장음표시 사용
41쪽
42 De sacris Ecclesia Conciliis.
Romaum Pontificem egit, de de illius consensu Concilium hoc penerale ad sequentis anni 43 I. Pentecosten, Ephesi celebrandum denuntiavit. Ad illud statim post Paschales serias properat Vestorius, magna stipa-tns populi frequentia. Paulo post, cum instaret solemnitas Pentecostes, adfuit de Cyrillus Coelestini jussu, & ut sedis Apostolicae Legatus; cum illo ducenti interhiere Praesules, ut Patres & Iudices; interfuisset α S. As gusti s Hipponensis Episc. nisi morte raptum invenissent illum honorificat, quibus invitabatur, Imperatoris epistolae. Praefuit Concilio Cyrillus tum iure suae sedis, tum ut sedis Apostolicae Legatus ad excutionem sententiae in Nestorium latae, donec accessere tres alii, Arcadius scilicet Ze
Proiectus Episcopi, & Philippus Presbyter , a Coeliuino & Occidentali
nodo missi; tum quia conmuum erat, ut de occidentali essent Ecclesia, qui & Romanum Pontificem , & occidentalem repraesentarent E clesiam; quia iam Nestorianoriim fraudibus di mendaciis Inaperatori decepto suspectus erat Cyrillus . Inchoatur Ephesi Synodus in Ecclesia B. Mariae, cite Pentecostes, decimo Kalendas Iulias, anno 43 I. continu turque Per T. actiones, sive sessiones. Culus acti In prima, cum rite citatus Nestorius, & scelerum conscientia perterane , sive ces- ritus non comparuisset, Conciliique iussism, ac Legatos petulanter spre-zbuia viset, tandem itum est ad iudicium, publice pronuntiata Nieaena fides, lecta sunt Cyrilli ad Nestorium, & Nestorii ad Cyrillum mistolae, dilia genterque discussis, ac testimonio probatis caeteris Nestorii blasphia iis .
lecta est in illum lata excommunicationis &depositionis sententia; damnata illius haeresis, declaratumque in Christo unicam esse personam, &B. Virginem Mariam Θι-κω , seu Deiparam esse dicendam. Dum interim Ioannes Antiochenus, coacto suis in aedibus conciliabulo , sentemtiam pariter depositionis dicit in Cyrillum, & Memnonem Ephesionam Episcopum In a. ad Concilium venere novi Romanae sedis Legati, lectisque si lemni ritu Coelestini Romani Ponti fieis literis, unanimi voce acclam tum est a Concilii Patribus t Novo Polo coelestino, Certestino custodi fidei.
Carlestino cam Unodo concordi. uni essu Dnodus varias agit: quod sine d bio non fuisset acclamatum , si sine Coelestini consensu fuisset ab Imperatore ista convocata Synodus, nec ad illam Legatos misisset Coelestinus.
In 3. lecta sunt Synodi gesta in cauti Nestorii, de a Legatis probata, de substriptione firmata. In & s. actum esh in Ioannem Antiochenum; conquestus est enim Cyrillus in illum . i. quod contra ius omne , depositionis sententauri in ipfiun Sc in Memnonem tulisset; de a. quod divulgato quodam libetilo ramoso, ipsum de Apollinaristarum haeresi perperam accusasset. In G inter alia, damnatiun est impium Geodori Mopsuestent Sy
volum , de prohibita est alterius L Nicaena fides eonscriptio , seu novi Symboli e sectio. In V. denique sessione praeter tr. Capitula, seu t . Canonu in No storii bla hemias iam editos, de initio Concilii probatos, edita sint de
in octo capitula, sive octo Canones alii, qutam traditur modiu princedemi em Nestorii sectariis; Ae in ocimo prohibetur Epistopis , ne
in aliena Dioecesi ordinationes fiant.
42쪽
Mer auintus. Capitula autem ista, seu Comes illi, quorum I a. priores, quia eum anathemate definiti, ideo Anathematismi
Si quis non confitetur Deum esse veraci Emmanuel, de propterea, Dei Genitricem sanctam Virginem; peperit enim secundum carnem. , carnem factum Dei Verbum, secundum quod scriptum est, Verbum caro factum est; anathema sit.
Si quis non confitetur earni secundum scistantiam unitum Dei tris Verbum, unumque esse Christum cum propria carne, eumdem sci, licet Deum simul & hominem; anathema sit.
nexione coniungens, eamque, quae secundum camis dignitarem sit, vel etiam auctoritatem & potinatem, ac non potius conventum, qui per unitatem factus est naturalem; anathema sit.
Si quis in personis duabus, vel subsis itis, eas voces, quae in Ap stolicis scriptis eontinentur & Euangelieis, dividit; vel quae de Christo dicimtur a sanctis, vel ab ipso, & aliquas quidem ex his, veluti homini, qui praeter Dei Verbum specialiter inrelligatur, aptaverit; illis autem tamquam Deo, soli Dei Patris Verbo deputaverit; anathema sit. ANATHEMATISMUS V. . : Si quis audeat dicere hominem Christ Theophoron, id est Deum
serentem, non Deum esse veraciter dixerit, tanquam Filium per naturam, secundum quod Verbum factum est caro, & commimovit similiter ut nos , cami & sanguini, anathema st.
ANATHEMATISMUs UL.' Si quis dicit Deum esse, vel Dominum Christi Dei Patris Verbum, d non magis eumdem ipsum confitetur Deum simul δι hominem, propterea quod Verbum caro factivn est secundum Scripturas; anathemR nt. ANATHEMATISMUS VII. Si quis velut hominem Iesum, operante Deo Verbo, dicit adjutuni, &unigeniti gloriam, tanquam alteri praeter ipsum existenti tribuit; anais di
Si quis audet dicere assumptum hominem coadorandum Deo Verbo 3c conglorificandum, & nuncupandum Deum tanquam alterum climalintero ; nam eum syllaba supradicta haec cogit intelligi, ac non potius una. supplicatione veneratur Emmanuel, unamque ei glorificationem de
P dit, iuxta quod Verbum caro finia est; anathema sit.
43쪽
De sacris Ecclesiae conciliἰs.
ANATHEMATISMUS IX. si quis unum Dominum Iesum Christum glorificatum dicit a Spiritu
Sancto, tanquam qui aliena virtute per eum usus fuerit, & ab eo acceperit essicaciam contra immundos spiritus posse , & coram hominibus divina signa perficere , ac non potius fatetur ejus proprium spiritum, per quem divina signa explevit; anathema sit.
Pontificem & Apostolum confessionis nostrae factum esse Christum divina Scriptura commemorat; obtulit enim semetipsum pro nobis in odorem suavitatis Deo & Patri. Si quis ergo Pontificem dc Apostolum uostrum diricit factum, non ipsum Dei Verbum, quando caro racium eth, & homo iuxta nos homines, sed velut alterum Draeter ipsum specialiter hominem ex muliere; aut qui dicit quod pro se obtulisset semetipsum 'blationem, &non potius pro nobis solis; non enim eguit oblatione, qua peccatum omnino nescivit; anathem six ευ ο ὐτANATHEMATISMUS XI.
Si quis non confitetur carnem Domini vivificatricem esse, de propriam ipsius Verbi Dei Patris, sed velut alterius praeter ipsum eoniuncti eidem per dimitatem, & quasi divinam habentis habitationem, ac non potius vivifi em esse, quia facta est propria Verbi cuncta vivificare valentis;
Si quis non confitetur Dei Verbum patam came, & crucifixum carne,& mortem carne gustasse, factumque primogenitum ex mortuis , secum dum quod vita est, de vivificator ut Deus; anathema sit.
'A NA THEMATIS MUS XIII. : Non est anathematismus, sed solum lucida fidei de mysterio Christi
Praeter illos Θrilli anathemati os initio hujus Concilii miratos, sunt cir alii octo canones a Concilii Patribus editi.
CANONI. Praecipit, ut qui cum Coelestio, aut complicibus sentituat, deponantur; d Syno lis enim recessere nonnulli numero circiter 3 o. qui sunt Nestorii ac Coel 'ii placita tenere deprehensi, quos hoc Canone sancta Synodus communione priv*x' c A NON II. Iubet, ut qui deficientibus a Synodo adheserunt, Sacerdotio priven- CANON II L . . Statuit, ut qui a Nestorio sunt Sacerdotio privati, restituantur. CANON IV. . . Pronuntiat, ut qui cum Nestorio, aut Coelestio saniunt, deponat tur
44쪽
CA NON VI. Gestorum Synodi perturbatores e proprio gradu mioni iubet. CANON VII.
Alteram fidem a Nicaena proserri, aut componi vetat. CANON VIII. Prohibet, ne ullus Episcopus in aliena Dioecesi ordinationes saetati His in hoc Concilio ita feliciter peractis , & prostrata Nestorii haresi,
ad reparandam injuriam B. Virgini Deiparae a Nestorio latam, Salutati ni Angelicae addendam elie , definitum fuisse creditur , . precatiunculam istam LSantra Mater Dei, m pro nobis, oec. ut notat Coriolanus
. Sio S. Leone Mmano Pontifice , cointra Eutychen σ Dioscorim, ii pro duabus in Chriso naturis.
E X Labbeanae praesertim editionis Concilii Chalcedonensis historia con, BrevIs & b; stat, quod ao Ephesini Concilii Patribus damnato feliciter Nestorio, florica Clial &'proscripta penitus de duabus in Christo personis haeresi, ex ea Constan- e ;irsis
tinopoli non minus impia suborta prodiit altera, unicam in Christo naturam esse tenens, auctore Eutyche, Coenobii Archimandrita celeberrimi, de docente, Dei Verbum ita esse in carnem conversum, duasque naturas divinam de. humanam ita in unam esse inter se confuse permixtas, ut per
divinam absorpta sit humana, solao proinde divina remaneat in Christo natura. chod cum per Eusebium Dorylei in Phrygia Praesulem illustrem audiis let Flavianus, post Pr luna Patriarcha Constiatinopolitanus , qui tunc tertio Episcoporum praesidebat Concilio, in causa Florentini Sarde riim Lydiae Metropolitae, & duorum sestraganeoriun ejus pannis & Cc si
convocato, ctumque idem audiissent & caeteri, qui cum Flaviano congregati erant Episcopi, exhorruere protinus omnes. Placuit primum illis, ut moneretur l uryches per Eusebium Dorylaeum, utpote quia familiarem amicum. Rem.detrςctat Eusebius, quia non semel expertus , sua monita quantumvis amica ψbstinato nihil profuisse viror mittuntur itaque Ioannes Presbyter & Andreas Diaconus, qui Concilio sisterent Eutychen venire. Renuit, ille, pernegans sibi fas esse , vel pedem inerre e monasterii s piis , quo se veluti tumulo quodam mortuus magis quam vivus inclus rat. Tergiversantem haereticum accersunt iterum Concilii Patres, Synodiricis literis per Mamantem & Theophilum Presbyteros missis ; sed eo tum senectutem , tum solitudinis inviolabile jus opponente , re insecta rediere LegatI. svi Mur. de tertio per Memnonem sacrorum vasoriim custodem.
duosque Pia onos Epiphanium & Germanum, quibus, ad Eii chis mo Dastermin ph ς is, Abrahamus alter Archimiadrita Eutychen excusat rus, .e Iisque nomine ad propositam de fide quaestionem responsimis, ad
ἔyniaum. yeniti sed illo repul' Eutychis Minoi, Consilii Patribus,
45쪽
6 De sacris Ecclesiae conciliis.
aeqiuina non esse iudicantibus, ut alius pro alio se obtruderet; dumque imterim urgeretur Eutyches a Memnone, nec alias quas praetexeret causas aberet, venturiim se quo vocabatur spondet. Impetrat septem dierum inducias, quibus languentem valetudinem repararet; quas intra inducias conversus ad dolos, obtinet ab Imp. Theodosio, ut Florentium Patricium cum imperio ne quid Ecclesia detrimenti pateretur, Synodo jubeat inte esse. Cum Florentio illo nedum Monachorum turba, sed & militum aramis stipatus ad Synodum tandem venit Eutyches. Α Patribus, quid de Christo crederet, interrosatur : amplecti quae Synodus imperabat, paratum se esse respondit; sed iterum atque iterum prodere jussus, non quod ex imperio , sed quod ex mente sentiret, vomere coepit illico latentem doctrinae saniem, & duas quidem ante unionem, unicam vero post uni nem in Christo naturam merere. Monent illum Concilii Patres, hortantur & urgent, ut ad Nicaeni Symboli normam attendat, & pie damnet quod impi h protulerat; sed tam salutaria respuentem monita virum da
nant tandem Concilii Patres, & nedum a senasterii gubemio dejiciunt, sed ab orthodoxorum consertio segregant, idque 3 o. Episcoporum & 23. Abbatum subscriptionibus obsignant. Ad haec surere coepit Eut bes, aflixisque primum per trivia libellis , iniuriam sibi a Concilio factam publicE vvigat. Scribit S. Leoni Romano
Pontifici, Constantinopoli Nestorianam revixilla hamesim, seque fictis eriminationibus appetitum , Npressum , exturbatum, nec suisse, dum ad Apostolicam sedem appestasset, auditum. Coni moverat ea res esitim Pomtilicem, sed acceptis Flaviani Constantinopolitani literis, Sunodique go. stis omnibus auditis, facile conquievit. Α Pontifice ad Angustum provocat Eutyches, oratque jubeat Imperator revideri gesta Concilii, & ao iisdem Episcopis coram Florentio Patricio recognosti; ea quippe comitia a Flaviano contendebat. Annuit Imperator; releguntur acta , & quo accur,tius inquiruntur omnia, eo claridis enituit Flaviani meo era Mes, & tuit aperta Eutychis fallacia. Eutyches legitimis judicibus frustra tentatis, Dioscviri Patriarchae Alexandrini, Flavianoque graviter insensi paci ocinium implorat. Diostortis ut Eutychi succurrat afflicto, suadet per literas Imperatori, cecumenico res tantas indigere Concilio; r gnat ex adverso Flavianα, reclamat Leo Papa, obstrepunt pii omnes, lad favori plivi drutum quam Religioni, & indictum a Theodosio Concilium Ephesinum II. novemdecim annis eirciter ab Eoi lino primo. Ad illud venit inoscoriis, di cnm eo I 3 3e amplitis uatersunt Episcopi. o quoque ut pareret In peratoris volimrati, seos misit Legatos cum epistori, ad Flavianum stiliacet una, ad Synodum alterat culturi contra Eutychis deliria, Catholicam fidem luculenter explanat. Misit Imperator Barsumam Archimandritam,di Elpidium sacri consistorii comitem; illum ut Monachorum omnium nomine , contra orientales Episcopos qui Eutychen donaverant agem ἔistum ut Synodi defensor esset & custos, de Episcopis Halychen judicaverant, iudicandi potestatem adimeret. His tam in ustd praemissis, Ephesi idus Aligusti in Basilica B. Mariae aperitur haec infausta Syn dus . Iu i statim Elptilius de actis praelatae Synodi Constantinoinlitanae uaestionem haberi. obstant Almstolici Legati, priusque S. Monra epiolas legi postulanti obstrepit Eutyches, eosque in suspicionem trahit, quod apud Flavianum pransi plus nimio Flavianum olerent. Abscedundisaque Synodo .Legati, tum ob sitreressas & non lectas Romani Ponti lata
46쪽
epistolas, tum ob sibi non delatum in sedendo primatum, lic& postea redierint; sed Dioscorus de Barsumas, legitimis cissisi judiciis, militum cinpias congregant, Synodum irrumpunt armati, Notariis Synodi scribentibus acta digitos lacerant, tabulas frangunt, Flaviano silentium imperant, ejusque comites in ferrum & catenas adigunt, Episcoporum adversus Flavianum per terrores & minas extorquent suffragia. Ad haec
reclamant Apostolici Legati; cumque stustra clamarent; per alios satellites elapsi se e Synodo illa velut e sicarioriam agmine subduciint; quibus egressis, recitatur & comprobatur Eutychis doctrina, & pristinum in statum restituitur Eutyches ipse : Eusebius vero Dorylaeensis Episco- us, atque Flavianus haereseos nomine conjiciuntur in vincula. Ad Λpωolicam sedem provocat Flavianus, sed provocantem Dioscorus ita pugnis calcibusque contundit, ut post triduum in exilio gravi dolore plagarum obierit. Victor Dioscorus gestit, & ne quid furoris omitteret &audaciae, Alexandriam reversus, anathematizare ipsum quoque Leonem Romanum Pontificem Ecclesiae caput attentat. Ut his Ecclesiae malis remedium serret opportunum S. Leo Supremus
Pontilax, coacta Romae alia quamprimum Synodo, quidquid Ephesi suerat actum, damnavit atque reicidit, crebrisque deinde literis Theodosium de Pulcheriam urgere coepit, ut intra fines Italiae communi consensu cogeretur Synodus altera, quae Ephesinam doleret isnominiam & labem.
Sed Eutychianis staudibus de dolis praeoccupatiis Theodosius , nullis literis precibusque nullis flecti potuit; quin potius Flavianum publicis legibus damnavit, Ephesinamque Synodum illam Nicaenae jussit aequari ; seu non
impune; siquidem non multo post dum equitaret, collapso equo graviter elisus interiit, haerede relicto nullo. Theodosii soror Pulcheria luccedens statris mperio, se ipsam cum Imperio, suffiagante Senatu, in matrimonium dedit Marciano Senatori clarissimo. Α Marciano viro religiosissimo iam imperante per literas obtinet S. Leo , quod non potuerat a Theodosio. Assensere Marcianus de Pulcheria, & Concilium illud gener, te convocarunt, de S. Leonis Romani Pontificis assensu, ut patet cx mutuis ultro citroque datis inter Leonem & Marcianum epistolis i sic enim Marcianus Imp. ad Leonem scribens epist. quae est inter praeambulas ad Chalcedonense Concilium, ait: Supereit ut, si placuerit tuae Beatitudini in has partes advenire, & Synodum celebrare, hoc facere Religionis act-ctu dignetur, nostris utique desideriis vestra Sanctitas satisfaciet, &sacrae Religioni quae utilia sunt decernet, &c. Et cui rescribens S. Leo Pontifex Maximus in sua ad Marcianum Augustum data & ibidem posita, sic ait Poposcerim a gloriosissima clementia vestra, ut Synodum quam ad reparandam Orientalis Ecclesiae pacem, etiam j nobis petitam, necessariam iudicatis, aliquantisper diiserri ad tempus opportunius juberetis, ut ii heriori bias ab omni perturbatione animis, hi quoque Episcopi, quos hostilitatis metus detinet, convenirent; sed quia pio studio, humanis negotiis divina praeponitis, 3e rationabiliter ac religiose Regni vestri viribus
creditis pro irrem, si nulla sit in Sacerdotum sensibus dissonantia, nulla sit in Evangelii praedicatione discordia r ego etiam vestiis dispositionibus
non renitor, &c. Convocatum a Marciano de S. Leonis Rom. Pont. aD
sensu , idque Nicaeam primo convocarunt : at Sedis Apostolicae Legati a Leone Rom. Pontifice missi, permagni interesse rati ad res componendas tuniuitiisque sedandos, si Synodo Marcianus interesset, illum enixe roga
47쪽
s De sacris Ecclesiae conciliis.
runt, ut eo loci Concilium transferret, Quo & ipse commodε se transfer re posset; & ea de causa Chalcedonem urbem Bitnyniae celebrem fuit trans lata Synodus, ibique haberi coepta octavo Octobris die anno qs I. insam ctae Euphemiae V. & M. Basilica, & praesidentibus Sedis Apostolicae Legulis, videlicet Pasi no Lilybaerano dc Lucentio Asculano Episcopis , BonLfacio de Basilio Presbyteris , de istis adjuncto Iuliano Coensi Episcopo, ut
constat ex S. Leonis ad Marcianum epistola 47. silc expresse dicenter Nec me quoque, ut voluit vestra clementia, ab illo credatis abesse Concilio, cum in his fratribus, quos direxi, id est Paschasino & Lucentio Episcopis, Bonifacio & Basilis Presbyteris, sed & in fratre meo Iuliano, quem eorum volui esse participem, etiam mea sit aestimanda praesentia. Interfuit& ipse cum sua uxore Pulcheria Marcianus Imper. non ut praeesset , nec ut Iudex, ut in fidei decretis canonibusque sanciendis suffragium ferret, sed ut desensor de tutor , ut turbas tumultusque compesceret, de Concilii decreta desenderet atque firmaret, ut palm ipse declarat actione sexta Concilii P P. alloquens & dicens : Nos enim ad fidem roborandam, non ad potentiam ostendendam, exemplo Religiosissimi Principis Constantini, Synodo interesse voluimus. Interfuere cum ipso, iuxta Nicephqrum, se centi & triginta sex Episcopi r curavit siquidem Marcianus, ut foret istius Concilii Patrum numerus duplo major Nicaeni Concilii Patrum numero; ab his tandem post damnatum cum Eutyche Dioscorum I 6. actioniblis ,
conclusum est feliciter Concilium Kalendis Novemb. Cujus In Actione prima. . . ΛΑ- dignitati congruum quique Praelati selegissent locum , hesii ii ii: sederentque a sinistra utpote nobiliori S. Sedis Legati , post illos Anatur 16. totius Constantinopolitanus Patriarcha, pos h ipsum Maaunius Antiochenus,& alii poli illum deinceps Episcopi : a dextera vero sederet Dioscorus Alexandrinus, post illum Iuvenalis Ierosolymitanus , & alii consequenter Episcopi; itatim a S. Sedis Legatis denuntiatus est Dioscorus, quod
generale Concilium inconsulta Romana Sede convocare, eique praesid re contra jus omne fuerat ausus : od nus quam factum, nusquam licvit . conclamarunt Concilii Patres; unde Concilii decreto, e Patrum consessu amotus Dioscorus , nec inter Paties ut Iudex , sed ut reus iudicandus
in medio sedere permissus. Iussa sunt deinde legi Ephesini Conciliabuli
acta , examinata a Dioscoro Ephesi lata in Flavianum sententia ; ab Omni haeresis labe vindicatus Flavianus; ut iniqua ejus cognita depositio, Gusque accitiatorcs Omnes , praesertim Dioscorum Alexandrinum , Iuvenalem Ierosolymitanum , Thalassium Caesareae Cappadociae Episcopum, Eusebium Ancyrae, Euilathium Beryti, de Basilium Seleuciae Isau. riae Episcopos, qui hoc in conciliabulo tenuere primatum, eadem poena plectendos, & a dignitate Episcopali deponendos esse judicatum est;& tandem pro gratiarum actione, & in Dei laudem , ab omnibus sacrum illud Trisagium acclamatum, Sanctus Deus , Sanctus fortιs. Sanctus immortalis.
t. In secunda. Coeptum est de fide tractari; lectum est Symbolum Nicaenum, simul de Coi istantinopolitanum; lectae duae S. Cyrilli epistolae, quarum una ad N
48쪽
. .. .s ,..tiber ' I His storum, ad Ioannem Antiochenum altera; lecta insuper celeb is illa s. M vis de Verbi Incarnatione ad Flavivi m epistola; declaratum est duas in Christo naturas esse, & ab omnibus acclamatum : Haec est Patrum fides , hae postesoram fides, omnes ita credimur. Orthodori ita eredimus; minthemam non ta credis, Petrus pre Leonem ita locutus est.
Ter citatur ad Concisim Dioscorus, Ac renuens venire deponitur; tum quod Eutychen a Proprio excommunicatum Episcopo in communionem recepisset, eum quia S. Leonis epistolam in Synodo Phesina II. Egi prohibuisset, tum quod Leonem ipsum excommunicare fuerat ausus. &quod
demum ter ad Concilium vocatus venire renuisset. . .
varii Clariet & Monachi Concilium inmisi, Dioscorum in communi nem restitui, & in Concilio sedere postulant; ted contra illos, & Dioseo rum unanimi Patrum voce clamatum : Anatbema Diosiora. D coram ctriastus deposuit, mitte foras superfluos, concilium Episcopor- ω.
- Lecta est tandem εe approbata fidei definitio , qua unum. eumdemque Christam Filium dininum unigenitum, in duabus naturis inconfuse,' immutabis liter, indiris , inseparabiliter agnostendum declaratur. . t . . rIn sexta. Ad Concilii Patres orationem habens Imperator , dixit inter alia , serum uxore pii a Putiberia, ad Concilium H e ad fidem roborandam, ston ad aliquam potentiam ostendendam , sime exere vim , exemplo crin omniuPrincipis Constantini; ut veritate ἐπ-ata. non uitia multisvio pravis doctrinis attracta discordet. Post haec, resectae est fidei definitio onmium sita, scriptione firmata, & insuper tria ista CVitula disciplinam spectantia, Concilio probanda proposui ga svrianant; .quorum I. Monachis interdicit, ne praeter Episcopi voluntatem, Monasteria aedificent.' & me servosi in inminertis recipiant viqia domnorim on
a. Clericis vetat, ne possessiones conducant, aut procurationem sisti.
- 3. Denique eisdem' prohi- ἰ ne e propria in alienam transeant Ec
49쪽
Theodotinia Cyti Episcopus iussu Synodi in Nestorium dixis anati uia, quo pera is sibi omnium conciliavit animos , di sitae tali restituma d, e qua suerat a Dioscoro in Ephesino Conciliabulo deieci ι aut
potius πprobara ejus restitutio antea Per S. Monon decreta. In nona & decima. caesa rex Edesseni Episcopi mirata est. Is a Dioscoeo pinter in Ephesino Conciliabulo depositus ; sed re ad hoc Chalcedonense ome. lium delara & discussa, vitae probatae, & integrae fidei repertus est; quare dicto in Nestorium di Eutychen anathemate, suae restitutus est Ecclesiae. In undecima & duodecima. Rae M 3e Supham controversia sepita est; illa enim a sede Ephesina de. positus, iste subrogatus fuerat: iudicatim fuit, ut neuter Merre, tertius ordinaretur, ει utruiue ex aerario Eehesinae Ecclesiae subministraretur pensio, Nutrimenti mira σ et Olariovis; sive decretum est , ut utrique annua daretur pensio, collatis ex aerario Ephesinae Eeclesiae solidis aureis ducentas, quovis anno persolvendis: de tam est prima pensionivn Me lesiasti- earum origo; nullibi enim imitur hujusinodi pensionum mentio facta M. te Concilium Chaeredonense, a quo coepit stami pensio pro Rabi ο δι simpiano exauctoratis; imo εc pro Salini a Perrhenus Ecclesiae Coadjutore. In decima tertia.
Eunomii Nimmediensis Eeiseopi. de Anastasi Meami pariter Episcorri sis finita est. Anastafrum Nicaenum accusabat Emis aes, quoa sibi Metropolitani ius usi aret contra Canones ι nihil econtra se adumo Canones tentasse respondebat Anastasius.
In decima quarta. Agitata est causa de eontentione Perrhensa Episcopatus inter Κ-- &-; de iudicatum , quod si intra octo menses nonae rincereturiata tinnu Perilaensis Episcopus, suae restituereme Ecclesiae, aqua fuerat dejectus; Sabiniariss vem eo casis substitutus esset, id est . Coa utor, E inaeque Perrhensis sumptibus aleretur, scii pontanem ex
sed ibus Melasiae I-hensis haberet. In decima quiata. Absentibus Sedis Apostolicit Legatis, Fures Canins a Pinibus editi, Mil. Craia Codices habent ro. Latini veto, 3. vel 37. .
50쪽
postulantibus Sedis Apostolicae Legatis, ringuntur-in prae enti sessione, praesertis Canon αλ mbuens Conium opsitanae Sedi Prim,
tum honoris post Romanama ι-- .
Simoniaeas ordinationes, sicut de Beneficiorum e Hationes reprobat.
Cletieis secularium negotiorum curas, demo pupillorum caula,
c A NON IR. Sine Episcopi e smis Montilaria, via Oratoria fieti prohibet. CANON v. 'Episcopis ae Clericis de una in aliam migrare civitatem inhibet.
Uer eos absolues, id est, sine titulo. aut beneficio ordinari non pedimittit. γ- , CANON VIL - i ricis de Monachis militiam, secularesque prohibet dignitates . : . C A N O N, VII LPauperiam , is Medicorum di*ensatores Episcopo sito iis Mere &obedire jubet. CANON Ix . Praecidit, quod si Clericus adversus Conclaridum emtan habeat, non ad saeculare Tribunal, sed ad Episcopale deferat; .si ahersus Epistopum ipsum, ad Provinciae Sunodum; si adversus Metropolitanum, in Prunaintem, vel ad Regiae urbis Constantinvolitavie sedem.
Uericis prohibet, ne in duabus conscribantiae Ecclesiis, scii ne duo
Egenis peregre proficiscentibus epistolas pacifieas, non commendax tias dari decemit.
In una & eadem Provincia duos Metropolitanos esse vetat.
UClericis filam extra Ecclesiam minuitaue prohibet, fine commendat,tiis siti Episcopi literas . . , CANON XIV. Clarisis, es in vi ubi nubere licitian est, a rem in uxst -