debui Sisei, minim e vero ad sancto patres Chalcedonense S). Leo M. enim vehementer increpavit Anatolium, quod abusuis si ci cilio, fidei tantummodo negotio convocatoλλὶ Conventionem inter patriarcham Antiochenum et episcopum Hie-
η olymitatiunt, a Concilio ChalcedoneniSi confirmatam, non approbavit. Iterum ac Saeptu reprobavit omnia, quae in concilio Chalcedonensi de se celesiarum privilegiis iecreta Sunt. δ' Ad Maxinium episcopum Antiochenum scribit clatro Anatolium p. politanum et Iuvenalem p. Hierosolymitanum): Tanta
apud me est Nicaenorum canonum reverentia, ut B, quae Sunt a Sanctis Patribus constituta, nec permiserim, nec patiar aliqua novitate violari'. an si , 240. - . Quod illis 1 patrum Nic. constitutionibus inveniatur adversum, id iustitiae consideratione a Ssetur O. c. 24 l).
98쪽
Inde sequitur hunc locum e traditione Antiochena et Alexandrina esse depromptum Scholia quoad substantiam
exarata sunt Saeculo III. exeunte in monasterii Graecis, Cum monachi politani, contra patriarcha Cpolitano pugnantes, armorum socios haberent in patriarchatibus Alexandrino et Antiocheno Theologia Antiochen et Alexandrina de eo titutione eccliniae eo tempore magnae auctoritati erat multumque intulit ad propriam monachorum Graecorum theobogiae rationem. Theologia Antiochen etiam ad doctrinam S. Methocli de numero conciliorum aliquid Contulit. In patriarchatu tiocheno et Alexandrino tempore M. Cyrilli et Methodii VII. concilium II. Nicaenum nondum agnitum St. Ex modo, quo Photius in suo concilio a. 70 80 agnitionem VII. concilii urgebat Mansi II, 404 et 50T), concludi potest in
C litano quoque patriarchatu nonnullOS Opinione Antiochena et Alexandrina commotos sex tantum concilia agnovisM. χὶ Antiochiae et Alexandriae de titulo ac privilegio patriarchae Hierosolymitani disputatione Saepe mota eSSe, Crima patriarchae Petri antiochen et Balsamonis testantur. Petru' patriarcha Antiochenus circa a. 10543, in epistola ad Dominicum radensem scribit: Quinque enim in
univere terrarum orbe ex divinae gratiae dispensatione patriarchae utit . . . Sed nec eorum unuSquiSque proprie un- mapatur Patriarcha, Sed abusive Pro Clamantur autem politi
lex Romae papa, poli archiepiscopus, Alexandriae papa, Niem Solymorum archiepiscopus, Solus vero Antiochiae peculiariter Sortitus St, ut patriarcha audiret atque diceretur Idque inveniet, si diligenter scrutata uerit, caritas tua in omnibus litteris expositum ill il). In litteris quidem non multa invenio Petrus rem verbis auget de hac quaestione, attamen Scripta Theodori Balis a monis testantur, Antiochiae et Alexandriae quaestiones de titulo et potestate patriarcharum mota esse Bal Samon, patriarcha Antiochenus circa a. 1185-95 respondenis patriarchae Alexandrino ad qua tionem de numero et privilegii patriarcharum atque de
yy Doctrina . Methodii de numero conciliorum ex solo Theodoro Studita sicut scripsi in iss. De Orthodoxia S. C. M.' p. 163 sufficienter explicari non poteSt.
99쪽
lliterae patiumque traditione episcopum Romanum' appellent papam item etiam Alexandrinum; politanum vero et Hiero Solymitatium archiepiscopOS, Solum vero Antiochenum patriarcham qui ieri potest, ut Antiochetia ecclesia non patiatur iniuriam, audien reliquos etiam dici patriarcha. Omnino hoc fit propter identitatem honori l025 . . . Orum quinque capitum faculta atque privilegia Sunt eadem Cum eorum nΟ-mina in divensa Ἀ102Tὶ Tam abundans explicatio quaestionis P 138 10l3 1033 satis innuit saeculo XII. exeunte Alexandriae et Antiochiae adhuc dubia Si se mota de privilesiliis episcopi Hierosolymitani Balaamon patriarcha Antiochenus Cpoli residebat), contra dubia Alexandrina et Antiochen a Byrantinam doctrinam de aequalitate patriarcharum defendebat. Alii vero locis nullum disrimen iacit inter titulos patriarcha rum PO 3T, 244 e. a. i. - Nilu DO patrius medio Saec. XII. Cpolitanam Sequeri traditionem, epistyo Romanum et Alexandrinum appellat papaS, Antiochenum et Hierosolymitanum vero patriarchas PG 32, 10963. Ad distinctionem inter patriarchais Orientales iaciendam certe traditio Romana multum contulit Attamen ex dictis certum est auctorem vel auctoros scholiorum S lavicorum hanc raditionem ex theologia Antiochena et Alexandrina ine proimpia Se. 8. Tempore, quo Scholia monam sic exarata sunt, iam floruit doctrina de pentarchia patriarcharum, tempore Verosa Cyrilli et ethodii iam summum fastigium assecuta est.
Μonachi ipsi hanc theoriam secuti sunt Theodorus tudita, Georgio Hamariolo Sin; advereari Photii Μetrophane S Smyrn. in concilio Cpolitano a. 869. illam praedicabant. Mirum St, quod nec in Vitis s. Cyrilli et ethodii
nec in Scholiis monasticis ulla inveniuntur pentarchiae VeStigia. Quin potiti Scholia pentarchiam aperte excludunt, negando patriarchatum Hierosolymitanum. Hac in re scholia Sequuntur traditiones Antiochenas et Alexandrinas et Romanas) p tarchiae minime faventeS. Doctrina pentarchiae antiquas Orientales Romanasque traditiones obtegebat atque ideas Byrantina indire et Saltem alebat Minime ergo mirum est doctrinam euiarchiae nondum omnium animo occupaSse. Aliam huiu rei rati em supra II tract. n. l memoravi. S. Cy-
100쪽
rillus et Methodiuis enim propriam profitebantur doctrinam
de ecclesiae constitutione Theoria pentarchiae senilem prodit Orienti cogitandi rationem, fortuitum rerum statum divino iuri ac Spiritui sancto tribuentem. Quae senilis cogitandi ratio apostolico S. Cyrilli et Methodii animo aliena eorumque conjsilio adverεa ierat. Vitae Methodii et scholiorum doctrina de poteAiate epis rapi Romani convenit cum doctrina Occidentali Orientalupentarchiae theoria, monachi illitiis temporis non aliena, negligitur, immo negatur. Nec ideo ex occidentali fonte hausta Orieniique aliena dici potest. Iam L. Orono praeclarem, Iaviti in ideas de primatu Romano theologis oriental bus Saec. VIII et X. non fuisse ignotas, ideo auctorem Vitae Methodii suam de ecclo,ia doctrinam non ex iontibus occidentalibus hausisse. Doctrinam scholiorum orientalem esse satis probavi. Auctor scholiorum provocat quidem ad epistolai Leonis . quae tameti in Oriente praecipuo honore habebantur Liturgia orientali Leonem elusique doctrinam magni laudibilis extollit. Decretis Leonis . orientalis ecclesia non recusavit oboedientiam; ideo canon 28. Chalcedonensis in publica canonum collectiones ante Photium non St receptus ε), Sed in proprio additamento Bygantino adiectus Si Ceterum in scholio mens orientis ac s. Methodii eadem Claritate Spirare videtur sicut in Vita ethodii Atqui hodie inter Omnes huius rei peritos constat, Vitam Methodii esse opus Scriptori, Orientalis. 9. Scholia lavica de potestate episcopi Romani in Orienti monaisteriis exarata atque a s Methodio in hodiem amisi mam redacia, gravia sunt theologiae Orientali monumenta, historiam theologiae inantinae illustrantia. In Nomocanone lavi , aucto additamento de privilegiis patriarchae politani et Scholitis monasticiS, doctrina orientale inter se pugnantes quasi in una imagine descripta videmus Cano 28. Chalcedonensis in ipso nomocanones ante
Hergen rother Photius I T), quem alii secuti sunt, recte
quidem Scribit, canonem 28. in canonum collectiones ante Photium non esSe receptum, sed minime memorat hunc canonem in momo- canonis Byzantini supplemento esse adiectum.