장음표시 사용
11쪽
Septem g nuina Ap notatu Con ei lia sum.
1 a De sacris Ecclesia Ciselliis.
objicies a. Causa communis communibus votis est ab cunnilaistracta Nda; ergo cum causa fidei, quae solet in Conciliis tractari , sit Christianis omnibus, etiam Laicis, communis, ab iis omnibus est in Conciliis tractanda; ergo. Resp. dist. ant. Est iu omnibus tractanda disciso modo ;conc. Eodem modo; neg. ant. & conseq. Licet enim causa victoriae sita toto exercitu promovenda, non tamen eodem modo ab omnibus, sed a ducibus, ut praecipientibus S dirigentibus ; a speculatoribus, ut vigilantibus & inquirentibus; a militibus vero , ut pugnantibus; i ndei causa est ab omnibus tractanda; & reipsa in Conciliis ita tractatur ab omnibus, sed divαὶ modo et ab Episcopis nempe , ut Iudicibus defi-tubus; ab aliis non Episcopis, sed peritis & doctis, ut consulentibus & inquirentibus; a Laicis, ut audientibus & acquiescentibus. l
m sacris Apostolorum Conciliis. i.
APostolica Concilia voco ea, quae a Iudae Iscariotis obitu, & S.
Mathiae in nus locum per electionem accessu cel*rarunt M stoli; quorum aliqua suere proprie dicta, alia improprie αlate sumpta tantum, lices omnia Ierosolymis h*ita, uno excepto Mirlati cong ato; suntque numero videlicet, ir. μο ει genia Matria Leo proditoris anno christi q. , i tia. Pro septem ingendis Diaconis ad sedandum Graecorum mi mur. ων
Pro SS. Petra O Ioanne ad Samaritas mittendis, amo 3s. . Pro fidei Symbolo ante dispe sumem edendo, amo 37. - . . Pro defruenda quaestione de circumcisime, aliisque Legalibus se a s ,
si be Paulo Mileti eo reatum , pro bonandis Ecclesia Senioritas ad molem Ecclesia curam, amo 8. i- 7. Pra Duenda Gentilisemi suspicisne de Paulo 4 Iudais concepta, mi
De quibus singulis ut hic fusius inquiramus, eaque vere extitisse. αquid in unoquoque gestum sit, summatim hac in Sectione videamus, si ARTICULUS PRIMUS. De primo Apostolorum Concilio, anno 3 Pro eligendo Mathia loco proritoris Iuda.
oncilium istud vect Apostolicum esse . de Ierosolymitanum, hoc est ab Apostolis. & Ierosolymis civiando celebratum, non aliunde aestus constare potest . quam ex Actuum Apostolorum cap. I. vers. IS. bi expresie dicitur, qvod dum in coenaculo deroso mis reclusi, promiLstim Di iligod by Cooste
12쪽
sim a Christo Iesu spiritum Sanctum expectarent Apostoli omnes, caeteruitie Christi fideles, tunc, hoc est, in diebus illis exurgens Petrus iumedio fratrum dixit: erat autem turba hominum simul, fero centum viginti: Vzri fratres, oportet impleri Scripturam, quam se edixit Spiritus Sanctus peros Daνid de Iuda, qui fuit dux eorum, qui comprehenderunt Iesum: qui connumeratus erat tu nobis, O fortitus est sortem minisserit burus. Et hiequidem possedit agrum de mercede iniquitatis, oe susρensus crepuit medius dijWa sunt omnia viscera eius. Et notum factum es omnibus babitantibus Ierusalem, ita ut appellaretur ager ille, lingua eorum, Haceldama, Menes, ager Sanguinis. Scriptum est enim in libro Psalmorum:.Fiat commoratio emrum destria, oe n m sit qui inhabitet in ea: viscopatum eius accipiat ab ter. Oportet ergo ex bis viris, qui nobiscum sunt congregati in omni tempor quo intravit Er exivit inter nos Dominus Jesus, incipiens a baptismat ora. nis, usque tu diem qua umptus est a nobis, testem resurrectionis eius nobiscum steri unum ex istis. Et flatuerunt duos, Ioseph, qui vocabatur Mosabas, qui cognominatus est Iustus oe Maibiam. Et orantes dixerunt: Tu Domine qui corda nosti ommum, ostende, quem elegeris ex bis duobus unum accipere locum ministerii huius, oe . Volatur, de quo praevaricatus est Imdas, ut abiret in locum suum. Et dederηnt sortes eis: ct cecidit sors super
Mathiam, cy annumeratur est cum undecim Apostolis.
Ex quo contextu manifeste eatet, quomodo S. Petrus incipiens sui primatus ollicio sungi, & Ecclesiae curam gerere, caeteris Apostolis in cc naculo Ierosolymae congregatis, anno 34. a Christo nato, hoc est post Chri tu ex hac vita disces lum, & ad coelos ascensum, ac ante Diritus Sancti de coelo dcscensum, proposuit unum alium eligendum esse, qui Iudae prae aricato sic cederet. o audito, statim oratione praemiis a , coeptus electioni processiis, duobusque aeque dignis in medium statutis, Barsabalcilicet Δ; Mathia, eisque sortibus datis, sors cecidit super Mathiam, qui numeratus inter Apostolos, Iudae suscepit Apostolatum. Sed circa illam Mathiae electionem sorte celebratam Rhia ritur i. an sortibus proprie dictis hac in electione usi fuerint Apo- Sortibus stoli. Resp. I. varia esse circa hoc Auctorum placita. Sunt enim qui cen- propriὸ dictissent sortes illas non fuisse sortes proprie dictas, sed signum aliquod e coelo divinitus lapsum super Mathiam, puta lucis radium aliquem sit per caput Mathiae divinitus lapsiam, quo designatus fuerit eligendus Mathias; eo feri modo , quo S. Gregorius Magnus lxlcis radio designatus filii olim summiis
PQntifex; idque ita censet S. Antoninus I. parte: titul. 6. cap. 2. vel ciniumbam aliquam in caput Mathiae de coelo missam, sicut in Fabianum olim diim creatus cst summus Pontifex, ut putat Dionysius Carthusianus; vel denique aliquod aliud simile signum divinitus missum, ut S. Dion usius,copag. lib. de Eccl. Hierarch. cap. s. par. . expresie tenet, dicens : V,
detur nubi Scriptura sortem appellasse divinum illud munus, per quod illi eboro sacratissimo infirmaretur, oui esset divina electιone declaratus. Resp. a. cum alus, Apostolos vere sortibus proprie dictis suisse usos, i. quia id ipsa sonant re indicant Scriptum verba: Et dederunt sortes eis, ct cecidit sors super Matiuam. a. Quia S. Ambrosius in cap. Luc. Apostolos viam eligendi per sortes iniisse putat, ne Apostoli electio a mandato discre- are legis veteris videretur: at in lege veteri e sacerdotibus sorte eligiolebat unus, qui incensum adoleret ante altare Dei, ut constat de Zacharia Ioasinis patre, de quo S. Lucas, cap. I. vers. 9. sic ait: Secundum
13쪽
eissa dinem sacerdotii fide exiit, ut incens- poneret imessus is rem Mummitu csia Motali secuti sunt alia Scripturae exempla variat taenim Saul sorte creatus est Rex, ut habetur I. Reg. capis IO. vers aci.
M sorte divisa est Terra promissa, ut constat ex Iosue, cap. I s. ita Cornelius a Lapide in Actis cap. I. -- seuὸ -itur a. an licite hac in electione sortibus uti potuerint ApostoIi,
tunc. sicque illam electionem sacram casui ac fortunae committere. Resp. as. firmative, r. quia duo eligendi, Mathias videlicet & Barsabas, ita erant merito pares, ut non postet humano iudicio discerni quis eorum dignior esset; atqui cum res ita se habet, ut humano iudicio diiceminon possit, recte di licite committi notis sortibus a divina provid
ita dirigendis, quia tune hoc non est tentare Deum; ergo sortibus hoc in casa licite uti potuerunt Apostoli: idque totum colligitur & conficinatur ex S. August. Epist. ID. ad Honoratum docente, sorte discendum este, qui sacerdotes persecutionis tempore in lirbibus manere doheant, & fidelibus assistere, qui vero fugere, de sic dicente: Si intremi Minorat isde sit disceptatio, qui eorum maneant . ne fuga omnium ; σqui ereru- fugiant, ne morte omnium deseratur Ecclesia; talis quipp/ certimen erit inter eos, ubi utrilue ferveant charitate. oe utrique piaceaut ebiritalia quae disieptatio si aliter nore poterit terminari- quantum mim viamtur, quι maneant oe qui fugiant, sorte legendi sunt. a. sortibus usi sunt Apostoli hoc in casu, id fecerunt ex s tali Dei instincta.
quo illis tacite promisebat Deus, se suam voluntatem per illas sortes ostensurum, & Gigniorem ex his duobus designaturit m p sicut olim Dei iussit Samuel sertibus est usus, ut Saulem Regem crearet, & Iosue ut Achan deprehenderet, Terramque promissam divideret: ita Lessius, lib. 2.
de Instit. cap. I. dubios. & cturi illo Corn. a Lap. in Act. eap. I. 3. Quia ut volunt alii cum SS. PP. Hieron. in Ionae c ria S- g. Sem. de Mutilia, & S. Thoma a 2. quaest. 9s. art. 8. Apostoli adhuc rudex de inexperti id fecere ex consumidine Patrum veteris Testamenti, antequam
recepissent Spiritum Sanctum; ideoque post eiun receptum, id postea
. . non fecπunt in electione septem Diaconorum
.' λβ aeritur 3. an exempla Apostolorum sortibus illi liceat hodie in eI A um ut ctionibxu ruris .. Re . negative, r-Quia jam iure Canonico omnis sorsio omni et electionibus Ecclesiasticis est prohibita, ut constat ex Honorii III. de- c. ne sina. cretali ad Lucanum Capitnsum directa, & s. decretali uim libro inserta titui. de sortilegiis, east. Ecia : &in qua sic restribit practato Capitulo consultus alle Pontifex, clicensi Ecclesia vestra Episcopo destituta, vos emνerienses in unum ut de furini tractaretis electione Pontificis, unum elegistis ex vobis per sortem, qui trex auctoritate vestra elegit, per quos vises omnium Lumcaria provideretur Ecclesiae die Pastore, quorum duo tertitum. Magistrum 'bFilicet elegerunt, quod expressὸ licebar eisdem fecundiisn traditam a vobis omnibus potestatem. Nos tali examiinato proceoo lscis notx non careat , quinimis multa riprehensione sit dignum o quia I s in talibus intervenit --... mectionem de Usci celebratam ad confirmationis gratiam a Mitinus, fortis usum in electionibus peκpetua prohibitione damnantes. a. Qina ita electionibus Minutrotum Ecclasiae, Pastoriim mesertim, citram animarum. h mtium, eligendus est dignior,. ut passim docent Theolagi, & Conm H imum, sei rε capiar 8. de remrm. Atqui alius utengo sertibus in electio-
Potest eligi, nec nisi per accidens α casu sie eligitur is qui iudicatur digniori s Corali
14쪽
.commimnae. ergo sertibus in electionibus uti nou liret.. Dices sorte, Concilii Barcinonensis Patres, anno sis. sub Gregorio M o congregati, Can. 3. sortium usum in electionibus Episcoporum approbant; ergo perperam hunc xllicitum esse dicamus. Reip. dissi antia inprobant, si casus ita contingM, ut ad Episcopatum propositi, sint Ea meritis pares de aeque digni, ut humanae prudentiae judicio non possit dignior dilaemia mn d. Secus , neg. ant . & sub einem dist. conseq. quia non alia fuisse credem est mens illorum Barcinonensis Concilii ratrum a mente S. myctim in epistola ad Honoratum supra
'De secundo Apostolorum Concilio, anno 34.
πιο septem eligendis Diacmur ad sedandam Graecoram murmur.
Eodem pariter anno Christi 3 . non longe post Christi in coelos ascem sum, di visibilem Spiritus Sancti in Apostolos Μ coelo descensum,
eum iam Christum praedicarent Apostoli, di ad Christi fidem conuerimn- Dizorii, . tur multi a crevit fimium numerus , ae crescente fideliam numero factum est murmur Graecorum adversus Hebraeos, eo quod despicerentur in ministerio quotidiano viduae eorum t viduae siquidem olim, utpote quia seniores di matresfii milias, ministrabant aliis necessaria; cumque viduae H. breae eo quod Hebraeae essent, arrogarent sibi honoratiora & locupleti in ministeria, praesertim distribuendi cibos & vestes, viliora vero & tenuiora relegarent ad Graecas et de riarsum cum in cib-m & vestium distributione magis favere, plusque dare viderentur Hebraeis quam Graecis; lideo murmur exiit a Graecorum, hoc est Gentilium viduis, & a viduis murmur transiit ad viros r quod murmur & schisma nascens ut statim s darent Apostoli, Ierosolmis iterum congregantur, ubi per modum quasi Concilii conventum celebrant istum, pro septem eligendis Diaconis boni testimonii viris, sapientia & Spiritii Sa o plenis, qui mensarum ministerio vacarent, & s viderent ut omnia tam alimenta, quam vestimenta omnibus aemε distributa sorent, ut constat ex Actor. cap. 6. vos. I. ω seq. ubi sic legitur r o Lebus illis , crescente numero discipularum . factum es murmur Groorum adversiis Hebros , eo quod despicerentur in ministeris quotidiano vidua eo . Convocantes autem duodecim multitudiam discipia rum, dixerunt: Nyn est quum nos derelinquere verbum Dei, o mini re me sis. cmsiderate ergo fratres, riros ex νvis boni resimonii furem. nos Spiritu Sancto, o saepientia. 'r constituamur svre hoe Uur. 2bsν νδ orationi, o misi is verbi inflantes erimur. Et placuit sermo eoram omni multitudine. Et elegerunt Stephanum. virum plem fide in Spiritu Sancto, o Philip m. ω Prochorum . . Vicanorem, oe Timonem, O Parmenam. leuaum adνenam Antiocbenum. Hos statuerant ante conspectum Ap solorum e ct ora res imposierunt eis manus.
Circa septem Diaconos illos, occasione murmia is Graecorum, ab Apostolis ad mensu mi istrandum electos,
15쪽
Quaeritur r. an septem illi Diaconi fuerint sicut nostri hodie sari nataris ministri ; vel solum mensarum communium praesecti , non sacri,. Resp. teptem illos primos Diaconos vere fisse institutos, & sacris oradinatione munitos, nedum ut forent vulgaris & profanae mensae p-cti, sed ut essene sacri sacrae mensae mini tui, quales sunt & hodie Di, eoni nostri; idque constat . . i. Ex iis quae observarunt Apostoli in his septem eligendisti& comstituendis Diaconis i nam I. quaesierunt an essent boni testimonii de Spiritu Sancto ac sapientia pleni. a. Oraverunt super eos; de 3. imp suerunt cis manus, ut ex contextu supra citato patet: atqui hos omnes tam sacros ritus non adhibuissent Apostoli in septem illis consti tuendis Diaconis , si illos instituere voluissent, ut vulgaris & profanae tantum & non sacrae mensae ministri forent, in qua stansitur lacer ille panis, de quo Paulus ait a. ad Cor. cap. Io. VercI6. Parus quem fran, mus , nonne participatio corporis Domini est ρ Ergo nedum constituti sunt ut essent vulgaris de profanae mense praesecti, sed ut esstnt sacri saetae mensae ministri. a. Id constat ex eo quod S. Ignatius Martyr ad Heronem Diaconum, suumque postea in Antiochena sede successbrem , scribens dicat : Nihil sine uiscopis facito; sacerdotes enim sunt, tu νπὸ sacerdotum mimster , B ptiqant, sacrificant , eligunt, manus imponunt; tu veris illis ministras , qt Stephanus Iacobo; ergo Stephanus qui unus e septem illis primis Diaconis erat, minii rabat Iacobo sacrificanti , ac proinde & sacrae intem,
3. Ex eo quod assirmet S. Hieronym. epist. I. Nicolaum e primis loptem Diaconis pariter unum, ministrasse calicem Domini; ergo ut s
erum sacrae mensae minliseum . . .
. Ex eo quod Concilium Aquilaranense Can. 7. dicat, Diaconos in Ecclesia ordinari hodie adinstar norum septem primorum Diac 'rum, ergo sicut Diaconi ordinantur hodie ut uni sycrae mense nunistri , itati illi septem primi. Dices. Septem illi Diaconi primi instituti sunt occasione murmuris Graecorum , eo quod despicerentur in ministerio qiimidiano viduae eorum, seu eo quod in quotidiana eleemosynarum, praesertim ciborum di, stributione, sive activa, sive passiva despicerentur Graecorum viduae; ergo
instituti sent, ut ad mensas communes ministrarent, ac providerent ne despicerentur Graecorum viduae, vel Miae , & curarent ut hac in cleem synarum, sive ciborum distributione aequalitςr omnia fierent; ergo n0n sacris mensis ministrarent. Resp. conc. ant. dc neg. conseiu non enim Inde sequitur illos ideo futile institutos & electos, ut vulgaribus tantum scprofanis ministrarent mensis & non sacris, sed iat utrisque simul mini ur rent, sacra mensae primario, & communi ac profanae secundario : primis enim Ecclesiae temporibus coniunctae crant istae duae mensae, . sive coenae, communis videlicet & sacra ; quia primi Christiani quotidie ciniamunic bant, & post communionem sinaui coenabant, ut patet ex illo Pauli I. aaCOr. cap. II. vers. 2I. dicentis : Unusquisque suam coenam praesumit ad mam ducandum. Oe. Unde non sumebant cibum corporalem in menta illa communi & vulcari, nisi prius sumpsissent cibitin sacrum, videlicet Eucliatrissiam in iramia sacra. Diaconi ergo instituti Here, ut utriquς illi mensae ministrarent; ut scilicet uumstrarent in mensa sacra, quae erat Eucli
16쪽
rimae, & ut ministrarent in mensa communi quae erat Agapae r erat enim commune convivium , seu coena vulgaris post Eucharistiae sumptionem fieri solita, in signum charitatis de unionis.
De tertio Apostolorum Concilio, anno 3 s. Pro definienda Petri oe Joannis ad Samaritas mi M. CUm, occiso lapidibus Stephano, orta esset persecutio magna in Ecclesia , quae erat Ierosolymis, saeviretque Saulus spirans minarum &caedis in discipulos Christi, intrans domos, & trahens viros ac mulieres, indeque dispergerentur & fugarentur fideles omnes, praeter Apostolos, Ier Iudaeae Saliori aeque Regiones, Samariamque venisset Philippus in Ap olis ad Christum praedicandum missus , non quidem ApostWlus, seta Philippus alter ille e septem primis Diaconis unus a Stephano primus, vir vero Apotholicus, signis & prodigiis clarus : ibique cum inter alia, Cand cis AEthiopum Reginae Eunuchum baptizasset, Simonem pariter magum sacro Christi baptismate tinxisset, innumerosque Samaritas alios ad Christi fidem convertisset, de assidue intenderent turbae his quae dicebantur ab illo, unanimesque crederent, videntes signa quae faciebat; eaque omnia magno cum gaudio cum Ierosolymis accepissent Apostoli, statim ibidem convenientes in unum , & per modum Concilii conreegati anno post Christum natum 33. & post ejus in coelum ascensum secundo, definiunt Samariam esse mittendos , & re ipsa mittunt Petrum & Ioannem, qui Samaritas illos ad Christum convers's , de a Philippo recεns bapti Eatos Confirmationis Sacramento muniant, & in fide nrment ac roborent; quod non poterat Philippus, utpote quia tantum Diaconus & non Eoiscopus. Quo cum venissent duo illi primarii sacri coetus Apostoli, si tim oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum , imposuerunt eis manus, & sic Con firmationis Sacramentum administrarunt , quod totum manifestε narrat Lucas, Act. cap. 8. vers. I. & seq. praesertim v. I
ubi sie ait : cum audistent . oli, qui erant Ierosolyms . quM recep
Samaria verbum Dei, miserunt ad eos Petrum o Ioannem. QM cum veri oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum d nondum enim in quemquam illorum venerat, sed bapti orati tantum erant in nomine Domini Iesa. Tunc imponebant manus super illos, o accipiebant Spiritum sanctum, oee. Circa hoc Confirmationis Sacramentum hic a Petro & Ioanne Samaritis collatum, ut tenent communiter DD. contra Calvinum, qui negans Confirmationem esse Sacramentum , dicit illam manus impositionem fuisse meram orandi pro aliquo caeremoniam. Quaeritur utrum Apostoli ;lli, hoc conferendo Sacramentum, usi su rint chrismate, vel an illud sola manus tinpositione cum oratione contulerint.
Re . duas esse oppositas DD. sententias, quarum utraque videtur probanilis. Prima quae est S. Hom. Bonavent. Moti , Doeandi, Paludant, Su,ris & aliorum, tenet Apostolos hoc conserendo Confiruiationis Sacra-
Ioannis actais maritas missione.
17쪽
clitismatἰea mentum, naelum adhibuisse chrisina. sed solam manus impositionem , manus imp idque ex speciali Dei dispensatione : & ratio eorum est, quia cum tunci x Mnς- Spiritus Sanctus visibiliter descenderet super confirmatos, nulla erat necessaria unctio chrismatica, quae esset signum unctionis internae per Spiritus Sancti descensum effectae. Secunda, quae est Hugonis i S. Vict. lib. a. de Sacram. par. 7. S. 2.Vvaldens. Corn. a Lap. & aliorum, tenent multo probabilius Apostolos hoc Sacramentum Contimationis nusquam sine chrismate ministralle ;idque sic ostendi intri. Quia mi inquam alia leguntur Apostoli administrasse Sacramenta sine ominaria eu essentiali illorum materia, ergo nec dicendi sunt Confirmationis Sacramentum Samaritis ministrasse sine chrismate, ejus essentiali materia a Christo instituta, & praesertim in Iudaea, ubi est olei &balsami copia ad conficiendum chrisma, & nulla urgeret causa, nulla
a. Quia dicuntur Apostoli hoc Sacramentum Samaritis ministrasse permanus impositi em; sed nomine impositionis manus recte comprchenditur unctio chrismatica, etiam si non exprimatur, ut notat Hugo Uict. quia qui inungit, manus imponit: & cium familiare sit Scripturae sacrae res pii ires conjiingi solitas per compendium enuntiare, una tantum erapreila, ut ibid. dum Lucas ait Apostolos baptizaste in nomine Iesu Christi, non exprimendo alias personas, sed relinquens nobis illas simul intelligendas, cicens Act. cap. 8. vers. Ia. In nomine Iesu Christi baptRaban- ων viri ac mulieres. Et cap. I9. vers. S. His auditis, bapti'ati sunt in nomine Domini Iesu. Qiiasi dicat, baptizabantur, non baptismo Ioannis, non Phariseorum, sed Christi, in quo inter alias SS. Trinitatis personas invocatur nomen Filii Dei, scilicet Christii sic dum Lucas ibi dicit Apostolos confirmasse per manus impositioncm , non expressit unctionem chrismaticam , sed nobis reliquit illam simul cum manus impositione intelligendam; & re. ipsa illam intellexit S. Cyrianus , epist. 73. ad Imbalanum, ubi subo nomine impositionis manus comprehendit & uncti nem chrismaticam, cum per illam intelligat Confirmationis Sacramentum , quod non fit sine unctione chrismatica, dum ait; Id a Petro σJoanne factum est . ut oratione pro eis habita , ct manu imposita invocare. tar oe infunderetur super eos Spiritus Sanctus : quod nunc quoque apud nos geritur , ut qui in Ecclesia baptia antur , praeposuis Ecclem Osserantur . oeper nosam orationem ac manas ιmpositionem Spiritum Sanctum consequam tur, oe signaciao Domini consummentur. Ubi S. Cypr. loquitur de Confir- anationis Sacramento a Petro re Ioanne iii Samaria collato, & de eo quod ab Episcopis conisetur hodie, & utrumque per manus impositi nem intelligit; ergo, &c. Dices. In decreto Eugenii IU. pro in striictione Armen. dicitur dari nunc in Ecclesia Confirmationem loco impositionis manus Apostolorum,& Innocent. III. cap. tam venit, T. de S. unctione, ait, per frontis chrismationem designari manus impositionem Apostolorum; ergo idem non faciebant tunc Apostoli manus imponendo, quod nunc confirmando faciunt Episcopi. Reip. perm. anti neg. conseq. hinc cnim non sequimr,
quod id quod faciebant Apostoli tunc, distinguatur ab eo quod faciunt nunc EpiIcopi, tamquam ritus a ritu; sed solum mydus loquendi i modo loquendi: volunt enim tantum dicere & Innocentius & Eugenius, quod ... idipsum
18쪽
idipsum quod faciebant Apostoli, dum dicebantiar manus imponere, faciunt nunc Episcopi, dum dicuntur confirmare; quasi dicant, quod id
quod tunc vocabatur manus impositio, vocatur nunc confirmatio; quamvis sit idem Sinamentum.
. 'ARTICULUS IV. . De quarto Apostolorum Concilio, anno 37.
Pro edendo fidei per orbem praedicandae Symbolo, σ En dis
unicume praedicantium regionibM.
O Uamvis de Concilio isto nihil manifeste nobis ex Scriptura constet,
ex perenni tamen &constanti PP. traditione liquet, Apostolos poli in Christi coelos ascensum, an am Ierosolymis discederent, de in di*euesionem Gentium abirent, edidit se Symbolum fidei, quam per orbem Gentibus praedicarent; ut fic unius labii omnes & ubique forent. emiae fidei Symbolo quasi nota & si no dignoscerentur, qui vect Christum juxta imgulas praedicarent Apostolicas. Neque enim eu credibile Apostolos ea comore & casu Ierosolymis discessisse , & ad Gentes abiisse, quin prius simuIconvenerint de provinciis, sive ruionibus ad quas quique tenderent, sicut& de fidei articulis quos ubique Gentium avnuntiarent. Verrem cum Symbolum edere istiid, di de fide simul conferre non potuerint Apostoli, nisi suerint simul alicubi collecti & conciliariter conis ali, non immerito concluditur a nobis eos Concilium celebrasse istud , antequam se se per
orbem dispergerent: sed quo in loco non constat, quia secreto &sub silenistio ob mediim Jujaeorum, de saeviente persecutione celebratum: unde & elitum in eo Symbolum, quod Symbolam Apostolormn vulgo dicimus, parvumque credo vocitamus, &sub silentio &secreto in Ecclesia recitamus. Circa q id cum ex Symbolo Apostolorum vulgo dicto hoc quartum inlinamus Apostolicum Concilium, nam itur 3. Unde constet Symbolum Apostolorum vulgo dictum, esse se vere ab Apostolis edinim ς hoc enim est probandum, & hoc negant
Calvinus, Novatorcsque caeteri.
Resp. id constare i. eet illa celebri S. Augustini regesa, lib. s. de haptismo contra Donatistas dicenter Quod Ηhiνersa tenet Ec et, nec comcisiis institu um, sed se tr r tentum est, non nise auctoritate Avostolica rem ditum recti mp crediturr Atqui Symbolum Apostolorum vulgo dictum, est tale, ut semper fiterit retentini, , nec ab ullo Concilio. ab ullo Pontifice, vel ab ullo auciore alio inveniatur institutum, vel editum: ergo Apostolica traditum auctoritate , hoc est ab Apostolis traditum & ed, tum rectissime creditur. 2. Ex 1, Ecclesiae Patribus, & praesertim, alitis omissis, ex ς. Α-r fio, epist. 7. sic ad Siricium expresse dicente r credatur Ombolo Apostes rui ι. eixod Ecclesia Romana intemeratum semper ex fodit o servat. Et ex. S. Leone . e I t. tr. ad Pulcheriam sic loquente : Siquidem ipsius Catiali ibrgvis cor perfecta confiso, qua duodecim Apostolorum totidem eqsignata Distentiis, tam instructa sit in omni munitione caelesti, ut omnes II
reti corum opiniones suo ipsius posui gladio detruncari . B a 3. Ex
19쪽
dio De sacris Ecclesia Conciliis.
3. Ex Ephesino coctimenico Concilio , in relatione ad Theodosium de Nestorii depositionc sic dicente : Fides imitio quidem a sanctis Apost lis tradita, pona vero a trecentis decem in octo Patribus in Metropoli Nic.
na exposita. Ex quibuS, alias omissiS, & ex communi . mente ita constat Symbolum Apostolorum vulgo dictum, esse vere ab Apostolis editum , ut licet hoc non sit de fide , temerarium tamen ad minus esset oppositum asserere, inquit YZambertus, quia hoc communi PP. consensiti & Traditioni repugnaret. Sed
Dices, Si Symbolum hoc esset ab Apostolis traditum, .esset de Scriptura canonica ; sed hoc est sellam , nec ullus PP. hoc umquam asseruit. Resp. dist. mai. si esset ab Apostolis scripto tradicimi, & id de fide constaret, cssetque per Ecclesiam definitum; conc. Secus, neg. maj. sic conc. min. & neg. conseq. quia licet sit certum, Symbolum hoc ve- esse Apostolicum , tamen non est ab his scripto Iraditum , nec est
de fide quod sit ab illis traditum, nec ullibi per Ecclesiam definitum;
ac proinde non potest esse de Scriptura canonica, cum Scriptura canonica sit scripto tradita, & de fice est quod sit ab auctoribus sacris. Instabis. Si Symbolum illud esset ab auctoribus sacris, puta ab Apin stolis, Liicas Apostolorum acta describens , vel aliquis ex Apostolis, vel Euangelistis alius mentionem illius alicubi secisset; atqui nec Lucas, nec ullus alius ex his illius ullibi mentionem fecit; ergo, &c. Resp. I. neg. in . quia sint di alia quae Apostoli fecere , & quorum non minminit Lucas; nec tamen inde falsa censeri debent; Lucas enim nullam de adventu Petri Romam mentionem facit; ergone inde falsiis ille P tri Romam adventus Resp. a. dist. si Symbolum illud esset ab Apostolis scripto traditum; conc. Si ore tantum sit in aurem traditum ; neg. maj. S sic concessa min. neῖ. conseq. quia Symbolum hoc fuit ab Apin solis non scripto aliquo, sed ore & fidelium memoria traditum, ut e pressὸ docet S. Hieron. epist. 6. ad Pammachii im, dicens : Symbolum mdei spei nostra qMod ab Apostolis traditum. non scribitur in charta , a
atramento, sed in tabulis cordis carnalibus.
Urgebis. Si Symbolum hoc esset vere, sive ore, sive scripro ab Ap stolis traditum, esset tibique idem, nedum quoad sensum , sed etiam quoad verba.& verborum dispositionem ; atqui non est ubique idem quoad verba; nam in antiquo vulgari Romano primus articulus sic t
situr : Credo in Deum; Patrem omnipotentem. creatomem coeli O terra e In orientali vero Symbolo sic legitur: Credo in unum Deum, Tatrem omnipotentem; & in Aquil densi Symbolo sic : credo in unum Deum, Patrem omnipotensem, invisibilim impassibilem; ergo, &c. Resp. diit. maj. esset ubique idem etiam quoad verba , si integrum ex intemeratum fuisset
ubique servatum; conc. Sectis, neg. maj. & sic concessa min. neg. con-
seq. quia non est ubique seri arum integrum & intemeratum quoad verba , sed ei sint interdum addita aliqua , majoris explicationis gratia ἔunde est orta quibusdam occallo dicendi , .Symbolum hoc esse quidem
vere Apostolicum, seu ab Apostolis editum quoad senium & doctrinam, sed non quoad dispositionem & verba.
20쪽
De quinto Apostolociun Concilio, anno II. Pro definienda Antiochia suborta quastione de chvumesume, legalibiseueservandis aliis a Gentibus ad Christi conversis. Constat ex Actuum cap. I s. vers. I. a. & seq. quod cum Antiochiae r. . acris esset orta contentio, & celebris illa agitata quaestio, an scilicet definien- praeter Euatselicam Christi legem, Gentiles ad Christiim iam eonversito- a'netenrur insuper circumcidi, caeteraque servare legalia de iudaizare. Id se vindi, Vel mordicus in abant Iudaei, praesertim Cerinthus &Ebion, qui de Iudaea non servidis, descendentes Autiochiam, Gentiles illos iam ad Christum conversos ludi traeitiae babant, subvertentes eorum animas, & docentes inter alia r Fratres, nisi circumcidamini, non potestis satvari. Contendebant enim illi solis Iudaeis promissum ac missum esse Messiam, ejusque gratiam &. salutem, ac proinde Gentiles nec Messiae, nec Chri itianismi capaces esse, nisi prius circuinciderentur & fierent Iudaei. Christiani vero, & praesertim Pauliis &Bam, bas econtra illos ad circumcisionem , caeterasque legis Mosaicae caeremonias minime teneri, illisque ad salutem Euan elium tussicere dic 'ant. Ad litem hane dirimendam, Ierusalem ad Apostolos & Seniores mittitur statim cum Barnaba Pauliis ex una parte; mittuntur ex aliis, hoc est ex altera parte quidam alii : ouo cum pervenissmi, illico convenerunt Apostoci, crSemores videre de veru hoc I & Concilium istud Ierosolymis celebrarunt anno a Christo nato 3 r. a Christo passo t6. 3e a Paulo converso' Quo in Concilio ex Apostolicis omnium celeberrimo, & caeterorum sub uentium archetypo, magna conquisitione facta, unanimi omnium suffragio. incipiente Petro, re dirigente Spiritu Sancto, resoluta quaestio, & delinitum , Gentes ad Chrithim conversas, seu Christianos nec ad circumessionem teneri, nec ad caeremoniales Mosaicae legis observantias alias, nihil- qiae ultra eis imponendimi esse, quam ut abstineant ab immolatis simul erorum, a sanguine, i se cato de fornicatione: idque ut eis, praesertim Antiochi ae degentibus, eorumque viduis notum facerent, hanc eis per P. dam & Silam Synodicam miseriint epistolam.
Apostoli Seniores fratres, his qui seint Antisebia, oe Syria, ct Cilbria, statiams ex genti s . salutem l . . . Qinmiam audiνimus quia quidam ex nobis exeuntes, turbaverunt νος verbis, ererrentes animas vestras. quibur non mandavimus et placuit nobis collectis in unum, eligere visas. oe mittere
ad vos, eum ebarismis nostris Barnaba cir Pido, hominibus, φά tradiderunt animas suas ero nomine Domini nostri Jesu reris. Misimus ergo Iudam Silam, qui cor ini vobis verbis referent edis . risum esseram Spiritius m. nobis, nihil ultra imponere via is oneris quam Me nec aria': ut abstineatis νος as immolatis simulacrorum, oe satine. o si arra, o fornicatione r a quibus custodientes vos, benὸ agetis. Valete. Quaeritur I. cur, & quo jure, hoc in Concilio quod finiarum erati H e Commemplar & norma subsequeutium interfuere nedum Apostoli, sed etiam ς ii ii J 'Seniores , seu Presboeri, qui nullum in Conciliis habent ius sumagit' p ἡ,b, T. Resp. interfitisse quidem hoc in Concilio, sed diverso modo: dum APO- Lit ei, ita distolos, seu Episcopos, sed etiam beniores, sive Presbyteros, imo&Laicos, verso modo. Appar. Annali. Tom. IL B 3 utiligo: by GOoste