장음표시 사용
21쪽
agens oblit. Poeta est suavissimus: In carminibus,
quae ad nostram aetatem peruenerunt, amorem Et
vinum spirat, in primisque celebrat, sed sobrie id facit; et docet idem, philosophiae eiusque popularis peritiam studiumque ubiuis prae se fert. Versus fluunt a 'Nusis Gratiisque quasi dictati. Urbanitatem vitaeque
rationem et consuetudinem cum principibus produnt carmina. In hoc vero poeseos genere nullum habet superiorem: plurimos Vero, ipsius coecos imitatores, qui vel nostra aetate de vino et amore ieiune et illepide cantarunt, nulla animi humani cognitione imbuti, et Anacreontis ingenio destituti, multo post se relinquit. Summa est in eius odis simplicitas, et naturalis pulcritudo. Quare ab omnibus eruditis Anacreon magni semper habebatur et legebatur, nec nobis erit vituperio, quod carmina quaedam in hanc transtulimus Anthologiam, atque illustrauimus. Vsi autem sumus exemplari cl. Pitchm LipsaecloIoccLIIII. S. in odis hisce formulis describendis. Praeter ea conis
tulimns editt. Barnosi, Cantabrigae 17o5 quem sumus interdum sequuti et de Pavri Traiecti ad Rhen. 1732. in qui seuerus est et iniquus iudex, et tamen quasi de tripode pronunciat sententiam. Illorum
porro, et Fabri, Stephanique notas consuluimus, et, quae instituto nostro responderent, in nostrum conue timus usum, nostrasque haud paucas adiecimus obseruationes. Quae Schneiderus in Anmerkungen veberden Anareon, Lipsiae irro. 8. disputauit, in quibus haud raro iuueniliter lasciuiens, meam aliorumque sinistre interpretatus saepius erat sententiam, legibus modestiae et pudoris et humanitatis neglectis, iis itavsus sum, ut, quae laudanda mihi visa suerint, lubentissime laudarem et probarem et multa egregia collegit): in quibus autem dissentirem, his praetermissis,
nec litem intenderem, nec me defenderem, multo minus, quod litteris humanitatis indignum foret, protervo
22쪽
x. Poeta hoc odario monstrat, se non aptum esse carminibus epicis atque heroicis, sed natura quin comparatum ad res leuiores tantum et amatoriaseel fandas. Pari ratione Bion Idyll. II II. latetur, lam tum tantummodo carmen sibi fluere, quando in Amo-rom aut in Lycidam aliquid modulatur. Ibi Schw bel iam laudauit Ouidium Amor. I. el. I. v. 5 sq. Arma graui numero violentaque bella parabam Edere, materia e ueniente modis. Par erat inferior versus: risisse Cupido Dicitur, atque onum furripuisse pedem et Adde Properi III. el. 7. vers. 39. sqq. Horati L OL6. eumd. I. Od. I9. v. 9 sqq. Aτρειδας, h. e. . Menelaum et Agamemnonae tangihbellum Troianum. Καδμον, qui Agenoris regis filius et Eutopae frater fuit, et Thebarum conditor : Inter , ius nepotes bellum Thebanum, ad quod poeta no ster respicit, ortum fuit. 3. 'AJ farnes. rescripsit diat ion. num nec Hesuerit in Anacreonte, quamquam ionica alioquin vibtur dialecto, subdubito.
6. neruos pridem, .nimirum veteres pro diuersa materia carminis i nutarunt sibi sidiculas
23쪽
t Φύσις κερατιο τάυροις 'οπλας δ' εδωκεν ιπποις' - ' Ποδω-6. απασαν, equidem interpretor ipsam, omnino. vide ad Moschum l. 6. h. e. Se, canit, omnino missa priore carminis materia, aliam delegisse, carmen he-- Toicum modulaturum. adde Pam
. Herculis labores J de quibus conser Anthol. v ter. Latin. I. ep. 42. et quae ad illud epigramma in Chrestomathia latina poetica adscripsi; et Claudian. in Rufin. I. 285 sqq. atque in Anthol. latina poetica
ad illum locum a me notata. To. χαιζοιτε. valete. Sic Ovid. Amor. I. T. 3a Ferrea cum vesris bella valete modis. Theocr. Adon. 1 9. ἀγαπαέ. Euripid. Phoeniss. 6ax ubi vide Ualchenar.)-αλλα μοι συIam vale, mater. ) Propter naturalem pulcritudinem et inexspectatam responsionem carmen hoc repetere, haud nefas duXimus. v. T. φι κ Fώocs. XII. sqq. Oppian. Halleui. V. p .
ibique Rittersitus. a Barnesio iam excitati sunt ad h.L
24쪽
v. T. p. variae Variorum de h. I. sunt sententiae. Primum, quid sit φρονημαy dissentiunt interpretes Stephanus vertit prudentiam, cum quo facit Schneiderin den Anmerh. pag. LIX et ara. quam interpretationem firmare videtur Quinctil. Institi. orat. II. ao. s. 9. Quod f ea in quoque animalium est virtus, qua praeis flat cetera vel pleraque, ut in leone impetus, in equo
velocitas; hominem porro ratione atque Oratione ex- , cellere ceteris certum esse evr non tam in eloquentia,
quam in ratione virtutem eius esse credamus y Barnes, qui, significare Φρονησιν prudentiam, negat, et Baxter de bellica virtute accipiunt, et cl. Schier ad Bionis fragmentum VIII. p. 7a. illorum interpretati nem Bionis sententia, Θηλυτερησι πελει καλου, δ' ἀλκα, egregie fulciri arbitratur: quod vero negat Schneideri PaW interpretatur, animum excia fum, cui praeter prudentiam et constantia est et robur rquocum consentit Heskin ad cit. l. Bionis, qui, censet, denotare animi eri tudinem, quae tam prudentiam quam sortitudinem includit, qui est praecipuus et maxime insignis virilis sexus χαραιτηρ. Atqui si corn-ditionem seminarum graecarum priuatam et Graecorum publicam ipsumque virorum animum atque ingenium consideremus, et praeterea cogitemus, virtutem bellicam fuisse quasi propriam Graecorum virorum, ad cuius laudem adspirare tamquam per leges naturae non potuerunt graecae mulierculae, ς ζ μα
25쪽
cAR- vel animum Muth vel potius animi erilitudinem interpretari praestat. Iisque, quas modo dixi, praesidii roboris aliquid adcedet, quod Aristoteles cap. XVIII
de poetica pag. 39 edit. Heinsit, εs ι, ait, ανδρεῖον ριεντο αλλιο ὐχ αρροοττον γυναικι το ανδρείαν, ἔδεινὸν εἶνm. sunt quidam fortis viri mores, cum tamen femina fortem esse et metuendam non congeniat. Tum vers. 8 cum Ηφshinici l. mem. interpungor
ναιξιν ουκ ετ εῖχεν ; G ἔν δίδωσι; Feminisque nil ureliquum habuit p quid ergo daret δ Denique
Anacreon adprime tribuit graecis mulierculis, tamquam praerogatiuam, et qua reliqua vincere possint. Pauo quidem Anacreontem Culpat, quoniam non omnia, quibus mulierculae excellerent, plene enumerauit, et,
quoniam dixit, naturam nihil amplius habuisse, quod largiretur feminis, eodem tamen spiritu pulcritudinem promit, poeta sibi contr/dixisse videtur Pavonii deinde quia pulcritudo, puellis adtributa, utrique sexui communis esset; vis autem persuadendi seminarum propria iustar clypei et hastae, idem ille criticus cam- men ineptum et 3ngcreontis ingenio plane indignum censet. Enimuero, quis a poeta in huius generis poematibus enumerationem omnium virtutum logicam postulabit 8 Tum mulierculis, praecipup Graecis, fise missimum veluti ad vincendum telum ruit pulcritudo. Denique ipste mulierculae venustae venustate quam maxime gloriari et vel fortissimos viros superares solent. M ilierculae igitur pulcritudine ceteris tantum praestant atque excellunt, quantum aliis virtutibus leo et reliquae res creatae ab Anacreonte enumeratae.
26쪽
v. T. Ex more veterum bibendi Hor. I. Od. q. 9- In sex prioribus vetabus poeta myrto et loto cubans largius bibere se velle profitetur: optat autem, ut ipse Cupido sibi ministret merum, tunicam, ministrantium more, succingens papyraceo nodo. Nam papyro utebantnr ad vincula conficienda, in Aegypto et aliis locis. Hanc veram interpretatiovem vindicat Dormiis in Vm. critica p. a 3. contra iniqua Pavonis intemPretamenta. Nec illa papyri Niloticae memoria poetam requirit, vel natione Aegyptium vel in Aegypto saltem commorantem, uti Pauo somniauit. Myrteis
frondibus strati et Corollis vincti bibebant veteres rvt Euripid. Alcest. 759. κλαδοις. V. Barnes. et de hac oda Schneiders Ammea. pag. XL. et 1 sqq. . a. De loto vide sis indicem, tum quae ad Ouid. Trist. IIII. el. 1. v. 31. notaui, et, quos ibi laudaui, Salmas. in Exerciti. Plin. pag. 728 sq. et Riccium indiff. Homer. tom. III. pag. 74 sqq. adde Fabri notam, qui de toto sativa. seu urbana intelligit.
V. 3. Στορέσας reci ans, Barnes. quem vide ad h. l. et ad Gripta. HeracI. 88 . et Elect. Io3 . suppletis αδτον. Baxter autem passivum, ait, in Actiuo est, more Atticorum. προπίνειν Baxter emphasin quamdam reperit in pra
postione; mihi vero idem videtur ac πίνειν, bibere, Vti Isocr. Panego T. pag. s. pro simplici
27쪽
κρυας, ad quem Ioc. vide cel. Morum: cons. cel. Em
nessi ad Hom. Il. οἱ, 3. et infra ad Bion l. 95. nisi reddere malis compositum, multum bibere. q. Amori tunicam quoque tribuit Catullus ad Manlium LXVII. v. I33. ubi v. Uositum, et Sappho pag. 8a. edit. Wolsi. Ipse vero cupido est poetae a poculis; quanta laus esti conser ΚlotZ veber denNuteten und Gebrauch der alter geschniit. Stetne
7. Notanda hic est incredibilis celeritatis et sugae quasi vitae nostrae descriptio: qua similitudine a rota, Celerrimo currente, sumta huic odario saceto miram adsert poeta suauitatem et grauitatem quamdam. Similes ἔννοιας collegerunt Barnes. ad h. l. et Ritatemhus. ad Oppian. Cyneg. l. 23 r. pag. 25. Pari
modo Horat. II. Od. 16. aa. cura - Ocior cervis, et agente nimbo, ocior Euro. Bion. U. Io. Ε nostratibus GDimius opp. poet. Argentor. I765. pag. I O. - Εs
verniesit die Zeit selineli, wie der Blitet ins Meer derΕWigheit. et pag. 166. Den nuchtigen Tagen metiri keine GeWali; Die Rader amWagen entnielin nichisobald. Wie Blitete verniegen, sosind sie dahin. cons. Virgil. Cnoa. v. 35. R. et Melta. in comment. ad hoc poemation Francf. 16 a. pag. 68. R.) et Von. in Virgil. collation - illustrat. pag. 35. Imitatus est Sil. Ital. VI. Iati Per varicas praecus casus rota voluntur aeui, notante Barthio ad h. l. in exemplo Drahenb.
28쪽
V. II. Innuit morem Matiquum inungendi lapides sepulcrales, et cadauera odoribus et unguentis, atque etiam libationum diis manibus identidem factarum dIe viuum, ait poeta, potius ungas, quam, me mortuo, Iapidem meum sepulcralem. V. Tq. κζατα, V. indicem, in masculino genere ab Homero et Sophocle usurpari, Barnesius docet. adde Fabri notam. v. I6. In aliis exemplaribus hic versus ita legitur: πρῖν, ε κει μ ἀπελΘει , et Pavoni, qui vers. II. initium noui odarii esse, male putat, Baxteri coniectura, o barbara videtur. Ego vero in lectio. ne vulgari ac Pam interpretatione inque coniectura Baxteri sentio duritiem quamdam, et quod mihi displiceat : nisi dixeris ἐρῶ σε, cupiditatem atque ardorem indicare summum, eamdemque habere suauitatem, quam memini, et aliae similes loquutiones apud scriptores utriusque linguae habere solent, v. VIII. 15. atque cl. Κappius in litteris ad me datis, in hac te ctione se nihil duri videre scripsi; et vertit: amabo quisquis es, quem vers. Tr. adpellaueram. v. q. Ε veterum opinione choreae in Elysio celabrabantur. V. Mota misceli. crit. pag. T. qui etiam Io
29쪽
Seuini coniecturam in act. academ. Parisin. inscriptis Τ. II. n. 25. χ ορευσας convellit. cons. Tibulli l. 3. 58. R. ibique Brouisus. et Valer. Flaccum I. 8 3. et Fabri notam. v. T. De hac ode vide Tanaq. Fabrum pag. 382. ed. Fi heri, Rarnier in Εinteitung in die schonen Wissenschasten nach dem Franetosischon des Herrn Balteux P. III. p. I. ed. II. Schneider in den Ammerh. p. 338. sqq. et Herderi Ueber die neuere deu, sche Litteratur, ate Sammiung pag. 3 3. columba Veneri sacra fuit.
v. a. πέτασαι. Barnes. mauult πετασσαι. Pavo auatem πετασαι a πετο ομαι, i propter metrum: quia in
πετασαι a πετωμα , quod vocabulum Moeris p. 3IT. et Thomas Mag. p. III. e finibus Atticis exesare imbent, mediam non produci, adfirmat. v. 3. Tollius ad Auson. ephem. pag. 97. scribere iuchet τοσοῦτον et sed nullam video caussam, cur a vulgari discedam lectione. v. 6. In vulgaribus exemplaribus legitur: τίς σοὶ λει δε; quod sensum gignit parum facilem, quare alii alias inuenerunt Iectiones et coniecturas, quas riuo sub examen vocat, et, omnibus reiectis, suam
30쪽
IO Eγω proferti τίς σοι μιήλει δε; - quae Veronescio quid invenusti mihi offert. Barnes. maluit τίς σοὶ ἔ μελει M. Acquiescerem in Baxteri emendatione, nisi particula h. l. necetaria mihi videretur, aut a vestigiis prim e sue vulgatae scripturae nimis aberraretur. Quare ego, vel antequam Stephani notam legi, conieceram, ut ille graece doctissimus, τι r , σοι μελημα, aut sorte legendum putuam τί ra τι i το, siue, ο σοι; Tollit coniectura, ad Auson. P. 97. τίς εῖς; τι σοὶ μελει δε ; iam Paw minus recta videbatur. Bosus in Animaduerson. pag. 77. Vbi Vario- irum quoque recenset coniecturas, cum Daceria legere malit, τι δ' νς ι σοι; δε, atque explicat: quia tua resert ' mihi curae est. quod vero nullum probaturum essb, ait Schneider pag. 3 a. Aliam addam coniecturam atque interpretationem, Barnesianae similem et Poetae amicus, aut quisquis canens inducatur aut singaturi fictioni enim poeticae aliquid dabimus: videt
Columbam ad se volantem et portantem litteras: cupidus statim sciendi, a quo missa veniat, interrogat δτ ις ωι; caut τίς δ' εςἱ io μ οι ριέλει δε. quis es, qui te miserit: ego vero scire cuperem. Columbae autem fuerunt quoque ipbellariae. v. Kubu ad Ael. V.