장음표시 사용
181쪽
Iga De sacris Ecclesiae Couciliis.
De Communise sub utraque specie, O pamulorum 4.
CANON I. Si quis dixerit, ex Dei praecepto, vel necessitate salutis, omnes & sin sylos Christi fideles iitramque spectent sanctissimi Eucharistiae Sacramenti
tionibus adductam suille, ut Laicos, atque etiam Clericos non conficientes, sub panis tantummodo specie communicaret, aut in eo errasse, anathema sit.
Si quis negaverit, totum de integrum Christiim omnium gratiarum sontem & auctorem, sub una panis specie somi, quia, ut quidam falso aslerunt, non secundum ipsius Christi institutionem sub utraque specie summar, anathema sit.
Si quis dixerit, parvulis, antequam ad annos discretionis pervenerint, necessariam esse Eucharistiae Communionem, anathema sit. Duos vero articulos, talias prcmositos, nondum tamen excusses, videlicet, An rationes '. quibus sancta Cati blica Ecclesia adducta fuit, ut communicaret Laicos, atque etiam non celebrantes Sacerdotes, si ab una tantum panis specie, ita sint retinendae, ut nulla ratione Calicis usus cui- suam sit permittendus r &, An, si honestis & Christianae charitatis consentaneis rationibus concedendus alicui vel Nationi, vel Regno, Calicis usus videatur, sub aliquibus conditionibus concedendus sit; & quaenam sint illae; eadem sancta Synodus in aliud tempus, oblata sibi quamprimum occasione, examinandos atque definiendos reservat.
Si CR NON I. Si quis dixerit, in Missa non ossori Deo verum & pr istium sacrificium, aut quod ost ri non sit aliud, quam nobis Cnristum ad manducandum dati, anathema siti CANON II. si quis dixerit, 'illis verbis r Hoc lacite in meam commemorationem;
Christum non instituisse Apostolos sacerdotes; aut non ordinasse, ut ipsi aliique Sacerdotes osterrent Corpus & Sanguinem suum, anathema sit. - CANON III. Si quis dixerit, Missae sacrificium tantum esse laudis & gratiarum acti sit, ,.aut nudam commemorationem sacrificii in Cruce peracti, non autem propitiatorium; vel sisti prodesse sementi, neque pro vivis de desuntctis, pro peccatis, poenis , satisfactionibus dc aliis necessitatibus ossis ridebere, anathenia sit.
182쪽
si quis dixerit, blasphenuam irrogari sanetissimo Christi suffitato in Cruce peracto, per Missae sacrificium, aut illi per hoc derogari, anathm
CA NON V. Si quis dixerit, impossiuam esse, Missas celebrare in honorem Sanct
nuri, & pro illorum intercessione apud Deum obtinenda , sicut Eeelasia intendit, anathema sit.
Si quis dixerit. Canonem Missae enones continere, ideoque abrogandum Ase, anathema sit. CANON VII. Si quis dixerit, caeremonias. vestes re externa signa, quibus in Missariun celebrisione MeIesia Catholica utitur, irrita la impietatis esse m os, quam ossicia pietatis, anathema sit. C A NON UIIL i E, i Si quis dixerit, Missas in quibus selus Sacerdos sacrametraliter comm nicat, illicitas esse . ideoque abrogandas, Anathema sit. .:
M qvis dixerit, Ecclesiae Romanae ritum , quo summissa voce pars C nonis, & verba consecrationis proseruntur, damnandum esse; aut linsua tantum vulgari Missam celebrari debere; aut aquam non miscendetinesse vino in Calice offerendo, eo quod sit contra Christi institutionem, anathema sit. i .
De Sacramento Ordinis. g. CANONI.
Si quis dixeris, non esse in novo Testamento Sacerdotium visibila &externio; vel non esse potestatem aliquam consecrandi ia offerendi verum Corpus & Sanguinem Domini, & peccata remittendi & retinendi; sedonisium tantum, de nudum ministerium praedicandi Fuar gelium; vel eos qui non praedicant, prorsias non esse Sacerdotes, anathema sit. C A N O N II. Si quis dixerit, praeter Sacerdotium non esse in Ecclesia Catholica alios Ordines de maiores 3e minores , per quos velut per νadus quosdam , in Sacerdotium tendatur, matthema sit. CANON III. Si quil dixerit, ordinem, sive secram ordinationem non esse verE 3e proprie Sacramentum a Christo Domino invitutum , vel esse figmentum quoddam humanum, excogitatum a viris rerum Ecclesiasticariun imp ritis I aut esse tantum ritum quemdam eligendi Ministros verba Dei,
ει Sacramentorum, anathema ut is
183쪽
i 34 sacris Ecclesia conciliis.
ac proinde Histri Episcopos dicere, Accipe Piritum Sanctum; aut per eam non imprimi characterem; vel eum, qui iacerdos semes fuit, laicum rursus fieri posse, anathema sit. Ii UCA MONU. Si quis dixerit, sacram Unctionem, qua Ecclesia in sancta ordinatione utitur, non tantum non requiri, sed contemnendam de pemiciosam esse, similiter & alias Ordinis cm emonias, anathema sit . . . . CANON VI. Si quis dixerit, in Ecclesia Catholica non esse Hierarchiam divina odidinatione institutam, quae constat ex Episcopis, Presbyteris & Ministris,
anathenia sit., CANON VII. . Si quis dixerit, R,iscopos non esse Presbyteris superiores, vel non habere potestatem confirmandi & ordinandi vel eam, quam habent, illis esse cum Presbyteris communem; vel ordines ab ipsis collatos sine populi, vel potestatis saecularis consense, aut vocatione 3, irritos esse ; aut eos qui nec ab Ecclesiastica & Canonica potestate rite ordinati, nec missi sunt, seu aliunde veniunt, legitimos esse verbi & Sacramentorum Ministros, an thema sit.
CANON VIII. Si quis dixerit, Episcopos , qui auctoritate Romani Pontificis assumum
tur, non esse legitimos de veros Episcopos, sed figmentum humanum, anathema sit.
r,. De Μ, Sacramento Matrimonii. Ia . .
Si quis dixerit, Matrimonium non esse vere & proprie unum ex solem legis Euangelicae Sacramentis, a Christo Domino institutum, sed ab hominibus in Ecclesia inventum, neque gratiam conferre, anathema st. CANON II. Si ouis dixerit, licere Christiatus plures simul habere uxores, & hoc nulla lege divina esse prohibitum, anathema sit.
, Si quis dixerit, eos tantiun consanguinitatis & affinitatis gradus, qui in Iaevitico exprimuntur, posse impcilire Matrimonium contrahendum & dirimere contractum; nec posse Ecclesiam in nonnullis illorum dispensare, aut constituere, ut plures impediant & dirimant, anathema sit.
' Si quis dixerit, Ecclesiam non potuisse constituere impedimenta Matrimonium dirimentia; vel in iis constituendis erratis, anathema sit. CANON V. si quis dixerit, propter haeresilia, aut molestam cohabitationem, aut affectatam absentiam a conjuge, dissolvi poste Matrimonii vinculum , athema sit . . . 'C A
184쪽
Si uis dixerit, Matrimonium ratum, non consul alum, per solemnem Religionis professionem alterius conjugum non dirimi, anathema sit.
Si quis dixerit, Ecclesiam errare, exim doctui & docet, iuxta Euam gelicam & Apostolicam doctrinam, propter Vulterium alterius conjin sum, Matrimonii vinculum non posse ditatui; & utrumque, vel etiam innocentem, qui causam adulterio non dedit, non posse, altero comiuge vivente, aliud Matrimonium contraitare; moecharique eum qui dimissa adultera, aliam duxerit; de eam quae dimita adultero, alii nups rit, anathema sit. i a .
. Si quis dixerit, Ecclesiam errare, cum ob multra causas separationem inter coniuges, qdoad thorum, seu quoad cohabitationem, ad certum, incertumve tempus neri posse decernit, anathema sit . . '
si quis dixerit, Clericos in sacris ordinibus constitutos, vel Regulares eastitatem solemniter proseos, posse Matrimonium contrahere, contractumque validum esse non obstante lege Ecclesia'ca, vel volo; & oppositum nihil aliud esse, quam damnare Matrimonium; posseque omnes comtrahere Matrimonium, qui non sentiunt se castitatis, etiamsi eam voverint , habere donum, anathema sit: cum Deus id recte petentibus non deneget, nee patiatur nos sepra id, quod positanus, tentari. . . i. C A . N O N X. . si quis dixerit, statiun conjugalem anteponendivn esse statui virgin, talis, vel coelibatus, dg non esse melius ac beatius manere in virgini- 'tate, aut coelibatu, quam jungi Matrimonio, anathema sit.
Si quis dixerit, prohibitionem 'lemnitatis nuptiarum certis anni temporibus superstitionem es e tyrannicam ab Ethnicorum superstitione Irofectam; aut benedictiones, & alias caeremonias, quibus Ecclesia in illis utitur, damnaverit, anathema sit.
Si quis dixerit, causas Matrimoni ales non spectare ad iudices Ecclesiasticos, anathema sit. Objicies i. sorte ciun protestantibus Germaniae Ministris i caeterisque. Contra Con. Novatoribus praetensae Religionis Reformatae viris, contendentibus nullum ei lium hoe esse nec pro cecumenico habendum Concilium Tridentinum, &sic. Concia sacronncti inlium Tridentinum indictum est ad decidendam Protestatuit Mermaniae cain, sam, seu ad damnandas haereses in Germania natas & a Protestantibus Ger- testanie , maniae eropugnatas; ergo celebrari debuit in aliquo Germaniae loco, leuin nitia n, i invii qua Germaniae civitate, &non in Tridentina; cum praecipiant Canones GcDD.ma setiam apud S. Cyprianum, lib. I. epist. 3. Ut illis lites iudicentur, ubi exor Gisunt. 4od cum non fuerit observatum hoc in casu, pro nullo de non cecu. menico Diuiliasu by Cooste
185쪽
i 86 De sacris Ecclesiae conciliis.
menico liabendi im est hoc Concilium. Resp. conco ant. neg. conseq. Ucujus probationem ex Cypriano desumptam, dico praefatum Canonem in telligendum esse de privati parricularium carisis, seu criminibus, quae id iudicari debent in locis ubi sunt commilla, quia ibi faciIius reperiuntur testes quam alibi; sed non de causis communibus, re fidei CathoIicae qua stionibus, quae ad universam spectant Ecclesiam ς'illas enim n locis ubi sun exortae, judicari non in necesse, nec praeceptum: unde est quod controversia, seu maestio de lagalium cessatione Antiochiae mota, non fuit Antiochiae, sed Ierosolymae in Concilio Apostolium decisa, ut habetur Αct cap. I s. Mima pariter ha resis Alexandriae in AEgypto nata, non Nexandriae, sed Nicaeae in Bithynia damnata. Nestoriana Constantinopoli a Nestorio parta, non Constablinopoli prostripta, sed Ephesi a ducentis Ephesini Concilii Patribus. Eutychiana Constantinopὁli similiter orta, non Constantinopoli, scit Chalcedone discussa & iudicata. Donatistarum haeresis in Urica suborta , sed Romae sub Melchiade, & Arelate stib Si IVestro in Gallia prostrata. Iconoesinarum denique hanesis Constantin poli, vel orta, vel aucta, & tamen Romae primum, postea Nicam staBithynia damnata. Potuit ergo Pariter Lutherana lices in Germania nata, Tridenti damnari Protestantium han esis, ac proinde contra illam potuit Tridenti celabrari Concilium, imo & commode, cum Tridentum civitas sit in Ilesiae, Germaniae & Galliae finibus popia, Germanis commoda, eaeterissiue nationibus non suspectat at si tibi visi sunt rem
testantes jure petere, ut non fieret in laesia Concilium, ne in eo prae valerent Catholici, jure exigere potuere Catholici, ut non fieret in Ce mania, ne in eo praevalerent Protestantes Lutherantia a nona, obiicies a. Α Romano Pontifice, & non ab Imperatore indictum tar' 'Peratore , Concilium Tridentinum; ergo & contra morem antiqirum. indictum est, potiris. P ac Proinde nullum. Re . conc- anta negia conseq- quia non Imperatoris , e, sed solius Rom. Pontificis est de iure, ut visibilis Ecclesiae Capitis & Pastori S generalis ac supremi, generalia eonvocare Concisa, ut visiam est supra, cap. & constat ex solo Chalcedonensis Concilii facto, non peramittentis Dioscorum Patriarcham Alexandrinum inter Κpiscopos re ere, sed illum tam Episcopali quam sacerdotiar munere Privantis , eo quod per- Peram de contra Canones Synodum aliam, videlicet Ephesinam, vulgo praedatoriam Ephest Synodum convoeare fuerat ausus, solo Permittente Imperatore Theodosio, de minim8 consulto Romano Pontilice Leone: uod numquam fictum, numquam licitiam conclamarunt omnes Chalce-onensi Concilii Patresia Et si inveniantur nonnulla in otiente celebrata, de ab Imponore convocata generalia Concilia, ea postulante dc consentiente Nomano Pontificoe celebrata suisse constatia
ἡ3 in eo objicies 3. Conethum illud pro non legitimo de nullo haberi debet, imis . quo interfuit Romanus Pontifex, fiastinens: persenam, Iudicis & Partis.
luit siriminis repugnet aequitati, di sit contra, omne tam divinum quum huma-
Pontiis. num, quod mi is in eadem causa sustineat persenam Iudicis de Partis: Atqui Concilium Tridentinum est tale, euin is eo interfuerit per suos Legatos ut Iudex Se ut Pars, ut Iudex nimiruurse quatenus linterfuit ut decideret; dc ut Pars, quatenum interfuit ut suam cauliun defenderet, u pote quia de multis ficet sanctiorisque disciplinae corruptelis accusarias; ergo pro non lagitimo oc pro nullo habendum hoc Tridmtimuit acilium. Resp. pom. mai. ne min. salsum enim est hoe in Concilio de ici eadem
186쪽
eadem causa Romanum Pontificem sustinuisse personam Iudicis & Partis. Ratio est, quia hoc in Concilio non agebatur privata Romani Pontificis causa, sed Fidei, sed Religionis, sed Ecclesiae caiisa communis, cujusdefensor Scustos esse clabet Romanus Pontifex, utpote quia visibile Ecclesiae Caput di Pallor unive is ac primus. Addo quod si valeret haec Protestantium objectio, si ideo Romanus Ponti sex dicendus esset in Concilio Tridentino sustinuisse personam Iudicis & Partis in sua caiisa, quia communem ibi gerebat Ecclesiae causam, ac proinde si ex hoc concludi pollet nullum esse Concilium I ridentin , iuem dicere potuissent di haeretici caeteri, quotquot fuere in Conciliis ab Ecclesia damnati: nimirum nulla fuisse Conc ilia illa.a quibus mere iudicati, quia in his interfuit Romanus Pontifex sustinens personam Iudicis & Partis, 'itatenus in his communem Fidei, Religinis di Eccletiae causam agebat: ted hoc non dicunt, nec umquam dixere caeteri de Conciliis aliis haeretici, imo nec ipsi dicent Proteilantes Luthermi de primis Ecclesiae Conciliis; ergo nec deradentino dicere debent. objicies A. cum iisdem. In hoc Tridentino Concilio non interfuere Germaniae Civitates, nec Protestantes Augustanae Confessionis Princi
pes, quia non rite vocati, nec salvocondiciu donati, & tamen absen- Protestanteites & non auditi judicati, quod repugnat aequitati, & indicat non le- iudicati. gitimum fuisse Concilium; ergo. Resp. ad Tridentinum Concilium rite vocatos fuisse vocandos omnes, etiam ipsos Cermaniae Protestantes, sive
Civitates, sive Principes; & si ad illud non venerint, sibi, non Concilio imputare debent: ipsos enim omnes rite vocatos suisse ac invitatos, iptisque facilem di tutum fuisse ad Concilium aditum, nihil manifestius probue potest, quam publicae securitatis libellus, sive salvus conductus ipsis in Sess. 13. is. & r8. a Concilio datus, cujus tenor hic est. Sacrosancta oe Generalis Tridentina Synodus. in Spiritu Sancto legit Erangregata, P id tibus in ea eisdem S. Sedis Apostolicae Legatis untiis, omnibus ct singulis. Iive Ecclesiaincis, sive faculatibus personis universa Germania cuiusci que vadus. satus, conditionis O qualitatis sint, quae ad
aecumenicum hoc generale concilium accedere Poluerint, ut de iis rebus, qua in i a Synodo tractati debent, omni libertate conferre, proponere o tractare, ac ad ipsum acumenicis concilium libeia o tutὸ venire, oe in eo manerect commorari. ac articulos quotquot illis videbitur . tam scripto quam verbo
erre cor proponere, ct cum Patribus, si- iis qui ab ipsa Dnctu on o d
secti fuerint conferre, O absque ullis conviciis oe contu heliis disputare, nec non quando illis placuerit. recedere pesnt valeant, publicam fidem Oplenam securitarem, quam Salommiiductum a stellant, cum omnibus oe sn gulis clausulis oe decretis necessariis oe opportunis, etiamsi specialiter, o non per verba generalia exprimi deberent. quae pro expr6ps haberi Hluit, quantum ad ipsam S. Synudum spectat, concedit. Placuit praeterea sancta syra . ut se fio maiori tibertate, ac sciuritate eorum. certos tam pro c--
missis, quam pro committendis ter eos delictis, Iudices eis deputari cupiant, iusi sibi beμνolos nominent, etiam si delicta tua quantuincumque enormia achaeresim sapientia fuerint. Peri eram objicies s. cum aliis contendentibus Tridentinum Concilium in Gallia non ei se receptum, aut non recipiendum, & sic. Concilium Tridentinum ' a. i. Ita 'Seis. 13. cap. I a. de Resormatione permittit cuiq::e as. aetatis annum attin- nee reeὶ die
genti ad Presbyteratus Orduam Promoveri, quod cit expresse contra anti Conci
187쪽
18 8 sacris Ecclesia conciliis.
Ros Canones, praesertim Neocaesariensis Concilii anno 3r . sub Silrestro
habiti, in Nicaeno I. receptos & approbatos, & exprelSE dicentes, can. rr. Presbyter ante 3 o. annorum aetatem non ordinetur, quamvis sit probabilis vita.
sed si ret insue ad praefinitum tempus: Dominus enim noster Iesus christiastri .dmo anno bapti ratus es, oe tunc praedicyrit. Agathense Concilium sub
Symmacho Papa celebratum anno Iso6. idem confirmat can. r7. dicens; Presbue teraim vero, vel Episcopum ante triginta annos, id est, antequam
ad viri perfecti aetatem perveniat, & Diaconos ante viginti quinque nullus Metropolitanorum ordinare praesumat; idemque postea constitiatum in Gallia, Aurelianensi Sanctione: ergo si hoc Tridentini Concilii
decretum sit contra antiquos Canones, est consequenter contra Gallicauae Ecclesiae libertates, in usu antiquorum Canonum sitas; ac proinde non receptiim, vel non recipiendum in Gallia Concilium Tridentinum. Reis.
perm. ant. neg. conseq. quia lices verum sit, illud Tridentini Concilii decretum esse contra antiquos Canones, non sequitur illud Gallicanae E clesiae libertatibus adversari, quia cum ex S. August. taenaria Concilias priora a posterioribus corrigantur persaepe circa disciplinae de eta, M.tuit Tridentina Synodus his antiquis derogare Canonibus, & illis re ipsa derogavit hoc praefato de ordinandorum aetate decreto; & post Tridentinum Concilium edita est in Gallia posterior Sanctio, Blesensis nimirum, quae circa articulum illum Aurelianensi Sanctioni derogavit, seque Tridentini decreto lubenter accommodavit sub Henrico III. Aut illud obiicies 6. Concilium Trident. Sess. et q. cap. r. de Remi matione mu Qv si trimonii, approbat matrimonia a filiisfamilias, invitis, seu non consen-''' tientibiis parentibus inita, quod est contra antiquos Ecclesiae Canones 2 il. yluta & Iurisconsultos omnes, & expresse contra Henrici II. At Henrici III. Galliae Regum Sanctiones, quibus irritantur hujusmodi filiorumfamilias
connubia, non consentientibus parentibus contracta; ergo vel non receptum, vel non recipiendum a Gallis hoc Concilium. Resp. dist. ant. approbat connubia illa, ut rata & vera matrimonia, c*nc. ut licita, neg. ant. imo tantum abest ut illa approbet tanqi iam licita, quin econtra illa potius expresse reprobat, ut patet ex ipsis praeallegati decreti terminis; sic enim ait: Taines dubitandum non est . clandestina matrimonia libero contrahensium tonsensu facta, rata O νera esse matrimonia, quamdiu Ecclesia ea irrita non fecit; cr proinde iure damnandι Dnt illi, ut eos famcta Synodus anathemate damnat, qui ea vera ac rata esse negant; qutque
falso limant, matrimonia a filiisfamilias, sine consensu parentum to -cta, irrita e se, oe parentes ea rata, Nel irrita facere posse: nihilominus
sancta Dei Ecclem ex iustissimis causis illa semper detestata est atque prohi
Vel quia in objicies 7. Concilium illud pro nullo haberi debet, in quo alii praesto iustragium ter Episcopos sustragium tulere, cum soli Episcopi ad Concilium veniendi vim P 'ς & in eo suffragandi jus habeant, iuxta illud in Chalcedonensi Concilio a Patribus conclamatum: Mitte follar superfluos, Conrisium Episcopo nucinerit4- est. Atqui in Concilio Tridentino interfuere & sustragium tulere serum Gene- decisivum alii praeter Episcopos, videlicet varii Reli girorum ordinum uς Mii. Generalest ergo pro nullo haberi debet Trid. Cone. Resp. m iorem elleveram de illis aliis praeter Episcopos, qui sumgium decisivum in Conciliis non habent neque de iure, neque ex privilerior falsum de iis . Qui ex privileaio decisivo ConciliisZhabent: Abbatb
188쪽
ciliis ex privilegio iam veteri consuetudine firmato habent, ac proinde salsa minor, & ex majore de minore conclusio falsior. Inltabis. Saltem Deisus Lymius Societatis Iesu Praepositus Generalis iub Pio IV. Rom. Ponti invitis & reclamantibus Patribus hoc in Conei lio sedit, & sit stragium tulit decisivum, caeterosque Religiosorum ordinum Generales praecedere voluit; ergo sine iure it Ilo saltem constanti &indubitato, ac proinde nullum ex hoc capite Concilium. Resp. neg. antiabsolute; mera enim calumnia est perperam &nnale conficta in virum res, giosissimum, ingenio, iudicio, modestia & eruditione magnum, qui teste Phil. Alegambo in Bibliotheca Scripti S. I. oblatam a Paulo IV. Cardina lium purpuram sponte recusavit; qui post ejusdem Pauli IV. Romani Pomtificis obitum, ia. Cardinalium uinragia, ut fieret summus Pontis:x, h,
bere meruit; qui ter ad Tridentinum Concilium venire jussus ut Sedis Apostolicae Theologus, missis primum a Paulo III. p ea a Iulio IIL &iterum a Pio IV. cumque iam suo Pio IV. & post Beati Ignatii fundatoris obitum, Societatis suae Praepositus Generalis esset, nedum ut Theologus interisit Concilio, sed ut iudex inter Concilii Patres sedere debuit, & sedit, non reclamantibus, sed rogantibus potius Concilii Patribus: dubitatum quidem fini tantisper a caeremoniali M sistro de congruo ei assi3nando loco, an scilicet insta caetero Religiosorum ordinum Generales, eo quod Ordunis omnium novissimi, licet jam in Ecclesita celeberrimi, Generalis esset, an supra illos, quod ordinis Clericorum caput esset, & Clericos Monachis praeire debere constet; ipse interim nihil cunctans, sed modestiae & pacis amans locum selegit ultimum, cui postea Sedis Apostolicae Legati lo. cum dedere a caeteris ordinum Generalibus Munctum, ubi post illos suffiagium, sine tamen ullo Clericorum praejudicio, ferret.
De particularibus cinciliis, circa praecipuas haereses in Ecclesia celebratis.
OUia non sinit intenta reparatus nostri brevitv, perfnstula sisElattaque discurrere particularia Ecclesiae Concilia; iuvat nie cursim αhreviter ex iis ea delignare sola, quae suere in causa praecipuarum haer. sum, sive controversiarum habita. ,
De cinculis in cofa Quartodecimanorum, fra Pasib
muram habitis. νPRo desilinda celabes de Paschatis observallone controversia, varia. variis in locis, praeter Nicaenum cacumenicum primum, habita nere Concilia particularia; inter quae furee praesertim via, r
189쪽
quibus Pose ira die minaninieci post 4. Lunam hiare i eelcthrandum este decretum
r so De sareis Ecelestiae conci liis.
Io Itonianum Conciliumunum, a S. Victore Papa hujus nominis I. Romeeelebratum, anno Domini I98. Imperii Severi quarto, cui interfitit Themphilus Caesariensis Episcopus, praehiltoue Victor ipse; in quo Pascha non i q. Luna, more Iudaeorum, sed die Dominico decimam quartam Lunam, aequinoctiumque vernale immediate sequente prout ab Apostolis traditum ea, celebrandum esse decrevit; eosque, qui aliter celebrare praesumpserint, excommunicavit is Quae excommunicatio Gallicanis Eccla si is vita est paulo severior, & de ea per Demeum Lugdunensem Episcopum conquestae sunt apud Victorem; mus tamen acquievσe decretor qui 'eris non aequi secentes restitere, Quamdecimam suere vocati k quia decima quarta primi mensis Luna, Paschale festum celebrandum este tenebant. a. Faustinum, seu Caesarsense unum. eodem anno Christi I98. & Imperii Severi quarto, auctoritate Victoris Romani Pontificis. st Theophilotaesariensi Metropolitano Episcopo, Caesareae in Palaestina coactum; in quo de tempore Paschatis celebriuida, idem quod in praecedente & sequentibus quibusdam clarum Provinciarum Conciliis P est constitutum; numirum, nequaquam licere Christianis decima quarta die primi mensis Pascha celebrare- Huius. vero, sicut nec praecedentis Conc1Iii, etsi nulla sepertat acta, stagmentum tamen mus plane aureum reperitur apud Bedam, de aequinoctio vernali, quo fragmento liqifido constat, Tiseophilum Caelariensem Episcopum auctoritate Victoris Papae hoc coegisse Concilium, & ad illud nedum de sua Provincia, sed etiam de regionibus aliivEpiicopos vocasse, & ab iis simul congregatis, priusquam concluderetur die Dominico celebrandum esse Paschale istum ,. investigatim suisse quomodo mundux Herit a principio factus; & interrogante Theophilo, ab istopi& reis,nsum, atque e Scriptura probatum, mundum in principio fuisse famim die Dominico . verno tempore, in a quinoctio, quod est octavo Kalendarum Aprilium, & plena Luna. Quibus ita praemissis, de probatis. deinde ex eodem Concilii stagmento constat fuisse conclusum, diem Dominicum praeteriri non posse, quin in eo Paschale celebretur fectum, cum tot di talibus ,rit ben Actionibus sanctificatus, quarum prima est quod in ipso Se tenebrae sint remotae, & lux apparuerit; secunda quoa in eodem die de terrae AEgypti, velut de tenebris peccatorum, qἄψ per sontem Baptitar, per mare rubrum populus fit c liberatus; tertia quod in eo die in coelestem cibum, manna hominibus datum sit; quarta quod Movses de' eo ad populum mandaverit, Levit. I. xit valis sisermasus dissPrunus
rissimus di quinta quod in illa die resurrexerit Dominus; sexta quod dα
die resurrectionix Domini dicat Pssinista. Psalui I IN Haec dies quam ρ-cit Dominus, exultemus oe latemur in ω 3. Pontici Provinciale, seu Concilium unum eodem tempore, & eadem de enisa in Ponto celebratum; in quo de Paschatis observatiqnσadem quod in praecedentibus. definitiun est, inquit Eusebius, & cujus pariter acta sit persunt nulla. q. Gallicam. hoc est in Gallia, sit, eodemi Victore Romano Pontifice se circa eadem tempora, Ze ob eamdem Paschatis controversiam habitum: cui praesuit Irenaeus, & in quo hac in caula. Llem quod in praecedentibus constitutum est, & cujus sieut praecedentium periere acta. s. inaricum, hoc est, quod in Asa circa haec eadem tempora, ob
eamdem causam, Mani celebrarunt Episcopi, per Pobcratem Ephesinum Episco
190쪽
Episcopum; in quo putantes se Euangelio, & Maiorum traditionibus tria
haerere, a consiletudine celebrandi Pascha die I primi mensis, etiamsi in Dominicum non incideret, recedendum non esse constituerunt, id rex Fοθ' atem ad Victorem Romanum Pontificem rescripserunt. Viaaris auditis. Concilium reptobavit, re quod diu minatus fuerat, excommunicationis fulmen, contra pertinaces emisit: quam Victoris sententiam contra Orientales postea confirmarimi Nicaeni Concilii Patres, teste eodem Eusebio, lib. s. hist. cap. 23. & seq. imo non solum id idem dere minavit Synodus ; sed & quamplura alia idem definiere Concilia. qualia fuere Arelatense L. Antiochenum L sub Iulio can. I. Unde ει Ephemnum I.'generale in decreto quod allegat Concilitam Eenoeale Chalcedonense, in. I. ad calcem exemplaris taliati Symboli sic loquirur: Omnis cmnon celebrat sanctum diem. Paschae, secundum sanctis Ecclesiae cari dicae au- tuta, anatbema set. Illud confirmat de renovat idem Chalcedonense Con-eilium, & ante Concilia ista, id statuerat Canon Apostolorum 8. dicens: Si quis Episcopus, aut Presister, aut Diaconus sanctum Pascha diem an vernale Equisoctium .eum Iudaeis celebraveris, a Matur.
De conciliis in eos lapsorum habitis. lLAU dicuntur hic a nobis hi, qui tyrannico in Christianos seviente Cis cilἰ, ἰή bello, fuerant a fide in Idololatriam cecidisse deprehensi; quorum quibus prae- alii saer eati, alii thurificari, alii idololatra, alii libellatici, cr traditores dicebantur alii, de de quibus omnibus fusius egimus supra, lib. 3. arta
In hujubmodi ergo lapsorum causa, varia suere variis In locis ει tem- eutione imporibus variis habita Concilia, qualia sunt, . I. Romanum unum anno Domim 233. a Ciero Romano, Sede vacante
convocatum, post Fabiani Romani Pontificis obitum, ad providendum de modo, quo recipiendi essent redeuntes, pacemque petentes in Asticana Ecclesia lapsi. Ex iis enim cum plurimi a cypriano ardentius pacem peterent, datis Ecclesiae nomine libellis supplicibus, isque non sine poenitentiae de satisfactione praevia recipi posse, neque debere respondisset, Lu-eianus autem confrater quosvis sine discrimine recepisset, Romanae Ecclesiae iudicio se per literas uibmittit, ejusque hac in re consilium inquirit. Clerus vero Romanus, ad evitandam lapsorum invidiam & odium, ne videretur solus ipse hoc in negotio novae disciplinae promulgator & aiietoa , seviente licti persecutione, tibia eongregavit Romae Concilium, ad quod vicinos quosque, &iquot uot ex aliis regionibus extorres Romae, vel aliis in Italiae locis causa fidei, mutato habitu delitescentes convocavit Episcopos; a quibus simul congregatis statutum est, ut infirmi quidem de vita periclitantes, praevia coiisessione & poenitentia meipiantur, aliorum vero causa, & reconciliatio ad electionem novi Rom. Pontificis usque suspendatur, extatque decretum illud ea in Epistola, quam scripsit Clerus Romanus; in qua naec, inter alia, laguntur notanda: Pulsent fores, sed πω utique eon vant; aderat ad limen Ecciniae, sed non utique transiliunt.
cororum caelorum excuben pertis. sed armati modesta, qua istelligant se