장음표시 사용
21쪽
, a De sacris Ecdem cinciliis.
ut constat ex illo eiusdem cap. vers. 22. ubi dicitur: Tune placuit Apostolis oe senioribus cum omni Ecclesia, eligere viros ex eis; placuit stolis, en Episcopos ; ct senioribus, en Presbyteros ; cum omni Ecclesia , en Laicos : hi enim omnes interfitere, modo tamen valde diyerso; Αρω stoli siquidem, seu Episcopi interfitere, ut judicarent & definirenti Seni res, seu Presbyteri, ut consultarent & inquirerent; Laici vero ut tacerent& acquiescerent. Episcopi litteribere ut judices : unde est quod Iacobus
dixerit vers. I9. Propire quod ego iudico. Presbyteri interfuere ut consuli res & inquisitores, unde vers. 7. dictum; Cum autem magna conqmsiuio fieret. Laici ut auditores, ut tacerent & definitis acquiescerent; unde & ibi. dem, vers. I a. dictum : Tacuit autem omnis multitudo. Et hoc idem dein
ceps in caeteris Conciliis fieri consuetum : Episcopi enim, caeterique si qui sint habentes ex consuetudine, vel privilegio suiffragium decisivum, intersunt ut judicent & definiant; alii vero doctores Theologi sive saeculares, sive regulares, ut consultent B: Inquirant; Laici vero caeteri , ut truceant, & decisionibus acquiescant.
Quaeritur a. quinam ex Aeostolis huic interfuerint Concilio; non enim tunc omnes erant Ierosolymis, sed jam per orbem dispers. Resp. r. esse qiit velint, tres primarios, videlicet Petrum, Iacobum & Ioannem inte hiisse , caeteris per orbem dispersis : Petrum , quia expulsus Roma cum caeteris Iudaeis redierat Ierosolymam : Eo quod praecepisset Clauditis distam re omnes Iudaeos a R'ma, tia habetur Αct. cap. I 8. vers. 3. Iacobum vero. quia Ierosolymorum Episcopum; ct Ioannem, quia ab Epheso facile vocari potuerat. Resp. a. esse alios qui tenent cum Clem. lib. s. Const. omnes Ia. per orbem dispersos, Ierinalem instinctu Dei ad hoc Concilium venisse Apostolos di & hoc lalsum ei se patet ex eo quod Jacobur majori, unus e I r. iam objerat, occisus ab Herode annom Unde resp. 3. Pr habilius esse omnes alios praeter Iacobum, ad hoc Concilium Dei revelatione venisse Apostolos; idque ita non solum suia id innuit praelatus Clem. Rom. Consi liber, sed quia id de se expresse doceat Paulus ad G lat. cap. 2. vers I. & a. dum ait: Deinde post annos quatuordecim iteram ascendi Ierosolymam eum Barnaba. umpto. re Tito. . cenes mem secum, dism revelationem rict contuli eum illis Euangelium, quod praedico. Si ergo Dei revelatione monitus post I . annos a sua conversione, hoc eth anno Christi si . ad hoc Concilium Ierosolymam venit Paulus cum Ba naba , cur non simili revelatione moniti ad illud venisse putandi si intApostoli caeteri ad hoc Concilium, quod erat futurum exemplar & nomma sebs tientium, & in quo erat contra Iudaismum Chri uianismi definienda causae . . Quaeritur 3.scur ea quae hoc in Concilio suere decisa & praecepta, non observantur hodie; fuit enim decisum & praeceptum ut Christiam abstinerent a sanguine & sui ato, & tamen nullus est qui hoc observet hodie. imo & a multis centenis annis, cum S. Aug. expresse dicat, lib. 32. comtra Faustum, iam hoc sito tempore non observarii Quis iam hoc Cbristianus observat, ut vel minutiores a culas non attinSat, nisi quarum sanguis effusus est, aut leporem non mat, si manu a cervue percissus nullo cruentovumm occisus esse Resp. mirum non esse, si jam a limitis annis per non usum, sive per non observantiam abolita sit lex de abstinentia a sanpulite& suffacato; cum iam a multis ejus cessavcrit causa, & cessante causa ce set in s. Ideo enim lata fuerat haec lex, ut facilius reconciliarentur Gen-
22쪽
aliis eum iudatis, & simul habitantes in unum populum malascerent, sublatis hilce causis, quibus praesertim ab invicem dissociari & alienari possent, minis erat eliis sensitiinis & suffocari, a quo propter antiquam suetudinem vehementer abhorrebant Iudaei; dc elus eorum quae fumrant simulacris immolata, erat eisdem sicandalum , quia putabant hoe esse argumentum , sive signum idololatriae e re cum iam Iudae mm &Gentilnim discordia desierit, & utrique in unam Ecclesiam Christi plane coaluerint, non mirum si communi occidentalis Ecclesiae consensit
fit antiquata lex illa de abstinentia a sanguine, a lataeato & ab immolatis simulacrorum.
De sexto Apostolorum Concilio, anno 38. Pro hortandis Eeelsa Ephesina senioribus, ad Ecclesiam samma
oncilium istud particulare, etsi non sumi propriε Apostolorum con ventiis, Apostolicum tamen dico, quia a Paulo Apostolo Pm Eccle- ἡ;. sq, shasis bono & Christi gloria, Mileti coactum & habitum anno Christi 38. Eeelesiae νεἰ- Constat enim ex Act. cap. 2o. vers. II dc seq. quod cum Paulus Epheso T ibus ad discedens, & Ierosolymam ad vincula tendens , per varias Asiae & Graeaeiae urbes pergeret in Macedoniam, inde Tmadem, & Tmade Mil m; A Mileto orem mittens Ephesum , vocoit maiores natu Ecclesia a qui cumven e ad eum σ se H essent, sciens quod eos non amplius visurus esset, dixit eis inter alia multa, ultimum vale, & impense mandavit eis, ut Ecclesiam summa cum vigilantia rement, & credito sibi Christi se gi indesesse vigilarent, dicens : Attendite νobis , oe universo gregι. in quo vos Spiritus Sanctus posuit Epima pus mare Ecq siam Dei, quam acqui- 'it sanguine suo. Ego scio quoniam intrabunt pus disces em meam lupi rapaces in vos, .non parcentes gregi I ex νοεis exurgens viri loquentes perversa, ut abducant discipulos post se et propter quod νigilate , oee. C1 ca quod i rivio indictum particaeare Seniorum Ecclasiae Ephesinae Comcilium, . - miseritur, quinam sint hi natu maiores Ecclesiae Ephesinae , scilicet . . iquos ibi Paulus vocat Episeopos; non enim plures erant, nec esse pote rant unius Ephesinae civitatis Episcopi, sed unus tantum, videlicet risi a theus, quem non convocat Paulus; quia vie jam erat cum Paulo, ut conis stat ex vers. I . Resp. thos natii maj os Ecclesiae, esse Ecclesiae seniores, seu Presbyteros, quos Paulus ideo ibi vocat Episcopos, quia tunc Presbyteri invigilabant Eccisae, eamque resinant simae cum iscopo; unde inspectores & speculatores, sive Epis opi dicebantur ut ille, licet illo semper dignitate & potestate minores ec inseriores; idque confirmatur ex eo qiunt idem Paulus ad Philipp. scribens, cap. I. vers. I. dum salutat Clerum Philippensem, & nominatim Presbyteros & Diaconos, Presbytero, pariter vocat Episcopos, dicens et omnibus sanctιs in Christo Iesu , in suis Fhilippis, eum Episcopis oe Diaconibus. Ubi per ly cum visc misistit in teros; non enim potest intelligere Episcopos propriε
23쪽
dictos, quia non plures erant Pinec simul esse poterant Episcopi in ea dem civitate Philippensi, sed uniis tantum, quem ibi non intelligit nee se lutat Paulus , quia is erat Epaphroditus hujulae ad Philippenses lator epistolae, inquit apud Corn. a Lap. Theodoretus. Resp. a. esse DD. quitenent Paulum plures re ipsa vocasse Episcopos alios, praeter Seniores, seu Presbyteros Ephesi, nimirum aliarum Ephesiinae provinciae civitatum Episcopos; idque videtur innuere Paulus ipse, dum Act. cap. 2ο. vers. 3odlic ait: Nunc ecce scio, quia amplius non νidebitis faciem meam vos omnes per ouos transiri, piaeduans regnum Dei. Idque expressius asterit S. Irenaeus, lio. 3. cap. Iq. dicens : Paulus in Mileto convocatis Episcopis σ1 ref teris, qui erant ab Epheso, a reliquis proximis civitatibus, multa te-βificans eis adiecit, oc. Instabis. Si invigilabant olim Presbyteri Ecclesiae curae cum Episcopo, R dicebantur Episcopi sicut ille ; ergo aequales Episcopis erant, suntque adhuc hodie Presbyteri, ut contendebant Arrius & Uvicietas. Resp. neg. conseq. quia licet & nomen & ossicium Episcopi esset tunc commune S, cerdotibus , tam majoribus quam minoribus, hoc esst tam Episcopis proprie dictis, quam Presbyteris, numquam tamen utrisque Hil aequalis concessa potestas : numquam enim Sacerdotibus minoribus, seu Presbyteris fuit collata potestas consecrandi Ecclesiae ministros, & Presbyteros alios ordinandi, licui nec Confirmationis Sacramentum administrandi, ut ministros ejus ordinarios; quam tamen semper habuere mores Sacerdotes, scii Episcopi proprie dicti ; ac proinde potestate & dignitate numquam Episcopis aequales Here Presbyteri. Idque ita certum est, ut oppositum allerens, Tridentinum incurrat anathonia, dicens scit. 13. can. 7. Si quis dixerit. Episcopos non se Presbstteris superiores, vel xon babere potestatem coMirmandi ordinanssi e vel eam, quam halent . illis esse cum Presbteris cammunem', analisma sit.
De septimo Apostolomm Concilio, anno S g. Pro tollenda Gentilismi suspicione, de mula d Iudais concepta. i. Pre, tollis. DAulus licet natione Iudaeus, & pro Iudaismo.in Christianos olim torus da Gemisse A Bizans minarum & caedis, cum post convysionem jam vas electionis , mi suspicio, Christi praedicator angelii, & omnibus omnia factus vitet, ut Omnes sive, tu .' '' Iu Vos, sive Gentiles ad Christum converteret, Iudaeoriun iras & ossitim se convertit; a quibus rut se immunem faciat, Iudaeortimque suspici innein omnem a se proces rKellat, Iacobum Ier lymorum Episcopi madit, a quo inquirat, quid sibi opus facto judicet. Cinus rei dijudicandae alia, apud Iacobum collecti sunt Seniores omnes; sicque si non Concuthum proprie dictum, saltem conventum habuerunt aliquem Modem anno 38. in qii Oactum est de.inodo, sive via, qtia Paulus Iudaeorum iras Nodi uin efiigera, illorumque de se conceptam centili sint suspicionem removeret;& unanimiter iij inatum ac decisin, ut hunc in finem Paulus seu Judaein
rum more purificaret, sive sanctili aret, seu Nazareatus votum exsolveret λ.
24쪽
sequevit autem die introibat Paulusinobiscum ad Jacobum. Olmiesque cinem siret Seniores. Quos tum salut et, narrabat per singula, quae Deus fecisset in Gentibus per ministerium inius. At illi. cum audissent, magnificabunt Deum, dixeruntque ei: Vides, frater, quot millia sunt in Iudais. qui creadiderunt, oe omnes sunt amulatores legis. Audierunt autem de te quia disces em doceas is Myse eoirum, qui per Gentes sunt, Iudaeorum: dicens non bene. eos circumcidere filios suos; neque secundum consuetudinem. ingrediacvid ergo esse utique oportet convenire multitudinem: audient enim te supera venisse. Hoc ergo fac quod illi dicimus: Sunt nobis viri quatuor, votum hiabenter super se. His assumptis,.sanctifica te cum illis: impende in illis ueradant eapita: in scient omnes quia qua de te audierunt. fassa, sed ambularo ipse custodiens legem, Circa hoc . .
Quaeritur i. quaenam fuerit illa Pauli purificatio, sive sanctificatio, de
qu i dictum est illi, verset. . Sanctifica te cum illis. Resp. varios varia circa purificationem illam, opinari; nam I. censet Varabius apud Com. a Lap. & alii cum illo, purificationem ἱllam suisse votum Naaareatus, quod tunc, vel inchoaverit ves expleverit Pauliis, utJudaeos sibi reconciliaret, illisque se discessionem a Moyse non praedicare maderet. Nazareatus enim vocabatur purificatio & salictificatio , I. quia Nazaraei a vino de sicera se abstinebant, erantque Deo consecrati. a. Quia Nazareatum suscipiebant, ut litatim praeteritum casti quend, & ab eo se purificarent. 3. Quin in fine Narareatus purificabant, se osterentem victimam pro peccato, ut scilicet
expiarent desectus tempore Nazareatus in voti observatione contractos: unde haec Pauli purificatio fuit, Pauli praesertim comae expleto jam voto cre- - .
mandae, inqitit Arias r qiiasi dicat, quod Paulus purificavit se, suam comam deponendo, &post oblatas hostias cremando in atrio templi, juxta lemin
Num. c. 6. v. I 8. 2. Caietanus tenet Paulum non suisse NaZaraeum, nec a
reatus solvisse votum, quia recens venerat, & ibi nulla fit voti mentio; sed Paulum se iunxisse quatuor illis NaZareatus votiun habentibus, pro eisque . . . iexpensas fecisse, & quasi patrimam eos in templo i praesentasse: simile pu- i
blice Iudaeis declarasse, se Nagaraeorum & Iudaismi Mudaeorum patrimimac patronum, & non a lege Apostatam esse: idque infert C etanus ex illo Vers. 28. Et impende in illis ut radant capita. Liranus tamen & alii tenent Paulum sui se Nararaeum, suumque votum hic explesse; illudque indicari ex illo vers. 24. te. 3. Sancheχ verisimilius tenet hanc Pauli purificationem filise proprie dictam, quia in Graeco sic eam semper vocat Lucas, sive Paulum habentem votum NaZareatus contactu mortui filisse poMIutum, de ab hac immmdlii a legali se putificasse;=radendo illico caput, S purificatum octaya die tuli isse templum, ut ibi annuntiaret; dc expletet victimis oblatis purificationem suam, ut habetur Num. cap. 6. vers. 9. sicque ostendisse Iudaeis se lcgem non damnare, sed servare. Quaereset. in quo consistabat 2 Mareatus, seu illud Nisareatus vociliti, Resp. Naaareatus votum situm filisse praesertim in abstinendo. st vinci idcitia alenda coma, eaque postea in fine voti, seu peracto voti tempore radenda, Deo ue consecranda, & in holocaustum in templo cremanda, ut constat ex Num.'totoicapite 6. ' od si coma illati contaminaretur er fimus aliquod, aut per morticinii contactum, tenebatur NaZaraeus, eu Naχareatus votum habens tondere coiiaam quasi pollutam, & de
25쪽
titium Ap nolor in Conci ..uin s
De sacris Ecclesiae Conciliis.
Nazaraei enim erant apud Iudaeos viri religiosi, qui ut bimetius vararent legi & rerum divinarum meclitationi, aliorum conamemio se abdicabant:& hi Nazaraei erant quasi contemplantes; vel qui cum profusius vino &reliquis deliciis usi fuissent, postea abstinentiae & severioris vitae generi se mancipabant, ut corpus amigerent, & hi Nazaraei poenitentes erant;& utrique hoc vitae genus eligebant, vel pro semper, vel ad tempus;
unde quidam erant votum perpetuum habentes, ut Samuel I. Reg. cap. 28.,& Samson Irid. cap. II. vers. T. quidam vero ad tempus tantiim, ut Paulus, Λα. cap. 2I. vers. 23. & utrique tenebantur sinere promissam excrescere comam, in qua intonsa, praecipue sita erat Nararae rum caeremonia, ut colligi potest ex toto liori Numerorum cap. 6. ubi describuntur Naramoruin ritus de consecratio.
De octavo, sive Antiocheno Apostolorum Concilio, anno' s. Pra sedandis, ut dicitur, eonre restis Antiochia subortis
FEruntur & aliud Antiochiae celebrasse .concilium M si anno Christis' ad sedandas coninoversias eo in loco subortas, ibiquem edidisse nones , in originis bibliotheca postea repertos a Pamphilo Martyres ut post Baronium de Binium refert Franc. Turrinmu S. I. in I. suo adversus deburgenses libro, pro defensione Canonum Apostolorum, Decri taliumque Pontificum emto, & quos Canones sis in compendium
Statuit, ut credentes hi Dominum Iesim, qui rem dicebantur distupuli, dicerentur deinceps Christiani, ut habe r Act. cap. II.
Ne ille Di semes esset baptitatus, Iudaico more circumcideretur. , CANON III. Ut omni nationi ad Ecclesiam pateret aditus, nec ulIus excIuderetur a Resinone Christiana. ν CMA'N ou N I Erat de vitanda avaritia de quaestibus iniquis a viris Ecclesiasticis . .
xum theatraluam curiositate Titanda. ,Πl
26쪽
CANON VIII. Ne decipiantur uisati ob idola, sed pingant e opposito divinam humanamque veri Dei ac Christi salvatoris estigiem, ipsiusque servorum, ne errent in idolis, neque fiam similes Iudaeis. CANON IX. Denique erat de rum admittendo a Iudaeis perperam usitato ciborum delectu. sed Concilium istiud cum suis Canonibus , ut suppositi tum & apocryptam reputant eruditi non pauci, r. quia in Actibus Apost. nulla ejus reperitur mentio, a. inita nulla ejus memoria, nullumque vestigium ejus invenitur in vetustistiistoriae Ecclesiasticae libris. 3. Quia tan aras Rem. nono scribens saeculo, & Apostolorum Synodos, sive Concilia recensensomnia, istius Antiocheni nullam mentionem habet. Dices. Innocentius Ι. epist. I 8. de Antiochena loquens Ecclesia, ait: In er nomen aecepit Religio christia , conventum molorum apud se celaberrimum meruit; ergo Antiochiae ab Apostolis habitum est Corucilium aliquod, videlicet istud. Resp. Perm. anti neg. conse'. quia haec Innocentii verba non significant Antiochiae habitum ab Apostolis Concilium aliquod, sed solum Concilium Apostolorum Ieroselymis habitum, pro decidenda de legalibus quaestione, celeberrimum suisse apud Antiochisos, r. quia in eo actum est de controversia Antiochiae suborta. a. Quia Anti chenae Ecclesiae rogatu convocatum. 3. Ex illo missa est nodica epistola ad Antiochiae fratres ex gentibus conversos. q. Quia dici potest Miqu lam Apostolorum Conventum Antiochiae factum, eumque celeberrimum dici, quatenus Iudas & Silas EIerosolymitano Concilio missi Aptiochiam cum Paulo & Bamaba venere, non ut ubi Concilium haberent, sed ut d tam a Concilio desinent epistolam, & de exteris in Concilio gestis missAntiochiae fratres instruerent, iuxta illi id Act. cap. I s. vers. a T. Mi mus ergo Iudam ex Silam, qui oe ipsi νι is referent eadem. Intrabis. octavus hujus Concilii Antiocheni Canon de sacris Ima ibus. citaturin α Nicaeno Oecumenico Concilio; ergo genuinus illa Canon, ac pioinde genuinum & Concilium illud Antiochenum . Resp. diae anti citatur in Concilin V. Nkamo ab aliquo particulari, & sine fundamento; conc.& probatur a Concilio Nicaeno 1Ι. & cum sundamento: neg. ant. & conseq. quia non sequitur illum Canonem genuinum esse, lices citetist ab alimo particulari & sine fundamento, qualis suit Gregorius Pessinuntis Episcν istum citans Canonem, di mala citans ac sine iundamento; cum, ut visum est, nullum reperiatur apud veteres hujus Concilii vestigium. i.
De arcumenicis Ecclesiae Conciliis.
CVΜ generalia reperia r plura habita in Ecclesia Concilia, neetaimen oecum ca omnia; quandoquidem, ut visum in supra, licet omne Concilium aecumenicum generale sit & univeriae, non uicitiim -- generale Proprie ivocariar cecumenicum, nisi fiterit approbatum pro incumenico in Ecclesiam receptum. Ideo ut probata a non
roba . & spuria secernantur a legitimis & cecumenicis; sit '
27쪽
28 De sacris Ecelsiae conciliis.
Q quot fuerint mammua Concilia.
LIcEt de Conciliorum oecumenicorum numero non conveniant eruditi communiter omnes, & alii plura, alii pauciora esse contendant; nihilominus ut rei veritas pateat,t i ii CONCLUSIO.
Conciliorum Dico, inter oecumenica concilia recenseri potissmim ista, quorum alianum Occidentalia alia. u. R 0xd' Rihisum I. sub Silvestro Papa contra Arium. constara tinopolitanum I. sub Damaso contra Macedonium; obesinum I. sub Co Issimo contra Nestorium; Chalcedonense sub Leone L conti a Dioscorum& Eutychem; Constantinopolitanum II. sub Vigilio, pro tribus Capitulis IConstantinopolitani III. sub Agathone contra Monothelitas; Nicaenum nsub Adriano I. contra Iconomachos; constantinopolitanum In sub Adri
Occidentalia vero stuat, Lateranense L sub Callisto II. pro tollendis in ter Papam di Imperatorem dissidiis; Later ense II. sub Innocentio in contra Petrum Leonem p Lateranense III. sub Alexandro III. pro Ecclesiae distiplina, &contra Albigenses; Lateranense IV. sub Innocentio III. comtra Almaxicum, aliosque haereticos, & pro Terra Sanctai cuperanda a Lugdunense L sub Innocentio IV. pro expeditione ineu , ad recuperanda veneranda Terrae Sanctae loca; Lugdunense II. sub Gregorio X. contra Graecomm errorcs, &pro illorum ineunda cum Latinis unione; Viennense Bb Clemente V. contra Begardos & Beguinas, & depravatos Templariorum mores t constantiense, quoad ea, quae fuere approbata per in liniun V. Florentinum sub Eugenio IV. pro debellandis Graecorum eπωribus, ipsisque Graecis cum Latina uniendis Ecclesia; Later ense,V. subivlio II. & Leone X. tontra Conciliabulum Pisanum, pro .extinctione rhismaris, reis alione Ecclesiae, Christianorum Principum inter se di-fladiantium concordia, & promovenda in . Mahometanos expeditione ellicas Tridentinum denique, sub Paulo II. Iulio III. de Pio IV. contra' Lutheri & Calvini, eorumque sequacium novatorum haereses, & ad α--mandos Cleri populique mores . . objicies. Constantinopolitanum I. cecumenici Concilii conditiones non laabet, cum imn merit a Romano Pontilice Dimon convocatum, cum in eo non praefuerit ipse Damasus neque per se, nequererLegatos, &in eo soli interfuerint orientales Episcopi; ergo.ucui nicum dici nequit. Resp. neg. ant. & conseq. Ratio est, quia ConciIium istud consi- Gyari debet non praeciis ut orientale filii, sed uisim aliter tui lilnctim Occidentali Concilio, tunc & eodem tempore a Damaso Ronas celebrato; sic enim spectatum est moraliter 'uniim cum illo, seu Uiure resialtans ex illis duobus in eamdem fidem vi isen entiam conspi imbuu . quodque ut sic cecumenici conditiones habet, occut cecumeniciam ess a Damaso de a tota Occidentalii Ecclesia1receptum. Resie 2. Luin non
28쪽
fuerit acumenicum ratione convocationis, est saltem cecumenicum ratione conficinationis & approbationis, cum sit sub Damaso Papa ab Oeclimenica probatum & receptum Ecclesia, & unum ex iis quatuor, quae S. Gregorius Magnus in Synodo Romana confirmavit, de ut qua tuor Euangelia sacra te venerari dixit.
De Concilio Nicaeno primo, anno 3a . Sub silvestro primo Romano Pontifice, pro Filii Dei divinitate tuenda tantrai Ariam; determinando festim, chalis die contra uuartodecimanos: a.. o sedando Melitu 1 hismate contra Meletium.
CVm imperante Flavio constantino Magno, Alexander vir sanctissimus Brevis & hἰ- post Petri de Achilia decasum, Alexandrinus filisset electus Episco,
pus anno juxta Hieronymum 31 I. id aegr' serens Arius Presbyter Alexin drinus, ambitionis &invidiae stimulis agitatus, Alexandri vitam cum non posset, dominam impugnare decrevit, & novum ac impium coepit in vulgus de Filio Dei disseminare dogma, dicens; Erat alluarido, quando non
erat; ex non extantibus factus est, non de Patris substantia genitus ex te, re, non ab aterno, haudquaquam Deus verus de Dco vero, sed ex nihilo ere rus, minor Patre, vesuntate naturaque mutabilis. cdae, aliaque id genus
impie delirans & seminans, multis calamitatibus citu Catholicam afflixit Ecclesiam. Hunc blandis & amicis cohortationibus ad saniorem mentem reducere conatur Alexander, sed frustra: maais econtra furit in dies, &sui sceleris socios aggregat quoscumque poteti; ipsos etiam Ecclesiarum Pastores vertit in L pos, & Eusebium in primis Nicomediensem Episcopum sibi patronum allicit. Alexander crescenti periculo quan ens remendium, coacta ex Lybia dc AEgypto centum Episcoporum Synodo, Artiundi sequaces anathemate ferit: at Arius, qui in Palaestina apud Eusebiiun Nicomediae exulabat, alio in Arianorum Concilio Eusebii factione in Bithynia coacto, in Ecclesiae communionem recipi jubetur, de ex hoc
magis invalescere Ariana coepit haeresis. Eodem tempore erat intestinum aliud, afflicta gemebat Ecclesia , malum, auctore Meletis Lycopoleos in AEgyeto Praegule, quem multis convictum criminibus, eoque potissimum quod idolis sacrificasset, cum Petrus Alexandrinus Episcopus de Martyr in isquenti Episcoporum Synodo de sede dctrusisset Episcopali; is rem inique serens, non modo Petrum ipsum eiusque succei res Achillam & Alexandrum. ει dissimis criminationibus oneravit Ze opprobriis, sed etiam haeresiarcha de ductor factus eorum, qui Meletiani fuere deinceps vocati, tota sere ba chatus in AEgupto, manus imponendae facultatem perperam usurpans di temere, multisque per civitates Diaconis, Presbyteris & Episcopis creatis, pernicioso schismate catholicam discindebat Ecclesiani. , Ad illos de Meletii tumultu, accedebat & alia gravi, de inveterata dissensio, ab Asiaticis orta Prasulibus, qui non Dominico die, quo a
mortuis surrexit Christus. sed ipsa decima qtraria primi mensis tui a im quemcumque incidisset diein, Iudaico ritu Pascha celebrabant: Hu .critum
29쪽
3o De sacris Ecclesiiae Conciliis.
ritum ut Apostolicae traditioni dissonum, variis decretis iamdudum ea mnaverant Victor Rom. Pontifex & Mart r Romae, Theophilus Caesariensis in Palaestina, S: Irenaeus in Gallia Sed cum his remediis non magis Asiani, quam Meletius & Arius ad saniorem mentem rediissent, Silvester Romanus Pontifex, & Imperator constantinus ut iis malis laboranti stibvenirent Ecclesiae, hoc generale Nicaeae in Bithynia celebrandum indixere Concilium, anno Christi 31s. Imperii Constantini ro. & Silvestri Pontificatus Iet. juxta Baronium ad annum 323. Silvester quidem suo consensu, consilio. & auctoritate Pomtificia ; Constantiniis vero sua cura, subsidio & operar Si I vestri enim Romani Pontificis assensit, cra ejus, Alexandrique Alexandrini Praesulis er literas hortatu, ad expensas faciendas inductus pius Imperator, bcopos ex universis terrae partibus Nicaeam urbem Bithyniae Metropolim
convocavit; ubique paratis ad Itinera vehiculi S; Coque venere, Ath
nasio oculato teste in epist. ad Iovinian. Imp. praeter Diaconos & Presbyteros numero multos, Epistoli trecenti decem & octo; hique, ut ex Concilii subscriptionibus constat, Orientales omnes, praeter tres S. S. dis Legatos, videlicet Osium Cordlibensem ex Hispania Praesulem, VItum de Vincentium urbis Romanae Presbyteros, & Vicorum e Gallia Diniem sim Episcopum. Hos inter venerandos Concilii Patres, praeter Sedis Apostqlicae L Dios totius agminis ductores & praesides, eminuere plures alii vitae sanctitate 5 eruditione cclebres, quales fuere I. Sedis Alexandrinae Patriarcha cum sito Diacono Lethan , vir innumeris sere sanctorum
elogiis praedicatus; qui priinus omnium in Arii blasphemias si iblime vexillum erexit. 2. Eu lathius Antiochenus, celeberrimus fidei consessor Iro fide exilium passus, & demum in exilio vita iunctus. 7. Macratus erosolymitanus fidei defensor, & Arianae perfidiae insectator acerrimus. q. post sequebatur Potamisn Heracleensis in AEgypto ad Nilum Episcin pus, insignis fidei confessbr, obtestimonium Christi altero orbatus oculo. . Paphnnrim Thebaidos superioris Episcopus, vir Apostolicis clarus
miraculis; qui verbo Damones fugabat, aegros oratione sanabat; quique civiente persecutione, altero privatus est oculo, S sinistio truncatus pinplite; quemque tanti faciebat Constantinur, ut avulsum Mus pro fide oculum avidis saepe demulceret osculis. 6. visidion Tremithuntas in Episcopus, mirabilium patrator egregius: qui ob insignem fidei conressi nem, post dextrum avulsi in oculum & sinistrii in succisiam genu, ad in talia damnatus olim. 7. Paulus Neocaesariensis, qui Licinii perlecutione Leviente, pro fide, manu, virilique membro, candente serro semiustus,
de impietate prostratae victor extitit. Jacobur Nisibenus in Merupol mi a PraesuI vere Apostolicus, doctrina & scripto celebris, moretusum sinscitator de fidei desenser insignis. v. Leontius Caesareae Cappadociae Antistes, vir Anmieae vitae de giritu Prophetico celebris; cru dum sin haberet ad Concilium, Gregorii Nagian reni patrem & baptismo lustravit, di futurum denuntiavit Episcopum, teste Gi . Naz. in riin- Patri r . NI colos Myrae in Lycia Episcopus, vis sanctitate celebris; quem Deus, ut
emit Ecclesa, miraculis decoravit innumeris: & plures celebres alii, ut Amphion Epiphaniensis, juxta Ath. apes. 2. con br eximim, parius Gangrensis, iuxta Menoloet. G c. meritis S martyrio cIariis. Huic onctissinio coetui intersi ut & icte purpura aur ire micans c fa minus,
30쪽
non ut iudex, sed ut moderator, aureo quidem sedili, sed humili ae infra Episcopos, non nisi annuentibus ipsis, sedensi quem Fussalbius Antiochenus oratione salutavit eleganti, nomine totius Concilii Patrum; quos vicistitia alloquens omnes Religiosissimus Imperator, ad pacem & concordiam, contentionesque vitandas peramanter cohortatus est, & eleganter. Qitibus ita praemissis, recitantur impia Arii dogmata, ad quae exhorruere orthodoxi Concilii Patres. Invitantur Ariam, ut suas in medium proferant sententias, earumque rationes, ut his confutatis, veritasciariis elucesceret. Disputant Orthodoxi plerique cum haereticis, Athanasius praesertim licet Diaconus adhuc cum Ario, rebusqiae in utramque partem jactatis, & ad certam Scripturae normam perpensis.' r. Communi Patrum suffiagio, cum Ario & Arianis Ariana damnatur haeresis, & Dei Filius Deus de Deo, lumen de lumine, Deus verus de Deo vero ομοιαν, hoe est, consubstantialis Patri conclamatur, & fidei formula, seu fidei Symbolum, omnium nomine ab Osis Cordubensi, S dis Apostolicae Legato, conscribitur, ut constat ex Athan. Soci M. Sa- Rom. Theod. a Labbaeo in a. tom. citatis.
a. Determinatur postea Paschalis celebranda dies, non ritu Iudaico, sed Apostolico, hoc est, Iion decimo quarto lunae die mensis Martii, sed die Dominica decimam quartam Martii lunam post vernum aequinoctium immediata sectu te. Iudieata est Menii causa, &statutum, ut nudo Episcopi retento nomine. sine Episcopi fiinctionibus vilis, Lycum incoleret, seu in sua Lyc politana civitate maneret. Qui autem ab eo sacris fiterant initiati, Alexandrino subjacerent Episcopo, aliis Ecclesiarum ministris postpositis. . Tamdem pro firmanda, vel restauranda Ecclesia disciplina, varii editi sunt Canones: sisque Concilium hoc cecumenicum primum coeptum anno 323. die I 3. Kalendas Iulii, eonclusum est & absolutum 8. Kalend. Septembris ejusdem anni; imo & antequam ditatueretur, missum per Constantinum ad Silvestrum Rom. Potit. de a Silvestro Rom. Pont. in Romana Synodo ducentorum septuaginta quinque Episcoporum ex Italia aliis-gue vicinis provinciis in hunc finem congre*ata confirmatum; ita referentelion. Exig. in Praef. Cone. Nicaeni apiid inbaeum, tom. 2. De numero Nicaeni Concilii Canonum, gravis fateor, di sub iudice pendens adhuc controversa, qua non obstante, Graeci & e Latinis eruditi serε omnes, viginti dumtaxat, nee plures esse, vel saltem seperesse
Illos, qui se sponte abscindunt, sive castrant, clericos fieri vetat: id Canones Nἰ- tamen permittit aliis, a medicis in aegritudine, vel a barbatis, aut do--hinnς minis suis violenter sectis. viginti.
Neophytos, hoc est a Gentili vita recens eonversos & baptiaat , in Presbyteros, vel Episcopos statim post baptismum ordinari prohibetur, cum Apostolo dicente I. ad Tim. cap. 3. vers 6. Von 2 repotum, ne in superbiam elatus, in sudicium incidat diaboli.
CANON III. Clericis subintroduetas inhibet sceminas omnes; his tamen exceptis, e quibus nulla potest iuspicio esse, quales sunt mater, soror, avia,