장음표시 사용
161쪽
privilegiis. Quintum denique nulli Episcopo lic- declarat Pontificalia in
exercere dioecesi , nisi de ordinarii laci licentia . In Sess. 7. anno eod. die 3. Martii. post celebrata mysteria sacra a Corcyrensi Archiepiscopo, omissa concione, quia qui concionaturiis erat Episcopus S. Marci, raucus erat; praesidentibus iisdem qui supra Sedis Apostolicae Legatis, adstantibus Archiepiscopis novem, N s. circiter Episcopis cum Abbatibus dii ordinum Generalibus iisdem, promulgata sunt decreta duo; unum respwiens Sacramenta, alterum reformationem. Primum continet I s. Canones de Sacramentis in genere, I . de Baptismo in specie, & 3. . du Confirmatione; quibus damnantur recentes circa Sacramenta hari elicoriun Grores. Alterum qiiod est de reformatione, II. compi itur capita, Ben
fieta incomposubilia, vel possetares illorum spectantia fecte omnia. Isine
Tridento Bononiam translatum est Concilium . . In Sess. 8. anno eod. die II. Martii. c. .
Tridenti grassante morbo contagioso, graviorisque mali minitante po. riculo, cuin' iam I 2. Episcopi alii petita, alii non obtenta licentia r cessissent, timereturque Concilii dis lutio; editum est ac promulgatum decretum de transserendo Bononiam Concilio, praesidibus duobus iisdem Sedis Apostolicae Legatis, sex praesentibus Archiepiscopis, di ap. Episcopis, placuit translationis decretum 38. Patribus, contradicentibus & reclamantibus I . aliis, qui Tridenti remanseret Legati vero Βωuoniam commigrarunt, & cum illis Patres caeteri. In Sess. s. an. eod. die II. April.
Praesidentibus duobus iisdon qui septa Sedis Apostolicae Leg s, &praesentibus iisdem qui cum illis Bononiam commigrarunt Conue ii P tribus , post sancta celebrata mysteria in Ecclesia S. Peti onio dicet a Sebastiano Leccavella Naxiensi Archiepiscopo, & concionem heitam ab Ambrosio Catharino, Minoritano iscopo; decreta est Semonis
prorogatio ad diem Iovis insta Pentecostes octavam, quia nondum viis debatur sufficiens Patrem numerus ad tractandam reliquorum Sacramem torum & reis attonis materiam. υIn Sess. Io..an. eod. die r. Iunii.
Variis iterum de eausis, sed praesertim ob Germanorum & GUorum
Patrum absentiam, quos nondum venire sinebant Imperator, Christiani simiisque Rex Henracus II. a quibus nondum erat probata Concilii translatio, & quos tamen brevi adisturos sperabat S. Synodus; Praesidibus iisdem Sedis Apostolicae Legatis, & iisdem praesentibus Concilii Patribus, decreta Sessionis prorogatio ad I s. diem tembris proxime futurirficque suspensa iterum cecretorum promulgatio, licet interim non omnia discussio dogmaticae, vel resormationis materiae; & sic in his duabus Sessi
nibus nona ti decima Bononiae evibratis nihil sere decinun. Approbata est
162쪽
estimerim Misit translatio ab Henrico Π. Christianissimo Rege; misirque sent ab eo ad Concilium orarores Claudius inuitiis, &Michia Hospiralius, Parisiensire Partamenti Senator; quibus & adiunctus Gan iis Espenseus, lacrae Facultatis Parisiensis D or; & die I . Sept bris anni ris. hisua est generalis coag mo in Lemuorum residentiae domor in qua Cardinaus de Monte varias Patribus exposuit rationes Sessionis ad 11. diem a Concilio fine, ad Wium incertum diem prorogandae. Placuit Pinibus pri sita Prarogatio, & ad diem incertum, ad Concilii beneplacitum prorogata est Smo undecima, qtis ad rs.s imbris diem ruerat indicta in praecedenti Sessione decima. milus III. inici im a lactis ex convenru Bononiensi &Tridentino Patrissius, Romam venire iussis, ut ex Ucom isaren ' discintinae saactiones ederet, Comellium sit adit; missis hunc in finem in Cardinalam de Monte lit
ris, quas ille die II. Septembris denivitiavit anno I s. ut testantur acta a Caes. Pallavicino laudata lib. II. cap. q. Has inter moras moriatur Paulus III. die ro Novembris eiusdem anni I s f., cujus in locinnelectus est anno et P. Cudinatis de Monte, eius in Concilio isto Legatus, & dictis Iulius III. qui Concilium resiampsit, de Tridenti eo
sub filio Iu Romano Pontifice.
Promulgato Iulii m. mandato, de restimendo & Tridenti continumdo Concilio: in nomine Q& individuae Trinitatis, Patris, Filii &-ritus Sancti, Kalendis Maii anno risi. inchoatur id ii Memma sub lio UL & Concilii undecima Sessio, Praesidentibus in ea. vice Iulii tomani Pontificis. missis ab eo hac de re Legatis, Marcino Cardinali Crescentio. Sebastiano Pighio Archiepiscopo Sipontino, & Aloysio Lip pomano Veroneusi Episcopo; praetentibus aliis, qui tunc Tridenti aderant Concilii Patribus. In qua, post celebratum solemne sacrum a Ma Elis tantio. Cardinali legato, & conci mi habitaim L sista do F drio Franciscano, lecta iunt duo Iulii III. summi Pontificis. diplomatas unum videlicet de restimendo Concilio, alterum de eo Ad Civitatem Tridentinam reducendo, ac de Legatis, sive Praesidibus ad illud moderandum electis. Quibus perassis, indi est sutura Sessio ad Kalendas septembris.
Praesidentibus iisdem Iuli m. sit immi Pontificis Leratis. & praemisi,
de more, solemni sacro a Balthassare taedia Archiepiscopo Tinritano cinlebrato , sed omissa eoneione, lacta est a Messarello Coneilii isretatio brevis de ratione vivendi paraenesis, prolataque sunt de probata Oratorum Carcili V. Imp. & Ferdinandi Romaeiorum Regis mandata, indictaquosmira Sessio in diem octobris proxime sequentis undecimam. Qimquem praeteritis, Sessionibus, de Sacramentis in genere, de Baptismo &de Confirmatione in specie acti im esset, in futura cie S. Eucharistiae Sacramem o , nec non quod ad telaminionem spectat de reliquis, quae ad faciliorem de
163쪽
164. De sacris Ecclesia conciliis.
commodiorem Praelatorum residentiam pertinent, addendum esse monuit S. Synodus; hortans Patres omnes, ut interim Domini nostri Iesii Christi exemplo, quantum humana stagilitas patietur, jMuniis di orationibus vacent; ut tandem placatus benedictus Deus, corda hominum ad verae fidei agnitionem & sanctae matris Ecclesiae unitatem, ac recte vivendi
normam reducere dignetur. . In Sessi I 3. anno Isuer. die: II. Octobr.
Post peracta solemnia sacra a Ioanne Bapti Campeggio, Maioricensi Epistopo, & habitam de laudibus Eucharistiae concionem ab Archiepiscopo Turritano; praesidentibus iisdem Julii III. Legatis, praesentibus Germanis sacri Imperii tribus Ecclesiasticis Electoribus & Principibus Archiepiscopis, Moguntino, Trevirens & Coloniensi, sexque hic hiepiscopis
aliis cum M. circiter Episcopis, Oratoribusque Imperatoriis, Regis Romanorum, Brandeburgensisque Marchionis, ac nonnullis Abbatibus reordinum Generalibus, tria suere edita decreta a Synodo. - Primum est de S. Eucharistiae Sacramento, quo octo capitibus expliscatur doctrina fidei de Eucharistiae Sacramento, & undecim Canonibus
damnantur haereticorum erroreS.
Secundum est de Resormatione, octo pariter complectens capita, quae Praelatorum jurisdictionem spectant, & appellation tuus modum im
Tertium est de prorogatione definitionis quatuor atticuIoriam, & de salvoconductu Protestantibus dando. Qitatuor enim erant articuli de Eucharistia, super quibus Protestantes audiri postulabant, sibique ea de causa salvum conductum concedi, seu securitatem fide publica dari; d tusque eas salvusconductus, & prorogata illorum quatuor articulorum delinitio: erant autem illi quatuor articuli, quatuor isti:
I. necessario sit ad salutem O diviso iure praeceptum, ut singuli oristi fideles sub utraque Decie ipsum venerabile Sacramentum accipiant. . Num minus sumat qui sub ahera, qu- qui sub utraque specie com
3. . fu erra erit socta mater Ecclesia; laicos, o non celebrantes Sacere dotes sub panis specie dumtaxat communicando. q. An parvuli etiam communicandi simi. In Sess. 1 . anno I 33 I. die a . Novembr.
Sacrosancta Synodus die as. Novembris S.Catharinae.virgini & Martyri sacra, iterum in Spiritu Sancto congregata, praesidentibus iisdem Julii I ILLegatis, & praestatibus iisdem quibus supra Concilii Patribus, solemni celebrata Missa a Francisco Manriquio, Auriensi Episcopo, & concio nato Epistore S. Marci, prolixE exposita est Catholicae Ecclesiae doctrina
de Sacramentis Poenitentiae N Extrem Unctionis, de oppositi deinde damnati haereticorum errores; editis hun ' in finem Capitibus novem, & is. Canonibus de Poenitentiae Sacramento; Capitibus vero tribus, Ni Canonibus de Extrema Unctioner editumque postea de reformatione recretum alterum tredecim complectens capita, Ecclesiae Praelatos αBeneficiarios, vel Clαixos spectantia sere omnia . . In
164쪽
In Sin. I s. anno Is a. die as. Ianuarii.
Congregatis iisdem Praesidibus a Iulio III. Roua. Pontifice missis, &Concilii Patribus iisdem, & de novo novem aliis, die as. Ianuarii anno Issa. post selemne sacrum a Nicolao Maria Caracciolo, Catanensi Episcopo, celebratum, & latine concionatum Ioannem Baptistam Campedigium, Majori censem Episcopum, duo edita fuere decreta; unum de proroganda Sessione usque ad diem I9. Martii, ad expectandos Protestantvim Theologos, ut eorum nomine postularum fuerat a Vultembergensis & S, xoniae Ducum oratoribus: alterum fuit de novo salvo conductu, seu publicae secturitatis libello eisdem Protestantibus dando, ad instar illius qui Boemis iuerat olim a Basileensi Concilio datus. In Sess. I 6. anno I sa. die as. Aprilis.
post premissa solemnia sacra a Mich te a Turre, Cenetensi Episcopo,
absente ob aegritudinem Marcello Ordinali Crescentio, & Praesidentibus Sebastiano Piglinio Archiepiscopo Sipontino, & Αloysio Lippomano Ver nensi Episcopo; ob bella & perturbationra in Germania subortas, promu,
gatum est decretum de suspendendo ad biennium Concilior ea tamen lege, ut si citius pax oriatur & rerum tranquillitas fiat, eo ipso tempore vim suam & vigorem suum habere & restitutum censeretur Concilium , absque ulla alia convocatione nova. Huic decreto assensere omnes Concilii Patrct,
duodecim ex Hispanis dissentientibus & reclamantibus; sed nihilominus non sublatis impedimentis omnibus, & interveniente Iulii III. Romani Pontificis obitu, die a 3. Martii anno Iss s. duravit ad decennium praefata Comeilii sit spei o; quae nec tolli potuit sub Marcello II. Iulii IV. succestare, nec sub Paulo Iv. post Marcellum electo, sed tandem sub Pio IV. selicitae sublata, & resumptum ac finitum Concilium anno Is M.
In Sess. II anno Isca. die I 8. Ianuarii. Congregato de novo, auctoritate Pii IV. Tridentino concilio anno Is 62. coepta est sub illo haec Sessio prima, quae est Concilii decima septima, die I 8. Ianuarii, Romanae B. Petri Cathedrae sacrat in qua Praesidentibus Hercule de Mantua, Hieronymo Seripando, Stanislao Varmiensi, de Ludovico Simoncta S. R. E. Presbuteris Cardinalibus, & novis Sedis Apostolicae Leeatis; post solemnia sacra a Legatorum principe celebrata, di concionem nabitam a Gaspare a Fosso, Rhegiensi Archiepiscopo, ex
ordine Minimorum assumpto, editum est decretum de Concilio quacumque sublata suspensione celebrando, auxia formam & tenorem literarum Pii IV. & de tractandis his debito servato ordine, quae proponentibus Legatis, ipsi Concilio viderentur idonea ad levandas horum temporum calamitates, sedandas de Religione controversias, corrigendos deprava torum morum abusus, & veram Ecclesiae pacem conciliandam; & im
dicta est futura Sessio in diem 26. Februarii proxime futuri. Appari Annati, Tm. n. L a la
seliciter comelusam, --vem additis Sessionibus aliis.
165쪽
la. Sess. I 8. anno II 62. die 26. Febr.
Cupiens sancta Synodus Catholicae fidei doctrinam, multorum in sedissidentium opinionibus variis in locis inquinatam di obscuratam, in suam puritatem re primaevum splendorem restituere, re mores, qui a veteri
instituto deflexerant, ad meliorem vitae rationem revocare; animadve
tensque in primis numerum excrescere suspectorum & perniciosorum librorum, in quibus impura continetur doctrina, de longe lateque di L funditur, indeque varias fuille latas a sancta Sede censuras, duo edidit decreta hac in Scssione I 6. Februarii, post solemne sacrum a Ierosolymitano Patriarcha peractum, & habitam latine concionem ab Antonio Cauco Patrarum Archiepiscopo, de Corcyrensi electo, praesidentibus ii dem novis Sedis Apostolicae Legatis. Primum decretum est de librorum delectu, quo statuitur ut delecti ad hanc inquisitionem Patres, decensuris librisque quid facto opus esset diligenter considerarcnt, & ad eamdem Synodum suo tempore referrent, quo facillius ipsa posset varias ac peregrinas doctrinas, tanquam Zi Eania a Christianae veritatis tritico separare, de hisque commodius deliberare & statuere quae mugis viderentur opportuna. Alicrum eth de salvoconductu Protei tantibus Germaniae dando, co fere modo, quo Boemis in Basileensi Concilio,& cum extensione ad nationes alias, in quibus impune docetur &cr
dirur opposita fidei Catholicae doctrina. In Sess. I9. anno I 6a. die I . Maii. Post celebratum solemne sacrum a Trivimano Veneto Patriarcha, de concionem latine peractam a Bergaldo Epi copo S. Agathae, iisdem praesidentibus Pii IV. & Sedis Apostolicae Legatis, decreta est Sestionis prorogatio, seu decreta quae hac in Sessione statuenda erant, usque ad F riam quintam post festum Corporis Christi, quae erat pridie nonas Iunii, prorogata sunt ac dilata, ut per literas postulaverat Ludov. Laidi sacus oratorum Christianissimi Regis unus, donec ipse cum collegis &Gallicanae Ecclesiae Praelatis ad Concilium veniret; & reipsa postea venit ipse Lan lacus Regii ordinis eques, cum Amaldo Ferrario Parisiensis Senatus Praeside, & Guidone Fabro de Pibrac Iudice majori Tolosano, qui die 26. Maji, quo in publico coetu recepti fuere, eleganter peroravit ac λrtiter.
In Sess. 2o. anno II 62. die q. Iunii. Ob dissicilitates varias ex diversis caiasis obortas, & ut congruentius ac majori cum deliberatione procederent omnia, ut dogmata scilicet cum iis quae ad resermationem spectant, simul tractarentur & sancirentur statuta, decreta est Sessionis prorogatio, post celebrata & praemissa solemnia sacra a Salmanticensi Episcopo, & latine concionatum Flagret
zonium Naaianaeniim re postea Famaugustae biscopum, iisdemque pra lidentibus a Pio IV. mistis Sedis Apostolicae Legatis; de indicta est fi tura Sessio in ict diem Iulii proxime suturi.
166쪽
In Sess. a I. anno Is 62. die I 6. Iulii.
Congregatis Concilii Patribus praefixa die I s. Iulii, iisdemque praes
dentibus Legatis, post solemne sacrum a Marco Cornelio Spalatensii Α chiepiscopo, de concionem habitam ab Andrea Tiniensi Episcopo, d ctrina Ecclesiae Catholicae de communione sub utraque specie, de par
vulorum, quatuor Capitibus eii declarata; dc illi opposita de erronea luereticorum dogmata totidem CanonibuS damnata, editumque unum de resormatione Uecretum, complectenS capita novem: in quorum primo statuitur, ut nihil Episcopi, aut alii ordinum collatores, vel eorum minittri pro ordinuin collatione, vel pro literis dimissoriis, aut test monialibus etiam sponte oblatum, quovis praetextu accipiant, &c. Ut in Cori dc Nato Alexis
In Misaa. anno Issa. die II Septembri Celebrato solemni mysteri a sacro a Petro Antomo Cayuano, Hydrum tino Archiepiscopo, di concione latine dicta a Carolo boce Comite, E clesiae V, uti initientis Episcopo, iisdem Praesidibus Legatis, doctrina C tholica de lacrincio Miliae octo capitibus, sive decretis eth exposita, &illi oppositi haeicticorum errores novem Canonibus fuere damnati. Tria insuper edita decreta alia, unum videlicet de observandis atque vitaim dis in celebratione Mistae, alterum de reformatione undeclin complectens Capita, seu de variis reformandis abusibus, dc ultimum super petitione concessionis Calicis. In Sess. 23. anno P, 63. die is . Iulii. Cum die I 3. Novembr. ann. Is 6a. Tridentum advenisset Cardinalis ἀ thacingia cum caeteris Galliae Praelatis ac Theologis, receptusque fui set iii generali coetu die ar, ibique Caroli IX. Chrilitanislinti Regis suaemis Itonis literas exhibens, elegantem ad Patres orationem habuisset, v riisque deinceps in congregationibus magna cum laude clam isser, Inte fuit tandem Concilii Selii olai vigesimae tertiae anno I 63. die I 3. Iulii, in qua poli celebratum solemne sacrum ab Elii tachio Bellayo, Parisicn- sitim Episcopo, re concionem habitam ab Episcopo Aliphano Hispano,
explicata eit quatuor Capitibus Catholica de ordinis Sacramento doctrina, oc illi oppositi haereticoruin errores Octo Canonibus 1liniliter damnati. Deinde S. Synodus resopniationis materiam prosequens, decretum edidit unum de reformatione, i8. CapitA complectens; quorum primum eth de Pastorviii animarum in suis Ecclesiis relidentia, de quatam in privatis Theologorum, quam in generalibus P μ. coetibus diu
multumque displitatum eis, an scilicet esset iuris divini, vel EccleIi alticitantum. Eam iuris cli e divini viserebant Hispani Gallique Praesules; Itali econtra quati Itires iuris Ecclesialtici tantum ei se contendebant; inde auctoritatem summi Pontilicis minui salso rati, de veriti eum de residentia dispensare non posse, si juras divini esse deliniretur.
Petrus scito e Theologis unus ord. FF. PP. iuris esse divini ad obitum usque defendit, &Triclanci lethali decumbens morbo, ad Pium IV. luc
167쪽
is3 sacris Ecclesiae conciliis.
lentam ea de rescripsit epistolam, qua Episcoporum institutionem, eorumque suis in dioecessibus residentiam, juris esse divini propugnat. Visum tamen sanctae Tridentinae Synodo consultius este hanc non definire quaestionem, cum varia sentirent hac de re viri ex utraque parte pugnantes eruditi ac religiosi; & ne plures non satis callentes rationem hoc ius interpretandi, inde ansam arripuissent damnandi res antea gestas, &justam nonnullorum Episcoporum ab lentiam, ut scripsit Cardinalis a Lotharinetia in literis ad Britonem Secretarium suum; sancta Synodus tamen Episcoposas osque animarum Pastores at residentiam teneri, hancque obligati memex Dei praecepto consequentem esse declaravit, dum cap. I de reform. sic dixit: Cum praecepto divino mandatum ' omnibus, quibus animarum cura
commiga est. Ovessuar agnoscere, pro hissacrificium offerre, verbique divini ρ
dicatione, Sacramentorum administratione, ac bonorum omnium operum exemplo pascere: pauperum aliarumque miserabilium personarum curam paternam gerere, o in caetera munia Tastoralia incumbere: quae omnia nequaquam ab his prinstari ct impleri possunt, qui gregi suo non invigilant neque assistunt, sed mercenariorum more deserunt; sacrGancta Synodus eos admonet o hortatur, ut divinorum praeceptorum memores, factique forma gregis, in iuditio oe veritate pascant o regant. Ne vero ea, qua de residentia sancthoe utiliter iam antedsubfel. recor. Paulo III. Ducita fuerunt, in sensus a sacrisancta Dnodi mente alis nos trahantur, ac si vigore illius decreti quinque mei ibus continuis abesse liceat: illis inhaerendo declarat sacrosancta Synodus, omnes Tatriarchalibus. Primatialibus, Metropolitanis ac Cathedralibus Eccisis quibuscumque . quocumque nomine σ thulo praefectos; etiamsi S. II. E. Cardinales sint, sari ad personalam in sua Ecclesia, vel dioeces residentiam, oec. In Sess. 24. anno die II. Novembr.
Post praemissa solemnia sacra a Georgio Cornelio Tarvis no Episcopo,
& concionem dictam a Francisco Richardoto Aurebatensi Episcopo, d,
clarata est Catholica Ecclesiae doctrina de Sacramento Matrimonii I 2. Canonibus, sive anathemati sinis, quibus S. Synodus damnat plurium impiorum de hoc Sacramento male sentientium errores. Edita hiere inluet cle-crcta duo, quorum primum est de reformatione, complectens Capita
decem circa idem Sacramentum; alterum pariter reliquam reformati innis materiam prosequens a I. Capitibus comprehenditur. In Sess et . anno II 63. die ψ. Decembr. Ultimo tandem congregati ut Concilio finem imponerent Tridentini Patres in hac ultima Sessione, coepta die 3. & continuata ac finita, die Decembris anno i 363. post celebratum solemne sacrum a Zambeccario Sulmonensi Episcopo, & habitam latine concionem ab Pheronymo tono, Naχian Zeno Episcopo, Salaminensi coadjutore, iisdemque praesidentibus a Pio IV. missis Sedis Apostolicae Legatis , & pnxseiicibias Concilii Patribus qui Concilio subscripsere numero circiter 2 s. varia fuere edita decreta, & praesertim de Purgatorio, de invocatione, veneratione ac reliquiis Sanctoriam, & sacris Imaginibus, nec non de Indulgentiis,
praeter decretum de Regularibus & Monialibus, duo supra viginti complectens capita, sive salictiones viginti & duas.
168쪽
mereto de Purgatorio, sic ait: cam Carbolica Ecclesia, spiritu Sancto edocta, ex sacris literis, o antiquis Patrum traditionibus, in Deris Conciliis, novissim/ in hae oecumenica Onodo docuerit . Turgatorium esse I animasque
ibi detentus fidelium si stragus, potissimum veris acceptabili altaris sacrificio iuvari; praecipit sancta Diaus vis opis, ut sanam de Purgatorio doctrinam. a sanctis Patribus oe sacris Conciliis traditam. 4 cisisti fidelibus credi, teneri,
doceri, o ubique, praedicari diligenter studeant. o e. Decreto de invocatione, veneratione & reliquiis Sanctorum ae saerisImaginibus, sic ait: Mandat foencta Synodus omnibus Episcopis oe cateris docendi munus. curamque sustinentibus, ut iuxta Catholica oe Apostolica E etesia usum , ὰ primois christiana uligionis temporibus receptum , sanct rumque Parrum consensionem oe sacrorum conciliorum decreta: in primis de Sanctorum intercessione, invocatione , reliquiarum honore , oe legitimo Imaginum usu . fideles dilibenter instruant; docentes eos , Sanctos, una eum christo regnantes , orationes suas pro hominibus Deo osserre . bonum atque
utile esse suppliciter eos invocare; σ ob beneficia impetranda ὰ Deo per Fialium eius Iesum Christum, Domiηum nostrum, φώ solus noster Redemptor σSalvator est, ad eorum aerationes . opem auxiliumque confugerer illis ναὸqui negant , Sanctos aeterea felicitate in caelo mentes , invocandos esse . aut qui asserunt. vel illos pro hominibus non orare; vel eorum , ut pro nobis etiam singulis orent , invocationem esse idololatriam ; vel pugnare cum
verbo Dei, Pνerfarique honori unius mediatoris Dei oe hominum Iesu Chri Ri: vel stultum esse, in coelo regnantibus , voce, vel mente suppluare; -- μὸ sentire. Sanctorum quoque Martyrum , O aliorum eum christo viventium sancta corpora, qua visa membra fuerunt Chrisei ct templum Spiritus Sancti, ab ipso ad aeteream vitam suscitanda ct glar eanda, a fidelibus veneranda esse ;per quae multa beneficia is Deo hominibus praestantur : ita ut assismanter, Samctorum reliquiis venerationem atque honorem non deberi; vel eas. aliaque δε- era monumenta a fidelibus inutiliter bono ri; atque inrum opis impetrandae causa, Sanctorum memoriar frustra frequentari; omnino damnandos esse, prout iampridem eos damnavit, o nunc etiam damnat Ecclesia.
Imagines porris Chrisi, Deipara Virimus oe aliorum Sanctorum . in templis
praesertim habendas ct retinendas . eisque debitum honorem venerationem impertiendam; non quod credatur inesse aliqua in iis dirinitas, vel Mirtus, propter quam sint colenda; vel 1 d-eis sit aliquid petendum; vel quod iaticiast in magιnibus figenda, veluti olim fiebat a Gentibus , quae in idolis Demsuam collocabant; sed quoniam honos, qui eis obibetur, refertur ad protoupa qua illa repraesentant: ita ut per Imagines quas Uculamur. σ coram qmbus caput amimus σ procumbimus, chrissum adoremus; ct Sanctos, quorum illasmilitudinem gerunt, veneremur, σc.
Decreto vero de Indulgentiis sic eadem S. Synodus ait e cum potestat conferendi indulgentias a Christo Messae concessa sit, atque huiusmodi potestate divinitus sebi tradita, antiquissimis etiam temporibus illa usa fuerit; sacrosancta Synodus indulgentiarum usum Christiano populo maximὸ salutarem, sacrorum Conciliorum auctoritate probatum, in Eccisa retinendum esse docet. praecipit i eosque anathemate damnat, qui aut inutiles esse asserunt, vel eas concedendi in Ecclesia potestatem esse Hant , σα Deinde prosequens , omnibus mandat Episcopis, ut ad iuusus qui in his irrepserunt corrigem
dos de tollendos diligenter invigilent: di huic decreto de indulgentiis
169쪽
iro Le sacris Eeclisiae Conciliis.
sibiicit δ: alia, ciuibus confirmat S. Synodus Ecclesiae consuemdines, sanctiones nonnullas ab haereticiς impugnatas, videlicet de ciborum desectu, ieiuniis & diebus seltis, additque & alia; & I. de indice libro n. Catechismo, Breviario, & Missali, a. De loco oratorum. 3. De recipiendis de observandis Concilii decretis. q. De recitandis Concilii de cretis sub Paulo III. Iulio III. Pio m S tandem de fine Concilii, &confirmatione petenda a sanctissimo Papa Pio IV. a quo reipsa postea concesia II. Kalendas Februatit anno Is 6 . si la' ad hoc expinia Bulla, qua Concilium recipi & ab omnibus obuervari mandat. Sic ueconclusum ac finitum tandem Concilium istud , post I 8. annos a sua inchoatione lapsos, post quinque visos successive Romanos Pontifices,
Taulum III. Iulium III. M molium II. Paulam m. & Pium IV. post congregationes varias & et S. Sessiones habitas, post decreta sancita numero plura , & editos Canones viginti sex silpra centenos, infra subjiciendos. Concilio subscripsere tandem ante discessuin, Patres numero circiter assis videlicet q. Sedis Apostolicae Legati, a. Care males alii, 3- Patriarchae. et s. Archiepiscopi. I 68. Episcopi, T. Abbatex, 36. absentium Praellatorum Procuratores, & T. Religiosorum ordinum Generales , praetermissis aliis numero multis magni nominis Doctoribus & insignibus virisia Vide B rotia Spond. Palavic. oe Labia tom. Iq. Conta CoroL .. Cuiu C, Canones . I 26-
bis, Praeter decreta varia vati v temporibus & Sessionibus hoc in Concistio lata, Canones insuper editi filere varii, quou ne hic omittam, sed verbo ad verbum singulos recenseam, postulat illorum frequentior, Mirronum commodior usus. Ex iis autenx alii sub Polo III. alii δε-lιο III. dc alii sub Tia In perhibentur editi
3 3- M'x dς In Sessione sexta editi fuere 3ς. doe Iustificati ne , 13. de Sacramen ite genere, I q. de Baptis o , & 3- de Confirmatione suntque isquentes isti:
C A N O N I. Si quis dixerit, hominem suiς operibus , quae , 'el per humanar n
tum vires, vel per legi L doctrinam fiant, absque divina per Iesum Christum gratia posse Iustificari coram Deo, anathemae sit
C A N O N II. Si quis dixerit, ad hoc solum divinam gratiam per Iesum Christiana
dari, ut facilius homoe iuste vivere . ac vitam aeternam promerere posisit, quasi per liberum arbitrium. sine gratia utrumque, sed aegre innien& difficulter possit, anathema sit. a C
170쪽
c A NON II L. . Si qius dixerit, sine praeveniente Spiritus Sancti inspiratione atqire cusadiutorio, hominem credere, sperare, diligere, aut poenitere posse sicut oportet, ut ei j iistificationis gratia conseratur, anathema sit.
Si quis dixerit, Iiberum hominis arbitrium a Deo motum & excit tum nihil cooperari , assentiendo Deo excitanti atque vocanti, quoad obtinendam justincationis gratiam se disponat ac praeparet, neque posse distentire, si velit, sed velut inanime quoddam nihil omnino agere, m reque passive se habere, anathema sit.
Si quis liberum hominis arbitrium post Adae peccatum amissum de extinctum esse dixerit, aut rem esse de solo titulo, imo titulum sine re. figmentum denique a satana Invectum in Ecclesiam, anathema sit. CANON VI. Si quis dixerit, non esse in potestate hominis vias suas malas sae re, sed mala opera ita ut bona, Deum operari, non permissive soli im, sed etiam proprie di per se, adeo ut sit rius proprium opus, non minus proditio judae quam vocatio Pauli, anati a sit.
Si quis dixerit, Vera omnia quae ante justificationem fiunt, quacumque ratione facia sint, vere esse peccata, vel odium Dei mereri, aut quanto vehementius quis nititur se disponere ad gratiam, tanto eum gravius peccare; anathema sit. CANON VIII. Si quis dixerit, gehennae metum, per quem ad misericordiam Dei de peccatis dolendo confugimus , vel a peccando abstinemus , peccatum esse, aut peccatores priores sacere, anathema sit.
C A N O N IX. Si quis dixerit , sola fide impium justificari, ita ut intelligat nihil
aliud requiri , quod ad justificationis gratiam consequendam cooperetur , & nulla ex parte necesse esse cum suae voluntatis motu praeparari atque disponi, anathema sit.
C A N O N X. si quis dixerit, homines sine Christi justitia, per quam nobis meruit, iustificari, aut per eam ipsam formesiter justos esse, anathema sit. C A N O N XI. Si quis dixerit, hinni ines justificari, vel sola imputatione iustitiae Christi, vel sola peccatorum remistione , exclusa gratia & charitate, quae in cordibus eorum per Spiritiani Sanctum ditiundatur, atque illis inhaereat; aut etiam gratiam qua iustiscamur, esse tantum favorem Dei, anathema sit. C Α Diuiliaco by Gorale